Mooi nazomerweer, het team, Martine, Dirk en de hondjes Sky en Atila, stapten in Westvleteren, een prachtige wandeling ingericht door de Walhoevestappers. In het teken van de heilige Drievuldigheid, zoals men kan zien op de bijgeleverde foto's. Niet moeilijk, we stapten om en rond de abdij van Sint-Sixtus, waar naar de normen van de Amerikanen, het beste bier ter wereld word gebrouwen, spijtig genoeg, door dit toeval, kan de gewone Belg er niks van kopen. Nu ja, we focussen ons terug opde wandeling, bos, landwegels, boerderijen, maar vooral de rust die deze wandeling uitstraalt, doet denken aan het aards paradijs, naast de echte wereld.
Vroege vogels deze morgen, Martine, ikzelf en de hondjes Sky en Atila stapten de 25 km in Nokere, een pittoresk dorpje vlak bij Kruishoutem, waar jaarlijks, Nokere Koerse doorgaat, een wielerwedstrijd voor beroepsrenners. Een prachtige natuurwandeling ingericht door VFG, en uitgepeild door medewerkers van Comitée 2000. Proficiat mannen, en vrouwen, wij blijven komen. De sfeerbeelden hieronder geven aan, wat een mooie wandeling het was.
het team......... see you tommorow in West-Vleteren
Het team, Martine, Joseetje, Roy, Dirk, Sky en Atila, met een zonnige wandeldag op stap in Munkzwalm, op het einde van de wandeling waren deze wel heel verwonderd, er waren in totaal 14 Dunetrappers aanwezig. Een mooie maar soms lastige natuurwandeling ingericht van de Gentbrugse Zwalmvrienden. We komen zeker terug.
Het team, Martine, Ingrid, Joseetje, Dirk, Sky en Atila op stap in Oudenburg, een wandeling zo maar uitgekozen uit de Marching van Aktivia. De Stedebeekstappers, daar hadden we eigenlijk nog niks over gehoord. Wel hebben de inrichters van de club, een mooie natuurwandeling voor de voeten geschoven. Nu, dit is een wandeling om te onthouden, achteraf werd er nog eens flink geklonken, op Ingrid's verjaardag.
Internationale Kwaktocht ingericht van de Vossen Buggenhout, een wandeling op een gans ander grondgebied dan dat het team gewoon is. Van team gesproken, laat ons eerlijk zeggen, meer een duo, Roy en ikzelf alleen op de baan, enerzijds, kan men nu de spreuk ter hande nemen, de afwezigen hadden (on) gelijk, regenen dat het goot, de ganse voormiddag, maar de ambiance in de brouwerij van Tripel Karmeliet en Pauwels Kwak, maakte heel wat goed, weeral eens een fijne wandeldag die in mineur begon, maar als afsluiter, grandioos was.
Westouter en de Heuvellandstappers, dit op ons zevenjarig bestaan als wandelaar voor de tweede maal, (het parcours althans) bewandeld, de eerste keer, veel te warm (30° C), en nu vandaag voor de tweede keer, wat denk je, jaja, mislopen, we schreven ons in, Martine, Dirk en de hondjes Sky en Atila, om de 26 km te stappen, en, we hebben de 36,4 km bewandeld, geen probleem, denkt men, nee als je gewoon bent om rond de 25 km te stappen, zal die 10 km niet zo overdreven ver af liggen, maar. We hadden afgesproken met ons Joseetje om minstens 1 uur vroeger binnen te lopen dan we hebben gedaan. Een prachtige wandeling vandaag, die dit jaar elke wandeling overtrof, maar met de nodige en of onnodige ontwikkelingen.
Aha, twee dagen stappen op rij voor F.F.B.M.P. Niet slecht gekozen voor het weekend. Ook een sterk team vandaag, Martine, Roy, Ivan, Wilfried en ikzelf, stapten een mooie natuurwandeling, vooral het domein Solvay sprak tot de verbazing, wat men al niet kan doen met zout strooien tijdens de wintermaanden. Nu, we hebben ook de beelden gezien van Folon, waarvan enkele bijlagen hieronder. Alweer een wandeling om nooit te vergeten. Op het einde werd alles bijgepraat met een frisse blonde van Leffe, en de andere helft van de bende, Ingrid, Joseeke, Angelique en Tommeke.............
