De prettige belevenissen van vier Drentse Patrijshonden
01-04-2013
Het vijf Drentenhuisâ¦
Het vijf Drentenhuis
Ja, jullie
lezen het goed en het is geen late aprilvis. Er liggen hier, weliswaar
uitgeteld, vijf Drenten in huis. Ze liggen deels verspreid rond de baas zijn
bureaustoel, deels bij t vrouwtje in de zetel.
Kibbels is
namelijk deze middag hier gearriveerd en blijft tot zaterdag logeren. De reden
is zo simpel als wat, haar vrouwtje is aan zee een appartement aan het
restaureren en bij schilderwerken in een appartement in gezelschap van een
jonge Drent Dat kan alleen resulteren in slecht schilderwerk of een Drent die
verrassend veel omgevingskleuren in haar vacht draagt.Het is trouwens geen zicht, Drentenhaar in
deuren en muren geplakt terwijl er een Drent rondloopt die in haar bruine
platen witte verfstrepen draagt.
Voor onze
roedel is het een graag geziene gaste die Kibbels. Lucy stond te springen en
gek te doen wanneer Kibbels en Annemie binnenkwam. Hera moest nog eens
vertellen dat zij een non-nonsens tante is en er op staat dat de regels van het
huis gerespecteerd dienen te worden.
Kibbels
moeder Belle, laat voor een keer de ordehandhaving aan Hera over, en Heros die
ging eens kennismaken en onder de staart ruiken of het geen loops teefje is dat
men hier dropte !
Op dit
moment (22u00) is het hier muisstil wat de Drenten betreft, Alleen Heros is af
en toe hoorbaar omdat hij snurkt als een drankorgel. Die droomt waarschijnlijk
van een mooi jong nichtje die straks in de bench naast die van hem slaapt en
voor wie hij het kussen in de bench vanavond heeft warm gehouden !
Morgen
weten we het waarschijnlijk, of zijn charme offensief zijn nut gehad heeft. Wij
gaan jullie daar alvast van op de hoogte houden.
Dit is de
eerste uitgave van de puppenkrant nieuwe stijl, waarmee we bedoelen dat de
puppenkrant niet elke dag meer gaat verschijnen. Er zit wat sleet op de oude
stijl en er is nog te weinig toevloed van berichten over onze pups om de
dagelijkse editie draaiende te houden.
Vandaag
hebben we nog een bericht van Lennaert om te plaatsen en dan zou het weer eigen
inspiratie worden voor morgen.
Nu is het
wel zo dat we hier ten huize met vier Drenten over de vloer altijd wel iets te
melden hebben maar we vallen te dikwijls in herhaling om het spannend te
houden.
Dus vanaf
twee april, morgen dus enkel nog een puppenkrant als er voldoende kopij is . We
voorzien dus nog wel zo een puppenkrant of twee per week. Met zevenentwintig
nazaten van Belle en Hera moet dat haalbaar zijn.
Tien
maanden lang, van toen de pups van Hera het geboortehuis hier verlaten hebben,
hebben we het kunnen volhouden. En dat vinden we al een prestatie op zich.
Het was fijn
dat we zoveel correspondenten hadden die over de belevenissen van hun pups
bleven schrijven of fotos instuurden, maar we zijn zeker dat dit gaat blijven
duren, zij het in een lagere frequentie.
En nog
dit het is dan wel vandaag één april maar toch is dit géén aprilgrap !
Belle
& co
Lennaert
gaat op zoek in de immobiliënsector naar trainingsgrond
Hallo Mams,
Ja, vandaag begin ik met Hallo Mams want dat deed Lobke ook altijd en
nu moet ik haar avonturen volgen via haar eigen blog, en ik moet zeggen, Blog
Mams Heros Belle Bas Faes heeft er een geduchte concurrent bij.
In samenspraak met Lobke zijn mijn baasjes op zoek naar een terrein voor
veldwerkoefeningen wat aan de volgende criteria moet voldoen:
1.Heeeeellllll groot, afwisselend terrein;
2.Kroeg op loopafstand;
3.Geen autoweg in de buurt;
4.Wijnproeverij op kruipafstand;
5.verwaaid wild
6.Stop Friterie op waggelafstand;
7.Geen koeien, paarden of ander kuddebeesten
en zeker geen herten (extra eis voor mij);
8.Hotelletje bergafwaarts op rolafstand voor
het geval er 2 dagen getraind moet worden.
Dat moet toch lukken zou je zeggen!
Vandaag zijn we op een plek gaan wandelen om te kijken of dit een
geschikt oefenterrein voor ons, de drenten is. Ik was door het dolle heen en
heb alleen maar getrokken. Toen was er meteen een mineurstemming en mocht ik
maar even los. Samen met papa rende ik heel ver weg, maar na 3 keer fluiten
kwamen we toch terug en hop weer aan de lijn. Vervolgens heb ik zo hard aan baasje
getrokken en ging hij onderuit en rolde wel 6 meter door. Vrouwtje liep
voorop en die keek nogal verwonderd toen baasje opeens voorbij stuiterde.
