De prettige belevenissen van vier Drentse Patrijshonden
20-04-2013
De Hop is terugâ¦
De Hop is terug
En dan
hebben we het niet over de Duvel Triple hop van de brouwerij Moortgat maar over
de vogel Hop genaamd.
Het is een
mooie vogel, een trekvogel ook en hij is terug gearriveerd in de Charente na de
winter in warmere oorden te hebben doorgebracht.
Gezien
hebben wij hem nog niet maar gehoord des te meer.
Hij/zij
heeft ons deze ochtend wakker gemaakt en ons baasje was daar niet blij mee.
Lucy kent namelijk dat typische hop, hop,hop en dan nog eens hop, hop geluid
van de vogel nog niet.
Vorig jaar
in de paartijd, wanneer het Hop mannetje zijn vrouwtje poogt te verleiden met
zijn hop, hop roep, lag Lucy immers nog in de werpkist in Vosselaar klein
pupje te zijn. En toen ze na acht weken groot genoeg was om mee naar de
Charente te komen was de paartijd voorbij en hoorden we de Hop niet meer.
Vanochtend
heeft zij het baasje samen met de Hop het hoofdbestuur wakker gemaakt. De Hop omdat
hij bij ons op het dak zijn vrouwvolk zat te lokken en ons Lucy omdat zij in
haar bench kefte omdat zij iets hoorde dat ze niet kende en daar het
hoofdbestuur voor wou waarschuwen.
Het baasje
vindt heel die vrijersroep van de Hop maar niks, het doet hem waarschijnlijk
aan de periode denken dat hij nog aan het werk was en er stond een baas de
ganse dag achter hem hop, hop, hop te roepen ! En laat die Hop hetzelfde
geluid nu de ganse dag door maken, van bij het ochtendgloren tot zonsondergang
!
Zot word
hij van dat geluid zegt hij, en er is helemaal niks tegen te doen, wij hopen
dat het ditmaal een knappe Hop is en dat hij snel een lief kan vinden, want
eerder stop die geilaard niet !
Voorlopig
is ons baasje klaar in de moestuin. Dat was gisteren avond ook al bijna zover,
tot het baasje de hydrofoorpomp op het ondergrondse regenwater reservoir wou
aanzetten om de aardbeien water te geven
Nu heeft
die pomp na de winter, zelfs vorige week al gewerkt, maar gisterenavond deed ze
het niet meer. Dedju, dedju is dan het commentaar van het baasje, en zegt tegen
het vrouwtje dat de pomp het heeft opgegeven. Steevast is dan het antwoord los
het maar snel op want ik moet de planten op de koer ook nog gieten.
t Baasje springt
dan in de Masjebashi om bij de Weldom die weeral een andere naam heeft
gekregen een nieuwe pomp te gaan kopen. t Vrouwtje roept dan nog achterna heb
je geld mee ? en krijgt dan als antwoord alleen plastiek en zolang ze in
ruil voor een plastiek kaartje een pomp geven is t baasje kontent.
Inmiddels
draait de pomp naar believen maar het had toch wat voeten in de aarde vooraleer
alle in en uitgangen waren aangepast aan de pomp en slangen.
De
aardbeien hebben er in elk geval al baat bij gehad. Ook de gele snijbonen Or
du Rhin (ze vertalen dat als merveille de Venise) wij zouden zeggen Rheingold
zijn gezaaid en goed nat gehouden net zoals de peulerwten met als naam Henry
Hendrikse zijn al (ondergronds) aan het kiemen en groeien.
Dus als je
alles goed bekijkt samen met de aardappelen erbij zit het werk in de moestuin
er voorlopig ver op.
Om tomaten
te planten is het nog te vroeg in openlucht en volle grond, en ook de preiplantjes
staan nog te groeien in de serre bij Louis (L.M.) te Turnhout. Maar voorlopig
rust de baas
Een jonge vrouw vond
dat haar raskater Porto slecht luisterde en ze dacht dat het beestje misschien
doof aan het worden was, dus ging ze met hem naar de dierenarts.
Deze ontdekte dat het aan overtollige haargroei in de oren van de kat lag.
Hij maakte de oren goed schoon en verwijderde er zoveel mogelijk haar uit.
Hij vertelde haar dat ze het probleem in de toekomst kon voorkomen door
bij de drogist een tube "NAIR" ontharingscrème te kopen en dat één
keer per
maand bij de kat in de oren te smeren.
