Nog één maand op de kop, voor het vertrek van de 1000 km. Hopelijk zijn ze hierboven al het goede weer aan het opsparen en sturen ze nu reeds alle regen naar beneden. Vandaag onze uitrustingen gaan ophalen. Met dank aan de mensen van de firma Doltcini om nog eens extra korting te geven voor onze uitrusting en de vlotte service. Maandag nog iets meer dan 2 uur op de fiets doorgebracht. Verder nog een beetje rust genomen. Morgen terug enkele uurtjes trainen. Zoals reeds eerder gezegd is ook het tweede team compleet. Op donderdag 17 mei zal Fons (papa van Jochen) de hele rit voor zijn rekening nemen. Hij is gedreven, gisteren stonden zijn losse rollen op het terras. Hij had die dag een uurtje gereden en hij beloofde me plechtig om vandaag om 8u 's morgens hetzelfde te doen. Vrijdag nemen Gunter en Steve (2 kameraden van mij) ieder 125 km voor hun rekening. Zaterdagochtend zal mijn broer Tom naar Tongeren rijden, Stef (een kennis van Jochen) zal vanuit Tongeren terug naar Mechelen rijden. Op zondag zal Jelle (stiefbroer van Jochen) de rit naar Brasschaat afwerken en Ben (vriend van Jochen en mezelf) gaat de 1000 km op voortreffelijke wijze afronden. Hij zal zichzelf moeten mengen in de eindsprint. Vele mensen vroegen reeds op welke plaatsen ze kunnen gaan supporteren. Voorlopig heb ik daar nog geen concreet antwoord op. Op 9 mei aanstaande is het een grote vergadering in verband met de 1000 km, waarop het parcours in detail zal besproken worden. Zodra ik dan iets meer weet, zal ik al het nodige posten.
Oorspronkelijk was het de bedoeling om dit weekend terug een wedstrijd te rijden, ware het niet dat ik al enkele weken met een verrekking in mijn bil sukkel. Geen erg, gewoon fietsen gaat best. Het versnellen na bochten is wel een probleem. Dan is het gevoel in de bil niet aangenaam. Ook na een week rusten was dit niet weg. Dus heb ik besloten geen risico te nemen. Spijtig, want had er echt zin in, voel me goed in mijn vel. Aanpassen van het programma dus. Zaterdag 150 km gereden: De Scheldeprijs. Rustig vertrokken in Schoten in een groepje van een man of 20. Eigenlijk iets te rustig. In het begin kunnen genieten van de omgeving en de prachtige villa's in Schilde en omgeving. Onderweg dan aangepikt bij een aantal snellere renners. Na enkele honderden meters en een kort gesprek had ik onmiddellijk door dat ze niet 'Janneke en Mieke' waren. Op en top getrainde mannen (coureurs). De vaart zat er serieus in. De mannen gingen voor de 100 km, ik moest daarna nog 50 km alleen verder, met een degelijk bries in de vlakte. Het geluk was echter aan mijn zijde, want net voorbij de bevoorrading in de Noorderkempen kruisten we het pad van een omvangrijker peloton waar de snelheid perfect lag. Aanpikken dus. We zitten in de buurt van Turnhout en flirten dikwijls met de grens.Weer kon ik genieten van de mooie biljartvlakke omgeving waar je ook jezelf op verschillende plaatsen kunt ontspannen. Later passeren we De Lilse Bergen, De Hoge Rielen en reden vlak langs Bobbejaanland. Na de tweede bevoorrading kwam er in het peloton een afscheiding en de snelheid ging andermaal de hoogte. In het begin werkten we prima samen, daarna waanden enkele jongens zich Boonen en moesten zonodig de boel aan flarden rijden, zeker in de sterk opkomende wind. Na een tijdje ervoor gekozen de laatste tien kilometer rustig alleen af te werken, alles terug losgooien. Om af te sluiten met noodzakelijk kwaad, 1500 m kassei. Van losgooien was totaal geen sprake meer. Het was prima weer, geslaagde