Druk, druk… Al enkele dagen heeft onze baas het druk met Drentenzaken, logés, vergaderingen, Drentenblaadje, late vergaderingen en zo verder. Gisteren avond was het weer laat geworden want het was dan ook een flink stuk Nederland in. In Woudenberg ergens tussen Utrecht en Arnhem was een info avond ingericht door de Nederlandse Drentenvereniging. Het onderwerp was het gezondheidsbeleid voor de volgende jaren voorbrengen en de DNA methode van onderzoeken uitlichten. Uiteraard bij zulke onderwerpen kwam dan ook inteelt en verwantschap ten berde. Het was een leerrijke infovergadering waar na afloop ook nog de nodige vragen konden gesteld worden. Het was laat, of vroeg, ‘t is hoe je het bekijkt, toen onze baas terug de oprit opreed. Maar hij heeft er vandaag al heel wat antwoorden op moeten geven. Tevreden was hij wel over de info avond, en met hem nog enkele fokkers die aanwezig waren. Het ganse DNA gebeuren en onderzoek bied zoveel mogelijkheden mits het goed opgevolgd en geregistreerd wordt dat het volgens ons baasje een verantwoord fokken veel makkelijker moet maken. Voor ons baasje was het een aanvulling van de info vergadering waar hij begin oktober naartoe was geweest en waar Dr. geneticus Frank Coopman de uiteenzetting deed. Nu de ganse uiteenzettingen nog in de praktijk brengen is de volgende uitdaging. En ook dat zal weer wel met het nodige vallen en opstaan en tegenkantingen gepaard gaan. We houden jullie alvast op de hoogte… Belle & co
Het is
Lucy die zich blijkbaar niet prettig voelt . Ze loopt rusteloos door het huis,
wil in de hall, gaat zoeken in de bureau en wil dan weer de tuin in.
Het is
duidelijk, ze mist Kibbels, haar speelmaatje van het voorbije weekend .
Gans
anders is het met de drie andere roedelleden, Belle, Hera & Heros hebben
zich nog niet veel vertoond vandaag. Zij slapen de slaap der gelukzaligen in
hun bench.
Even komen
ze uit hun bench om de postbode te verjagen met veel lawaai, en om op hetzelfde
moment naar hun voeten te krijgen van het hoofdbestuur , omdat ze dat lawaai maken
doen vanuit de grote zetel die voor hen verboden terrein is.
Zo
verloopt the morning after na het bezoek van Kibbels.
Voor ons
hoofdbestuur was dat vertrek even een gênant moment omdat Kibbels eigenlijk
liever hier was gebleven Toen Annemie Kibbels kwam halen ging deze laatste gans
achteraan in haar bench zitten en wilde er alleen maar uit komen toen ons
baasje haar leiband te voorschijn haalde.
Nu tilt
ons baasje daar niet aan want hij weet dat Kibbels een super baasje heeft, maar
die verdomd slimme Kibbels weet ook dat ze hier in huis de ganse dag aandacht
heeft en met vier andere Drenten kan spelen.
Thuis in
Pulle is ze dan weer een deel van de dag alleen en dat weet die Kibbelaar maar al
te best.
Maar het
is een plezant en fijn hondje die zich in alle omstandigheden weet te gedragen.
Zoals gisteren bvb toen ze met ons baasje mee mocht naar de Maxizoo om verse
brokken te gaan kopen.
Onze baas
wilde weten wat haar gewicht was en hij keek toch even op toen de digitale
cijfertjes van de weegschaal halt hielden op 30,70 kg. ! ! !
Tot half
december kan Lucy blijven zoeken naar Kibbels, dan komt ze nog eens enkele
dagen onze roedel moe maken Lucy en de roedel hebben alweer iets om naar uit
te kijken
Of toch
bijna. Vier jaar en een half zijn verstreken tussen het maken van beide fotos.
Op de
eerste foto zijn er twee pups te zien, de toen nog piepjonge Hera en haar broer
Heros. Het was hun eerste lente en die konden ze voor het overgrote deel
beleven in de Franse Charente.
Op de
onderste fot zien we de jonge, maar niet meer zo piepjonge Lucy bij oma Belle,
moeder Hera en nonkel Heros. Een roedeltje Drentsche Patrijshonden om fier op
te zijn.
Oma Belle
is nog altijd de Alpha teef terwijl hera een strenge maar rechtvaardige moeder
is voor Lucy. Als er al eens een grom valt moet je goed luisteren. Meestal gaat
het initiatief dan uit van Belle naar Lucy toe. Het is een heel zachte , bijna
niet hoorbare verwittiging bij het eten. Lucy is zonder te schrokken de snelste
eter van de vier. Belle is de langzaamste eter, die geniet van haar eten.
Wanneer
Lucy klaar is met haar portie gaat ze lijnrecht naar Belle die dan nog niet
half klaar is met haar portie.
Lucy gaat
dan met haar snoet tegen of onder de eetkom van Belle liggen en dat is nog naar
de normen van Belle. Komt ze echter over de rand van de kom kijken dan hoor je
soms de verwittiging, tot hier meisje niet verder. En Lucy heeft niet meer
nodig dan dat.
Zo ging
het ten tijde van de eerste foto, en zo gaat het nog altijd met de roedel van
de tweede foto
Gisterenavond
moest ons hoofdbestuur nog opblijven omdat de steriliseerketel nog aan het werk
was om courgettesoep in te maken. Het baasje is dan maar in de archieven op de
computer gaan snuffelen.
Zo komt
het dat hij in de periode vanaf november 2008 terecht kwam.
Mails en fotos van kandidaat pupeigenaars die op het blog de toestand van
Belle volgden, die nadat de pups geboren waren afspraken maakten om naar de
pups te komen kijken, en vragen naar fotos van de opgroeiende pups.
Het was
ons allereerste nestje, het H-nestje en we hebben toen alles heel intens
beleefd.
Zo de
geboorte van Hercule, de allereerste pup hier bij os geboren. Die was haast in
de grote zetel, de sofa of de bank zoals de Nederlanders zeggen geboren. De
hoogzwangere Belle, zij zou volgens het temperaturen binnen de 24 uur haar
jongen moeten werpen, vond het nog nodig met veel kabaal de gazettenman van
de reclameblaadjes te moeten wegjagen. Dat deed ze met zoveel verve dat Hercule
al kwam kijken wat er zo belangrijk was
Hercule
hing half uit Belle toen we het opmerkten ! En de bevalling was begonnen. Netjes
op tijd en Hercule was de eerste van zes, nummer twee, onze Heros kwam even later.
Dan kwamen de twee teefjes Hera en Hadise en nadien ook nog twee reutjes,
Harrhy en Harko.
We hebben
nog wat fotos uit die tijd geselecteerd zoals ze door de eigenaars ons
toegezonden werden vanaf de pups naar hun definitieve thuis vertrokken waren. Zo
ook de fotos van Harrhy en den bol de eend in huis bij Jos en Dymphna. Dat
was de reden waarom Harrhy als laatste naar hen vertrokken is. Dymphna en Jos
hadden nog nooit een hond gehad en zij dachten dat Harrhy de aan haar poot
gehandicapte eend in twee slokken ging opeten !
Harrhy is
dan op proef met Jos meegegaan en had er vaaf dag één zijn vaste stek gevonden,
broederlijk naast zijn vriend den bol
Nu Kibbels
dit weekeinde hier bij ons op vakantie is zijn het ware gezondheidsdagen voor t
baasje. Hij gaat normaaldagelijks tweemaal een wandeling maken met ons.