Dus de vrouw ging naar de drogist om "NAIR" te kopen.
Aan de kassa zei de drogist haar: "Als u dit voor het ontharen van uw
oksels gebruikt, moet u daarna een paar dagen geen deodorant gebruiken."
"Neen," zei de vrouw, "ik gebruik het niet voor mijn oksels."
"Als u het voor uw benen gebruikt," ging de drogist verder,
"draag dan een
paar dagen geen lange broek of een panty.""Neen," zei de vrouw
weer, "ik gebruik het ook niet op mijn benen, het is voor mijn poes.!
"Oh," zei de drogist, "in dat geval zeker een week
niet fietsen!"
âPlein soleilâ vandaag⦠en de aardappeleters deel II
Plein soleil vandaag en de aardappeleters deel II
We zijn
ontwaakt met de zon in onze ogen vandaag. Volle zon, zonder een spoor van
bewolking. Er staat een zacht windje uit het noord-westen die er voor zorgt dat
het niet zo warm gaat worden als eergisteren.
Wij zijn
al vroeg op de ochtend naar de tuin gelopen om verder aardappelen te zoeken op
het omgespitte deel van de tuin waar we de overgebleven aardappelen van vorig
jaar met veel smaak rauw naar binnenspelen.
Of het
allemaal zo gezond is daar heeft ons baasje zo zijn gedachte over maar van één
zaak is hij wel zeker: als het baasje blokjes rauwe aardappelen in onze etenkommen
zou opdienen, ze bleven gegarandeerd onaangeroerd staan. Maar als ze zelf
kunnen gevonden of gestolen worden dan zijn we er als de kippen bij om de aardappelen
te laten verdwijnen zonder enig spoor na te laten .(nu ja zonder spoor? de dag
nadien wel in de vorm van een sigaar)
Deze
ochtend is ons baasje ons gevolgd naar de tuin met zijn kodakske
gebruiksklaar. Gisteren was hij te druk in de weer in de tuin om portretten
te maken. Dus vandaag fotos van de hedendaagse aardappeleters en we moeten
eerlijk zijn. We vinden onze versie van de aardappeleters mooier dan die
lelijkaards die op het schilderij van Vincent van Gogh geportretteerd zijn.
Zeg nu
zelf, zulke lelijkaards wil je toch niet in huis hebben, of t moest om de marktwaarde
van het schilderij gaan.
Waar onze
baas zoal aan denkt wanneer hij in de tuin aan het werken is. Je kan het
onmogelijk radenwant het is vrij cultureel en soms staat m verbaasd van
zichzelf.
Niet
vandaag want vandaag lagen zijn gedachten gewoon voor de hand, maar wel heel
letterlijk. Zijn gedachten gingen naar een Hollander (zoals wij van oorsprong)
met maar één oor (wij hebben er wel twee, maar soms gebruiken we er geen
één)en hij liet zich onderhouden door
zijn broer (wij hebben ook vanzeleven nog geen klop uitgericht) en hij
schilderde wat wij al enkele dagen met veel overgave doen: aardappelen eten ! wij
hebben dus veel gelijkenis met Vincent van Gogh !
Al enkele
dagen, zolang als ons baasje zelf aan het werk is in de La Magdeleines grond.
Van vorig jaar zijn er nog wat aardappelen in de grond blijven zitten wegens te
kleine oogst en moeite niet om te oogsten .
Nu na een
jkaar extra in de grond zijn dat toch grote aardappelen geworden en wij, Belle
& co, lusten die als waren het knapperig gebakkenfrietjes.
Nu de
motoculteur de grond in de tuin heeft omgewoeld liggen die aardappelen zo maar
voor het oprapen voor ons. En wat is nu plezanter dan opeten wat maar voor het
rapen ligt.
Wat wel
opmerkelijk is, ons baasje dacht wij dan s avonds haast geen honger zouden
hebben, maar niets is minder waar. Zeg maar dat wij die aardappelen als
voorgerecht of als amuse gueule beschouwen.
Zolang er
geen zieken komen door de rauwe aardappelen of wanneer we ons gaan tegoed gaan
doen aan zijn plantgoed laat ons baasje maar betijen, we doen ten langen leste
er geen kwaad mee
Wanneer we
gisteren nog schreven dat we dit jaar de lente hadden overgeslagen dienen we
vandaag onze woorden terug in te trekken.
