Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Bart fietst tegen kanker.
Mijn voorbereiding en beleving van de 1000 km Kom op tegen Kanker
23-03-2012
De kaap overschreden
Vandaag de financiële kaap van 10000 euro overschreden: 11075 euro. Iedereen die mij steunde 1000 maal bedankt. Deze week verscheen er ook een artikel in de Gazet van Antwerpen. Leuk voor de kids van de klas, en nogmaals een beetje extra aandacht voor de opzet voor Kom op tegen Kanker. Gisteren een telefonisch interview gehad met de een reporter van de Kom op tegen Kanker krant. De krant verschijnt later deze maand. Zal proberen het artikel en dat van GVA te posten op mijn blog. Wat mij erg opvalt is dat alle mensen die voor Kom op tegen Kanker werken enorm hartelijke mensen zijn. Langs de ene kant heb je Karen die alle teams van de provincie Antwerpen voor 100% steunt. Telkens onvoorwaardelijke inzet en altijd even vriendelijk en enthousiast. Echt chapeau. Langs de andere kant de reporter. Ik had slechts een kort babbel (20 min) met hem, maar hij gaf de direct de indruk een zeer aangenaam mens te zijn. Het is super wanneer je in contact komt met zulke mensen. Morgen gaan we de benen eens flink onder spanning zetten. Zondag is er massage voor Kom op tegen Kanker. Ik kijk er naar uit. Het zal een gezellige boel worden. Het blijft me verder verbazen hoe mensen zich inzetten. Velen hebben zich onvoorwaardelijk ingezet om van zondag een prachtige dag te maken. Langs de ene kant de massages, de tombola met schitterende prijzen en het aangename gezelschap. Volgens dat er nu naar uit ziet zal ook het weer onze bondgenoot zijn.
Vandaag en gisteren telkens 2 uur de lente kunnen opsnuiven op de fiets. De lente is er echt nu. Verschillende prachtige voorjaarsbloesems gezien, speenkruid en klein hoeveblad met hun bloem netjes in de richting van de zon. Prachtig. Ook groen begint hier en daar de overhand te krijgen. Gras begint echt groen te zien, de knoppen van de bomen staan stilaan boller en boller. Qua route valt er niets speciaals te melden. Gewoon wat rond de kerktoren gereden van Walem en Hingene. Verder nog een zeer leuk mailtje gekregen van de leerlingenraad van de Ursulinen in Waver. Zij gaan de opbrengst van hun uniformloze dag aan mijn actie schenken. Alles staat nog in de startblokken, meer informatie volgt later. Vrijdag terug tussenstand en ik heb het vermoeden dat we vlotjes over de 10000 euro gaan. Aan alle mensen die me reeds steunden, met wat dan ook, nogmaals heel erg bedankt. Het blijft moeilijk iedereen persoonlijk te bedanken.
