Het weekje zit er alweer op. Op stage zoals gewoonlijk. Ah nee, toch niet, er was al iets meer te doen. Maar natuurlijk niet om over naar huis te schrijven. Of misschien toch... Aangezien ik daar geen grote bergen moet verzetten en ze mij ook niet naar huis sturen met bergen werk heb ik dan maar het hef in eigen handen genomen. Ik heb zelf gevraagd naar een assessment, en dit is in goede aarden terecht gekomen. Een puntje bij voor Sofie. Heb veel bijgeleerd. Mijn supervisor is met mij bezig geweest. We hebben samen een assessment opgesteld en ze heeft mij veel informatie gegeven. Een assessment doen is iets te moeilijk en gedetailleerd als je je niet specialiseert in cardiorespiratoir. Dus dit heb ik niet moeten doen. En maar goed ook. Amai, ik heb zon voorbeeld gezien. Tis de moeite .
Vrijdag hebben ze mijn evaluatie formulier ingevuld. Ik heb een goeie score gekregen en goeie commentaren. Totaal onverwacht, maar heel leuk natuurlijk. Volgende week nog een paar dagen op de surgical ward en deel 1 van mijn stage zit erop. Dan 2 weken vakantie! Gilles komt voor 10 dagen en de oudjes voor 7 dagen. Ik kijk er al naar uit. Dat zal pas vakantie zijn en genieten. Dikke party
Deze week was ik op zoek achter een slaapplaatsje voor de toeristen. In onze straat is er een pub, Simons pub, en ik zag dat hij kamers verhuurt. Langs de buitenkant zagen ze er nog mooi uit (in vergelijking met sommige andere krotten hier). Zelfs met een terrasje erbij. Dus ik op een avond daar binnen stekken, om informatie te vragen. Na de kamers te hebben gezien, pico bello in orde, heeft hij mij een drankje aangeboden. Ik mooi bedankt zeggen want I have to get up early tomorrow. Daar trok hij zich niets van aan en gaf mij een wijntje. You look like a red wine girl zei hij, en hop, Sofie aan de drank. Twas een goedje en een zeer gezellige pub. Een mix van Maltees, Engels en Iers. Dat we daar niet eerder zijn binnen gesprongen. We passeren het enkele dag. Alsof een gratis wijntje nog niet goed genoeg is, kregen we er nog gratis hapjes bovenop.
Hij bood me zelfs een job aan. Zijn vaste werkster is op reis en hij had een helpende hand nodig voor de vrijdag en zaterdagavond. Ik moest eventjes twijfelen maar zag het hoe langer hoe meer zitten. Sofie achter de bar, hmmm, zou dat lukken? Het is een uitdaging.
De volgende dag belde hij mij op met nieuws over de kamers, goed nieuws by the way, en zei dat hij die helpende hand deze avond, een woensdagavond, al kon gebruiken. Ok, dan maar, lets have a try. Dus Sofie die avond achter de bar. Er was gelukkig niet veel volk, dus tijd genoeg om het in te oefenen. Viel niet mee. Al die verschillende biersoorten en mix van sterke dranken
Vrijdag en zaterdagavond was ik terug van de partij. Vrijdag drukker en zaterdag nog drukker. Zondag was het Simons zijn verjaardag, dus mocht ik nog hapjes en champagne rondbrengen voor de klanten. Ik had mijn handen vol, maar het was leuk. Ik verdien een centje bij, leer tappen en gratis proeven van al het lekker drank die Simon achter de bar staan heeft. Al mijn favorieten op een rijtje, mmmmm
Zaterdag was het regenachtig. Slechts een paar druppels, maar je zag praktisch niemand op straat zonder kanjers van paraplus en regenjackets. An en Sofietjes, stoer als ze zijn, zonder meer naar buiten. We voelden ons precies thuis. Er hing een gezellig sfeertje in de lucht en het was leuk om in de spetterende regen (geen stortbuien en rukwinden zoals in België) te gaan shoppen in Valleta. Langs de weg hebben we nog een cinematje meegepikt. Kwestie van ons helemaal thuis te voelen. We hebben veel gelachen en mee gezongen met Mama Mia.