Vijftien
graden voor de Charente geeft France météo aan in de krant en dat voor vandaag
en de volgende twee dagen .
Vandaag en
morgen zou het bewolkt, grijs dus, maar droog blijven. Dat is goed voor het
baasje die zich gisteren in het zweet heeft gewerkt bij het uitspreiden van de
compost over de akker.
De bloesem
krijgt dus enkele dagen adempause met het open komen van de bloemetjes. Maar
ook de bijen gaan bij die frissere temperaturen last hebben van de koude, en
die kunnen spijtig genoeg geen trui of frakske bij aantrekken.
Dat het de
volgende dagen wat frisser is daar zit het baasje niet mee, en dat het daar dan
ook nog eens droog bij blijft is aardig meegenomen voor de slavenarbeid (zijn
woorden) waar hij nu mee bezig is. Dat m overdrijft is klaar en duidelijk.
Voor alles waar m mee bezig is heeft hij wel machienerie. Maar dat wordt dan
weer ontkent want een mechanische schop, een gemotoriseerde kruiwagen en van
die zaken ontbreken hem nog.
En dan
zijn er ook nog vier Drenten die in de weg lopen, of op zijn pad liggen als hij
daar met een propvolle brouette (franse kruiwagen) komt aanrijden.
Wij Drenten
van onze kant denken dan, jij wou toch kilos kwijt, we zullen effe meehelpen
zie en dat lukt ons nog aardig ook want s avonds is hij net als wij moe.
Ja , waar
is de lente naartoe ? Niet dat het geen goed weer meer is in de Charente,
integendeel het is zelfs te goed.
We zijn
van de winter de zomer ingestapt en de lente gewoon overgeslagen dit jaar. En
de natuur doet zijn best met een serieus inhaalmaneuver.
Zo hebben
we een reeks fotos op verschillende momenten van hetzelfde onderwerp genomen
en daar zie je dat in tien dagen de natuur er gans anders gaat uitzien.
Zo hebben
we fotos van een knop van de notenboom die van een volledig gesloten knop op
maandag acht april open komt tot bijna een blad. En zo gaat het de ganse tuin
door. De kersenbomen gaan de grootste bloementuilen van de tuin worden en zo er
geen nachtvorst meer komt, voorspellen we een goede kersen/kriekenoogst einde
juni !
Ondertussen
doet het baasje ijverig verder in zijn moestuin. Er diende nog een compostbak
geledigd te worden en dat was nu eigenlijk geen werk voor de heersende
temperaturen van vandaag. We mogen zeggen dat onze baas er aan gezweet heeft.
Wij hebben het goed gezien want we lagen met zn vieren op het gazon naar zijn
gezwoeg te kijken ! We werden er haast zelf moe van
De baasjes
doen dan wel elke avond het poortje dicht tussen de koer en de tuin om te
vermijden dat Belle of Heros s avonds /s nachts met egels zouden komen
aandraven maar dat wil niet zeggen dat er dan niets meer te beleven valt voor
ons Drentjes.
Zo ook
gisterenavond opnieuw lawaai op de koer. Walter II (we hadden het al eens over
hem in de puppenkrant van 27-03-2013) was back in town
Lucy had
hem gevonden op zijn tocht over de koer. Walter II is zoals de vaste lezers
allicht herinneren een pad die hier ergens in de buurt huist. Of het dezelfde
Walter II is als op zeven maart weten we niet maar alsm het is dan heeft hij
een goed lui en doorvoed leven geleid in die maand en half tussentijd.
Hij was
namelijk eens zo groot als in maart, t baasje sprak van een goei hand vol pad
en onze baas heeft geen kleine handjes ! Het baasje heeft Walter II dan maar op
gepakt en hem buiten de tuin gezet. Padden hebben geen al te beste reputatie
als het op giftigheid te maken hebben. Ze zouden honden goed ziek kunnen maken wanneer
honden hen opeten. En voor de padden is het hun natuurlijk defensie systeem
tegen lawaaierige Drenten en soortgenoten.
