Zondag was het Womansday. Een feestdag die ervoor zorgde dat iedereen de dag nadien een dagje verlof had. Kimberly en ik werden om 8u verwacht in town om daar in aangepaste, traditionele kledij te verzamelen. Iedereen die bij hetzelfde bedrijf/instelling werkt draagt dezelfde outfit. Wij droegen dus allemaal een (veel te grote) grijze T-shirt met een chitenge (een doek die ze ons gegeven hadden om rond ons middel te draperen). We zagen er net echt uit!
Uiteraard stonden we daar de eerste 2 uren mooi te schilderen. Iedereen was te laat! Rond half 11 startte de optocht. Alle vrouwen gingen in een lange rij staan en marcheerden zo met spandoeken en passende liederen doorheen de straten van Kabwe. Indrukwekkend om te zien! Voor één keer stond de vrouw in het middelpunt van de belangstelling. Na de optocht verzamelden alle vrouwen op een grasplein waar verschillende speeches werden gehouden. Jammer genoeg waren deze in Bemba, met als gevolg dat we er geen snars van begrepen. Na de middag hielden we het dan voor bekeken en keerden terug huiswaarts. De rest van de zondagnamiddag brachten we door met het spelen van gezelschapspelletjes, eten maken, (deze keer waren de wortels wel geslaagd!).
Maandag was dus ten gevolge van Womensday een public Holiday. Eindelijk eens een dagje uitslapen, dachten we! Maar niets was minder waar om half 7 zorgden de warmte en het zonlicht er alweer voor dat we vroeger dan voorzien het daglicht zagen. We besloten van de voormiddag gebruik te maken om pannenkoeken te bakken, om de volgende dag uit te delen ter ere van onze laatste lesdag in Bwacha High School.
Om 14u kwam Ray, de farmer (die we via de studenten van vorig jaar leren kennen hebben) ons thuis oppikken om zijn farm te gaan bezoeken. De pannenkoeken waren nog niet klaar, dus besloten we s avonds verder te doen. Wanneer we in zijn 4x4 op zijn farm toekwamen konden we onze ogen niet geloven. Hij heeft verschillende huizen, 200 mensen die voor hem werken, een prachtig meer om in te zwemmen, ontelbaar veel hectares land, een watervalletje(!), Ook zijn huis telde verschillende slaapkamers, een prachtige keuken, kortom alle luxe die je je maar kan inbeelden! We waren onder de indruk!
Na een verfrissend drankje kropen we terug in zijn auto om naar de waterval en meer te rijden. Heeeeerlijk was dat! We genoten met volle teugen van het prachtige uitzicht en de verfrissende duik. Jammer genoeg duren mooie liedjes niet lang en maakte de regen een einde aan het paradijs.
s Avonds maakten we een cocktail als aperitief om vervolgens te smullen van zelfgemaakte(op Belgische wijze!) frietjes met groetjes en overheerlijke kip op de barbecue.
Het was al laat wanneer we terug huiswaarts keerden waardoor we besloten om de pannenkoeken dan maar de volgende dag tijdens onze springuren af te werken.
Dinsdag begon dan de (normaalgezien) laatste lesdag. We stonden om 6u op om eerst nog wat deeg te maken voor de pannenkoeken en vertrokken dan naar school.
Eerst gaf ik mijn laatste lessen in Kabwe High School, we hebben er een toffe les van gemaakt! Veel gezongen, iets gedronken, gedanst,
Vervolgens ging ik naar Bwacha om daar eerst nog wat te helpen met het bakken van de pannenkoeken om vervolgens aan mijn laatste lesuren te beginnen. Maar spijtig genoeg strooide een klein ongelukje roet in het eten. Ik kreeg per ongeluk kokende olie op mijn voet waardoor ik nu met brandwonden op mijn voet zit. In plaats van les te geven moest ik dus naar een dokter. De Indische farmer (waar we de dag voordien bij geweest waren kwam (zodra hij ons telefoontje had ontvangen) naar school en voerde mij naar een dokter. Die wou mij een spuit geven, maar dat heb ik vriendelijk geweigerd. Vervolgens heeft hij er brandwondenzalf opgesmeerd, wat de pijn al een stuk verzachtte. Momenteel zit ik dus in het verband, aangezien het pijn doet wanneer er zon op komt. Er beginnen blazen op te komen, wat wel een beetje pijnlijk is maar het is goed te doen.
