Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 01/02/1975 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tennis, uitstapjes met familie en vrienden.
Mens sana in corpore sano
Dagelijkse worsteling om me goed te voelen met en in mijn lichaam. Hoe binge eating overwinnen of ermee leven.
Mijn duivel, de hindernis die ik maar niet kan nemen.... : the late afternoon snack !!! liefst iets zoet.
Ik heb een gezond ontbijt gehad, om 10u braaf een stuk fruit gegeten en/of een handje vol nootjes. Echt zoals het moet! Maar serieus: ik heb er van genoten, het heeft allemaal gesmaakt. Het geeft ook een fijn gevoel om die dingen te eten. Omdat ik (denk) weet dat het gezond is en ik er niet dik van wordt.
Middagmaal: broodje smos of iets anders, liefst een bruin broodje, glas water en stukjes ananas voor dessert. Niet direct een magere maaltijd. Volgens het puntensysteem van Weight Watchers is zo'n broodje smos al meer dan de helft van het aantal punten dat je mag eten op een dag. Ik moet toegeven sinds ik dat weet probeer ik minder van die broodjes te eten. Maar ik zit toch nog aan minimum 1 broodje per week.
In elk geval, het beschreven middagmaal lijkt me niet overdreven slecht. Zeker niet na de ochtend die zo goed is verlopen. Trouwens, mijn magere collega's nemen ook zo een broodje. Ik vraag me stiekem af wat zij al gegeten zouden hebben in de voormiddag. Wat zullen ze nog eten de rest van de dag?
Bon, al bij al, ik ben tevreden over wat ik heb gegeten tot dan. Voor de zekerheid koop ik in de cafetaria nog een cola zero om mee te nemen naar mijn bureau. Omdat ik, eens terug achter mijn computer, zin heb in iets zoet. De cola houdt dat wat tegen, of niet echt...
Daar zit ik dan, te typen en bellen. 14u... 14u15...en de zin 'in nog iets zoet' wordt groter en groter. Ik heb toch goed gegeten vandaag? Kan toch niet dat ik al honger heb? 14u30... Cola zero to the rescue!!! 14u 40 ... cola zero is op. Even terug wat rust in mijn hoofd. 14u 50...nog steeds zin in iets zoet. Zou er iemand een taartje in de koffieruimte hebben gezet? Soms lukt het om een stuk fruit te gaan eten, een koffie te drinken of een glas water. 14u 55... Ik werk verder. Heb dan al wel vier keer recht gestaan: naar de wc, naar het kopieer apparaat, naar een collega, .... het lukt niet om te blijven zitten.
En dan, op één of ander onbewaakt moment is het gebeurd. 15u12... Ik heb geld genomen uit mijn portemonnee en ben onderweg naar de gang waar die "kas" met zoet staat. En daar zijn de verleidings-gedachten: "ik hebhet verdient, "als ik zo'n grote honger hebt zal ik de calorieën wel verbruiken", "ik ga echt echt niets niets meer snoepen vandaag", "tenslotte, ik heb ook nog niets gesnoept vandaag"....
Ik zie het geld wegglijden, tik 53 in. Het nr voor de vanillewafels van Lotus, die met stukjes suiker erin, de grootste. Eigenlijk wil ik er twee, of nog ene met chocolade "errond". Nee, nee hou u maar in. Eén wafel is voldoende. Op dat moment heb ik geen gedachten niet meer. Ik doe het papiertje er al af voordat ik 3m van de kas verwijderd ben. Hoe is het nu mogelijk ik kan me zelf niet inhouden om ervan te eten tot ik terug op mijn bureau zit.
Maar ja, waar kan ik het meest genieten van mijn wafel? Aan mijn bureau, maar dat is gedeeld met collega's en ik denk dan, dat zij denken: jaja, zie zij, logisch dat ze niet mager is. Maar ergens stiekem mijn wafel gaan eten, voelt ook niet goed.
dan maar de helft al wandelend en de helft achter mijn computer.
Voilà: OP ! 15u37. Dus al bijna een uur met de voorbereiding om er geen maar dan toch één te eten, dat duurt al bij al 10 min. Vervolgens probeer ik zo snel mogelijk te vergeten dat ik die wafel heb gegeten. Want anders is het schuldgevoel te hoog.
Jongens toch, wat een gedoe! Hoe raak ik daar vanaf ?
Wat lees ik in de boekjes, wat heb ik al geprobeerd, wat denk ik van die tips:
8 tips op korte termijn
1. Geef een klein beetje toe Eet een beetje van de zoete lekkernij waar je naar verlangt, zoals een klein koekje of een minisnoepje. Als je even kan genieten van iets zoets, kan je daarna beter weerstaan aan het verlangen. Probeer de drempel van 150 calorieën niet te overschrijden. Dit is toch wel heel moeilijk. Ik probeer het wel, maar het is moeilijk om het bij één klein koekje te houden. We nemen er één smiddags en dan nog één in de namiddag en dan 's avonds en ja, het is om zeep.