Daarna was onze oriëntatie tochtje snel af gelopen en het terrein is afgekeurd.
Na
eenhectisch weekend vorige week en een
week waar ook nog veel moest geregeld worden hadden we deze week een rustig
weekend.
Na de
wandeling deze namiddag zijn de baasjes naar baasjes kleine zusje gereden en
wij mochten (?) op het huis passen, huiswacht noemt dat.
Maar wij
doen dat graag want als de baasjes naar tante Carine gaan dan is dat meestal om
te gaan eten want tante Carine kookt graag en vreselijk lekker.
Meestal
geeft zij dan ook nog allerlei restjes mee voor de hondjes, wij dus ! Zo ook
vanavond en er stond lamsvlees op het menu en er was ook nog lekkere saus bij
het vlees. Onze brokken hadden een heel lekkere bijsmaak vanavond.
Wij hebben
onze kommen uitgelikt tot ons baasje het welletjes vond en hij schade aan de
kommen begon te vermoeden. Hij dacht werkelijk dat we de bodem er aan het
uitlikken waren !
Morgen
hebben we waarschijnlijk nog eens een logeetje voor een week. Ons vrouwtje
heeft met Annemie, het baasje van Kibbels, afgesproken dat Kibbels gaat komen
logeren omdat ze anders toch maar in de weg zou lopen bij een verhuis.
En Kibbels
is een graag gezien gaste hier in huis. Zij kan heelgoed optrekken met vooral
Lucy en met Heros. Hera moet altijd wel even Kibbels tot de orde roepen, maar
die is dat inmiddels gewend. En Belle ontmoet nog eens een pup van haar uit het
nestje dat ze had met Ferron, dat gaat ook prima samen .
Het baasje
die ons twee per twee uitlaat, gaat dan ook een ronde extra moeten lopen met
Kibbels. Maar daar maakt hij geen probleem uit, een ronde extra is goed voor
een kilootje minder. Dat hoopt hij althans
Er komt een vrouw bij de tandarts.
Hij zegt na enig onderzoek: Mevrouw het ziet er niet zo goed uit.
U moet een zenuwbehandeling hebben, een wortelkanaalbehandeling en tenslotte
moeten er twee verstandskiezen getrokken worden.
De vrouw zegt: Dan krijg ik nog liever een kind.
De tandarts antwoordt: Dan moet u nu snel beslissen, want dan moeten we de
stoel anders zetten!
Ze kunnen
dan wel geen klok lezen, hebben geen uurwerk om de poot en toch gaat het weer
wennen worden met onze roedel.
Vannacht
veranderen we weer van winteruur naar zomeruur . Vannacht om twee uur zetten we
de klok naar drie uur en kunnen we morgen vroeg een uur minder slapen.
Voor de
baasjes is dat goed, het s morgens een uur later licht worden en de honden
slapen dan ook langer en vooral belangrijk later !
s Avonds blijft
het dan langer licht en daar zijn we dan
weer blij voor. Alleen is het spijtig dat we nog een week in België vasthangen
dooraangegane verplichtingen want in
Frankrijk kijken we eigenlijk zelden naar de klok en dat maakt het leven dan
een stuk makkelijker .
Je mag
uiteraard ook om elf uur de klok al naar twaalf uur zetten als je echt niet tot
twee uur wil wachten. Maar wachten tot morgenvroeg is af te raden omdat dan de
kans bestaat dat je het vergeet en je een uur verkeerd leeft met alle gevolgen van dien.
En dan
vanaf morgen maar hopen dat niet alleen het uur zomers gaat worden maar ook de
temperaturen .
Frankske
kwam deze avond met zijn weerbericht op TV nergens aan positieve graden gedurende
de ganse volgende week. Ook tijdens de dag zou het met 6°C ook maar klein pietjesweer
blijven volgens ons baasje.
Maar onze
blijft een positief ingesteld iemand. We hebben hem enkele dagen geleden met
zaaigrond, een mini-serretje en tomatenzaden bezig gezien. Die verwacht dus
effectief rond vijftien mei eigen gewonnen tomatenplanten te kunnen uitplanten
in de vollegrondin de Franse moestuin de
potager.
De tomaen
zijn van het franse type tomate Russe en mits de gepaste verzorging, water toegift
en zon zijn vruchten van anderhalve kilo geen uitzondering!
De tomaten
bevatten relatief weinig pitten en zijn veel zoeter dan de meeste andere
tomaten variëteiten. Ons baasje plant ze al verschillende jaren met wisselend
succes.
Iedere zondagmorgen nam opa zijn 7 jarige kleindochter mee uit in de auto om
de band tussen opa en kleinkind levendig te houden, dus toog hij samen met zijn
kleindochter in de auto op pad.