Overigens
is het weer een stralend mooie ochtend in de Charente. Dat vinden ook onze
buren landbouwers, die sinds een week hun groot alaam uit de schuren hebben
gehaald en druk in de weer zijn op de velden. Zo moesten Belle & co
gisteren nog een hele tijd aangelijnd blijven bij het begin van de wandeling,Buurman Serge was immers zijn veld aan het
prepareren waar eerstdaags zonnebloemen zullen gezaaid worden. En dat wil je
niet meemaken als eentje van de vier onder dat getuig terecht komt
t zag er
niet goed uit want ons baasje was moe, zijn kaars was uit voor vandaag vertelde
hij ons. Maar ook wij hadden het gevoel dat we er zwaar tegenaan gegaan waren.
We hadden dan ook de ganse namiddag onze best gedaan om t baasje voor de
voeten te lopen. En deze avond hebben we dan ook nog eens een grote toer
gemaakt door de velden. Lucy trapte haast op haar tong bij de terugkeer en
trekken aan de lijn was er al helemaal niet meer bij voor geen van de vier !
Na de
inkopen van deze ochtend was er werk aan de winkel in de tuin. Er waren nog een
reeks aardbeien te planten en dan was er ook nog het plantgoed aardappelen dat
de grond in mocht.
Aanvankelijk
wilde het baasje de aardappelen pas volgende maand planten maar een gesprekje
met de tuinman van de buren heeft m dan toch overtuigd van de aardappelen nu
al aan de aarde toe te vertrouwen. IJsheiligen of niet half mei, ons patatjes
zijn aan het groeien.
Ons baasje
denkt er nu aan van toch ook al maar nog een rijtje erwtjes tegen de hekkens te
zaaien. Die zijn dan klaar om oogsten begin het verlof en dan kan er nog
makkelijk boontjes na gezaaid worden. Het zijn wat de fransen erwtjes
mangetout noemen. Wij noemen dat sluimererwten en onze baasjes zijn daar
smoorzot van.
Morgen dus
nog een zaai en plantdag want het baasje heeft gezien dat die grote Hollandse camion
weer is komen leveren in de bloemen en plantenzaak in Ruffec. Hij wilde
daarstraks al Broccoli plantjes meebrengen maar het was eerst even nakijken met
de plaats en de planning. Maar waarschijnlijk is er plaats naast de aardappelen
en toekomstige tomaten en nog aan te kopen prinsessenboontjeszaad .
t Ziet er
goed uit deze lente in Ferret, en als het weer nu ook nog eens mee wil werken,
gaan we weer veel steriliseerbokalen met allerlei lekkernijen in de
schapraaikast kunnen bijplaatsen. De baasjes kijken er al naar uit !
Na een lange,
vermoeiende werkdag neemt een vrouw plaats in de trein en
sluit de ogen. De trein is nog maar net vertrokken uit het station als de
jongeman die tegenover haar zit, zijn GSM toestel uit zijn zak neemt.
En hij begint luidruchtig te spreken :
- Dag schatje, het is Marc. Ik zit op de trein.
- Ja, die van 18:30 en niet die van 17:30 want ik heb een lange vergadering
gehad.
- Nee, niet met die idioot van Personeel, maar met de baas
- Nee, schatje, je bent de enige vrouw in mijn leven
- Ja, ik ben er zeker van, het is beloofd enz. enz.?
En zo gaat dat een kwartier lang door.
De vrouw, die geïrriteerd is door dat aanhoudende luidruchtige gebazel,
schreeuwt plots : "Hé Marc, stop met dat stomme telefoneren en kom terug
in bed!?"
Sindsdien gebruikt Marc zijn GSM niet meer in het openbaar.
Onze
baasjes zijn deze ochtend/voormiddag gaan shoppen. Gaan zorgen voor de
inwendige mens op korte en lange termijn.
Voor de
inwendige mens op korte termijn wil dat zeggen, vlees, groenten, melk, eieren
en ook voor de honden wat brokken en een snoepje.
Daar gaan
ze voor naar de Super U en de Lidl.
Voor de
inwendige mens op lange termijn wil zeggen dat ze aardappelen gaan kopen zijn. Geen
gewoon zakje pattaten maar een zakje plantgoed aardappelen. Aardappelen
waarvan het baasje hoopt dat ze dit jaar een goede opbrengst geven waarvan we
tot na Nieuwjaar 2014 van kunnen eten.
