Hier is, met pijn in ons hart, het voorlaatste verslag van ons verblijf in Suriname.
We willen jullie zoveel vertellen maar het is voor ons heel moeilijk om uit te drukken wat voor een wir war van gevoelens de laatste dagen door ons heen zijn gegaan.
Laten we beginnen bij de week van 1 tot 7 maart:
Vermits het einde in zicht komt was een duidelijke planning noodzakelijk. Deze week hield in dat we al het administratieve werk dat Stichting Projekten ons had opgegeven zouden verwerken en afronden.
Veel bijzonders kunnen we hier dus eigenlijk niet over vertellen. We zaten uren voor de computer, brainstormden over activiteiten voor het laatste Kinderboekenfestival,.. Onze dagen waren gevuld tussen het werken in ons appartement en het op en af rijden naar Stichting Projekten om ons werk voor te leggen en eventuele veranderingen te kunnen aanpassen.
Het was een drukke en hectische week maar we zijn ontzettend blij dat we geslaagd zijn in onze opzet, met een mooi resultaat als gevolg.
Ook de samenwerking tussen onze huisgenoten verliep echt aangenaam en vlot wat het werk verlichtte en leuker maakte. We namen dan ook af en toe de ruimte om eens een ijsje te gaan eten, gezellig terrasje te doen,..
We planden met onze vrienden van lager een heerlijke BBQ, beginnende om 15.00 h s middags met een lekker aperitiefje in het zwembad! Dit was echt genieten!
Het weekend hadden we nodig om onze laatste stageweek in Djoemoe voor te bereiden. Een hele opgave!
Voor elke stageschool (4) stelden we een doos samen met allerlei materiaal (memorie, bewegings-kleurendobbelsteen, puzzels, prentenboeken, verf, potloden, knutselmateriaal,..). Het belangrijkste van de doos was echter een activiteitenbundel die we rond verschillende themas, gedurende de vorige twee maanden, hebben samengesteld. Het is de bedoeling dat de juffen het komende jaar met de activiteiten hun dagen zouden kunnen vullen; ook het nodige materiaal vinden ze terug in de doos.
Vervolgens zouden we van heel wat mensen die ons verblijf zeer aangenaam en leerrijk hebben gemaakt, afscheid moeten nemen (bootsmannen, kapitein, directies,..) à dit wil zeggen: afscheidscadeautjes!
Na een maand keerden we eindelijk terug naar onze favoriete plek: Djoemoe en omstreken. Aangezien het zo lang geleden was, was het weerzien des te leuker! Het gezelschap waarmee we de komende week zouden moeten werken, waren mensen naar ons hart. Ook door de lokale inwoners werden we hartelijk begroet. Wat een zalige thuiskomst!
Veel tijd om ons te installeren en uit te rusten was er de eerste dag niet. In de namiddag verwachtten we alle basjas (de rechterhand van de kapitein) in het huis van Stichting Projekten. Zij staan in voor de lessen Nederlands die in hun dorp gegeven worden, er volgde een grondige evaluatie.
Na de week waar we vele brokodés hebben mogen meemaken hebben we vele basjas beter leren kennen, dat maakte het voor ons allemaal nog veel intenser.
Deze week zouden we jammer genoeg geen stage meer samen lopen.
Anika en Laetitia vetrokken voor de eerste twee dagen naar de school van Djoemoe, Dana en Camille naar Semoisie.
Voor de laatste twee dagen wisselden we van partners en gingen Anika en Dana naar Godo en Camille en Laetitia naar Bofokule.
De stages verliepen zeer goed en aangenaam. Met een voldaan gevoel namen we na twee dagen afscheid van de school. Iedereen was heel blij met de activiteitendoos en we trakteerden elke klas met enkele heerlijke chocoladekoeken!
In sommige scholen verliep het afscheid tussen ons en de juffen en kleuters emotioneel maar vooral heel mooi.
Het was voor ons prachtig om te zien hoe leergierig de juffen waren en hoe snel gehecht de kleuters aan je raken. Het deed ons dan ook veel plezier dat ze ons lieten blijken dat ze ons zullen missen.
Deze week hebben we nog meer dan anders genoten van alle activiteiten en prachtige momenten.
Voor de laatste keer met onze vrienden genieten van de heerlijke watervallen onder een prachtige sterrenhemel, het baden in de rivier, de fantastische boottochten, boi boi boi
Donderdag werden we opgewacht door Coby en Iwan die ons met veel plezier wilden gidsen naar de Ananasberg. Niet echt wetende wat ons te wachten stond vertrokken we met een volle maag op tocht. Met de gedachte een half-uurtje te stappen kwamen we kletsnat van de hitte en met het verkeerde schoeisel in het midden van de jungle terecht.
Met onze laatste krachten klommen we de berg op. Het speciale hieraan was dat we na een wandeling in de bossen plots op een immense rots = berg botsten waar enkele prachtige grote ananasplanten op een bizarre manier kunnen groeien. Jammer genoeg was het
geen ananastijd en was er dus ook geen enkele ananas te bespeuren!
Een prachtige wandeling was het echt wel maar wat waren we blij met de terugkomst en de Surinamerivier!
Die avond was de tijd aangebroken om afscheid te nemen van de kapitein van Djoemoe en het team dat ons al die weken heeft vergezeld. We organiseerden een pannenkoekenfestijn en dronken later op de avond gezellig enkele frisse Parbo-biertjes!
We gaven iedereen een potje speculoospasta, vers uit België en enkele mooie fotos als herinnering.
Wanneer vrijdag de tijd was aangebroken om te vertrekken wilden we natuurlijk eerst onze lieve bootsmannen nog bedanken, die ons voor de laatste keer veilig naar de vlieghaven brachten. Voor Alfa en Avion hadden we een prachtige foto laten afdrukken waar ze in volle actie aan het varen zijn, met aan de achterkant een mooi tekstje + een lekkere frisse pint. Bij het afgeven van deze kleine geschenken blonken ze van trots en blijdschap. Les filles Belges!
Aangekomen op de vlieghaven moesten we voor de eerste keer eens niet meer als twee uur wachten. Na een halfuur was het vliegtuig er al, net wanneer we het niet wilden.
Er stond een heel afscheidscomité klaar om ons uit te wuiven. Dit maakte het er niet gemakkelijker op om onze tranen in te houden. Bij het opstijgen zagen we Iwan, Coby, Alfa en Avion springen en wuiven. Wat een prachtige mensen J
Zo, ons eerste en waarschijnlijk ook zwaarste afscheid zit erop. Nu gaan we ten volle genieten van onze twee laatste weken in Paramaribo en we brengen jullie na het Kinderboekenfestival ons allerlaatste verslag!
Met het genieten zijn we alvast goed begonnen: zaterdagavond hebben we ons ontzettend goed vermaakt op een reggae-festival in de stad. We hebben ons daar volledig kunnen uitleven! Het was een super super optreden! Rasta fiiiree!
Lieve mensen, het aftellen kan beginnen en we zien jullie snel!