Om zes uur liep de wekker af. Er waren voornemens om de Ename classic te rijden. Ben wijselijk blijven liggen, was nog veel te moe. Na anderhalf uurtje dan terug wakker geworden door de schitterende geluidjes van mijn jongste zoon. Het was nog vroeg, maar het is zalig wakker worden dan. Een goed uurtje later zonder doel voor een viertal uren de fiets opgekropen. Ben begonnen met de overkant van de Schelde te nemen (de kant van Temse) richting Dendermonde. Deze zijde is veel rustiger dan de kant van Mariekerke, maar het asfalt is van veel mindere kwaliteit. Geen nood wij Belgen zijn op dat gebied wat gewoon. Aan een gezapig tempo gereden, met de kop vol in de zon. Ik had ander weer verwacht. Ter hoogte van Moerzeke een oude bekende tegen gekomen. Jurgen had er al een tripje opzitten en ben met hem meegereden. Het was plezant om in gezelschap te fietsen. Gezellig praten en terwijl kilometers maken. We zijn helemaal teruggefietst tot in het bekende Ruisbroek om van daaruit af te zakken naar Jurgens thuis in Bornem. Het was echt op den wilden boef en dus naar Sint Amands gefietst en mijn wedstrijdvergunning gaan afhalen. Terwijl de concurrentie even gaan monsteren, want het was daar wedstrijd. Dit weekend ga ik bewust nog even passen, volgende week ga ik weer koersen in Berlare. Enkele rondjes gedraaid en gekeken naar de zwetende lichamen op de fiets. Kan er ook van genieten om naar al dat blits materiaal te kijken. Echt iets voor mannen zeker. Langs vertrouwd terrein (Schelde) terug richting Hingene getrapt. Ik was nog maar net op de dijk toen ik een drietal het pad kruiste. De jongens hielden er een stevig tempo op na. Ideaal om met hen de laatste 15 kilometer af te handelen. Thuis aangekomen, me gewassen en goed gegeten. Dan was het tijd voor de beloofde wedstrijd voetbal tegen mijn zonen. Smartelijk verloren met 14-15, maar ik had verzachtende omstandigheden. Morgen rust, spaghettidag op school, en familiale verplichtingen.
Niet het belangrijkste vandaag, toch een tussenstand:
Na een emotioneel bewogen dag toch een tussenstand: 9835 euro. De eerste keer sinds de start van alles, mijn doelen niet gehaald, en het is mijn eigen fout. Heb een deel van de opbrengst van de kaarsen te laat op de bank gaan zetten, anders was de 10000 euro een feit. Dus wachten tot volgende week om de magische kaap te overschrijden. Verder krijgt mijn 2 de team stilaan vorm en ook de flyers voor massage Kom op tegen Kanker zijn af. Ze zijn prachtige, en staan vol met mensen die heel de actie steunen, het overtreft werkelijk mijn stoutste verwachtingen. Langs deze weg al een heel oprechte dank u aan alle mensen die zich mee hebben ingezet voor dit initiatief. Spontane en onvoorwaardelijke inzet en steun. Echt merci. Morgen zal ik de flyer posten op mijn blog samen met een relaas van mijn tocht van morgen. Ben er nog niet uit wat ik ga doen. Zal er een beetje van af hangen wanneer ik wakker ben morgen, want ben echt moe. Het bobijntje loopt langzaam af.
Maandag gewoon naar school gefietst en vandaag 70 km in de benen. Echt veel zin had ik niet. De hele dag door heb ik dikwijls moeten denken aan het busongeluk met de Belgische schoolkinderen. Wat een drama. Ik hoop dat de familie en omgeving ergens de moed en sterkte vinden om dit proberen te verwerken. Ik heb geen idee hoe ik zoiets te boven zou komen, denkende als papa en leerkracht. Toch proberen mijn zinnen te verzetten op de fiets. Richting Asse en Merchtem gereden. Naar mijn normen serieus doorgereden, eigenlijk afreageren. Ben vertrokken met een stralend zonnetje in het aangezicht. Vandaag ook de eerste maal dit jaar al rijdend een insect opgepeuzeld. Njamie, de lente komt er echt aan. Verder deze week zal het niet vet meer worden op gebied van fietsen. Hopelijk ga ik vrijdag de kaap van 10000 euro overschrijden. Ik heb er een goed oog in.
