Ik had geen zin om naar school te gaan... Ik lag nog in bed en deed alsof ik ziek was. "Mama, ik voel me niet goed... Mag ik thuisblijven?" vroeg ik.
Mama fronste haar wenkbrauwen en ging op bed zitten. Ze legde haar hand op mijn voorhoofd. "Nou, ik voel niets? Heb je buikpijn of wat is er?" vroeg ze. "Ik denk dat ik... Nogal..." stamelde ik. Mama schudde met haar hoofd en zei: "Niet met den deze! Hup naar school, Elysah."
In school ging het ook al niet goed. Jonas, degene waar ik o, zo verliefd op ben kijkt de hele tijd naar me en praat over me met zijn vrienden, af en toe lachen ze eens...
Waar is Lauren? Mijn beste vriendin, die nog niet op school is, één minuut voor dat de bel gaat? Dat kan niet! Zou ze ziek zijn? Ik ging snel naar het toilet en belde haar. "Met Lauren, hallo?" zei ze. "Ja, Lauren! 't Is met Elysah, waar ben je?" vroeg ik. Maar ik hoorde niks meer, ze legde af...
Na school fietste ik onmiddellijk naar Lauren's thuis. Wat zou er zijn? Haar mama deed open. Ze zei dat Lauren niet thuis was. Ik moest het gewoon weten! Ik zei: "Sorry, maar ik ben iets vergeten op Lauren haar kamer!" Ik sprong het trapje op en ging naar boven. Haar mama stond me nog na te kijken maar dat maakte me niks uit! Ik deed de deur open en ging naar binnen. Haar Facebook stond nog aangemeld! Ze had een bericht van Janice, ... Of ze mee wou spijbelen?! En ze had 'ja' geantwoord? Dit kan niet! Ik rende de trap af en ging naar buiten, zonder iets tegen haar mama te zeggen.
Bij mijn thuis was mama druk buiten bezig. Papa was aan het koken. Raar, normaal is het andersom... Ik vroeg aan mama of we deze avond nog iets te doen hadden, anders kon ik naar Lauren gaan. "Ja, lieverd. Ik had afgesproken met Mirjam maar jij kan dan met haar dochter, Jill omgaan. Je kent haar toch nog wel?" antwoordde ze. "Jill? Moet dat echt... Ik vind haar best raar! Ik zou liever naar Lauren gaan..." zei ik. Mama zei dat het niet kon omdat ze al gezegd had dat we zouden komen.
Ik zat op mijn kamer maar plots kwam mijn broertje, Glen binnen. "Wat is er?" vroeg ik.
"Elysah, wil je mijn tekening zien?" vroeg hij. "Hoe vaak kom je dat vragen? Ik hoef jouw kribbel krabbel tekeningen niet te zien!" riep ik. Glen begon te huilen en liep naar zijn kamer. Even later ging ik zijn kamer binnen en troostte hem. "Het spijt me." zei ik. Ik ging op zijn bureau kijken en zag zijn tekeningen liggen... Wauw! Dat was echt niet kribbel krabbel!
"We gaan vertrekken naar Mirjam!" riep mama. "Waar gaat Glen naar toe!?" riep ik terug. Glen kwam aangelopen en zei: "Ik ga naar kinderopvang!" Zo oneerlijk! Ik moet mee en hij mag lekker gaan spelen bij een kinderopvang?! Wauw...
We kwamen aan en Jill stond al voor de deur, wow ze is veranderd! Het is wel al drie jaar geleden dat ik haar heb gezien maar... Ze ziet er veel volwassener uit! Hopelijk i ze ook volwassener geworden... "Hallo, kom je mee naar mijn kamer?" vroeg ze. Ik knikte ja en ging mee naar boven. "Jij mag op die computer gaan." zei ze. Oh leuk! We gaan niet met poppen spelen! Ik logde me in op Facebook en beleefde een normale avond, met lekkere barbecue.
"Hoe vond je het bij Jill?" vroeg mama toen we in de auto zaten. "Goed, goed." antwoordde ik. Ik vroeg of ze het liedje op de radio wat harder wou zetten, maar nee... Steeds het zelfde antwoord: "Nee, ik heb hoofdpijn, lieverd."
