Neem ook een kijkje op Rubenmaakteenreisje om meer te lezen over de fietsreis van LA tot Rio de Janeiro
16-10-2010
Toeval
Terwijl we op het strand van Tanger zaten uit te blazen van het geslenter door de stad werd Renée op 2 verrassingen getrakteerd. Eerst gunde een overenthousiaste Marokkaan haar het volle zicht op zijn edele delen. Nog niet helemaal van de schok bekomen kruiste haar blik die van een klasgenoot vanuit haar Madrid-periode. George schreeuwde een paar keer haar naam en vloog haar meteen in de armen. Een blij weerzien en wel heel erg toevallig, maar ik weiger nog steeds om te zeggen dat het een kleine wereld is. Je moet er maar eens proberen rond te rijden met je fiets. Zelfs tot het einde van een ander continent rijden met een jeep zou wel al eens een hele opgave kunnen worden...
3500 km op de teller, 5 landen achter de rug: Het avontuur kan écht beginnen!!
Het binnenkomen in Tanger had iets meer voeten in de aarde dan we hadden verwacht. Doordat we nogal holderdebolder Spanje hebben verlaten zijn we niet echt voorbereid op de aankomst in Marokko. Als echte amateurs kennen we de koers van de munt niet, weten we niet precies waar de camping ligt die we willen zoeken en weten we eigenlijk bijna niets over Tanger, de stad van aankomst Gelukkig zijn de mannetjes aan de douane heel behulpzaam. Toch slagen we er niet in om de péageweg te vermijden en vinden we de camping nergens. Helemaal doodop nemen we toch maar onze intrek in een te duur hotel, maar zo staat de auto tenminste in een bewaakte garage.
De volgende dag brengt al heel wat licht in de duisternis. Voor de helft van de prijs gaan we naar het veel betere hostal Hollanda mét dakterras met zicht op zee (als je wat moeite doet). De heel erg aardige receptionist helpt ons wat op weg en we kuieren gezellig door het doolhof van de mooie medina.
Alles bleef voorspoedig verlopen: vlot verkeer, lekker weer, de jeep in vorm, wij in vorm... We besloten dus om ons geluk erop te wagen en meteen tot aan de haven van Algeciras te rijden. Grensovergangen zijn altijd een stressvolle bedoening, een verandering van continent zou dus wel niet anders zijn. Een heleboel opdringerige mannetjes proberen voor een aalmoes hulp aan te bieden en je op te lichten voor te dure tickets. Wij bedankten vriendelijk maar kordaat voor alle aangeboden hulp en kochten via de officiële weg kaartjes voor een totaal van 90 voor de auto en 2 personen. Dit is toch zo'n slordige 50 goedkoper dan de beste internetaanbieding die we hadden kunnen vinden... Het aanschuiven voor de ferry en de paspoortcontrole aan boord zorgen ook weer voor een flinke portie stress bij heel wat reizigers. Zoals je ziet maakten ook wij ons heel wat zorgen...
... wegen absoluut niet zwaar. Nadat we donderdagochtend door Sylvia nog op Churros con chocolate getrakteerd werden konden we met een volle maag de costa tropical en de costa del sol gaan verkennen. In Nerja ging het dakje van de jeep en gingen we ons vergapen aan het 'balcon de Europa'. Daarna was het één en al toerisme. Tijdens een tussenstop op één van de vele stranden vroegen we ons hardop af of we zouden doorrijden tot Tarifa om nog 1 nacht in Spanje door te brengen of als we toch ons geluk zouden wagen en meteen de oversteek naar Afrika zouden maken...
In een nog veel verder verleden was ook ik student. Ik trok in het kader van mijn studie naar Granada om daar het beste van mezelf te geven. Jaime was toendertijd de ideale huisbaas en leerde me ook de hele stad en alle kneepjes van het studentenvak in Zuid-Spanje kennen. Een doortocht doorheen Spanje moest dus absoluut ook een tussenstop in Granada hebben. Net als in 'de goeie ouwe tijd' speelden Jaime en Sylvia de perfecte gastheren. Ook al heeft de eeuwige lamzak het nu superdruk als 'senor el director' konden een paar rondjes tapa's absoluut niet ontbreken. Jammer dat Pedro er niet bij kon zijn, maar voor mij was het super om er terug te zijn en Renée kreeg een mooie impressie van wat Granada allemaal in petto heeft. Muchas gracias y hasta la proxima!
