De prettige belevenissen van vier Drentse Patrijshonden
31-01-2013
Psychologie vs Rechtenâ¦
Psychologie vs Rechten
Een
jonge kerel vraagt aan een meisje in de universiteitsbibliotheek :
"Stoort het als ik naast jou kom zitten ?"
Het
meisje antwoordt met luide stem : "IK WIL HELEMAAL NIET DE NACHT MET JE
DOORBRENGEN ! Alle studenten in de bibliotheek
beginnen de kerel, die zich erg gegeneerd toont, aan te staren.
Na
enkele minuten staat het meisje op en wandelt rustig langs de tafel waar de
jongen intussen heeft plaats genomen en zegt :"Ik studeer psychologie en
ik weet hoe mannen denken. Ik ga er van uit dat je er erg mee verveeld zat,
nietwaar ?" Daarop antwoordt de jongen met
luide stem : "500 EURO VOOR 1 NACHT ? DAT IS VEEL TE VEEL !".
Iedereen
in de bibliotheek staart in shock naar het meisje. Daarop fluistert de jongen
in haar oor : "Ik studeer rechten. Ik weet hoe ik iemand zich schuldig
moet doen voelen ..."
Wat gaat het
jaar weer snel in puppenland 31 Januari staat hier bovenaan de puppenkrant en
dus is januari 2013 ook verleden tijd.
We hadden
veel kattenkwaad te melden, we konden goed lachen met de Drentenfratsen. We
hadden bakken sneeuw over ons en een overvolle lappenmand bij baasjes en
Drentjes.
Meestal
waren er artikelen genoeg voor de krant, soms niet, en dan moesten wij de krant
volschrijven, omdat er ten velde weer eens niets gebeurd was.
Dat
laatste niets gebeurd komt hier in de roedel nooit voor. Er is altijd wel één
van de vier exemplaren Drent die hier rondlopen die voor enige sensatie of
calamiteiten zorgen
Zoals ook
nu weer moeder en dochter Hera en Lucy betwisten op dit moment een strijd over
het alleenrecht, om op het namaakvachtje dat normaal voor hen voor de kachel
ligt te mogen liggen.
Dat gaat
dan gepaard met (speels) grommen naar mekaar, en zich groot maken door rechtop,
op de achterpoten, de andere te intimideren. Mooi om te zien en zolang ze in
huis niets omverlopen of stoten gedogen de baasjes hun activiteiten .
Met Belle,
die zich zondag bezeerd had , wij dachten aan hernia, blijkt alles terug in
orde te zijn. Die moeten we ook alweer intomen en haar terecht wijzen omdat ze
nog altijd aan de pillen en de Metacam is
Wat zich
deze morgen aankondigde als blijf maar liggen, t is te guur buiten is
uiteindelijk nog erg mooi geworden. Zo mooi dat het baasje er drie wandelingen
aan over gehouden heeft.
Hij is
begonnen met Belle die over haar pijn in haar heupen/poot heen is blijkbaar.
Waarom die blijkbaar zal de aandachtige lezer zich afvragen ? Het is
inderdaad zo dat Belle zich een ganse dag gedijsd houdt en dan, vanaf het
moment dat t baasje zijn jas aantrekt en een leiband neemt, die rustige Belle verandert
in een wilde furie die weg wil, en wel zo snel mogelijk. Ze poogt dan met alle
kracht die ze in zich heeft (en dat is nogal wat PK) de baas door het bos te
sleuren. Die blijkbaar is hier dus meer dan terecht !
Dan was
het de beurt aan Lucy. Nog zon trekker-trek geval. Als we die meenemen naar
zon trekker-trek wedstrijd voor tractoren gaan er veel landbouwers hun trekker
van de hand doen en inwisselen voor een gezond Drententeefje !
Als we dan
de volgende wandeling met Hera en Heros samen doen is dat een verademing. Die
twee lopen tot het einde van de lijn. Gewone leiband, rollijn of jachtlijn, aan
het eind trekken die twee nog amper. Die twee krijgen dan nogal eens een rondje
groter of andere wandeling dan de gewone door bos en weide.
En dan
wacht voor de baas s avonds weer een ontgoocheling Hij denkt dan dat m een
heel grote wandeling heeft gemaakt en dat m daar kilos van gaa kwijtspelen
Dat eerste van die grote wandeling is wel waar, maar dat vertaalt zich nog
steeds niet in een lager gewicht tot nu toe
Het schijnt overal in het land te gebeuren op parkings van Aldi.
Het werkt als volgt: twee meiden van begin twintig (vermoedelijk uit Oost-Europa)
spreken je hulpeloos kijkend aan op het moment dat je de boodschappen aan het inladen bent. Ze hebben hele strakke T-shirts aan en je
kan goed zien wat er in zit!!!!! Met een erg zielig, maar toch wel geloofwaardig verhaal bedelen ze om een
lift naar een plaats in de buurt.
Eenmaal achterin gestapt, beginnen de dames elkaar te betasten, waarbij
ze er goed voor zorgen dat je dat kunt zien via je
binnenspiegel. Daarna klimt een naar de voorstoel en heeft seks met jou. Ondertussen merk je niet dat de ander je portefeuille of portemonnee jat .
Die van mij is afgelopen maandag gestolen.
En dinsdag en donderdag ook al.
Vrijdag zelfs twee keer !!! Woensdag kon ik helaas niet gaan...
L.M.
Let wel, dit verhaal/mop is niet
autobiografisch, het is getekend L.M.
Wat een
trieste dag gisteren hoewel het maar éénmaal geregend heeft, viel die bui
tussen 08u00 en 23u00. Het baasje wilde wel een wandeling gaan maken maar heeft
er dan toch maar van afgezien toen hij merkte dat enkel de bovenlaag van de pad
ontdooid was. De herinneringaan vorig
jaar toen hij in soortgelijke omstandigheden door Heros en Hera op zn
achterste door een plas dooiwater is gesleurd, is nog te levendig.
Maar de
avond bracht nog soelaas. Na een telefoontje is ons baasje na 8 uur nog
vertrokken en bij thuiskomst had hij een grote bakherten en everzwijn vlees bij voor ons.
Daar gaat
hij morgen nog werk aan hebben vooraleer dat allemaal in de diepvries of in
steriliseerbokalen is beland .
Op dit
moment zit de baas door zijn voorraad kippenvlees en zijn we in de wildweken
beland. Nu zijn we daar niet echt rouwig om, want zegt het gezegde niet
verandering van spijs doet eten ?
In
Oostrozebeke gaan ze waarschijnlijk een gepeperde waterrekening krijg dit jaar.
Louis heeft de waterkraan open kunnen draaien. Maar dat laten we Louis zijn
vrouwtje zelf vertellen
Belle
& co
Louis en
de waterhistorie
Dag Jan,
Hier de nieuwsflash
voor West-Vlaanderen van de plaatselijke reporter.
Los van het vele
dooiwater gisteren, hadden wij een heel hoge concentratie van water ter hoogte
van onzen bouw. Heel toevallig was de enige aanwezige onze Louis.
Na een aantal dagen
bench overdag (door de vorst), was hij gisteren weer op vrije voeten aan den
overkant*. Hij was dan ook door het dolle heen.
Zo dol dat toen we
thuiskwamen, we toch een paar bottekes nodig hadden om zijn residentie te
betreden
Met de vorst had
Steven een deken rond het buitenkraantje gedraaid om het niet te laten
bevriezen. Dat buitenkraantje zit in de tussenbouw waar Louis overdag
verblijft.
Als een echte Drent
en goede huisvader, redeneerde Louis dat een dekentje niet aan de muur moet
hangen en heeft dit dan ook vakkundig van de muur verwijderd, dat en nog iets
meer. Hij is er dus in geslaagd om de kraan open te zetten waardoor het water
dus uren moet hebben gestroomd. Een privézwembad dus. Gelukkig voor hem is het
daar nog niet gevloerd en loopt het scheef. Bovendien staat zijn hok
(toevallig) op het hoogste punt. Zodoende heeft hij gedurende een hele dag het
gevoel gehad van een stekje aan het water.
Met vriendelijke
groeten,
Ilse Mortier
*nvdr: de
familie is aan de overkant van de straat van waar ze nu wonen een nieuwe woning
aan het bouwen.
Een koppel gaat
uitgebreid dineren.
Bij het aperitief valt het de man op dat alle obers een lepel in hun borstzak
dragen.
Hij vraagt hun ober waarom dat is.
De ober antwoordt: "Wel, dat zit zo meneer. Een deskundige heeft, in
opdracht van het management,
een studie
verricht naar de mogelijkheden om efficiënter werken.
De deskundige heeft vastgesteld dat ongeveer 70% van wat valt, de lepel is.
Wij moeten die dan oprapen, een andere gaan halen en dat betekent heen en weer
geloop naar de bestekkast".
Terwijl hij dat
vertelt klettert er achter hem een lepel tegen de grond.
De ober draait zich om, raapt de lepel op en legt vlot de lepel die hij in zijn
borstzakje heeft bij de gast op tafel.
"Ziet u? Zo besparen wij ongeveer 2 mandagen per maand en kunnen we dus
onze klanten beter bedienen".
"Oh", zegt de man, onder de indruk van zoveel vernuft "dat is
slim bedacht!".
Na een tijdje valt het de man op dat alle obers ook een koordje om hun nek
hebben hangen.
Hij spreekt hun ober aan en vraagt waarvoor dat koordje dient.
Wel, dat zal ik u vertellen meneer, diezelfde deskundige heeft vastgesteld dat
wij obers toch wel gemiddeld 2x per avond naar het toilet moeten om te plassen.
Dan moeten wij
euh, u weet wel, ons ding uit onze broek halen en daarna onze handen wassen,
dat kost tijd.
Dus heeft die deskundige dat koordje bedacht en als we dan daar aan trekken,
komt onze euh, u weet wel, uit de broek en hoeven we hem niet aan te raken.
Dus ook niet onze handen te wassen en dat bespaart weer zon 3 mandagen per
maand".
De cliënt zit perplex over zoveel vindingrijkheid en is even in gedachten.
Dan vraagt hij: "Ja maar, hoe doet u de, euh, u weet wel, weer ín de
broek?".
De ober buigt voorover en zegt op vertrouwelijke toon:
"Hoe mijn collegas het doen weet ik niet maar ik gebruik de lepel".
Het was
weer kaartjesdag zondag. Het is bij ons de gewoonte dat elke pup van het
laatste nestje elke zevenentwintigste van de maand,op die dag zijn ze geboren
een Jacqui Lawson virtueel kaartje in de mailbox krijgen. Zondag was het de
achtste maal dat we zon kaartje stuurden aan Lando, Lobke, Lili-lou, Lana,
Louis, Libre, Loek, Lowie, Liv, Lesco, Lennaert en zelfs onze eigen Lucy. Die
laatste krijgt dat kaartje hoofdzakelijk om ons hoofdbestuur de gelegenheid te
geven de goeie gang van zaken in t oog te houden.
Dat het
telkens weer in goede aarde valt blijkt dan weer uit de reacties die we dan
nadien in onze mailbox vinden.
Van
Lennaert kregen we dan twee fotos, genomen op 27-01 samen met vader Cartouche.
Hier het
berichtje van Louis & co
Dag
Jan en Co,
Bedankt voor het kaartje.
Een hond kan hem geen betere peter en meter bedenken dan jullie(dat zijn jullie
toch een beetje voor alle puppies die jullie de wijde wereld insturen)
Bo heeft vandaag zijn eerste spreekbeurt en die gaat natuurlijk over Louis. Hoe
kan het ook anders. Daarbij wordt niet zoveel over Louis gezegd maar wel over
de weg die wij hebben afgelegd om een hondenras te kiezen, een nest te vinden
en hoe blij we zijn met dat nest dat we gevonden hebben. Bij deze kan ik
bevestigen dat wij het nest met het gouden ei(12 gouden eieren) gevonden
hebben.
Stan heeft daarbij nog een powerpointpresentatie gemaakt waar je U mag tegen
zeggen. Ik stuur ze wel eens door.
Ondertussen zit ik te duimen dat hij het heel goed doet.
Groetjes
Ilse
en Co
PS: heb gelezen dat er plaats is gemaakt in de lappenmand. Veel beterschap en
rust maar een beetje want als ik denk aan hoe Louis trekt, kan ik me al
levendig voorstellen hoe rustig jouw wandeling is als de trekpaardjes beginnen.
Na de
minder fraaie berichten van deze morgen in de puppenkrant kunnen we zeggen dat
de toestand van Belle inde goede richting evolueert.
Nelly was
deze morgen terug hier voor Belle en is er haast van overtuigd dat Belle zich heeft
gekwetst aan de rechterachterpoot. Wat de oorzaak juist is geweest is niet zo
heel duidelijk, een verzwikking, een overbelasting, hernia ?
Wij hebben
een voorschrift voor pillen gekregen en s morgens mag ze een normale dosis
Metacam hebben.
Bij de apotheek
heeft het baasje toch ook weer rare ogen getrokken. De apothekeres van dienst,
(t baasje en zij begroeten elkaar telkens met hé maat) Merkte dus dadelijk
dat het een voorschrift van een dierenarts was maar het wel een
mensenvoorschrift was.
En dan
beginnen de problemen dan moeten ze weten wie de patiënt is want het
geneesmiddel moet steeds traceerbaar blijven. t Baasje mag die pillen dus niet
doorgeven aan den eerste de beste koereur die ze gaat gebruiken om de tour de
France mee gaat winnen.
Als die
wielrenner er goed mee rijdt is dat een wonder en mirakel waar ze in Lourdes
verlegen van worden. De apothekeres vertelde dat ons baasje de patiënt (ons
Belle) moest verwittigen dat het gevaarlijk zou zijn moets de patiënt met de
auto gaan rijden ! ! ! Ons Belle aan het stuur van de Masjebashi of de Citroen
Drentmobiel, stel je voor, dan mag je daar niet mee lachen want dat is
bloedernstig !
Met het
baasje gaat het ook beter maar dan zonder chemische brol van bij de apotheek.
Die heeft zich net zo rustig gehouden als Belle, alleen heeft t baasje niet
gans de dag liggen slapen op het tapijt tussenzetel en salontafel met af en toe een bezoek aan Belles bench.
Ons baasje had het hier gisteren over de lappenmand waarin we
Carine, Steven en Nico konden vinden. Awel, die drie mogen opschuiven, er komen
nog twee fraaie exemplaren het clubje vervoegen. Alleszins toch tijdelijk.
Gisterenavond is Nelly nog hier geweest voor Belle. Die heeft met
uitzondering van een heel rustig klein blokje rond,geen of weinig beweging genomen. Nelly vermoed
een hernia in Belles nek. Dus kerels en dames in de lappenmand maak maar
plaats want ook baas Jan heeft een kwaaie nacht gehad. Die is gisteren in een
door de sneeuw onzichtbare konijnenpijp gestapt met een pijnscheut door zijn
rug. De ganse dag heeft hij zich sterk gehouden en ook nog de drie dagelijkse
hondenwandelingen gemaakt. Maar vannacht heeft m slecht geslapen van de
rugpijn.
Wat gaat het worden, Nelly komt in elk geval terug om de toestand
van Belle na te kijken en gaat het baasje ook naar de dokter deze voormiddag
voor een tube warm zalf ?
We houden jullie op de hoogte zoals altijd
Belle & co
Lobkes belevenissen van de laatste dagen
Dit bericht is een dag oud en waar morgen staat of vandaag dien
je gisteren te lezen Te moeilijk ? geef maar een signaaltje dan krijg je er
een tekeningetje gratis bij.
Lieve mams,
Heeft het bij jullie ook zo hard gesneeuwd? Hier wel, en ik heb er
heerlijk in gerend vandaag. Volgens mn vrouwtje zal het voorlopig wel de
laatste keer zijn geweest, jammer hoor! Ze zei ook nog dat ik binnenkort wel
weer een moddermonster zal zijn na het wandelen. Nou ja, vandaag heb ik er in
ieder geval nog van genoten!
Morgen (vandaag) zijn we alweer 10 maanden. Het is te merken,
zeggen ze hier. De oren werken steeds minder, en ik zoek steeds meer avontuur
op. Deze week heb ik mn baasje nog even een hartinfarct bezorgd toen hij
lekker ontspannen met mij liep te wandelen, hihihihi .. Ik heb hem
verrast door een sprint te nemen, en whoppa over een schapenhek te springen,
door de schapenwei te rennen en whoppa over het volgende hek te springen de weg
op .. De schapen waren er niet hoor, daar waren ze hier wel blij om, en ook
dat er geen autos aankwamen! Dat heeft Siebe nog nooit gedaan, zei mn
vrouwtje. Ja, nou, én???? Ik heet geen Siebe, tóch??
Glibberig,
dat is wel het minste dat je er van kan zeggen, van de wegen en paden vandaag.
Spekglad zou misschien nog beter zijn maar we zijn niet onderuit gegaan, en dat
is zowat het belangrijkste vandaag.
Je staat
er van versteld hoe snel de dooi zijn werk heeft gedaan. Een beetje regen viel
er af en toe deze morgen en we moeten zeggen, de zon kon het niet sneller laten
dooien.
Op geen
tijd was het wegdek in onze straat sneeuw en ijsvrij. De oprit voor het huis
waarvan één helft was geruimd, was tegen de middag volledig sneeuwvrij, zonder
het gebruik van zout of van de zon.
Maar de
jachttraining van Lucy was niet zon succes, de paden in het bos waren gewoon
verraderlijk glad met sneeuw met ijs eronder.
In de
weide heeft het baasje zich flink pijn gedaan toen hij in een onder de sneeuw
verborgen konijnenpijp trapte en er zon twintig centimeter diep inzakte. Niet
goed voor de rug, bijna kon hij bij in de lappenmand gaan liggen, samen met
Carine, Nico en Steven.
De helft
van de les hebben we dan binnen doorgebracht met theorie over het apporteren.
Die kunnen we terug vinden in het boek de drie apporten die we ons vorig jaar
aanschaften.
Vandaag
was het boek van Johan Kraay veelzijdig naar de top binnen gekomen en konden
wij het in ontvangst nemen. Daar gaan dan enkele uren PC werk voor moeten
opgeofferd worden om dat te lezen en door te nemen !
Volgende
week geen jachttraining meldde de trainer. Die gaat volgend weekendzelf op jacht en wij oefenen inmiddels de
apporten met Lucy. Ook Hera gaat nog eens een herhalingslesje krijgen nu haar
cursus bij Jac Orion is afgelopen en we daar nog moeten wachten tot het
voorjaar vooraleer we daar terug aan de slag kunnen !
De
lappenmand is nog steeds niet leeg bij de drenteneigenaars. Nico sukkelt nog
steeds met zijn rug, Carine van onze Harko in Oostkamp loopt nog steeds mank na
een aanvaring met een Tollerke op het strand eind december. Steven zal ook
nog wel even bezig zijn met zijn afgescheurde Achillespees
En dan
zegt ons baasje dat hij zoveel mogelijk van huis weg is omdat het bewezen is
dat de meeste ongevallen thuis gebeuren. Niks van aan, de herstellenden van
enkele lijnen terug hebben hun kwetsuren opgelopen op het werk, op het strand en
op de voetbalplein !
Weet je
wat, we gaan gewoon naar de jachttraining zo dadelijk. Daar hebben we nog niet
van gehoord dat er accidentjes zijn gebeurt. Of de trainer moest zich van
munitie vergissen wanneer hij gaat trainen op schotvastheid van de hondjes Een
echte kogel of een losse flodder, een wereld van verschil als je het
onderscheid niet kent !
Lando
vertelt zijn Liereman verhaaltje
Dag mamsie en
Faes-familie,
uit het oog is niet
uit het hart hoor!!! 't is hier gewoon wat hectisch. Mijn baasje is al 6 weken
thuis met een hernia en dat gaat nog wel even duren. Het leuke voor mij eraan
is dan wel dat ik altijd gezelschap heb overdag en ik terug veel in de Liereman
kan gaan wandelen overdag want 's avonds was dat altijd te donker in de winter.
Aan de lange lijn kan mijn baasje dat maar aan de korte lijn is at niet gezond
voor zijn rug als ik trek en snok. (en datschijnen drenten wel eens te doen hé)
Thiebe is terug uit
de gips met zijn polsen en is zelfs al terug gaan volleyballen.
Ik onderhoud mijn
aanrecht en tafeldiefstallen goed. Geen kruimeltje is er veilig voor mij.
Vorige week ben ik
nog hééééééééééél boos geweest op mijn baasje. Heeft ze het toch niet
gepresteerd om in haar eentje bij jullie op bezoek te komen zeker. 'k Rook het
gelijk toen ze thuiskwam. Als ze dacht dat ze dat ging kunnen verbergen voor
mij kent ze mijn drentenneus nog niet. Gelukkig zie ik morgen ons Lucy alweer
op de training. Hopelijk gaat het dan niet weer sneeuwen want dan wordt de
training afgelast.
Zullen we
eens even koffiedik kijken ? Wat gaat dat geven als morgen de dooi inzet ?
Zonder
koffiedik kijken kunnen we nu al met zekerheid zeggen het zal er niet uitzien
hier thuis. Een keuken en huiskamer met slip en schuifsporen vanzestien Drentenpoten ! (hier zetten we nog
een uitroepteken)
Na een
wandeling vier vetzakskes die er uitzien alsof ze juist het
wereldkampioenschap moddercatch hebben betwist ? (vraagteken omdat we niet
weten waar we gaan wandelen)
Hoelang
gaat ons Lucy haar ijslolly aan de dakgoot het nog houden ? (kunnen we van in
de huiskamer volgen)
Gaat
Lennaert en Cartouche de zandzakjes al mee moeten helpen vullen/aanslepen daar
met zicht op de Maas ? Als al die sneeuw plots gaat dooien, geraakt de Maas dan
niet overvol ? (We horen het dan van hen)
En dan
dichter in tijd, wat morgenvroeg ? Regen ? Sneeuw? Dooi ? hoeveel graden ?
Jachttraining of niet ? Morgen middag weten we daar al antwoord op.
