Het zat zo: vriendin S stuurde een mail. Ze organiseerde bij haar thuis iets met vrouwen en eten en drinken (dat was voor mij al voldoende reden om te gaan) maar wat er precies ging gebeuren wist ze niet, het was namelijk een ‘try out’ van een nieuw concept, en of ik een vriendin wilde meebrengen.

Dat wilde ik, dus vrijdag laadde ik vriendin J in de auto en reden we naar Gent, onderweg lustig fantaserend over wat er allemaal zou gebeuren die avond. “Zeg, stel je voor dat dit gewoon een excuus was om ons naar een Tupperware avond te lokken!”, “Hopelijk gaat er echt iets te eten zijn, I’m starving!” en ook wel: “Poehoe, deze avond komt echt als geroepen, ik heb mega veel zin om even uit de band te springen!”.

Wat volgde ging echter mijn verwachtingen te boven. Het begon allemaal nog vrij onwennig: “Goedenavond, ik ben X”, handjes schudden, beleefdheden uitwisselen, iets te drinken nemen. Alle ogen richtten zich op M, die de workshop organiseerde en goedgemutst wachtte tot iedereen er was. Om dan een kookpot boven te halen, en worteltjes. En meer vertel ik niet, want ‘what happens in the workshop, stays in the workshop’ J

Het werd een waanzinnig leuke avond, met overheerlijk eten (dat simpel klaar te maken is) en verrassende wendingen. Tijdens het ‘kookgedeelte’ vlogen de huis-tuin-en-keukentips door de lucht, ik geef er enkele mee:

-       als je een flexibele bakvorm gebruikt, zet die dan al op je ovenrooster voor je hem vult

-       prik altijd gaatjes in je deeg

-       een snelkookpan blijkt een handig hebbeding (kerstman?)

-       probeer eens maizena op je deeg te doen (ik weet al niet meer waarom, maar het is zeker voor iets goed)

-       je leeggeschraapte vanillestokjes doe je in de suikerpot, zo maak je zelf vanillesuiker (die anders stinkduur is)

-       voor alle hebbedingen groot en klein, moet je in de Aldi zijn (zo blijkt)

En nog vanalles, dat ik alweer vergeten ben.

Na enkele uren bleek het gezelschap, dat in het begin wat onwennig was, veel meer met elkaar gemeen te hebben dan je aanvankelijk zou verwachten. Ik was bij momenten erg ontroerd, maar heb me vooral ook kapotgelachen (o.a. met het kakhuis). Oh u kent het kakhuis natuurlijk (nog) niet, maar daar komt verandering in J

Het was echt een heerlijk vrouwenonderonsje met veel warmte en ik ben erg trots dat ik er deel van mocht uitmaken. Er gaat volgens mij nog heel wat uit voortkomen, want ik ben erg geïnspireerd geraakt en ik sta te trappelen om zelf zo’n avond te organiseren, dus M: ik ben kandidaat! Hopelijk kom je een keertje tot in Antwerpen…

26-11-2012 om 11:43 geschreven door Barbara Dora