Vandaag dus de bewuste test. Een vieze beker suikerwater moet je dan helemaal uitdrinken en daarna wordt je bloed geprikt. De hele dag zo groggy geweest als een zatte Zwitser. Voor wie ene kick zoekt dus een aanrader!
29-04-2008 om 00:00
geschreven door Leen
28-04-2008
Oei.
Vandaag bij de gynaecoloog. Met ons boeleke alles goed, maar ik moet me laten testen op zwangerschapsdiabetes, want het teststripje sloeg he-le-maal de verkeerde kleur uit. Wordt vervolgd!
28-04-2008 om 00:00
geschreven door Leen
21-04-2008
Z.
Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzo moe ben ik.
21-04-2008 om 22:17
geschreven door Leen
20-04-2008
't Is weer erg...
'k Was 't helemaal vergeten, maar in een zeldzaam helder moment herinnerde ik me plots: volgende week barbecue van onze oude scouts, die 20 jaar bestaat. Oud-leden en sympathisanten: allen daarheen!
20-04-2008 om 00:00
geschreven door Leen
19-04-2008
Jezus is mijn vriend.
Eerste communie én een doop op één dag! Logisch toch dat dat om drie stukken taart vraagt? Allez, tweeënhalf.Grote stukken. En een heleboel ander lekker eten. En dan zijn we nog niet eens naar de kerk geweest.
19-04-2008 om 00:00
geschreven door Leen
13-04-2008
Dienaars.
Nu haar kennis van de Nederlandse taal steeds meer uitbreidt, kan Ayame nóg beter commanderen. Meer nuances, meer variatie, meer specifiek. Neem nu vandaag. Deze avond beslisten we een kampvuurtje te maken in onze tuin. Ayame, als een echte diva gedrapeerd in een ligzetel: "Papa, ik heb een dekentje nodig." Later braden we worstjes boven het vuur (allez, papa dan, wij aten ze alleen maar op). "Mama, ik wil een boterham." En nog later (mond vol): "bordje".
En zo gaat dat dus de hele dag door. Dus, als mijn echtgenoot geen werk vindt, kan hij geheid aan de slag als butler.
13-04-2008 om 21:07
geschreven door Leen
12-04-2008
Een groot huis.
Yep, daar gaan we weer. Ja, 't is waar, meer en meer lijk ik op een prehistorisch vruchtbaarheidsbeeldje. Mensen beginnen opnieuw ongegeneerd te vragen: " 't Is niet lang meer zeker?". Of "zeker dat het geen tweeling is?" durven die dekselse grapjassen ook wel eens vragen. Lang leve de dikbuikigen!
12-04-2008 om 00:00
geschreven door Leen
10-04-2008
Handig, zo'n huisman.
Lang niet slecht vind ik dat, zo'n man die het huishouden kan doen. Beetje solliciteren en verder kan hij al zijn tijd spenderen aan koken, opruimen, met ons dochtertje spelen, mij verwennen. Lang niet slecht.
10-04-2008 om 00:00
geschreven door Leen
07-04-2008
Daar is de lente.
't Is weer school! En ik mocht meteen verhaaltjes vertellen van de minotaurus en zo. Dat vonden ze wel tof. En al was de vakantie weer te kort, ik zal die school nog gaan missen als ik binnenkort 7 maanden mag thuisblijven. Hoewel verveling geen kans zal krijgen, met m'n 3 huisgenoten dan...
07-04-2008 om 00:00
geschreven door Leen
06-04-2008
Boete, boete, boete.
Gisterenavond naar een leuk feessie geweest (eerste danspasjes van de baby!). Minpunt: we hebben een boete gekregen. In onze ijver het laatavondparkeren te vermijden, hebben we het bord "niet parkeren" simpelweg niet gezien, gefocust als we waren op dat andere bord. En dat brengt ons op de vijfde boeten. Nog net op één hand te tellen dus. Maar, we konden er eigenlijk nooit aan doen. En ja hoor, elke keer dat we dan per ongeluk de regels overtreden hebben we meteen prijs.
