'Verbeelding is alles. Het is de voorbode van de mooie dingen die het leven in petto heeft.' Albert Einstein
Ik ben...
Veerle Schaltin (°1967) Ik begeleidde bijna twintig jaar mensen met een verstandelijke beperking in een dagcentrum. Onlangs zapte ik van leven. Na een ommetje in de afslanksector werk ik nu als stafmedewerker bij een budgethoudersvereniging. Voor en na schrijf ik voor kinderen en volwassenen. Ik hou van Manlief, Zoonlief (°2002), lezen, vertellen, koken, wijn, reizen, scrapbooken, knutselen, frutselen, en duizend en een andere dingen.
Leessprokkels... Voor de kids -Het ei met de gouden gans/Veronique Puts -Vader Zeepaard/ Eric Carle -Een raadsel voor Roosje/ André Sollie -Spoken bestaan niet/ Inge Bergh -Het land van de grote woordfabriek/ Agnès de Lestrade -Al zijn eendjes/ Christian Duda -Balthazar, de eenzaamste ezel ooit/ Inge Misschaert -Verkocht/ Hans Hagen -Krullen/Hilde Vandermeeren -Allemaal willen we de hemel/ Els Beerten
Voor volwassenen -Onder de ombu-boom/ Santa Montefiore -De schaduw van de wind/ Carlos Ruiz Zafon -Duizend schitterende zonnen/ Khaled Hosseini -Het eiland onder de zee/ Isabel Allende
kleine en grote momenten uit mijn leven gesprokkeld Op wandel door woordenwoud pluk ik letters als vruchten van de bomen, bind ze tot een blogboeket.
Takken en twijgen sprokkel ik tot mijn verhaal.
26-12-2007
Gedicht
Ik voel je
Ik voel je liefst fietsen tussen zinnen beminnen het in beweging zijn.
Ik voel je triest op weg naar niets, woorden vol mist schreeuwen pijn.
Veertig jaar geleden: Hij krijgt geen hap rode kool door zijn keel. Zo'n vieze brij. Op een morgen belegt hij haastig zijn boterhammen. Hij smeert er een rood goedje op. En vertrekt naar school. 's Avonds komt hij enthousiast thuis: 'Dat was lekkere konfituur, moeder! Zulke wil ik wel alle dagen eten!' Moeder weet zeker dat er geen konfituur in huis is. Ze laat hem maar zeggen. Tot ze merkt dat iemand zich tegoed gedaan heeft aan het restje rode kool dat ze voor het avondmaal bewaard had. Sindsdien vindt hij rode kool heerlijk!
Ook veertig jaar geleden: Ze is verlekkerd op rode kool. Dan moet ze naar het pensionaat. Daar wordt op een middag rode kool geserveerd. Zo'n vieze brij. Ze krijgt geen hap rode kool meer door haar keel.
Een graafmachine had flink huisgehouden op het strand dat er nu hobbelig en bobbelig bij lag. Een dun laagje sneeuw bedekte de hele vlakte. 'Het lijkt hier de Zuidpool wel!', juichte Zoonlief en holde richting zee. Zijn ogen fonkelden. Wedden dat hij ook pinguins gezien heeft?
Al enkele dagen haast ik me tijdens de weinige vrije uurtjes in het grootste geheim naar deze bouwwerf toe. De plannen had ik al langer. Op 19 december legde ik eindelijk de eerste steen. Maar wat bleek, zo vlot ging dat niet. Spelen met letters gaat me duidelijk beter af dan met alle functies die mijn computer al jaar en dag sieren, maar verder ongemoeid gelaten waren. Met veel zuchten, koppen koffie, wissen en opnieuw proberen kwam ik uit waar ik nu ben. De ruwbouw is klaar! Tijd dus om ook mijn familie, vrienden en kennissen op de hoogte te brengen van mijn stappen op het wereldwijde web. Ik hoop dat zij op dit stekje fijne leesmomenten mogen beleven. En alle andere bezoekers natuurlijk ook!
Manlief en Zoonlief beslisten samen in bad te gaan. Joepie, dan heb ik lekker wat extra tijd voor mezelf, dacht ik. Ik wilde me met mijn favoriete tijdschrift in de sofa nestelen toen een kinderstem riep: 'Mama, breng dat clowntje met badschuim eens dat ik op school gekregen heb.' Dus ging ik op zoek naar het ding en leverde het in de badkamer af. 'Schat, kan je ook onze pyama's brengen? En een washandje?' 'Oké' Ik slofte terug naar mijn zetel en sloeg het magazine open. 'Mama, waar zijn mijn badspeeltjes?' 'Schat, leg eens een handdoek klaar!' Ik terug naar mijn lectuur. Midden in de eerste titel:'Mama, mijn sloefen!' 'En het nagelschaartje!' 'Wil ik jullie ook wat te drinken brengen?' grapte ik',Wat sap, of een wijntje of champagne?' maar dat vonden beide heren een geweldig idee. En dus draafde ik even later de badkamer op met een glaasje prik en een fluut vol bubbels. Ik schonk mezelf ook wat in en dook weer in het tijdschrift. Nu zou ik wel even gerust zijn. Wat konden ze immers nog meer wensen.
Tot even later hun stemmen weerklonken:' t Is gezellig hier! Kom er toch bij!' Mijn magazine vloog de huiskamer door en ik ging weer op weg naar de badkamer.
Zoonlief: 'Later word jij moeke.' Ik:'Als jij kindjes koopt toch, ja.' Zoonlief: 'Mama, kindjes die koop je niet. Die plant je. Ik:'Planten. Hoezo?' Zoonlief: 'Awel, met het zaadje van papa...'
Hier komt ie dan,... de allereerste tekst die ik de wijde wereld instuur... Mijn leven lang schrijf ik al. Van de krabbels die ik als kleuter op papier kraste,over mijn eerste opstelletjes (ongeveer vijf regels lang, maar ik kon er wel een heel verhaal in kwijt), de geheimen die ik aan mijn dagboek toevertrouwde (ik hoop nog steeds dat mijn ouders nooit de sleutel gevonden hebben), een handvol pubergedichten en een heus tijdschrift (dat ik samen met een groep personen met een mentale handicap maakte) tot allerlei verhalen. Langzaam breidde mijn lezerspubliek uit van moeke en vake over klasgenoten, vrienden en andere schrijffanaten tot al wie toevallig of niet zo toevallig bij deze blog terechtkomt. Waarom ik het doe? Zoals bij zovelen zeker? 't Is een microbe die me alsmaar meer te pakken krijgt. Ze heeft zich in me vastgebeten om -vrees ik- nooit nog los te laten.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
SPROKKELS
