Wat te doen als we verstrooid zijn bij het bidden? Maak je dan geen zorgen. God kent ons verlangen. Hij bemerkt beter dan wij zelf wat we eigenlijk bedoelen en wat er diep in ons hart leeft. Frère Roger.
Beoordeel dit blog
Geboorte en woonhuis van Pater karel, Andries Houben.
Moeder Theresa
Johannes Chrysotomos
Emmausgangers
Als u op de link klikt, zult u ontdekken wat een prachtig zendelingenwerk Heyboer verricht op Borneo. Zeker een keer kijken.
Pelgrimstocht op aarde
09-05-2007
Vergeef ons onze schuld , zoals ook wij aan anderen....
We kennen toch allemaal het gebed, dat de Heer zelf ons geleerd heeft?Onze Vader, die in de hemel zijt... Misschien bidden we het dagelijks of regelmatig. Dan bidden we ook; vergeef ons onze schuld, zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven. of zoals we bij Matheüs hoofdstuk 6 lezen: Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij hebben vergeven wie ons iets schuldig was. Kunnen we dat ook of blijven we dan ons iriteren of mopperen in onszelf, wanneer de ander iets doet of zegt, wat ons kwetst. Heel begrijpelijk, als we soms boos worden, of ons kwaad maken, ( wat echter ook beter van niet is) maar durven en kunnen we daar ook een punt achter zetten en gewoon met die persoon verder gaan alsof er niets gebeurd is? Want als jullie anderen hun misstappen vergeven, zal jullie hemelse Vader ook jullie vergeven. Maar als je anderen niet vergeeft, zal jullie Vader jullie misstappen evenmin vergeven. Hoe moeilijk zal het voor velen zijn, om steeds weer opnieuw vergevingsgezind te zijn. 'n Keertje, nou ja, dat is nog te doen. Maar als het meerdere keren gebeurt, dan denk ik, dat velen er een probleem mee krijgen, om steeds weer opnieuw te vergeven. Sorry, maar bij de velen hoor ik ook zelf bij. Het is niet, dat ik alleen maar schrijf voor anderen. Ik zelf heb even goed problemen mee als ieder ander, als het steeds weer opnieuw gebeurt. Maar toch, het geldt evengoed voor mij als ieder ander: "Maar als je anderen niet vergeeft, zal jullie Vader jullie misstappen evenmin vergeven." Moeten wij dus niet erkennen, dat we allemaal misstappen begaan, bewust of onbewust, waardoor de ander zich misschien daardoor gekwetst voelt. Goed om er maar eens over na te denken over de volgende woorden van de Heer: "Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen!" En dan bedoel ik niet; letterlijk met stenen gooien, maar de stenen van; nou is het genoeg, steeds weer tegen mij, wat denk je wel enz. Begrijpt u wat ik bedoel? Wie zonder zonde is, zal dat ook niet doen, want op hetzelfde ogenblik begaat hij de eerste zonde, de zonde tegen de liefde, de zonde van het onbarmhartig zijn tegen de ander. Steeds weer opnieuw elkaar blijven vergeven is de opdracht van Christus aan ons. het antwoordt wat de Heer ook gaf op Petrus vraag: "Heer, hoe dikwijls moet ik mijn broeder vergeven, tot zeven maal toe?" Maar Christus antwoordde hem: niet tot zevenmaal toe, zeg Ik u, maar zeventig maal zeven maal." Dat betekent toch wel, als we het goed bekijken; altijd. Wat zou de wereld er toch heel anders uitzien, als dat echt zou gebeuren. "Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven."