tocht. Zo moet het. Zondag rustig ontbijt genomen met de familie. Kan onwaarschijnlijk genieten van lekkere pistolets, koffiekoeken, de vertrouwde tas sterke koffie en het gebabbel (of de geluidjes) van mijn dan al klaarwakkere zonen. Daarna net iets meer dan 80 km de polders in getrokken. Na Sint Niklaas recht richting Hulst gereden. De wind blies pal op kop. Prima training dus. Van daaruit koers gezet richting Kieldrecht. Prachtig landschap. Een evenwichtige combinatie van boomgaarden (mooi in bloei), weides, water en prachtige uitgestrekte bloemtapijten. Op verschillende plaatsen worden daar op grote schaal tulpen gekweekt. Dat geeft schitterende plaatjes. Het zijn echt zeer uitgestrekte gekleurde vlakken. Voor zij die graag fietsen, dit is een uitgelezen gebied. Ook met kinderen, want het is er erg rustig, je komt haast geen volk tegen. De enige spelbreker kan de wind zijn. Wil je er graag eens gaan fietsen, dan kan ik het volgende meegeven: komende van Antwerpen (E34) neem je de afrit Kieldrecht Vrasene en boven op de brug rechts. Onmiddellijk links vind je een prima parking waar je wagen veilig staat en tevens een uitstekende uitvalsbasis om de polder te bestormen. Langs Beveren, Bazel en Temse naar huis gereden. Bij het sluiten van de garagepoort vielen de eerste druppels. Oef. Vrijdag kreeg ik door dat het startgeld stelselmatig blijft stijgen. Nu reeds het mega bedrag van 14300 euro. Verder een beetje last minder op de schouders. Het tweede team is volledig. Allemaal op en top getrainde mannen. Sommigen gaan zelfs in afzondering naar Mallorca volgende week. We zullen er klaar voor zijn. Ondertussen is ook afgesproken wie wanneer zal rijden. Aangezien ik later deze week nog iets nuttigs wil neerpennen ga ik niet alles uit de doeken doen.
De laatste dagen is het niet echt lekker weer om te trainen. Alle dagen iets meer dan 2 uur gefietst en steeds gedwongen (drijfnat) moeten terugkeren. Enkele heftige buien op mijn donder gekregen. Het was maar goed dat ik telkens tervoren besloten had in de buurt van de woonst wat rondjes te draaien, zodat ik altijd binnen het half uur terug thuis kon zijn. Niet echt afwisselend, gewoon een kwestie van terug de benen wat los te gooien na een week rust. Dit weekend is het de bedoeling om de afstand terug de hoogte in te jagen. Ik hoop dat het weer een beetje mee wil dan. Vier à vijf uur in regen fietsen zie ik niet echt zitten. Ben de laatste dagen nog bezig geweest met de afhandeling van de praktische dingen in verband met het tweede team. Ook onze team uitrusting is een feit. Het was oorspronkelijk mijn bedoeling het shirt te laten bedrukken, maar dat werd te kort keren, met de kans dat alles niet op tijd klaar zou zijn. Dat risico wilde ik niet nemen. Niettegenstaande dat vind ik de outfit sober en mooi. Het oog wil namelijk ook wat.
Terug van een weekje volledige rust. Batterijen helemaal opgeladen en zeker 2 kilogram extra lichamelijke ballast. We weten weeral waarvoor we fietsen de volgende dagen. Vandaag 2 uur gefietst in constante regen. Niet echt plezant. Ik was op het einde kletsnat tot op mijn huid, ondanks dat ik goed voorzien was. Pech. Vanuit de woonplaats tot aan de voet van de Zimmertoren gereden. Bij gebrek aan water (!!!)heb ik eerst de Schelde, Rupel en daarna de Nete gevolgd en via binnenbaantjes naar de ouderlijke woonst gereden. Tijd voor een verkwikkende douche, droge kledij en 1/2 uur fiets poetsen. We zijn terug vertrokken. Afwachten wat de weergoden ons de volgende brengen. We zien wel.