Vandaag, zondag, was de zon terug van de partij. Een ritje met de bus naar een gezellig strandje. Langs de weg een glimp van een airshow meegepikt. Op de terugweg hebben we een uur en een half in de bus mogen vertoeven. De airshow zette heel Malta in rep en roer. Het was wat te zeggen, met diene airshow. Blijkbaar een grote gebeurtenis voor Malta.
Vandaag geen stage gehad. Er was een erasmus student orientation day in de universiteit. Eignelijk niet voor ons, want wij volgen geen lessen. Maar we dachten, eens zien wat Malta van erasmus studenten in de kuip heeft. En.... het is de moeite. Voor elk wat wils ;). Maar niet voor mij ;)
- tis hier nu 12u54, bijna goed en wel wakker en I see the rain come down while the sun is shinink het weer is dus niet zo denderend voor een zaterdag! Men verwacht slecht weer maar echt zon slecht weer dat t erna niet meer zo slecht kan zijn, snap je? Dus zit hier nu heel chill met een lekker muziekje op de oren (Bonobo) en voel me helemaal gelukkig -
The shinink en de swimmink: hoe de maltezers Engels praten. Gelukkig hadk een soft voice op en top Britse begeleidster(ze noemde me ssouwf) dus mn taal is in de positieve zin beïnvloed! kMoet zeggen dat t toch wel heel vlot gaat hoor, niet meer echt denken tijdens het spreken dus k kan zowat alles eruit floepen thats what I like nietwaar?!
De eerste stageperiode zit erop! Deze week bestond uit veel assessments uitvoeren en uitschrijven, altijd maar beter en beter zodak vrijdag een prachtexemplaar kon voorleggen.. kWas er wel content van! Hoeveel dak ook gevloekt heb op die assessments: tis echt de enige manier waarop je jezelf kan verplichten een patiënt optimaal te onderzoeken, diagnosticeren, bekritiseren, analyseren om een optimale behandeling als resultaat te bekomen. kHeb er superveel van bijgeleerd en kdurf bijna zeggen dak er meer van heb bijgeleerd dan dak in België zou gedaan hebben. Daar krijg je dan ook maar 30minuten per patiënt waardoor je als student niet de vrijheid hebt om zon volledig onderzoek met objectieve metingen etc uit te voeren. kWas gemiddeld toch wel een uur bezig hoor (eerste behandeling inbegrepen). De bedoeling was dak t in 45min zou kunnen, maar dat vraagt nòg meer ervaring, je had me soms moeten zien klungelen met de manier waarop zij gewoon zijn hun metingen uit te voeren...... Dus dat belooft voor de studentenraad alsk terugben, moehahahaaa hopelijk gedaan met dat eindelooslange patiëntenverslag waar je veel te lang mee bezig bent voor hetgeen je er maar van bijleert!
Mn evaluatie was ook prima, was aangenaam verrast! Was wel een serieuze bedoening: mn supervisor kwam samen met univ-gebonden kine om mij te verdedigen waar ik nota bene bij zat. Dan gingen ze over 4 bladzijden details, wat anders dan onze 4 punten attitude, communicatie, technieken en knowledge. Je kunt je voorstellen dak soms mn ogen opentrok. Je hoort dan dingen over jezelf waar je nooit eerder bij stilstond omdat zij nu eenmaal op dat soort dingen letten, grappig!
Was nu mn eerste MSS-stage. Was intensief, moest àlles herhalen maar it was worth the effort want kdoe het zo graaaaaaaag. Nu nog een weekje orthopaedic wards, een weekje vakantie(verwekkers komen) en dan amputees, handrevalidatie, whatever dak interessant vind dus kblijf MSSen oe yeah!
Genoeg over t werk! Nà het werk! Welja: siesta, chillen, boekje lezen (the kite runner van khaled hosseini veeltemooi-), rotsje zitten, terrasje doen s avonds, assessmentje schrijven, filmpje zien, à laise!
Gisterenavond ben k met Raili op stap geweest. Héél gezellig, niet het nightlife lik gewente maar echt nog eens het stevig gesprekken avondje met een goe drankje waarbij de tijd vliegt Vreemd om plots te beseffen dat je met iemand van t verre noorden quasi helemaal (om helemaal te besluiten moeten er nog veel meer van die avondjes komen natuurlijk ;)) op dezelfde wavelength zit, gippie! We zijn ook nog in de Rastabar beland, grappig hoor, iedereen happy happy happy een Jamaicaan heeft me dan ook naar huis gewandeld, no prob maar kwas wel op mn hoede wi, chance dak snel binnen was!