1. Omgekeerd geparkeerd staan (neus dus waar de achterkant moest zijn, volgens de overijverige agent) in de straat waar we vroeger woonden: 1000 frank. 2. Parkeren aan het de post in Gent, omdat onze koffiedame me had gezegd dat het daar nog gratis was (maar helaas niét aan die kant van de straat waar ik stond): 20 euro boete. 3. Parkeren aan een krantenwinkeltje, waar we 10 minuten binnen waren om een fax te sturen: 20 euro. We weten vanaf dan dat je op dat stuk van die Steenweg betalend moet parkeren. 4. Mijn echtgenoot, die anders nooooit te snel rijdt (echt! Hij rijdt altijd maar 90 normaal op de autostrade!) moet pipi doen en spoedt zich de laatste kilometers iets te snel naar huis. En ja, juust op dat moment flitsen ze natuurlijk. 50 euro boete. 5. Parkeren aan een feessie, waar je vroeger wel mocht parkeren maar nu dus duidelijk niet meer. Boete:?
En zo brave mensen dat wij nochtans zijn zeg.
06-04-2008 om 00:00
geschreven door Leen
03-04-2008
Aapjes.
Vandaag naar de zoo geweest! En Ayame's favorieten waren natuurlijk... de aapjes. Hun gekke capriolen ontlokten meteen een schaterlach aan ons spookje. De beer was ook een succes, die wou ze meteen aaien ("keer aankomen"). Ook het hek aan de olifanten vond Ayame een beetje overbodig en vooral erg hinderlijk bij haar pogingen de dieren te strelen. Van het nijlpaard zagen we dan weer enkel zijn neusgaten en zijn ogen.
Of nee, de allergrootste attractie was eigenlijk het vogeltje dat was binnengevlogen in de cafetaria. Een doodgewone mus dus.
03-04-2008 om 00:00
geschreven door Leen
02-04-2008
Regisseur Ayame.
Meer en meer lijkt Ayame gewonnen voor rollenspelletjes. Ze vindt het fantastisch als ik een baby nadoe en dan troost ze mij, met streeltjes en een lief piepstemmetje. Of ze voert het laatste van haar spaghetti aan papa met de nodige aanmoedigingen: "flink jongetje!".
Eén constante: wij zijn slechts poppen in een door haar geregisseerde wereld. We mogen spelen met door haar aangeduide speeltjes. We moeten op door haar aangeduide stoeltjes zitten. We moeten paaseitjes aan onze oren hangen als het haar belieft. We moeten stapels knuffels op onze schoot laden op haar bevel, zodat zij ze kan toedekken.
Maar zo komt het dus dat ik wel eens gekke taferelen te zien krijg als ik binnenkom bij papa en Ayame. Taferelen die mijn stoere (denkt hij toch) echtgenoot 15 jaar geleden wellicht niet voor mogelijk had gehouden. Met haarspeldjes en popjes en pareltjes. Paaseitjes en pampers rond beertjes. Ik gok op nog een dochtertje!
02-04-2008 om 22:17
geschreven door Leen
30-03-2008
Eindelijk onafhankelijk!
Om het even over een originele boeg te gooien: wat een weer zeg! Met een kleintje van twee is dat níet ideaal, vakantie met zo'n weer. Vanaf we kunnen, gaan we naar buiten. Vandaag dus niet en da's jammer, want we hadden graag de Gentse onafhankelijkheid meegevierd. Gelukkig laat Ayame het niet echt aan haar hart komen en speelt ze dat het een lieve lust is: met de duplo's, koken voor papa, mama en Elmo, boekjes lezen... Als papa en mama maar in de buurt zijn is alles prima. De onafhankelijkheid van Ayame is dus nog niet voor direct... Gelukkig maar.
30-03-2008 om 21:00
geschreven door Leen
29-03-2008
Moet je eens zien.
Een aanrader: het programma van Wim Helsen! Ik kan me de tijd niet meer herinneren dat ik nog zo heb moeten lachen met een teeveeprogram.
29-03-2008 om 00:00
geschreven door Leen
26-03-2008
Het zwakke geslacht.