De keuze
aan plantgoed is hier in de Charente enorm. Tientallen verschillende rassen
liggen hier in de winkelrekken en dan nog in de verschillende verpakkingen naar
grootte. Op grote affiches zijn dan de kwaliteiten van de verschillende rassen
aangegeven. Lectuur waar je wel even mee bezig bent want een aardappel is hier
ten huize zomaar geen patat. Daar discuteren de bazen over ! Is het een lekker
ras ? Bewaren ze goed ? Hoe is de opbrengst ? Zijn ze vastkokend of bloemig ?
Allemaal vragen die ter plaatse vopor de affiche moeten beantwoord worden .
Dit jaar
gaan het de klassieke bintjes worden en een ras at we vorige jaren ook al
hadden Rosabelle en dan was er nog een cadeautje van de winkel, vijf
aardappeltjes in een zakje van een ras waar t baasje vanzeleven nog niet had
gehoord Sarpo Mira. In juli zullen we weten te vertellen dat ze in de smaak
zijn gevallen. En zo ja is het misschien wel een idee voor volgend jaar om te
planten, goed onthouden hé baas Sarpo Mira zal het dan moeten wezen
Dat was
het vandaag in La Magdeleine maar allicht ook in andere gemeenten in binnen en
buitenland. Een explosie van bloesemdie
openspringt. Een explosie die ook nog eens goed ruikt bovendien.
In gans de
tuin hangt een geur van bloesem, je ruikt het hier beter dan waar ook omdat er
haast geen luchtvervuiling van industrie is hier in de Charente. Alles is puur
natuur door een alomtegenwoordige landbouw. Hoewel daarstraks het baasje een
tractor over de graanvelden zag rijden waar wij nadien tijdens de wandeling
aangelijnd moesten blijven. Je weet maar nooit wat voor spul er op die gewassen
gesproeid is, pompwater zal het wel niet geweest zijn !
Het was
weer een prachtige dag vandaag. Even leek het dat het zou dichttrekken maar dat
is overgedreven.
De boom
die het verst staat met de bloesem is een zeldzame perelaar. Van de schoonzoon
van de vorige eigenaars weten we dat het een poirier de curé is. In t
Nederlands is dat een perelaar van de pastoor. Die boom is op twee dagen
bedolven geraakt onder de bloesem.
Het is een
heel oud ras waar er naar het schijnt niet veel meer van zijn. De schoonzoon
van de vroegere eigenaars is heel in het begin dat wij hier waren scheuten van
de poirier de curé komen vragen om te enten en zo nog enkele perelaars te
bekomen.
Ondertussen
wachten we op de grote kerselaars tot die openbloeien, datis elk jaar goed voor een reuzeboeket. Fotos
komen binnen enkele dagen want de weersvoorspellingen zijn heel goed voor de
volgende dagen
En daar
gaan wij en de baasjes nog eens goed van profiteren zie
Vandaag weer
een puppenmagazine, het vrouwtje van Lennaert noteert zijn belevenissen samen
met zijn pa Cartouche.
Het blijkt
daar nog altijd prima te gaan tussen die twee, en waarom ook niet ? Wel is het
vrouwtje eventjes mis als ze denkt dat een hond die niet uit de band springt
daarom een grijze muis zou zijn. Je kan ook uitmunten in zonder extremen
zijn. Diplomaten zijn zo, die kunnen water en vuur laten samengaan tot een
behoorlijk geheel, maar dan moet je een erg goed diplomaat zijn, dus toch weer
geen grijze muis niet meer.
Maar ze
heeft dan weer gelijk als ze vertelt dat al de pups uit het L-nestje stoere
hondjes geworden zijn. En dat geldt niet alleen voor de reuen, ook de teefjes
zijn aardig uit de kluiten gewassen met katrakters waar de baasjes alleen maar
lovend over zijn. t Zijn allemaal bandieten, maar dan lieve bandieten, en ons
baasje zegt blij dat het zo is, t zijn dan toch allemaal echte Drenten
Belle
& co
Lennaerts
verhaal over de relatie met zijn pa
Mijn grootste vriend
Mijn grootste vriend is toch wel papa. We zijn heel erg aan elkaar
verknocht, maar op een gezonde manier. Is hij eens een dagje weg, zoek ik hem
wel, maar ik weet dat hij terugkomt en wacht ik geduldig. Hoewel mijn mannelijk
hormoontjes beginnen op te spelen en ik mijn staart hoog draag doet papa nooit
gemeen tegen me. Zelfs toen tante Hadise hier was had hij niets van wegwezen
rot kind en rende vrolijk met mij door de tuin terwijl zij binnen zat. Baasjes
zijn hier heel blij mee, want je hoort van die verhalen over reuen samen en dat
er toch eentje het onderspit delft en zelfs dat ze herplaatst moeten worden.