Strépy-Bracquegnies, een belofte sinds 5 juli, maar meer dan waard. Martine, ikzelf en de hondjes Sky en Atila op stap voor de 30 kilometer. Een echte natuurwandeling, maar vooral een leerrijke wandeling, die verliep langs de kanalen van de oude steenkoolroute, oude, zowel nieuwe scheepsliften werden het schouwtoneel van onze wandeling. Voor de rest verliep het parcours langs landelijke en vooral rustige wegen. Een wandeling om te onthouden, a la prochaine année zouden we zeggen............
Martine, Dirk, Sky en Atila in Passendale. Een wandeldag om nooit te vergeten. Sky is weeral eens gebeten door een Labrador, die door een plaatselijke domme boer werd losgelaten om toch maar eens stoer uit de hoek te kunnen komen met zijn hond. We hebben onderweg de Zeppelin zien voorbijvliegen die ze deze avond op het nieuws van 19:00H hebben uitgezonden. Maar het meest aangrijpende vandaag was het Tyne Cot Cemetery, daar besef je maar echt, hoeveel jonge mensen zich in de strijd hebben geworpen, en dit alles............ voor ZINLOOS GEWELD.
Vandaag op stap in Geraardsbergen, het team, Martine, Dirk en de hondjes Sky en Atila, het idee om eens over de Muur te stappen groeide naarmate de wandeling vorderde, doch door werken werden we afgeleid naar een stuk klimwerk die voor de Muur niet moet onderdoen, een heel mooie wandeling, die voor 80% in de natuur verliep, de overige 20% was zeker geen afknapper, het mooie gedeelte van Geraardsbergen werd niet gespaard, zoals men kan zien, werd er halt gehouden op de marktplaats en werd een streekbiertje Sint-Adriaan genuttigd.
Alweer een klein wandelteamke vandaag, Martine, Dirk en de hondjes Sky en Atila hebben vandaag in Ronse even de beentjes gaan uitstrekken in Ronse, De 37e Vlaamse Ardennentocht ging over 30 kilometer, een prachtige wandeling vol verrassingen, bij de inschrijving kwamen we vijf Duintrappers tegen het lijf aangelopen. Het weer was dan weeral naargelang de wandeling vorderde, minder aangenaam, een lokaal regenbuitje strooide weer roet in het eten. Een aangename verrassing viel ons te beurt op het bijna einde van de wandeling, een dame nodigde Martine en mij, en de hondjes uit om even binnen te komen, om naar haar Spaanse adoptiehondje te komen kijken, Estreya, waarvan onderaan een fotooke bijgeleverd, een liefogend en rustig Spaans galgoteefje met één blauw oogje en één bruin oogje, Atila kon al vlug kennis maken met een alweer nieuw vriendinnetje hier in ons Belgenlandje. Het baasje van Estreya nodigde ons ook uit om even iets te blijven drinken, maar tijd restte ons te kort, we moesten nog binnenlopen van onze prachtige natuurwandeling, we bedankten en zetten onze weg verder.
V.L.A.M. Ronse, we komen zeker nog terug, groetjes het team......
Laat verslag van de Vierdaagse van de Ijzer. Aanvankelijk werd de vierdaagse ietwat weemoedig aangevat, een heel klein wandelteamke, Martine, ikzelf en de hondjes Sky en Atila. Doch vanaf de eerste wandeldag in Oostduinkerke hadden we al drie fans, Betty en haar zus Jeanine, en ons Peke Antoine, de Godfather van ons wandelteamke, naarmate de wandelingen en de dagen voorbij gingen en de regen en modderpoelen aanzwelden, zo ook zwelde het team min of meer aan. Het aantal Duintrappers werd alsmaar groter, wie kwamen we tegen, Monne, Yvan, Ludo, Wilfried, Joseeke, Raymond, Madeleintje, Angelique, Robert, Blanchke, Pol en Marianne, geen Duintrappers, maar de zus en schoonbroer van Ingrid, die ook af en toe ons wandelteamke vervoegd. Vooral Diksmuide was een voltreffer, daar werd het een groot wandelfeest, vooral met Gerard (Druwé) en Georges Dendonder, ons Peke, Betty en Jeanine. Hopelijk volgend jaar weer even fijn.
Als ik eventjes ben weggeweest en ik kom dan weer naar huis, dan lijkt het wel één groot feest, en denk ik, ik ben weer thuis! Er wordt geknuffeld en gelikt, de één geeft mij een poot, de ander, of het mij nu schikt, die kruipt op mijn schoot. Ze voelen altijd met mij mee, in vreugde en verdriet. Ze geven liefde, zijn tevree, al wat ik hen ook bied. Wat geeft mij zoveel vreugde en hoop? Het zijn twee vagebonden, ze zijn voor geen miljoen te koop, m'n lieve trouwe honden
