Vandaag op 1 maart gaat onze laatste maand in Suriname van start. Deze dag verloopt dan ook op een zeer leuke manier!
Het is vandaag Holy Pagua, het Hindoestaans lentefeest. Het is een feestdag voor iedereen; deze ochtend hebben we op uitnodiging van een Hindoestaanse vrouw het begin van het feest kunnen meemaken. Nu vonden we even de tijd om jullie in te lichten over de voorbije weken zodat we straks volop kunnen genieten van het vervolg van het festival!
Na onze zware week in Djoemoe bereidden we ons voor op het bezoek van Giel en Sophie, de twee vriendinnen van Camille. Ondertussen werden we al even op de hoogte gehouden van alle gebeurtenissen in België door de familie van Dana die al reeds waren aangekomen.
Na het bijeenschrapen van de nodige moed, belde Camille de begeleidster van Stichting Projekten op om te vragen of het in orde was dat we deze week wat minder zouden werken (en dus niet aan de 35h per week zouden kunnen komen).
Na toestemming was de planning, met al de tripjes waar we al de hele tijd naar uitkeken, al heel snel gemaakt!
Deze ging als volgt:
Op maandag 15 februari verkenden we de stad, hier en daar wat winkelen en vooral lekker gaan eten. Alles op zn Surinaams en dus ook rustig bekomen van de vlucht en jetlag.
Dinsdag was al iets drukker.. We planden een dagtripje naar Nieuw-Amsterdam. We namen onze fiets mee op de overzetboot en na een kwartiertje werden we veilig afgezet in Meerzorg. Van hieruit konden we een leuke fietstocht doen door de plantages en dorpen met tussendoor een picknick. Tijdens de tocht op de Surinamerivier vaarden we voorbij een gebroken oorlogsschip dat daar nog steeds ligt sinds WOII. Het steekt enkele meters boven de Surinamerivier uit waardoor het echt prachtig is om te zien!
Vol goede moed vertrokken we richting het fort van Nieuw-Amsterdam. Het weer zat mee, licht bewolkt en niet al te warm.
Na ongeveer twee uur vonden we het wel heel vreemd dat we nog steeds niet waren aangekomen. Elke persoon waaraan we het vroegen, stuurde ons naar een andere richting. De vermoeidheid begon parten te spelen, zeker omdat we de afstand niet konden inschatten. We hadden in ons hoofd om nog een kwartiertje door te zetten. Als we dan geen herkenningspunt zagen besloten we om terug te keren. Hip hoi, na vijf minuten kwamen aan het fort. Een prachtig uitzicht en een heerlijk briesje waar we twintig minuten van konden genieten aangezien we onze boot terug moesten halen!
Toch blij het gezien te hebben, allemaal een mooie (vooral rode) kleur gepakt en heel voldaan dat we het zelfstandig gevonden hadden en in deze hitte doorgezet hebben! Terug aangekomen verwenden we onszelf met een lekker hapje en drankje. Na een goede douche kropen we in bed!
Tijd om uit te rusten was er niet want woensdag stond de Brownsberg ons op te wachten. Na een lange en vooral heel hobbelige rit kwamen we aan een prachtige locatie waar we het hele Brokopondomeer konden zien. Het is een reusachtig stuwmeer dat heel wat dorpen in omstreken voor elektriciteit voorziet. Jammer genoeg werden hierdoor enkele dorpen blank gezet. Het typerende aan het meer is dat er nog honderden kale boomstammen uit het water steken. Knap om te zien!
Na een typische Surinaamse maaltijd, kon de afdaling van de Brownsberg beginnen. Het doel waren prachtige watervallen waar we ons dan even konden verfrissen. Het was een zeer mooie wandeling door de jungle. Hier zagen we verschillende mooie vlinders, aapjes en vogels. Wat een prachtige natuur! De klim naar boven ging niet voor iedereen van een leien dakje maar het was leuk om te zien hoe we als één groep boven kwamen. Na een stuk watermeloen en enkele heerlijke bakabanas waren we weer super voldaan! Prachtige dag!
Donderdag gingen Giel, Sophie en Camille een dagje naar White Beach terwijl Anika op het appartement bleef om nog enkele zaken voor de stichting in orde te maken.
Want: vrijdag de grote dag! Met grote verwachtingen vertrokken we voor een 3-daagse trip naar Galibi om te reuzenschildpadden te bewonderen.
We werden opgehaald door onze gids. Gedurende de lange rit zijn we op veel interessante plaatsen gestopt (cultureel en geschiedkundig) waardoor we weer een betere kijk kregen op het land.
s Avonds vertrokken we met de boot om de schildpadden te bezichtigen. Ze komen enkel wanneer het donker is op het strand om hun eieren te leggen. Deze nacht zagen we één schildpad in trance die bezig was haar eieren te leggen. Verder nog een andere schildpad die net aan land kwam. Spectaculair was het zeker en vast!
Gedurende het weekend hebben we een cultureel optreden bijgewoond, een bezoek gebracht aan de lokale zoo en wat uitgerust op het strand aan de Surinamerivier. Vandaag zagen we trouwens ook parende schildpadden in het water!
De laatste dag zijn we met de boot naar Frans-Guyana gegaan. Het was regenachtig en we bezochten de gevangenis van Papillon. Dit was echt heel interessant en goed verteld. We werden er allemaal stil van en besloten om na Suriname allemaal samen te komen om de film te zien. Machtig!
De laatste dag van Giel en Sophie hun verblijf (21/2) gingen zij nog snel de stad in om hun laatste souvenirs te kopen. Wij bleven op het appartement om ons voor te bereiden op het Kinderboekenfestival van Saramacca!
Voor ons alle vier vonden we het zalig dat ze hier waren. Het was een leuk verblijf! Opgeladen en vol nieuwe moed stapten we de taxi in, op naar vier dagen Saramacca!
Het festivalterrein zag er even kleurrijk uit als op Brokopondo. Toch merkten we allemaal een heel andere sfeer. Het terrein lag echt midden in de stad waar veel vreemde (om niet te zeggen schrale) mensen rondliepen. Daardoor ben je toch een beetje op je ongemak en moet je steeds goed op al je spullen letten. Ook het verblijf was niet wat het moest zijn. We sliepen op een zolderkamer: snikheet, geen klamboes en rare geuren. We hadden hier ook heel veel last van ongedierte en vleermuizen. Er waren drie toiletten en drie douches voor heel de crew van het kinderboekenfestival. Gedurende de vier dagen was de meerderheid van de douches en toiletten verstopt. Eén avond zaten we zelfs zonder elektriciteit en water. Na een zware dag waarbij je veel zweet is water toch wel noodzakelijk.
De voormiddagen verliepen heel goed en waren ook goed gevuld. De namiddag daarentegen was voor de kleuterstand erg rustig, soms tot vervelens toe. Er waren veel schoolkinderen maar ook veel hangkinderen, wat het lastig maakte om te werken.
Het is de eerste keer dat we zo hard aftelden om terug naar ons vertrouwd huisje in de Florastraat te gaan.
Anika en Evi rondden het festival af met een rapoptreden!
Na een weekend goed uit te rusten (en te feesten) willen we vanavond mee gaan genieten van Holy Pagua. Het meest kleurrijke feest ooit! Het is de gewoonte om elkaar te besmeuren met een gekleurd kalkpoeder. Er worden ook verschillende parfum-geuren op je gespoten. Dit doen ze om elkaar geluk te wensen! Slechte kleren zijn de boodschap. Als je geen kleuren wil moet je rennen of blijf je binnen!
We hopen op vele leuke reacties en laat ons weten hoe het in België gaat!