(papa dus J) brrrr.. moet er niet aan denken.
Het kiezen van mij was helemaal niet zo makkelijk omdat vooraf hier toch
al rekening mee gehouden moest worden. Heel lang hebben mijn baasjes getwijfeld
en ome Faes vond mij niet negatief of positief opvallen een grijze muis dus,
hoe durft hij! Tijdens de terugkomdag hebben mijn baasjes ongemerkt alle reuen
nog eens aandachtig bekeken van het L-nestje.
Stuk voor stuk, lekker ruige, prachtige, stoere jongens. Elke keus zou
goed geweest zijn, maar ik ben dé keus en daarom kan ik het zo goed met papa
vinden.
Samen rennen we als het vrouwtje niet kijkt achter de katten aan.
Jongeman Christian wordt dan heel boos. Hij is meer voor de katten. Hij vindt
ons te wild en we maken soms de boel smerig! Nou dat snap ik niet! Dan moet je
eens ruiken als jij 2 deftige dames op de bak hebben gezeten, dat is pas smerig!
Het was
niet alleen mooi weer, het was ook nog eens warm vandaag. Entoch heeft het
baasje doorgewerkt om zijn moestuin in orde te krijgen !
En het is
nog gelukt ook ! De Heras bouwhekken die hier al jaren in gebruik zijn om de
bonen tegen omhoog te laten groeien zijn nu zo geplaatst dat er enkele Drentjes
raar gaan kijken wanneer ze niet meer los door de moestuin over de groenten
heen naar de andere kant kunnen spurten.
Het baasje
heeft zelfs vandaag zijn aardbeiplanten nog kunnen planten. Drie verschillende
rassen en van elke vijf plantjes. Vijftien import plantjes vanMijnheer Pelckmans uit
Merksplas/Turnhout/Lommel (hou je der nu zelf nog iets aan over mijnheer
Pelckmans ?) van de radio reklame. Maar morgen haalt het baasje er nog enkele
plantjes bij in het lokale tuincentrum. Daar zijn het dan echte Franse plantjes
(?) die met reuzengrote Nederlandse trucks geleverd worden !
Zo hebben
we vroeg in de zomer al vanaf juni tot in september eigen verse aardbeien uit
volle grond.
De rassen
die t baasje nu geplant heeft zijn Charlotte, Cirafine, en Lambada, dat zegt
jullie weinig of niets ? Wel ons baasje ook niet. De begeleidende kaartjes bij
de plantjes beloofden wel hemelse smaken en opbrengst. Twee van de drie rassen
blijven zelfs vruchten dragen tot aan de eerste vorst. Of het allemaal waar is
weten we ook niet, maar we houden jullie op de hoogte, een ganse zomer lang.
Morgen
geven we zoals beloofd ook weer fotos van de stand van zaken over de bloesem.
Maar we kunnen zeggen het gaat snel dezer dagen in de tuin.
Stralend
weer, geen wolkje aan de Charentaise hemel te ontwaren, rond de twaalf gradenen de vooruitzichten van de tuin
plant/zaaiklaar te krijgen. Voor zo ver de vooruitzichten van t baasje.
Die heeft
gisteren nadat hij de fotos van op de zitmaaier had gemaakt ook nog eens langs
de bomen gelopen. De bloesem staat nu wel volledig klaar om open te bloeien. Veel
bomen staan al in bloei, het zijn voornamelijk de grote bomen zoals de vier
kersen en krieken bomen en ook de notelaar die nog iets langer op zich laten
wachten.
De onmisbare
helpers in de boomgaard, de bijen zijn ook al flink actief. Het is daarom, en
voor de veiligheid van ons Drenten dat het baasje gisteren de madeliefjes heeft
afgemaaid met de zitmaaier.
Lucy was
constant bezig met naar de bijen te happen, en dat is wat t baasje niet wil
meemaken, een hond die door een bij in de keel wordt gestoken. En dan zeker
niet tijdens het weekend, de dierenartsen zijn hier immers niet zo dik gezaaid
als in Belgenland !
