Vandaag ben ik jarig en mijn dochter (5) vroeg
zich af hoe oud ik dan wel werd? 15? Het was een goede gok, maar neen het is
dus 36.
En hoewel 36 helemaal niet oud is, is het toch
nog maar 4 jaar verwijderd van 40, niwaar? Maar, zoals het verjaardagskaartje
dat ik van mijn bloedeigen moeder kreeg zei: The 10 best years of a womans
life are those between 29 en 59 J Dus ik zit nog een tijdje goed.
Ik ben ook zo iemand die in de dagen/weken
voorafgaand aan de verjaardag zegt dat ze het allemaal niet zo belangrijk
vindt, dat het MAAR 36 is, no biggie. Maar stiekem vind ik het toch wel
geweldig plezant om alle 15 minuten naar facebook te gaan kijken en de
felicitaties te zien, u ook?
Het spreekt voor zich dat ik verwacht om 100%
verwend te worden op mijn dag en gelukkig heb ik een man die niets liever
doet dan dat (hij is helaas wel een beetje gehandicapt vandaag omdat hij
gisteren per se aan onze zoon en zijn vrienden moest laten zien hoe geweldig
hij nog kan skaten, 15 minuten zijn blijkbaar genoeg om een man te
radbraken
maar bon deze keer heeft het skateboard het tenminste overleefd, dat
was vorige keer niet het geval).
Dankuwel dus M, het was echt wel een topdag,
want niet alleen was de zon van de partij, maar bovendien waren alle winkels in
onze buurt open vandaag en kreeg je overal een glaasje aangeboden (door ons
geweigerd vanwege de fles Mum die om 12u al bijna op was, vanochtend dus, ja ik
ken mijn grenzen). Soit, ik heb enkele fashionable items kunnen scoren, waaronder
een absolute TOP-jurk voor in Barcelona donderdag, meer moet dat niet zijn.
Of toch?
We zijn ook nog naar de laatste Bourne film
gaan kijken (toppertje) en dan in het Pomphuis gaan eten, heerlijk. En
afgesloten met verjaardagsvuurwerk en al. En veel cadeautjes
En
En
En
Zucht, ik wil elke dag jarig zijn.
16-09-2012 om 00:00
geschreven door Barbara Dora 
|