Tot op een zondag opa zich vreselijk voelde van een verkoudheid en liever in
bed bleef liggen.
Gelukkig kwam oma met het idee om daarvoor de plaats van opa in te nemen die
dag en zei, '' Ik neem onze kleindochter vandaag wel mee uit met de auto, blijf
jij maar liggen en ziek jij maar even uit in je bed!''
Toen ze weer terug waren van de autorit, rende het meisje opgewonden de trap op
om te kijken hoe het met opa ging.
" En, was het leuk in de auto met oma vandaag?" vroeg opa.
" Ja, geweldig leuk!" antwoordde het meisje "en weet je wat opa
? We zijn vandaag niet één klootzak, blinde oen, zondagrijder, amateur,
kuttekop, droplul, ouwe zak, mietje, stom fluit, Hollandse sukkel, stom verke
of wegpiraat op de weg tegengekomen... Fijn hé Opa ???"
Paaszaterdag
alweer en gisterenmorgen lag er nog sneeuw. Gisteren wilde het baasje nog naar
de Franciscus in Rome bellen om een vracht witte paaseieren te laten
afleveren door de klokken van Rome Kwestie van het wat moeilijker en spannender te maken, en Nelly heeft
het zondag nog vertelt witte sjokolat kan geen kwaad voor honden omdat het
geen cacaoboter bevat. Maar je word er wel dik van !
Maar
vandaag mogen het terug melk of fondant eieren zijn, de sneeuw is toch weer weg
en t zal toch niet waar wezen dat ze morgen, met Pasen ook nog eens Kerstmis
weer gaan geven zeker ? Im dreaming of a white Eastern ?
Maar t
zal ook dit jaar wel zoals met de vorige poop zijn, t zullen wel weer eieren
uit den Delhaize of de Colruyt worden in plaats van Romeinse
Op dertig
maart vorig jaar, in volle puppystress schreven we het volgende op het
blog
Onze uitgebreide roedel heeft zich rustig gehouden vannacht. Zo
rustig dat de baas van wacht maar één maal is opgestaan en dus een uitgeslapen
indruk geeft.
Rond drie uur hebben enkele pups wat kabaal gemaakt, t baasje
noemt hen de hangjongeren. Die bleken dorst te hebben en waren wat ver van de
milkbar afgedwaald. Mogelijk is het ook de ingesteldheid, zo van als ik herrie
maak, dan helpen ze mij wel .!
Het baasje heeft dan ook gelijk de kleinsten, waaronder Lily een
maaltijd extra gegeven. Die kleintjes appreciëren dat telkenmale door grote
slokken uit het kleine flesje te nemen. Je zie het dan ook dadelijk aan het
typische puppybuikje dat flink opzwelt na elke maaltijd.
Dat waren de goei en de slechte
nachten van vorig jaar toen we de zorg hadden over onze twaalf pups die deze
week éénjarige hondjes zijn geworden.
En toevallig zitten we dezer dagen
te wachten op de progesteronwaarde van Heras zus Hadise. Hadise is eindelijk
loops gewordenen waarschijnlijk houden
ze in Budingen de motor van hun Drentmobiel warm om sito presto te kunnen
vertrekken richting Roosteren en Cartouche wanneer het gunstige telefoontje van
de dierenarts komt t is goed de progesteron, GAAN.
Dan lezen we misschien binnen twee
maanden de Budingse versie van de puppenkrant
Het baasje
is best tevreden over zijn jongste. Lucy maakt flink vorderingen en ook het
contact met verschillende honden waar ze voor en na de les mee kan spelen is
positief.Bij de
jachttraining die we volgeden mocht er geen contact zijn met de andere honden. Dat
was duidelijk niet met haar en de andere cursisten hun zin want ook Lando en
zus Libre zagen het wel zitten van effe de beest uit te hangen.
Hier in de
gehoorzaamheidscursus mag het dus wel. Dinsdag zat ze op les met een Frans
vondelingetje Marie van vier jaar oud. Vandaag waren het twee zusjes Duitse
staande langharen van zes maanden oud.
Na een
kennismakingsronde van een minuut of tien begon de les met een herhaling van de
opgedane kennis van dinsdag. Zit , lig, blijf, enz de hele reutemeteut handelden we in
record tijd af. En niet alleen de tijd was belangrijk, ook de wijze van afwerking
was zoals het moest.
Dat was
Lucy aan haar waardigheid verplicht tegenover die twee snotneuzen. Zij zou wel
eens laten zien hoe het moest
We hadden
het vrouwtje ook meegenomen naar de les. Die moest niet veel anders doen dan
koude voeten krijgen en fotootjes nemen. We hebbenn nu een behoorlijke voorraad
waar we weer even mee verder kunnen in de berichten op dit blog.