De laatste info die jullie van ons kregen was toen we onderweg waren van Barcelona naar Madrid. Ook in Madrid werden we weer feestelijk onthaald. In haar studentenperiode (in lang vervlogen tijden ) studeerde Renée ook in Madrid. Daar was ze af en toe aan de slag als gids op de fiets voor http://madrid.mad-bike.com/ Haar toenmalige baas en zijn vriendin zijn intussen goeie vrienden geworden en hebben ons 2 nachtjes te slapen gelegd en uitgebreid verwend. Ter ere van de verjaardag van Mart werd ook een taart aangesneden en moesten natuurlijk ook een paar biertjes soldaat gemaakt worden. De grootste verandering sinds de studententijd van Renée is dat de familie ondertussen is uitgebreid. Rodrigo Houwen Medrano is een heel gezellig kereltje en we willen hem bij deze bedanken voor de hartelijke ontvangst!!
Voor het traject Barcelona-Madrid hebben we 2 dagen uitgetrokken zodat we het opnieuw rustig aan kunnen doen. Eventjes voorbij Zaragoza rijden we de velden in en zoeken we een leuk plekje om de tent op te zetten. Echt een leuk voorproevertje voor wat ons te wachten staat.
Het toeval wil dat 1 van de beste vriendinnen van Renée net samen met ons in Barcelona is. Simone heeft hier een master in toerisme gevolgd en was met de hele familie nog even terug om af te studeren. Gezellig een paar biertjes en wat coktails samen, maar niet al te geweldig, want de volgende morgen moeten zij al heel vroeg terug naar Nederland en willen wij uitgebreid de toerist uithangen in Barcelona. Andermaal gefeliciteerd Simone!
Omdat een city-tripje ook altijd leuk is laten we Barcelona met veel plezier in ons programma passen. Een hele dag slenteren langs al het moois wat deze stad te bieden heeft...
Vanuit Frankrijk bolden we dus rustig door tot in Barcelona. Dakje eraf, zon op de kop, echt vakantie! Het rustig cruisen stond in schril contrast met het rijden in Barcelona zelf. Een avontuur op zich is dat! Omdat parkeren in het centrum mission impossible lijkt, gaan we even op een plek voor laden en lossen staan om te voet op zoek te gaan naar een geschikte parkeerplaats. Dit is ten zeerste tegen de zin van Renée, maar van het rondrijden in Barça krijg ik stress en dat kan toch absoluut niet de bedoeling zijn! We zijn nog maar 3 minuten van de auto weg als ik besef dat ik mijn portefeuille met belachelijk veel cash gewoon in het ongesloten voorste deel van de auto heb laten zitten. Ik kuier dus terug en vind naast onze auto een politiewagen en een takelwagen... Mijn portefeuille is dus in elk geval veilig, maar het vereist heel wat vriendelijk geglimlach en overredingskracht om uit te leggen dat ik hier echt wel aan het laden en lossen ben en dat ze het écht niet kunnen maken om me te takelen. Lichtjes teleurgesteld moeten ze ons laten vertrekken en nemen ze dan maar de Spanjaard van voor me mee... Voor onze doortocht in Barcelona kunnen we bij Ferenz terecht. Ferenz is een Nederlander die Barcelona kent als zijn broekzak en die ons in zijn flat in het centrum wel héél erg goed ontvangt. We kunnen zelfs in zijn eigen bed gaan slapen.