Dat zijn
zowat de vragen die onze baas zich stelt terwijl wij gerekt en gestrekt voor de
houtkachel en in de zetel liggen en ons van al die zaken geen fluit aantrekken.
We maken er onze baas wel een beetje jaloers mee. En het antwoord is zo simpel
als een Drent het bedenken kan leg je er naast baas !
Onze bazen
roken lekker gisterenavond toe ze terug thuis kwamen van de nieuwjaarsreceptie
van het KTA-Herentals, de school waar onze baas vroeger zijn boterhammetjes
verdiende. Nu rook de baas niet naar de school maar naar Border Collie ! Dat kwam
zo Gewoonlijk klit zon groep leraars soort bij soort en zo ook zaten onze
bazen bij t baasjes oudste collega, de Pierre . Lezers van ons blog kennen
hem van het seniorennetblog een Border Collie zonder schapen,http://blog.seniorennet.be/michka_en_cheeta/
meer fotos van Pierre & Michka: http://fotoalbum.seniorennet.be/michka/michka
En zo
komen we to the point Het baasje heeft na de receptie Pierre mee tot bij hen
thuis met de Masjebashi meegenomen, en toen moesten de baasjes nog binnenkomen
voor een laatste afzakkertje. En zo komt het dat onze bazen overvloedig roken
naar Michka en Canniche. Canniche is de jongste Border Collie daar in huis en
al even krankzinnig zot als onze Lucy. Michka is de oudste en even oud als
Belle. Zo komt het dat het hoofdbestuur zich danig diende te verantwoorden over
waar hebde gij gezeten mannekes ?
Uiteindelijk
kwamen ze met een voor ons aanvaardbare uitleg, binnenkort zouden wij misschien
zelf wel eens kunnen kennismaken met de Mertens Border Collies zeggen de
baasjes. En toen waren we tevreden.
Met een
dag vertraging krijgen we hier nog het verhaal van Lana en Steven die nog
altijd sukkelt met een van zn achterpootjes . Die heeft een afgescheurde
Achillespees waar hij van het revalideren is . En dat blijkt voor Steven een
handicap te zijn in zijn relaties met de vrouwen bij hem thuis. Hij doet dan
ook een dringende oproep voor raad aan de mannelijke lezers van dit blog met de
vraag hoe zijn die problemen oplossen.
Hier het
verhaal van Steven en Lana
Dag allemaal,
Vandaag is het Steven aan het woord! Jan en Heros,hoe doen jullie mannen dat
toch met al die vrouwen rond uw gat? Hier hebben mijn dames precies een complot
tegen mijn gesmeed. Nu ik niet uit de voeten kan, gaat ons Eva steeds shoppen
en steelt ons Lana alles wat los ligt. Nu kan ik met mijn eigen ogen zien dat
Lana erg koppig is en voorzien is van een ferme tros bananen in de oren. Lana
spendeert nu heel wat tijd met Eva en dat begin ik te merken!!
Die 2 kunnen precies niet meer zonder elkaar!!!! Wanneer Eva even de ruimte
verlaat, roept Lana de hele buurt bijeen. Zit Eva nog in de badkamer dan duwt
Lana met veel geweld de deur open. En ik ... Ik zit hier maar Lana terug te
roepen. Wanneer ik hier nu eens zou beschrijven wat die 2 aan het doen zijn ...
Daar zou menig man jaloers op zijn ....
Eva zit bij Lana op de grond en geeft haar een deugddoende massage. Lana op
haar beurt ligt te knorren van contentement en lebbert haar vrouwtje volledig
af.
Ik zal maar wachten tot later op de avond zeker ...
Heren, ik richt mij tot jullie! Hoe doen jullie dat met al die vrouwen?
Een verwaarloosde Steven
Pier vroeg:'Heb je nog iets van Fons
gehoord? 'k heb hem al lang niet meer gezien".
"Maar die is toch gestorven,
Pier." Zegt de Jef
"Dat wist ik niet. Wanneer dan en wat
heeft hij gehad?"
"Hij leed aan een hartziekte en toen
heeft hij een 'pesewever' gekregen. Dat was allemaal goed en wel. Na enkele
maanden werd hij ziek aan de 'protestant'. En nu is hij overleden.
'k
Ben hem een kruiske gaan geven in het dolfinarium in Berchem. Hij lag er heel
mooi opgebaard en ik ben ook naar de begrafenis geweest.
De pastoor heeft een heel mooie homofilie
gehouden over hem. Na de viering werd hij niet op het kerkhof begraven. Ze
brachten hem naar de crêmerie in Hoboken...""
Volgens
het Nederlandse Frankrijkblog het Hurktoilet zou de Franse minister Manuel
Valls de verplichting op de ethylotest of de alcoholtesterin de auto voor onbepaalde tijd hebben
opgeschort.
Daar zijn
wij niet rouwig om want gans het opzet van Sarkozy om in elke auto twee
blaaspijpjes te hebben liggen vonden wij zelf ook al te zot om los te lopen.
De pijpjes
kon je trouwens nergens vinden. Als er al ergens verkrijgbaar waren dan was er
voorraad te kort en kwam je steeds te laat wegens uitverkocht.
Wij hadden
er twee in de Masjebashi , de geldigheidsdatum was weliswaar verstreken, en ze
kwamen ook niet via de officiële weg in ons bezit.
Het waren
alcoholtesters zoals de officiële, maar ze kwamen van de opendeurdagen in het
kasteel van Grand Marnier in Bourg Charente. Daar kon je enkele jaren geleden
na aankoop van een fles Grand Marnier bij het verlaten van de shop een grabbel
doen in een mand met gratis alcoholtesters. Wij namen er toen drie mee (we
waren met drie) en die zijn toen in de auto blijven liggen.
Heeft Nico
S. zijn idee toch niet bij ons gepikt, beginnen wij ons nu af te vragen
Maar het
is wel zo dat zowel Nico S. zijn wet, en onze alcoholtesters , hetzelfde lot
hebben ondergaan. Ze hebben geen van beide tot iets gediend !
Alleen
heeft het ons niks gekost, waarvoor dank aan Grand Marnier in Bourg Charente .
Vooraleer
we Lennaert & co terug aan het woord laten even iets aanstippen dat er
gisteren niet van gekomen is. De Drenteneigenaars
herinneren aan 24 februari, en hen er op attent maken dat ze zich dienen in te
schrijven voor de Kaawpollekeswandeling op die datum. Zo ze niet kunnen
aanwezig zijn missen ze één van de hoogtepunten van het Drentenwandeljaar. Alle
inlichtingen kan je krijgen via de secretaris van de vereniging Ingrid Mestdagh
via: http://www.drentschepatrijshond.be/index.php
Omdat we
ook nu weer kosten nog moeite gespaard hebben, vragen we van vooraf in te
schrijven.
Over het
dagelijks leven in Vosselaar en omgeving kunnen we zeggen dat de ijslolly van
Lucy vrij permanent is en dagelijks terug aangroeit. Wanneer Lucy de onderste
ijspegels heeft weggelikt begint het even later te dooien en loopt het water
van het dak langs het nog aanwezige ijs. De ijsstalagtiet, want daar begint het
op te lijken, groeit niet alleen in lengte maar begint ook al een aardigedikte te krijgen. Stalagtieten in Vosselaar !
We hebben er nog niets van gelezen in de toeristische info van de gemeente,
maar ze bestaan echt, Lucy likt er meermaals per dag aan !
En dan
krijg je hier het relaas van Lennaert, iets wat hij zelf Ruis op de lijn
noemt.
Belle
& co
Ruis op de
lijn (by Lennaert)
Ploep! daar is hij weer! Lennaert
Na wat ruis en sneeuw op de lijn met België is er gelukkig weer
communicatie mogelijk. Pffff wat kunnen mensen soms ingewikkeld doen
(knipoogje)
Volgens mij ligt hier al 3 weken sneeuw, ik weet niet meer beter. Ik
vind het zalig en wil uren buiten zijn. Dat uren buiten spelen leek geen kwaad
te kunnen.........tot dat ik naar binnen kwam, en kon opeens mijn plas niet
meer ophouden. Ik had geen gevoel meer in mijn p ..tje leek het wel. Nu mag ik
niet meer zolang achter elkaar buiten blijven, dat vind ik best jammer. Ome
Faes heeft u zoiets al eerder gehoord?. (ik moet dan wel nog stilletjes
vertellen dat ik ijsbrokken heb zitten te eten en dat hadden mijn baasjes eerst
niet in de gaten)
Met papa Cartouche gaat het goed. Hij verdeeld nu zijn aandacht tussen
Vosselaar en Zevenaar, waar op het moment een nest met 8 puppys van hem
zitten.
Volgende week gaan de baasjes naar de puppys kijken. Papa en ik mogen
niet mee, want wij zouden dan te veel onrust veroorzaken, zegt het vrouwtje.
Dat snap ik nou niet! Honden veroorzaken geen onrust, wij zijn gewoon.. hond!
Zouden ze weer met een pup thuiskomen? Ja leuk een halfzusje. Ik denk dat
baasjes Chris en Christian dan ergens anders gaan wonen!
Ik doe er nog eens een foto van papa bij waarop hij nadenkt over al die
trekmoose die hij op de wereld heeft gezet.
Vele groetjes, ook aan tante Simonne en keigaaf dat ze de mailtjes van
ome Faes door elkaar heeft gerommeld.
Gisteren met het mooie weer dooide het flink en dat
had ook Lucy gemerkt. Aan de dakgoot van de veranda hangt geen afvoerbuis maar
een plastic ketting waarlangs het regenwater in de ton stroomt.
Nu drinken wij, de Drentenroedel regenwater als we er
de kans toe krijgen. Kraantjeswater is voor mensen, die drinken graag water met
toevoegsels zoals chloor. Voor ons met onze fijne neus is dat stinkwater en in
de zomer bvb stinkt het nog erger dan anders naar chloor.
Nu hangt die ketting voor het regenwater daar al
jaren, maar zelden in een vorm als dezer dagen. Dat wil zeggen stijf bevroren.
Lucy eet sneeuw, ijs en alles wat fris is. Dus, nu ze
de bevroren ketting heeft ontdekt knabbelt ze maar al te graag aan de ijspegels
die onder aan de ketting hangen.
Ons baasje vind dat een mooi zicht en hij wilde daar
graag een foto van nemen. Alleen paste het voor Lucy op dat moment niet zo
Maar t was koud buiten en het baasje wilde er eigenlijk komaf mee maken !
Maar als Lucy niet wil dan komt er ook niks van ! En
toen ging de baas het met zijn trukendoos eens gauw arrangeren zie.
Het foto apparaat bleef aan staan en stand by, het
baasje haalde in de keuken een pot choko (die geraakt hier toch nooit leeg) en
smeerde de onderste schakel van de bevroren ketting in met choko van nutella.
Dat maakte van Lucy op slag het meest gewillige hondje
dat we kennen en voor ze klaar was met likken had het baasje vijf mooie fotos
gemaakt van een ijslikkende die eigenlijk choko-likkend Lucy was.
Ook uit Aalter kregen we een foto van Lana die net als
haar zus Lucy achter de lekkernijen aanzit. Alleen is zij binnen in huis op
strooptocht.
Kijk maar mee, ons baasje vond de fotos goed gelukt.
De dochter van Bart De Wever staat in Brussel aan de
Cinquantenaire met een doos puppies om te verkopen.
Elio Di Rupo passeert en BDW zijn dochter vraagt of hij geen
hondje moet hebben. "En het zijn socialistjes, meneer Di Rupo".
Elio : "Maar iek ep daarvoor keen plaats, et spijt me!"
Hij slaapt er een nachtje over en besluit toch maar een puppie te kopen,
gaat er 's anderendaags naartoe en zegt tegen het wicht :
Keef mij tok maar een ontje, omdat het socialistjes zijn.
Zegt het meisje : Dat was gisteren, nu zijn het NVA-erkes!
Elio : "Maar oe kan dat nu?? Kisteren waren het tok socialistjes?!! "
Zegt het meisje : Ja, maar vannacht zijn hun oogskes opengegaan."
Ze verzinnen
maar wat die baasjes, daar was onze baas aan het denken toen hij het
onderstaande bericht van Lobke nog eens na las. Kwijlebabbel daar hoort minstens
een verklaring bij. Dan is onze baas en Eva van Lana volgens ons toch
duidelijker Talibanteef en Kamikazeteef het laat niets aan duidelijkheid
over. Ook in Roosteren hebben we al bijnamen gehoord als de grote (Lennaert
die eigenlijk de kleinste zou moeten zijn) en zijn vader den dikke . Nu hoopt
ons baasje dat m dat goed begrepen heeft want het is weeral eventjes geleden
dat Lennaert zo oneerbiedig over zijn vader heeft gesproken.
Wat het
dagelijkse wandelen betreft, dat gaat met de dag moeilijker, voor de baasje in
elk geval toch. t Baasje is gisteren met zijn klikken en klakken tegen moeder
aarde gekwakt. Een ijsplek onder de sneeuw was de oorzaak dat hij languit
tussen Hera en Heros ging liggen. Die twee keken eens raar en dat was het !
Medelijden ? Niks van gemerkt zegt het baasje evenmin als hulp bij het opstaan
wat niet makkelijk was met die gladde ondergrond. Als t baasje nog eens
geboren wordt dan vraagt m ook hondenpoten zegt m, dat schuift een pak minder
dan botten (laarzen in NL) van Aigle, was de les die aan de wandeling vast hing.
Belle
& co
Het
verhaal van Kwijlebabbel
Lieve mams,
Ik doe maar weer eens een poging mn vrouwtje voor
secretaresse te laten spelen. Eerdere pogingen deze week zijn mislukt, helaas.
Ze hebben hier weer een nieuwe naam voor me bedacht:
Kwijlebabbel .*^&%$#***!! Weet je hoe dat komt? Sinds een tijdje wordt er
hier weer zelf brood gebakken. En dat is lekker!!!!!!!! Als mn baasje het
brood aan het snijden is, zitten Siebe en ik op de eerste rang héél lief te
zijn (jaja!) Alleen de geur al van het brood doet me letterlijk het water uit
de mond eh..bek, lopen. Vandaar dus mn nieuwe naam, ze verzinnen hier steeds
weer wat anders, grrrr.
Verder kan ik wel zeggen dat ik een beetje vaste verkering
heb gekregen met die spetter van een drent die ik hier heb ontmoet. We zien
elkaar bijna dagelijks. Als hij mij ziet lopen weet ie niet hoe snel hij naar
me toe moet rennen, hoe ver het ook is. Ik niet naar hem hoor, je moet die
kerels niet gelijk het idee geven dat ze ik weet niet wat zijn, daar krijgen ze
alleen maar verbeelding van. Misschien over een tijdje ..
Verder niet veel nieuws te melden, mam.
Geef het hoofdbestuur en mn familie maar weer een lekkere
lebber, en eh ..beetje lief zijn voor oom Heros, hè!!
Nog een
duizendtal views scheiden het Belle, Hera & Heros blog van de 50.000
views. Net als bij het Bas & Belle blog zijn we ook benieuwd wie de 50.000°
bezoeker gaat zijn. Dikke geldprijzen, reizen naar de Marquizeneilanden e.d.
kunnen we niet aanbieden, maar eeuwige roem dat kan nog net.
De 50.000°
komt in de zijkolommen met foto, naam en toenaam, zelfs bijnaam indien gewenst.
En dit tot het einde der dagen van het blog.
Bijna
dertien maanden hebben we over die vijftig duizend views gedaan. Best goed voor
een blog over hondjes, een mop en wat nieuwtjes uit den lande !
Kam uw
haar even, ga desnoods even naar de kapper en trek uw s zondagse kleren aan
wanneer je op de foto gaat, die je gaat vereeuwigen en stikwereldberoemd gaat
maken op dit blog.
We hebben
ook nog ander actueel nieuws. Nu we toch officieel een kennelnaam hebben was
het ook het moment om ons op verschillende manieren een plaatsje in het
publiciteitszonnetje te geven.
Ons baasje
liet al magneet stickers voor op de Drentmobiel maken en de volgende stap was
het maken van visitekaartjes van de kennel. Vermits we met twee echtparen
eigenaar zijn van de kennelnaam hebben we de visite kaartjes dubbelzijdig laten
maken.
De
achtergrond is een bewerkte foto van Jago van J-P en Ute en elke eigenaar heeft
een gelijkwaardige zijde van het kaartje. Er is dus geen voor of achterkant aan
het visitekaartje.
Het idee
om de visitekaartjes te laten maken kwam van de firma Vistaprint die aanboden
van bijna gratis en voor niks de kaartjes naar ons eigen ontwerp te drukken.
Dat drukken was inderdaad zo goed als gratis, maar om de kaartjes op de pers om
te draaien vroegen ze wel veel centjes. Net als voor het verzenden. Het
verzenden was snel, vbeel sneller dan we hadden gevraagd maar de besteldienst
was niet bepaald gratis Maar ze zijn mooi, en we zijn er heel tevreden over.
Dan is de uiteindelijke kostprijs ook weer snel vergeten en we kunnen nog jaren
plezier hebben van ons kenbaar te maken aan de goegemeente.
"Betty, ik vroeg mij af. Ben je ooit vreemd gegaan?"
"Oh Jack, waarom vraag je mij juist nu zo een vraag?
Je wilt mij dat echt niet vragen..."
"Jawel Betty, ik wil het echt weten. Alsjeblieft."
"Nou, ok. Ja, drie keer."
Drie? Wanneer waren die?"
"Nou, Jack, herinner je toen je 35 jaar was en je heel graag
je eigen bedrijf wilde beginnen en geen enkele bank je een lening wilde geven?
Herinner je dat op een dag de directeur van de bank langskwam en
de papieren voor de lening zelf had ondertekend zonder iets te vragen?"
"Oh, Betty. Heb je dat voor mij gedaan?! Ik heb nu zelfs nog
meer respect voor jou dan ooit.
Dat je zoiets voor mij hebt gedaan!
Dus, wanneer was de tweede keer?"
"Nou, Jack, herinner je toen je een hartaanval had gehad en
je een hele moeilijke operatie nodig had en geen enkele chirurg eraan wilde
beginnen?
Herinner je dat Dr. DeBakey helemaal hier naar toe kwam om de
procedure helemaal zelf uit te voeren en je daarna weer helemaal opknapte?"
"Ik kan het niet geloven! Betty, ik hou van het feit dat je
zoiets voor mij hebt gedaan, om mijn leven te redden!
Ik zou mij geen betere vrouw kunnen wensen.
Om zoiets te doen, dan moet je echt van mij houden. Ik raak
helemaal geëmotioneerd. Wanneer was nummer drie?"
"Nou, Jack, herinner je dat je voorzitter wilde worden van de golfclub dat
je 45 stemmen tekort kwam?"
Weinig
nieuws dat nog niet vertelt is geweest. Het allerlaatste nieuws hier ten huize
is dat moeder en dochter Hera en Lucy een nieuwe speeltechniek hebben uitgevonden
om Heros aan het werk te houden.
We zagen
het al enkele dagen dat Hera en Lucy samenspanden als ze buiten in de tuin in
de sneeuw met Heros aan het spelen waren. Je zou er soms medelijden mee krijgen
hoe ze die brave lobbes stapelzot meken. t Baasje heeft Heros al enkele malen
vertelt dat hij één van de twee eens goed moet vastgrabbelen, of beter nog, ze
allebei eens een goei pandoering moet geven. Maar spijtig genoeg zit zoiets
niet in het karakter van Heros, die is nog steeds de goedheid zelve. Straffer
nog, zelfs wanneer ze dan eindelijk stoppen met spelen omdat ze moe zijn gaat
Heros op die twee grietjes af om verder te spelen. Onze roedelleden zijn soms niet
te schatten.
We kregen
gisteren nog een blij nieuws in onze mailbox, kort en bondig:
He Jan
Tis ne reu geworden.
Groetjes Renate
De naam
van de afzendster doet misschien een belletje rinkelen bij vaste lezers van het
blog Het mailtje is afkomstig van Renate Ceusters van wie het Drentje Fenna op
Kerstdag overleden is door op de wandeling iets giftigs te hebben gegeten. Binnen
zeven weken mogen zij hun nieuwe huisgenootje ophalen. Als er nieuws komt van
de autopsie van Fenna laten we het jullie beslist weten. Over de plaats waar
het gif is aangetroffen kunnen we zeggen dat het in de buurt van
Kapellen/Ekeren is , ten Noorden van Antwerpen op een plaats waar weinig
wandelaars komen in de buurt van een verlaten rangeerstation van treinen.
Wij zijn
blij dat Rosanno en Renate snel een nieuwe pup kunnen krijgen, we zouden hen anders
missen op de Drentenwandelingen
En we
hebben er echt van geprofiteerd vandaag. Al vanaf deze morgen was het echt buiten
weer. Lucy is zoals we al gewend zijn haast niet binnen geweest.
Het dooide
dan ook zo hard dat je in het bos een paraplu nodig had. Voor de wandeling koos
het baasje dan ook voor een tochtje door de velden.
En toen
kregen we weer een ander scenario want Belle mocht alleen met t baasje mee en
ze kreeg ook het gareel terug om dat de baasjes twee jaar geleden kochten omdat
het toenmalige trio zo sterk trok. Hera en heros trekken intussen niet meer zo,
maar Belle en Lucy sleuren het hoofdbestuur nog steeds door het dorp.
Met de
huidige gladde paden is zo n gareel weer de oplossing om een veilige wandeling
te maken. En Belle trok nog amper !
Nadien
mochten Hera en Heros samen met het baasje mee. Ook bij hen ging het gareel om
en dat resulteerde in een fijne wandeling . Ook kregen we nog een verrassing.
Toen wij pas vertrokken waren wilde ook buurman Raymond een winterwandeling
gaan maken. Toen het baasje voorstelde samen de wandeling te maken was hij
dadelijk akkoord. En zo kreeg Hera iemand anders aan de andere kant van de lijn
! En voor beiden was het blijkbaar aangenaam wandelen. Raymond heeft ook jaren honden
gehad maar zijn laatste hondje is ook alweer geruime tijd geleden gestorven.
Het ging
al tegen zonsondergang toen het baasje zijn derde ronde begon met Lucy. Die
heeft nog wat extra training nodig, we kregen zondag immers van trainer Oscar
huiswerk mee.