Het
vrouwtje gebruikte gans de tijd de flash van het Kodakske en dat begon het
baasje een beetje op zijn zenuwen te werken. Dat m deze morgen weeral een
papierke van de flikken heeft gekregen zal daar wel wat mee te maken hebben. Hoewel
deze maal heeft m geen flash gezien in de spiegel van de Drentmobiel, want het
is die achterkant dat ze weeral gepakt hebben.
Onze Lucy
is ondertussen in dromenland, ze heeft dan ook zwaar en intensief werk verricht deze avond
In de
gazet van Antwerpen lezen we het bericht dat er weer een hondenhater aan de
slag is in de grensgemeente Essen, te noorden van Antwerpen en ten zuiden van
Breda / Bergen op Zoom.
Wij zijn
nog niet vergeten dat op kerstdag 2012 op die manier onze vrienden Renate en
Rosanno hun Drent Fenna op dezelfde wijze zagen overlijden.
Geef dit
door zoveel als je kan. Hondenliefhebbers houden hun hond dan ook eter aan de
leiband daar in Essen .
We hebben
een blije baas vanochtend volgens zijn eigen zeggen. En de reden is zo simpel
als iets. Door een bericht in de krant is hij blij dat hij zich deze morgen
fris geschoren heeft ! ! !
In het
laatste nieuws maar ook in het Nederlandse AD staat op het eerste blad dat
de politieagenten van Antwerpen opdracht hebben gekregen van uit te kijken naar
(jonge) mannen die plots (?) lange baarden en lange kleren beginnen dragen !
Nu was
onze baas zijn baard maar een dag oud maar toch is m blij dat hij niet bij de
beginnende en mogelijke Syrië-strijders gaat behoren
Zo snel is
onze baas blij straf hé !
Dat hij
nog een reden heeft om blij te zijn is dan weer dat ze naar jonge mannen moeten
uitkijken. En dat staat buiten kijf, jong is m niet meer, hoogstens jong
gepensioneerd, maar dat zal wel niet de bedoeling zijn bij de flikken* van
Antwerpen.
Dat m
zelfs al af en toe iets vergeet of verkeerd noteert is gisteren nog gebeurd. Hij
was al flink verkouden maar toch wilde hij de afspraak voor de training met
Lucy niet afbellen. Dus trokken beiden naar Oud Turnhout voor een flinke
training. Begin van de week ging het super en dus waren de verwachtingen hoog
gespannen. Bij aankomst geen trainers, geen cursisten, niks dan een lege
parking met één baas en één Drent, ons duo !
Een telefoontje
naar de trainer bracht duidelijkheid het is vrijdag training, vandaag dus
Ondertussen
heeft Lucy dan wel een extra wandeling gekregen, heeft ze in de buurt rond een
vijver de eenden het water kunnen injagen en de merels in de bomen. Ze hebben
er dus onverwacht nog het beste van gemaakt wat er uit te halen was.
Vanavond
gaat het vrouwtje waarschijnlijk mee naar de training, dan kunnen er nog eens
fotos gemaakt worden.
Cartouche Tjiekie van ât Jasperspad, zeg maar gewoon âCartoucheâ
Een Specialleke
We
hebbenhet hier op deze bladzijden al
dikwijls over Cartouche en de bende van Cartouche gehad.
Nu heeft
Jeanny, het vrouwtje van Cartouche een berichtje binnen gestuurd om haar Cartouche
eens behoorlijk voor te stellen.
Na de
moeilijkheden gisteren om de fotos in het bericht te plaatsen, en de oproep
aan Jeanny om de fotos afzonderlijk toe te sturen, vonden we deze morgen het
gevraagde al in onze mailbox.
Ontdek op
de lijnen hieronder de ware Cartouche
Cartouche Tjiekie
van t Jasperspad, zeg maar gewoon Cartouche"
Cartouche is per toeval
bij ons terecht gekomen, we waren niet op zoek naar een dekreu maar gewoon naar
een lieve familiehond die goed zou kunnen opschieten met onze zoon van 6, opa
en oma in huis, onze ouwe bastaard reu van 12 en de kat. Hij was een beetje het
lelijke eendje, volgens kenners had hij te veel wit, en het streepje op zijn
neus stond scheef. Voor ons was dit onbelangrijk we gingen voor zijn karakter.
Ja karakter had hij! Stout, uitdagend, onverschrokken, provocerend, dapper,
ondeugend, maar nooit gemeen, altijd lief en aanhankelijk. Toen zijn fokster na
6 maanden zijn stamboom kwam brengen was ze aangenaam verrast. Ze vroeg hebben
jullie er wel eens over na gedacht om eens een show met hem te lopen? Van het een kwam het ander en inmiddels is
hij de trotse vader van 28 pups waarvan er zelfs één met het vliegtuig naar
Rusland is gegaan, er 13 in
België wonen en er in de toekomst er één naar Duitsland, en één naar
Zwitserland gaat, en de rest in Nederland woont. Niet slecht voor een te
witte jongen.
