|
Wat gebeurt er als de bron van alles wegvalt? Wat gebeurt er als het vertrouwde lichtbaken waar men zich aan vastklampt het plots laat afweten? Als men zich aan het goede lichtbaken vastklampt, dan laat ie het niet afweten? Ofwel klampt men zich wel aan het goede lichtbaken vast, maar het zijn de anderen die het licht uitdoen? Een tweesprong.
Als de expert de zaak niet meer in handen heeft, valt er een zekere bescherming weg bij de kleine, die niet zo'n mooie erfenis heeft gekregen, en aan wie het niet allemaal gegeven is. Dan heb je de grote, die wel een mooie erfenis heeft gekregen, en aan wie het wel allemaal gegeven is. De kleine moet ervoor opdraaien, maar de grote ziet dat helemaal niet als een tegenslag, doch wel als een nooit geziene opportuniteit. Die grote is bevoorrecht getuige, niet enkel van het wegvallen van de expert, maar van het wegvallen van zijn functie in het ministerie van expertise, en vooral van de voordelen van die functie. De bron van alles valt weg, en er vallen dingen uit mekaar, maar er komt wel een plaats vrij. En hij maakt van de verwarring gebruik om de situatie naar zijn hand te zetten, en zich de grootste rijkdommen toe te eigenen. Als de topexpert die de boel doet draaien wordt geschrapt, komt er een zeer lucratieve leegte, tot groot jolijt van de opportunisten vlak onder de top. M.a.w. Ze zeggen: "Goed, de expert was de bron van alles, maar nu de expert er niet meer is, zullen wij de bron van alles spelen. " Jammer echter voor bijvoorbeeld het ministerie van kansarmoede, dat te ver bij de top verwijderd is, veel te ver om op een erfenis aanspraak te kunnen maken. Welke erfenis? Als de expert de zaak nog in handen had, zou het ministerie van kansarmoede op de hoogte zijn gebracht, van het feit dat de kansarme mensen recht hebben op een deel van de erfenis van het ter zielen gegane ministerie van expertise. Zo ver zou de boodschap zijn doorgegeven. Maar nu zegt de kansarme mens: "Welke erfenis? " Hij is door de corrupte ratten die zich als eerste in lijn bevonden opzettelijk in het onwetende gelaten. Want ratten houden liever alles voor zichzelf. De ratten bouwen een vals plafond, om er hun grootste rijkdommen, te weten de autoriteit die aan het ministerie van expertise vast hangt, verborgen te houden voor de kansarmen die er onderdoor lopen. Eenmaal de bron van hun autoriteit goed verborgen is, staken ze prompt elke vorm van nuttiging van het desbetreffende gezag. Wat zijn ze blij dat ze niet meer zoals kinderen moeten zijn, en hun arm vooruit steken, en zeggen: "Ik ga ervoor. " Nee, wat ze wel doen is: ze richten zich tot de kansarmen onder het vals plafond, en zeggen wat anders: "Er zijn geen geheimen, er zijn geen bronnen. " De gezagsdragers in West-Europa zijn allemaal zo: Ze doen alsof ze open kaart spelen en eerlijk zijn, maar ze houden hun bronnen geheim. Hun eerste voorzorg is de sociale immobiliteit, en onmiddellijk daarna schreeuwen ze van alle daken dat alles mogelijk is. Het ministerie van expertise dient om de weefsels die het volk samenhouden te vrijwaren en te beschermen, door het correct gebruiken van de kennis, de expertise, en de solidariteit. Het ministerie van expertise is niet gemaakt om te worden misbruikt, of om er zichzelf mee te verrijken. Het is ook niet ontworpen om zoals de Mona Lisa van Leonardo Da Vinci in een museum te worden tentoongesteld, zodat het onder lof kan worden bedolven, en er verder niks mee te doen. De experten zijn verondersteld goede mensen te zijn, maar nu hebben wij experten die beweren dat ze altijd 'ja' zeggen, maar in werkelijkheid zeggen ze altijd 'nee'.
