Vandaag was het weer zover ik was weer blij om eens bij haar te kunnen gaan. De rust gaan opzoeken, mezelf gaan opkrikken bij diegene die me zo nauw aan mijn hart ligt. Doet het telkens weer goed om bij te kunnen zijn? Wel dat hangt echt af van haar ingesteldheid vrees ik. Ik ben afhankelijk geworden van hoe ze zich voelt en is dat goed dan mag ik daarvan mee genieten. Maar ik kan je wel duidelijk vertellen dat het niet steeds zo is, soms zijn de momenten van vreugde echt een uitzondering. Ik krijg vaak van haar het gevoel dat ik haar aan het verliezen ben. Dat ze onze toekomst niet ziet en ook geen uitweg meer heeft voor haar eigen gevoelens. Vandaag was het zo een moment. Het doet me telkens weer heel veel pijn om dat te moeten vaststellen en te ondergaan. Ik kan er soms niet meer tegen weet je. Ik wil zo graag aan haar mijn liefde geven en tonen, maar ze blkot me toch zo vaak. Ze zegt me dat de die gevoelens zo moeilijk kan plaatsen en mee omgaan. Ik weet het ze is gekwetst niet omwille van de liefde tussen ons maar eerder datgene wat aan ons vasthangt. Ik heb haar teveel pijn gedaan waardoor ze geen liefde meer aan mij kan geven, ook al zit die diep in haar nog steeds. Ik weet dat ze zielsveel van me houdt, maar zichzelf beschermd om haar liefde ten volle te kunnen tonen aan me. Hoe ga ik hier mee om dan toch. Ik weet het vaak niet en er is niemand die me raad kan komen geven daarin Ik doe hier een oproep aan diegene die het zelfde herkennen, aub help zo want ik wil haar nooit in mijn hele leven kwijt geraken. Ik wil zo graag samen met haar oud worden op een manier waar we beide geluk kunnen in vinden. Had ik nu maar een helpende hand die me zei hoe ik zou moeten reageren op haar gevoelens. Maar die heb ik niet, ik verdrink vandaag in mijn verdriet. (
Een nieuwe dag brak voor me aan vandaag. Ik heb niet zo een best nacht achter de rug maar de zon in mijn ogen laat me weten dat de dag op me wacht. Ik heb de hoofdpijn bij het opstaan al verwenst maar ze hiermee vandaag verder moeten gaan. Vandaag zal ik het rustig voor ma houden en zie ik wel welke dingen aan me voorbijgaan. Het hoogtepunt van de dag zal het bezoek zijn aan Sjatteke. Hoe dat verloopt is soms een raadsel maar de laatste tijd geeft het me meer voldoening dan voorheen. Ik beleef en zie wel wat de avond me wer brengen zal.
Vanavond is het weer een avond om naar uit te kijken. Mag mezelf weer eens gaan tonen bij diegene waar ik zo veel van hou. Of ik er veel van verwacht is niet zo zeer belangrijk, het zou zo fijn zijn als ik maar naast haar kan gezeten zijn. Haar warmte van op een afstand mogen en kunnen voelen is al een voldoening voor mezelf. Ik weet dat het moeilijk zal zijn om weer iets korter bij haar te kunnen komen omdat de afstand vandaag opgelegd is vanuit haar geest. Maar toch zal ik genieten van datgene wat ik aangeboden zal krijgen. Mijn gevoel op dit moment: ik kijk naar deze ontmoeting weer uit. Het is fijn dat gevoel te mogen beleven. Ik leef vandaag.
Zo het is dan zover de eerste stappen om een blog te maken zijn weer gezet. Ik ben zoals zo velen een nieuweling in dit vak maar ga toch trachten hiervan iets mooi's en aangenaam te maken.
Uiteraard sta ik steeds open voor informatie en hulp om deze blog op te vrolijken.
Hoofdzakelijk zal het hiet om persoonlijke zaken gaan, zoals een dagboek en wat privégegevens.
Ikzelf heb momenteel nog geen vooropstelling het geheel moet hierbij nog groeien. Ik hoop dan ook dat ik binnen afzienbare tijd wat verder zal staan in dit medium.