Hoezo te wit? Gewoon
veel sneeuw!
Tijdens de puppycursus bleek al gauw dat
Cartouche nergens bang voor was en een eigen willetje had. Niet vervelend of
agressief maar meer van ik doe wat ik doe en vraag niet waarom
Zijn neus vertelde altijd
waar vreten was, en pogingen om biologisch te tuinieren en zelf te composteren
mislukte omdat hij altijd de inhoud uit de compostvaten haalde. Ook hield hij
van Chinese lekkernijen zoals eieren die al een half jaar in de grond gestopt
zaten nadat de kip ze 6 weken bebroed had. We zijn braaf 2 jaar lang met hem
naar een cursus geweest, en hij haalde ook zijn diplomas maar dan alleen omdat
Cartouche op dat moment vond om dan toch zijn best te doen. De vader van
Cartouche was Doerak, een door Rob Key gefokte reu, en we hebben van de
eigenaar van Doerak gehoord dat deze opa echt wel zijn naam eer aan deed. Toen
ik een keer klaagde over de wildheid van Cartouche zei hij dat gaat over als
hij wat ouder is, Oh zei ik blij wanneer is dat? als hij 6 of 7 jaar is
Cartouche was toen 16 maanden, maar ik moet zeggen, het laatste jaar is hij een
stuk rustiger.
Pfff....... shows lopen? Ik laat liever thuis mijn beste kant
zien!
Ja wij hebben ook al
vele wild west scenes met Cartouche beleefd, zoals die keer dat hij een hele
kudde koeien door 3 drie draden heen joeg en hijzelf werd achternagezeten door
een kudde wilde paarden met veulens. Wij wonen in het grensmaasgebied en daar
lopen allemaal kuddes wilde paarden. Hij ging er van door en we konden hem niet
volgen. Toen zagen we in de verte een National Geographic scene van een kudde
paarden die een harige witte lefgozer insloten. We waren te ver weg om in te
grijpen en rende, en schreeuwde ons de longen uit het lijf en vreesde het
ergste. Cartouche was minder onder de indruk hij ging tussen 2 houten hekken
zitten om wild tegen te houden en ze konden net niet bij hem. Woest en wild
hadden ze staan briezen en hem helemaal vol gesnotterd. Het scheelde echt maar
centimeters. Toen we puffend aankwamen en de paarden weg waren dachten we van
die heeft zijn lesje wel geleerd, maar nee hoor, hij beschouwt ze nog altijd
als domme kuddedieren die je even in de hak moet bijten en hup het hele zaakje
slaat op hol.
Maar zijn onverschrokkenheid heeft ook goede
kanten. Tijdens een vakantie in Normandië gingen we naar het eiland Saint
Michel. Waarschijnlijk had iedereen die dag besloten hier naar toe te gaan want
het was druk, druk zo druk. Je kon geen kant meer op en de straatje raakte
verstopt. Er ontstondpaniek, mensen
werden boos en kinderen begonnen te huilen. Tussen al die duizenden benen zat
ook Cartouche geklemd. Er werd steeds tegen hem aan gelopen, ze trapte op zijn
staart, maar hij gaf geen krimp. Behoedzaam zocht hij voor ons de ruimtes en
leidde ons uit de hysterisch wordende massa.
Christian en Cartouche in Normandië
Vader en zoon, Cartouche en Lennaert
Verder is hij precies
wat wij wilde, een lieve, sociale, goedzakkige, pluizige knuffelbeer die nog
altijd zijn mannetje staat, en het lopen van een show meer iets voor opgedofte
poedels vindt. Dit is weer terug te lezen in zijn laatste beoordeling van de
Belgische Clubmatch, en dat zal ook wel niet veranderen: Ringgedrag kan beter
ten opzichte van andere honden .
Er is een uitspraak
Eens een Drent, altijd een Drentdaar
wil aan toe voegen Met een Drent in huis, is het nooit meer saai
Een 15-jarige Asielzoeker jongen komt voor de eerste keer in zijn
leven samen met zijn vader in een modern winkelcentrum.
Stomverbaasd kijken zij naar alles wat zij zien, en in het bijzonder naar twee
blinkende zilveren muren die regelmatig open- en dichtschuiven.
De jongen vroeg: "Vader,wat is dit ? " Waarop de vader
heel eerlijk antwoordde: "Zoon, ik heb nooit zo iets eigenaardigs in mijn
leven gezien, ik weet echt niet wat het is". Terwijl vader en zoon met open mond naar de zilveren muur stonden te
kijken, komt een oude, dikke dame in een rolstoel aangereden en drukt op een
knopje.
De muur gaat open, en de dame rijdt met haar rolstoel in een klein kamertje
waarna de muur zich weer sluit.