Normaal is
dat een keer met Hera en heros en dan de tweede wandeling met Belle en Lucy.
Nu met Kibbels
er bij komt er ook nog een derde wandeling bij. Maar ook de combinaties
wisselen nu dezer dagen.Zo was er vandaag de eerste toer met het klassieke duo
Hera en Heros , waarna de jongskes Kibbels en Lucy aan de beurt waren. Maar
daar was ons baasje nog niet dadelijk mee klaar want die twee maakten elkaar zo
zot als Leuven foor.
Die twee
vlogen alle kanten uit, moesten telkens aan twee zaken snuffelen die dan wel
meters uit elkaar lagen en hadden als het ware dubbel brede voetpaden nodig
voor we aan het bos waren.
Daarna
kwam oma Belle alleen aan de beurt. En Belle genoot er zichtbaar van dat ze nu
eens helemaal alleen met de baas naar het bos kon. Ook de baas genoot ervan hoe
Belle zich terug twee jaar oud voelde. Net een jong veulen in de weide.
Dat gaan
we meer doen zegt het baasje. En als we haar niet alleen meenemen dan gaan we
het eens combineren met Hera. De twee moeders mogen dan morgen nog eens samen
mee. Nadien dan Heros met Kibbels, ook een prima combinatie. De derde ronde
doen we dan met Lucy alleen, die ook weer eens een lesje orde en tucht kan gebruiken
en dat combineren we dan gelijk !
Het
behoeft wel een beetje organisatie en regeltjes als je zo vijf tornados in
huis hebt.
We kregen
daarjuist een smsje uit Amsterdam waar Kibbels vrouwtje momenteel verblijft. Die
vroeg of het nog wel ging met de kostganger?.
We hebben
Annemie kunnen geruststellen, met Kibbels alles OK, ze ligt hier uitgeteld bij
onze baas aan zijn voeten moe te zijn van, de wandeling !
Totaal
geen last met Kibbels, het is niet voor niks een zus van Kiki, waar ze trouwens
ook sterk op lijkt. Zelfde snuitje, zelfde kleur van lijf, ook mantel maar met
een vrij brede witte kraag.
Het was
een totaal nieuwe ervaring voor mij, Hera, gisteren. Nog nooit in mijn vijfjarig
leven had ik soortgelijks gedaan.
Ik mocht
met het baasje mee met de auto en aanvankelijk dacht ik dat wij tweetjes naar
Frankrijk reden want we reden wel een uur lang in dezelfde richting.
Na een uur
rijden stopten we midden in een stad aan een groot plein waar een bonte
verzameling honden van alle rassen, kleuren, grootte en formaat al op ons
stonden te wachten. Zoveel honden had ik nog nooit bij elkaar gezien !
Er waren
ook honden bij die een T-shirt aan hadden met daar iets opgeschreven met
viltstift. Het had iets met eten en met fokken te maken waar die honden tegen
waren, "BROODFOK " stond daar telkens bij ! Ook die baasjes liepen vervaarlijk te
zwaaien met borden op stokken met slogans tegen BROODFOK.
Ons baasje
en ik waren op de grote manifestatie tegen het malafide fokken van honden aan
het Sint Pietersstation te Gent. Plots stond er nog een Drentenbaasje, Daniël naast ons
die we goed kennen maar die had zijn Djona thuis gelaten. Ook Renate en Rossano
met hun Jarre zagen we naar ons toe komen toen zij het station verlieten. Die
Jarre had ook nog een ervaring die ik ook nog niet ken, met de trein rijden !
Eventjes
nadien zetten een lang gerekte sliert baasjes en honden zich in beweging om
door grote straten in Gent, een twee uren durende tocht aan te vatten. Onderweg
maakte ik nog kennis met Mechelaars en Duitsers, herders wel te verstaan, geen
mensen. Maar ook chiwawadinges, bordercollies, Boxers zoals den Yndhi van ozze
Dré en ook zo n heel grote grijze hond, nen Duits of een Deense dog. Zo een
als den Baron waar onze Heros zo graag mee speelt in t bos.
Het was een bont
gezelschap dat rustig, en onder politie begeleiding door de grote stad stapte.
Na twee
uren kwamen we weer op een heel groot plein. Daar gingen een paar mensen
(organisatoren noemt ons baasje die mensen) door zon lawaaiding praten en een
toespraak houden waar we weinig van verstonden maar het was weer tegen de
broodfok. Ons baasje is daar samen met mij op een verhoog gaan staan waar we
een overzicht hadden over het plein en heeft daar ook fotos van de betoging
genomen, vlak naast de officiële fotograaf van de organisatie.
Omdat het
baasje moeilijk kon schatten hoeveel deelnemers er waren aan de optocht heeft
hij dat aan een begeleidend politieagent gevraagd en die schatte het aantal
deelnemers tussen de 1000 en 1100.
Wij vonden
het al een grote hoop maar zo n groot getal hadden we niet verwacht. De
organisatie mag dus terecht van een groot succes spreken. Alles was trouwens
perfect georganiseerd en ook onder de honden verliep alles in peis en vree.
En ik, ik
heb er een mooie stadswandeling aan gehad, weeral een ervaring meer. Het is
toch eens wat anders dan achter konijnen en vogels jagen in ons bos
Na het
klassieke gekibbel tussen Lucy en de nieuwkomer voor een weekend Kibbels is
het hier heel rustig in huis.
Waarschijnlijk
zijn Belle en nakomelingen nog steeds een beetje moe van de druktemakerij van
gisteren.
Straks
gaan Hera en het baasje naar Gent om mee te betogen tegen broodfok. Volgens de
berichten zouden er heel wat deelnemers zijn. Drentsche Patrijshonden gaan er
zeker twee zijn. Renate en Rossano, de mensen die vorig jaar met Kerstmis hun
hondje verloren hebben door vergiftiging zullen er ook zijn hebben ze ons
gemaild. We zijn benieuwd om kennis te maken met hun nieuwe Drentje.
Ons
vrouwtje blijft thuis met de rest van de uitgebreide roedel. Met twee baasjes
en vijf Drenten is wat veel voor een stadswandeling in gezelschap van een paar
honderd andere honden. Zo gewend zijn onze honden nu ook weer niet aan de
grootstad zoals Gent om te gaan wandelen.
Een bos of
wandeling in de velden zou hun veel beter liggen. Het zijnnu eenmaal jachthonden die af en toe wel een
terrasje in het dorp willen meepikken, maar een stadswandeling zit er niet in
met gans de roedel
Straks
verslag over de betoging, voor Hera haar eerste , voor t baasje de eerste
sinds mei 68, ondertussen ook al 45 jaar geleden !
Je hebt er
geen hond aan zegt het gezegde, maar hier is het effectief zo. Ze liggen hier
her en der verspreid. Sommigen liggen in een bench die dan weer niet die van
hen is. Andere liggen op het grote kussen of op het tapijt onder tafel.
Lucy heeft
al gepiept omdat ze met het tipje van haar oren onder het wieltje van baasjes
bureaustoel zat
Maar waar
ze ook liggen, één zaak hebben ze gemeen alle liggen ze pompaf in de poten van
de honden Morpheüs.
Krankzinnig
gek heeft voornamelijk Lucy gedaan met Kibbels. Maar ook Heros kon het prima
vinden met zijn nichtje.
Belle en
Hera hebben dan tegen dat andere trio opgetreden wanneer het weer eens de
spuigaten uitliep. Die twee hebben niet voor niets de bijnaam van de
gendarmen van de roedel.