Met ruim 220 extra kilometers trappen en ruim voldoende slaap zijn mijn doelen voor dit weekend bereikt. Zaterdag was een zwaar bewolkte dag, niet echt om vrolijk van te worden. Daarenboven heb ik aan de lijve mogen ondervinden dat vijf dagen niet op de fiets zitten echt niet bevorderlijk is voor mijn gestel. Van begin tot einde gevochten met de pedalen en mijn fiets. Het zal niet meer voorvallen, desnoods kruip ik maar een uurtje op de fiets, maar dan blijft alles toch min of meer gesmeerd. Met de Rupel, Nete en het Netekanaal als bondgenoot naar Kessel gefietst, om van daaruit af te zakken naar Itegem en Hallaar. Daar was het tijd voor de eerste pitstop. Even dag gaan zeggen bij een oude schoolkameraad. Was blij hem nog eens te zien. Vervolgens de enige hoogtemeters van de tocht moeten verwerken onder de vorm van Heist op den Berg en Beerzelberg. Onder ons gezegd en gezwegen twee veredelde molshopen. Na de eerste regenbui gaan bijtanken bij mijn broer in Beerzel. Vanaf dan was het tegenwind en op geregelde tijdstippen wat regen en motregen. Ik was blij dat ik met net 100 km in de benen thuis was. Zondag was het een heel andere zaak. Mijn lichaam gaf terug de volledige medewerking. Dat in combinatie met een mooi voorjaarszonnetje doet wonderen met een mens. De hele tocht mogen genieten van parende merels, baltsende buizerds en trekkende (soms platte) padden. De lente is eindelijk stilaan de bovenhand aan het halen. Zalig. Na in Temse over de Schelde te fietsen langs Haasdonk naar Beveren gereden. Tussen enkele boomgaarden door naar Verrebroek en Kieldrecht gefietst om dan koers te zetten richting het spookdorp Doel. Heel dat dorp en de omgeving daarrond heeft iets onwezenlijk. Langs de ene kant de kerncentrale en de industrie in de Antwerpse haven, langs de andere kant de prachtige Prosperpolder. Ik hoop dat men vanuit politieke kant het verstand heeft om deze polders niet verder te schaden. Laat er de natuur zijn gangetje maar gaan. Bij het uitrijden van de polder had Daemske weer het spek aan zijn been. Een ellelange kasseistrook met de leuke vermelding dat het wegdek in slechte staat is. Ze hadden gelijk. Ondertussen zo'n 55 km op de teller en tijd om de steun van de wind te krijgen. Met de wind in de zij of vol in de rug het gemiddelde deftig de hoogte in laten gaan. Via het bezoekerscentrum van Saefthinge (schitterende omgeving) verder Nederland ingereden. Dokkerend over donkerrode klinkers door De Klinge gereden. Vervolgens langs metersbrede fietspaden Hulst binnen gereden en via de rechtstreekse verbinding (fietspad) naar Sint Niklaas gereden. Over de grootste markt van België gereden om dan nog een klein ommetje te maken over Temse Velle. Dan van het ene uiterste in het andere terechtgekomen. Carnaval in Temse en overvolle Scheldedijken. Het was niet te doen. De nodige concentratie aan de dag leggen was nodig om te kunnen laveren (heel rustig) tussen kleuters op driewielers,loslopende honden, zwalpend fietsende senioren en verstrooide wandelaars. Laat staan mijn soortgenoten. Was op sommige momenten weer verlegen dat ik op een koersfiets reed. Verschillende wielerterrorristen tegengekomen zonder verstand. Gewoon blijven vlammen ondanks alle drukte, anders zou het gemiddelde wel eens kunnen dalen. Ze moesten verlegen zijn. Ben de laatste om te beweren dat ik niet graag hard rijd, maar wel als de juiste omstandigheden zich voordoen. Toch veilig thuis aangekomen en rustig de tijd genomen om de innerlijke mens te versterken. Dat was nodig want volgens mijn fietscomputer waren we weer 3500 kcal armer. Straks een bolletje ijs extra.