Het was
een mooie zonsondergang en t baasje heeft er enkele fotos van gemaakt.
Voor het
baasje die drie wandelingen heeft gemaakt was het best een goeie oefening om
wat overtollig gewicht kwijt te raken. Dat het nog gelukt is blijkt omdat hij
even later bij de slager nog steeds dampte van de drievoudige wandeling.
Veel
Belgen die rondkomen met een uitkering maken zich zorgen over de
besparingsplannen van formateur Elio Di Rupo. Het bejaarde echtpaar Albert (77)
en Paola (74) ziet de toekomst somber tegemoet.
Naar schatting 20 procent van de Belgische bevolking leeft
van een uitkering, al dan niet via pensioenen, invaliditeit of langdurige
werkloosheid. De laatste jaren zijn hun aantallen gestegen. De huidige
bankencrisis heeft velen onder hen in nog moeilijkere situaties gebracht.
Plaatselijke OCMW-centra kunnen de problemen nauwelijks bijhouden.
Het bejaarde echtpaar
Albert (77) en Paola (74) woont in een door de overheid gesubsidieerde woning
in Laken. Alberts voorouders waren vanuit Duitsland betere leefomstandigheden
komen zoeken in België. Paola was in de jaren vijftig deel van de grote
immigratiegolf uit Italië. Ook de demente weduwe van Alberts broer, een Spaanse
migrante, woont in bij het echtpaar.
Wij moeten al jaren
leven van een uitkering, geeft Albert toe. Ernstige gezondheidsproblemen
hebben hem nooit in staat gesteld een vast job te houden. Toch was ik bereid
te werken. Hoewel mijn eigen ouders Franstalig waren, heb ik bijvoorbeeld
Nederlands geleerd. Ik heb vaak als seizoensarbeider gewerkt in Frankrijk en Italië.
Het was in Italië dat ik Paola leerde kennen.
Wij maken ons grote
zorgen, zegt Paola. Als de nieuwe regering bespaart op pensioenen en
uitkeringen, zal er voor ons niks anders op zitten dan weer met onze
kinderen te gaan samenwonen. De drie volwassen kinderen van het echtpaar leven
eveneens van de sociale bijstand en hebben inmiddels ook elk een eigen gezin.
Hun oudste zoon is zwaar autistisch en hun jongste zoon is geen onbekende bij
het gerecht.
Door de uitzichtloze
sociaal-economische toestand rekenen onze zonen niet meer op een vaste job.
Vooral onze jongste begeeft zich op het slechte pad om zijn gezinsbudget rond
te krijgen. Net als zovele andere sukkelaars
verdient hij zijn gage in de criminaliteit, vertelt Paola met een snik in haar
stem, terwijl Albert zijn woede verbijt.
Albert:
Wij moeten al jaren leven van een uitkering
Voor Albert en Paola is
er nog de bijkomende zorg voor de weduwe van Alberts broer, die bijna twintig
jaar geleden overleed aan een hartfalen. Zijn broer was erg actief in de lokale
kerkgemeenschap. Gelukkig kunnen we daar nog vaak terecht voor steun en
troost, zucht Albert.
Nog steeds
is er sneeuwpret te beleven hier ten huize. Op dit moment is er geen plaats in de tuin
voor iemand anders dan Hera en Lucy. Die twee zijn aan het spelen dat de
stukken er af vliegen. De sneeuw vliegt meters ver wanneer ze hun bocht nemen rond
de aanhanger voor motos te depanneren.
Als Hera
even rust wil hebben springt ze over de afsluitdraad van de voormalige puppen
uitloopweide . Om een onduidelijke reden springt Lucy niet over die
afsluitdraad.
Ondertussen
liggen onze bruintjes Belle en zoon Heros dicht tegen elkaar in de zetel te
snurkendat het een lieve lust is. Die hebben waarschijnlijk met de nacht
gestaan en zijn nu bezig met het tekort aan slaap in te halen.
Inmiddels
is Lucy alleen in de tuin bezig met de vogels weg te blaffen die zich willen
komen bevoorraden aan het voederhuisje (er zijn enkele telefoontjes de
schrijfsels van de baas komen onderbreken) Duiven, vinken, meesjes en merels
lossen elkaar af om Lucy af te leiden. Terwijl Lucy achteraan in de tuin bezig
is met enkele houtduiven profiteren de andere vogels om letterlijk hun graantje
te komen meepikken aan het terras Lucy is dus nog wel even aan de slag wil ze
haar werk goed doen !
En nu het
verloren (en teruggevonden) bericht uit Aalter van Lana en Eva.
Belle
& co
Over
Taliban- en Kamikazeteven
Hallo allemaal,
in plaats van het woord aan Lana te geven zal het nu aan mij zijn iets neer te
schrijven. Wanneer jullie een TalibanTeef hebben, hebben wij hier een
Kamikazeteef. Hier volgt de verduidelijking.
Steven die nog steeds rondspringt op 1 been is vaak het slachtoffer van een
uitdagende Lana. Er is namelijk niets zo leuk als iets stelen en dan heel hard
weg te lopen het baasje kan toch niet volgen en zeker niet afnemen en met de
nodige bananen in de oren lijkt Lana potdoof voor bevelen. Nog leuker maar niet
aangenaam voor een invalide manspersoon is een overenthousiaste Drent die
zijn edele delen als stopplaats neemt. Lana heeft namelijk een nieuwe hobby:
spurten vanuit de tuin naar de keuken met een heleboel ravage als gevolg.
Stoppen doet ze tegenwoordig met volle geweld tegen mijn benen, Steven zijn
edele delen of met de poten op tafel Een "zit voor" is gewist uit
haar geheugen. Ikzelf heb al de hele week geen stem. Ja ik hoor jullie al
denken: "eindelijk rust". Gelukkig hebben we Lana 2-talig opgevoed.
Zowel met geluid als met gebaren. Ik klink nu als een krassende kraai dus
gebaren zijn ideaal voor onze dolle Drent. Voor onze Kamikazeteef een goede
methode, alleen "kom" valt volledig te negeren vooral als ons doof
Drentje zich wegdraait en weigert te kijken. "Los" is al helaas een
drama :(
In de sneeuw spelen is voor ons Lana iets zaligs maar wat nog leuker is een
versgemaakte sneeuwman aanvallen en met huid en haar verslinden. Ook over de
vijver wandelen is iets nieuws
Vele besneeuwde groetjes van Steven en een stille Eva en onze dolle Drent
Lana.=
Deze morgen meldden wij in de
puppenkrant dat er geen kopij van buitenaf was binnen gestuurd naar de
redactie. Fout hoofdredacteur, dik fout ! Want even later liep er een mailtje
binnen of wij gisteren zondag geen mailtje uit Aalter hadden gekregen ?
Ja , als t uit Aalter komt dan is
het voor 99,5 % afkomstig van Lana en van Eva haar baasje. Van de burgemeester
van Aalter de Crembo moet ons baasje niet veel weten, die mailt ons baasje
niet zo dikwijls !
Nu had ons baasje niets uit Aalter
in zijn mailbox opgemerkt en dus moest hij op zoek naar een bericht van
Lana/Eva. Na enig speurwerk moest ons baasje Eva gelijk geven ! Zondag
20-01-2013 om 11u54 was er een bericht uit Oost-Vlaanderen binnen gelopen
Tussen 11u30 en 13u00 waren Lucy
en t baasje in de Siberische koude bezig aan de jachttraining. Dus moest het
vrouwtje er voor iets tussen zitten Na nog eens het hoedje van de Sherlock te
hebben opgezet kwam de aap uit de mouw. t Vrouwtje had het bericht gelezen en
dus was dat bij de gelezen post terecht gekomen en zij had het baasje daar niet
van ingelicht ! ! !
Omdat het niet de eerste keer is
dat er een bericht ontgaat aan de arendsogen van t baasje diende er dus iets
te gebeuren.Het baasje is dus aan het
opruimen van zijn Windows live mail begonnen.
Al wat al eens gebruikt geweest
is, al wat toch niet zo direct bruikbaar was, alles waar gelachen werd met
donker gekleurde medemensen en waar nog maar een zweem van racisme zou kunnen
rondhangen ging de vuilbak in. Er zijn wel een paar moppen van die aard in de
reserve beland. In die moppen konden de Marokkanen vervangen worden door
Hollanders, en met die lichter gekleurde medemensen mogen we tot nader order
nog steeds lachen , dus
Maar er kwam ook nog een deel
gedownloade muziek te voorschijn die halvelings vergeten was en die ons baasje
niet op CD heeft. Twee liedjes sprongen direct in het oog die mochten onder
geen voorwaarde weg omdat ze bij het baasje in een heel hoge schuif liggen. Zo
ongeveer in de schuif van de Italiaanse operaen belcanto. Twee nummers hebben de opruimwoede overleefd. Het baasje
heeft er hieronder een link naar geplaatst. Bij ons weten hebben zenooit enige tophitlijst gehaald, laat staan
ze aan de top zouden hebben gestaan. Maar bij het baasje zijn ze Hors categorie.
Beide nummers komen uit een film enze
komen dan nog eens uit twee totaal verschillende genres van film.
Het tweede lied komt uit de
Italiaanse klassieker La vita é bella http://nl.wikipedia.org/wiki/La_vita_%C3%A8_bella
en de song is de soundtrack van de film. Enig mooi (volgens het baasje) en ook
Italiaans zoals de rest van de songs in de bovenste schuif. Liefhebbes van
schoon Italiaans klikken maar eens op volgende link: http://www.youtube.com/watch?v=q4PHEm0lyYk
Er is nadien niet veel meer
opgeruimd, de twee songs zijn wel beide een tiental keren beluisterd geweest
À propos, het verloren bericht
van Eva en Lana komt morgen in de puppenkrant
Belle & co
Isabelle Hupert en Kris Kristofferson in Heaven's Gate
Een
getrouwd stel was uitgenodigd voor een gemaskerd bal.
Aangezien de vrouw hoofdpijn had, zei ze tegen haar echtgenoot dat hij maar
alleen naar het feest moest gaan.
Zij zou wel een aspirine nemen en dan naar bed gaan . Nadat de vrouw een paar uur geslapen had, werd ze uitgerust en zonder
hoofdpijn weer wakker.
Omdat het feest nog niet was afgelopen, ging ze alsnog naar het feest en daar
haar man niet wist welk kostuum zij zou dragen,
besloot ze hem een beetje uit te testen en te kijken wathijdeedals zij niet bij hem was.
Al snel zag de vrouw op het feest haar man dansen.
Dan met de één, dan weer met een ander.
Ze ging naar hem toe en danste met hem.
Na een tijdje fluisterde hij haar een leuk maar tevens oneerbaar voorstel in
haar oor.
Ze stemde toe en samen verdwenen ze naar buiten om in de bosjesmet
elkaar te vrijen.
Even daarna ging de vrouw naar huis. Ze vroeg zich af wat haar man zou zeggen
als hij thuis zou komen.
Zou hij iets over de vrijpartij zeggen?
De man wist namelijk niet dat hij eigenlijk met zijn vrouw gevreeën had.
Toen haar man thuiskwam, lag de vrouw in bed te lezenen ze vroeg of
hij het leukhadgehad.
'Je weet dat ik het nooit zo leuk vind als jij er niet bij bent', reageerdehaar echtgenoot.
'Ik ben al na tien minuten weggegaan om te gaan kaarten in het café en mijn
kostuum heb ik uitgeleend aan iemand anders.
Toen ik het ophaalde hoorde ik van hem dat hij in ieder geval heel veel plezier
heeft gehad...'
Ook
vandaag zijn er geen verhalen/berichten van puppen bij ons binnengekomen. Geen
probleem voor ons, wij onder ons vier beleven genoeg om ons baasje van kopij te
voorzien. Dus
voornamelijk sneeuwverhalen Na
gisterenavond is er nog enkele keren een sneeuwbuitje gevallen en dat maakt dat
de vervuilde sneeuw die een week geleden gevallen is nu terug netjes en proper. Daarstraks
was het hier een hondendiscussie tussen Hera, Heros en Lucy. Het begon zo
Lucy was in de sneeuw met haar moeder Hera aan t spelen. Heros was dus het
vijfde wiel aan de wagen en kon niet meespelen hoewel de goesting groot was. Dat heeft
niet lang geduurd voor hij zich in het spel wou mengen. Dat gebeurde uiteraard
met het nodige lawaai en hij stond die twee echt uit te dagen met al zijn
mannelijke charmes. Als Lucy dan toch met Heros gaat spelen is er weer jalousie
te merken bij Hera die zich ook in het spel van het nieuw gevormde koppel
speelvogels ging mengen. Na enige
tijd liggen er dan drie Drenten in de sneeuw te rollen en geen van de drie weet
dan nog van wie die poot is die hij/zij in de bek heeft. De bazen die het spel
lekker warm van uit de living stond te bekijken hebben in elk geval een show
van hoge kwaliteit gekregen. Op het
Kieterwieter blog konden we ook sneeuwverhalen lezen die Jef en Fien over hun
Kiet neerschreven. Zij vertelden voornamelijk over de hulp die Kiet hen bood
bij het sneeuwruimen. Je kan de verhalen zelf lezen op hun blog http://www.blogge.be/kieter_wieter/ Ook Yron,
de Drent van Henri en Elise liet het baasje zijn verhaal vertellen over het
sneeuwruimen. Allemaal verhalen waarover wij Faes Drenten niet kunnen
vertellen omdat het baasjes sneeuwruimen zich beperkt tot de voorzijde, de
straatkant van ons huis. En daar mogen wij niet kompen wegens te gevaarlijk
door te veel verkeer. Maar Yrons verhaal kan je hier lezen. http://www.bloggen.be/yron/archief.php?ID=2113556
Het is
geweten, een Drent en zijn baasjes zijn niet voor enkele graadjes negatief
bang. Dat was ook deze morgen niet anders. Ondanks het was beginnen sneeuwen
kwam er geen afmelding van de training en vertrokken t baasje en Lucy naar
Turnhout voor de wekelijkse jachttraining.
Toen waren
de banen nog vrij goed berijdbaar, maar het baasje had de Citroën Drentmobiel
toch maar wijselijk onder de carport laten staan. Hem leek de Masjebashi 45 x 4
een terechte keuze op zon zondagmorgen.
Het was
koud, bitter koud aan de steenweg naar Merksplas aan het kynologisch centrum
de wieltjes. Veel dapperen waren er niet om te trainen vandaag. Enkel Lando en
vrouwtje Hilde en Lucy waren aanwezig op het appél.
Toch ging
alles netjes maar het baasje klaagde even later toch van koude tenen maar Lucy
kon de sneeuw en koude niet deren. Die zocht de omgeving af naar konijnensporen
en andere bosbewoners . Sneeuw of bramen konden ons kleintje niet deren maar na
drie kwart uur trok trainer Oscar met baasjes en hondjes naar de schuur. De
wind was zo ijzig geworden dat de gevoelstemperatuur was gedaald naar -18°Cterwijl de echte temperatuur volgens het
dashboard van de auto toch -6°C
aangaf.
In de
schuur bracht Hansje de vrouw van Oscar een kop warme koffie. Die was meer dan
welkom voor de baasjes en terwijl Oscar de theorie van de drie apporten
uitlegde aan Hilde en Lando (ons baasje kende dat al van de cursus met Hera)
demonstreerde hij dat met zijn eigen flatcoatedretriever Liddy.
Bij het
einde van de les was Hilde blij dat ons baasje nog niet vertrokken was, want
haar voorwielaangedreven Skoda geraakte amper een halve meter weg op de gladde
ondergrond. Het baasje heeft dan met zijn jarenlange rij ervaring de Skoda dan
na enkele pogingen toch van de parking op de weg gekregen. Zonder moeite ging
het bij hem ook niet met Hildes auto want ook hij diende enkele malente proberen voor het lukte. Met de Outlander
4x4 was er geen enkel probleem om weg te geraken.
Naar de
Sint Antonius viering zijn t baasje en Lucy niet meer naartoe gereden. Op de
terugweg kwamen ze iets te veel tractoren tegen die al van de wijding terug
kwamen. Die Sint Antonius vieringzal
dan voor volgend jaar zijn zegt het baasje.
De rit
naar huis ging tegen een slakkegangetje richting Vosselaar. De strooidiensten
deden hun best maar toch reed iedereen erg voorzichtig op de wegen die niet
ontdooid geraakten.
Stilletjes
vandaag op deze sneeuwzondag. Rond negen uur is het terug beginnen sneeuwen met
fijne stuifsneeuw. Heros is al een keer flink geschrokken toen hij plots een
ganse wolk stuifsneeuw over zich kreeg die van de carport afwaaide.
De
Kempische omgeving krijgt op dit moment een nieuw wit coucheke, voor de
NL-lezers een nieuwe frisse witte laag sneeuw. Die moet de nu toch wel
vervuilde laag vervangen van een week oud vervangen.
Heros en
Lucy amuseren zich ten volle in de sneeuwbui en de handdoeken om hen af te
drogen liggen al klaar. Die zullen vandaag wel een keer dienen vervangen te
worden als het zo blijft sneeuwen.
Wij
wachten op dit moment op een bericht van Oscar, de trainer bij de
jachttraining. De training van vandaag zou niet doorgaan wanneer het op de
wegen glad zou zijn. Maar de weersomstandigheden wijzigen momenteel zo snel dat
het haast niet mogelijk is om iets vaneen half uur later te voorzien.
Maar als
we geen training hebben dan heeft t baasje een goed alternatief in petto.
In
Oosthoven, een wijk van Oud Turnhout, heeft vandaag de viering plaats van Sint
Antonius met zijn varken, de patroon van de dieren. Het is een eeuwen oude
traditie hier in de Kempen dat er op de zondag na de feestdag van bewuste
Antoon er een dierenwijding aan de plaatselijke kerk plaats heeft. Vroeger
waren dat hoofdzakelijk paarden die gewijd werden om een voorspoedig en gezond
jaar van de brave Heilige af te smeken. Tegenwoordig zijn het hoofdzakelijk
huisdieren, de paareden van de plaatselijke ruitervereniging, enkele Brabantse
trekpaarden (als ze tenminste geen Palm moeten gaan leveren) en sinds vorig
jaar worden ook de moderne trekpaarden gezegend door de pastoor die dan zijn
kwispel diep in het wijwatervat steekt.
Wij vinden
dat een uitstekend alternatief voor de jachttraining van Lucy alleen. Zo krijgt
gans de roedel om nog eens deel te nemen aan een niet alledaagse manifestatie.
Voor de
geïntersseeerden, Oosthoven ligt langs de weg Turnhout Ravels Tilburg, even
voorbij de ring van Turnhout richting Ravels.
Ook vonden
we deze morgen nog een berichtje met enkele praktische hondenvragen van Anita
t baasje van Aarschotse Wiebe, de antwoorden zijn inmiddels verstuurd maar
Anita had ook enkele mooie fotos van haar troetel meegestuurd. Uiteraard laten
we jullie mee genieten van mooie Wiebe en zijn fotoshoot.
En zo
zalhet waarschijnlijk ook wel blijven.
Met een hoofdbestuur dat vanavond andere zaken om handen heeft, en een lucht
waaruit waarschijnlijk nog teenentander uit kan vallen.
Dat is de
situatie momenteel hier ten huize. De oudjes Belle, Hera en Heros hebben
thuiswacht , dienen have en goed te verdedigen tegen luitjes met minder goede
bedoelingen en Liucy moet mee met het hoofdbestuur.
Reden
waarom kleintje mee moet is van medische aard. Een beetje, echt maar een beetje
spetterpoep betrouwt het baasje niet en daarom mag kleintje mee naar de
bruiloft. Het is te zeggen ze mag ginds in Gent in de auto blijven en zal dan
ginds een tweetal keren uitgelaten worden. Zo is ook de Masjerbashi voorzien
van wat letterlijk een waakhond genoemd wordt.
Vanavond
zullen de trouwe bloglezers moeten uitwijken naar de andere Drentenblogs als
daar zijn het Kieterwieterblog en het blog van Hadise, Jago en co.
Hier valt
vandaag niet veel meer te beleven en morgenvroeg, voor de jachttraining van
Lucy (als t niet te glad is onderweg) staat hier terug een puppenkrant, vers
van de pers
Deze
puppenkrant is eigenlijk een laatavonduitgave van gisteren. De hoofdredacteur,
met vele functies hier ten huize, zoals ook nog
co-hoofdbestuur,
schrijver in opdracht, verzinner van spannende honden histories, verzamelaar van
verhaaltjes van buitenhuis hondjes/pups, en vergaderaar bij jachttrainingen,
wel die multifunctionele gast die zich ook nog eens onze baas noemt, die denkt
dat m morgen geen tijd genoeg heeft om onze verhaaltjes en die van anderen aan
elkaar te breien.
Hij moet
morgen, naar zijn normen voor dag en dauw, de Louis zijn Drentenmaat en
moppenleverancier, gaan ophalen om nog eens een klapke te gaan doen om de
volgende jachttrainingen op poten te gaan zetten.
Daarom
waren we al blij dat het verhaal van Lobke vroeg genoeg in onze mailbox
donderde en we doelgericht aan de slag konden gaan.
Want net
als bij ons zijn het verhalen over sneeuw, gemaakte wandelingenen in de sneeuw gemaakte wandelingen. Nu
waren we al blij dat er de afgelopen week ook nog eens wat belevenissen van
pups (?) uit vorige nestjes konden publiceren. Want zeg nu eerlijk, onze baas
heeft dan wel een creatief brein (sic) maar onuitputtelijk is het nu ook weer
niet.
Nu was
Lobke en haar baasjes hun pen/computer ook in form en hebben ze behoorlijk wat
leesvoer geleverd, waarvoor onze welgemeende dank. Het zijn de goei die ons
in deze barre tijden copij aanleveren om deze toonaangevende kwaliteitskrant
(we zeggen het zelf) bestaansrecht te geven.
Dus
geniet van Lobkes schrijfsels en als ge nog efkes tijd hebt, kruip ook nog eens
in uw pen please
Inmiddels
wensen we de door griep gevelde Karin, Lobkes bazinnetje, spoedig beterschap !