Bang voor de stilte? Waarom? Hoevelen zijn er niet die continue bedrijvig zijn en in aktie. Zijn van binnen totaal onrustig. Moeten steeds bezig zijn. En als er op 'n moment echt niets voorhanden is, harde muziek of veel tv kijken. Als het stil is, is het zo eng. Waarom zou dat eng zijn? De onrust in ons moet toch ook eens plaats maken voor rust. En rust vind je alleen, als je even op jezelf bent op een rustige stille plek in huis of buiten in de natuur. Ik moet eerlijk bekennen, dat ook mij dat overkomt, de onrust en de moed wel eens ontbreekt om de stilte op te zoeken. En als ik het een keer doe, geef dat toch wel een heerlijk gevoel. Je moet je echt er voor inzetten. Of is men soms bang, dat ineens in de stilte je gewaar gaat worden, dat je op dat moment toch niet alleen bent, dat er meer is dan alleen het aardse. Dat er Iemand is, die jou zoekt, die jou wil zeggen; "vriend, Ik ben er ook nog. Ik wil, dat je het geluk vindt, dat je op aarde niet kan vinden. Ik ben het, die je gelukkig kan maken, als je maar in Mij wilt geloven, en op Mij wilt vertrouwen." Wanneer we alle onrust in ons hart even buiten de deur zetten en even onze gedachten, gericht op allerlei zaken, opzij zetten; dan zal de rust in ons komen en zijn stem hoorbaar worden. En als je het zelf maar wilt, dan zal Hij je gaan helpen, je de weg wijzen. En weet als je Hem een moment zal vergeten, Hij vergeet je niet en is altijd bij je. Voor hoevelen zou het hard nodig zijn, eens een pas op de plaats te maken, de rust en de stilte op te zoeken, om tot zichzelf te komen in deze jachtige en onrustige tijd. 'n Keer de tv of radio uit te laten, of als anderen persé willen kijken of luisteren, zoek zelf dan wel even een rustige plek in huis op, om tot bezinning en tot rust te komen. Echt, als je je even volledig overgeeft aan de stilte en de rust binnenin je laat komen, geeft het een weldadig gevoel en vind je de kracht om met blij gevoel verder te gaan met je dagelijkse bezigheden. Bang voor de stilte?
Jezus sprak: "Nu is de grootheid van de Mensenzoon zichtbaar geworden,en door hem de grootheid van God. Als Gods grootheid door hem zichtbaar geworden is, zal God hem ook in die grootheid laten delen, nu onmiddellijk. Kinderen, ik blijf nog maar een korte tijd bij jullie, jullie zullen me zoeken, maar wat ik tegen de Joden gezegd heb, zeg ik nu ook tegen jullie: Waar ik heen ga, daar kunnen jullie niet komen. Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben. Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn. Joh. 13: 31-35
Deze oproep van Christus geldt natuurlijk zeker voor alle christenen die in Hem geloven en Hem willen navolgen. Maar, wanneer we verder door de bijbel bladeren, weten en zien we dat zijn oproep nog verder gaat. Zoals God van alle mensen houdt, zo dienen ook wij van alle mensen te houden, niemand uitgezonderd. Zelfs hen, die ons kwaad willen berokkenen, die ons haten of met minachting behandelen. Bidt voor hen die u vervolgen, beschimpen en minachten. Jezus is op aarde gekomen om zijn koninkrijk van vrede, liefde en verzoening te brengen en verwacht van hen, die zich zijn leerlingen noemen; dit ook te doen. Hem te volgen en aan zijn Naam bekend te geven. Zijn koninkrijk van liefde, vrede en verzoening te blijven verkondigen. Maar zelf wel te trachten een voorbeeld te zijn.
tenslotte nog een gedachte ter overweging van Frère Roger: Zou je alleen kunnen houden van hen die jou liefhebben? Dat kan bijna iedereen, daarvoor heb je het evangelie niet nodig. Maar Christus doet deze bijna onmogelijke oproep: hou ook van de mensen die jou kwaad doen en bid voor hen!
Ik heb jullie lief gehad zoals de Vader mij heeft lief gehad. Blijft in mijn liefde: je blijft in mijn liefde als je je aan mijn geboden houdt, zoals ik me ook aan de geboden van mijn Vader gehouden heb enin zijn liefde blijf. Dit zeg ik tegen jullie om je mijn vreugde te geven, dan zal je vreugde volkomen zijn. Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals ik jullie heb lief gehad. Er is geen grotere dan je leven te geven voor je vrienden. Jullie zijn mijn vrienden wanneer je doet wat ik zeg. Ik noem jullie geen slaven meer, want een slaaf weet niet wat zijn meester doet; vrienden noem ik jullie, omdat ik alles wat ik van de Vader heb gehoord aan jullie bekendgemaakt heb. Jullie hebben niet mij uitgekozen, maar ik jullie, en ik heb jullie opgedragen om op weg te gaan en vrucht te dragen, blijvende vrucht. Wat je de Vader in mijn naam vraagt, zal hij je geven. Dit draag ik jullie op: heb elkaar lief. Johannes 15; vers 9 - 17
Deze lezing werd gekozen in de vesper dienst van Taize bij de aanwezigheid van de vriendschaps icoon.