20h02. En vandaag tjonge tjonge wat een dag! tWas een ZALIGE dag maar zonder zon! Enkel regen (druppelval is een beter woord) zonder wind en je kon in je T-shirt lopen + de lucht voelde zo zuiver aan. tDeed me eigenlijk een beetje denken aan België maar itt daar wast zalig om buiten te zijn!
Duuuuus twas shopping+cinema afternoon! Mamma Mia! We waren quasi de enigen in de zaal dus lekker meegezongen en op de stoel zitten shaken, wat een ladies movie!
Vanavond belanden in we in Simons pub, tis Simon zn verjaardag dus ben benieuwd
Ow en kheb het anijsdrankje hier ook ontdekt hoor: sambuci overal! Eneeeuhm meia: the 'twisted nipple' is een superlekkere spirit kwestie van moves te transformeren naar drank
tWas inderdaad een beetje een raar weekend, een rare week, eentje om snel te vergeten!
Onder het mom "je moet alles eens meegemaakt hebben in het leven" ...
We werden door vrienden van hier meegenomen naar een verjaardagsfeestje, wat was dat! Kun je't je voorstellen; sofie en ik kwamen toe in een cafeetje, al mompelend: "tzal wel hier niet zijn zeker"... jawadde! we hebben daar heel de avond gezeten. tCafe zat vol met familie(jong maar vooral oud) van Sean. De tante aan het zingen, iedereen aan het klappen in de handen van op de stoel en maar eten en drinken en commeren! Met ons bendetje waren we zowat de jonge garde. Inderdaad, zoals Sofie zei: twas hoempapa tralala 'waar zijn die handen' alom!
We hebben ons dan maar in de Martini gesmeten, tevergeefs. Dan maar in de pastizzi: wrong choice for me. kHeb me verslikt (en neen kwas niet aan't tetteren) in de marsepein die op de taart lag, neem ongeveer een vierkante centimeter stukje want kwas aan't proeven. Het snoodaardje van een stukje is op onverklaarbare wijze in de luchtpijp terecht gekomen, waarna anso dacht 'oeioei'. Seconden leken plots minuten! Rondom me zag'k in slow motion enkele blikken a la: what the f*ck is happening maar geen aanstalten tot bewegen.. Het eruit hoesten ging niet, hoe hard'k ook probeerde.. Ademen ging eerst nog n beetje, tot het maltese snoodluiaardje besloot zich daar te nestelen.
Wat er op dat moment door mn hoofd ging: je wil het niet weten! Wat er rond me gebeurde: ik weet het niet meer. kWeet enkel dat Sofie en Attya er als de kippen bij waren, me langs alle kanten schudden, klopten, aanmoedigden te hoesten....tot bloedworsthoofd anso niet meer kon happen naar lucht, waarop Sofie my hero op spectaculaire wijze haar Heimlich-manoeuvres heeft toegepast! Een eerste poging zonder effect, een tweede krachtigen alsof er een leven vanaf hangde met effect! hoest kuch kuch verschot beef traantjes alom was er toch efkes niet goed van en Sofie duidelijk ook niet!
Daarna was de avond mooi geweest! Nog meegereden met iemand die de kanten van Sliema uitging, een halve dodenrit jong, die rijden hier als anderhalve zotten!! kutavondje dus.
Moraal van het verhaal: "pluk de dag as if you were going to verslik you in 't eerste dat je mond binnenkomt!" Veel van die snoodaardstukje komen de eerste dagen mijn mond niet meer binnen en neen, ook niet mijn lievelingsanijssjieklitjes!
En by the way...voor al wie er nog aan zou twijfelen: zwemmen aan zee waar sofie redder staat > tis een aanrader!!
Heb net 5 dagen stage op de afdeling cardio erop zitten. Amai, wat was dat. Geen klop moeten doen. Ze hadden praktisch geen patiënten, dus ook geen werk. ongeveer 2 patiënten in de ochtend en 1 in de namiddag. Meestal dan nog dezelfde patiënt. En wat hield de behandeling in? Niemendalle. We stonden meestal met 4 therapeuten rond 1 patiënt. En maar babbelen int Maltees. Ergernis allom. In de namiddag lieten ze me dikwijls vroeger gaan omdat er geen werk was. Jammer dat ik telkens tot 14u moet wachten op de bus.