Tot op heden dit weekend net geen 7 uur gefietst. Het weekend stevig begonnen met een dik 4 uur durende tocht richting Hageland. Mijn broer Wim was mijn gezel. Leuk bijpraten en toch een goed tempo onderhouden, zo moet het.We zijn via Bonheiden, Keerbergen (waar we Sven Nys kruisten), Haacht en Werchter richting de Chartreuzenberg gereden. Andermaal de route richting Tielt Winge gekozen, en dan verder binnendoor afgebogen naar Lubbeek. Eerste allemaal leuke, kleine éénvaksbaantjes genomen. Rustig fietsen, geen kat gezien. Dan een stuk grote baan genomen en zo Leuven binnen gestoven. Nog even 'de Boelenberg' meegepikt om de spieren even op te spannen en dan tot de constatatie gekomen dat er eigenlijk wel een deftig windje staat. Dat is op zijn eigen geen enkel probleem, ware het niet dat hij de laatste 40 kilometer vol op ons bolleke zou blazen. Lastige terugtocht dus, maar prima training. Na 4 uur en 20 minuten genoten van een heerlijke shake bij mijn broertje thuis. Was blij dat we eindelijk nog eens samen op pad gingen en hoop dat het in de toekomst meer zal gebeuren. Vandaag heb ik de benen losgegooid in het gezelschap van kameraad Ben. Hij zal 125 km voor zijn rekening nemen in mijn tweede team. Vandaag was het onze eerste gezamelijke training. Ditmaal via de Scheldedijken en Buggenhout richting Merchtem gereden en terug naar het vertrouwde nest getrapt via Peizegem, Malderen en Lippelo. Een beetje zeveren, trappen en genieten van de golvende omgeving. Mijn zondag was prima begonnen. Veel gelachen ook, zeker op het ogenblik dat Ben vroeg om even te zwijgen. Hij moest zich even op de fiets concentreren, ademhaling en hartslag. Hij is wel een doorbijter, ben er 100% zeker van dat hij de 125 km met glans zal afronden. Dan samen met Ben en de familie lekkere pistolets gegeten en de zetel opgezocht. Wel met het gezelschap van 2 zieke kids. Keelonsteking en oogonsteking. Heb zelden op zo'n rustige manier naar de koers kunnen kijken. Wie zei ook alweer:' Elk nadeel, heb ze voordeel'! De hoogmis van het wielrennen: De ronde van Vlaanderen. Ontzettend genoten van een superieure Boonen. Hij is weer de held van vroeger(voor mij altijd geweest). De vorige jaren waren er echter velen die hem afschreven. Daar heb ik me dikwijls vreselijk kunnen aan ergeren.Laat het zelden merken, maar was dikwijls innerlijk aan het koken wanneer hij onterechte kritiek kreeg. Ben een onvoorwaardelijke Boonen fan, hij heeft enkel de vorige jaren dikwijls pech gehad.In koers heb je veel niet in handen en heb je dat tikkeltje geluk nodig. Elk klein beetje tegenslag is dikwijls voldoende om niet te kunnen winnen. Eindelijk is het tij gekeerd. Zelden zo hoog gesprongen. Tommeke Boonen jij zette vandaag de kers op mijn dag. Het was vreselijk balen voor Cancellara. Maanden keihard werken en dan de ronde zo moeten verlaten. De symphatiek Zwitser verdient dit echt niet. Hopelijk valt de schade mee. Morgen nog enkele uurtjes trainen en dan een weekje rust, ook op de blog waarschijnlijk. Deze week zijn mijn vrouwke en ik 10 jaar zeer gelukkig getrouwd. We trekken er een weekje op uit, volgens ons mannen om 'terug verliefd te worden'. We zullen zien!!!!
De financiële teller slaat op hol: 14071 euro!!! Buitengewoon, met geen woorden te beschrijven. Niet in de verste verte gedacht dat ik (met de hulp van heel veel mensen) ooit dit bedrag zou vergaren, en het is nog niet gedaan. Nu is het aan mij om niet te falen bij het fietsen. Morgen rust, zaterdag, zondag en maandag gaan we zwaar trainen.
Met het gezelschap van een stralende zon een 3 tal uren op de fiets doorgebracht. Vanuit de Zonnebergen vetrokken naar Bonheiden, Keerbergen en Werchter, om van daaruit af te zakken naar de Leuvense vaart. Met de wind in de zijde recht naar het Zennegat getrapt om van daaruit de vertrouwde route (Rumst-Boom-Hingene)naar Hingene te nemen. Sinds zaterdag eindelijk terug in korte broek kunnen fietsen. Veel aangenamer. Dan was het tijd om met de kinderen te ravotten en te genieten van het heerlijke lenteweer. Nog dik een maand en een half en ik moet starten aan mijn 1000 km. Tijd begint te dringen. Ga de verkoop van de kaarsen afronden en me vooral bezig houden met fietsen. Begin me hoe langer hoe meer zorgen te maken over de afstand. Dus: trainen is de boodschap.
Vandaag een telefoontje gekregen van Pascale en Wim met de definitieve opbrengst van massage Kom op tegen Kanker, de tombola en drank. Ik viel bijna achterover 2255 euro. Werkelijk onvoorstelbaar. Ik weet echt niet hoe ik iedereen moet bedanken. In bijlage enkele van de vele sfeerfoto's. Uit het massagesalon geen foto's, kwestie van de privacy te respecteren.