Het baasje
schreef het trouwens gisteren ook al, de bijtjes moeten zich maar gaan vermaken
in de bomen, enkele verdiepingen hoger dan de madeliefjes. Dat is voor hen en
voor de fruitkorf van de baasjes beter binnen enkele maanden.
Daar zou
volgens Marian het baasje van onze Kiki, mogelijk Kiki in optreden. Zij liep
namelijk in beeld tijdens de opname van het programma over een hondje dat
diende herplaatst te worden. Wij kunnen hier in de Charente met TV Vlaanderen
SBS6 niet ontvangen maar via het www moet dat wel lukken !
We zien
wel of het lukt, want we zeggen zoals Emile Goelen destijds op TV zegde U
KIJKT TOCH OOK?
Het is
droog gebleven vandaag, het was zonnig en t baasje heeft er aan gezweet aan
het hovenieren.
Vanochtend
had hij al de bonenrekken opgeruimd en de grond op die plaats al bewerkt met de
motoculteur. Toen na de middag ook het gazon opgedroogd was is hij er pas vol
tegenaan gegaan.
Geen
grassprietje of madeliefje in het gazon was nog veilig voor de baas en zijn
machien. En het was niet moeilijk te zien waar m gebleven was. De scheiding
gemaaid/nog te doen was meer dan duidelijk. Onze baas heeft er zelf een foto
van gemaakt hoe hij het zag van op zijn zitmaaier.
Ondertussen
kunnen wij terug droog rollebollen in het korte gras. Tot deze ochtend kwamen
wij telkens kletsnat binnen als we weer eens struis met elkaar gespeeld hadden.
De enige die aan de natte vacht gewoonlijk ontsnapte was Belle die het van op
een afstand bekeek hoe haar nakomelingen zich nat maakten door hun tackles die
hen dan over kop deden gaan.
Het baasje
is meer dan tevreden over het gepresteerde werk. Ook in de andere tuinen van
het gehucht ronkten de tuinmachines vandaag.
Wat één
dag zonder regen toch met een mens kan doen was de bedenking die ons baasje vandaag
maakte. Zeker na zo nlange periodse
van koud en nat weer !
Het was
gisteren al beter weer dan de dagen daarvoor en dus heeft het baasje het er
maar op gewaagd van te beginnen hovenieren.
Alles wat
er in huis is van machienerie stond al dagen startensklaar en dus was er al
snel resultaat merkbaar. Eens de motoculteur gestart is gaat het bliksemsnel en
het baasje gaat zelfs tweemaal de grond los leggen. De tweede maal mengt hij de
compost door de grond. Hij krijgt zo een goed losliggende grond.
Want dat
is ook een gevolg van de regen van de afgelopen week, de grond plakt momenteel
verschrikkelijk. Het baasje leek wel vijf centimeter groter door de aarde die
onder zijn schoenen kleefde.
Een nadeel
van al het werk dat het baasje gisteren uitvoerde wij kunnen ons zo
verschrikkelijk vuil maken op die omgewoelde akker. Het vrouwtje ziet dat met
lede ogen aan en als we op de lichte vloer in de keuken gaan liggen laat dat
duidelijk zijn vieze, vuile sporen na !
Vandaag
zijn we opgestaan onder een grijze gesloten hemel maar nu, 09u30 is gans de hemel
opengetrokken en schijnt de zon volop.
Onze baas
heeft het voornemen van er eens zwaar in te vliegen vandaag, als nu ook het
gazon in de tuin eens wil opdrogen dan hebben we eind van het weekend een
gesoigneerd gazonnetje en een moestuin waar we naar hartenlust in kunnen
planten en zaaien !
Er is nog
hoop in natte dagen zegt onze baas... Belle & co
Met Hera plannen wij bij haar volgende loopsheid, begin
volgend jaar, terug een nestje in combinatie met de reu Cartouche. Die was ook
de vader van het vorige nestje met 12 schitterende pups.
Kandidaten voor een pup
kunnen zich best tijdig aanmelden
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Van Bas & Belle naar Belle, Hera en Heros tot Belle,
Hera, Heros & Lucy.
Lucy is onze jongste Drent, dochter van Hera en kleindochter
van Belle.