Wat wel heel leerrijk was, was de operatie die ik mocht bijwonen. Ik heb een hartoperatie gezien die bestond uit 3 overbruggingen (CABG). 4u heb ik op hetzelfde tegeltje gestaan, op een halve meter van het hele gebeuren. Heb dus alles goed gezien. Misschien wel iets te goed. De eerste momenten waren toch wel choquerend. Ze snijden je pols en je lies open om een stukje van je slagader (A radialis) en ader (V. femoralis) weg te snijden. Ze branden die eerst los van aders en al de rest waar het aan vasthangt en nijpen er onder andere ook nietjes in. Het bloed spatte eruit. Nie normaal. Ik dacht, amai, das hier niet voor gevoelige kijkers. Maar dan begon het pas. De borstkas werd opengesneden en gebrand. Da was pas een shock. De borstkas wordt dan opengezet en gehouden met een soort van ijzeren krik waar je aan moet draaien en tussen beide uiteinden plaatsen. Twas precies een autoband die ze aan t opkrikken waren. En toen zag je het. Het hartje, zwemmend in een vloeistof, dat later veranderde in een bloedbad. Het hartzakje werd verwijderd. Het hart werd stilgelegd en de A. radialis en V. femoralis werden net voor de vertopte hartslagaders vastgenaaid. De 3de overbrugging was met de A. subclavia. Die bevindt zich dicht bij het hart dus die overbrugging kon rechtstreeks gemaakt worden. De 3 uiteinden werden aan de aorta vastgenaaid. Het bloed kon weer stromen en het hartje klopte terug. Gelukkig! Heb nog nooit zo veel bloed zien stromen. Heel de operatie door werd er bloed weggezogen. Dit werd opgevangen in een netwerk van buisjes om dan opnieuw het bloed in het lichaam van de patiënt te brengen. Stel je voor dat al dat bloed verloren gaat. De patiënt zou er nog slechter aan toe zijn. Kwas helemaal van de kaart na de operatie. Mijn tong plakte tegen me keel en mijn benen waren aan t trillen. En dan nog de weg terug zien te vinden in dat labyrint
Om 14.30u hadden we onze Engelse les. Onze teacher was een hele toffe vrolijke madame, maar de leerstof, dat kon beter. Veel hebben we niet bijgeleerd. Gelukkig is dit achter de rug en hebben we bij deze onze studiepunten verdiend.
Het weer wist niet wat het wouw. Zon, wind, wolken of een spatje regen? Dan maar van alles een beetje?
Het was dus een raar weekje. Maar dat zijn we snel vergeten, door ons een te laten verwennen met een lekker etentje en een zot dansje. Het werd een lange, zware nacht, met een terug weg door de regen, die dan ook zijn sporen naliet de volgende dag. Het weer wist nog altijd niet wat het wouw dus dit was een goed excuus om lekker binnen te blijven en te luieren.
Zaterdagavond heeft een Maltese student ons meegenomen naar een verjaardagsfeestje van de moeder van zijn vriend. Wat was dat? Hoempapa muziek vanuit de jaren stilletjes. Ik zat precies in het rusthuis waar mama werkt. We hebben weeral gratis martini's gekregen, maar hebben ons rustig gehouden. Ook geproven van de typisch pastizzitjes en taartjes. Voor Anso een ervaring die haar altijd zal bijblijven. Vraag er maar naar.
En nu, op naar volgende week, met hopelijk iets maar patiënten en opnieuw stralende zon.
Allo! Weeral weekend wat vliegt de tijd hier!! Onze week was niet om over naar huis te schrijven, kzal het dan ook niet doen! Tis wel goed geeindigd: kheb goeie feedback gekregen over mn assessments, kmoet gewoon nog meer in detail gaan (ze flippen hier echt wi), maar kben heel content! twas dan ook superinteressant en de werksfeer wordt altijd maar leuker! Om de drukke week te vergeten: compenseren met een alles-kan-niets-moet weekend, ziehier onze start... Vanavond worden we ergens mee naartoe genomen op het eiland maar geen idee wat het zal zijn dus ben heel curieus!
Hasta la Vista! *Anne-Sofie*
Overzet Sliema-Valetta (kost 0,40euro btw, goedkoper dan de bussen!)
