Een update van Kyra-Luna…xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Dag Moe, Heros, Hera en natuurlijk ook Jan en Simonne,

Hoe gaat het daar met jullie in Veussel?
En hoe gaat het met Hera? Alles in orde en op schema???
Hoe stelt ons moe het eigenlijk nu ze ni bijna alleen maar mama is?

Hier worden de baasjes gekker met de dag. Misschien komt het wel door die dwarrelende witte dingen, die uit de lucht vallen en die zij sneeuw noemen.
Die witte dingen vind ik super om in te spelen. Koud aan mijn pootjes maar lekker om op te eten. En mijn baasjes maken dan met hun handen van die witte balletjes, die ze sneeuwballen noemen. Die gooien ze dan weg en dan mag ik erachter rennen. Apporteren lukt met die dingen maar zelden want meestal smelten ze als ik ze in mijn bek neem, maar dat lijken ze niet er te vinden.
Ik vind het in ieder geval super dat ik mag ravotten op dat sneeuwtapijt. Mijn baasjes vertellen me dat in VL (wat staat voor Voor Luna) ze probeerden om dat tapijt in hun tuin zo lang mogelijk onberoerd te laten. Nu is het wel wat ravage hoor, het tapijt is een molshoop geworden of althans daar lijkt het op.
Aangezien we heel binnenkort naar een land vertrekken* waar nog veel meer van dat witte spul ligt, zijn mijn baasjes me aan het voorbereiden en dat moet wel hoor. Zoals jullie al wel weten zijn mijn baasjes ongerust over mij. en voor deze keer geef ik ze eens geen ongelijk. Sneeuw doet na een tijdje pijn aan mijn pootjes. Dat komt door ijs. Natuurlijk zijn er slimme mensen, die daar iets op gevonden hebben. Mijn baasje zegt al dat ik meer merkkleding heb dan haar zelf en dat kan beginnen kloppen. Na wat gesurf on the net hebben ze me 4 prachtige schoenen k-do gedaan. Het is wel een gedoe hoor, die dingen. De eerste keer dat ik ze moest aandoen, leek het meer op een worsteling dan op schoenen aandoen, maar ik moet zeggen dat het nu al aardig lukt. Ook het lopen op die rare dingen is niet zo simpel hoor. Oefening baart kunst zeggen ze dan, ik blijf die 4 dingen raar vinden aan mijn pootjes. Maar zoals altijd probeer ik niet de eigenwijze Drent te zijn en te doen wat mijn baasjes vragen (lezen jullie al de contradictio in deze zin). Baasje zegt dat het precies het Russisch leger is als ik stap met mijn schoenen. Ik weet niet wat een Rus is en ik weet al evenmin wat een leger is, maar die gasten moeten dan ook ooit dwaas gestapt hebben. En dan zeggen ze dat sommige honden daar onmiddellijk mee kunnen lopen ... yeah right ... dat is dan zoiets al van de eerste keer kunnen lopen op naaldhakken. Echt niet.

Voor de rest gaat alles hier zijn gewone gangetje. Ik word elke dag wat groter en flinker. Ik eet de oren van baasjes kop maar vooral blijf ik lekker eigenwijs.

groetjes ginder

Luna

*Luna mag mee op wintersport, als eerste van mijn pups, foto’s zijn beloofd.

08-12-2014 om 08:42 geschreven door doudoune moncler femme