De volgende dag was Lauren wel op school. Ik rende naar haar toe en vroeg: "Waarom was je er gisteren niet? Waarom legde je de telefoon af? Heb je gespijbeld met Janice?"
O, o, rustig! Ja ik was met Janice en ik had geen zin om te praten? Goed? Laat me nou Janice zoekt me! Ik keek haar verbaasd aan en zei: "Janice? Sinds wanneer is zij een betere vriendin als mij?" "Vat het niet verkeerd op, ze is een even goede vriendin.' zei Lauren. Ik had geen zin meer om met haar te praten, ik ging weg naar Jill, die hier ook op school zit.
Jill vroeg of ik iets ging drinken met haar.. Nou oké! Lekker pech voor Lauren, zij heeft Janice! Het werd heel gezellig en ik vertelde haar ook over Lauren, dat ik opeens niet voor haar bestond en dat ze heel veranderd is. Ze antwoordde: "Dingen veranderen, mensen veranderen. Tja, je kan het niet tegenhouden!" Ik knikte en dronk mijn chocomelk op. Het voelde zo raar, zonder Lauren, iets gaan drinken. Ze ging vroeger altijd mee..
Maar dat is over...
Schrijver: Emma L.
Hopelijk vonden jullie het een leuk verhaal! Het is ook best gebaseerd op mijn leven. Ik ben 14 jaar en ik hou van schrijven! Hopelijk hebben jullie genoten.
"Ben je nou serieus?" riep ik. Ik heb echt nooit gedacht dat mijn beste vriendin zo flauw kon zijn... "Emma, doe niet flauw! Je weet goed wat er gaande is! Tot ziens" riep Lene terug en ze liep weg. Komaan, ik weet niet eens waar het over gaat! Ik fietste naar huis en melde me aan op Facebook. Even kijken of Lene online was... En inderdaad, ze was online! Even chatten...
Emma> Lene omgoshhh! Wist niet dat je zo flauw kon doen? aubb... WAAR GAAT DIT OVER!
Lene> emma doe niet flauw en laat me gerust
Emma> Ik weet ECHT niet waar het over gaat hoor...
Lene> .............
Lene> Door jou is het uit met Jonas!
Emma> Wat zeg je.. NEE! Hoezo?
Lene> Jonas heeft gevoelens voor jou.. Omdat jullie zo vaak afspreken!
Emma> Ahhh! Ik snap 'm .. Je bent gewoon jaloers op mij! LAAT HET JONG! Tot ziens ik wil je NOOIT of te NOOIT meer zien! Flauw kind!
"Julie? Julie? Kom je nog?" riep Merten. Ik zuchtte, sprong op mijn pennyboard en ging ervandoor. Merten riep: "Julie, niet te snel!"
Wat een sukkel... Ik lachte, keerde om, stak mijn pennyboard in mijn rugzak en sprong achterop bij Merten. "Waar gaan we heen?" vroeg Merten. Ik rolde met mijn ogen en zei: "Even denken.. School misschien?" Merten knikte en zei: "Julie, ... School? Meen je dat? Blijf gewoon even hier.. Niemand merkt het? Goodgirl." Ik begon te blozen en zei: 'Badboy, Merten, oh liefste, ben je gek? Ik krijg dan zo problemen bij m'n thuis.. Wil je dat? Nu-uh." Merten stopte met fietsen en zei: "Ga dan maar naar school, ik heb nog andere;coole vrienden." Ik zuchtte en zei dat ik wel bleef. Merten glimlachte en fietste verder. 'Waar gaan we dan heen?' vroeg ik. "Oww, Julie, ik ga even naar Lynn, ze komt ook mee spijbelen." Ik zei: " Nou als je het zo zegt klinkt het niet meer leuk..." Ik zag achter een boom een meisje zitten op haar gsm, 'druk bezig'.. Ze had een piercing in haar neus en een tattoo op haar arm. "Cool..." dacht ik in mezelf.
'Zow, Juultje, dat is Lynn.' zei Merten trots. Ik glimlachte en stak mijn duim omhoog. "Waar gaan we heen?" vroeg ik. Waarop Lynn antwoorde: "Liefje, Merten, wie is dat meisje? Ze ziet er niet uit alsof ze vaak spijbelt..." Merten antwoordde dat het mijn eerste keer was. Lynn lachte en zei: 'Het moet ooit de eerste keer worden he...'