Het heeft lang geduurd voor er nog nieuws te rapen viel op de blog. Maar hier zijn we dan. Zeer drukke week achter de rug en spijtig genoeg geen meter kunnen fietsen. Verschillende afspraken en kapot materiaal waren de oorzaken. Woensdagmiddag zag ik het niet zitten om in de gietende regen te gaan fietsen. Ben niet van plan ziek te worden. De financiële kant blijft erg gunstig evolueren: 9600 euro. Ook aan persaandacht geen gebrek. Volgende week komt er een artikel in de Gazet van Antwerpen. Het is te hopen dat ze niet met mijn close up die zee genomen hebben gaan werken, kwestie van het voor iedereen aangenaam te houden. Er staat ook nog een nieuwe actie in de startblokken: Massage voor Kom op tegen Kanker. Als alles concreet is zal ik meteen alles posten op de blog, zodat we aan veel mensen geraken. Donderdag heeft ook het team Bart Daems team 2 het licht gezien. Heb een tweede team kunnen inschrijven. Verdere info daarover volgt later, de teamleden zijn zich nog in alle anonimiteit aan het klaarstomen. Streefdoel dit weekend: minimum 200 km op de fiets en 16 u in bed. Dat zou heerlijk zijn. Zondag krijgen jullie het relaas van de fietsende kant van de zaak.
Vandaag is het een zeer speciale dag, normaal gezien had Jochen vandaag 37 moeten worden. Het doet toch telkens raar. Zaterdag vier en een half uur één geweest met mijn fiets. Volgens kenners is het belangrijk om te variëren in training, zowel qua parcours als intensiteit. Dus gisteren de auto genomen en naar Hofstade bij Mechelen gereden. Fietske in startmodus gezet en vertrokken richting Leuven. Alvorens Leuven binnen te rijden de afslag genomen richting Holsbeek. De Chartreuzenberg bedwingen was onvermijdelijk. Aan de voet nog enkele wielrenners tegengekomen, wat meteen resulteerde in een wedstrijdje. Dus geen tijd om in de open armen te vallen van het Heilig Hartbeeld in de loop van de klim. Eenmaal boven even naar rechts en terug dalen tot in het centrum van Holsbeek. Via Kortrijk Dutsel kom ik terecht aan het Kasteel van Horst, dat ze volledig aan het restaureren zijn. Echt mooi om zien was het dus momenteel niet. Het kapelletje midden in het veld er recht tegenover des te meer. Prachtig zicht één enkele boom en een mini bouwsel ten midden van het groen. (morgen volgt een foto) Geen tijd om te bezinnen echter, trappen richting Tielt Winge is de boodschapwant ik moest tijdig thuis zijn bij de familie. Onderweg even de weg moeten vragen aan een man die zijn bestelwagen in de berm aan het parkeren was. Later bleek het een agent te zijn die er een flitscontrole kwam uitvoeren. Vriendelijke mens. In de aanloop naar Meensel een stuk van de Omloop van het Hageland meegepikt, om dan mezelf een weg te banen tussen de boomgaarden richting Glabbeek. Schitterende streek eigenlijk het Hageland. Op sommige momenten waande ik me echt in het buitenland. Mooie bossen, stevige hellingen, holle wegen en bovenal mega rustig. Laat nu dat juist zijn waar ik zo van kan genieten. Linter was de volgende gemeente op 'mijn roadbook'. Toevallig de oude spoorwegberm richting Hoegaarden gekruist en dan toch besloten hem te volgen. Aan de voet van de suikerfabriek in Tienen dan resoluut richting Hoegaarden gereden. Vanuit het centrum het rotste stuk van de tocht aangevat. Een lange klim (geen enkel probleem, doe ik graag ) maar bestaande uit kassei, een slechte kasseistrook. Zo'n hoop min of meer berijdbare stenen is echt niet mijn ding. Ik raak er niet op vooruit, wip op mijn zadel als op een trampoline. Mijn woordenschat op dat moment ga ik jullie besparen, ben er niet fier op. Het is op zulke momenten sterker dan mezelf. Eenmaal boven kreeg ik een lekker lopende afdaling voorgeschoteld. Leuk om de snelheid eens lekker in de hoogte te jagen. Van Meldert koers gezet richting Bierbeek en Korbeel Lo. Dan toch een hoofdbaan moeten nemen tot in het centrum van Leuven. De nodige concentratie aan de dag moeten leggen want het was er best druk. Tweemaal een auto moeten ontwijken. Beiden reden zonder te kijken een parking van een winkel op. Een verstrooide puber spande de kroon. Verdiept in zijn muziek kruist hij zonder kijken het fietspad. Ik volledig in de remmen, uit de klikpedalen en hem net kunnen ontwijken. Ik hoor nog net roepen: 'Sorry, meneer'. Het is hem vergeven, weet best wat het is in gedachten en muziek verzonken te zijn. Met de wind in de zijde rustig naar de auto gereden. Net voor mijn aankomst eindigt de tocht in mineur. Twee gesprongen spaken en een volledig geblokkeerd achterwiel. Materiaalpech zal ook de rest van mijn weekend beheersen.