Het Evangelie volgens Marcus 12,41-44: Hij ging tegenover de offerkist zitten en keek toe, hoe het volk koperstukken daarin wierp, terwijl menige rijke er veel in liet vallen. Er kwam ook een arme weduwe die er twee penningen, ter waarde van een cent in wierp. Hij riep nu zijn leerlingen bij zich en sprak: "Voorwaar, Ik zeg u: die arme weduwe heeft het meest geofferd van allen die iets in de offerkist wierpen; allen wierpen ze er iets in van hun overvloed, maar zij offerde van haar armoe al wat ze bezat, alles waar ze van leven moest. " Het leven is zo: Iedereen wordt belast en moet iets bijdragen voor de kas, de collect(iev)ebus. De rijken geven van hun overvloed, en de armen van hun armoe. Maar ik wil het niet over kapitaalkracht hebben, maar over eerkracht. Zonder v. Eerkracht waarvan de waarde gaat van verering, over lofbetuigingen, tot eenvoudige complimentjes. De grote legt simpele complimentjes in de kas, evenals de kleine, maar alleen de grote houdt de eer aan zichzelf. En dus de kleine valt echt in een gat, want in de kas liggen helemaal geen lofbetuigingen, laat staan verering, en het is hij die zich daarvoor op de kas moet beroepen. "Want hij offerde van zijn armoe, alles waar hij van leven moest, " dat zegt Jezus toch. "Hij heeft het meest geofferd van allen die iets in de kas gelegd hebben, " dat zegt Jezus toch. Hij heeft vruchteloos getracht een comfortabele sociale situatie te creëren. Hij is de kleine, de onbelangrijke. De grote, de belangrijke is dan weer degene die zijn comfort echt heeft zitten opstapelen, en tot zulk een niveau verheven dat de mensen van hem bang zijn. Hij is zoals de Germans uit wereldoorlog II. De kleine heeft getracht zijn comfort op een solidaire manier te bereiken, de grote heeft naam en faam gebruikt om de belastingen langs hem heen te laten passeren. Dus hang die solidariteitsvaandel maar halfstok, en bejubel de kas een beetje minder. Het gebrul van de Vlaamse leeuw is een verhaal dat ik al lang ken ze. Tast eens in uw eigen buidel, en kijk eens in uw eigen hart. Maar als je dat zegt wordt de Vlaamse leeuw plots zo klein als een pasgeboren kuiken. Piep. Piep. Krenk mij niet. Ik heb niet.
Ik zal het eens over een andere boeg gooien. Als de eer oneerlijk wordt verdeeld, worden de talenten misschien wel eerlijk verdeeld. Niets is minder waar. T.t.z. Hoe God de talenten verdeelt laat ik aan Hem over, maar zoals gewoonlijk is het weer de mens die hier alles moet verkloten. Als een halsketting van 30 talenten in een juwelierszaak voor 1euro wordt verkocht, zou de kandidaat-koper kunnen zeggen: "Ik doe hier en goede zaak aan, want ik betaal 1euro, maar verkoop de talenten voor het dertigvoudige... " Maar nee! Want de 30 talenten kunnen niet voor meer dan 1euro verkocht worden, want niemand betaalt er meer dan 1euro voor! De diamanten die door de juwelier worden verkocht, worden door een expert geschat, maar om de talenten te schatten heeft hij geen expert, alleen om de diamanten te schatten. Er is geen expert, en de talenten van deze halsketting zijn volledig ondergewaardeerd en zwart gemaakt, wat de spectaculaire devaluatie van hun marktwaarde heeft veroorzaakt. Dan rest er alleen nog de vraag: Wie heeft ze ondergewaardeerd om hun marktwaarde te devalueren? De concurrent! De concurrent heeft namelijk halskettingen van anderhalve talenten en wenst de marktprijs van deze halskettingen te doen stijgen door de marktprijs van de halskettingen van 30 talenten te kelderen. Hoe kan dat, als het verschil tussen 30 talenten en anderhalve talent zo groot is? 30 talenten is maar liefst het vijftienvoudige van anderhalf! Ja, maar er is geen expert om de waarde van de talenten te schatten, en bij gebrek aan een expert is de waarde van de talenten volledig overgeleverd aan de willekeurige vervalsing, gepleegd door mensen die kansen gekregen hebben, die anderen niet gekregen hebben. In deze wereld krijgt ge bepaalde dingen, op basis van bepaalde verwezenlijkingen. Maar als ge op een bepaalde plaats geboren zijt, en bepaalde ouders hebt, krijgt ge de KANS NIET om die bepaalde dingen te doen, die er toe leiden dat ge bepaalde dingen krijgt. Ge krijgt de KANS niet!! Maar de mensen die kansen gekregen hebben, wie zijn zij? Ze zijn geboren in een afdeling die aan het gewezen ministerie van expertise grenst. En dat dat ministerie dient om de weefsels die het volk samenhouden te vrijwaren en te beschermen, en niet om er zichzelf mee te verrijken, daar hebben ze lak aan. Het ministerie van expertise mag dan wel niet meer bestaan, maar hun vader is Sinterklaas, en dat was een minister van expertise. Dus ze zetten zijn mijter op hun hoofd, en nemen zijn staf, om zijn gezag uit te stralen, en hun woorden kracht bij te zetten. En zo gebruiken ze hun erfenis als hun persoonlijke melkkoe. En dan zeggen ze: "Alles is mogelijk! " Maar er is helemaal niks meer mogelijk! De kennis van het ministerie van expertise, dat is broodnodig! Dat is het licht! In het ministerie van expertise waren tenminste experten die de juiste waarde van talenten konden schatten. Zo veel dingen zijn zo vanzelfsprekend. Maar wat ben je er mee!? Je hebt zo'n talenten! Maar wat ben je er mee? Soms heb je de indruk dat de mensen liever hebben dat je je talenten niet gebruikt, in plaats van dat je ze wel zou gebruiken!
|