Tijdens een lunchpauze langs de Franse wegen kreeg ons jeepje gezelschap van een collega. 2 Finnen zijn samen met ons van bij hen thuis vertrokken richting Kaapstad en hebben ons dus al ingehaald... Tot onze grote verbazing hebben ze exact dezelfde route in gedachten! Tot zover de prijs voor de originaliteit dus... Ze zijn echter van plan om de trip in 6 maanden af te werken, dus is de kans klein dat we elkaar vaak zullen tegen het lijf lopen. De voorbereidingen zijn duidelijk heel gelijkaardig verlopen, alleen wat de auto en zijn bepakking betreft hebben ze het grootser aangepakt. Ik troost me met de wetenschap dat hij al op zoek moet naar stukken om de airco van zijn LandRover te herstellen. Dat is alvast één iets waar wij ons geen zorgen moeten om maken check mss ook eens hun site als je Fins kunt: http://hkicapetown.nettisivu.org
Van 'le coin tranquille' ging het dus via en gezellige afscheidslunch met mijn collega's naar de ANWB. Heel leuk om ook daar nog eens goeiedag te zeggen en uiteindelijk kregen we ook een lekker plekje om te slapen bij Sylvie en Katrien. Merci (ook aan Heike!) voor de gezellige avond!
Encore un grand merci aux collègues de Renault Trucks! Ca nous a fait beaucoup de plaisir que vous étiez aussi nombreux pour nous souhaiter bonne route. Merci beaucoup et à la prochaine!
Zondagochtend zijn we rond een uur of 11 naar de camping ' Le coin Tranquille' gereden. Onderweg hebben we het dakje van de auto gehaald en heerlijk genoten van het mooie weer. Rond een uur of 17h kwamen we dan aan op de camping. Daar werden we meteen in de watten gelegd met aperitiefjes,lekker eten en een heerlijk bed! ' Nu moeten jullie er nog van genieten, want in Afrika zal het allemaal anders zijn was hun commentaar. Gille, Martine, Nadege, Didi en de rest van het team van 'Le coin Tranquille' ik vond het super leuk jullie allemaal nog te zien en hartstikke bedankt voor de verwennerij!!
Vrijdagochtend zijn we dan in de vroege ochtend vertrokken richitng het zuiden. Onze eerste echte stop was in Langres, een plaatsje waar ik 7 jaar geleden als au-pair heb gewerkt. Daar werden we vrijdagavond van harte ontvangen! Zondagochtend zijn we dan weer verder naar het zuiden getrokken Brigitte, Luc en Didier, super bedankt voor de gezelligheid en de gastvrijheid!
35% van de stemmers mag er al een kruis over maken... Met bijna 1000 kilometer op de teller zijn we al veilig en wel voorbij het midden van Frankrijk geraakt. Na Nederland, België en Luxemburg toch al het vierde land in dit avontuur De jeep doet het goed en wij genieten!
Aangezien het ons reisje is zal ik ook maar eens de moeite nemen om iets te typen. Jaja, het is nu echt bijna zover, nog één nachtje slapen.....
We zijn afgelopen dinsdag officieel van start gegaan in Vlijmen. Morgen zullen we onze reis pas echt beginnen. Op dit moment zijn we druk bezig met de laatste handelingen. Ik zou langs deze weg alvast iedereen willen bedanken voor al jullie bijdragen, we waarderen het enorm! Het is zo leuk om te zien hoe iedereen zo meeleeft
Morgenochtend zullen we dan heel vroeg aan gaan zetten met de bedoeling om s'avonds in het mooie plaatsje Langres (waar ik als au-pair heb gezeten) aan te komen. Van daaruit gaan we via Lyon naar beneden, langs Narbonne en dan hopen we tegen woensdag in Barcelona aan te komen.
Omdat we momenteel zelf te druk bezig zijn om alle plannen hier uitgebreid uit de doeken te doen kunnen we aanraden om efkes de weekbode te gaan kopen ;-)
Vanavond vindt de officiële start van onze AfricanAdventures plaats! Hoewel we van alle kanten de wijze raad meekrijgen om niet in het donker te rijden, lappen we daar al vanaf rit 1 onze laars aan. Rit 1 is dan ook niet zooo uitdagend. Het gaat om het traject Vlijmen - Torhout en dat kennen we toch al redelijk goed.