Na twerk op Valetta Waterfront genieten van een welverdiende cocktail na zware week! twas een goedje sante!!
haha uuuhm jah 's avonds genieten van nog een cocktailtje he ajaaaa! we krijgen praktisch alles gratis tis nie meer te doen!
Sean en Raili waren ook weer present
En Krista ook...
Ik (anso) heb mn kodak eens meegeno;en onderweg naar mn werk 's morgens. Dit ziet er als volgt uit: 6h40 opstaan, eten, snelwandelen naar bus, nog 15min wachten op bus of lopen om hem te halen, afstappen aan dit mooie tafereeltje (rond 7h45, tis dan al heel warm maar op een heerlijke manier)...
waar de bus stopt in Msida
haven Msida 's morgens
Daarna steile weg opwandelen om dit ouwe gedrocht tegen te komen aka St-Lukes' hospital
Physiotherapy department van op de binnenplaats van St-lukes. Je ziet: er staan nauwelijks auto's. Dat komt omdat enkel physiotherapy nog in deze kliniek zit, al de rest is overgeplaatst naar 't moderne Mater Dei en waarom? geen kat die het weet, vermoedelijk een politieke kwestie.
Mijn ingang. tLigt daar vol met de duivenscheten! ben altijd content dak er geen op mn hoofd krijg, want tis al gebeurd hoor!!
Waar mijn locker zich bevindt. Nu weten jullie ook wat ik bedoelde met 'oud'
Toevallig lag dit boekje op de tafel, dit gebouw heeft half de oorlog doorstaan!
vanuit sliema valetta in de verte
Valetta
De klokketoren
Entree haven
Over de klokke
Grand harbour Valetta
Je moet maar een onnozelaar zijn om dit toch te doen
Plots kwamen we weer in een onverwachts volksfeestje terecht. Deze kerel was Maltese blues aan't zingen: zoooo lachwekkend! Deze bedoening leek meer op een plaatselijke kermis eigenlijk! We zijn er ook nie echt gebleven.
mmmmm mn lekkere anijs likeur
Een kannetje voor anso en fie (jullie willen niet weten wat erin zat-maar kan wel zeggen dat't lekker was )
Mooi gepoetste tandjes
Anso-Fie de twee engeltjes
Onze avond eindigde met een immeeeeense regenbui! niet enkel zonneschijn dus in Malta....maar meestal wel hoor want de regen valt 's nachts!!
Ik ben terug wakker! jawadde gisteren en eergisteren had'k het wel wat moeilijk om wakker te blijven maar nu gaat't weer veel beter!
Maandag en dinsdag mocht 'k een dag in de pool doorbrengen: een groep fibromyalgie dames, een deel obesen, een deel backproblems, een schouderprobleem alier, een bleter aldaar Howja, kvond 't eigenlijk een beetje saai! Mn begeleider ginder was Owen, een gemotiveerde jonge kine die nogal heel zeker is van zichzelf..allez kun je't je voorstellen: hij gaat doctoreren over iets ivm hydrotherapie en hij heeft enkel nog maar tzwembad in St-Lukes gezien...dat ie een keer abroad gaat eh, hij zal zich een ongeluk verschieten! Dat zwembad hier(enige therapeutische in Malta) trekt bijna op niets! Het is gewoon helemaal nog niet 'ingeburgerd', er wordt door de overheid totaal niet geinvesteerd erin en tziet er uiteindelijk maar schamel uit. Toen dak vertelde over tBZIO in Oostende alleen al was ie al verbaasd over wat er daarin gedaan wordt, de voorzieningen die er zijn, het personeel, het systeem dat ze gebruiken,... Wat me wel opviel in't zwembad waren de verschillende huidstypes van al die maltezen: je ziet de blanke britten, de italiaanse types, de halve arabieren,... interesting!