Zondag ging ik sowieso mijn eerste wedstrijd winnen, een duathlon dan nog. Mijn broer had me namelijk gevraagd om rode vlag te spelen in de wedstrijd. Moest in het Bloso domein in Hostade het parcours voorrijden voor de lopers en later voor de mountainbikers. Winst was me dus gegarandeerd. Het plan was om van thuis uit te vertrekken met de mountainbike, mijn taak te vervullen en nadien rustig terug te peddelen. Goed voor een kilometer of tachtig. Murphy besliste er anders over. Bij het veranderen van wielen komt mijn versnellingsapparaat achteraan volledig los. Onhandig als ik ben krijg ik het dan ook niet gemaakt. Ginder dan een fiets moeten lenen (bedankt aan Bart ) van iemand en een licht roze vrouwenhelm.(was de mijne vergeten) Het zag er niet echt fraai uit allemaal. Maar ja, dat kon er nog wel bij. Dus zoals verwacht de wedstrijd gewonnen (hahaha) en klestnat van kledij gaan wisselen. Ben deftig verschoten van het tempo van die lopers. Die eerste mannen vliegen, dat zijn echte atleten. Heel opvallend was het verschil tussen de koplopers en de rest. Verschillende lopende en fietsende lijken de revue zien passeren. Chapeau voor de mannen die hun duathlon tot een goed einde hebben gebracht, op welke plaats dan ook. Een pak minder training in de benen dan verwacht dus, maar dat halen we wel in.
Vandaag klokt de teller 8925 euro af. Knap bedrag dat we al kunnen schenken aan het wetenschappelijk kankeronderzoek. Verder gaat de thermometer morgen richting 15°c. Prima temperatuur om de benen los te zwieren op de fiets. Morgen staat het Hageland op het programma. Een heuvelachtig gebied, ik kijk er naar uit. Gisteren telefoon gekregen van Kom op tegen Kanker. Ze gaan een artikel wijden aan mijn initiatief in de Kom op tegen Kanker krant. Dat doet me wel iets, want als ik me niet vergis heeft Jochen tijdens zijn ziekte ook in de krant gestaan. Later dit weekend nog wat achtergrondinformatie over mijn activiteiten en hopelijk ook een degelijke foto.
Net de nieuwsbrief ontvangen van de 1000 km. Weer verschillende mooie getuigenissen en de toezegging van 2 bv's die het peloton gaan vervoegen. Rarara wie? Diep in mijn binnenste hoop ik dat er ook nog een wielerprof zich aansluit bij het peloton. Zou het ongelooflijk vinden om eens met zo iemand op pad te gaan. Wie weet leest er eentje deze oproep. Buitengewoon belangrijk is het artikel dat toelichting geeft waar al het geld van de 1000 km naar toe gaat. Zal de nieuwsbrief hieronder toevoegen, je kunt natuurlijk ook een kijkje nemen op www.1000km.be
Vandaag de eerste keer duidelijk kunnen merken dat de dagen langer worden. Deze morgen werd het op de weg naar school voor het eerst terug een beetje licht. Het is vroeg opstaan, maar het heeft zeker zijn charmes om met de fiets richting Walem te trekken. Je ziet soms prachtige dingen 's morgens. Ik vond het dus de moeite om even te stoppen en wat foto's te maken. Vandaag ook mijn tussenstand gekregen: 8200 euro. Super, de 10000 euro komt in het zicht.