Na de geboorte van Ayame was mijn echtgenoot zwaar onder de indruk van hoe sterk het vrouwelijke geslacht (en dan in het bijzonder het specimen dat dit schrijft) eigenlijk wel is. Sindsdien zwakte dat altijd maar af, en tot voor kort leek er bijna niets meer van over te schieten.
Maar! Lees deze feiten er maar even op na; men kan moeilijk anders dan met ongelooflijk ontzag bevestigen dat deze (en élke) vrouw superman met gemak naar de kroon steekt. Hij: al een maand ziek, moet nochtans werken noch een kind dragen. Ik: 110 % tewerkgesteld en 100 % een kind dragend. En wie staat er dus op voor ons klein wakker spookje in de vakantie? Juist ja...
Hij heeft chance dat hij zo'n schatje is.
26-03-2008 om 00:00
geschreven door Leen
23-03-2008
Eitjes rapen.
Jezus is herrezen en dat vieren we met sjokolatten eikes. Wie dat bijzonder leuk vindt is Ayame (is trouwens ook zo'n geijkte uitdrukking van haar: "Ayame vindt da leuk"). Vooral het zoeken van die eitjes is een succesnummer. Ondernemend hing ze de mand aan de arm en propte ze die vol eitjes. En daarna mag je die dan nog opeten ook! Geen wonder dat Jezus Ayame's vriend is.
23-03-2008 om 00:00
geschreven door Leen
22-03-2008
Droog.
Sommige gewone woorden worden vreselijk lollig als ze worden uitgesproken door onze dreumes. Voor haar droge velletje (ja, ook weer van de papa geërfd, is dat eigenlijk wel waar, dat een kind genen van twéé mensen heeft?) had ze een bodylotion nodig. En zo kwam het dat ze het de hele tijd had over "bodyloosjen kopen". Moet je zeker eens komen horen.
22-03-2008 om 00:00
geschreven door Leen
21-03-2008
Nog 100 keer slapen.
100 dagen! Feest. En chaos. Een leerling die een hele dag in de ziekenzetel zijn roes heeft uitgeslapen (ja, nu gaat men blijkbaar de dag vóór 100 dagen uit, zélfs al zit men niet in het zesde). Leerlingen die ik in het parkje betrap met wijnflessen (alweer géén zesdes). Brandblusapparaten werden leeggespoten, brandslangen uitgerold. Gendarm spelen dus. Jammer voor de zesdejaars, die echt hun best deden alles netjes te houden. Maar niet getreurd, de vakantie is begonnen!
21-03-2008 om 00:00
geschreven door Leen
20-03-2008
Geijkt.
Ayame houdt er wel van af en toe een geijkte uitdrukking te gebruiken. Ze heeft al een heel arsenaal aan vaste woordvolgordes verzameld. "Mamaaaa, waar ben je?" "Elmo moet buiten. Elmo is stout." "Mama doet da nie!" "Poesje moet nie wenen. Poesje krijgt eten." "Ayame zééééééééééér flink (en braaf)". En natuurlijk de klassieker "papa mutsje aan".
En zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan. Via herhaling, zo lijkt het, probeert ze iets onder de knie te krijgen. Vandaar dat ze soms wel twintig keer hetzelfde liedje wil horen. Maar de ergste periode staat voor de deur, denk ik: nu is het nog "Wa's da?", maar binnenkort wordt dat ongetwijfeld "waarom?"...
20-03-2008 om 00:00
geschreven door Leen
19-03-2008
Paniek op het partieel.
Vandaag grote paniek op het partieel examen voor een aantal leerlingen: ze moesten zich zelf tekenen, "walking like an egyptian". "Maar ik kan helemaal niet tekenen!" En inderdaad, bij het bekijken van de tekeningen is er toch sprake van enig leedvermaak van mijnentwege (niet dat ik commentaar te geven heb, maar sssst, dat blijft onder ons). Gelukkig mochten ze, in uiterste nood, de tekening nog ondersteunen met schriftelijke uitleg. Die daarom niet minder hilarisch is, vaak.