En hoe druk
ze ook waren we hebben er echt plezier van gehad van dat Drentengeweld.
Daarstraks
lazen we op het smoelenboek dat er iemand verbaasd stond te kijken van haar één
jaar oude Drent. Na 18 jaar Drenten in huis hebben wij dat ook nog haast
dagelijks. Ze blijven ons verbazen.
Ook nog
vermelden dat ondanks de vreemde eend in de bijt, het samen eten zonder
morren of grommen voorbij gegaan is. Nu is het wel zo dat Kibbels nog sneller
klaar was met haar kom dan Lucy. En van haar vinden we al dat ze schrokt bij
het eten.
Morgen is
er weer een Drentendag in huize Faes, en in de namiddag gaan we ons nog eens 20
jaar voelen en gaan we betogen, net als in mei 68
Deze
voormiddag is Kibbels bij ons aangekomen. Kibbels is een teefje uit het K-nest,
het tweede nest van Belle.
Haar
baasjes gaan een weekend naar het buitenland en Kibbels is al enkel malen bij
ons en bij Louis (van de Gorky en Cato) op visite gekomen. Zij is zelfs enkele
jaren geleden mee naar Frankrijk geweest voor een tiental dagen.
Dit
weekend zal ze ervaren wat het is samen te leven met een woelwater en puberende
Drent als Lucy.
Vanavond
gaan we met die twee weinig last hebben. Tot nu toe zijn ze al gans de tijd
druk met elkaar bezig geweest.
Ook de
tuin gaat een metamorfose ondergaan (kan dat dan nog is de vraag) met die twee
die door de tuin racen.
Morgen
gaat het baasje betogen. Dat is geleden van mei 68 dat hij dat nog gedaan heeft
. Toen was het als eindejaarsstudent aan de technische school. Leuven Vlaams
was toen de slogan.
Morgen
gaat hij samen met Hera naar Gent betogen tegen de broodfok van honden. Dus een
totaal ander gegeven om voor te betogen.
Indien er
nog lezers zijn die zich ook akkoord voelen zijn ook welkom . Om 13u30
verzamelen we aan het Sint Pietersstation om samen op te trekken naar de
burelen van de FOD volksgezondheid .
Zijn we
echt zo moe of is het na de vorige drukke dagen letterlijk stilte voor de storm
?
Zo druk
als we de vorige dagen waren, zo kalm is nu vandaag hier ten huize en in de
verschillende benches.
Gisterenavond
hoorden we het baasje het nog zeggen tegen t vrouwtje, het gaat nog goed
regenen als we die vier bandieten* bezig zien.
Maar we
zullen maar denken dat alles is overgewaaid naar andere contreien, waar men
misschien wel blij is met een regenbui ?
Gisteren
zijn we nog eens twee aan twee met het baasje een grote toer gaan wandelen. De
dagen juist na de terugkeer durft dat er al eens overschieten wegens dringend
te doen zaken die dan op ons hoofdbestuur liggen wachten.
Maar met
het mooie zonnige weer van gisteren en de vooruitzichten op slechter weer
hebben we er nog maar eens goed van geprofiteerd.
Heros
heeft heel voorzichtig) gespeeld met Melissa, de Springer Spaniël van aan het
einde van de straat. Melissa is jonger dan Heros maar door PRA zo blind als een
mol. Toch doet ze dagelijks op haar gemakske een behoorlijke wandeling samen
met haar buurman. Het is een heel mooi hondje maar spijtig van haar handicap.
Als wij bij haar aan de tuin langskomen bij het begin van onze wandeling ruikt
Melissa wie er langskomt en begint ze luid te blaffen, elke keer en dag weer.
Zij kent ons van onze geur Daarom ook
was ze gisteren niet bang toen Heros met haar wilde spelen, ze kennen elkaar
maar op een andere manier dan andere honden.
Straks
gaan we toch nog een toerke doen zegt het baasje, zolang het geen
pijpenstelen regent tenminste
Na de
noodzakelijke onderzoeken te hebben ondergaan kennen de twee reuen Lando en
Lennaert, beiden uit HerasL-nestje, al
hun testresultaten.
Lando
heeft als laatste vandaag zijn HD resultaat aangekregen van de KMSH. Het verdict:
HD A1, het best mogelijke resultaat dus ! Dan moeten we ook vertellen dat de
test ED (elleboogdysplasie) en SD (schouderdysplasie) ook prima waren.
Begin
september waren Lando en Lennaert al getest op PRA (oogaandoeningen) bij dr.
Tine Jansen in Meerhout waar beiden ook een voorlopig vrij kregen. Daarbij
hadden Hilde en Jeanny, de eigenaars van beide reuen ook deelgenomen toen we
metvier nakomelingen van Cartouche en
Hera PRA hadden laten onderzoeken door middel van de DNA methode.
Daarvoor
hadden we een bloedstaal opgestuurd naar het OptiGen labo in Ithaka in de staat
New York, USA. Hier kregen al de geteste honden de uitslag: deze hond zal
nooit PRA ontwikkelen of PRA doorgeven aan zijn/haar nakomelingen.
Ook is er
nog een bloedonderzoek afgenomen naar de von Willebrand Dissease. En ook hier
kreeg Lando een schitterende uitslag.
Geen
Drentsche Patrijshond, buiten de zeven van onze kennel, kan zulke
gezondheidspapieren voorleggen.
Ook bij de
testen exterieur scoort Lando telkens prima. Tijdens de clubmatch van de
Belgische Drentenvereniging eind augustus dit jaar behaalde hij een ZG.Dit zelfde resultaat haalde hij tijdens de
reuendag van de Nederlandse Drentenvereniging in september waar hij als enige
Belgische Drentenreu aanwezig was.
Maar ook
Landos broer Lennaert, die in Nederlands Limburg bij zijn vader Cartouche
woont haalt soortgelijke resultaten. Alleen doet die er nog een schepje bovenop
door op shows tekens een U te behalen !
Maar ook
Lennaertss testen van HD, ED, SD en PRA halen dezelfde resultaten als broer
Lando.
Wij als
fokkers van beide reuen zijn maar wat fier over deze twee reuen uit onze
foklijn.
We kunnen
dus zeggen dat we met deze twee reuen en hun medische testen, de grootst
mogelijke zekerheid op medisch gebied kunnen garanderen op gezonde
nakomelingen.
Alle
medische attesten en exterieur uitslagen, zijn uiteraard bij de eigenaars in te
zien.
Wij als
fokkers zijn gelukkig met de uitstekende pups die we hebben afgeleverd en
tevens wensen we de eigenaars van Lando en Lennaert proficiat met hun Drenten !
En er kwam
vlak daarna nog wat minder fraais, galmde daarjuist door het huis Het was
afkomstig van onze baas die per ongeluk, bij het nalezen van zijn blogbericht het bericht wegklikte en het niet meer terug kan
vinden gedeleted zullen we maar
zeggen.
En het
bericht handelde dan nog eens over hoe druk dat ons hoofdbestuur het telkens
heeft als we weer eens terug in Belgenland komen na een hele tijd Frankrijk.
Niks aan
te doen, opnieuw beginnen is de boodschap !
Onze baas
had juist verteld dat hij was uitgenodigd door de politie van het dorp om te
komen klappen. Nu is dat op zich al verdacht. Die mensen nodigen je
gewoonlijk niet uit voor ne koffie en een koekske, daar zit meer achter weet onze
baas, als kilometervreter heeft hij daar al ervaring mee.