Schitterende dag achter de rug, op alle gebied. Zalig weer, toffe ambiance en buitengewone opbrengst. Tot hiertoe heeft de massage en tombola al minimum 1400 euro opgebracht. Ongelooflijk! Ik ga hier geen namen noemen, want ik wil niemand vergeten. Aan alle mensen die meehielpen, voor sponsoring zorgden of voor eender welke andere steun: heel hartelijk bedankt. Jullie hebben mijn actie extra glans gegeven. Merci merci merci. Er zijn verschillende sfeerfoto's genomen, die zal ik later deze week posten op de blog. Verder was er ook nog de tombola en 2 onschuldige kinderhanden hebben volgende namen getrokken: (prijzen af te halen bij Pascale) - Een week gratis brood bij patisserie Dom voor Lauwens Jeff - Een pakket van bakkerij Sven voor Jan Aerts - Een pakket van bakkerij Sven voor Chris De Cock - Een badjas van wasserij Record voor Leroy Gaby - Een biermand van café Het Hoekske voor Lynn Gordyn - Een verzorgingspakket van Walem apotheek voor Else van Doorslaer - Een verzorgingspakket van Walem apotheek voor Inneke Resseler - Een verzorgingspakket van Walem apotheek voor Rita Wets - Een waardebon voor wassen, knippen, brushing van haarstudio Ellix voor Tom Daems - Een waardebon voor wassen, knippen, brushing van haarstudio Ellix voor Sofie Nicolay - Een kookboek van de Hobbykok voor de familie Jacobs/Zahraoui - Een waardebon van (25 euro) Japsnoet voor Ben Van de Linde - Een waardebon van (25 euro) Japsnoet voor Familie Vandenherve - Een waardebon van (30 euro) restaurant A Mano voor Holstens Veerle - Een waardebon van (30 euro) restaurant A Mano voor Hilde Vandenbroeck - Een waardebon van (150 euro) van restaurant Nostalgik voor Legrand Marc
Opgestaan, gegeten en een boom gaan planten. Iedereen in de gemeente Bornem die aan gezinsuitbreiding doet, mag een boom gaan planten die de naam van hun jongste aanwinst draagt. Bovendien steunen ze hiermee Kom op tegen Kanker. Het gemeentebestuur kocht een pak van de jullie wel bekende kaarsen. Iedereen kreeg dan ook een kaars cadeau. Het was plezant, en ik heb niet te hard moeten werken. De foto's spreken voor zich. Knap initiatief, heb van mijn LAATSTE boom genoten. Daarna met de fiets naar de koers gereden, wedstrijd gereden, en terug huiswaarts getrapt. De voorbereiding was allesbehalve ideaal. Een baby die tanden krijgt, koorts heeft en zich op geregelde tijdstippen 's nachts laat horen. Ik weet het ik neem alles misschien wat overdreven op als patattencoureur, maar toch. Tijdens een voetbalmatch kun je jezelf een beetje verstoppen, tijdens een wielerwedstrijd ben je volledig op jezelf aangewezen. Zeker in open landschap met de nodige wind. Een groot deel van de koers zwarte sneeuw gezien. Helemaal achteraan moeten starten heeft daar geen goed aan gedaan. Een beetje te relaxt geweest in aanloop naar de start, maar daar zit mijn compagnon voor een groot deel tussen. (stook het maar op een ander) Alles bleef samen, massaspurt. Heb me wijselijk uit het gewring, gekraak en gevloek gehouden. Voldaan richting Klein Brabant gefietst en genoten van het weer. Echt plezant was het om met mijn trainingsmaatje naar ginder te peddelen en ook terug te komen. Relaxt, gezellig babbel en goed gefietst. Zo heb ik het graag. Net geen 140 km op de teller, een massage zal goed doen morgen.