Belle
& co
Lobke
wilde dit verhaaltje nog kwijt aan de puppenkrant
Lieve mams,
Hoi, daar ben ik weer. Ik heb niet zo heel veel beleefd de
laatste dagen, hoewel ..misschien valt dat nog wel mee. Niets beleefd in de zin
van weggeweest of zo. M n baasjes hadden beloofd dat ik jou weer binnen heel
korte tijd zou zien, maar n vrouwtje werd ziek, en is nog steeds niet beter,
helaas, snik .
Ik heb natuurlijk wel heel erg genoten van de sneeuw. Mn
vrouwtje gaat dan nog wel met me naar het bos, dat lukt wel, en daar heb ik
deze week al een paar keer die gigantisch knappe Drent ontmoet, en natuurlijk
mee gespeeld. Zijn mams en oma staan in de laatste Landleven, leuk hè!! En
vanmiddag heb ik weer even de beest uitgehangen door met een Draadhaar te
gaan stoeien, en niet meer naar m n vrouwtje te luisteren. Het loopt de
laatste tijd de spuigaten uit zegt ze, maar ik snap niet wat ze daarmee bedoelt
hoor hihi Verder moet ik iedere dag even oefenen met dummies. Die wilde ik een
tijdje niet beetpakken, maar nu ga ik het toch wel leuk vinden. Ik moet iedere
keer verschillende dummies pakken en naar mn baasjes brengen. Dat gaat nu zó
goed dat ik gisteravond een nieuwe dummie heb gekregen om óók mee te
oefenen. M n vrouwtje had nog een puppydummie over, en ze had óók nog een
konijnenvelletje Nou, die dummie vind ik helemaal te gek hoor, die pak ik
graag, maar houd hem dan eigenlijk liever zelf dan hem te apporteren Mag niet,
geen speelgoed, zeggen mn baasjes, jammer. Ik wil eigenlijk wel heel graag aan
mn trainster laten zien wat ik nu kan. Jammer genoeg is er geen training
zondag, ook m n trainster is ziek, wat ís dat toch met de mensen allemaal!
Ik ben erg benieuwd hoe mn broertjes en zusjes de sneeuw
hebben beleefd. Van jullie heb ik het natuurlijk al gelezen, maar hoe is het
met de rest? Van broer Lennaert horen we ook niet veel meer, hij zal toch niet
zijn ingesneeuwd? Hé Lennaert, laat nog eens wat van je horen!!!!!
Nou mam, ik hoop dat ik je tóch binnenkort weer zie, dan kan
ik ook weer met m n zus spelen.
Lieve knuffels voor jou en de hele roedel van je Lobke.
Het staat
voor het baasje voor de volle 100% vast. Er hangt ander weer in de lucht, en
dan mogen Frankske en Sabientje van de televies iets beweren van sneeuw langs
de kant van de Belgisch-Franse grens, dan zegt het baasje dat ze er niks van af
weten. Meer zelfs, volgens het baasje kunnen ze beter terug naar de
meteorologische school en moeten ze daar beter hun les leren en hun huiswerk
maken.
Waarom
klapt m nu zo struis door en is m zo zeker van zijn stuk ? Gewoon omdat de
Drentenbarometer op storm staat. Zo erg zelfs dat het baasje zijn humeur OOK op
storm stond deze namiddag.
Tijdens de
wandeling met een aangelijnde Hera en Heros kon het baasje de spanning in het
duo al voelen. Trekken aan de lijn, verstopte oren, een neus die overuren
maakte en broer en zus die kris kras door elkaar liepen. Met in de war zijnde
uitrollijnen en verstrikte poten in de lijnen.
Voor Hera
en Heros kon dat best plezant zijn, het baasje kon er niet mee lachen, zo
simpel was het. Maar ze hebben nog een
grote
wandeling gehad.
Anders was
het toen Belle en Lucy aan de beurt waren voor hun wandeling. Nu ging t
vrouwtje ook mee en zij nam Belle aan de lijn met de gentle leader, Lucy
wandelde met het baasje.
Dat
wandelen tussen aanhalingstekens staat is een aanwijzing dat het helemaal geen
wandeling was maar een strugle for life, zeker voor de baas die op een zeer
gladde ondergrond zijn evenwicht probeerde te bewaren. Lucy met haar vier poten
aandrijving hebben we niet horen klagen over gladheid onderweg. Maar wel viel
ze weer uit naar autos en ook de bezorger van reclameblaadjes met zijn
scootertje schrok zich t pleuris toen ze plots naar hem toe sprong. Ook het
baasje kreeg een vreselijke snok aan de lijn en toen heeft miss Taliban een
eerste dreun op haar kont gekregen van de baas. Trôp is te veel volgens Pol
V. D. Boeynants zaliger, maar ook volgens het baasje !
Of die tik
op haar kont veel indruk heeft gemaakt op Lucy durven we te betwijfelen, zo
leek het toch niet.
Toen ook
bij de terugkomst Heros nog eens met zijn zot geweld tegen het baasje opsprong
en hem zo raakte dat het baasje ook een tijd naar adem stond te happen, zakte
het humeur van het baasje naar temperaturen die we heden ten dage s nachts
ervaren ! Minus véééél graden Celsius alleszins !
Als dat
allemaal de sneeuw voorspelt dan gaat het hoofdbestuur morgen avond nog eens
sakkeren. Die zijn namelijk morgenavond uitgenodigd op een trouwpartij in Gent
en dan kunnen ze een laag sneeuw op de snelweg missen als tandpijn !
Dus wensen
wij voor onze bazen een ander humeur, want aan ons zal t niet liggen
Een oudere man ligt op de
operatietafel kort voor de ingreep.
Hij heeft er op aangedrongen, dat hij geopereerd zal worden door zijn
schoonzoon, een uitstekend
chirurg.
Alvorens hem in slaap te doen zegt hij tot zijn schoonzoon:
Wees niet nerveus, doe uw best.
En loopt het fout, wees indachtig dat nadien uw schoonmoeder bij u komt
inwonen!
Vandaag
geen berichten uit den lande. t Is vrijdag zegt het baasje dan, dan moeten
de correspondenten het huis poetsen, de ramen lappen, hebben ze geen tijd om
met de honden er op uit te trekken.
Hier is
het ook zo dat we met zn vier in onze bench of op de tapijten moeten blijven
als t vrouwtje poetst. Geen zestien hondenpoten over een natte vloer is de
stelregel en wij houden ons daaraan.
Je kan dan
ook al niet veel kattenkwaad (wat een woord in een hondenleven) uithalen
waarover de baasjes dan ook niet kunnen verhalen.
Gisteren
bij de wandeling hadden we aan het amfibie-ven een ontmoeting met twee andere
staande honden. Het baasje had al van ver in de gaten dat er twee jachthonden
een eindje voor ons aan het wandelen waren en wij (Hera en Heros) lieten het
merken door verhoogde neus activiteit.
Het bleek
een zeven maanden oude Heidewachtel te zijn en een langharige Weimaraner te
zijn . Heros ging totaal uit zijn bol bij het spelen met het Heidewachteltje,
dat op een zelfde manier met hem speelde als Lucy met hem doet. Hera had dan
weer belangstelling voor het teefje Weimaraner. Met de Weimaraner hebben Hera
en Heros enkele weken geleden al kennis gemaakt maar dat was toen zonder de
sneeuw en dat maakt toch wel een verschil als je samen kan spelen !
Het duurde
niet lang of er stonden vier jachthonden totaal onder de sneeuw van het
rollebollen in de diepe sneeuw.
Overigens
niet veel nieuws tenzij dat het baasje gisteren plots met een heleboel
gereedschap aan de slag ging. De centrale verwarming was hier ten huize
uitgevallen en de houtkachel werd eens goed bijgevuld en een standje verder
open gezet.
Het baasje
had ondertussen de hersteldienst al gebeld die hier het regelmatige onderhoud
van de ketel en warmwaterboiler doet en in de stem van de mevrouw die opnam
klonk haast wanhoop. t Zal niet voor vandaag zijn mijnheer klonk het
stilletjes aan de andere kant van de lijn ! Vervelend is dat , maar wij hadden
nog verwarming met de houtkachel, en die is groot genoeg om het in de woonkamer
en keuken gezellig te houden.
Toch ging het
baasje bij gebrek aan professionele assistentie dan maar zelf aan de slag en
wonder boven wonder kreeg hij de verwarmingsketel terug aan t werk.
Het baasje
probeerde dan de wanhopige dame van de verwarmingsfirma te bereiken maar daar
kreeg m totaal geen kontakt op geen van de drie telefoonnummers. Hij kon zelfs
geen boodschap meer inspreken wegens overvol ! ! !
Er waren
blijkbaar gisteren meer mensen met verwarmingsproblemen, ofwel wil iedereen bij
René en Steven zijn voor hun reparatie te laten uitvoeren. Wij denken aan een
combinatie van de twee, want ze zijn echt wel goed in hun job die twee chaufagisten
uit Grobbendonk.
Deze
morgen heeft het baasje dan toch kunnen verwittigen dat ze ons voorlopig van de
dringend te doen lijst mogen schrappen. De dame klonk echt opgelucht. Haar
man en schoonzoon zullen vanavond misschien voor middernacht terug thuis zijn
van al de reparaties .
Drentsche Patrijshond âFrankyâ âwas- te herplaatsen
Drentsche
Patrijshond Franky was- te herplaatsen
Zo juist kregen we
een email in onze mailbox van de fokkers van Franky. Het bericht van de
herplaatsing van Franky was gisterenavond het laatavond bericht op dit blog.
Hier dus een snel resultaat, dank zij de fokkers van Franky.
Ook deze mensen
nemen de verantwoordelijkheid welke elke fokker zou moeten hebben. Zij nemen
Franky terug bij hen op en hebben ondertussen al een goede warme vervangmand
voor hem gevonden.
Wij geven hier de
volledige mail zoals wij hem ontvingen.
Beste mensen,
Als fokker van Franky voelen we ons verantwoordelijk dat hij weer
goed geplaatst wordt.
Daniëlle heeft afgelopen zondag contact met ons gehad en heeft ons
op de hoogte gebracht.
Afgesproken dat zij aanstaande zaterdag bij ons komt om afspraken
te maken hoe we dit probleem op lossen.
We hebben al een gezin gevonden die Franky graag willen hebben.
We kennen dit gezin en zijn er van overtuigt dat Franky het daar
goed zal hebben.
Ik hoop u op deze manier voldoende geïnformeerd te hebben.
Met vriendelijke groet,
Irmy Luttikhuis-Schulte
En ook
van Heidewachtel Arak is er goed nieuws
Op 4
januari hadden we het trieste bericht dat de 5-jarige Heidewachtel Arak
dringend diende te worden herplaatst wegens een dodelijke ziekte van zijn
vrouwtje.
Nu
plaatsen wij hier in de regel enkel te herplaatsen Drenten, maar dit geval
was op zijn zachtst gezegd een specialleke.
Nu
kregen we daarjuist een mail van Yvonne die zich het lot van Arak en zijn ziek
vrouwtje aantrekt. Er is een oplossing in de maak voor Arak en zijn vrouwtje.
Het
geeft een fijn gevoel te kunnen hebben meehelpen aan de oplossing van een
ernstig probleem, hoewel het niet noodzakelijk is dat het bericht op ons blog
de oplossing heeft aangebracht.
Een priester en een imam delen hetzelfde compartiment in de trein..
Op een gegeven moment sluit de priester zijn bijbel en vraagt aan de imam:
"Ik weet dat uw godsdienst U verbiedt om varkensvlees te eten. Hebt u er tijdens uw leven dan echt nog nooit van geproefd ?"
De imam klapt zijn koran dicht en antwoordt: "Wel om eerlijk te zijn, bij zeldzame gelegenheden is het mij
inderdaad wel eens overkomen dat ik varkensvlees geproefd heb." Maar mag ik u nu ook eens iets vragen," zegt de imam, "uw
godsdienst verplicht u tot een celibatair leven..."
De priester onderbreekt hem en zegt: "Ik weet wat u nu gaat vragen,
of ik ooit al eens van de verboden vruchten heb geproefd..
Wel ik zal ook eerlijk zijn," zegt de priester, "
Ik heb inderdaad al een tweetal keren van de verboden vruchten geproefd."
De imam neemt zijn koran terug in de hand, knipoogt nog even naar de
priester en zegt: "Veel lekkerder
dan varkensvlees hé !"
Vandaag
zijn we gestart met een hevig sneeuwgevecht in de versgevallen stijfsneeuw. Met
we bedoelen we duidelijk de Drentenroedel, de baasjes hebben van achter het
venster alles staan gadeslaan. Lucy is dan gewoonlijk de aanstookster en
klassiek is het al dat Heros het eerste slachtoffer is van haar
terreuraanvallen. Op het Nederlandse Drentenforum is er al mee gelachen geweest
dat we Lucy de bijnaam gaven van Taliban-teef, en dat is heel dicht bij de
waarheid !
Het baasje
zou vandaag de ganse dag weggeweest zijn. Die zou met schoonbroer Paul naar
Brussel gaan om autos te kijken op het autosalon. Zou want gisteren is m
uitgeschoven tijdens de hondenwandeling op een onder de sneeuw verborgen
ijsplek en heeft m zijn voet/been danig geforceerd. Echt gehandicapt is m nog
niet maar om een ganse dag te gaan rondslenteren langs blinkend blik met een
pijnlijke voet zag m ook niet zitten. Dus zullen we terug een rustig
wandelingske doen door de pas gevallen sneeuw en ons bos.
We kregen
gisteren ook nog eens een nieuwtje uit Oostrozebeke waar onze Louis zich ook
best vermaakt in het OostVlaamse sneeuwlandschap. Stan, de computerman, en de oudste
van de kinderen daar, heeft een fotobewerking van Louis gemaakt die we jullie
ook niet willen onthouden.
En van Eva
en Steven kregen we nog een recente (sneeuw)foto van Lana in onze mailbox. Die
is uiteraard ook hier te zien !
Ilse meldt
ons dat Louis een grote jongen aan het worden is
Dag Jan en Co,
Hier nog een berichtje uit het verre Westen.
Zoals overal, ligt het hier ook helemaal wit, eigenlijk de eerste keer
dat Louis in een wit landschap rondloopt. De eerste keer deed hij dat
dan ook meer dan behoedzaam. Eerst eens goed kijken en dan stapje voor
stapje zijn territorium in zijn nieuwe kleedje bewonderen. Vlug een
plasje en terug naar binnen. Gezien ik zijn reactie wou zien, loerde ik
om het hoekje en wat zag ik: onze Louis die gelijk een echte man zijn
poot opheft en plast. Ja, wat worden ze groot hé, de puppies. Deze
namiddag heeft hij ook al super geravot in de sneeuw met Stan en Bo.
Gelukkig dat hij bruine vlekken heeft of je ziet hem bijna niet meer lopen.
Drentsche Patrijshond âFrankyâ is te herplaatsen
Drentsche Patrijshond Franky is te herplaatsen
BESTE DRENT
LIEFHEBBERS,
Ik ben Franky Pyppa
van de Bezelhonk (17 september 2011, reu). Roepnaam Franky. Mijn vader is Bas
van t Holtenbos en mijn moeder is Pyppa Jytte van de Bezelhonk. Ondanks dat ik
zestien maanden oud ben, nog steeds naar puppy ruik, adembenemend knap ben en
nog steeds met veel plezier bij mijn baasje in Zeist woon, ben ik op zoek naar
een nieuw huisje.
Mijn vrouwtjes
Emanuelle (7) en Daniella (42) zijn stapelgek op mij en daarom mag ik overal
met ze mee naar toe. s Ochtends ga ik hardlopen met mijn baasje, als we het
kleine vrouwtje naar school brengen, of we fietsen een flink stuk. s Middags
naar het bos, half vier naar het grote bos en in de avond even vijftien minuten
los rennen voor het slapengaan.
Ik ben een fitte,
heel gezonde en prachtige atletische hond. Zowel het kleine vrouwtje als ik
krijgen hele goede natuurlijke voeding en thuis word ik zoveel geknuffeld door
de vrouwtjes dat ik me helemaal het mannetje voel.
Ik ben niet gecastreerd,
dat vindt mijn baasje onzin.
Maar ik moet wel
beter gehoorzamen want ik kom niet altijd meteen terug. Ik neem nogal eens een
omweg. Wat ik ook leuk vind is om het baasje te foppen: ik doe alsof ik kom en
ren dan keihard langs haar. Ik heb het nodig om veel te rennen en verdwijn wel
eens uit het zicht. Mijn baasje weet dat dat niet hoort maar ze weet dat ik
altijd terugkom als ze fluit. Ik vind haar overal terug.
We zijn zes weken
met zijn drieën in de camper door Frankrijk getrokken zonder problemen voor
mij. Ik word niet wagenziek en ik heb onderweg heel veel sjans. Mijn baasje
vond het wel pittig
Ik ben een echte
Drent, die het liefst buiten is.
Mijn baasje is de
hele dag met mij en Emanuelle bezig en we zijn ook volledig van haar
afhankelijk. Nu is het moment aangebroken dat zij werk, kind en hond niet
langer kan combineren. Aangezien zij voor 100% kostwinner en verzorger is heeft
ze een hartverscheurend besluit moeten nemen om mij bij een nog beter gezin te
plaatsen.
WELKE BAAS MET STEVIGE HAND DOCH
LIEFDEVOL HART WIL MIJN OPVOEDING VERDER VOORTZETTEN?
Niet
verwacht , nooit aan gedacht één van onze pups, inmiddels haast twee jaar,
heeft zn eigen email adres.
Gisteren
namiddag kregen we een mailtje van onze Kiet, jawel die van het Kieter Wieter
blog, http://www.bloggen.be/kieter_wieter/dat zowel het baasje als hij van operator
zijn gewisseld en dat hij bij deze gelegenheid een eigen email adres kreeg.
Wij hebben dat nieuws niet koud laten worden
en hebben hem dadelijk een mailtje terug gestuurd . Dit om even te testen en
het werkt voortreffelijk, we kunnen met onze eigen pup communiceren ! Hoe dat
ginds in Berlaar te werk gaat is voor ons momenteel nog een vraagteken, maar
daar komen we ter gelegener tijdook wel
achter.
Wij houden
jullie op de hoogte.
Belle
& co
Hier het
relaas van fiere Kiet met zijn email adres
Hallo Moe Belle,
Vandaag was een keitoffe dag moe, baasje had verlof en wij zijn een
hééééle grote wandeling gaan maken in de sneeuw.
Wij twee hebben ons reuze geamuseerd.
Straks komen er nog meer foto's van op den blog.
En dan heb ik nog nieuws. Wegens te veel problemen op het www zijn de
baasjes overgestapt van Belgacom naar Telenet.
(het was kiezen tussen de pest en de cholera )
Hopelijk gaat alles vanaf nu terug een pak beter om mailtjes te sturen,
te bloggen en te surfen.
En wat heb ik daar nu aan hoor ik u denken.
Awel moe, vanaf nu heb ik mijn eigen e-mail adres.kiet@telenet.be
En toen
kwam de sneeuw Gisterenavond is het rond tien uur beginnen sneeuwen in
Vosselaar.Stipter op tijd dan de
treinen en op de tijd dat ze aangekondigd waren door Frankske en Sabientje
kwamen de sneeuwbuien. En ze kwamen met dikke vlokken. Heros die rond tien uur
buiten was kwam na enkele minuten terug binnen met een laag van zeker twee
centimeter op zijn rug.
Maar het
sneeuwen heeft ook zo zijn voordelen. De sneeuw dempt heel veel geluiden en zo
ook de geluiden (lawaai) van de snelweg. Vannacht rond vijf uur was het
muisstil in de wijk. Nu zal er door de sneeuw wel minder verkeer geweest zijn
dan anders, maar nu was het muisstil, bijna de stilte die we kennen in La
Magdeleine. De baasjes noemen het the sound of silence.
Voor ons
Lucy is het nog maar de tweede keer dat ze sneeuw ziet. De eerst maal was op
zeven december en die sneeuw bleef amper twee dagen liggen. Nu ligt er meer en
het is ook kouder. Zelfs Lando heeft het er al over met zijn aanspreking dag
vriezemannekes in zijn bericht voor de puppenkrant.
Straks
meer over de tweede vorstdag van het nieuwe jaar.
Belle
& co
Lando
geeft verslag van de jachttraining van zondag, toen was het alleen maar gewoon
koud
Dag vriezemannekes,
of is't in Vosselaar
warmer? 'k ben blij dat ik zo'n warm pelske heb hoor, mijn baasjes zijn er
jaloers op. Gisteren op de training heb ik mijn baasje snel warm doen krijgen
hoor toen ze achter me aan moest wandelen terwijl ik mijn snuffel in de kanten
zijn gang liet gaan en ze me moest aanmoedigen met apporteren wat ik zeer leuk
vond. Zwemmen hebben we deze keer niet gedaan. Niet omdat we geen ijsberen
zijn, maar gewoon omdat de vijver dichtgevroren was. (knipoog) Ons Lucy is nog
altijd mijn dikke vriend hoor, we kunnen kei goe ravotten samen, maar .... dat
mag niet op training, dat moeten we privé doen. Mijn baasjes gaan dus dringend
nog eens een afspraak moeten maken om met jullie te gaan wandelen en spelen!
Vandaag kwam de dochter van de buren even op onze computer werken. Ik heb haar
direct verleid: knuffels, kwispelstaartjes, likjes. 'k mocht zelfs mijn neus
onder haar jas stoppen maar dat vond mijn baasje erover gaan! Helaba puber,
roept ze dan, haha. Gezonde drent hé!
Zou dit
voor elke nederlandstalige een verstaanbaar taaltje zijn ? Waarom zo diepzinnig
over taal vandaag ? Dat zullen we eens klaar en duidelijk uitleggen zie.
Al enkele
malen zijn hier misverstanden ontstaan tussen Vlamingen (wij) en de Nederlandse
lezers (zij van over de schreef).
Met Karin,
Jeanny, Marian en meer van de lezers(essen) uit het noorden, die hier
regelmatig een reactie plegen achter te laten, hebben we het er al over gehad.