Eerste wedstrijd van het seizoen. Vorig jaar een heel jaar in de lappenmand gelegen. Echt liggen sukkelen met de knie. Frustrerend. De zenuwen waren dan ook gespannen, ik wist niet echt waar ik stond op conditioneel vlak. De mensen die mij een beetje kennen weten dat ik niet snel zenuwachtig ben, maar vandaag was dat anders. Het nummer 75 zal dit seizoen het mijne zijn. Voor de start al de nodige nervositeit, veel nieuw materiaal gespot, veel bleke benen en hier en daar toch een stel bruine kuiten. Die eerste wedstrijd zorgt ook voor het nodige gewring en bij sommigen veel te veel testosteronen. Het was voor mij een hele geruststelling wanneer ik in de buik van het peloton over de eindstreep bolde. De conditie is dik in orde, gedurende de hele wedstrijd nergens problemen gehad. Het harde labeur van de winter werpt zijn voorlopige vruchten af. Mijn trainingsmakker heeft al een hele bak vruchten binnen. Hij heeft de eerste wedstrijd meteen gewonnen. Langs deze weg een dikke proficiat Peter, het zal je laatste niet zijn. Hij krijgt loon voor zijn harde werken. Dit hoort niet echt bij mijn voorbereiding voor de 1000 km, maar des te meer bij mijn overleden vriend Jochen. Hij was vroeger een zeer getalenteerde wielrenner. Hij heeft mij meermaals gevraagd om mee te gaan koersen, en heb nooit toegehapt. Daar heb ik spijt van. Niet dat ik ooit op zijn niveau zou geraken, maar het had bijzonder leuk geweest. Met deze achterliggende gedachte en door de aansporingen van Peter ben ik beginnen koersen. Niet dat ik potten ga breken ( botten misschien wel ),want ik mis talent en kracht. Toch amuseer ik mij geweldig, kan me echt uitleven op mijn fiets en wie weet valt er wel eens iets uit de lucht. Met deze zal mijn motivatie om de 1000km te fietsen jullie nu wel helemaal duidelijk zijn, en hoop ik dat er iemand heel trots op me is.
Voorlopig nog geen tussenstand gekregen van deze week. Waarschijnlijk maandag. Deze week nog wel wat kilometers gereden, het was dan ook aangenaam fietsweer. Vandaag grote rustdag. Genieten van de eerste voorjaarskoers. Iets waar ik toch al een tijdje naar uitkijk. Ben benieuwd welke renners goed voor de dag gaan komen, altijd spannend voor een wielerliefhebber. Morgen grote test voor mezelf. We gaan eens testen hoe het met ons conditioneel is gesteld. Meer daarover morgen.
Het tripje naar zee op zondag was best pittig. Op geen enkel ogenblik de kans gehad om mezelf even uit de wind te zetten. De wind blies vanaf de eerste tot de laatste meter vol op mijn kop. Het was trappen geblazen. Toch iets meer dan 100 km gefietst en het was mooi weer. Het grootste deel van de tocht van het zonnetje kunnen genieten. Vandaag telefoon gekregen van de mensen van Kom op tegen Kanker. Mijn initiatief wordt opgenomen in hun nieuwsbrief. Vanaf vandaag kun je een stukje over mij lezen op hun site www.1000km.be Dit doet me veel plezier, nog maar eens een extra stimulans om door te gaan met fondsen werven.