Nu viel
het verhoor/gesprek/koffieklets met die politiemadam mee. Het ging over een
snelheidsovertreding op de ring rond Turnhout waar een snelheidsbeperking is
van 70 km/u en het baasje had, om nog door het groene licht te komen 77 km/u
gereden , en dat mocht niet van de pollissen!
Het baasje
had wel opgemerkt dat er op het PV een foutief uur stond genoteerd, en daarom
had hij aan de grote baas van de pollissen laten weten dat hij er op dat
opgegeven uur niet daar was geweest en dat ze wat hem betrof naar hun 60 euro
konden fluiten. (met iets beleefder bewoording)
En daar
moesten ze nu, een half jaar na datum, het fijne van weten. Waarschijnlijk is
tijdens dat weekend de wintertijd in zomertijd overgegaan en hebben ze die
cameras nog niet aangepast. We zullen wel zien wat ze er op het kasteel in
Turnhout (de rechtbank) van maken.
Als het
blog op een bepaalde dag wegvalt, dan zit onze baas waarschijnlijk tussen de
moordenaars, pedofielen en verkrachters zijn verkeersovertreding uit te boeten
in t gevang in Turnhout
Het is dan
ook een zwaar crimineel feit, te hard rijden om niet door het rood te moeten
rijden, dit onder het alziend oog van de flitscameras. En dan daar nog niet
voor willen betalen aan Big Brother .
Want onze Hera en Heros zijn vijf
jaar geworden vandaag ! Vijf jaar al dat de blijvers uit ons eerste nestje
moeder Belle gezelschap houden.
Dat gaat hier ten huize niet
ongemerkt voorbij, Ze weten dan zelf wel niet wat hen allemaal overkomt maar
protesteren tegen die extra knuffel bij het ontwaken en het eerste uitlaten van
de dag, daar hebben we niets van gemerkt.
Straks mogen ze mee gaan shoppen
naar dierenparadijs Maxizoo in Turnhout. Het baasje is immers de koeken die ons
viertal krijgt bij het slapengaan in Frankrijk vergeten. Hera en Heros gaan dus
straks mee om voor de roedel mergpijpkoekjes te gaan kopen.
Die koopt ons baasje aan en
vrac, dus zelf te scheppen, en in die vakken er rond kunnen ze dan proeven
welke koeken ze ook lekker vinden. De eigenaar van de winkel staat er dan
dikwijls bij om te zien hoe kenners hun eigen snoepjes mogen kiezen. En dat
mag allemaal van Tim, zolang ze maar niet morsen of koeken terug in het vak
laten vallen , want dan krijgen ze onze baas tegen !
Info avond over
onweer- en vuurwerkangst
Nu de feestdagen weer voor de deur
staan en de vuurwerkgekte weer toeslaat heeft de dierenkliniek Sanimalia te
Diepenbeek besloten van een info avond in te richten over wat ons baasje
knalfobie noemt.
Het waren twee avonden op 7 en 28
november. De eerste is dus al gepasseerd maar voor de tweede heeft ons
hoofdbestuur zich ingeschreven.
Niet dat Belle & co veel
hinder hebben van al die vuurwerkgekte of onweer met donder en bliksem, maar we
willen zelf ook goed op de hoogte zijn van wat doen en laten wanneer we iemand
met goede raad kunnen helpen. Dat hoort volgens hen tot de taken van een
verantwoord fokken .
De overblijvende info avond gaat
door op 28-11-2013 te 20u00 en de voordracht duurt ongeveer 1,5 uur.
U dient zich wel vooraf in te
schrijven, dat kan via de website van Sanimalia :
Vijf jaar
is het al geleden dat wij met Belle en Zeppos ons eerste nestje Drentenpups
kregen.
Morgen 12
november vieren Hercule, Harko, Harrhy, Hadise en onze eigenste Hera en Heros
hun vijfde verjaardag.
Als de dag
van heden herinneren we hoe het allemaal tewerk ging. Hoe onze eerste, Hercule
geboren werd terwijl moeder Belle de man van de reclameblaadjes met zijn
brommertje, luidkeels stond bang te maken met haar geblaf !
Spannend
was het in elk geval voor ons zo de eerste maal. We hadden ons dan wel goed
geïnformeerd en voorbereid, maar toch zagen we in Nelly toen meer een reddende
engel dan een dierenarts !
Inmiddels
zijn ze alle zes uitgegroeid tot prachtige gezonde Drenten.
Waar we
gisterennacht nog storm en regen hadden in La Magdeleine zijn we vandaag wakker
geworden door een stralende zon en aangerijmde daken en tuin !
Letterlijk
van de regen naar de vorst.
Waar het
in La Magdeleine nog een natte herfst was. En waar de boeren problemen hadden
om de maïs van de velden te krijgen met hun geweldig grote machines, zo lijkt
hier in Vosselaar de winter toch al meer in aantocht.
Het is
toch telkens weer een aanpassing zo verhuizen na drie weken. Voor ons Drenten
is het door de tuin. Ginds is het een overdaad aan plaats terwijl we hier qua
grootte een gemiddelde Belgische tuin hebben. Ook de buren zitten dichterbij,
en vooral Lucy laat graag aan de buren horen dat we weer thuis zijn.
De bazen
klagen dan weer over het vele lawaai dat hen hier omringt. Vooral de E34
snelweg van Antwerpen naar Eindhoven is hier goed te horen. Vooral nu, wanneer
de bomen al veel van hun bladeren verloren zijn is er meer storend lawaai .
Voor ons
Drentjes gaan daar dan weer meer wandelingen komen tegenover in La M. . Het
moment van de dagelijkse wandeling zat het baasje gewoonlijk nog op het dak
bezig te zijn, of het regende zo hard dat hij wel wilde gaan wandelen maar dat
wij wijselijk besloten om voor de kachel te gaan liggen !
Straks mag
Heros wel honderd maal zijn poot tegen struik en afsluiting gaan heffen wanneer
we gaan wandelen, dit om de andere reuen uit de buurt te laten weten de Faes
roedel is terug in t land.
Zo zie,
dat is dekorte inhoud van de reis van La
Magdeleine naar Vosselaar vandaag.
Na de
storm van vannacht en de bewolking deze ochtend, konden we een zware rit
verwachten. Wel met een serieus windvoordeel in de rug. Dat zou dan wel enkele
eurotjes verschillen tegenover diezelfde wind op kop
Maar het
bleef voor 95 % droog, en over die overige 5 % was niet van die aard dat we
daar over klagen. Die 5 % diende om de voorruit terug netjes te krijgen.
Van het omringende
verkeer kunnen we zeggen dat het er niet was Gewoon er was haast geen overig
verkeer. De enkele Spaanse koelvrachtwagens die zich naar de noordelijke landen
spoeden, om hun appelsienen en mandarijnen te gaan lossen voor de Heilige
Sinterklaasman met Piet(en), en ook die paar Portugese vrachtwagens,
waarschijnlijk volgeladen met
sardientjes in olijfolie, was er geen vrachtverkeer op de baan. Het was dan ook
een zondag vlak voor een betaalde feestdag in Frankrijk en België.
De
Hollanders vallen ditmaal uit de boot, die mochten immers niet meedoen in WO I (la
grande guerre) en die hebben dus ook geen wapenstilstand in 1918 te vieren.