Woensdag brachten we nog een dagje op school door, hielpen waar we konden en brachten enkele zaken in orde. s Avonds nam Raj (de farmer) ons mee uit eten. Het was alweer een heerlijke maaltijd, gevolgd door enkele spelletjes poolen. Ondanks dat ik zwaar verloren ben was het toch een geslaagde avond! Alweer enorm vermoeid kropen we in ons bedje want de volgende dag was het alweer vroeg dag. Raj ging ons meenemen naar een wild park om daar de dag door te brengen. Het was een goeie 2 uur rijden maar met de nodige muziek viel dit best mee. Daar aangekomen konden we (alweer!) onze ogen niet geloven. We waren in Luilekkerland aangekomen! Prachtige natuur, dieren, een oogverblindend meer, strooien hutjes, palmbomen,
Wanneer we eerst de menu voorgeschoteld kregen waren we dolgelukkig toen we zagen dat er spareribs op het menu stonden! Jammer genoeg smaakten ze niet zoals in België maar het was best lekker.
Wanneer we ons buikje rond gesmuld hadden gingen we richting zwembad om daar nog 2uurtjes te relaxen. Wanneer Raj ons vertelde dat je ook massages kon krijgen begonnen we alweer te glunderen. We genoten alle drie van een full-body-massage om vervolgens in een ligstoel aan het water nog eventjes van de zon te genieten! Ja, we waren echt in het paradijs terechtgekomen
Alsof de dag nog niet compleet was mochten we achterin (in de laadbak) van de jeep plaatsnemen om zo een tocht te maken doorheen het park. Het was letterlijk met de jeep door het oerwoud! Al rechtstaand in de laadbak, met de wind in onze haren, de zon op ons gezicht genoten we van de prachtige natuur. We zagen verschillende wilde dieren maar waren vooral onder de indruk van de giraffen die op enkele meters van ons stonden. De putten, modder en uitstekende takken maakten de tocht niet alleen avontuurlijk maar ook onvergetelijk!
Ten slotte genoten we nog van een laatste drankje aan het meer bij ondergaande zon en keerden vervolgens moe maar voldaan terug naar huis. Het was een meer dan geslaagde dag!
Gisterenavond vielen we zonder elektriciteit, onze mijnwerkerslampjes kwamen dus goed van pas! Afwassen in het donker het is eens iets anders! Jammer genoeg wisten we niet of we het licht in onze kamer hadden aangestoken of niet vooraleer de elektriciteit wegviel. Gevolg? Ik heb om 3u s nachts het licht gezien!
Vandaag, vrijdag geef ik mijn laatste 2 uurtjes les (om mijn uren van dinsdag in te halen) en dan zit mijn didactische stage er definitief op.
Morgen gaan we (alweer met Raj) een weekendje naar een boatclub om daar te genieten van een boottochtje, vissen, zwemmen, bbq, Het zal ongetwijfeld weer een onvergetelijk weekendje worden!
Maandag vertrekken we dan naar Lusaka (de hoofdstad) om daar een dag en nacht door te brengen om dan dinsdagochtend heel vroeg naar Chipata te vertrekken. Daar zouden we normaalgezien dinsdagavond moeten aankomen om dan met de taxi naar South Luangwa National Park te rijden. Hier gaan we enkele dagen op safari! Ik kijk er al ongelooflijk naar uit! We zullen waarschijnlijk pas zaterdag terugkeren, misschien zondag. Dus op de verhalen zal je nog een weekje moeten wachten.
Na dat weekend gaan we dan 2 weken werken in een daycare centre (dichtbij onze woonplaats) waar we een handje kunnen helpen met het entertainen, eten geven, onderwijzen, verzorgen, van kleine straatkindjes. Deze kinderen worden uit de compounds (= de sloppenwijken) geplukt en worden (met toestemming van de ouders) naar dit centrum gebracht waar ze dan de hele dag verzorgd worden. De kinderen zijn tussen de 2 en 6jaar denk ik, ongelooflijk schattig! Ik kijk er al naar uit!
Op het einde gaan we dan nog met de studenten die van de UK komen naar Livingstone om daar de wondermooie waterfalls te gaan bezoeken en zo zal het alweer snel tijd zijn om terug naar België te keren
We hebben hier in ieder geval de tijd van ons leven!