'Hanne? Weet jij het antwoord misschien?' vroeg juf Lieve. Ik begon te blozen en keek naar mijn blad. 'Pst, Hanne, het antwoord is: geel.' fluisterde Bernd me toe. 'Het antwoord is geel, mevrouw.' zei ik. Ik was natuurlijk niet aan het opletten... 'Hanne, gaat het wel met je? Geel? Serieus?' riep Seraja. Heel de klas begon me uit te lachen... Ik stak mijn middelvinger uit op Bernd. 'Hanne, beleefd blijven en opletten. Wat heb je toch? De laatste tijd zit je alleen maar te dromen! Met die houding kom je niet ver, Hanne. Blijven inzetten, het schooljaar is bijna om. Maar dat is een probleem voor jou, Hanne, merk ik. Ik zou er maar wat aan doen als ik jou was. Goed, we gaan verder met de les. Het antwoord is dus NIET geel!' riep juf Lieve.
Stomme Bernd! Stomme pubertijd! Juf Lieve ging even weg uit de klas. Helena kwam aan mijn bank staan en vroeg: 'Han, lieverd, wat is er met je? Wat heb je gegeten? Iets geel alvast... Haha!' Ik draaide met mijn ogen. Dat kinderachtige gedrag van Helena stoorde me echt de laatste tijd. Wat is er toch met haar? Plots kwam de directeur de klas binnen.'Ja, jullie hebben studie. Juf Lieve is even naar huis. Hou jullie maar rustig bezig, geen werk? Ik heb altijd werk voor jullie! Dus werk maar goed want het werk dat ik jullie geef is niet leuk.' zei hij. Ik nam mijn kladschrift en begon op de achterkant te schrijven. Ik schreef dingen zoals 'broken' en 'so much pain'... Tom kwam naar me toe en vroeg: 'Hanne, wat is er? Ik lachte je niet uit hoor...' Ik zuchtte en zei: 'Weet ik, Tom... Maar ik voel me gewoon slecht, pubertijd zeker...' Ik ben zoveel veranderd... Ik luister trage liedjes en moet onmiddellijk huilen. Helena kan ik niet meer verdragen, terwijl ze mijn beste vriendin is. De bel ging.Oef.
Helena kwam naar me toe gerend en zei: 'He, Hanne... Je doet zo raar de laatste tijd.' Ik keek haar verbaasd aan en zei: 'WAT!? Ik? Jij doet hier wel kinderachtig! Jij! Ik niet? Jij doet mee met die pestrijen terwijl ik je beste vriendin ben! En dan ben ik het nog geweest? Je bent echt zoveel veranderd! En dan geef je mij de schuld? Leuke vriendin ben je!' Helena bleef kalm en zei rustig: 'Hanne, ik ben niet veranderd. Jij bent volwassener geworden en vind mij nu kinderachtig, oké. Ik denk dat het beter is als ik je even niet meer zie.' En ze liep weg...
Ik beet op mijn lip en nam mijn iPod. Nee, ik stak hem terug weg. Geen droevige liedjes, Hanne.
Ik kwam eindelijk thuis en gooide mijn fiets in de voortuin. Ik belde aan en mama kwam opendoen. 'Lieverd, waarom ligt je fiets daar zo? Wat is er aan de hand? Wat is er toch met je?' vroeg ze vol bezorgdheid. Ik rolde weer met mijn ogen en ging binnen. Ik rende meteen de trap op en plofte op bed. Mijn agenda stond vol met huistaken, toetsen... Ik gaf een schop tegen een bed. Op mijn bureau lag nog een briefje, dat ligt er al zo'n zes jaar. Het is van Helena. Dit staat erop:
'Hee, lieverd.
Je babe was hier<3
Hou van jou,
we blijven beste vrienden voor altijd!
Beloofd! <3'
Ik nam het briefje, deed het raam open en liet het wegvliegen. Leugens, leugens. Mijn telefoon ging, ik wou opnemen, maar het was Tom... Hij is mijn beste vriend op dit moment maar ik wil hem ook niet kwijtraken, wat nu wel goed kan met dit rothumeur. Dus, ik nam niet op, jammer maar oké... Ik logde me maar in op FaceBook en Tom begon te chatten.