Dat Vlaams is toch wel echt een andere taal dan dat wat ze boven Breda, Tilburg
en Eindhoven praten.
Karin
meldde vorige week dat ze ten arren moede zich het woordenboek verboden op het
werk te komen met als ondertitel Vlaamse taal en andere eigenaardigheden
ging aanschaffen van de auteur Ton van der Wouden.
Dat kon
het baasje niet zo maar laten gebeuren. Niet dat Karin zich dat boek niet mocht
aanschaffen, helemaal niet. Als je iets kan bij leren dan MOET je dat doen is
zo zijn instelling. En dus liet hij zich dat boek ook toesturen.
En nu raad
je het waarschijnlijk al. Het boek is vandaag met de post aangekomen, voor
11,50 euro boek en voor 7,20 euro postzegels ! En het is niet met de Fyra
hogesnelheidstrein gekomen want het boek was hier snel, by avion wat ook wel
lichtjes overdreven zal geweest zijn !
Uiteraard
was het baasje curieus (nieuwsgierig voor het noorden) naar wat de auteur
er van gemaakt heeft. En na de eerste bladzijden te hebben ingekeken blijkt het
wel een boekwerkje te zijn waar hier ten huize plezier aan gaat beleefd worden.
En we
moeten eerlijk zijn, SOMS hebben die noordelijken een beetje gelijk.
Verboden op het werk te komen kan een andere betekenis hebben dan hun
verboden op de werf te komen. Als het verboden is op het werk te komen dan is
het ook onmogelijk er te werken, punt andere lijn !
De
volgende dagen zullen er wel meer eigenaardigheden boven water komen als het
baasje verder vordert in zijn verboden op het werk te komen en nu hij dit
schrijft denkt hij er aan dat verboden op het werk te komen voor hem volkomen
perfect nederlands is. Als hij op het werk (de school) komt is het voor hem
verboden te werken, vermits gepensioneerd ! En zo hebben we nog stof genoeg om
onze dagen, en de volgende puppenkranten en andere berichten te vullen.
t Kan nog
plezant worden hier en de Babelse (bijbelse ?) spraakverwarringen zullen niet
uit de lucht zijn.
Vandaag
nog eens een berichtje van een hondje uit het K-nestje van februari 2011.
Sybille het vrouwtje van Kato meldt ons dat het nog steeds super gaat met ons
Kato.
Kato staat
hier in ons geheugen gegrift van het moment dat ze in de werpkist viel tijdens
de bevalling van Belle op 27 februari 2011. Midden tijdens de bevalling van de
negen pups kregen we telefoon van een dame die informeerde naar een pupje Het
moet zowat de kortste en minst beleefde telefoon geweest zijn in jaren, madam,
bel binnen twee uren nog eens terug, k sta hier midden in een bevalling van
ons Belle En toeval of niet, het zesde pupje dat toen geboren werd, is ook het
pupje dat naar Sybille is gegaan. Dat was toen letterlijk geboren op
bestelling.
Dat Kato
midden vorig jaar gesteriliseerd is, was in samenspraak met ons. Er zijn al
twee teefjes van Sybille aan melkklierkanker gestorven en de schrik voor een
derde geval zit er goed in bij Sybille. Die schrik is nu weg en Kato leeft tot
plezier van ieder daar, heel gelukkig met de andere twee honden van het gezin.
Van Ilse,
het vrouwtje van onze Louis kregen we een email dat die ook op het punt staan
zich in te schrijven in een jachtopleiding bij Jac Orion te Heurne. We zijn er
zeker van dat die cursus voor beide een succes gaat zijn. We hebben er hier
gisteren nog over geschreven dat Lucy, Libre en Lando, broer en zussen van
Louis, met zoveel overgave aan hun lessenreeks bezig zijn.
Hieronder
de boodschap van Sybille.
Belle
& co
Beste Jan en Simonne,
Een mailtje met een
late nieuwjaarswens. Het is er dit jaar niet van gekomen om kerstkaartjes te
schrijven, maar een mailtje is ook wel geschikt om jullie een mooi, gezond en
tevreden 2013 toe te wensen. En heel veel succes met de kennel natuurlijk! Als het
allemaal honden worden van het kaliber van onze Kato, dan kan dat niet stuk.
Het gaat prima met
Kato. De sterilisatie heeft haar gelukkig in geen enkel opzicht veranderd: ze
is nog steeds even mooi, haar vacht nog even glanzend, haar karakter gelukkig ongewijzigd.
En ik ben blij dat ik me geen zorgen meer hoef te maken om melkklierkanker, al
vind ik het wel jammer dat ze nooit een nestje zal kunnen hebben. Maar we
moeten realistisch zijn: ik zou er toch ook de tijd niet voor hebben in deze
fase van mijn leven. Opvallend aan Kato vind ik dat ze in vergelijking met de
andere honden ontzettend actief en speels blijft. Dat vind ik wel heel leuk. Ze
is ook erg zacht van karakter, heel lief en erg aanhankelijk, terwijl ze toch
ook veel karakter heeft. We zijn onlangs naar de zee geweest, waar ze vrij
mocht rondlopen: schitterend was dat! En ze kwam goed terug als ik haar riep.
Ik hoop er bij te kunnen zijn, bij de bijeenkomst die jullie organiseren. Het
zou ook fijn zijn om de broertjes en zusjes van Kato terug te zien.
Het gaat
goed met de drie Drentjes bij ons in de jachttrainingsgroep. Alle drie komen ze
uit het nestje van onze Hera en zijn geboren op 27 maart 2012.
Toen ze
negen weken oud waren zwommen Libre, Lando, Lowie en Lucy het ven over. Zonder
overtrekken aan de lange lijn door de trainer of baas. Zo het wel met
overtrekken was geweest was het na die les al gedaan geweest voor onze baas.
Net als hun moeder Hera zwommen ze zonder hulpmiddelen naar hun baas toe, 15 meter door diep
water.
De week nadien
kropen ze door een diepe, droge sloot onder en over de bramen naar hun baasjes
toe.
Enkele
weken later volgden ze hun baasjes onaangelijnd, los door het maïsveld, enkel
volgend op het stemgeluid van hun baasjes.
En zo is
het gestadig opgebouwd naar het apporteren toe. Vorige week, wij waren toen nog
in Frankrijk, hebben Lando en Libre bij het apporteren van echt wild mogen
proeven. Spijtig dat we er toen niet waren maar toen hing Lucy nog achter de
zwermen levende en nog vliegende vogels.
Vandaag
mochten ze een dummy apporteren en wonder boven wonder, iets waar we met Hera
màànden op geoefend hebben deed Lucy ineens goed.
De trainer
wierp een dummy die Lucy moest markeren en apporteren, en ze bleef toch wel
zitten tot t baasje vrij gaf zeker ! Dat was bij moeder lief wel iets
anders. Die hing al in de lijn van t moment dat Oscar, de trainer, de dummy
nog maar liet zien.
Hera was
wel kieskeuriger dan Lucy. Hera weigerde namelijk een dummy te apporteren die
niet de hare/onze was. Zij rook aan de dummy en als het niet de onze was dan
draaide en zocht ze bij Oscar tot ze HAAR eigen dummy opgemerkt had !
Raar maar
waar, haar eigen dummy(s) apporteerde ze zonder dralen, de andere dummys
bleven liggen.
Gelukkig
is Lucy voorlopig niet zo kieskeurig als moeder Hera !
Maar over
één ding zijn alle baasjes het eens, er zit wat in dit nestje en bij de
baasjes is het één en al tevredenheid !
Klagers
geen nood, stoeffers geen brood is een gezegde waar het baasje daarstraks bij
het lezen van het Lobke bericht aan moest denken. Lobnke klaagtdat ze weer mee naar het strand moest.
Ja, die
heeft een luxe probleem vinden wij hier in t binnenland eensgezind ! Terwijl er
honden zijndie nooit de kans krijgen
van zo eens haast onbeperkt over het strand te kunnen ravotten.
En de rest
van het betoog van veel te ver van de baas weg te lopen klinkt ons ook al heel
bekend in de oren. Ook Lucy is in dat bedje ziek !
Over Lucy
gesproken, die deed het deze voormiddag op de jachttraining best goed. Het
speuren op het grote veld ging met grote ruime slagen en het baasje had de
indruk dat ze de fluitsignalen en bewegingen van t baasje correct opvolgde.
Ook het
apporteren ging naar de zin van baas en trainer echt goed. We maken vooruitgang
ondanks het vele afwezig zijn door het verblijf in Frankrijk.
Nu laten
we Lobke aan het woord die het best zelf haar puberkuren kan uitleggen.
Belle
& co
k Was het
baasje aan t plagen zegt Lobke
Lieve mams,
Het begint misschien een beetje saai te worden, maar k ben
alwéér naar het strand geweest vandaag. Deze keer bij Hellevoetsluis. Daar had
onze trainster een winterwandeling georganiseerd om op het nieuwe jaar te toasten.
Het strand interesseert me inmiddels niet zo veel meer, wel de vogels die daar
zijn k Heb het wéér gedaan .achter de vogels aangegaan, nu alleen nóg wat
verder dan afgelopen donderdag. Volgens mijn baasje was ik wel 500 meter weg, en heeft
de hele groep op mij moeten wachten. Er zijn op het ogenblik een paar mensen
niet zo blij met mij .Ze moeten niet zeuren. Er wordt altijd gezegd dat wij
honden afstand moeten durven nemen. Dan dóe ik dat, is het weer niet
goed,pffffff. Ik ben nu wel heel erg moe, ga weer verder met slapen,
zzzzzzzzzzzzz
Pubers je
zou ze soms met intens plezier de nek omwringen. Let wel we hebben het hier
over Drentenpubers, pups die nog geen hond zijn maar wel denken dat ze zich
alles kunnen permitteren en de wijsheid in pacht hebben. Het bericht van de
baasjes van Lobke en Siebe loopt over van de puberstreken van Lobke, maar ook
hier ten huize is er de laatste dagen eentje verschillende malen met haar
nekvel vastgegrepen.
De
regelmatige lezer zal waarschijnlijk aan de woordkeuze merken dat het niet erg
vriendschappelijk gebeurde en wel na herhaalde verwittigingen. Zelfs onze
uiterst kalme Heros heeft dat kleinste grut dat hier rondloopt en zou moeten
luisteren naar de naam Lucy, al verschillende malen bij haar nek vast gehad
zodat ze piepte ! En dat is hoogst ongezien bij Heros, dan heeft het ook bij
hem hoog gezeten, de tirannie van miss Taliban !
Nu zal het
allemaal wel koelen zonder blazen, en alles zal wel terug in de plooi vallen. De
vraag is alleen hoe lang gaan die kuren nog duren? Bij de andere roedelleden
viel dat al bij al nog goed mee. Na enkele maanden was het terug binnen de
perken en wisten ze wel waar zich aan te houden. En dit kleintje (29 kilo, droog) is bijlange
na niet dom, wel integendeel. Ze zou dus snel moeten begrijpen dat die greep in
haar nek toch wel iets te betekenen heeft.
Ook Jan en
Karin de baasjes van Lobke zullen zich in deze woorden wel herkennen ! Maar
uiteindelijk kan je er hoogstens enkeel minuten kwaad op worden want dan staat
ze alweer tegen je op te flemen en likjes te geven.
Je
verveelt je nooit met een Drent in huis, laat staan met vier
Belle
& co
Nieuws uit
de kwade hoek ergens in de buurt van Zeeland/Zuid-Holland
Lieve mams,
Eindelijk zijn we vandaag weer eens weggeweest. We gingen
naar Kwade Hoek op Goeree-Overflakkee, wat een naam hè! Eerst hebben we door
het gebied achter de duinen gewandeld. Dat was best wel spannend, onze neuzen
maakten overwerk. Er schijnt daar heel veel wild te zitten, nou dat was goed te
ruiken, en we mochten dus niet los. En toen opeens, na een half uurtje,
verrassing .de zee en het strand, joepieee!!! De lijnen gingen af, en rennen
maar Siebe en ik kregen een groep vogels in het vizier op een zandbank, daar
moesten we natuurlijk naar toe. We jaagden ze op, maar dat vonden onze baasjes
niet leuk, dus werden we teruggefloten. We hebben maar geluisterd, maar even
later konden we de verleiding tóch niet weerstaan en zijn we teruggesjeesd. Tof
hoor, hard naar die vogels toe rennen, dan vliegen ze op en kun je er achteraan
rennen. Weer begonnen de baasjes te roepen en te fluiten. Siebe, die brave
Hendrik, ging toen terug, dom hoor, die moest gelijk aan de lijn. Dat had ik
gezien, en dacht er het mijne van. Ruim tien minuten heb ik op die zandbank
heen en weer gerend, van de ene groep vogels naar de andere. Fluiten jullie
baasjes? Doei, heb het even te druk. Uiteindelijk was m n vrouwtje de eerste
die door het water naar de zandbank liep waar ik druk aan het jagen was, het
baasje volgde even later. Lachen mam, het was dieper dan dat ze dachten, en hun
laarzen liepen vol met zeewater, hihihihi ..En als ze nu dachten dat ik van
plan was naar ze toe te komen hadden ze het mis, ben een paar keer heel hard
vlak langs ze heen gerend. Uiteindelijk werd ik toch wel moe, en ben maar
gekomen. Tja, aan de lijn hè, en de baasje waren not amused. Nu begrijp ik
waarom het daar Kwade Hoek heet, ze waren hartstikke kwaad. Ik ben bang dat
dit wel gevolgen voor de toekomst heeft, ze vertrouwen me niet meer. Snap jij
dat nou, mam?
Het was
even een overgangsdag, niet voor ons maar voor het hoofdbestuur. Die hadden
weer wat rekeningen te betalen in het nieuwe jaar en daar ging het baasje voor
op stap.
Ook was er
eten aan te kopen zegt ons baasje. Natuurlijk voor ons, zijzelf hebben nog een
goed voorziene diepvries maar het kippenvlees is zo goed als op. We zullen eens
goed achter Johan de kippenboer moeten blaffen dunkt ons.
De nieuwe
brokjes, die van Multifit die het baasje in de Maxizoo koopt , gaan er nog
altijd goed in bij ons. Multifit is op dit moment ons favoriete brokjes menu.
Dan zegt
ons baasje wel dat hij voor ons was gaan eten kopen maar dat was niet helemaal
zo. We hadden het direkt door dat hij met een nieuwe leesbril op zijn neus
rondliep.
En het
baasje zegt dat die nieuwe bril Drentproof is. Dat wil zeggen we kunnen de
baas aanvallen langs welke kant ook, we kunnen zijn leesbril in onze tanden
nemen, we kunnen er mee aan de haal gaan, maakt allemaal niets uit, als we de
bril maar terug meebrengen. Zelfs Heros mag er bovenop gaan zitten met zn 39 kilo en zn dikke kont.
t Is titanium of zo iets en dat krijgt een Drent niet in de vernieling zegt
de baas. Wij zeggen dan, dat zou dan het eerste zijn dat we niet aan flarden
krijgen
Ondertussen
kan m er goed mee lezen en hij ziet nu de letters op zijn laptop ook terug
goed. Dus we gaan nog lang puppenkranten ene berichten kunnen lezen. Wij van
onze kant gaan nog veel dicteren aan de baas. Zo heeft iedereen wat deugd van
de baas zijn prothese voor op zijn neus !
Twee mannen zitten tegenover
elkaar in de trein.
Eén van hen vult een kruiswoordraadsel in.
Plots knikt hij heen en weer met het hoofd en zegt tegen zijn overbuurman
" Ik kan hem niet meer verder invullen, hij is zo moeilijk.
Ik moet een woord invullen met 6 letters en de omschrijving is 'vrouwelijk
geslachtsorgaan'
en het begint met een v ".
Waarop de andere persoon vraagt " Is het vertikaal of horizontaal ?"
Waarop de eerste man antwoordt : " Horizontaal " .
Tja, zegt de tweede : "als het horizontaal is weet ik het ook niet"
Vandaag
een heel praktisch bericht van het Emmanuel, het baasje van Joey van t
Jasperspad, ook nog een neef van onze bende van Cartouche en dus van Lucy &
co.
Vooral de
mensen / lezers met duur parket,of ook met goedkoper parket, zelfs met laminaat
of gewoon hoogglansvloer hebben baat bij wat Emmanuel hieronder ons poogt diets
te maken !
En
opmerkelijk, ieder die al even een Drent in huis heeft, gaat zich bewust worden
van de door hem/haar tot nu toe gemiste kansen.
Volgens
ons kan je na het lezen van deze puppykrant dadelijk aan de slag want ieder
heeft de ingrediënten zeker en vast in huis. Nu eet iedereen wel niet dagelijks
kaasfondue maar volgens ons moet zelfgemaakte spaghettisaus ook best bruikbaar
zijn.
Wie
probeert het voor ons uit ? En laat het ook aan ons weten ?
Wij kunnen
onze roedel niet dadelijk aan de slag laten gaan omdat hier ten huize iedereen
op dit moment op zijn eten let !
Nu is dat
begrip op zijn eten let op verschillende wijzes interpreteerbaar. 1) Zoals de
meesten het begrijpen, ik probeer niet te veel te eten. 2) maar je kan het
ook zo begrijpen ik let op mijn eten en zorg ervoor dat niemand anders er mee
aan de haal gaat en 3) ik let op MIJN eten en zorg er voor dat ook bij de
anderen niets in hun kom overblijft, das ook op eten letten! (methode Heros
& Lucy).
Maar we
wijken af van ons onderwerp, lees hier maar wat Emmanuel ons te vertellen heeft
Belle
& co
Emmanuel,
baasje van Drent Joey van t Jasperspad legt uit
Beste
Zonet ben ik op een uitermate goed idee gekomen die jullie veel tijd en
ambras kan besparen. Zeker als je een vloer hebt die regelmatig ingeboend moet
worden.
Neem een Pyrex-schotel en bereid er uw kaasfondue in. Zorg dat je niet
alles op slobbert en dat de randen en de bodem nog wat aangekoekte
kaasrestanten bevatten. Bevestig aan de onderzijde van de schaal een met
boenwas doordre(n)kte dweil en zet het op de te boenen grond. Roep uw hond (en
puppies) en laat hem of hen de pot(ten) uitlikken. Dit is al een deel van het
werk en je vloer ligt gelijkmatig vol met boenwas. Herhaal dit de volgende dag
met een zachte doek en naarmate er verder gelikt wordt begint je vloer meer te
blinken. Na een tijdje gaan ze zelf zo glijden op de vloer dat hun satijnen
vachtje ook meehelpt. Handschoentjes aan hun poten geeft ook sneller een
resultaat Toch een subliem idee of niet soms. Ik hoor Ali al als praktische
vrouw denken in de trant van en als dit nu eens echt grondig moet gebeuren,
wat dan hé . Geen probleem, neem een grotere Pyrex-schaal waar oor en hoofd
in kan en gebruik een heel erg stinkende kaas. In de plaats van te likken gaan
de hondjes hun oor en hoofd er zo hard mogelijk in drukken zoals bij een
rottend lijk. Bijkomend voordeel is dat als je een teefje hebt dat die door de
bijzondere oorgeur waarschijnlijk heel snel bereden zal worden.
Het baasje
heeft vandaag iet meegemaakt dat m nog nooit heeft meegemaakt EEN LEGE
BOULEVARD PERIFERIQUE in Parijs ! Hij heeft moeten opletten dat hij niet boven
de tachtig kilometer per uur, de max. snelheid daar, want honderdtachtig per
uur kon ook vandaag.
Nu komt
het baasje toch al meer dan veertig jaar minstens tien maal per jaar ginder en
zelfs s nachts tussen 02u00 en 06u00 heeft m dat nog nooit gezien.
O-n-w-a-a-r-s-c-h-ij-n-l-ij-k zonder meer.
We hadden
al heel goed kunnen rijden hoewel het haast zonder onderbrekingregende maar een
gemiddelde van 100/u haalden we vlotjes.
Nu heeft
het baasje de ervaring dat je met regenweer best de grote invalswegen naar de
Franse hoofdstad links laat liggen.
En zo
namen we de afslag op de A10 richting Versailles-Boulogne-billancourt- Porte
St. Cloud.
Ook daar
konden we goed vorderen en er was geen enkel obstakel dat ons kon hinderen.
Toen we over het viaduct over de periferique voor de verkeerslichten stonden
(aan het Prinsenpark waar heel vroeger de tour aankwam) En het baasje trok
toen al grote ogen.
Af en toe
kwam er een auto onder door en ook uit tegenovergestelde richting kwam haast
geen verkeer ! ! !
Op de
electronische borden boven de ring kwam wel de melding dat er een manifestatie
op de ring gaande was, maar voor meer aanduiding was er waarschijnlijk geen
plaats.
Nu bleek
dat er een betoging, langzaam aan actie of boycot van de Parijse taxichauffeurs
aan de gang was. Nu zijn die taxichauffeurs met veel, met héél veel zelfs en ze
stopten met hun taxis met een tiental samen midden op de rijweg en blokkeerden
zo gans het verkeer.
En dat
alles gebeurde IN DE ANDERE RIJRICHTING ! en wij wij konden tegen tachtig per
uur van de PorteSaint Cloud naar de Porte de la Chapelle doorstomen !
De rest
van de rit verliep voortreffelijk tot we Antwerpen naderden en de gebruikelijke
file voor beide richtingen telde, hier was er geen ontsnappen aan !
Vandaag
laten we de berichten volledig over aan de correspondenten uit België en
Nederland. De Franse tak van de familie is onderweg en die zullen het
vanavond of morgenvroeg wel uitleggen.
Hier Lando
en Lobke aan het woord
Lando vertelt over de
jachttraining van zondag
Hier ben ik weer!
Mister Lando. Zondag was het training en pas vandaag is mijn baasje er van bekomen
en schrijft ze het verslag, hihi. Niet waar hoor, ik plaag haar maar. De
training was voor mijn baasje nl spannender dan voor mij. Er werd nl getraind
met echt wild! Fazant en haas. Klein detail: mijn baasje heeft een vogelfobie.
