01-02-2013 om 20:38 geschreven door Enneke  

Herfstige winter

de miste regen miezert heel de ochtend
de namiddag zal niet anders zijn
een zwarte vogel vliegt zijn weg
met zijn ogen toe vermoed ik

het past zo goed bij pijnlijke gewrichten
en de luie zetel waarin niets moet


Erna

01-02-2013 om 20:37 geschreven door Enneke  

een vriend dichtbij

het is tijd om de verhalen
te laten verdwalen
een korte snik
ontglipt mijn gemoed
want ik mis een vriend

een echte kameraad
die mijn woorden spelt
zonder dat ik spreken moet
het verhaal komt boven
gemis wordt omgebogen
tot een innerlijke groet

omhelst alle goeds
laat de verhalen
zachtjes verdwalen
dankzij…


Erna

01-02-2013 om 20:29 geschreven door Enneke  

Gedicht van gisteren

en trager gaan de dagen in en uit
ze smelten tussen de kou van sneeuw
en het dons van een warm bed
de nachten zijn te kort

ze nemen de toon van gisteren
met de nachtlamp die brandt
ook al werpt die geen licht
op vragen en antwoorden
die ik nu mis

ik wist dat dit komen zou
de stilte ondragelijk
en… het is koud
zo zonder jou

Erna

01-02-2013 om 20:26 geschreven door Enneke  

sneeuw, wind en ijzel

de vogels in de bomen
zijn zo stil
winterstil zijn zij

wanneer zij weer gaan zingen
zal het lente zijn
lenteblij zullen zij zijn

er zijn verschillende winters
deze is hard
winterhard

ruimen helpt nu niet
laat maar betijen
tot het keert
Erna

01-02-2013 om 20:24 geschreven door Enneke  

ijsdagen

de lucht hangt vol met sneeuw
schetst de bomen naakter dan ooit
in ijsdampende vrieskou
valt de druppel trager
van de goot
de schoonheid van de pegels
maken me kind
en ijslolly


Erna

01-02-2013 om 20:22 geschreven door Enneke  

01-02-2013 om 20:18 geschreven door Enneke  

01-02-2013 om 20:16 geschreven door Enneke  

Ik mis je

ik draag je op mijn handen
breng licht naar je gezicht
je wangen blozen niet
je ogen zijn dicht

je lijkt te slapen
met een vredige lach
ach kon ik nog maar
samen met jou
door velden wandelen

de gewassen benoemen
ze voelen en bundelen
tot een bloemekéke
kinderlijk blij zou ik zijn
als jij dit aanvaarden wou

Erna

01-02-2013 om 20:04 geschreven door Enneke  

Akkers van vree


dichtbij ons ouderlijk huis
dragen de velden het geruis
van korenhalmen en bietenloof

ik geloof in de rust en vrede
bij het betreden van paden
die lawaai, het dorp achterlaten

je mag best weten: soms ben ik
onrustig als de wind
gierend, draaiend en tegendraads

het zijn de akkers en de raven
die een lied zingen van hoop
alsof het de hemel is

een paradijs van diepe vree
en zalige bekentenis.


Erna

01-02-2013 om 19:59 geschreven door Enneke  

07-03-2009 om 11:21 geschreven door Enneke  

Blue Monday

 

dit is zo een dag

die als een kapotte fiets

vasthangt aan een lantaarnpaal

 

de wind blaast gierend

balen van het dak

smijt ze in een trieste regenplas

 

om donkere straathoeken te verblijden

gluurt hij onder de pet van Jan

grijpt  hem bij zijn opgezette kraag

 

zo zweeft hij langs miezerige paden

en jij hebt nu het raden

waar hij straks wordt neergezet

 

koffieshop op slot

blue monday  heeft zijn kwalen

Erna

19-01-2009 om 15:07 geschreven door Enneke  

Eindelijk!




Mijn debuutbundel " Haspenblauw" is klaar

dat kan ik apetrots vermelden !