Tom: Hey Hanne.. Wat is er?
Hanne: Hi
Tom: Beantwoord mijn vraag aub?
Hanne: niks?
Tom: ben nie dom he aub hanne zeg
Hanne: nee laat sorry ben nogal depri ofz
Tom: maar .. ik ben er voor je he
Hanne: weet ik maar ik wil jou ook niet kwijtgeraken
Tom: hoezo.. helena? nee! je bent haar toch niet kwijt...
Hanne: juppp
Tom: OMG wat 'n loser
Hanne: Nee ik ben de loser dan wel
Tom: Niet? je doet niets verkeerd
Hanne: Nee helemaal niet stomme pubertijd gvd
Tom: rustig.. kan je toch niets aan doen en zeg dat tegen helena dan?
Hanne: nee kheb 't papiertje ook al weggedaan
Tom: NEE aub zo verpest je 't nog meer! haal het uit de prullenbak aub
Hanne: tis weggevlogen, uit t raam en ik verpest het ja oke
Tom: nee maar als ze dat te weten komt.. ben je gek? het raam!?
Hanne: ja ik was zo kwaad maar ik begin spijt te krijgen
Tom: GA HET NU ZOEKEN! aubbbb voor het in rusland is
Hanne: .. zoeken? hoe..
Tom: met je ogen.. NU!
Hanne: ..ikga al
Ik sprong op mijn fiets en probeerde het te zoeken. Vloog daar nou iets? Ik fietste zo snel als ik kon en sprong met mijn fiets over een heuveltje. Yes! Ik heb het denk ik... Ik opende het en zag dat er bij was geschreven. 'Love you too.. xhelena'
OMG! Ze heeft het gezien... Nu wordt ze vast woedend! Ik ging bij haar thuis langs en zei er eerst niets over. Ik zat in de sofa te wachten want haar mama liet me binnen.. 'Ze kan niet komen, zegt ze' zei haar mama. Ik ging snel naar buiten en veegde mijn tranen af. Goodbye, our friendship.
Eindelijk klaar! Ik lakte het laatste topje van mijn nagels en stak het borsteltje terug in het potje. Prachtig! Nu nog laten drogen. Ik rende de trap af en plofte in de sofa. Net toen ik zat ging de telefoon... Ik stond op en nam op. "Hallo, met mevrouw Krems. Ik bel in verband met het bedrijf dat jij ging oprichten." Ik keek verbaasd en zei: "Uhh, u spreekt met de dochter van Renilde en ik begrijp het niet. Mijn mama gaat geen bedrijf oprichten.." De vrouw lachte en zei: "Maar jawel, meid. Jouw mama gaat een modebureau opstarten. En ik heb een sollicitatiebrief gestuurd. Wat is jouw e-mail? Dan stuur ik het even door." Ik zei mijn e-mail en kreeg even erna een berichtje binnen. "Ja, ik heb het gekregen." zei ik. De vrouw begroette me en hing op.
van>Lene Krems
aan>Renilde Jacobs
____________________________________________
Dag mevrouw Jacobs! Ik wil me
inschrijven in verband met je modebureau.
Als eerste vind ik het een top idee! Een bureau voor
zelf dingen met leuke stofjes te ontwerpen. Leuk! Ik
hou van creatieve dingen maken en ben er ook de
hele dag mee bezig. Het zou top zijn als ik er mijn
hobby van kon maken! Tot ziens, laat je me iets weten?
0852719643
Lene
van>Renilde Jacobs
aan> Lene Krems
_____________________________________________
Dag Lene. Ik ben zeker geïnteresseerd!
Bel me maar op als je tijd hebt.
05731942852
Renilde
Ik kon mijn ogen niet geloven? Mijn mama... Doet iets in 't geheim? Waar is ze trouwens, ik moet haar nog een lesje leren...