Stomverbaasd
kijken de jongen en zijn vader naar de kleine cijfertjes boven de muren, die
één voor één oplichten, tot het laatste cijfertje bereikt is. Daarna beginnen
zij in omgekeerde volgorde terug te branden.
Uiteindelijk gaan de muren terug open en een prachtige,
rondborstige blondine komt uit het kleine kamertje tevoorschijn.Waarop de
vader, zonder zijn blik van het prachtige schepsel af te wenden, zachtjes tegen
zijn zoon fluistert:"Ga vlug je moeder halen !!!"
Gisteren
kregen we vanuit Oud-Turnhout een terugblik op een jaar geleden dezelfde datum.
Blijkbaar was niet alleen ten huize Faes op dat moment de spanning te snijden.
We zijn
welzeker dat er op meerdere plaatsen de computer niet is afgezet die nacht.
Maar het was een slapeloze maar vruchtbare nacht.
Plots
hadden we 15 honden in huis, en daar was alleen het koppel Hera Cartouche voor
verantwoordelijk.
Nu een
jaar later, en met negen van de twaalf pups op de terugkomdag mogen we zeggen
dat we een mooi nest gezonde honden hebben terug gezien. En met een beetje
geluk en met wat beter weer hadden we
waarschijnlijk een voltallig nest hier gehad. Werner stuurde ons gisteren nog
een mailtje dat het hem erg speet dat hij niet bij de groep kon zijn maar dat
hij nog snel een over en weertje naar Amerika moest maken voor het werk.
We hebben
in elk geval terug afspraak gemaakt om samen naar de lentewandeling van de BVDP
(Drentenvereniging) te komen in de buurt van Langdorp.
Belle
& co
Verslag
over een nacht in Oud Turnhout, een jaar geleden
Precies een jaar
geleden hing er hier in huis een héél gespannen sfeertje. Er was daar in
Vosselaar nl duidelijk iets aan de gang. Om 16u zou dierenarts Nelly komen
evalueren en sindsdien werd het muisstil op het blog. Vrééééééééselijke stilte.
Dit kon 2 dingen betekenen: of de puppies waren onderweg of er was daar iets
serieus mis. Om 23u besloten de ijsberen hier dan toch maar te gaan slapen,
maar van slapen kwam niet veel in huis. Om 1u vertrok er al ééntje terug naar
beneden om het blog nog maar eens te checken en bingo! Het waren er 5!!!!!
Terug het bed in om dan te concluderen: ja maar, wie zegt dat ze dat al
allemaal waren. Huppekee terug naar beneden, deze keer met kussen en dekbed!
Dit moest op de voet gevolgd worden. Op een gegeven moment werd heel de
bovenverdieping dan ook luidruchtig ingelicht: T ZIJN ER AL
10!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 12 werden het er uiteindelijk, 12 prachtige kerngezonde
drentjes.
Ondertussen hebben
we al een heel jaar kunnen genieten van ons prachtexemplaar Lando en alle lieve
mensen die we door zijn broertjes en zusjes hebben leren kennen.
Bende van Cartouche,
wij wensen jullie één voor één een heel gelukkige verjaardag!
De Wouterkes
PS: Dankjewel Jan en
Simonne voor de super leuke verjaardagskaart
Van Lana uit Aalter
Hallo, deze morgen
werd ik wakker doordat mijn baasjes "happy Birthday " aan het zingen
waren. Ik kon mijn Drentenoogjes niet geloven .... Al die geschenkjes! Ik wist
niet wat eerst genomen!!! Ik wens ook mijn broers en zussen een superleuke 1ste
verjaardag toe!!!!!
Mijn baasjes willen ook nog eens een dikke proficiat aan Jan en Simonne geven
voor zondag! Wat een leuke dag! Het is echt fijn om bij zo een toffe 'drentenfamilie'
te mogen behoren!!!!
Ik ga nu nog wat cadeautjes kapot trekken ;)
Waf waf Lana
Normaal
moest hier vanavond een bericht over Cartouche Tjiekie van t Jasperspadvan de hand van zijn vrouwtje Jeanny
verschijnen .
Maar onze
baas kreeg een verschrikkelijk moeilijk probleem met de bijgevoegde fotos die
maar niet in het bericht konden geplakt worden. En goed indachtig van het
gezegde één foto zegt meer dan duizend woorden hebben we dan het bericht niet
geplaatst maar wel een mail met in heel dikke letters bovenaan DRINGEND naar
Jeanny gestuurd met de vraag de fotos nog eens door te sturen maar dan zonder
tekst. t Zal dan wel lukken zegt onze blogspecialist !
Als Jeanny
tussen vanavond en morgenochtend dit /of de mail leest dan kunnen we haar nog
even aan wat opzoekwerk zetten.
Maar t is
voor de gemeenschap Jeanny, onze lezers hangen aan jouw lippen.
Voor
morgenochtend hebben we haast al een puppenkrant klaar dus hele grote haast is
er niet echt bij.