Omdat't zo saai was heb'k dus heel wat gebabbeld met die kerel en veel gediscussieerd, zalig
Een paar weetjes op een rijtje: - abortus plegen=verboden (net als't scheiden he) - sommige mensen gaan met kleren en al in't zwembad wegens preutsheid - veel 'vermoeidheid' en 'depressie' voor tmoment door de weersveranderingen. Dit laatste is echt verbazingwekkend. Om te leven staat Malta zeer hoog in de rangschikking van 'gelukkigste plaatsen ter wereld' (stond ooit op nummer 1 volgens een studie). Er is meestal mooi weer, vriendelijke mensen, familie is superbelangrijk voor hen, ze hebben al hun heiligen die hen helpen,... Hier moet je niet veel geld hebben om gelukkig te zijn uiteindelijk. Deze mensen zijn dan ook heeeeeel relaxed, genieten van iedere seconde, trekken zich vanalles niet te veel aan. Maar als er een kleine (weers-)verandering is als nu (nog steeds lekker warm maar met een lekker windje erdoor) vinden ze alles al snel te lastig enzo.. lage stressdrempel dus! kheb al veel moeten lachen (in mezelf) om de stress-redenen die ze geven wi, amai! te belachelijk om op te sommen! - de meeste vrouwen zijn nog huisvrouwen en krijgen iedere week zoveel geld van de partner om vanalles te doen - een vrouw wordt meestal in de praktijk vergezeld door haar man, die dan soms nog durft te praten in haar naam (kprobeer die mannen dan buiten te kegelen op subtiele wijze ) - ...
Emancipatie mn voetjes! Ook al is het hier heerlijk vertoeven als erasmusstudent: kben content dak niet in zo'n land opgegroeid ben en kzou hier later ook niet kunnen leven, daarvoor is het zooooo conservatief! Heb veel respect voor alles en kversta ook helemaal het hoe en waarom het nu zo is, logisch, maar mn maag keert soms van wat ik zie en hoor...en dan is het een kunst om te zwijgen of afhankelijk van de persoon waarmee je te doen hebt heel subtiel je mening te uiten (hihi).. dus wie mij een beetje kent kan zich wel voorstellen wat ik daarnet bedoelde met 'zalige' gesprekken!
Alli, dit gezegd zijnde moet'k dringend gaan eten en assessment schrijven over een schouder want morgen grote controle van de chef brrrrr
Iuew da was kiezig! ze verkochten daar allerlei beesten gewoon op de markt, stinken!!!! zelfs kiekens
typische bootjes
mmmm da was lekker, die jenevertjes! we wilden wel een keer proeven...maar we wisten nie da ze ons echt van alle soorten zouden lieten proeven.. GEEN PROBLEEM! tralalalaaaaa
Vandaag zou het een regendag moeten zijn, maar er is nog geen 1 regendruppel gevallen. Niet dat we dat erg vinden hoor. Wel bewolkt en winderig (een halve storm ja!). Maar een fris windje na zulke warme dagen, daar rouwen we niet om. We kunnen wel leven met een dagje slecht weer. Dit betekent niet dat je je koppeke es niet kan buiten steken. Zeker niet, want het is nog altijd warm(iejt). Maar we vonden het een goeie gelegenheid om eens wat tijd binnen door te brengen. Wat dingen doen die je anders niet doet. Zoals beetje in ons kamertje rondfladderen, fotos bekijken, en we hebben er al een pak. Ook beetje de tijd nemen om wat te koken, want hiervoor moet je echt wel je tijd nemen. Een siestake nemen behoort ook wel tot onze dagbesteding.
Straks verdiepen we ons in onze cursussen. How ja, verdiepen, het klinkt zwaarder dan het werkelijk zal zijn. Waarschijnlijk zal het gewoon wat bladeren worden. Sofie wordt morgen overgeplaatst naar de cardio afdeling. Alles omtrent het hart. Ze zal een 6 uur durende bypass operatie mogen bijwonen en nog een paar andere ingrepen. Ze moet er dus wel voor zorgen dat ze opnieuw weet hoe ons hartje precies klopt. Hmm, ze kijkt er wel naar uit. AnSo mag alweer een heel deel assessmenten uitschrijven. Ochere het kind. (typte Sofie deze middag voor de verwarden onder ons )
Vanmorgen zijn we naar de bekendste en grootste markt geweest hier in Malta. Het gezellig vissersstadje heet Marsaxlokk. Allé, kzal jullie helpen. Je spreekt het uit als Marsasjlok. Het is niet enkel toeristisch, want ook de Maltesertjes doen er hun inkopen. Twas er t ideaal weer voor! Geen blakende zon, maar toch nog een zonnetje. Warm genoeg dus, en maar zweten.