Ik rende de trap af en sprong in de sofa. Ik was alleen thuis, zalig toch? Wakker worden en alleen thuis zijn. Geen zorgen, je doet wat je wil. Mijn ouders zijn een weekendje op vakantie, naar zee. Lief dat ze me vertrouwen, alleen in dit huis. Hopelijk komt oma niet kijken.. Zo vervelend! Als die lieve oude mensjes bezorgd om je zijn en komen kijken hoe het gaat. Dan zeg ik: "Alles gaat goed, maar ik ga je niet ophouden. Je hebt vast een heleboel werk te doen!" Maar dan zegt ze altijd: "Ach nee, lieve meid, ik heb altijd tijd voor jou!" ... En dan wordt het moeilijk om haar weg te krijgen... Maar goed, ze is wel heel handig als je te lui bent om iets te gaan halen. Dan roep je haar even en gaat ze het voor je halen! Maar als je wilt dat ze weggaan, nee. Dat willen ze niet, maar dat is ook het enige! Ik heb een idee! Ik doe de deur vanachter op slot en doe de voordeur gewoon niet open.. Ach, nee. Dan wordt ze ongerust! Er rijdt een auto binnen in onze voortuin. Wie zou het zijn? Oh, nee! Het is de poetsvrouw... Wat moet ik doen? Ze komt voor de eerste keer en ik zie hier net een papiertje liggen: "Liefste Ezra, om 11 uur komt een nieuwe poetsvrouw. Gelieve haar in te laten, groetjes, mama en papa!" Nou, nee! Dat komt er niet van, een poetsvrouw. Ik doe de deur open en zeg: "Dag mevrouw, ik moet u helaas melden dat we al een andere poetsvrouw hebben gevonden. Mijn excuses!" En ik gooide de deur dicht. Ik genoot nog van mijn dagje alleen thuis en ging slapen om 2 uur middernacht! Wat ik anders niet mag...
De volgende dag. Ik stond op om 8 uur zodat ik een langere dag had voor mij alleen. Toen ik net onder was ging de telefoon. "Dag, spreek ik met Meneer of Mevrouw De Booser? U spreekt met de poetsvrouw, Cathérine. Uw dochter heeft gisteren iets gezegd, namelijk dat ik niet meer hoef te komen. Klopt dat?" Ik deed mama haar stem na en zei: "Ja, dat klopt. U heeft haar goed gehoord! Ik wil het contact tussen ons ook verbreken dus gelieve niet meer terug te bellen! Tot ziens!"
Ik stopte mijn oortjes in mijn oren en zette een traag nummer op. Ik sprong op mijn fiets en fietste naar het park. 'Aaah, Irina!' riep Lene. Geen zin om met haar te praten, ze heeft mijn relatie verpest en nu het engeltje uithangen? Nee, hoor. Ik zag Gwen iets verderop in het park, dus ik fietste naar haar. Gwen is mijn beste vriendin, zowat de enige die ik nog kan vertrouwen. 'Waarom ga je niet naar Lene, Irina?' vroeg Gwen. 'Nou, Lene? Ze verpestte mij relatie met Liam...' Gwen stond op en zei: 'WAT!? Heeft Lene dat gedaan? Pak haar terug! Ze heeft nu een relatie met Stef!'
Ik zuchtte en zei: 'Ik ga iemand anders relatie niet verpesten, zo ben ik niet...'
Ik stond op en keek op de kalender. Al 99 dagen is het uit met Olivier. Wow, best wel lang... En ik kan het nog steeds niet geloven, ik hou nog steeds van hem. Mam riep: 'Jana, ben je wakker?' Ik stormde de trap af en zette me achter de computer. Facebook stond nog op, dus ik keek even. Ik zag dat.. Olivier een relatie had met Pauline! Ik werd echt woedend, hoe kan dit? Het is allang uit, maar... Het doet zo'n pijn! Ik hoef Olivier even niet meer te spreken! Dit is echt hartverscheurend... 'Jaan, kom je even eten? Ik heb chocomelk gemaakt.' zei mama. Ik logde uit en ging naar de keuken. Mam zag al aan me dat er iets niet klopte... Ze vroeg: 'Wat is er lieverd? Kan ik je helpen.' Ik was kwaad en reageerde: 'NEE!' Iets té agressief...