Zelden
ging het verkeer zo vlot. Remmen heeft het baasje niet moeten doen, ze kunnen
trouwens in de garage niet geloven dat wij meer dan 100.000 km met één stel
remblokken doen ! Neen , aan remblokken voor onze Masjebashi kunne ze in de
garage hun kost niet verdienen. Op een 7 km drukker verkeer tussen de Porte dItalie
en de Porte Bagnolet op de Parijse Périférique na hebben we amper autos gezien
!
Vandaag
was het van: cruise control op 120 en bollen maar, en remmen doen we de
volgende keer wel als t nodig is !
Nog
eventjes en we zijn terug en route. De aanhanger is aan de Mitsubishi
gekoppeld en Hera en Lucy draaien rond de auto om er in te mogen.
Het is bij
die twee steeds dezelfde litanie, het lijkt of ze bang zijn dat we ze
achterlaten Dat ze mee MOETEN is nog niet tot die twee doorgedrongen. Het is
wel zo dat we zeker met hen autohonden hebben die hun poot niet omdraaien om 800 kilometer rustig
en braaf te zijn .
Na de
storm die deze nacht over de Charente trok hebben we vandaag de wind vanachter,
hopelijk blijft hij zo waaien, dan heeft de storm en wat er nu nog van
overblijft toch nog zijn nut gehad.
De reeks
La Magdeleine verhalen en restauratie storys is weer voorbij. Morgen gaat het
waarschijnlijk door serieuze regenbuien terug naar België. De lading op de
aanhanger is dubbel beschermd tegen de regen en spatwater, er is een dubbel dekzeil
onder en over de bagage heen getrokken.
Maar of
het zal volstaan is nog maar de vraag.
Nu is het
zo dat er geen bagage op de aanhanger zit welke schadegevoelig is voor water.
Steriliseerbokalen,
lege en volle, mogen nat worden, en lege bakken Maes Pils mogen ook al nat
worden. De honden beauty-case, zeg maar hondenreis apotheek is waterdicht, net als het
baasje zijn gereedschapskist en reserveband voor de Masjebashi. Dat alles mag
een drup regen hebben. Maar toch proberen we het droog te houden.
Vanaf
morgen terug berichten en verhalen van onderweg en uit België
Hopelijk
zorgen Frankske en Sabientje van het TV-weer, de volgende weken voor ander dan
regenweer want daar hebben we onze buik meer dan vol
Ze hebben
wel niets met elkaar te maken maar het gemeenschappelijke dat ze hebben is de
plaats Ferret, gehucht van het dorp La Magdeleine.
De
egelhuisjes zijn er gekomen door het slechte weer van de afgelopen dagen. Omdat
ons hoofdbestuur liever bezig is dan zich te vervelen op regenachtige dagen,
heeft ons baasje zijn creativiteit zijn gang nog eens laten gaan en heeft hij
twee egelhuisjes gemaakt met materialen die hier zo maar voor het grijpen
lagen.
Een oude
bidon waar in vroegere tijden de baasjes wijn en vrac in kochten is met de
wipzaag onder handen genomen.
Eerst werd
er een ovale opening gezaagd in de bodem, waarna het vat in twee helften werd
verdeeld. Met twee pannen, die aan elkaar werden gelijmd met Tech 7, kregen we
een mooie windvrije ingang. Een derde dakpan legden we op de ingang als
esthetisch element zodat we de verlijming niet meer zagen.
Het huisje
vullen we op met stro en droge bladeren en dekken gans het huisje af met
bladeren en gemaaid gras. Als dat laatste begint te gisten en te composteren,
geeft dat ook nog eens een bescherming tegen de vorst. Onze egels in de tuin
gaan goed gehuisvest de winter 2013-2014 in.
Bij de
herstelling van de muur aan de achterzijde van het huis zijn ook enkele stenen
gevonden met mooie fossielen in. Eigenlijk bestaat gans het oude metselwerk van
het huis uit natuursteen met fossielen in. We hebben dan enkele mooie fossielen
opzij gelegd voor Christian Wessels, de zoon van Jeanny en Chris. Die had al
laten horen dat hij wel geïnteresseerd was in fossielen Dus gaan die straks
ook de aanhanger op om mee te verhuizen van La Magdeleine naar Roosteren in
Nederlandse Limburg.
Morgen
komen we terug naar België. De météo bladzijde van de krant voorspelt toch maar
enkel kommer en kwel en de werken die gepland waren zijn afgewerkt. Volgende
weken zijn er weer enkele vergaderingen gepland die met ons Drentjes te maken
hebben. Het hoofdbestuur gaat dus ook in België hun bezigheid weer hebben
Levenslange
garantie zegt ons baasje dat krijg je op de stenen en de gebruikte materialen.
Straf doorgeklapt zeggen wij, want gisteren kreeg hij nog maar een B-attest op
het metselwerk !
Het is
daarom zegt onze baas dat hij garantie geeft op de materialen en niet op het
werk dat m gepresteerd heeft.
Zijn
allereerste fatsoenlijk metselwerk is deze namiddag af geraakt !
Het is dan
toch nog droog gebleven met veel wind deze namiddag en zo kon onze baas er nog
eens (figuurlijk) tegenaan vliegen
Onze baas
heeft er wel echt zijn best op gedaan. Hij zelf is er dan ook best tevreden
over. Zijn verwachtingen lagen dan wel niet hoog en dat zal de reden wel zijn
waarom hij er tevreden over is.
Hij vraagt
dan ook de mening niet van de Engelse overbuur die van beroep a builder is.
Het oordeel zou dan wel eens gans anders kunnen uitdraaien .
Maar waar
we voor gekomen zijn is klaar. Het dakgedeelte met de lekken is hersteld en de
ingestorte muur staat terug recht.
Het heeft
dan wel haast drie weken geduurd voor het werk klaar was maar dat schrijven we
toe aan de weersomstandigheden.
Van de
drie weken dat we hier zijn verbleven hebben is er amper één week geweest dat
we echt konden doorwerken.
Er zijn
echter wel een deel werkjes binnenshuis gebeurd die normaal niet op het
programma stonden, maar ons hoofdbestuur zijn niet van dat slag dat dan maar op
zn luie krent gaat zitten.
Morgen
nemen ze nog een dag om alles klaar te maken voor het vertrek terug naar
Vosselaar van zondag. De hoogwerker dient terug in de schuur te worden gezet,
de nieuwe betonmolen moet nog een geschikt plaatsje krijgen, en alle gerief
moet zuiver gemaakt worden .
Ook moet
de aanhanger klaar gemaakt en geladen worden. Er dienen immers nog enkele
bakken lege steriliseerbokalen in België te geraken tegen dat het everzwijn en
hertenvlees voor ons terug binnenkomt.
Als we zo
ons hoofdbestuur bezig horen gaan we nog een lekkere en voedzame winter
tegemoet .
Gaat het regenen, gaat het mooi en
droog worden ? Naar buiten kijken helpt niet veel om tot een besluit te komen.
Met het weerbericht kan je ook alle kanten uit, dus ons baas twijfelt mortel
aanmaken om het laatste stukje muur bij te metselen of afwachten tot morgen ?
Dan maar even afwachten tot deze
namiddag om de buitenwerken aan te vatten.
Inmiddels heeft het baasje in de
internetkrant gelezen dat vanaf 2014 de registratie van de honden in België
volledig Online zal gaan gebeuren. Het gaat het aangeven van een hond door de
dierenarts weeral vergemakkelijken maar ook het veranderen van baasje en het
melden van overlijden van de hond gaat dus makkelijker gaan.