In het diepst van van menszijn ligt de hoop op aanwezigheid, het stille verlangen naar gemeenschap. Laten we niet vergeten dat alleen dit verlangen naar God het begin is van het geloof. Frère Roger.
En in ons soms wankelend geloof steeds ons op Hem gericht houden en durven zeggen: Wij volgen U met heel ons hart en wordt het even duister in ons hart blijven vertrouwen op zijn licht, die ons steeds weer opnieuw zal verlichten. Hij zal steeds bij ons en in ons aanwezig zijn, al twijfelen we soms mischien.
Jezus, licht van het hart, wij zouden U nooit achter willen laten langs de kant van onze levensweg. En als wij accepteren dat U onze zwakheid omvormt, doen er zich in ons ongekende mogelijkheden voor. Frère Roger.
Zoals in andere landen maakt ook in Nederland de icoon van Jezus vriendschap dit jaar een pelgrimage van vertrouwen door Nederland. De pelgrimage is begonnen op de laatste dag van de Europese ontmoeting die Taize jaarlijks organiseert. De nieuwe abt van Taize, Frère Alois gaf op31 december 2006 in Zagreb uitleg over het teken van de icoon: "Morgen vertrekken we weer allemaal huiswaarts. We zouden ons dan willen herinneren dat wij allen het geschenk van Christus vriendschap hebben ontvangen. Het is niet voor niets dat Hij ons in het evangelie zegt: "Ik noem jullie geen dienaren meer, vrienden noem ik jullie."( Johannes 15:14 -15 ) Er is een icoon, die dat uitdrukt, de icoon van vriendschap. Hij is afkomstig uit Egypte en dateert uit de zesde eeuw. Hij beeld Christus uit die zijn hand legt op de schouder van zijn vriend om met hem op te lopen, hem te vergezellen. Wij kunnen ons allemaal herkennen in deze vriend van Christus. Deze icoon beeld uit wat centraal staat in het evangelie: ook al is Christus, na zijn opstanding, onzichtbaar voor onze ogen, toch kunnen we ons toevertrouwen aan zijn aanwezigheid. Hij vergezelt ieder mens. Wanneer je naar deze icoon kijkt, ben je al aan het bidden en voel je je één met God." Wanneer je op de icoon klikt, ziet u meer informatie hierover.
Pelgrimage van vertrouwen op aarde, de weg van vrede, verzoening en verbroedering. Juist de weg, die Frère Roger bewandelde en door zijn broeders wordt voortgezet, om geïnspireerd en bezield door het evangelie hieraan te werken, heeft mij diep getroffen en daarom deze blog ook te noemen: Pelgrimstocht, samen op weg. We zijn feitelijk allemaal pelgrims en onze grootste inspiratiebron moet toch wel zijn het woord van de verrezene, de opgestane Heer, die ons zijn blijde boodschap van vrede, liefde en gerechtigheid bracht. Ook nu blijft zijn stem doorklinken, maar we zullen hem pas kunnen verstaan, als we in stilte en rust ons volledig openstellen voor Hem. Dan pas kunnen we ons innerlijk leven verdiepen en ons geloof en vertrouwen in Hem opnieuw doen bloeien. Bezield door geloof en vertrouwen in Hem kunnen we dan onze pelgrimage voortzetten in de ontmoetingen met anderen en samen bouwen aan een betere wereld, een wereld van vrede, gerechtigheid, verzoening en broederschap.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Verenigd rondom het kruis willen we nadenken en mediteren over het Paasmysterie, over het lijden, sterven en de opstanding van Christus onze Verlosser en Heiland.
Frère Roge, stichter van Taize.
Samen verenigd in gebed en bezinning
Heer wees Gij mijn licht op de weg naar U, opdat ik anderen op de schitterend lichte weg naar U kan begeleiden. Zonder U kan ik niets, met U alles. Karl Leisner.