En ook nog
dit Als je onderstaande link opent dan krijg je de verjaardagskaart te zien
zoals wij ze deze ochtend naar de jarige pups stuurden. Aan het einde wanneer
de wens verschenen is staat er rechts onder een vermelding dat je door daar op
te klikken Jack de puppy kan downloaden. Als je dat doet komt Jack
regelmatig onderaan je scherm van links naar rechts en omgekeerd gelopen een aardigheidje
van Jacqui Lawson.
Ik besluit na 30 jaar dan toch maar weer eens te gaan biechten.
Ik deed het gordijn open de biechtstoel opzij, ga naar binnen en
zie tot mijn verbazing eenredelijk goed gevulde minibar, een fles roze bubbels in een
ijsemmer, een bakje gemengde nootjes, een schaaltje met luxe bonbons en fotos
van mooie topless meiden aan de muren. Dan hoor ik de
priester binnenkomen ik zeg: Eerwaarde, vergeef mij, het is al heel lang
geleden dat ik voor het laatst in de kerk ben geweest, maar ik moet zeggen: er
is hier een boel veranderd ! Waarop de priester
geïrriteerd antwoordt: Eruit idioot, je zit aan mijn kant.
Vandaag
vieren we de eerste verjaardag van de bende van Cartouche. In de ochtend van 27
maart 2012 zaten hier twee paar vermoeide bazen ogen naar een bomvolle werpkist
te kijken.
Hera lag
daar prinsheerlijk eten te geven aan twaalf hongerige pups. Een groot deel van
hen had op dat moment al aan de kunsttepel gelegen zijnde een puppyzuigflesje
met puppymelk.
Om kwart
voor twaalf was het eerste pupje geboren en vanaf dat moment hadden de baasjes
en Nelly hun handen vol gehad met pupjes opvangen, droogmaken, wegen en noteren
en elk pupje een verschillend gekleurd herkenningsbandje om het halsje te
knopen. De eerste acht pups kwamen om de vijftien minuten zodat Hera amper
tijd had om ze alle droog en proper te likken. De baasjes konden dan rond vier
uur in de morgen heel tevreden neerkijken op twaalf gezonde mooie pupjes.
Twee
baarden ons wat zorgen omdat ze toch wel heel klein waren, zij zijn later door
het hondenleven gegaan onder de naam van Lili-Lou en Libre. Maar ook die twee
hebben hun achterstand ruimschoots goed gemaakt zoals we eergisteren nog met
eigen ogen konden constateren.
En ze
groeiden als kool door de goede zorgen van moeder Hera die niet van haar pups
week. Toen ze uit de grote kommen gingen eten bleken we ook nog eens de
properste eters ooit in huis te hebben met deze twaalf. Zelden is er een doek
aan te pas gekomen om er eentje terug proper en herkenbaar te maken !
Op zes mei
organiseerden we dan een puppyborrel voor al de kandidaat pupeigenaars. Het
werd een gezellige boel waarbij de puppies aan de eigenaars werden toegewezen.
Van dan af konden de eigenaars zeggen dat kleintje komt binnen twee weken naar
ons toe
Vorige
zondag hebben we dan de meeste van de pups terug gezien. Negen van de twaalf pups
waren samen met ons op de terugkomdag. Negen mooie pups die nog even moeten
uitgroeien. Inmiddels hebben vier van de pups hun LOSH attest al behaald wat
hen in de mogelijkheid stelt in de toekomst een nestje te hebben volgens de
KMSH normen (Sint Hubertusvereniging).
Deze
morgen hebben de baasjes van de twaalf puppies hun verjaardags kaartje in hun
mailbox gekregen, en ook daar zal de eerste commentaar wel geweest zijn al een
jaar geleden, wat gaat het allemaal snel
Straks
geven we in een extra editie van de puppenkrant nog een verhaaltje dat Jeanny
Wessels, het baasje van Cartouche, schreef over Cartouche en zijn zoon
Lennaert.
De ene dag
is de andere niet. Dat bleek weer eens deze morgen toen t baasje met Lucy op
gehoorzaamheidstraining was.
Ons Lucy
was grandioos goed, en het baasje heeft ze eens goed bekeken of het geen ander
hondje was die zondag toevallig achtergebleven was !
Alles
lukte, meer zelfs alles deed ze van de eerste keer goed. Dit was nu wel eens
echt een verschil van 100% tegenover vorige week. Zit, lig, zit & blijf,
lig & blijf, zit voor, wending links, wending rechts, los volgen, slalom
los volgen, je kan het niet verzinnen of ze deed het met een gemak alsof ze
nooit anders had gedaan.
Was het
niet zo koud geweest dan had de baas met zn neus in de wind gelopen, maar er
was ook nog een vriezeman
Vorige
weken had het baasje het probleem dat Lucy niet meer naar t baasje wilde komen
wanneer hij Lucy in zit en blijf had gezet. Ze zat en ze bleef zitten, zelfs
wanneer het baasje haar lokte met een snoepje. Het leek alsof ze met haar kont
op secondelijm was gaan zitten !