De rit ernaartoe was alweer de hel. Een busje vol toeristen met allemaal hetzelfde doel, inkopen gaan doen op de markt. Na al een lange rit en veel gestop bleek dat de buschauffeur de weg kwijt was. Hij heeft moeten stoppen om aan een andere buschauffeur de weg te vragen. Allé, komt dat tegen. Een buschauffeur die de weg niet weet. We zijn een uur onderweg geweest. En wij maar vol verwachtingen uitkijken naar die markt.
Toen we er uiteindelijk waren was het echt wel de moeite. Levende verse vis, met kop en al. Iejoeuw. En alle soorten die je je maar kan bedenken. Er lag daar zelfs een octopus. Alle, daar leek het toch op (anso bevestigt: tuurlijk wast een octopus).
De groenten en fruit waren spotgoedkoop. Tomaatjes, aubergines, paprikas allemaal 1 euro de kilo. Ook het fruit, nectarines, pruimen, druiven 2 euro de kilo. Het zal een gezonde week worden..
Ook nog mooie kramen vol verse olijven, dadels, noten, geitenkaas, gedroogde tomaten lekkere dingen die Sofie heel graag lust. Heb een keuze moeten maken en het is geitenkaas en gedroogde tomaten geworden. Volgende keer worden het dadels en olijven. Mmmm, Sofie kijkt er nu al naar uit (Sofie houdt van schrijven over zichzelf in de 3e persoon ).(beneen, tmocht nie geweten zijn wie het geschreven heeft. Nu heb je het natuurlijk verpest)
Souvenierskraampjes en klerenkraampjes (wel gene te vetten) hadden ze daar ook. Echt alles (voor de kenners: een mini-haagse markt).
We hebben zelfs de perfecte onderbroeken gevonden voor zeer weinig geld. Hmmm, misschien kopen we ze wel de volgende keer (ok Sofie, deze info gaat te ver).
Ze hebben ons laten proeven van de typische Maltese liquerdrankjes in vele smaken, die je hier in elk winkeltje vindt. Wij natuurlijk volop profiteren en alle smaken eens uitproberen om dan uiteindelijk 1 klein flesje te kopen. Typisch.
Maar het was de moeite waard (hihi gniffel gniffel anso heeft er anisette gekocht! Met iets speciaal van Gozo derin, suuuuuperlekker!).
Toen we de terug wilden keren met de bus en deze laatste dus opstapten, zag anso uurplannetjes van alle Malta-bussen en dacht sebiet meenemen die handel.. ja goeienoewne! De buschauffeur megavies bromgrommel you can only take ONE (you bastard), snakte een plannetje uit haar handen en kwakte het op zn dashboard. Waarop AnSo verbijsterd toekeek, ietsje begon te blozen (aja twas voor heel de bus) en van verbazing efkes geen woord kon zeggen, geen vriendelijke blik kon die vent nog krijgen van ons! Achteraf kreeg anso dan nog onder haar voeten omdat ze een cashewnootje in haar mond stak: no food on this bus Das ne keer een onvriendelijken in Malta! verzekerst because of the weather, tkan nie anders ;-) Maar allé, je moet van soorten hebben zeggen wieder é ajaaaa! Ze kunnen nie al zo vriendelijk zijn gelik wij he, zegt Sofie. (ier si, moe je lezen, AnSo spreekt ook in de 3de persoon over zichzelf.)
Een dikke pieper en tot de volgende, de Ansofietjes
hello! vandaag was vermoeiend zeg! al dat wakker zijn! deze week hebben we na onze stage nog 2 uren priveles taalcursus.. Onze teacher is een megacoole madam en drbovenop een van onze buurvrouwen, dik in de sjakos(aja ze heeft een auto!)! Ik (anso) heb vandaag een stagedag gehad in de pool. Er was niet veel volk dus heb'k eigenlijk 3uur ofzo zitten kletsen met de kinesist. Ben weer vanalles te weten gekomen over tvolk hier..soms keihard moeten lachen soms half shocked maar kben te moe om 't nu te vertellen! Een welgemeende slaapwel!! x
thats what I like nietwaar?!
niet meer kon happen naar lucht, waarop Sofie my hero op spectaculaire wijze haar Heimlich-manoeuvres heeft toegepast! Een eerste poging zonder effect, een tweede krachtigen alsof er een leven vanaf hangde 
was er toch efkes niet goed van en Sofie duidelijk ook niet! 