Vandaag de financiële kaap van 10000 euro overschreden: 11075 euro. Iedereen die mij steunde 1000 maal bedankt. Deze week verscheen er ook een artikel in de Gazet van Antwerpen. Leuk voor de kids van de klas, en nogmaals een beetje extra aandacht voor de opzet voor Kom op tegen Kanker. Gisteren een telefonisch interview gehad met de een reporter van de Kom op tegen Kanker krant. De krant verschijnt later deze maand. Zal proberen het artikel en dat van GVA te posten op mijn blog. Wat mij erg opvalt is dat alle mensen die voor Kom op tegen Kanker werken enorm hartelijke mensen zijn. Langs de ene kant heb je Karen die alle teams van de provincie Antwerpen voor 100% steunt. Telkens onvoorwaardelijke inzet en altijd even vriendelijk en enthousiast. Echt chapeau. Langs de andere kant de reporter. Ik had slechts een kort babbel (20 min) met hem, maar hij gaf de direct de indruk een zeer aangenaam mens te zijn. Het is super wanneer je in contact komt met zulke mensen. Morgen gaan we de benen eens flink onder spanning zetten. Zondag is er massage voor Kom op tegen Kanker. Ik kijk er naar uit. Het zal een gezellige boel worden. Het blijft me verder verbazen hoe mensen zich inzetten. Velen hebben zich onvoorwaardelijk ingezet om van zondag een prachtige dag te maken. Langs de ene kant de massages, de tombola met schitterende prijzen en het aangename gezelschap. Volgens dat er nu naar uit ziet zal ook het weer onze bondgenoot zijn.
Vandaag en gisteren telkens 2 uur de lente kunnen opsnuiven op de fiets. De lente is er echt nu. Verschillende prachtige voorjaarsbloesems gezien, speenkruid en klein hoeveblad met hun bloem netjes in de richting van de zon. Prachtig. Ook groen begint hier en daar de overhand te krijgen. Gras begint echt groen te zien, de knoppen van de bomen staan stilaan boller en boller. Qua route valt er niets speciaals te melden. Gewoon wat rond de kerktoren gereden van Walem en Hingene. Verder nog een zeer leuk mailtje gekregen van de leerlingenraad van de Ursulinen in Waver. Zij gaan de opbrengst van hun uniformloze dag aan mijn actie schenken. Alles staat nog in de startblokken, meer informatie volgt later. Vrijdag terug tussenstand en ik heb het vermoeden dat we vlotjes over de 10000 euro gaan. Aan alle mensen die me reeds steunden, met wat dan ook, nogmaals heel erg bedankt. Het blijft moeilijk iedereen persoonlijk te bedanken.
Om zes uur liep de wekker af. Er waren voornemens om de Ename classic te rijden. Ben wijselijk blijven liggen, was nog veel te moe. Na anderhalf uurtje dan terug wakker geworden door de schitterende geluidjes van mijn jongste zoon. Het was nog vroeg, maar het is zalig wakker worden dan. Een goed uurtje later zonder doel voor een viertal uren de fiets opgekropen. Ben begonnen met de overkant van de Schelde te nemen (de kant van Temse) richting Dendermonde. Deze zijde is veel rustiger dan de kant van Mariekerke, maar het asfalt is van veel mindere kwaliteit. Geen nood wij Belgen zijn op dat gebied wat gewoon. Aan een gezapig tempo gereden, met de kop vol in de zon. Ik had ander weer verwacht. Ter hoogte van Moerzeke een oude bekende tegen gekomen. Jurgen had er al een tripje opzitten en ben met hem meegereden. Het was plezant om in gezelschap te fietsen. Gezellig praten en terwijl kilometers maken. We zijn helemaal teruggefietst tot in het bekende Ruisbroek om van daaruit af te zakken naar Jurgens thuis in Bornem. Het was echt op den wilden boef en dus naar Sint Amands gefietst en mijn wedstrijdvergunning gaan afhalen. Terwijl de concurrentie even gaan monsteren, want het was daar wedstrijd. Dit weekend ga ik bewust nog even passen, volgende week ga ik weer koersen in Berlare. Enkele rondjes gedraaid en gekeken naar de zwetende lichamen op de fiets. Kan er ook van genieten om naar al dat blits materiaal te kijken. Echt iets voor mannen zeker. Langs vertrouwd terrein (Schelde) terug richting Hingene getrapt. Ik was nog maar net op de dijk toen ik een drietal het pad kruiste. De jongens hielden er een stevig tempo op na. Ideaal om met hen de laatste 15 kilometer af te handelen. Thuis aangekomen, me gewassen en goed gegeten. Dan was het tijd voor de beloofde wedstrijd voetbal tegen mijn zonen. Smartelijk verloren met 14-15, maar ik had verzachtende omstandigheden. Morgen rust, spaghettidag op school, en familiale verplichtingen.