Het baasje
vertelde dat aan Rony de trainer en die had gelijk de pasklare oplossing klaar.
zet haar in zit en blijf en maak haar leiband los, ga enkele meter achteruit
en roep haar dan om te komen en dat lukte van de eerste maal. Lucy bleef
zitten en bij het roepen was er plots geen spoor van secondelijm meer te
bespeuren !
Het baasje
is blij met deze professionele aanpak van Rony en zijn dochter Veerle. Er zijn
werkelijk opzienbarende verbeteringen te merken.
Ook
tijdens de wandeling deze avond samen met Belle was het Belle die het hardst
aan de lijn hing.miss Duracell Lucy
niet meer
In een pub zit een stotteraar met als gezelschap een
vervaarlijk uitziende rotweiler. Een andere stamgast vraagt hem hoe oud dat
beestje wel is.
D...dd...dr..drdr.. drie jj...jaar hakkelt de man.
De stamgast vraagt hem of de hond zou bijten als hij hem wilt aaien.
Nn..nn...nnn....ne..nene..ne.....
waarop de stamgast zijn arm al uitsteekt naar het beest en die bijt hem prompt
in zijn vingers.
Verdorie, ik dacht dat je zei NEE, dat hij niet ging bijten!!
ne...ne...nene...ne..nenen..negen op de tien keer wel! zei de stotteraar
Gisteren,
met the day after was het hier stilletjes in Drentenroedelland. Je moest al
hard actie roepen om enige beweging in de oogleden van Belle, Hera, Heros en
Lucy te krijgen. De familiebijeenkomst heeft zo zijn sporen nagelaten in
Drentenland, want niet alleen bij ons ging het er op dezelfde wijze aan toe
luidens de verhalen die we hier in de mailbox vonden.
Nu is het
ook zo dat het hoofdbestuur uit de zelfde overwegingen niemand heeft willen
forceren. Het was meer een geval van laat mij gerust, dan laat ik jou ook
gerust en iedereen was tevreden met die stille overeenkomst !
Zo stilaan
valt alles terug in zn plooi, de rekeningen zijn betaald, de zaal was al
opgeruimd en gepoetst de avond zelf door Dymphna van onze Harry en het frietkot
is al onderweg naar een volgende manifestatie. Volgens Johan zou je die binnen
twee weken ergens zien staan op een drukke Franse Alpenflank, Alpe DHuez
genaamd
Dat het
Drentenleven zich normaliseert gaan we dadelijk merken, Lucy gaat dadelijk naar
de gehoorzaamheidstraining. Hopelijk bakt ze er meer van dan vorige week. Dat
was volgens het baasje verloren geld dat hij beter had kunnen gebruiken om haar
oren te laten openen of ontstoppen. Aanhankelijk is onze floddermie in elk
geval genoeg. t Baasje heeft al tweemaal moeten ingrijpen of ze had met haar
kop op het toetsenbord van de laptop gelegen. Hoe het bericht er dan had uit
gezien je wil het waarschijnlijk, net als onze baas niet weten.
Ook uit
Oud Turnhout komt nog een deugddoend bericht van de Landokes, of zijn het de
Wouterkes die ons het volgende schreven
Belle
& co
Van Lando
& co komt dit bericht
Maanden hebben we
ernaar uitgekeken en (eer*)gisteren was het eindelijk zo ver: de
Faes-terugkomdag! Een ongelooflijke namiddag hebben we er beleefd: eerst een
mooie wandeling waar Lando helemaal uit zijn dak kon gaan met zijn familie, een
uiteenzetting van Nelly waar zelfs Maaren en Thiebe hun mond bijna van openviel
en dan de lekkere frietjes en nagerechtjes. Jan en Simonne, een hééééééééééééle
dikke merci om dit jaarlijks op poten te zetten want wat jaren geleden klein in
jullie living begon is ondertussen al een heel evenement geworden hé, petje af!
Het mooiste van het
hele gebeuren is dat het één grote Faes-roedel-familie is. De groepjes blijven
nl niet beperkt tot de nestjes, maar het klikt ook onderling zeer goed tussen
de eigenaars van alle nestjes. We hopen dan ook dat we dit met z'n allen nog
vele jaren mogen blijven doen!!!!
Met Hera plannen wij bij haar volgende loopsheid, begin
volgend jaar, terug een nestje in combinatie met de reu Cartouche. Die was ook
de vader van het vorige nestje met 12 schitterende pups.
Kandidaten voor een pup
kunnen zich best tijdig aanmelden
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Van Bas & Belle naar Belle, Hera en Heros tot Belle,
Hera, Heros & Lucy.
Lucy is onze jongste Drent, dochter van Hera en kleindochter
van Belle.