Vandaag met de nodige omzwervingen naar Geraardsbergen gefietst. Er stond 136 km op de teller. De eerste 60 km waren best zwaar met wat regen en een stevige tegenwind. Als apotheose de muur bedwongen. Het blijft een verdomd steil ding. Persoonlijk vind ik het echt spijtig dat ze hem uit De ronde van Vlaanderen hebben gehaald. Hij is en blijft mythisch voor mij, een deel van. Na de beklimming heb ik de plaatselijke horeca even gesteund om dan de terugtocht aan te vatten. Dat was merkelijk minder zwaar. De gemiddelde snelheid lag beduidend hoger. Over Onkerzele, Schendelbeke,Nederhasselt en Denderleeuw naar Affligem gereden. Een deel van de tocht heb ik de Dender gevolgd. Mooi en rustig fietsen, enkel goed oppassen voor oneffenheden in het asfalt door boomwortels. Echt gevaarlijk soms. Vanuit Affligem nog enkele hellingen meegepikt om dan via Asse, Merchtem en Londerzeel terug naar Hingene te rijden. Lekkere douche genomen en dan het noodzakelijk kwaad: fiets poetsen. Het was echt nodig. Het was dikwijls schandalig hoe sommige fietspaden en wegen er bij lagen. Wanneer ik 40 kilometer naar het noorden fiets kom ik terecht op brede en mooie fietspaden. Waarom kan zoiets bij ons niet? Ga hier niet te veel zagen, ik heb genoten van mijn tripje. Morgen naar zee, als het niet te glad is 's morgens. Volgens de voorspellingen van de eerste tot de laatste meter wind tegen. Joepie!!!!
Vrijdag: financiële update. Vanaf de middag 10 keer de mail checken om de huidige stand te weten te komen. Wederom van mijn sokken geblazen: 7845 euro. Super!!! Elke keer opnieuw doet mijn rekeningstand me verbazen, en ik hoop dat het zo blijft. We blijven ons volledig geven, elke euro telt dubbel en dik. Dit weekend staat in het teken van de fiets. Ben van plan om wel wat kilometers af te malen. Mijn vrouwke is met de kids al naar zee getrokken. Ik krijg zaterdag een dagje tijd om enkel met fietsen bezig te zijn. Zalig. Zondag trek ik ook naar de kust. (met de fiets natuurlijk) Het zal een goede zaak zijn voor de gemoedsrust.Wanneer ik wat kan trainen sta ik steviger in mijn schoenen, kan ik geruster de 4 daagse aanvatten. Zal proberen een verslagje uit te brengen van mijn tochten.
Na drie dagen relatieve rust (enkel fitness), heb ik terug de fiets van stal gehaald. Het begon aan mijn geweten te knagen, dus vandaag moest er gefietst worden. Na de bittere koude hebben de weergoden gekozen voor regen en veel wind. Wat viel dat tegen zeg. Er stond een zeer stevige bries, het was trappen geblazen. Wat verlang ik momenteel naar warmte en zon. Toch net iets meer dan 2 uur op pad geweest met de mountainbike. De racefiets blijft tot het weekend op stal. Vanuit de thuisbasis recht naar Buggenhout bos gereden. Een groot en prachtig bos hoofdzakelijk bestaande uit beuk en eik. Je kunt er ook mooi door fietsen, het zijn mooie verharde paden. Het was er heel rustig vandaag en ik zat min of meer uit de wind. Ideaal terrein om op een zondag eens gaan te wandelen met de familie, om daarna één van de gezellige tavernes te bezoeken om iets te drinken of te knabbelen. Je moet ook eens kijken naar de verandering van het landschap. In de aanloop naar het bos is het biljartvlak. Naar het einde toe, richting Peizegem zie je onmiddellijk de eerste mooie glooiïng in het landschap. Vanaf Merchtem vind je af en toe al een stevig klimmetje, tof terrein om te trainen. Na wat rond te fietsen in het bos, rustig over Londerzeel naar huis gereden. Vrijdag is er terug een financiële update, en dit weekend hoop ik bij goed weer wel wat uurtjes op de fiets door te brengen.