Niet het belangrijkste vandaag, toch een tussenstand:
Na een emotioneel bewogen dag toch een tussenstand: 9835 euro. De eerste keer sinds de start van alles, mijn doelen niet gehaald, en het is mijn eigen fout. Heb een deel van de opbrengst van de kaarsen te laat op de bank gaan zetten, anders was de 10000 euro een feit. Dus wachten tot volgende week om de magische kaap te overschrijden. Verder krijgt mijn 2 de team stilaan vorm en ook de flyers voor massage Kom op tegen Kanker zijn af. Ze zijn prachtige, en staan vol met mensen die heel de actie steunen, het overtreft werkelijk mijn stoutste verwachtingen. Langs deze weg al een heel oprechte dank u aan alle mensen die zich mee hebben ingezet voor dit initiatief. Spontane en onvoorwaardelijke inzet en steun. Echt merci. Morgen zal ik de flyer posten op mijn blog samen met een relaas van mijn tocht van morgen. Ben er nog niet uit wat ik ga doen. Zal er een beetje van af hangen wanneer ik wakker ben morgen, want ben echt moe. Het bobijntje loopt langzaam af.
Maandag gewoon naar school gefietst en vandaag 70 km in de benen. Echt veel zin had ik niet. De hele dag door heb ik dikwijls moeten denken aan het busongeluk met de Belgische schoolkinderen. Wat een drama. Ik hoop dat de familie en omgeving ergens de moed en sterkte vinden om dit proberen te verwerken. Ik heb geen idee hoe ik zoiets te boven zou komen, denkende als papa en leerkracht. Toch proberen mijn zinnen te verzetten op de fiets. Richting Asse en Merchtem gereden. Naar mijn normen serieus doorgereden, eigenlijk afreageren. Ben vertrokken met een stralend zonnetje in het aangezicht. Vandaag ook de eerste maal dit jaar al rijdend een insect opgepeuzeld. Njamie, de lente komt er echt aan. Verder deze week zal het niet vet meer worden op gebied van fietsen. Hopelijk ga ik vrijdag de kaap van 10000 euro overschrijden. Ik heb er een goed oog in.
Met ruim 220 extra kilometers trappen en ruim voldoende slaap zijn mijn doelen voor dit weekend bereikt. Zaterdag was een zwaar bewolkte dag, niet echt om vrolijk van te worden. Daarenboven heb ik aan de lijve mogen ondervinden dat vijf dagen niet op de fiets zitten echt niet bevorderlijk is voor mijn gestel. Van begin tot einde gevochten met de pedalen en mijn fiets. Het zal niet meer voorvallen, desnoods kruip ik maar een uurtje op de fiets, maar dan blijft alles toch min of meer gesmeerd. Met de Rupel, Nete en het Netekanaal als bondgenoot naar Kessel gefietst, om van daaruit af te zakken naar Itegem en Hallaar. Daar was het tijd voor de eerste pitstop. Even dag gaan zeggen bij een oude schoolkameraad. Was blij hem nog eens te zien. Vervolgens de enige hoogtemeters van de tocht moeten verwerken onder de vorm van Heist op den Berg en Beerzelberg. Onder ons gezegd en gezwegen twee veredelde molshopen. Na de eerste regenbui gaan bijtanken bij mijn broer in Beerzel. Vanaf dan was het tegenwind en op geregelde tijdstippen wat regen en motregen. Ik was blij dat ik met net 100 km in de benen thuis was. Zondag was het een heel andere zaak. Mijn lichaam gaf terug de volledige medewerking. Dat in combinatie met een mooi voorjaarszonnetje doet wonderen met een mens. De hele tocht mogen genieten van parende merels, baltsende buizerds en trekkende (soms platte) padden. De lente is eindelijk stilaan de bovenhand aan het halen. Zalig. Na in Temse over de Schelde te fietsen langs Haasdonk naar Beveren gereden. Tussen enkele boomgaarden door naar Verrebroek en Kieldrecht gefietst om dan koers te zetten richting het spookdorp Doel. Heel dat dorp en de omgeving daarrond heeft iets onwezenlijk. Langs de ene kant de kerncentrale en de industrie in de Antwerpse haven, langs de andere kant de prachtige Prosperpolder. Ik hoop dat men vanuit politieke kant het verstand heeft om deze polders niet verder te schaden. Laat er de natuur zijn gangetje maar gaan. Bij het uitrijden van de polder had Daemske weer het spek aan zijn been. Een ellelange kasseistrook met de leuke vermelding dat het wegdek in slechte staat is. Ze hadden gelijk. Ondertussen zo'n 