Toen Oscar, de trainer, rond kwam bij elke hond om aan de fazant te snuffelen
bleef ze dan ook stokstijf naast mij staan. Ik vond het allemaal geweldig en
het werd nog beter want toen mochten we om beurt de fazant apporteren. Ik was
zooooo hevig, ik wou er bij elke worp op afgaan maar moest rustig mijn beurt
afwachten. Heel moeilijk voor mij. Toen het aan mij was checkte Oscar even of mijn
baasje het wel zag zitten maar zijn lief vrouwtje, Hansje, kwam assistentie
verlenen en pakte de fazant over van Lando zodat mijn baasje dat (nog) niet
hoefde te doen. Ik heb enorm genoten van de training en voor mijn baasje was
het weeral een stapje dichter bij de overwinning van haar angst. Mijn zus,
Libre, heeft het ook geweldig gedaan! Hopelijk is ons Lucy er zondag ook weer
terug. Voor morgen alvast een veilige rit terug naar huis hé.
Gekke kwispelstaartjes,
Lando PS: de mooie foto van Lando met wild kon niet geplaatst worden doorfout formaat dat niet wordt aanvaard door bloggen.be
Ook Lobke heeft weer nieuwtjes te
vertellen
Lieve mams,
Hoi, daar ben ik weer. Nog niet weggeweest, maar dat gaat
morgen (vandaag) geloof ik gebeuren.
Vandaag weer gewoon hier naar het bos geweest, maar heb wel
leuke dingen beleefd.
Mn vrouwtje was vandaag erg trots op mij. Ik vond een dode
mol, en was eigenlijk van plan hem zelf te houden. Maar mn vrouwtje vroeg weer
zó lief of ik hem kwam brengen, en dat heb ik dan maar gedaan. Heel netjes ben
ik voor haar gaan zitten, en heb haar zelfs even de tijd gegeven om er fotos
van te maken, ik bleef keurig zitten. Ze pakte hem niet aan, dat vond ik wel
kinderachtig. Ze vond hem te erg stinken. Ik heb hem dus maar netjes voor haar
op de grond gelegd. Ze heeft hem toen aan het puntje van zn staart vastgepakt
en hem zó de sloot ingekieperd. Nou vraag ik je, DAN HAD IK HEM TOCH BETER ZELF
KUNNEN HOUDEN?? Nou ja, ik heb nog wel wat lekkers gehad als beloning.
Even later kwam er op de dijk opeens een hond achter me aan
geraced. Jaaaaa, daar was tie weer, mr.N. de Drent die ik een tijdje geleden ook
al heb ontmoet, dat gigantische stuk!! Wow, wat een mooierd is dat. We hebben
heeeeel hard achter elkaar aangerend, zó hard dat mn vrouwtje er geen goede
fotos van kon maken jammergenoeg. Ik was er zó moe en warm van geworden dat ik
maar even languit plat op mn buik in een grote plas (stinkend) water ben gaan
liggen. Het baasje van mr.N keek wel vreemd, want zíjn hond wil niet in water.
Hij vertelde nog dat de oma van mr.N ook Lobke heet, leuk hè!
Weer genoeg gekletst voor vandaag, misschien heb ik morgen
weer andere verhalen.
Lieve, stinkende knuffels voor jou, mam, en de rest van mijn
familie!
Het was een
rommeldag vandaag, zoals gewoonlijk de dag voor ons vertrek terug naar belgenland.
Het baasje doet dan de laatste werkjes,
Die werkjes
die hij niet graag doet en die steeds voor hem uitgeschoven worden.
Normaal
pakt m die te doen werkjes steeds als eerste aan, maar alleen als t mooi weer
is. Als het zo grijs is zoals deze week dan blijft alles liggen tot het mooi
weer is. En dat is er niet van gekomen deze week.
Lusters
verhangen en vervangen was zo een van die jobkes die al maanden geleden eens de
eerste keer op de agenda van te doen verscheen. Nu is dat een werkje dat niet
van het weer afhangt maar het baasje vond het te donker in huis als den
ellentrikafgezet was. Van t vrouwtje mocht
m daar niet aan werken als de stroom op stond !
t
Vrouwtje vond het boven de salon te licht en slecht leeslicht boven de tafel. Die
moderne LED verlichting van boven de tafel is naar de schroothoop verwezen. Modern
en niks waard zegt het vrouwtje. Stinkend dure lampjes , weinig licht en dan
nog niet om aan te zien ook nog. Het baasje heeft dus en hele tijd met zijn
armen omhoog gestaan, wat niet zijn favoriete houding is. je krijgt er kramp
van naar het schijnt, wij kennen dat niet, met ons poten omhoog staan, ben je
gek ?
Ook de
schotel voor satelliet verbinding voor het internet, indertijd gekocht toen de
frustratie voor de slechte internetverbinding van Wanadoo nog hoog zat, heeft m
van het dak gehaald. Daar gaat m in Vosselaar nog wat mee experimenteren zegt m.
We zijn eens benieuwd
Ook de
aanhanger staat zo goed als geladen klaar, dat wil zeggen, hij gaat zo goed als
leeg achter de auto aanbengelen. Dat heeft het baasje niet graag want leeg, dan trilt dat en dat kan m niet
hebben in zijn Masjebashi. Dat moet vlot bollen, zo simpel is dat. Ondertussen
lopen Hera en Heros kans dat ze weer diep zitten achteraan in de auto, want
die koffers waar ze de laatste tijd lekker hoog op zaten liggen morgenvroeg in
de aanhanger, gewicht hé, tegen het trillen zegt het baasje en die twee die
maffen toch de ganse weg
Morgen
kunnen we dus vroeg op stap, het baasje zou eens graag voor den donkere
terug in Vosselaar zijn. Hij zou ook graag voor 12 uur Parijs in zijn
achteruitkijkspiegel zien liggen. Maar eens te meer, eerst zien en dan geloven.
Er was deze namiddag geen internet in La Magdeleine beschikbaar, dus kon ook de mop die klaar lag niet geplaatst worden. Dus plaatsen we ze nu maar in de vooravond...
Jantje weer .
Jantje zit op school in de
rekenles.
De juf zegt:
"Op de telefoondraad zitten
10 vogeltjes.
Ik neem een geweer en ik schiet
één vogeltje neer.
Hoeveel vogeltjes zitten er nu nog
op de draad?"
Iedereen aan het denken en na enkele minuten steekt Jantje zijn vinger op.
"Ja Jantje", zegt de juffrouw, "zeg het maar".
"Juffrouw", zegt Jantje,
"er zitten geen vogels meer
op de draad".
"Jawel.", zegt de juffrouw,
"Er zitten tien vogeltjes op
de draad, ik schiet er één vanaf dus...
tien min één is negen".
"Neen.", zegt Jantje.
"Uw geweer maakt zoveel
lawaai dat alle andere vogeltjes gaan vliegen".
"Nou, Nou Jantje", zegt de juffrouw.
"Tien min één is negen,
maar ik hou wel van de manier
waarop je denkt".
"Ach" zegt Jantje, "zulke vragen kan ik ook stellen".
"Oh ja",vraagt de juffrouw, "stel dan maar eens zo een
vraag".
Jantje denkt eventjes na en stelt volgende vraag :
"Juffrouw, in het park zitten
drie vrouwen op een bank.
Ze hebben alle drie een ijsje
vast.
De éne likt eraan,
de tweede bijt erin en de derde
zuigt eraan.
Wie van de drie is getrouwd
?".
De juffrouw slaat zo rood uit als een tomaat en stottert ...
"Eh, ik ... ik ... Eh,
ik denk diegene ... die eraan
zuigt".
"Wel neen", zegt Jantje.
"Het is diegene die een
trouwring draagt, maar ...ik hou van de manier waarop u denkt !".
Gisterenavond
hoorden we van Frankske D.B. van het TV-weer dat er al meer dan vijf dagen geen
zon meer te zien was in t Belgikske. We kunnen jullie melden dat ook hier in
de Charente bhet niet veel beter is. Enkel hebben wij er geen metingen of
notities van gemaakt. Maar in een poëtische bui durft ons hoofdbestuur ons, de
vier Drenten, wel eens hun zonnekens noemen! Als dat niet goed gevonden is in
deze grijze dagen na Nieuwjaar
Ons baasje
leest deze morgen in de krant dat de gezondheidszorg in Ruffec* weer een grote
stap voorwaarts heeft gemaakt. Daar is gisteren een nieuwe scanner in gebruik
genomen in het ziekenhuis. Nu zullen verschillende lezers zeggen, ja zo staat
er hier om elke hoek haast eentje. Maar als je weet dat tot vorig jaar het
ziekenhuis daar, enkel nog zou dienen om eerste zorgen toe te dienen. Al wat
meer zorg behoefde zou dan naar Angoulême, zon 45 kilometer verder,
door verwezen worden. Toch goed nieuws voor al die 60+ ers die al eens een
kwaaltje meer vertonen
Ook in
Angoulême zijn ze volop bezig met de voorbereidingen van het jaarlijkse strip
festival. Le festival BD of festival de la bande dessineé zoals het hier heet.
Angoulême gaat er prat op dat het (naar het schijnt) het grootste festival van
de strip ter wereld is ! Kunnen we natuurlijk niet controleren, maar dat het
geen ééndagsvlieg is blijkt wel omdat ze dit jaar aan de veertigste editie
zijn.
Dat de
Belgische striptekenaars hier ook goed bekend zijn blijkt wel, de
hoofdstraatvan Angoulême is enkele
jaren geleden herdoopt in rue Hergé ter ere van de tekenaar van de reeks
Kuifje.
Van onze
pa en broer uit Roosteren mochten we ook vandaag nog een bericht ontvangen.
Lennaert maakt zich een beetje zorgen over zijn nog altijdplasmethode op zijn juffers. Ons baasje
heeft dat destijds voor gedaan voor Heros, die zat immers midden tussen de
teefjes. Dus Chris als Cartouche het hem niet leert, wat houd je tegen ?
Belle
& co
Hier dan
het Roosters nieuws.
Hallo mijn beste beste familie.
Ja ik kreeg al eens commentaar van Karin dat ik jullie Lieve, lieve
familie noemde, maar ik doe het toch. beste, beste.
Ik kom er steeds meer achter dat ik heeeel veeeeel familie heb. Normaal
zie je je hondenfamilie maar zelden tot niet terug. Gelukkig door de
inspanningen van Ome Faes en tante Simonne weet ik alles over mijn moeder, mijn
oma, mijn nonkel enz. Dit is toch echt apart.
Wat nog aparter is dat binnen onze familie veel verschillende typetjes
rondlopen maar wel met dezelfde streken. Bij tante Hadise heb ik gehoord dat ik
het stelen van eten via de Elle tak heb geërfd.
Die tante Hadise kun je ook niet alleen in de keuken laten en de
vuilnisbak was 2 meter
hoog aan de muur getimmerd!
Mijn vrouwtje is samen met zoonlief Christian een buitenhok voor mij aan
het maken. Tijdens de kerstdagen hebben ze met veel meten en passen iets in
elkaar getimmerd. Ik denk toch dat het wel mooi wordt. Als het klaar is stuur
ik een foto.
Vrouwtje vroeg zich vanmorgen af of de kat weer niet zwanger is!? Ze
krijgt wel de katte pil, maar ze heeft best wel een dik buikje. Ja, kijk wij
honden pakken dat toch wat verstandiger aan, al weet ik nog altijd niet waar ik
het over heb. Ik plas nog altijd met vier pootjes stevig op de grond, en zolang
ik het pootje niet optil hebben mijn hormonen nog niet mijn doen en laten
overgenomen.
Ik heb nu ook een knuffelkoe, maar ze is niet groot en heeft mijn kleurtjes,
correctie, ze had mijn kleurtjes! Nu heeft ze een egale vuile modderkleur en
papa probeert ze steeds te stelen. Hopelijk leeft ze volgende week nog.
Vele hondse knipoogjes van Lennaert en een dikke lebber!
Buiten het
bijregelen van de kogellagers van de aanhangwagen, het maken van een speciaal
hulpgereedschap om het sluiten van dehoofdwaterkraan niet telkens te beeindigen met vieze handen en vieze
knieën is voor ons baasje de dag eentje geweest om snel te vergeten.
Het begon
al in de voormiddag toen er terecht reactie kwam dat het bericht van het baasje
in de puppenkrant te grof was. Daar wasinderdaad wat op te zeggen en het baasje heeft zich uitgebreid
verontschuldigt bij de schrijfster van de reactie. Hij heeft dan ook dadelijk
het bericht verwijderd en een puppenkrant bis geschreven.
En dan
hebben we nog iets in huis dat het vrouwtje tegen de muren doet oplopen. Het
vrouwtje denkt aan een rat. Het baasje denkt meer aan een steenmarter. Van die
steenmarters komen er meer en meer voor in de gehuchten op de buiten. En bij
het vernieuwen van het dak enkele jaren geleden hebben ze een geraamte van iets
dergelijks gevonden onder de pannen. Nu voedt zon steenmarter zich voornamelijk
met muizen en dergelijke maar ook het oude brood dat normaal ons Petit
déjeuner vormt, samen met brokken verdwijnt in de dief zijn/haar maag. http://nl.wikipedia.org/wiki/Steenmarter
Wat ons
baasje wel raar vindt is dat niemand van ons reageert terwijl het brood boven
op de bench van Heros opgeslagen is en dat buiten Heros ook Hera en Lucy er
vlakbij slapen en geen van de drie geven s nachts een kik !
Maar wat
het baasje het meest verontrust met die marter, die zouden verzot zijn op de
isolatie van elektrische bedrading van voornamelijk autos ! Naar wat het
baasje heeft horen vertellen, zouden elektrische bekabeling van Honda hun
voorkeur hebben. Dan zit onze baas nog goed met zijn Masjebashi hoewel het geen
garantie is, zoveel van die Outlanders rijden er nu ook weer niet hier in de
buurt en ze kennen de smaak van Hollandse draden* misschien nog niet.
Er zijn
dan toch wel mindere kanten aan het leven op den buiten of zoals ze hier
zeggen à la campagne
Belle
& co
*Mitsubishis
zoals de onze, maakten ze tot vorige week in bij Nedcar in Born in NL-Limburg.
Een intriest, waar verhaal dat zich afspeelt op Kerstdag 2012
Een intriest, waar verhaal dat zich afspeelt op Kerstdag 2012
Triest,
intriest is het volgend verhaal dat Rossano Deroose ons deze morgen toestuurde
via mail.
Probeer het
even droog te houden, mij is het niet gelukt hoewel ik het verhaal al enkele
dagen kende. Het heeft Rossano zeker ook de nodige moeite gekost om dit verhaal
aan papier toe te vertrouwen.
Jan
Van hemel tot hel
Alles
begon met een leuke wandeling op Kerstdag met Fenna,onze lieve Patrijs.
De
ingrediënten om een Drentenhart te verblijden waren volop aanwezig : open
veld,heuvel en dal,rietkragen en water.
Na
een uurtje wandelen, begaven we ons op de terugweg.
Ik
verheugde mij er nog op dat de hond vandaag zo kort in mijn gezichtsveld bleef
lopen,met uitzondering van het eventjes speels laten opvliegen van enkele
fazanten.
Op
een gegeven moment werd het geurinstinct haar echter even te machtig en moest
ze blijkbaar zonodig even op de snuffel in de dichte nabijheid.
Toen
ik korte tijd later langs kwam volgde ze me zo goed als onmiddellijk.
We
sloten af met wat apporteer- en oproepspelletjes en mijmerend over het feit dat
de hond ,op haar +/- 4,5 jaar nog steeds beter en aanhankelijker werd,begaven
we ons na een wandeling van 1 ½ uur met de fiets terug naar huis.
Thuis
afgedroogd en lekker te drogen en te rusten gelegd in haar bench.
Mijn
vrouw en ik profiteerden van de gelegenheid om bij de buren een koffie te gaan
drinken.
Na
een half uurtje keerden we terug en schrokten ons te pletter toen Fenna
onbeweeglijk op haar rug aangetroffen werd.
In
allerijl werd geprobeerd om er nog leven in te krijgen maar het kwaad was
geschied.
Geen
sporen van braaksel,geen sporen van doodsstrijd.
Onwaarschijnlijk!Hoe
kon dit nu?
In
gezamenlijk familieoverleg werd besloten om ons die avond nog met Fenna naar de
dierenarts te begeven.
Het
afscheid was zéér zwaar.
Een
confrontatie met onze dode hond de volgende morgen, zou het vermoedelijk voor
ons en de kinderen echter nog veel moeilijker maken.
De
dierenarts kon er niet veel aan toevoegen, maar vond het toch ook zeer
verdacht dat zon gezond dier plotseling kwam te overlijden.
Conclusie
: mogelijke vergiftiging ?
Vervolgens
werd de verantwoordelijke boswachter van Natuur & Bos gecontacteerd en
gingen we ter plekke op onderzoek.
De
snuffelplek kwam me als enige mogelijke verdachte plek in gedachten.
Daar
aangekomen vlogen onmiddellijk 2 buizerds op en wat we daar vonden lijkt
irreëel :
-met
opzet ingegraven vlees- en vogelresten
-konijnenkadavers
en pluimage allerlei op meer dan 10 locaties in de directe nabijheid
-2
latexzakjes met bruine smurrie in (eentje open en eentje verscheurd)
Alles
werd verzameld en ook onze Fenna werd opgevraagd(mits toestemming)om een
autopsie en onderzoek op te laten gebeuren aan de Faculteit dierengeneeskunde
in Gent.
PV
en klacht tegen onbekenden zijn neergelegd.
Het
is niet te vatten dat mensen zulke laffe daden presteren waardoor ze de dieren-
en natuurliefhebber danig in zijn hart raken.
Het
opzettelijke ontnemen van het genot en de toewijding naar onze geliefde
jeugdige dieren in volle ontwikkeling tart alle verbeelding.
De
Prettige Kerstdagen zullen nooit meer zijn als voorheen.
Toch
bedank ik je Fenna, voor het speur- en gehoorzaamheidswerk,de stapjes in de
doggy-danswereld en al je sportieve en mooie momenten die je ons in die luttele
jaren hebt bezorgd.
Vandaag
een uitgebreid verslag over het bezoek van Lennaert, Cartouche en hun baasjes
aan de Budingse helft van de aent Grotenhoutbosch kennel. Deze krant is voor
de eerste maal in de geschiedenis van de krant een puppenkrant bis- versie.
De hoofdredacteur,
onze baas had zich een beetje vergallopeerd in zijn commentaar en heeft daarom
de beslissing genomen van de commentaar die op het bericht geleverd is ernstig
te nemen en daarom puppenkrant 08-01-2013 versie één te verwijderen.
Lees
hier dan het verslag van de België reis van Lennaert en Cartouche
Belle
& co
Hier
het verslag van de reis naar België van Cartouche & Lennaert
Beste familie,
Vandaag hebben papa en ik de open dag bezocht bij het kennel Aent
Grotenhoutbosch nummer 12111. FCI nr.: 111/2012. Na wat gecross over Belgische
binnenwegen zijn we toch nog te vroeg aangekomen. Zo als altijd hadden papa en
ik vlak voor het einde van de rit vakkundig onze maaginhoud in de kofferbak
geledigd.
We werden hartelijk ontvangen door de helft van de directie van de
kennel. De andere helft vertoeft in warmere oorden en liet zich
verontschuldigen. Wij waren de enige kijkers op het moment en hebben we
uitgebreid de Drentmobiel, de buiten uitloop en de werpkamer bekeken, dat wil
zeggen de baasjes. Er liep daar zon rossige jongen rond die allerlei rare
spelletjes met me wilde doen. Ik ging maar steeds op mijn kont zitten want zijn
stiefmoeder was daar de baas en dat is niet altijd een makkelijk type. Wilde ik
die rossige jongen zeggen dat hij moest kappen met die handel kwam zij hem
steeds helpen. Papa had niet echt oog voor mijn problemen. Hij liep maar te
pronken met zijn witte pluimstaart om indruk op mevrouw te maken!
De baasjes gingen zich te buiten aan koffie, appeltaart en likeurtjes,
daarna weer koffie, lekker eten, wijntjes De trouwe volgers van dit blog
zullen er inmiddels achter zijn dat we op bezoek zijn geweest bij Jago en
Hadise. Met zijn vieren hebben we lekker door de tuin gerend en gespeeld. Ik
werd een paar keer onder de voet gelopen en ik stond duidelijk niet op de
hoogste rang. Wat ikzelf nog niet weet is dat ik nota bene de grootste van het
stel ben en als ik mijn lange poten, stevige kaken en sterke lichaam eens zou
gebruiken ik misschien een rangetje zou stijgen, maar ja ik ben pas 9 maanden.
Het is nu wachten op tante Hadise wanneer zij eens bij ons op bezoek
komen. Jago zal ik dan wel niet zien, want dan moeten grote hondenzaken
geregeld worden. Later dan gepland vertrokken we weer huiswaarts. Het was
moeilijk voor de baasjes zich los te rukken van het aangename gezelschap en
mooie verhalen van Ute, Jean Pierre en de moeder van Ute.
In de toekomst gaan we ook de kennel van de andere helft van de directie
inspecteren al moeten we daar helemaal voor naar Frankrijk, want we blijven
kritisch.
De kennel het Aent Grotenhoutbosch nummer 12111. FCI nr.: 111/2012
heeft voorlopig het predicaat Veelbelovend verworven, maar een jaarlijkse
inspectie is niet uitgesloten!
Geen fluit
te beleven vandaag, toch voor ons niet. De baasjes hebben deze namiddag bezoek
gehad van Mieke en Hugo. Hugo is de broer van baasjes kameraad in België.
Beiden wonen hier permanent een eindje vandaan en houden een oogje in t zeil over
het huis en aanhorigheden wanneer wij in België zijn.
Daardoor
is onze namiddagwandeling er bij ingeschoten Nadien is er mist gekomen en was
het door de verschillende kachels waarvan de rook naar beneden sloeg niet echt
prettig buitenkomen meer.
Waarschijnlijk
zouden we daar in België niet eens gemerkt hebben maar hier met de zuivere
landbouwlucht merk je dadelijk dat er vuiligheid in de lucht hangt.
