Hier komt ie dan,... de allereerste tekst die ik de wijde wereld instuur... Mijn leven lang schrijf ik al. Van de krabbels die ik als kleuter op papier kraste,over mijn eerste opstelletjes (ongeveer vijf regels lang, maar ik kon er wel een heel verhaal in kwijt), de geheimen die ik aan mijn dagboek toevertrouwde (ik hoop nog steeds dat mijn ouders nooit de sleutel gevonden hebben), een handvol pubergedichten en een heus tijdschrift (dat ik samen met een groep personen met een mentale handicap maakte) tot allerlei verhalen. Langzaam breidde mijn lezerspubliek uit van moeke en vake over klasgenoten, vrienden en andere schrijffanaten tot al wie toevallig of niet zo toevallig bij deze blog terechtkomt. Waarom ik het doe? Zoals bij zovelen zeker? 't Is een microbe die me alsmaar meer te pakken krijgt. Ze heeft zich in me vastgebeten om -vrees ik- nooit nog los te laten.
Veel leesplezier!
19-12-2007 om 23:21
geschreven door veerle 
|