Zaterdag nog eens op pad getrokken met mtb. Grotendeels de zelfde tocht afgewerkt dan woensdag. Wel geen rondjes gereden in het broek, maar er een extra lus gereden richting het vertrouwde Walem en Sint Katelijne Waver. Vanuit de Hazewinkel ben ik langs Heindonk richting 'de skiput ' in Walem getrokken. Daar kun je het te rijden traject een beetje zelf kiezen met de mountainbike, ofwel blijf je veilig boven op de dijk, ofwel kies je voor het avontuur en vervolg je je weg langs het water. Een twijfelaar zoals ik kiest voor een gezonde mix. Daarna voorbij de club van het dorp (FC Walem) gereden en langs de zandweggetjes van Battenbroek terug boven op de Netedijk geraakt. Even terug richting brug autostrade gereden en langs de kleine vijver (ook hier kun je kiezen tussen het zand of het asfalt) naar het fort van Walem getrokken. Achteraan het fort door de velden met prei richting kerkhof Elzestraat gereden en de oude spoorwegberm afgereden tot aan de Lange Zandstraat. Dan heb ik snel even mijn broer aan het werk gezet en enkele foto's laten nemen. De laatste weken heb ik al meer foto's laten nemen van mezelf dan in de laatste twee decenia. Daar heb ik gekozen voor de Beukendreef om iets over de helft naar de dijk te fietsen. Van daaruit heb ik gekozen voor de gemakkelijkste weg, want de koude had wel degelijk een grote inpakt op het lichaam. Ben dan gefietst tot aan de brug van Walem om daar over te steken en langs de kant van Rumst naar Boom te fietsen. In Boom dan spijtig genoeg moeten stoppen aan het enige licht op de tocht om dan langs het kanaal en de sluizen van Wintam terug af te zakken naar Hingene en een welverdiende warme chocomelk. Normaal gezien zou mijn gps route onderaan moeten verschijnen, maar aangezien ik niet echt een computertechneut ben kan ik niks beloven. De routes komen van een applicatie op mijn telefoon.(map my ride) Ik hoop in de toekomst de trotse bezitter te worden van een garmin fiets gps. Nog even wat sparen, het is een kostelijke zaak.
Toen ik tijdens de middagpauze even mijn mail ging checken ben ik serieus geschrokken: 6120 euro op mijn rekening van Kom op tegen Kanker en dit op een maand tijd. Het bedrag van 5000 euro is ruimschoots binnen, maar we (ik krijg enorm veel steun van alle kanten, ben slechts een kleine schakel in de ketting) zijn nog lang niet van plan om te stoppen. Het geld voor wetenschappelijk onderzoek naar kanker is meer dan broodnodig. Bij deze nog eens duizend maal dank aan alle mensen die reeds steunde, zal het later zeker persoonlijk doen. Ben jullie ontzettend dankbaar. Na onze wekelijkse vergadering op vrijdag had ik veel stof tot denken in de wagen. Ik maakte me de bedenking dat in deze levensfase alles op wieltjes liep. Naast drie super zonen, heb ik ook een geweldige vrouw aan mijn zijde, veel toffe mensen in mijn omgeving en ik heb tot op zekere hoogte alles wat mijn hartje verlangen kan. Daarboven start ik (met de steun van velen) een actie met op korte tijd al dit resultaat. Wanneer alles me echter zo voor de wind gaat houd ik de woorden van Jochen in mijn achterhoofd: Bartje, intens genieten van alle goede momenten, hoe lang of hoe kort ook. Want als het te goed gaat vinden ze ergens wel iets om je terug met beide voetjes op de grond te brengen. Dus intens genieten doe ik nu volop. Al lang stond er een fles champagne klaar in de ijskast met een bepaald doel, maar ik had niet gedacht ze zo vlug te kunnen kraken. Iedereen mag gerust zijn: ik zal er (en van alles) intens van genieten.
Met ruim 220 extra kilometers trappen en ruim voldoende slaap zijn mijn doelen voor dit weekend bereikt.