Maar oké, Olivier maakte me boos en om het dan nog op Facebook te zetten, 'Pauline is van mij <3', dat was erover! Proberen jaloers te maken? Hèhè! Wat moet ik doen? Aardig tegen hem doen en proberen hem terug te krijgen? Ik denk dat dat het beste is, ik wil dat het terug zoals vroeger is. Best friends forever, dat beloofde je maar al die beloftes stellen niets meer voor! Jongens weten niet wat ze zeggen...
"Célien loop anders nog wat trager?" riep Ben tegen me en stak me voorbij. "Pas op, daar komt een slak langs je door!" riep hij nog.
Haha, zo grappig hoor. Ik negeerde hem gewoon... En Ben maar denken dat hij grappig was. Ik wandelde gewoon verder tot aan mijn bus en deed zoals gewoonlijk. Wachten tot de bus kwam, instappen, zitten, uitstappen en naar huis. Saai, maar ja. Ik opende mijn agenda en keek wat we allemaal moesten doen. Wow, dat leek veel. Maar het was bijna niets! Alleen maar 'thema 9 meenemen' en zo. Geen huiswerk dus!
Ik zette me achter de computer en opende msn.
Wow, veel mensen online. Astrid begon al meteen tegen me te praten.
Astrid: Heey<3
Célien: Hoi ! Omgooooooooosh kheb echt weinig huiswerk :) x
Astrid: Ik niet! :( Maar ik doe dat morgenvroeg wel ;)!
Célien: Ahzo, ga je dan vroeg slapen zodat je er goed uitkan 's morgns?
Astrid: Jaaaaaaahh!
Célien: HAHAH dies goed. Jij vroeg gaan slapen? Noooohhhwww.
Astrid: Hihi kzal wel zien :$
Célien: nouja :))))))))))
Astrid: tjaaaaa.
Célien: ik ga nog eens een mailtje sturen naar Delphineeeeee doei! <3
'Febeeeeeee!' riep mam. Ik rende de trap af en vroeg: "Wat is er? Iets belangrijks hoop ik want ik was bezig met muziek maken, muziek schrijven, chatten met Niels en Snapchat met Anke en Alex."
"Nou, dat is een heleboel.. Maar zou je een liedje willen maken en zingen voor me in de school?" vroeg mam. "Hoezo..." vroeg ik verbaasd.
Ik nam een pak chips uit de klas en trok er een foto van voor Snapchat. Ik zette eronder: 'READY FOR A LAZY NIGHT AT HOME!'
"Nou, Febe. Je maakt erg mooie liedjes en ik moet vanaf nu ook muziek geven in de klas. En de eerste les zou wel leuk zijn met een live artiest? Niet... Ach, denk er maar eens goed over na." Toen ik op mijn kamer zat kreeg ik meteen een snap terug van Alex. Er stond bij: "Ohh, leuk een lazy nightje! Smakelijk ;)"
Ik was mijn liedjes aan het inoefenen.. Toen dacht ik net weer aan wat mam zei. Zou ik het doen? Ach ja! Waarom ook niet? Ik begon te bladeren en zocht een mooi liedje. Wel spannend, ik ben ook maar 13 en zit pas een jaar in het middelbaar. De kinderen zijn maar een jaar jonger dan mij! Ik koos het liedje: 'Shine bright like a diamond'
Niet van Rihanna, maar een zelfgeschreven nummer. Ik begon te spelen op mijn piano en te zingen.
Het was zover. Ik zat vooraan in de klas, dit keer met een gitaar want een piano ging er niet in.
Nog niet iedereen was in de klas. "Wie is er nog niet?" vroeg mam. "Merten!" schreeuwde Lisel.
Gelukkig had ik geen stress, want er waren geen knappe jongens... Merten kwam binnen en het vorige wat ik zei klopte al niet meer.
Zo hotttttt! Na het optreden stonden we samen in de hal. Hij vroeg MIJN nummer!!!!! Ik flipte helemaal en gaf hem.
Hey liefje! ♥ We hebben veel ruzie, ma da maakt nie veel uit want khou van u! ♥♥ Sorry, he. Kwil graag terug vriende make, twas verkeerd van mij ja! ♥♥ Kdoe er alles aan, sgat! ♥
xxjes, Diana!!
Mirthe > Diana
♥' stopt daar maar mee ze, eerst flauw doen en nu dit? sorry ze... daag! xx <-- nop.
