Toen ik vorige Donderdag ’s avonds thuiskwam (het was later dan normaal) en ik de vogels ging eten/eivoer geven , bemerkte ik bij het eerste nest met de bijna volgroeide jongen dat één jong op de grond lag. Het voelde koud aan maar er zat nog leven in en ook had het nog eten zitten in de krop. Ik heb het jong meer dan een half uur in mijn gesloten handpalm gehouden en vrij regelmatig  wat van mijn adem over het frele lichaampje geblazen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Persoonlijk had ik er niet zo een goed gevoel bij ! Nadat het diertje terug was opgewarmd heb ik het (onder voortdurende kontrole ) teruggeplaatst in het nest.

En kijk warempel , het diertje is er perfekt terug doorgekomen en staat nu tesamen met zijn broertje (of zusje) bijna klaar om het nest te verlaten.

Een agaat popje was één van de eerste om met nestmateriaal te zeulen zelfs toen ik nog géén nestmateriaal ter beschikking stelde vond ze wel iets dat er voor kon doorgaan , maar tot echte nestbouw kwam het niet . Meer dan 3 weken reeds zag je ze voortdurend met iets van “haar” of “pluimpjes” in haar bek zonder effectief een nest te maken . Het voorbije weekend is ze er dan toch aan begonnen met als resultaat deze ochtend het eerste ei.

De anderen zijn nu ook volop bezig met nestbouw , hopelijk gaan de voorspelde koude nachten géén roet in het eten gooien.