55 km op de teller en tijd om de steun van de wind te krijgen. Met de wind in de zij of vol in de rug het gemiddelde deftig de hoogte in laten gaan. Via het bezoekerscentrum van Saefthinge (schitterende omgeving) verder Nederland ingereden. Dokkerend over donkerrode klinkers door De Klinge gereden. Vervolgens langs metersbrede fietspaden Hulst binnen gereden en via de rechtstreekse verbinding (fietspad) naar Sint Niklaas gereden. Over de grootste markt van België gereden om dan nog een klein ommetje te maken over Temse Velle. Dan van het ene uiterste in het andere terechtgekomen. Carnaval in Temse en overvolle Scheldedijken. Het was niet te doen. De nodige concentratie aan de dag leggen was nodig om te kunnen laveren (heel rustig) tussen kleuters op driewielers,loslopende honden, zwalpend fietsende senioren en verstrooide wandelaars. Laat staan mijn soortgenoten. Was op sommige momenten weer verlegen dat ik op een koersfiets reed. Verschillende wielerterrorristen tegengekomen zonder verstand. Gewoon blijven vlammen ondanks alle drukte, anders zou het gemiddelde wel eens kunnen dalen. Ze moesten verlegen zijn. Ben de laatste om te beweren dat ik niet graag hard rijd, maar wel als de juiste omstandigheden zich voordoen. Toch veilig thuis aangekomen en rustig de tijd genomen om de innerlijke mens te versterken. Dat was nodig want volgens mijn fietscomputer waren we weer 3500 kcal armer. Straks een bolletje ijs extra.
Het heeft lang geduurd voor er nog nieuws te rapen viel op de blog. Maar hier zijn we dan. Zeer drukke week achter de rug en spijtig genoeg geen meter kunnen fietsen. Verschillende afspraken en kapot materiaal waren de oorzaken. Woensdagmiddag zag ik het niet zitten om in de gietende regen te gaan fietsen. Ben niet van plan ziek te worden. De financiële kant blijft erg gunstig evolueren: 9600 euro. Ook aan persaandacht geen gebrek. Volgende week komt er een artikel in de Gazet van Antwerpen. Het is te hopen dat ze niet met mijn close up die zee genomen hebben gaan werken, kwestie van het voor iedereen aangenaam te houden. Er staat ook nog een nieuwe actie in de startblokken: Massage voor Kom op tegen Kanker. Als alles concreet is zal ik meteen alles posten op de blog, zodat we aan veel mensen geraken. Donderdag heeft ook het team Bart Daems team 2 het licht gezien. Heb een tweede team kunnen inschrijven. Verdere info daarover volgt later, de teamleden zijn zich nog in alle anonimiteit aan het klaarstomen. Streefdoel dit weekend: minimum 200 km op de fiets en 16 u in bed. Dat zou heerlijk zijn. Zondag krijgen jullie het relaas van de fietsende kant van de zaak.
Vandaag is het een zeer speciale dag, normaal gezien had Jochen vandaag 37 moeten worden. Het doet toch telkens raar. Zaterdag vier en een half uur één geweest met mijn fiets. Volgens kenners is het belangrijk om te variëren in training, zowel qua parcours als intensiteit. Dus gisteren de auto genomen en naar Hofstade bij Mechelen gereden. Fietske in startmodus gezet en vertrokken richting Leuven. Alvorens Leuven binnen te rijden de afslag genomen richting Holsbeek. De Chartreuzenberg bedwingen was onvermijdelijk. Aan de voet nog enkele wielrenners tegengekomen, wat meteen resulteerde in een wedstrijdje. Dus geen tijd om in de open armen te vallen van het Heilig Hartbeeld in de loop van de klim. Eenmaal boven even naar rechts en terug dalen tot in het centrum van Holsbeek. Via Kortrijk Dutsel kom ik terecht aan het Kasteel van Horst, dat ze volledig aan het restaureren zijn. Echt mooi om zien was het dus momenteel niet. Het kapelletje midden in het veld er recht tegenover des te meer. Prachtig zicht één enkele boom en een mini bouwsel ten midden van het groen. (morgen volgt een foto) Geen tijd om te bezinnen echter, trappen richting Tielt Winge is de boodschapwant ik moest tijdig thuis zijn bij de familie. Onderweg even de weg moeten vragen aan een man die zijn bestelwagen in de berm aan het parkeren was. Later bleek het een agent te zijn die er een flitscontrole kwam uitvoeren. Vriendelijke mens. In de