Dit ben ik, Emma. Ik heb iets meegemaakt, dat ik graag met jullie wil delen... Ik schrijf al langer verhalen, maar heb ze nooit eerder gepost. Ik durfde niet, omdat ik bang was dat jullie mijn verhalen zouden disliken. Dus daarom, wil ik graag weten wat jullie er van vinden! Bedankt, Emma.
Ik vond dat het tijd was voor een nieuwe profielfoto op facebook! Ik nam mijn gsm en trok een foto, dezelfde foto als jullie dus zien op het begin van het verhaal. Ik trok hem, maar meteen daarna ging mijn mobieltje af. Ik nam op, maar ik kende hem niet. Het was een jongen, die zei dat ik onder de deur moest gaan kijken. Ik riep mama, om te vragen of ze wou kijken maar toen bedacht ik me dat ze helemaal niet thuis was. Ik ging naar onder, met een beetje schrik. Ik keek onder de deur, maar er was niets. Plots schoof er een brief onderdoor! Ik schrok me kapot, en schreeuwde bijna. Ik wachtte even en nam de brief. Dit stond er op:
Liefste Emma,
Ik ben Jonas. Een jongen van 16,
ik heb te horen gekregen dat mijn zus
erg ziek is, en elk moment kan sterven.
Nee, ik verzin dit niet... Maar waarom ik
deze brief aan jou stuur? Ik weet
dat jij haar kan helpen. Je kent haar,
beter dan iemand anders op de hele
aarde. Maar alleen JIJ kan haar helpen,
dus kom naar het ziekenhuis, dat het dichtste
bij jou is. Kamer 101, verdiep 1.
Bedankt, om het leven van mijn zus te redden.
Ik was helemaal verward, maar besloot toch om te gaan kijken. Ik deed mijn jas aan en bond mijn veters.
Toen ik er aankwam zag ik precies de auto staan van Xena, mijn beste vriendin. Zou ze ook
zo'n brief hebben gekregen? Hmm, raar.
Ik kwam het ziekenhuis binnen en er kwam meteen een vrouw op me af. 'Hallo, gegroet. Wie wilt u bezoeken? Of kan ik u ergens anders me helpen misschien, jongedame?' vroeg ze. Ik stamelde: 'Eh, nee. Of toch wel, wie ik kom de persoon op kamer 101 bezoeken, graag.' De vrouw nam haar lijst en keek er even op. Ze zei: 'Ah, je gaat Xena bezoeken. Het gaat niet zo goed met haar, maar dat weet je waarschijnlijk al. Succes, ik hoop dat het goed afloopt voor je. Sterkte meid, ben je haar vriendin?' De tranen kwamen er al weer aan, ja hoor. Ik knikte met mijn hoofd van 'nee, dat kan niet.' Ik rende de gang door, naar de lift. Ik stapte in en werd heel ongeduldig. Ik kwam boven aan, en ging meteen op zoek naar kamer 101. Ik ging binnen en zag haar ouders huilen. Er stond een jongen bij, hij vroeg: 'Ben jij Emma? Ik ben de jongen van de brief en het telefoontje... Neem haar hand en fluister haar iets toe! Alsjeblieft, Emma!' Ik ging naar haar toe en nam haar hand. En de tranen waren er weer. 'Wat is er met haar gebeurd?' vroeg ik. Jonas zei dat ze een autoongeluk had gehad. Ze was bijna dood... Ik fluisterde haar iets toe, en ging daarna op de stoel zitten. Na een halfuur stilte, stonden plots Jonas, en Xena's ouders op. Ze hadden meteen een smile op hun gezicht en drukten op het belletje voor de verpleegsters. Ze kwamen er aan en vroegen: 'Wat is er aan de hand?' Xena's ouders antwoorden: 'Ze is wakker!'
Ik ging Xena de volgende dag weer bezoeken, ze was al veel beter. Jonas was er ook en zei: 'Bedankt, jij hebt het gedaan. Ze zou voor ons zelf nooit wakker zijn geworden. Thank you so much, Emma.'