We
dicteren ons baasje speciaal landbouwlucht omdat hier deze morgen al een
luchtje hing met een koeiengeur aan gekoppeld. Niet echt stinkend, maar
ongewoon in deze kontreien waar je goed moet rondkijken om ergens wat vee te
zien. Ditmaal was het de geur van dampend stalmest. Nog van dat echte, zoals
vroeger, met echt stro in !
Ja geef
ons dan maar het ochtendluchtje met een vleugje koe. Vanavond zijn het
houtkachels met hier en daar een vleugje kolenkachel tussen die gestookt is met
vette antraciet, om nog te zwijgen van de geur van een slecht afgestelde
brander van de centrale verwarming.
En zo zijn
we dan aanbeland bij de hoofdbezigheid van onze baas vandaag. Die is deze
middag bezig geweest met fioul, zijnde de Franse benaming voor
huisbrandmazout.
Ook onze
centrale verwarming is aan vervanging/vernieuwing/modernisering toe. Ons baasje
zegt dat die nog stamt uit de tijd dat Julius Caesar schreef de Belgen zijn de
dappersten onder alle Galliërs de tijd van Asterix en Gerard Depardieux zeg
maar. Het baasje wil in de lente overstappen op een systeem met elektrische
radiatoren en die grote verouderde mazoutbrander buiten kieperen.
Nu was het
wel zo dat we die brander enkel nodig hebben wanneer wij niet hier zijn, gewoon
om het huis te beschermen tegen eventuele vorst. Maar hij had geen fioul
genoeg om de winter door te komen en men levert niet onder de vijfhonderd liter,
wat veel te veel is voor vier maanden verwarming.
En zo is
baasje maar aan de slag gegaan met bidons om de voorraad aan te vullen. En
stinken naar mazout dat m achteraf deed
Om in
jachttermen te zeggen zijn verwaaiïng was vrij intens, maar de meeste mensen
zeggen dan hij stonk een uur in de wind.
Hopelijk
hebben we hier morgen terug open lucht met een frisse bries !
We hadden gisteren het feest van drie koningen.
Volgens het TV nieuws is het een feest dat wereldwijd gevierd wordt. Hier in de
Charente viert men dat met een gateau des rois . Dat is de kruising tussen
een vlaai en een cake. Niks bijzonders dus, ons baasje zegt droge brol maar
het speciale aan die gateau is dat er een boon in meegebakken is.
Althans dat was in vroegere jaren, zowat tot het einde
van het millenium kon je er nog een boon in vinden. Tegenwoordig is het een
klein poppetje, soms in de vorm van een koning, soms een Russisch poppetje of
een ander figuurtje. De evolutie gaat steeds maar verder, maar het is nu wel
iets beter oppassen geblazen want dat stenen figuurtje is flink wat harder dan
de vroegere boon. Het baasje veronderstelt dan ook dat de tandartsen morgen
overuren zullen moeten draaien
Dan is het morgen in de Antwerpse Kempen verloren
maandag* dat betekent dat het bij de warme bakkers (en die zijn daar nog veel)
extra druk is omdat de plaatselijke traditie wil dat de mensen dan worstenbrood
en appelbollen eten. Ook daar zit evolutie in, al enkele jaren is het mogelijk
van worstenbrood dubbele worst te bestellen. Dat is ook iets wat in zijn
jonge dagen niet bestond zegt het baasje. Ook t baasjes nichtje Anke en haar man
Gert van bakkerij Willems op de Gierlesteenweg te Turnhout gaan weinig slaap in
de ogen krijgen vannacht. Die moeten morgenochtend waarschijnlijk geen
worstenbroden en appelbollen tellen om de slaap te kunnen vatten.(tussen
haakjes wat reklame, ze hebben daar de beste worstenbroden van t heelal en
omgeving, volgens de bakkersmichelin zou dat een reis er naartoe waard zijn)
Lobke had een saaie dag, dus tijd om iets neer te
pennen! (maar
ook hier was het rustig, zie foto)
Lieve mams,
Het was maar een
saaie dag vandaag hoor! Ik hoefde vandaag niet naar training, de trainster had
een weekendje vrij genomen. Vanochtend heb ik dan wel een extra lange wandeling
gemaakt in ons bos. Het is smerig daar, ben tot mn ellebogen in de blub
gezakt. Ik zag er niét uit. Maar genoeg water in de buurt om weer even een bad
te nemen. De rest van de dag hebben we hier slapend doorgebracht, tot de
middagwandeling. Niet veel te vertellen dus.Maar er is ons beloofd dat we snel
weer leuke dingen gaan doen. Ik hoorde weer iets over nog een keertje strand,
en het Moretusbos of zoiets. Binnenkort dus hopelijk weer wat
reisverslagen.
Nog anderhalve maand, oftewel op 24 februari, heeft er
bij ons in Vosselaar weer een Kaawpollekeswandeling van de Belgische
Drentenvereniging plaats. Sinds de eerste wandeling op 15-02-2009 hebben we nu
dit jaar de vijfde editie.
En de eerste inschrijving is al binnen. Waarschijnlijk
gaat het ook nog de deelnemers zijn die van de verste komen. Onze Kyra-Belle
brengt haar baasjes Gonda en Anton mee en komt dan ook voor de tweede keer
meedoen. Gonda en Anton waren er voor twee jaar ook al bij maar hadden toen
alleen nog maar een plaatsje op de wachtlijst voor een pup. Onze Belle, waar
zij beiden toen mee wandelden, had hun Kyra-Belle toen nog onder de lenden.
Twee weken later werd hun pupje samen met nog acht andere pups geboren.
Wij hopen uiteraard op een grote opkomst van onze pups
en hun baasjes, terug naar hun roots zouden we het kunnen noemen, want we
starten terug bij ons in de straat om een flinke tocht te maken door de
Kempische bossen. Door het Grotenhoutbos, waar we onze kennelnaam aan hebben te
danken.
We hebben dit jaar nog steeds dezelfde formule, eerst
wandelen, daarna samen iets eten, en daarna de jaarvergadering van de Belgische
Drentenvereniging waar alle leden van harte op zijn uitgenodigd. De formule is
hetzelfde gebleven, alleen het gezellig samen iets eten is gewijzigd.
Daar waar we vier jaar, vers thuis gemaakte hutsepot
aten, gaan we dit jaar een mobiel frietkot laten komen. Dat wil zeggen dat je
twee uur lang à volonté friet en frituursnacks kan eten. Uiteraard met de
gepaste en gewenste sausjes.
Nog een nieuwigheid Jullie weten dat honden niet
toegelaten zijn in het wijkhuis de buren. Om mensen die hun Drent niet alleen
in de auto willen laten, plaatsen we voor het wijkhuis de grote nieuwe tent van
de vereniging, uiteraard met verwarming. Dit heeft nog een voordeel, de
beperking van maximum 50 deelnemers (het maximum voor het wijkhuis) is niet
meer van toepassing. We kunnen nu makkelijk 70 deelnemers een gezellige plaats
onder Drentenvrienden garanderen.
Uiteraard gaat ons baasje ook halfweg de wandeling
weer zorgen voor de ravitaillering met cake, citroenjenever en voor de
niet-alcohol liefhebbers een sinaasappelsapje of koffie.
Onze vaste begeleiders van de wandeling, De Leo en
onze goeie vriend Louis vragen we ook terug om de kop en de staart van de groep
op zich te nemen. Dat zij dat goed doen hebben ze al vanaf de eersteeditie bewezen.
Rest ons enkel nog jullie in grote getale uit te
nodigen voor een frisse wandeling met niet te veel kaawpollekes*
Een Senegalees met een chimpansee is aan het wandelen
.
Hij wil
een bakkerij binnengaan MAAR daar mag het aapje niet mee binnen .
Hij vraagt
aan een jongedame die voorbij komt om zijn aapje even bij te houden en zij zegt
OK .
Ze is voor de winkel even met het aapje aan het spelen
als er een oudere dame voorbijkomt en die vraagt: "Van wie heb je die
?"
Zegt de jongedame: "Van een Senegalees!"
De oudere vrouw weer: "En kon je daar echt niets van zien op de echografie
???"
We zijn
het stilaan al terug gewend aan het worden, s morgens een grijze hemel, geen
wind, droog en straks komt de zon door de grijzigheid en kunnen we weer een
fijne wandeling maken en muizen uitgraven in de wegbermen.
Zo gaat het
al dagen en wij zijn er best tevreden mee. Het is wel frisser geworden door de
noord-oostenwind (komt uit België zegt de gazettenboer) maar de wind waait maar
tegen vijftien kilometer per uur,en dat
voel je amper.
Het baasje
heeft gisteren de zitmaaier nog eens van stal gehaald. Na enkele malen in een
drol van ons getrapt te hebben heeft hij, begin januari, het gazon gemaaid.
Door de
zachte temperaturen van de laatste maand en genoeg regen, is het gras blijven
doorgroeien, en er lagen ook nog afgevallen bladeren tussen, en dat maakt dat
we onze drollen goed hadden gecamoefleerd. We hebben nu een kort gemaaid
gazonnetje waar we ons goed op kunnen vuil maken omdat het baasje het gemaaide
gras heeft laten liggen. Zo droog was het gras nu ook weer niet dat het vlot
kon worden opgeraapt door onze Husq.
Na een
stoeipartij met haar moeder en oma is Lucy hier lichtgroen van het gras
binnengekomen en we moeten zeggen het is geen zicht, een Drent, wit met
bruine platen met lichtgroene schijn en modderklonters in haar vacht.
En dan
laten we ook Lando nog eens aan het woord, die is zich op het moment dat wij
dit hier dicteren aan onze baas in Frankrijk, aan het klaar maken voor de
training in Oud Turnhout. Laat zien wat je al kan Lando !
Belle
& co
Dag fransjes,
hier post uit
belgenland. Ik ben gisteren en vanochtend weer een fikse toer in de Liereman
gaan doen. Springen als een gek in en door de plassen, zaaaaaaalig! Thuis ben
ik de laatste dagen heel actief met mijn speeltjes, het apporteren hoeft geen
extra training! Baasje Hilde is mijn grote knuffelvriend. Ze krijgt haast geen
kans om mij te knuffelen want als ze nog maar dichterbij komt krijgt ze al een
serieuze wasbeurt. Je bent precies oma Belle zegt ze dan want die schijnt dat
bij haar ook te doen. Vind ze heerlijk hoor. (punten scoren hé voor als ik
binnenkort weer eens een streek uit haal, hihi). Morgen is het weer werkendag,
dan gaan we trainen. Ik kijk er al enorm naar uit!
Enige
weken geleden hadden we het hier op deze plaats over de vraag of we tegen het
einde van het jaar de 45.000 page-views zouden halen op het Belle, Hera &
Heros blog. We hebben het exacte getal niet opgeschreven op oudjaar of
nieuwjaarsdag maar we zaten flink over de 45.000.
Nu vijf
dagen in nieuwe jaar staat de teller ook weeral 11300 views hoger. Dat
resulteert in een 54° plaats in de rangschikking van de top 200 bij Bloggen.be.
In de
categorie huisdieren bij bloggen.be staan we al enkel weken op de eerste plaats.
Niet slecht voor een blog dat in januari 2012 gestart is omdat het Bas &
Belle blog op seniorennet ontzettend traag opende en we met pakken gelijk
lezers verloren. Sommige lezers hebben van dat traag openen geen last en
blijven daar trouw lezen.
Op het
seniorennet hebben we dan ook terug mooie cijfers. Daar hebben we over al de
jaren heen toch zon 312.000 views gekregen, en daar staan we op plaats 109 in de top 200. dat is
ooit plaats 50 geweest maar toen hadden Bas & Belle nog geen concurrentie
van het Belle, Hera & Heros blog op bloggen.be.
In de
categorie huisdieren bij het seniorennet hebben we ooit op plaats twee gestaan
vlak na de dierenopvoedster. Dat was de tijd dat Belle haar twee nestjes
heeft gekregen en we meer dan 1000 views hadden op 24 uur.
Dit alles
is echter alleen mogelijk door onze trouwe lezers, die soms drie maal per dag
komen neuzen of er al een nieuw berichtje of mop geplaatst is. Het is soms
niet zo eenvoudig om telkens weer nieuwe weetjes te verzamelen over onze honden
of die van onze pups. Maar we houden vol dank zij de correspondenten in binnen
en buitenland die toch maar trouw de puppenkrant van kopij blijven voorzien.
Dank aan
allen en kom op, we geven er in 2013 eens te meer een ferm lap op
Omdat er
nogal eens een Bijbelse spraakverwarring optreed bij het lezen van dit blog
geven we hier een lichtlijk aangepaste VanDale van het Turnhoutse AB zijnde het vroegere ABN
Dit is wan
nen eechten Turnawter* ongs toestuurde.
HET DIALECT VAN JE DORP OF STAD,Heel
plezierig en leerzaam !
Klik op bijgevoegde link en je zit in het
Turnawts dialect
Weinig of
geen nieuws van te velde en ook niet in eigen huis. Maar er dient voldaan
te worden aan de leeshonger van de trouwe lezers of zullen we abonnees van de
puppenkrant zeggen ?
Er was
hier daarjuist een vraag gesteld omtrent iets wat we hier nog nooit hadden
gehoord. Kaap Hoorn was het onderwerp van gesprek.
Aanleiding
hiertoe is een zeilwedstrijd rond de wereld waarover onze krant Charente
Libre dagelijks verslag uitbrengt. De zeilwedstrijd Vendee Globe is een
zeilwedstrijd rond de wereld die start in La Rochelle en dat ligt hier vlak bij
ons in de Charente Maritime, een aangrenzend departement aan de Charente.
In die
wedstrijd rondden de eerste deelnemers volgens de Charente Libre gisteren Kaap
Hoorn. Nu ontspon zich een discussie
binnen het hoofdbestuur over de ligging van de bewuste Kaap.
Kaap de
goede Hoop, de Straat van Magellaan, Vuurland , al die willen ter Kaapren
varen. Allerlei termen werden geopperd maar een echt goed antwoord kwam er niet
uit .
Dus . Wikipedia
even raadplegen en we tikten in: (lieten intikken, is beter)
Het juiste
antwoord krijg je dan dadelijk op je scherm en iedereen is weer wat slimmer
geworden. Ze wisten het dus wel, die van het hoofdbestuur, maar ze twijfelden.
Ondertussen
hebben ze wel geleerd dat het weer allemaal te maken had met de VOC, de
beruchte/befaamde Nederlandse Verenigde Oostindische Compagnie die zich de
rechten op De straat van Magellaanen
Kaap de goede Hoop toe eigenden en zo de andere koopvaardij naar andere wegen
naar het Oosten en Indië lieten zoeken.
Zo gaat de
straat van Magellaan om de zuidpunt van Zuid Amerikas vasteland, en Kaap Hoorn
ligt op het zuidelijkste eiland daar in de buurt.
Zo, dit
was dan een beetje educatie die totaal niks te maken had met Drentsche
Patrijshonden, en Jan van ons Lobke, gaat waarschijnlijk zeggen , moesten
jullie daarover discussiëren?. Maar ja wij hebben niet op de lange omvaart
gezeten, hij daarentegen wel
Ik heb een nul voor
aardrijkskunde gekregen zegt hij, ik wist niet waar Polen ligt.
Verdorie
zegt zijn moeder, hoe kan dat nou, geef me even de kaart van België. Ze zoekt en
zoekt maar vindt het niet en zegt : deze kaart is niet genoeg gedetailleerd,
geef me even een streek kaart.
Na lang
zoeken zegt ze : dat is toch onmogelijk, ik vind het hier ook niet en toch kan
het niet ver weg zijn want onze kuisvrouw komt van Polen en ze komt altijd met
de fiets
Mijn naam is Arak, ik
ben een hele lieve Heidewachtel met stamboom. Mijn vrouwtje is ongeneeslijk ziek en zal komen te
overlijden, daarom ben ik op zoek naar een nieuw thuis met lieve mensen die mij
nog en leuk leven willen geven. Ik ben 5 jaar en goed gezond. Ik zoek wel een baasje die weet hoe hij met mij moet
omgaan. Her zou voor mijn vrouwtje een hele geruststelling zijn
als zij voor dat zij komt te overlijden weet dat ik een goed thuis heb
gevonden.
Deze melding ontvingen wij via de Drentsche
Patrijshonden liefhebbers van Monika Donkervoort. Op dit moment zijn er niet
meer gegevens over Arak en zijn woonplaats maar we werken er aan. Vermits
Monika in Duitsland vlakbij de Nederlandse grens woont gaat het waarschijnlijk om
een Heidewachtel uit die omstreken. Eventueel ophalen van Arak is geen
probleem, daar zorgen wij zelf dan wel voor.
We hebben
vandaag met zn vier al veel kabaal gemaakt achteraan in de tuin daar waar ook
de weg loopt. Aan de overkant van de weg op het veld is buurman Serge bezig met
zijn grootste tractor en trekt verse lijntjes achter de tractor. Waarschijnlijk
gaat dat het enige veld met zonnebloemen worden rond Ferret. Al de andere
velden rond ons gehucht waren al voor de winter ingezaaid met graan of koolzaad
(Colza). Maar Buurman Serge heeft zich van ons geblaf niets aangetrokken en is
rustig blijven verder ploegen.
Verder is
er niet veel gebeurd tussen gisterenavond en deze morgen. Alleen dat we het
vannacht flink warm hebben gehad. Het baasje had een koude nacht voorzien en
had de houtkachel goed gevuld. Doet m wel meer als het vriest buiten, maar
vannacht is de hemel terug dicht getrokken met als resultaat dat het niet half
zo koud is geworden als voorspeld.
We hebben
van de morgen een grijze hemel en een zachte temperatuur, net als gisteren maar
toen is het nog een behoorlijk mooie dag heworden.
En voor
vandaag hopen we op hetzelfde
Ook in de
lage landen blijkt alles terug in zijn plooien terug te vallen als we de
verhalen van Lobke en Lando lezen. Zo te zien en horen is ieder van zijn
vuurwerkangst bekomen en is iedereen nog gezond van geest en leden, en dat
willen we zo houden voor de rest van het jaar ..
Belle
& co
Vuurwerkafval
opruimer met Lucy kuren, Lobke aan het woord.
Lieve mams,
Zo, daar ben ik weer, weer helemaal in mn normale doen
hoor! Ben weer aardig bijgekomen van alle emoties rond de jaarwisseling.
Ik heb het wel erg druk, hou me op het ogenblik bezig met
opruimwerkzaamheden in de tuin. Daar ligt opeens van alles wat ik erg
interessant vind, zoals kartonnen rolletjes en een soort van plastic plugjes,
die erg lekker ruiken, en ik dus wel op wil eten. Mn vrouwtje had er al veel
van weggehaald, maar heeft niet alles gevonden. Ik zoek natuurlijk met mn
neus, en die kruitlucht bevalt me wel, moet ik zeggen. Het ligt er hier vol
mee, en mn vrouwtje is er helemaal niet blij mee. Ze houdt me voortdurend in
de gaten of er niets van in mijn maagje verdwijnt. Anders moeten we misschien
wel naar de dierenarts, zegt ze
Ze was trouwens vandaag erg boos op mij. Ik heb voor het
eerst echt mijn middelvinger laten zien toen ik vanmiddag langs het water eerst
met een paar andere honden meeliep om te spelen. Het baasje van die honden liep
gewoon stevig door, en ik had haar fluit eh niet gehoord. Ze moest me dus weer
bijna van de parkeerplaats halen. Ik besloot toen toch maar weer naar haar
terug te gaan, en net voordat ze me aan wilde lijnen kwamen er weer een paar
andere honden aan waar ik naar toe sjeesde om te spelen. Wéér had ze het
nakijken, want ik ging gewoon met die honden mee het bos in, en het vrouwtje
van dié honden liep óók stevig door. En wéér heb ik haar fluit eh ..niet
gehoord. Eerlijk gezegd was ik ook helemaal vergeten dat ik eigenlijk met mn
vrouwtje ging wandelen..ahum
Pas toen ik het bos uit ging en het bruggetje naar het water
overstak hoorde ik dat ze weer floot. Oeps .toen ben ik maar snel weer naar
haar toe gegaan, en werd ik aangelijnd. Voor straf moest ik toen wat
appèloefeningen doen, en toen ik liet merken dat mijn aandacht weer bij háár
was mocht ik weer los. Ik ben toen maar niet meer teruggegaan naar die andere
honden, want de stoom kwam al bijna uit haar oren ..
Zo mam, je bent weer een beetje op de hoogte over het wel en
wee van één van je kinders.
Lieve knuffels van je Lobke
En Lando kijkt al uit naar de volgende
training samen met Lucy
Liefste drentenfamilie,
Jan en Simonne,
Eerst en vooral nog de allerbeste wensen voor 2013!
Ik heb het jaar goed mee ingezet. Ik hoorde het vuurwerk binnen precies
geeneens. Ik ging zelfs mee aan de raam kijken. Ook voor mij waren er weer
leuke en lekkere cadeaus: een groot been, koekjes, speeltje met bal. 'k ben
vandaag ook heel speels, ik sleur maar met mijn knuffel en piepbal rond die
mijn baasjes dan steeds moeten weggooien. Kei leuk.
We zijn net nog gaan wandelen. Het is niet heel koud maar jullie 18 graden
halen we hier niet hoor. 't zal tijd worden dat ik terug samen met ons Lucy kan
trainen maar dat gaat er voor dit weekend nog niet inzitten zeker. Gelukkig kan
ik haar gekke capriolen volgen op het blog, hihi.
Bij de
wandeling deze namiddag mochten we plots met zn drieën met ons baasje mee.
Daar zat vanuit zijn standpunt een strategie achter die we wel konden snappen.
Het baasje
wilde speciaal met Lucy nog eens een training inlassen en toch geen drie
wandelingen na elkaar doen
Dus togen
Belle, Hera, en Heros samen op pad. Buiten de bebouwde kom voor zover je van
die tien huizen van bebouwde kom kan spreken mochten we los zoals gewoonlijk.
Nu staat
er op het einde van onze straat een vrij modern huis dat er al enkele jaren
leeg staat en met een totaal verwilderde tuin. In de maand september plukt ons
baasje er graag bramen, de tuin achter het huis staat immers vol !