In de Franse, de papieren krant
Charente Libre, lezen we dan weer dat de Franse dierenartsen op de pavés (de
kasseien) van Parijs zijn samengekomen om te betogen. Dit omdat ze bepaalde geneesmiddelen niet meer
zelf mogen verkopen maar dat deze dienen verdeeld te worden via de apotheken.
Op dat gebied staan we dan nog ver
van de Europese gedachte als je bedenkt dat, bvb in Nederland alle
diergeneeskundige producten via de dierenarts worden verkocht. In België kan je
de geneesmiddelen dan via dierenarts en de apotheek verkrijgen en in Frankrijk
ga je dan bepaalde medicijnen enkel via de apotheek verkrijgen.
In dat kader denkt het baasje dat
het te maken heeft met de doping affaires met de wielrenners Toen we de
laatste keer bij de apotheek een middeltje kochten voor reisziekte van honden
dienden we daar in België een hele vragenlijst voor in te vullen of te
beantwoorden. Ons baasje vond dat toen zo stom dat hij ook zijn schoenmaat en
de maat van hemd en broek heeft doorgegeven. Als ze dan toch al zoveel moesten
weten kon dat er ook nog wel bij was zijn oordeel
Dat is wat
onze baas zou krijgen op school moest hij in de afdeling bouw hebben gezeten.
Op de
ouderavond zou het dan geklonken hebben Mijnheer, mevrouw, uwe zoon doet goed
zijn best maar zijn handen staan niet naar den bouw. Volgens mij (de leraar
bouw) zou hij beter overgaan naar de richting autotechniek
En zo
geschiedde destijds, alleen heeft onze baas nooit in de bouw afdeling
gezeten, maar het zou gekund hebben.
Ondertussen
heeft ons baasje al richtlijnen gekregen van Jan, het baasje van Siebe en ons
Lobke. Die heeft blijkbaar al meer het truweel gehanteerd want de uitleg over
mortel maken voor oude bouw bleek heel professioneel te zijn. En dan zeggen
dat Jan ooit nog op de lange omvaart heeft gezeten !
Kunnen we
nu spreken van de huizenbouwer op zee show ?
Het is
vandaag droog gebleven en de temperatuur was juist genoeg om je in t zweet te
werken (onze baas toch). Zoals gepland, wanneer het droog zou blijven ging hij
dat muurtje terug opmetsen. En zo gebeurde ook
Het baasje
is tot op 2/3 geraakt en toen was het zand voor mortel te maken op.
Toen hij
terug kwam van Plisson, de handelaar in bouwmaterialen, was het te laat om
nog een molentje mortel te draaien en te verwerken.
Als het
morgenochtend nog droog is gaat onze baas en met frisse tegenzin terug tegenaan
voor het laatste 1/3 deel.
Het
vrouwtje is in elk geval al fotos komen maken van de metselende baas. Net
alsof er een wereldwonder aan het werk was aan de achterkant van het huis
Heus, ze
bestaat nog de zon ! en ze heeft zelfs de kracht gevonden van gisteren namiddag
de Charente te verblijden met enige zonnestralen.
En daar
heeft de ganse roedel, bazen en honden eventjes duchtig van geprofiteerd.
Wij hebben
achter elkaar gehangen, gespeeld en kattenkwaad (hondenkwaad ?) uitgehaald.
Het
vrouwtje heeft de snoeischaar terug werk gegeven en heeft enkele rozelaars en
te ver uitgegroeide struiken gekortwiekt.
Het baasje
is aan de achterkant van het huis een stikversleten dakgoot gaan vervangen die
er de oorzaak van is dat er bij een deel van een muur alle zand was uitgespoeld
tussen de stenen (cement kenden ze blijkbaar toen niet) en die stenen lagen dus
daar waar ze oorspronkelijk vandaan kwamen, tegen de grond !
Het is
voor dat terug inmetselen van die stenen dat hij gisteren in Angoulême die
mortelmolen is gaan kopen. Het is een klein molentje van 125 liter geworden. Meer
mortel kan onze baas toch nietverwerken
voor de mortel is hard geworden. Onze baas heeft nu eenmaal geen metserhanden !
het feit dat m op zijn oude dag nog gaat metselen is voor hem al een hele
prestatie. In zijn ogen moet m daar minstens een Nobelprijs voor durf en
risico voor krijgen Maar die prijs kennen ze nog niet in Zweden en Noorwegen
Hij zal dus op zijn Nobelprijshonger blijven zitten.
De
werkelijkheid zal wel zijn dat hij morgen naar de Jef, zijn oud collega van op
school van de afdeling hoogstaande metselkunst, gaat skypen om te vragen Jef
, waren dat drie of vier delen zand en één deel cement, en mag of moet daar
kompaktuna bij in ?
Vandaag
heeft het baasje de dakgoot vernieuwd en alle stenen gereinigd met de
hogedrukreiniger. Die stenen zaten dik onder de modder en zelfs onze baas weet
dat het dan klungelwerk is als je er zo aan gaat beginnen.
Morgen
vertellen we meer over het weer, de regen of de zon, het metselwerk en andere
onnozele zaken waar wij Drentjes toch niet aan mogen helpen !
Vijf jaar
is het al geleden dat we afscheid moesten nemen van onze beste kameraad die op
een week na vijftien jaar onze viervoetige huisgenoot was.
Vandaag 6
november is het precies vijf jaar geleden dat Bas stierf aan een hartinfarct
aan het einde van zijn dagelijkse wandeling in zijn bos.
Intussen
hebben Belle en Herasamen al wel voor
27 kleine Basjes gezorgd en is het verdriet om het sterven van Bas geluwd, maar
Bas staat nog altijd in Vosselaar op de kast in zijn doosje naast zijn airbrush
schilderij.
Hij is er
nog steeds maar vraagt niet meer om zijn dagelijkse wandelingen , daar heeft
hij zijn roedel opvolgers voor aangesteld !
Dag drie
van de reeks regendagen is begonnen met motregen. Nu daar zijn we dan al een
beetje vrolijk om . Het is tenminste geen regen met bakken uit de hemel dag
zoals de twee voorgaande.
Vannacht
heeft het ook flink gewaaid. Het hoofdbestuur heeft er van wakker gelegen zo
rond een uur of vier.
Wij hebben
onze oogleden eens opengetrokken, gemerkt dat we toch niet konden helpen, en we
hebben onze oren afgesloten zoals we doen wanneer de bazen ons roepen en het
ons niet aanstaat. Potdicht dus !....
Wij hebben
geen stormhinder gehad in onze warme, lekker liggende, benches.
Wie wel
last gaat gehad hebben is Pinneke & kind. Dat is de egel die Heros
gisterenavond van wie weet waar heeft meegebracht, en aan de voordeur is komen
leggen. Lucy en Hera waren samen met Heros buiten en die twee teven moesten
Heros weer luidkeels aanmoedigen. Zelf die egel vastnemen doen ze evenwel niet.
Dat laten ze aan Heros over. Een goed uur later was het de beurt aan Belle, die
apporteert wel egels, maar die had het kleintje van Pinneke bij. Het baasje
zet die dan in de weide tegenover waar ze zich volop kunnen tegoed doen aan
slakken. Die zijn er met dit weer in overvloed, Pinneke en co kunnen op dit
moment zich ruimschoots te goed doen aan overvloedig egel voedsel voor ze aan
hun winterslaap beginnen.
Als het de
ganse dag zulk weer blijft gaat het baasje van enkele bidons waar hij vroeger
wijn en vrac in kocht, enkele egelhuisjes maken. Die kunnen dan op droge
plaatsen , uit de wind en afgedekt met gras en bladeren tegen de koude in de
oude schapenstal in de tuin gezet worden. Dat zijn dan prima egelhuisjes die
dan nog jaren kunnen dienen.