aanloop naar Meensel een stuk van de Omloop van het Hageland meegepikt, om dan mezelf een weg te banen tussen de boomgaarden richting Glabbeek. Schitterende streek eigenlijk het Hageland. Op sommige momenten waande ik me echt in het buitenland. Mooie bossen, stevige hellingen, holle wegen en bovenal mega rustig. Laat nu dat juist zijn waar ik zo van kan genieten. Linter was de volgende gemeente op 'mijn roadbook'. Toevallig de oude spoorwegberm richting Hoegaarden gekruist en dan toch besloten hem te volgen. Aan de voet van de suikerfabriek in Tienen dan resoluut richting Hoegaarden gereden. Vanuit het centrum het rotste stuk van de tocht aangevat. Een lange klim (geen enkel probleem, doe ik graag ) maar bestaande uit kassei, een slechte kasseistrook. Zo'n hoop min of meer berijdbare stenen is echt niet mijn ding. Ik raak er niet op vooruit, wip op mijn zadel als op een trampoline. Mijn woordenschat op dat moment ga ik jullie besparen, ben er niet fier op. Het is op zulke momenten sterker dan mezelf. Eenmaal boven kreeg ik een lekker lopende afdaling voorgeschoteld. Leuk om de snelheid eens lekker in de hoogte te jagen. Van Meldert koers gezet richting Bierbeek en Korbeel Lo. Dan toch een hoofdbaan moeten nemen tot in het centrum van Leuven. De nodige concentratie aan de dag moeten leggen want het was er best druk. Tweemaal een auto moeten ontwijken. Beiden reden zonder te kijken een parking van een winkel op. Een verstrooide puber spande de kroon. Verdiept in zijn muziek kruist hij zonder kijken het fietspad. Ik volledig in de remmen, uit de klikpedalen en hem net kunnen ontwijken. Ik hoor nog net roepen: 'Sorry, meneer'. Het is hem vergeven, weet best wat het is in gedachten en muziek verzonken te zijn. Met de wind in de zijde rustig naar de auto gereden. Net voor mijn aankomst eindigt de tocht in mineur. Twee gesprongen spaken en een volledig geblokkeerd achterwiel. Materiaalpech zal ook de rest van mijn weekend beheersen.
Zondag ging ik sowieso mijn eerste wedstrijd winnen, een duathlon dan nog. Mijn broer had me namelijk gevraagd om rode vlag te spelen in de wedstrijd. Moest in het Bloso domein in Hostade het parcours voorrijden voor de lopers en later voor de mountainbikers. Winst was me dus gegarandeerd. Het plan was om van thuis uit te vertrekken met de mountainbike, mijn taak te vervullen en nadien rustig terug te peddelen. Goed voor een kilometer of tachtig. Murphy besliste er anders over. Bij het veranderen van wielen komt mijn versnellingsapparaat achteraan volledig los. Onhandig als ik ben krijg ik het dan ook niet gemaakt. Ginder dan een fiets moeten lenen (bedankt aan Bart ) van iemand en een licht roze vrouwenhelm.(was de mijne vergeten) Het zag er niet echt fraai uit allemaal. Maar ja, dat kon er nog wel bij. Dus zoals verwacht de wedstrijd gewonnen (hahaha) en klestnat van kledij gaan wisselen. Ben deftig verschoten van het tempo van die lopers. Die eerste mannen vliegen, dat zijn echte atleten. Heel opvallend was het verschil tussen de koplopers en de rest. Verschillende lopende en fietsende lijken de revue zien passeren. Chapeau voor de mannen die hun duathlon tot een goed einde hebben gebracht, op welke plaats dan ook. Een pak minder training in de benen dan verwacht dus, maar dat halen we wel in.
Vandaag klokt de teller 8925 euro af. Knap bedrag dat we al kunnen schenken aan het wetenschappelijk kankeronderzoek. Verder gaat de thermometer morgen richting 15°c. Prima temperatuur om de benen los te zwieren op de fiets. Morgen staat het Hageland op het programma. Een heuvelachtig gebied, ik kijk er naar uit. Gisteren telefoon gekregen van Kom op tegen Kanker. Ze gaan een artikel wijden aan mijn initiatief in de Kom op tegen Kanker krant. Dat doet me wel iets, want als ik me niet vergis heeft Jochen tijdens zijn ziekte ook in de krant gestaan. Later dit weekend nog wat achtergrondinformatie over mijn activiteiten en hopelijk ook een degelijke foto.
Met ruim 220 extra kilometers trappen en ruim voldoende slaap zijn mijn doelen voor dit weekend bereikt.
