Neen, over de jeugd geen kwaad woord, of toch niet veel. Het zijn de vrouwen.  Of wat dacht u.  In een uitermate mistig verleden, zo omstreeks het begin der middeleeuwen, had ondergetekende nog rozegeurenmaneschijn-ideeën omtrent deze kunne, echter hij is tot enkele onthutsende vaststellingen gekomen, die zijn begrip tot een hoger niveau hebben getild.  Tot een jaar of veertig geen probleem, eigenlijk.  Wellicht dijt het jeugd van tegenwoordigse effect nog een paar decennia uit.  Daarna echter komt de kat, zeg maar de leeuw of een katachtige van een gelijkaardig kaliber, omstandig op de slappe koord.  Waar de man tot voor kort bevroedde dat hij het alleenrecht bezigde op midlife of andere crisissen, daar is de vrouw aan een adembenemende inhaalbeweging begonnen.  Een inhaalbeweging die met zoveel geestdrift wordt uitgevoerd dat ze het origineel inmiddels glansrijk overtreft.  Waarvoor felicitaties.

Ging het testosteronpakket van weleer groene blaadjes plukken omstreeks de tijd dat zijn eega overging tot kraaienpootjes, zilverdraden en een algehele gravitatische capitulatie van de secundaire geslachtskenmerken, dan zijn heden andere tijden aangebroken.  Born to be wild, gemotoriseerd of niet, heeft plots een ingrijpend nieuwe en oestrogene dimensie gekregen.

Na één tot twee decennia van vermeende devotie en inzet voor partner en kroost is het genoeg geweest.  Het moet maar eens gedaan zijn.  De voornoemde partner wordt bij het restafval gezet, er wordt een cabriolet onder de wellicht uitdijende derriére geschoven en met een zonnebril op het hippe gehypete kapsel gaat het richting vrijheid.  Want laten we wel wezen : die partner, daar zit onderhand een fameuze laag sleet op.  Bij aanvang moet een mens toch wat om zich te settelen, maar eenmaal gesetteld wordt de boel dermate saai dat het manspersoon waaraan men zich destijds koppelde plots even aantrekkelijk lijkt als een bos verlepte petunia’s.  Heeft deze mens zich ook voor vrouw en kroost uit de naad gewerkt ? Wellicht, maar dat is een detail.  Is de vuilkar al geweest?

Met ingang van heden zijn de nieuwe codewoorden : profiteren en amuseren.  Die mannen hebben dat, al dan niet met hun achterwerk op een Harley, al eeuwen lang gedaan, nu is het onze beurt.  Wraak.  Dat zal ze leren.  Het hindert niet dat de rechtmatige ontvangers der wraak onderwijl hetzij in verregaande staat van ontbinding verkeren, hetzij hun male chauvinist pigdom verder zetten in één van de talloze bejaardentehuizen die ons landschap sieren.  Een kniesoor die daarom maalt, hun van geslacht gelijkgestemde nazaten zullen het geweten hebben.  Ook dat zij zelf nooit aan het ontvangende eind van de crisisrepercussies hebben plaatsgenomen is een bagatel.  Het gaat om het rechttrekken wat historisch was kromgegroeid.  Hiertoe dienen de nodige offers gebracht, te weten : tot twee keer per week fuiven, herhaaldelijk en tot het uiterste shoppen zodat de garderobe én bij de tijd én voldoende breed blijft, het ondergaan van wellnessarrangementen allerhande, want drukdrukdruk dus ontspanning moet er wezen al kost het stress, en tenslotte daten, flirten en niet nader omschreven nocturne activiteiten met een keuze uit de kudde hiertoe uitgedoste vrijwilligers van de wellicht andere kunne.  Het is afzien.

Het vrolijke resultaat is een Brave New Female World van vrijgevochten vrouwspersonen, die doen waar ze pardoes goesting in hebben en voor de rest zien we wel.  Zodat vrouwen eigenlijk gewoon mannen met borsten zijn.  Of hoe verantwoordelijkheid almaar minder opportuun is, maar integendeel het najagen van door marketingmolens opgeklopte luchtkastelen en ideologische zinsbegoocheling van tel zijn.  Jezelf ongelukkig maken door keihard te proberen gelukkig te zijn.  Want het moet.

En dan die jeugd van tegenwoordig nog, op de koop toe zelf geproduceerd, die overal voor je voeten loopt. Wat een toestand.

23-06-2011 om 21:05 geschreven door Bakkes