2. Combineer zoet en gezond Als het onmogelijk is om te stoppen na een klein koekje of snoepje, kan je je snack aanvullen met een gezond voedingsmiddel. Neem bijvoorbeeld een banaan om in een chocoladesaus te dippen. Op die manier doe je je hongergevoel verdwijnen, maar heb je ook je verlangen naar iets zoets gestild.
ook dit probeer ik, banaan met honing op een boterham, mmmm kei lekker
3. Zweer alle suikers in één keer af Voor sommige mensen is het mogelijk om alle suikers onmiddellijk af te zweren, maar voor de meeste mensen is dat een onbegonnen taak. Toch is het ook voor hen een goed idee om helemaal geen suikers meer te eten, want het is mogelijk dat je verlangen dan na een paar dagen vermindert. Volhouden is de boodschap!
4. Neem wat kauwgom "Als je niet bereid bent om te drang naar suiker volledig op te geven, is kauwgom een goed alternatief", zegt nutritionist Dave Grotto. "Bovendien heeft wetenschappelijk onderzoek aangetoond dat kauwgom het verlangen naar eten doet verminderen."
5. Eet fruit Fruit meenemen naar je werk is een goed idee, want die bieden zowel vezels en voedingsstoffen als een zoete smaak. "Ook noten en gedroogd fruit zijn een goede optie", vindt specialiste Judy Chambers. "Hou die bij de hand, dan zal je eerder naar die producten grijpen dan naar een chocoladereep uit de automaat."
6. Sta op en doe iets Als je zin krijgt in suiker, loop dan weg! "Ga naar buiten en maak een wandeling om je zinnen te verzetten", suggereert Neville. s.
7. Kies kwaliteit in plaats van kwantiteit "Als je echt nood hebt aan een suikerboost, kies dan een heerlijke traktatie met een hoog suikergehalte, maar neem slechts een klein stukje", zegt Moores. "Vergeet ook niet om van elke hap te genieten", vult Grotto aan.
8. Eet regelmatig Te lang wachten tussen twee maaltijden doet je grijpen naar suikerrijk en vet voedsel dat je honger meteen stilt. "Het is beter om slechts drie à vijf uur te wachten, want dat houdt je bloedsuiker stabiel", zegt Grotto. "Kies voor proteïne- en vezelrijke voedingsmiddelen", vult Moores aan.
5 tips op lange termijn Het is natuurlijk nog beter om je verlangen naar zoet te stoppen vóór ze beginnen. Enkele tips:
9. Vermijd kunstmatige zoetstoffen "Kunstigmatige zoetstoffen lijken een geweldig alternatief, maar ze zullen je verlangen niet vervullen", weet Grotto. "Bovendien is het nog niet wetenschappelijk bewezen dat deze zoetstoffen gezonder zijn dan echte suikers."
10. Beloon jezelf Beloon jezelf als je kan weerstaan aan het verlangen. Onthou ook goed waarom je het doet en wees blij met elke vooruitgang die je maakt.
11. Doe het langzaam "Focus een hele week op je verlangen naar suiker en denk na over wat je eet", raadt Chambers aan. De meeste diëten mislukken omdat er geen duidelijk dieetplan is. "Dus: doe het geleidelijk aan, maak een plan en eet wat je van plan was om te eten", zegt de experte.
12. Zoek steun De meeste mensen krijgen zin in zoete voedingsmiddelen omdat ze gestresseerd, depressief of boos zijn. Denk dus goed na of er een verband bestaat tussen je emoties en het verlangen naar suiker. Is dat zo? Zoek dan eerst oplossingen voor je emotionele problemen.
13. Gebruik meerdere tips Het is goed mogelijk dat je meer dan één strategie nodig hebt om het verlangen naar suiker te overwinnen. De ene week zal het lukken met een eerste tip, terwijl je de week erna beter kunt weerstaan aan suiker door een andere tip te gebruiken.
Tot slot nog dit: wees niet te streng voor jezelf! Het zal misschien een tijdje duren voor je echt kan weerstaan aan de drang om suiker te eten. "Het is ontzettend moeilijk om je gewoontes te veranderen, maar je moet gewoon volhouden", zegt Chambers. (lbs)
Wie ben ik: in eerste instantie moeder van 2 prachtige zoontjes. 6 en 2 jaar. Ik woon samen met de vader van mijn kinderen in een huisje in Antwerpen. Het is onze eigendom, allé bijna toch. We hebben beiden een drukke voltijdse baan, maar doen ons werk wel graag. Er is een netwerk van familie en vrienden waarop we kunnen terugvallen als we wat hulp nodig hebben. Enfin, om een lang verhaal kort te maken: we zijn een doorsnee, gemiddeld, typisch, zo zijn er 13 in een dozijn, gezin.
En ik voel me dus niet zo goed in mijn lijf. Het voelt alsof ik al jaren worstel met het aanvaarden van mijn lichaam. Enerzijds vind ik mezelf net een beetje te dik, anderzijds lijkt het soms wel mee te vallen.
Door middel van deze blog hoop ik eigenlijk om mijn nieuwe poging om wat te vermageren te kunnen volhouden. Maar ik wil het ook gebruiken om mezelf wat te begrijpen.
Waarom begin ik er nu mee? Omdat ik net een hele pot roomijs heb opgegeten. Een typische situatie, ik maak het elke dag minstens één keer mee en HAAT HET.