Ik liep de trap op en gooide mijn rapport naar beneden. Ik rende naar mijn kamer en gooide me op het bed. Ik ging languit liggen en keek tevreden rond. Mijn mobieltje ging, dus nam ik maar snel op. 'Liefjeeee! Heb je zin om te komen zwemmen?' riep Diana. Ik glimlachte en zei: 'Tot zo!' Ik legde af en ging meteen mijn bikini al aantrekken. Wat heerlijk, vakantie!
Ik kwam er aan, haar mama had meteen al een smoothie gemaakt en chips klaargezet. Wat hou ik van haar thuis!
'Helene! Ben je helemaal gek geworden?' riep mama. Ik gooide de deur dicht en nam mijn iPod. Ik stak de oortjes in mijn oren en zette de muziek luid, zodat ik mama niet meer hoorde. Plots zag ik mijn computerscherm flikkeren, dat betekent dat ik een melding heb. Ik ging naar de computer en opende de mail. Dit is wat er stond...
Hey Helene.. Jij bent ongeveer de enige persoon die ik nu nog vertrouw...
Maar ik heb er genoeg van, je wist niet van mijn problemen, maar dat weet je nu wel.
Het is allang uit met Brent, mijn mailfriend uit Engeland, Indi, haat me en mijn ouders schreeuwen voortdurend op me.
Dan pest Kiara me nog eens, ik kan het niet meer aan. Ik ben dood, ik ben onder de trein gesprongen aan het station.
Het enige wat ik nog wil zeggen is dat ik van je hou, en je de beste persoon ooit bent!
Doe mijn ouders maar de groeten! Liefs, Elien.
PS: zit er niet mee, ik bestond toch voor niemand. Hvj, Helene.
Ik rende naar buiten en sprong op mijn fiets. Ik fietste zo hard als ik kon naar het station, want het leven van Elien hing er van af. Als ik die mail net pas binnenkreeg, moest ze nu pas aan het station zijn. En dan moest er al een trein voorbij zijn gekomen... Ik hoop dat ik optijd ben! De tranen stroomden mijn wangen af, want daar stond Elien, klaar om te springen. En héél in de verte kwam een trein. Ik ging achter een bosje zitten, omdat ze rondkeek of er niemand was die haar tegen zou kunnen houden. Toen ze de andere kant op keek, en net het spoor wou opstappen, rende ik naar haar toe en trok haar met haar kap naar achter. Ze viel achterover en was flauwgevallen. Ik belde de ambulance en ze brachtten haar naar het ziekenhuis.
Ik mocht haar gaan bezoeken, en haar mama en papa waren daar ook. Ze troossten haar en ik liet hun de mail lezen. Ik mailde naar Indi, en zij had het ook al goed gemaakt.
Mijn beste vriendin heeft een relatie met een jongen,
waar ik verliefd op ben! Ik ben echt jaloers...
Maar ze weet niet dat ik op die jongen ben,
ik ga het ook niet vertellen!
Help?
anoniempje
Dag anoniempje!
Het is inderdaad heel vervelend voor je... Maar
de gevoelens gaan wel over,
meer kan ik er niet over zeggen!
Je moet afwachten! Misschien dat die
jongen jou binnekort wel leuker vind dan haar!
Afwachten! Spannend!!
Hey allemaal! Dit ben ik!
Mijn naam is Annabel, ... Ik zou graag meedoen aan hot or not, omdat mijn bff zegt dat ik het moet doen, om meer zelfvertrouwen te krijgen! Tja... Reageren maar? :)
Ine: woooowww! <3
Sophie: mooi! Je bent echt mooi! wrm twijfel je aan jezelf? xx
Jens: beautyy..
Ellen: haha mooierd! mokke gespot xx
Lynn: idd! mmoooii ^-^
Charlotte: ziet ge! dit helpt eah :$$ mijn bff is echt prachtig! <3333
Jelle: prachtje! <3!
Stefanie: kwou dak u was :o
Leena: mooie foto x! beautykee.
Annabel: Thank you everyone! Love you :)
Berichtje van de week!
Hello, i'm not from Belgium, but with my friend, i read every week this magazine! I've read alone the things, in English.
And not much magazines are in my language so thank you! I just love this! All the story's and.. yeah! I hope this gonna be in your magazine... Thank you! Love you, Lene! xox
Hey allemaal! Dit ben ik! 