 

De prijs 15€ (verzendingskosten inbegrepen)

 

meer info via de website van de uitgeverij  "de wilg" 

voor verdere info zie:

www.waaier.com

 

of via mail: erna.muermans@pandora.be

 

 

fiere groetekes

 

Erna

08-01-2009 om 09:44 geschreven door Enneke  

Wintergedachten

het is zonde de sneeuw te bevuilen
met de as van een sigaret
dus veeg ik met blote hand
een wit mopje van de paal

ga aan de haal met de damp
die meer is dan alleen maar rook
mijn adem zuiverder dan ooit
kringelt tussen sneeuwvlokken

naar de boom waar, en ik schroom
ineengedoken de merel wacht
op mijn vetbolleke graan, tesaam
met piepkleine vogelkes hoog

wiens naam ik niet ken
omdat ik hen niet kan onderscheiden
door de dikke dwarrels voor mijn neus
en heus ik geniet van het ongerepte

zo fel dat ik er duizelig van word
of is het van het ongerijmde
de sneeuw, mijn sigaret
de kou, ik doe nog een trek

dan de sneeuw ruimen
of toch de sigaret

 

Erna

08-01-2009 om 09:41 geschreven door Enneke  

Onrustig bewogen wolkenogen

het is immers herfst
mooier kan roest
het ijzer niet tooien
dan in kalende bomen

de koeien, deerlijk moe
kijken zij hoe alles nat
en zompig wegzakt
in uitgebloeid

de aarde heeft gegeven
zij rust als dood
een gevoel van onherroepelijk

toch roept het lente op
en het verlangen naar zomer dat
onvermijdelijk langs winter moet

zo ook jij mijn lief
gestorven maar niet...dood


Erna

29-10-2008 om 00:00 geschreven door Enneke  

November


de rijen langs gaand
hen benoemen en bloemen
ach bloemen en krakend
grint, regen en wind

het weer van november
past wel bij het herdenken
en't wenken van Sinte Catrijn
het voelt zo dichtbij

gelijk weidebloemen
uit het winterland bloeien
wordt alles bereid verklaard
opdat lenteweer verschijnt

het is maar hoe je het bekijkt

aan de overkant
zou het daar nu zomer zijn

Erna

27-10-2008 om 13:41 geschreven door Enneke  

Herfstbos

 

Als je in stilte luistert
hoor je voeten zompig
in de grond verdwijnen

en alsof de bladeren paren
met de wind
tussen het geritsel
de fluistering van een wiegenkind

het wuift de zomer uit
praat met wolken en regen
de zon lacht verlegen

verzwegen wordt de kracht
waarmee winter bijt
straks geluidloos knarst

Erna

08-10-2008 om 00:00 geschreven door Enneke  

Dauwdruppels

 

 

nazomer vrouwen pluk je niet uit bomen

maar uit het prille ochtendgloren

net geboren uit een nacht

waar de maan zijn volheid heeft verloren

 

daar schuilt de zon nog in een vacht

alvorens door de dag te boren

nevelluchten spreiden hier

de blauwe velden open

 

 

Erna

27-09-2008 om 00:00 geschreven door Enneke  

Breekbaar breken


Brengt brood het onheil aan
het leven overleeft zijn doden
niet als leven oud en moe
het hoofd aan rusten toe

terwijl handen preien planten
peterselie prachtig groen
de bleke selder afgesneden
het jaar is nog niet om

geen onkruid te bespeuren
in deze strakke grond
zit een lijn van moedig doen
houvast van overleven

binnen leeg sinds toen
hoor je muren smeken
terwijl zij haar tranen droogt
de laatste foto zoent

31-08-2008 om 18:28 geschreven door Enneke  

Haspenblauw


in alle eenvoud is het mooi
dit kleine leven
maar als haspen randen vlechten,
winden

kruipen zij tussen door
verstikken het verstilde
schreeuwt
en trilt het op beide benen

tenzij…

zij bloemen dragen in
lavendel blauw
zo hun eigen aard behouden


Erna

18-08-2008 om 00:00 geschreven door Enneke