Gisteren
toen het baasje en Hera op de terugweg van Angoulême waren, heeft het baasje
een foto gemaakt waarbij hij dacht dat het een beginnende windhoos was.
Uiteindelijk bleek het maar een langgerekte donkere wolk te zijn waar toch ook
oude wijven regen uitviel.
Gaat het
dan vandaag weer een dag voor het ronkende Godinnetje worden?
De passagiers van een vliegtuig zitten allemaal op hun
plaats en wachten op de piloten om te vertrekken.
Twee mannen komen uit de personeelskamer achterin en stappen traag naar de
cockpit.
Ze dragen een pilotenuniform en een donkere bril.
De ene heeft een hond aan de leiband en de andere tikt met een witte stok voor
zich uit op de vloer ...
Ze bereiken de cockpit zonder problemen en
sluiten de deur achter zich..
Verschillende passagiers lachen wat zenuwachtig naar elkaar, fronsen hun wenkbrauwen
of doen alsof ze het als een leuke grap willen beschouwen.
Enkele seconden later starten de motoren en begint het vliegtuig over de
startbaan te rijden.
Het toestel gaat steeds sneller, maar het stijgt niet op.
Door de venstertjes zien de passagiers dat het vliegtuig recht op een
uitgestrekt meer afstevent, aan het einde van de startbaan.
Het vliegtuig raast nu aan zeer hoge snelheid vooruit en verschillende
passagiers beginnen te beseffen dat ze nooit zullen opstijgen en dus in het
meer zullen terechtkomen.
Er wordt uit vele kelen luid gegild, maar net op dat ogenblik trekt het
vliegtuig lichtjes op en komt het zonder problemen van de grond.
De passagiers komen stilaan tot bedaren en praten nog wat na over die
angstaanjagende "joke". Enkele minuten later is het incident
vergeten.
In de cockpit betast de piloot het dashboard, vindt de automatische piloot en
zet hem in werking.
Plots zegt de piloot : "Weet je wat me soms bang maakt?"
"Neen?", zegt de co-piloot.
Een van deze dagen beginnen ze te laat te gillen en dan zijn we d'er allemaal
aan."
De tweede
dag op rij met gietende regen over de Charente. De werkjes voor binnen zijn
grotendeels achter de rug en het is voor de baasjes een probleem om zich nog
bezig te houden.
Wij
Drentjes hebben er minder moeite mee, wij gaan graag naar buiten ook al komen
we kletsnat terug binnen. De baasjes drogen ons telkens weer af met van die
special Pet towels. Hier ten huize zijn dat versleten badlakens of handdoeken
waar het beste af is. Maar die zijn ook sneller doorweekt en dat maakt dat er
op verschillende plaatsen handdoeken te drogen hangen.
Deze
namiddag mag er weer eentje van ons mee naar Angoulême waar het baasje in de
Brico dépôt een mortelmolen gaat kopen. Die stond daar gisteren voor een
prijsje in de einde reeks, en ons baasje heeft nog werk voor zon machientje.
Zo staat
er in de nabij toekomst nog een deurgat terug dicht te metselen, de muur van de
schuur zou terug moeten gevoegd worden, (en dat is een flink grote muur) en er
zou nog een muurtje aan het zwembad moeten komen. Dat laatste is nodig met de
Franse wetgeving dat de omtrek van een zwembad veilig moet kunnen afgesloten
worden. Er zijn de laatste jaren te veel kleine kinderen verdronken door
tekorten aan de veiligheid bij zwembaden
Dan hoort
er bij een dakrenovatie natuurlijk ook nieuwe dakgoten. Ook daar gaat hij voor
naar Brico dépôt.
Zo zijn er
toch nog zaken die kunnen gedaan worden in afwachting dat de zon zich terug
laat zien.
Na gebuisd te zijn op het examen
logistics en organisatie gaat een student
de confrontatie met zijn professor aan.
Student: "Professor begrijpt U wel iets over het onderwerp?"
Professor: "Dat spreekt van zelf, zo niet was ik geen professor."
Student: "Goed, dan wil ik U nu graag een vraag stellen. Indien U mij het correcte antwoord kan geven, aanvaard ik de buis op mijn examen, als U echter het antwoord schuldig blijft geeft U
mij een A op mijn werk."
Professor: "Oké, wat is de vraag?"
Student: "Wat is legaal, maar niet logisch, logisch maar niet
legaal en daarbij noch logisch noch legaal?"
Na lang nadenken en alles in overweging te nemen blijft de
professor het antwoord schuldig en verandert zoals afgesproken de
examenpunten in een A
Nogal gefrustreerd, besluit de man die vraag aan zijn beste student
voor te leggen.
Deze antwoordt direct: "Kijk professor, U bent 65 jaar en gehuwd met
een vrouw van 30 jaar, dat is legaal maar niet logisch. Uw vrouw heeft een minnaar van 25 jaar, dat is logisch maar niet
legaal.Maar het feit dat U de minnaar van uw vrouw een A geeft voor
zijn
examenalhoewel hij gebuisd is, is niet logisch en ook niet legaal.
Dat is wat
we ons hoofdbestuur hier horen zeggen. t Baasje is naar de bakker geweest en
om de dagelijkse krant, en ondanks hij met de auto is gegaan kwam hij toch als
een verzopen kiek hier terug aan.
En neen,
om de commentaar voor te zijn: het schuifdak van de Masjebashi was wel degelijk
goed dicht !
Het regent
hier al sinds gisteren namiddag aan één stuk door pijpenstelen, maar zoals
steeds blijft ons baasje optimistisch. Hij beschouwt deze regen als de ultieme
test om zijn werk van vorige week te testen. Het dak is goed gerenoveerd, er
komt geen spat meer door. Kurkdroog en pikkedonker is het op de plaatsen waar
het dak hersteld is. Voordien was het zo dat door de verschoven pannen er gaten
waren ontstaan waar we behoorlijk wat licht naar binnen kregen. Maar nu de
lekken gedicht zijn mankeren we stromend water én licht in de schuur !
Wat doen
we ermee zegt het baasje ? De honden in de bench en de bazen terug onder de
lakens ? Het is zowat de beste oplossing op zulke deprimerende grijze regendagen.
Maar er is
(figuurlijk) licht aan de horizon, de bazen hebben besloten van hun inkopen
naar Angoulême te gaan doen. Die waren voor de tweede helft van de week
voorzien maar ze maken van de nood een deugd en hebben de week planning drastisch
omgegooid.
Als de
tweede helft van de week niet beter wordt zetten ze de Masjebashi terug
richting Vosselaar . Waarschijnlijk om ook daar in de regen te gaan zitten
We kregen
deze week ook nog enkele fotos uit Aalter van Steven en Eva. De eerste foto is
die van de twee schone slaapsters, Eva en Lana
De tweede
foto is die van Lana die ligt te wachten tot het vrouwtje van school komt en
die Eva stuurde samen met de verjaardagswensen voor Oma Belle.
De
volgende fotos komen van Rita, van Maurice en Drentje Joris en gaat over de
Zwarte Pieten rel waar ze zelfs de verenigde naties bij betrokken hebben.
En de
laatste foto komt van ex-collega van t baasje. de Leo heeft de grafzerk van
de zwarte Piet al gevonden
Zo maar
wat nieuwtjes bijeen geraapt op een regenachtige Charentaise zondag avond.