Wij drie
weten dus ook wel dat, wanneer men geen gras maait de muizen er vrij spel
hebben en we togen dus aan het werk.
Dor de
vele regen is de grond zacht en gaat het muizenholen uitbouwen vrij makkelijk.
Het baasje trok zich van onze graafwerken niets aan en wandelde rustig alleen
verder.
Af en toe
klonk er wel eens een fluittoon maar het was Hera die het eerst naar het baasje
spurtte. Heros volgde geruime tijd later, maar belle zat met haar kop in t
zand (letterlijk) en gaf geen krimp om het baasje te vervoegen.
Wij waren
bijna terug thuis toen ze ook haar werkzaamheden opgaf en toch nog naar ons
toekwam, los over het velden dacht dat
zijn ook nog recht had op een wandeling ! ! !
Maar onze
brave Belle kreeg het deksel op de neus en de leiband om de nek en mocht de
laatste honderd meter mee wandelen tot thuis ! Fini, Schluss, done, gedaan, was
de reactie van het baasje.
En de
moraal van het verhaal Soms moet je keuzes maken in t leven, en Belle koos
verkeerd vandaag .
Och ja,
Lucy deed haar best om rustig aangelijnd aan de korte lijn mee te wandelen.
Het baasje zijn keuze was ook goed vandaag !
Vandaag
hebben onze baasjes terug een peter en meter gevoel want Lana stuurde ons haar
nieuwjaarsbrief. Dat moet in al die Drentenjaren zowat de eerste
Drentennieuwjaarsbrief zijn die we kregen. En ze zijn er blij mee.
t Is zo eens
wat anders dan de belevenissen berichten zegt ons baasje.
Gisteren
was weer een schitterende dag in de Charente, + 18°C is een fijne temperatuur
om een wandeling te maken en er was ook haast geen wind.
Vandaag
kondigt de dag zich grijs en windstil aan, en dat zal wel zo blijven zonder
wind om de wolken te verdrijven.
Maar
zolang het droog blijft kunnen we buiten en maken we het niet te smerig als we
terug binnen komen. De zware grond van de tuin en de velden rondom blijft
immers ook aan de haren tussen onze tenen plakken, en dat laat zo zijn sporen
na
Vandaag de
laatste episode van het jaaroverzicht. De maanden november en december zijn
niet de maanden met de grootste foto activiteiten maar er was toch weer
materiaal genoeg om het niet te makkelijk te maken voor het baasje bij het
maken van de selectie.
Onderaan
de nieuwjaarsbrief van Lana krijg je dan de laatste fotos van het
jaaroverzicht.
Belle
& co
De
nieuwjaarsbrief van Lana
Liefste mama, Jan en
Simonne,
Jullie bezitten een plaatsje
Heel diep in mijn hart.
Ik wens je
Met veel zoentjes
Een jaartje heel apart.
Want jullie zijn voor mij
De allerliefste
Van uren in het rond!
Ik wens jullie het allerbeste
Leef nog lang
Heel gezond!
Jullie ondeugende Lana ( en zeker ook de beste wensen van Steven en Eva )
Het jaaroverzicht 20121 november 31 december
Op 3
november streek bij ons de mannen van Multituin uit Geel neer. Het zijn de
baasjes van Cosmo, de vader van verschillende The Gloucester Drentjes. Die
kwamen de nieuwe carport plaatsen zodat de Drentmobiel en de Masjebashi droog
kunnen staan deze winter.
De dag
later pakte Hera die vervelende rat, die al enkele maanden in de tuin bij ons
en de buren rondliep. Die was met geen mensenmiddelen te vatten en bleef de
bazen maar ergeren, en toen kwam Hera zich bemoeien het resultaat zie je op de
foto .
De
strandwandeling waar wij ditmaal niet bij waren door de herstelperiode van t
baasje na de blaassteenoperatie was natter dan ooit tevoren. Dezelfde dag
spraken Frankske en Sabien van t TV weer van een Kanaalrat een storm die
over de kust voorbij kwam.
De
jachttrainingen met Lucy en Hera gingen ook weer elk weekend door. Omdat het
baasje nog niet door beken en velden kon crossen nam t vrouwtje de training
van Lucy helemaal over. Ook de broer van Hera en Heros, den Harrhy kwam
kennis maken met nichtje Lucy en het klikte reuze goed tussen dien twee, maar
das niet meer als normaal, Harrhy is het evenbeeld in uiterlijk en karakter
van Heros, dus
Op 7
december maakte Lucy kennis met de eerste sneeuw voor haar. Dat ze zoveel
sporen achterliet was ook nieuw voor haar. Soms was ze zelfs te laat om een
behaaglijk plekje te vinden in de grote zetel. Die drie grote stonden op hun
eerstgeboorterecht om toch maar niet op te staan voor die kleine snotter
Het baasje
besteld bij Vistaprint magnetische stickers voor op de Drentmobiel kwestie van
aan de mensen te laten zien wat voor vlees ze daar voor hen in de kuip hebben
hé. Het is een foto van Hera op de sticke, genomen tijdens de Jac Orion
jachttraining in Arendonk.
En met een
laatste foto van de complete roedel op muizenjacht in de franse tuin sluiten we
dit jaaroverzicht 2012 af.
We hopen
dat jullie van de fotos en de bijhorende tekst genoten hebben en het volgende
jaaroverzicht, dat van 2013 is nu al in de maak tegen dan
Het was
koud vannacht en deze ochtend. -3°C
Is niet bepaald korte mouwen weer. Maar deze namiddag zijn we met het baasje
gaan wandelen en die was gewoon in zijn fleece vest, geen jas nodig bij + 18°C zegde het baasje.
Bij de
wandelingen gaat het reageren op de fluit steeds beter met onze drie oudsten.
Bij Lucy
kan je je een kop als een hete lucht ballon blazen die reageert geeneens. Die
kleine mag dan ook de eerste tijd niet meer los mee wandelen tenzij aan zee op
het strand want ook de duinen zijn voor haar not done. Wij vinden dat erg
spijtig want het is de eerste maal dat we dat meemaken zolang we Drenten
hebben.
Belle gaat wel eens ver weg, en we hebben op
haar ook al eens moeten wachten tot ze terug kwam, maar Lucy slaat alles !
Nu hebben
we wel geluk dat er hier in de omgeving dit jaar alleen graan is aangeplant
waar je haar nog wel in zou kunnen volgen omdat ze nogal groot is en de
graansoorten niet meer zo hoog als vroeger. Maar toch zou ze binnen een half
jaar ook moeten luisteren naar de fluit en de bevelen van de baasjes.
We
verliezen de hoop niet, ze is immers aan het puberen en dom is ze niet. Op een
bepaald moment gaat ze het beslist snappen wat het baasje bedoelt en wil
Belle
& co
Het jaaroverzicht 20121 september 30 oktober
September
en oktober zijn de maandenwaar het hoofdbestuur in verjaart, de ganse familie
en de vrienden steken dan hun benen onder tafel bij ons. Begin september was
het dan weer zover. Met goed weer is het dan BBQ maar ditmaal ook met mosselen
vooraf ! Het baasje had een recept voor mosselen gekregen van zijn kameraad
Peter (die van de Zeppos). Mosselen met cocosmelk is niet alleen lekker het
viel ook bij iedereen in de smaak. Ook wij hebben van de soep en de groenten
die in de bakjes bleef lekker gesmuld !
Ook was
het baasje druk in de weer met het koken en steriliseren van everzwijn. Het is
het afsnijsel van de botten dat normaal enkel wordt gebruikt voor salami. Als
het baasje dat gekookt heeft ruikt het naar die lekkere paté die de baasjes in
Frankrijk kopen in La Faye bij madame Gans
We hebben
ook de puppyjachttraining met Lucy terug aangevat. Dat gaf een heel
merkwaardige foto op waar Lucy net een aureooltje draagt. Het is echter het
wiel van onze Mitsubishi achter haar .
Ook kwam
er begin oktober bericht van Sint Hubertus dat onze kennelnaam aent
Grotenhoutbosch was goed gekeurd. Onze volgende pups gaan dus met een
familienaam door het leven gaan.
Ook kwam
er een Drentmobiel. Dit omdat het baasje zonde vond van de Mitsubishi te
laten stinken naar natte hond. Tijdens de training van zowel Lucy als Hera
zwemmen de honden meestal op het einde van de les.
Laat dat
zwemmen nu gebeuren in een ven met stilstaand water, en dat verklaard al veel
wat geur betreft.
Ook
vierden we midden oktober de verjaardag van t vrouwtje. Weer beentjes onder
tafel met ongeveer dezelfde mensen
We kregen
die maand ook bericht dat onze pup Lana iets had opgegeten dat niet strookte
met wat een Drentenpup normaal eet. Ze is dus geopereerd en moest door
complicaties een week in de dierenkliniek blijven.
Ook t
baasje ging enkele dagen verblijven in wat hij hotel St Elisabeth noemt. Daar
bevrijdde een kundig chirurg ons baasje van een blaassteen met een diameter van
4 centimeter
of zo groot als een golfbal. Daar plaatsen we hier geen foto meer van. Zij die
het fenomeen willen zien kijken maar op 25 oktober op onze blogs.
Morgen de
maanden november en december om dit jaaroverzicht af te sluiten.
Albert HEIjN heeft een volledig nieuwe supermarkt geopend
Albert HEIjN heeft een volledig nieuwe
supermarkt geopend
Men heeft er o.a. een nieuwe ' waterverstuiver ' geplaatst om in de afdeling ' groenten en fruit
' alles zeer vers te houden. Kort voor de verstuiving hoort de klant het geluid van een
donderslag enruikt hij de geur van neergutsende regen.
Wie de afdeling ' zuivelproducten ' betreedt, hoort de koeien loeien en snuift de geur van
versgemaaid gras op.
In de afdeling ' vleeswaren ' kan men het aroma van een lekkere steak met uien op de barbecue ruiken.
Wandelt men door de gang waar ' eieren ' verkocht worden, hoort
men de kippen kakelen en komt de geur van
gebakken spek en omelet je tegemoet.
En in de ' broodafdeling ' worden al je zintuigen geprikkeld door
het aroma van vers uit de oven gehaald
brood en heerlijke gebakjes.
In ieder geval....ga ik mijn wc-papier ergens
anders kopen !
De eerste
dag van het nieuwe jaar zit er op en we krijgen verslag vanuit Nederlands
Limburg. Lennaert vertelt zijn oudejaarsnacht. Bij hen zijn het de Belgen aan
de overkant van de Maas die de vuurwerkherrie maken, zegt m.
Zonder
enig voorbehoud geloven we hem. Maar dan moet Lennaert wel weten dat die kant
van de Maas haast even veel Nederlanders telt als Belgen.
Fijn is
wel te weten dat het Lennaert en pa Cartouche niet veel uitmaakt waar de
vuurwerk-Taliban zich ophoudt, hen deert het toch niet !
Verder
gaan we gewoon door met het jaaroverzicht 2012, zodat ook deze puppenkrant XL
mag genoemd worden.
Belle
& co
Lennaert
vertelt hoe het er gisteren in Roosteren aan toe ging
Lieve familie,
Zo!, ik ben nu schot- en bomvast. Het was een rare avond gisterenavond.
Overal hoorde je luide knallen en mooie flitsen aan de hemel. Ik had samen met
papa al de hele dag wat buiten gehangen en dan hoorde we in de verte het in
Belgenland rommelen.
s Nachts was het een ander verhaal. Eerst werd er wat proef geknald en
papa, ooh zo olie(bol)dom dacht zelfs dat hij de weggeworpen bommen moest
apporteren.
Om 24.00 gebeurde het! Samen met papa liep ik in de tuin en we keken
links, we keken rechts en vooral omhoog, we rende links, we rende rechts ..nee
ik was niet bang en vond het reuze spannend.
Nu begrijp ik dat je dit niet kunt vergelijken met de grote steden, want
dat is gewoon oorlog en dit was nog leuk. Ik heb wel een bommetje geproefd, en
ik moet zeggen ze smaken pittig. Verder heb ik nog wat borrelnootjes gestolen
en een essentieel onderdeel van de nieuwe PC van mijn baasje. Tenminste, ik
krijg de schuld. Het is zon klein plugding en niet meer te vinden, dus mijn
drollen worden weer uitvoerig geïnspecteerd.
Lieve, beste familie, ik wens jullie het allermooiste en beste 2013, ook
de trouwe bloglezers en laten we gewoon lekker Drenten.
Jullie Lennaert, den Holländer
Jaaroverzicht 20121 juli 30 augustus
De maanden
juli en augustus speelden zich haast volledig in Frankrijk af. We vertrokken op
4 juli,iets later wegens nog een niet
te missen feestje in België en we troffen onze eerste gasten al in het gehucht
aan bij aankomst.
Ludo en
rita kwamen met hun oldtimer Renault Alpine met caravan vanuit de Landes en
zouden het weekend daarop in Le Mans de 24 u van Le Mans voor oldies meemaken.
Ondertussen streken ze bij ons neer en het was hoog tijd want we hadden heel wat
bij te praten.
Half juli
streek tante Rita (voor ons de koekjestante) neer in Saint Fraigne met gans de
familie. Uiteraard kwamen ze hier een BBQtje meesnoepen in de tuin onder de
bomen.
Ook J-P en
Ute kwamen bij ons en hadden zus Hadise en Jago bij, de familie Jacobs met Kiet
sloegen op hetzelfde moment voor twee dagen hun tenten op bij ons op zolder.
Ferret was op dat moment, met zeven Drenten in huis, Drentengehucht nr 1 in Frankrijk.
De ene
komt en de andere gaat, zo ging het ook toen. J.P. en Ute waren nog bij ons,
Luc, Katia, Jef en Fien, de Kieter-Wieters http://www.bloggen.be/kieter_wieter/
waren vertrokken naar hun vakantiebestemming in de Dordogne, toen Peter, Hilde,
Florian, Belle-Fleur en onze Pa Zeppos en broer Hercule arriveerden. Record !
Acht Drenten op den hof.
Wanneer s
ochtends J-P en Ute huiswaarts waren gereden, kwamen s avonds baasjes
voormalige schoolbazin Annemie en haar man Freddy vanuit Zuid-Spanje bij ons
langs. Hoewel zij onze honden doodgraag zien hadden die géén honden bij. Het
aantal Drenten zakte naar zes !
De ronde
van Frankrijk kwam dit jaar niet bij ons in de buurt en het was te warm naar de
zin van t baasje en ook de Olympische spelen volgde het baasje in huis op TV.
Lucy was altijd bereid hem te assisteren.
Eind
augustus trokken we dan terug richting noorden om de clubmatch van de Belgische
Drentenvereniging te gaan bijwonen en organiseren. Daar waren we met tien
nakomelingen van Belle en Hera de grootste groep Drenten. We waren best
tevreden over de behaalde uitslagen want alle zeven pups haalden een veel
belovend wat het hoogst haalbare is in de puppyklasse !
Morgen
krijgen jullie de herinneringen van de maanden september en oktober
En dan
hebben we het niet over het liedje van Clouseau maar over onze eigenste Lucy.
Gisteren, op oudjaar namiddag, heeft ze het weer eens gelapt !
De
namiddagwandeling is eens te meer geëindigd in de auto. Let wel het ging wel
om een wandeling en wandelen doen wij tot nader order nog steeds te voet.
Lucy was
er nog maar eens full speed van onder gemuisd, haar neus en een zwerm vogels
achterna. Roepen fluiten nog eens roepen, harder nu tegen de wind in
nougabollen baas, vogeltjes pesten is veel toffer voor een puberende
Drentenpup.
Juist
buiten het gehucht mochten Belle en Lucy los, dat was voor Lucy het signaal om
die vogels die ze al een hele in de smouzen had achterna te gaan.
Aanvankelijk
had het baasje er geen probleem mee want ze ging op de wind mee. Op de terugweg
zou ze dan verwaaiïng hebben en ons makkelijk op haar neus terug vinden. Maar
dat was maar even want die vogels maakten een bocht van 180° en weg was het
verwaaiïngs effect !
In geen
tijd was ze den bult over en dus ook uit zicht. Dat is dan voor het baasje
het moment om de fiets of de auto te halen. Belle liep met het baasje mee en
sprong ook in de auto om Lucy mee te gaan zoeken.
t Baasje
moest niet ver rijden, alleen het blokje rond om Lucy midden in het veld op te
merken. Ze was ondertussen al wel onderweg richting Ferret. Ze is meestal
gewend dat Belle met haar meeloopt en dit viel deze keer wel effe tegen voor
haar.
Belle is
Lucy dan maar gaan halen, en het was duidelijk dat onze jongste zich degelijk
bewust was dat ze over de schreef was gegaan. Ze vloog dan ook nog eens in de
koffer ipv op de achterbank.
Vandaag is
ze dan de ganse wandeling niet van de rollijn afgeweest dat zinde de juffer ook
niet, maar daar ligt het baasje niet meer van wakker !
Hier de
puppenkrant jaargang twee, vandaag Extra Large wegens een bijlage van het
jaaroverzicht 2012.
Maar voor
we de krant gaan volschrijven willen wij jullie allen een gelukkig en gezond
nieuw jaar wensen.
Net als in
het onderstaand bericht van Lobke wensen we ook dat er nog veel berichten van
onze pups kunnen gepubliceerd worden. Het schept een band onder de pupeigenaars
die we ook hebben bij de mensen die een pup hebben uit het eerste en het tweede
nestje van Belle.
Hoe sterk
die band is gaan we merken op 24 maart wanneer we voor de Drentjes uit de drie
nestjes de jaarlijkse terugkomdag houden in Vosselaar.
En
misschien gaan de toekomstige eigenaars van het toekomstige nestje van Hadise
en Cartouche zich ook wel aansluiten bij de leden van de aent Grotenhoutbosch
kennel.
Nu het
vuurwerkgeweld is geluwd in de lage landen aan de zee, kunnen we melden dat wij
hier in de Charente in Frankrijk de eerste knal nog moeten horen. Er loopt hier
nog wel een vroege jager rond die af en toe zijn geweer schoudert maar dat is
dan ook alles.
Misschien
een hint voor Nieuwjaar 2014 voor luitjes die het vuurwerkgeweld spuugzat zijn .
De Charente is zo goed als knalvrij !
Ook kregen
we gisteren in de late avond nog een berichtje van onze Lobke. Die is echt niet
vrolijk geworden van de Numansdorper knalgeweld
Belle
& co
Lobkes
verzuchtingen op oudjaar
Lieve mams,
Ik wil jou, en oma, oom Heros en Lucy een heel gelukkig 2013
toewensen. Ook natuurlijk je hoofdbestuur een gelukkig en gezond Nieuwjaar
gewenst. Ik hoop dat ik nog lang de belevenissen van mn familie in de
puppenkrant mag lezen, alhoewel we eigenlijk geen pups meer zijn, maar jonge
honden.
Als dit in de krant verschijnt is hopelijk de snertherrie
buiten weer opgehouden, en kan ik weer normaal naar buiten voor een plasje en
een poepje. Op het moment dat ik dit aan m n vrouwtje dicteer zijn we nog in
afwachting van de grand finale, er schijnt ons wat dat betreft nog wat
boven de kop te hangen.
Ook voor alle bloglezers hiervandaan de beste wensen.
Heel veel kusjes, en ik hoop binnenkort weer wat leuks te
kunnen vertellen.
Je Lobke.
Jaaroverzicht 2012 1 maart 30 april
Allicht de
moeilijkste periode om fotos te selecteren. De geboorte van de pups gaf een
ongekende foto-boom.
Toch
haalden we er weer de meest typerende voor ons tussenuit.
Mogen we
vermelden dat Hera een onbeschrijfelijk werk presteerde van niet alleen die
pups te voeden, maar ook van ze OP TE VOEDEN. Geen eentje zou uit de band
gesprongen hebben zonder een berisping van een super moedertje .
Goed vijf
weken uit het prille puppyleven zijn in deze fotos vervat. Wij hebben er weer
van genoten, alleen al maar door het terug zien en selecteren.
Vaag
denken we nog terug aan de slapeloze nachten en het driemaal per nacht de
pupjes bij voeden. Want dat kon Hera echt niet aan, die twaalf gulzigaards
geven wat ze vroegen ! Maar wij deden het graag voor ons moedertje, zij week
immers geen moment van haar pups. Met moeite kon de tijd er af om een plasje te
gaan doen in de tuin. 24/24 full-time dienst legde ze zichzelf op.
Begin mei
organiseerden we voor de toekomstige pupeigenaars een puppyborrel. Dit naar
analogie met de babyborrels die momenteel erg in trek zijn. Alle kandidaten
tekenden present en konden dan ook niet alleen met hun pup kennis maken maar
ook met de andere kandidaten. En het werd een succes, het weer speelde ook wat
mee en het was gezelligheid troef !
Twee weken
later werden er elf pups opgehaald, Vijf kwamen er terecht bij een andere of
meerdere Drenten, Lucy bleef bij moeder Hera en Belle en Heros. Lennaert trok
naar zijn vader Cartouche, en Darly en Izzy in Arendonk kregen er Libre bij,
Lobke trok in bij Siebe in Numansdorp bij Rotterdam en Louis bleef in de buurt
in Zandhoven bij de 12-jarige Drent Zoen.
Op 10 juni
steelden Lucy, Lando en Libre de show op de roofvogelhappening in Kasterlee.
Ook Belle, Hera, Heros, Harrhy, Gorkyen
Darly en Izzy gaven daar acte de presence. Wij oogsten heel wat succes met de
stand van deDrentsche Patrijshonden en
Jac Orion, de jachtopleiding van de Belgische Drentenvereniging.
En dan
kwam de vakantie weeral in zicht, maar dat is voor morgen
Met Hera plannen wij bij haar volgende loopsheid, begin
volgend jaar, terug een nestje in combinatie met de reu Cartouche. Die was ook
de vader van het vorige nestje met 12 schitterende pups.
Kandidaten voor een pup
kunnen zich best tijdig aanmelden
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Van Bas & Belle naar Belle, Hera en Heros tot Belle,
Hera, Heros & Lucy.
Lucy is onze jongste Drent, dochter van Hera en kleindochter
van Belle.