Zaterdag
16-11-2013 te 13u30, Gent op het plein voor het Sint Pietersstation gaan we mee
actie voeren tegen de broodfok / handel van honden.
Ook jullie
proberen we te motiveren om iets te doen om de overheid te laten weten dat er
zaken aan de gang zijn die echt niet meer kunnen.
Laten jullie
ons weten of we jullie kunnen verwachten ? Gelieve een mailtje te laten aan janfaes@skynet.beof reageren via de knop e-mail me in de rechtse
kolom van dit blog.
Belle &
co
Anti
Broodfokactie
Een tiental dagen geleden sloeg mediafiguur, presentatrice en
dierenvriend An Lemmens veel mensen met verstomming door een lijst met daarop
een 100tal verwijzingen naar dierenwinkels en handelaars waar je als consument
beter weg kan blijven, te publiceren. Dit onder de noemer broodfok.
Broodfok is iets waar wij, vzw Anti Broodfok Actie, al sinds 2006 mee bezig zijn. Wij
willen eerst en vooral de maatschappij informeren over broodfok en mensen sensibiliseren
over deze problematiek. Via onze website informeren we hoe je een goede
fokker van een broodfokker kan onderscheiden. Daarnaast willen wij ook de
wetgeving hieromtrent zien veranderen. Verder willen we ook de 'illegale
broodfok/zwart fok' aanpakken en fungeren we voor de samenleving als
contact/meldingspunt met betrekking tot broodfok.
Om de aandacht bij het thema te houden hebben we besloten om
opnieuw een vreedzame optocht te
organiseren om deze wantoestanden aan te kaarten.
Daarnaast werd er vanuit de federale
overheidsdienst Dierenwelzijn niets gedaan met de middelen die we hen hebben
aangereikt met het hondenbesluit in 2011. Dit is ten zeerste te betreuren
aangezien dierenwelzijn vanaf 2014 geen federale kwestie meer is.
We roepen dus alle dierenvrienden op om met ons mee te stappen op zaterdag 16 november 2013 in Gent. We
spreken af om 13u30 aan het plein voor het Sint-Pieters-station en wandelen
vervolgens naar de inspectiediensten van de federale overheidsdienst
dierenwelzijn. Vervolgens wandelen we terug naar het station van
Gent-Sint-Pieters. Honden zijn
welkom, mits aan de leiband en bijhebben van poepzakjes!
Het is dan
buiten geen weer vandaag om vrolijk van te worden, maar binnen bij het ronkend
Godinnetje vieren wij vandaag de achtste verjaardag van onze Belle.
Binnen
drie maanden, ergens eind januari gaat ze volle acht jaar bij ons zijn. Ons
Belle, die eigenlijk Elle noemt op haar stamboom (maar Belle roept beter) is
geboren in Affligem, tussen Brussel en Aalst en samen met moeder Freya en haar
drie zussen sleet ze haar eerste twaalf weken bij de familie Bockstal. Daar was
ze de lieveling van de jongste zoon Kevin. Ook nu nog steeds kennen die twee
elkaar nog steeds wanneer ze elkaar treffen op een wandeling, clubmatch, of
terugkomdag.
Ze is bij
ons gekomen omdat het baasje bij de viering van zijn pensionering op school een
cadeautje (geld)kreeg, wat de aanzet
was tot de aankoop van een maatje voor onze Bas die toen twaalf jaar was.
Het baasje
vond Belle door het raadplegen van de site van de Belgische Drenten vereniging
waar het nestje van Freya aangemeld was.
Belle, de dag nadat ze bij ons kwam, januari 2006
Na te
hebben geïnformeerd te hebben werd er een afspraak gemaakt om eens te komen
kijken naar het nestje. Ook Bas was van de partij, hij was uiteindelijk ook
betrokken partij.
Bij
aankomst was er één pupje die dadelijk richting Bas en t baasje kwam. Een
bruintje, twaalf weken oud en een vinnig ding die al dadelijk Bas zijn oren aan
een inspectie onderwierp op kauwbaarheid. En Bas liet die dreumes begaan .
De keuze
was gemaakt, Bas had gekozen. De baasjes en Bas waren met zn drieën naar
Affligem gereden om te kijken, maar omdat Belle al twaalf weken was kon ze
meteen met ons vertrekken richting Vosselaar. We gingen met drie en we kwamen
met zn vier terug !
Ondertussen
heeft ze twee nestjes pups gekregen, ééntje met Zeppos van zes pups, waarvan
dochter Hera en zoon Heros bij haar zijn gebleven en ééntje met Ferron van
negen pups, waarvan aanvankelijk Kiki bij haar zou blijven.
Maar Kiki
is naar Arnhem verhuisd waar ze de plaats van de kort achter elkaar overleden
Bente en Max bij Marian ging innemen.
Samen met
het nestje van twaalf pups van Hera is ze momenteel stammoeder van 27 pups.
Toch wel een indrukwekkende groep honden als je die bij elkaar ziet op een
terugkomdag.
We wensen
Belle een fijne verjaardag toe en het is dan wel geen stralend weer, ze zal
vanavond toch wel merken dat ze vandaag in het middelpunt van de belangstelling
stond
Er was
regen voorspeld vandaag door Météo France en t baasje was vandaag al vroeg in
de weer met naar de bakker gaan en zo.
Om 10u00
zat hij dus al op het dak maar niet met de intentie van zoveel mogelijk te
vernieuwen. Het was vandaag de bedoeling van het stuk dat gisteren was blijven
openliggen af te dekken en dicht te leggen.
Dat is dus
gelukt. Terwijl Hugo de nok van het dak aansmeerde met cement, legde het baasje
de resterende drie rijen pannen.
En ze
waren nog maar net begonnen aan het opruimen van het gereedschap toen de eerste
druppels vielen.
Ze hadden
een beetje medelijden daarboven en het bleef bij een beetje druil regen. Pas
toen de hoogwerker droog en wel onder de hangar was geplaatst begon het door te
regenen.
Alles juist
op tijd geregeld . Ze hebben het maximum uit het goede weer gehaald. Meer zat
er echt niet in deze week.
Ook het
weer dat men volgende week voorspelt is niet van die aard waar een mens vrolijk
van wordt. Even kijken wat het na het weekend wordt en of het nog de moeite is
van de rest van de week te blijven wachten op dakwerk weer.
De strandwandeling van de Drentenvereniging nu zondag 03-11 moeten we aan ons
laten voorbijgaan maar dat was al ingecalculeerd. Het weer is eind
oktober/begin november normaal gezien niet meer zo goed dat er langere periodes
van goed weer voorhanden zijn.
Maaaar
wat echt noodzakelijk was om herstellen aan het dakis achter de rug. De lekken zijn hersteld en
wat overblijft aan werk zijn herstellingen van preventieve aard. Er zijn nog
geen lekken, maar het dak is ook daar niet in echt goede staat en dus is het
beter voorkomen dan genezen
En morgen
hebben we een jarige in de roedel. Op 2 november vieren we de verjaardag van
onze stammoeder van de roedel.Belle
viert morgen haar achtste verjaardag
Met Hera plannen wij bij haar volgende loopsheid, begin
volgend jaar, terug een nestje in combinatie met de reu Cartouche. Die was ook
de vader van het vorige nestje met 12 schitterende pups.
Kandidaten voor een pup
kunnen zich best tijdig aanmelden
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Van Bas & Belle naar Belle, Hera en Heros tot Belle,
Hera, Heros & Lucy.
Lucy is onze jongste Drent, dochter van Hera en kleindochter
van Belle.
