levensmoed

je gaat me ontglippen
zonder twijfel
de vreugde is me niet vreemd

mijn hart kan slechts
de melodie herkennen
maar zingen kan ik niet

ik wil wel neuriën
als de zee mij volle emmers
blauwe luchten schenkt

en de tijd me ruimte geeft


Erna

01-02-2013 om 21:49 geschreven door Enneke  

luchtkasteel

vanmorgen
voordat de nachtregen ophield
heb ik met mijn blote handen
in het zand gegraven
in de hoop
dat de burcht die ik bouwde
stevig en standvastig was
het was
zoals Oranje spelen tegen Duitsland
het begin was goed
maar ik ben een mier
en geen afwerker
ik doe maar voort
zwoegen
en dat wordt nooit beloond

Erna

01-02-2013 om 21:47 geschreven door Enneke  

01-02-2013 om 21:45 geschreven door Enneke  

x x x

vluchten langs de ontruimingsbelt
zwelt in de aderen
vooral het hoofd verduurt de pijn
als uithuilen geen optie is

laten betijen
is kracht ontnemen

afstand nemen
loslaten klinkt zo hol
als er sowieso connectie is


Erna

01-02-2013 om 21:42 geschreven door Enneke  

éénnovember

ik er niet zal zijn

omdat ik weet
dat je ook daar niet bent

een plek
een blok op het hart
het altijd verder

-alleen-

mijn kaarsje brandt

-nog altijd-


Erna

01-02-2013 om 21:40 geschreven door Enneke  

Beneveld leven

Langzaam tikt de tijd
in vergetelheid

Hij sprokkelt slechts
flarden van momenten
die lang,kort of
verzonnen verleden zijn

Zweeft aarzelend langs
oude of geretourneerde foto’s
alsof hij bang is
om het niet herkennen

en bevraagt discreet
om het zeker weten
ook dat los te laten
in onwetenheid

Erna

01-02-2013 om 21:38 geschreven door Enneke  

Goddelijke schroom

Als jij bij me bent
golven flikkerlichtjes in mijn buik
zoals de lampjes
die brandend de kerstboom sieren

Als jij je handjes reikt
grijp ik die en ga mee
naar de andere kant van de wereld
en als het kan veel verder

Als jij me aankijkt
met dat deugenietensnoetje
smelt ik als een kerstkaarsje
met vier woorden “ik hou van je”

Als dat liefde is
dan is God herboren in ons stalleke
en fluister ik Zalig Kerstmis klein meisje
ik zal er altijd zijn voor jou


Erna

01-02-2013 om 21:36 geschreven door Enneke  

Moederke

Alles is gezegd
alles is geleefd
je was moe
dat laatste beetje
deed je ogen toe

ik zal naar de wolken kijken
en je vertellen
wat ik zie en doe

ik zal je missen
maar ben vooral blij
dat jij mijn moeder was


Erna

01-02-2013 om 20:42 geschreven door Enneke  

Het zwarte gat

Gelukkig Nieuwjaar
de beste wensen
niets dan goeds

liefde en lieve mensen
om je heen
die sterrekes tekenen

in dat zwarte gat


Erna

01-02-2013 om 20:41 geschreven door Enneke  

Rondom

de eindejaarsfeesten hangt een donker gordijn
ik kan het niet opzij schuiven, nog veel te dichtbij
laat alles nog even duister, luister naar de ziel
die weent van binnen sinds jij me ontviel

maar stillekes aan zal de tijd het helen
me vrede en rust toebedelen


Erna

01-02-2013 om 20:40 geschreven door Enneke  

01-02-2013 om 20:38 geschreven door Enneke  

Herfstige winter

de miste regen miezert heel de ochtend
de namiddag zal niet anders zijn
een zwarte vogel vliegt zijn weg
met zijn ogen toe vermoed ik

het past zo goed bij pijnlijke gewrichten
en de luie zetel waarin niets moet


Erna

01-02-2013 om 20:37 geschreven door Enneke  

een vriend dichtbij

het is tijd om de verhalen
te laten verdwalen
een korte snik
ontglipt mijn gemoed
want ik mis een vriend

een echte kameraad
die mijn woorden spelt
zonder dat ik spreken moet
het verhaal komt boven
gemis wordt omgebogen
tot een innerlijke groet

omhelst alle goeds
laat de verhalen
zachtjes verdwalen
dankzij…


Erna

01-02-2013 om 20:29 geschreven door Enneke  

Gedicht van gisteren

en trager gaan de dagen in en uit
ze smelten tussen de kou van sneeuw
en het dons van een warm bed
de nachten zijn te kort

ze nemen de toon van gisteren
met de nachtlamp die brandt
ook al werpt die geen licht
op vragen en antwoorden
die ik nu mis

ik wist dat dit komen zou
de stilte ondragelijk
en… het is koud
zo zonder jou

Erna

01-02-2013 om 20:26 geschreven door Enneke  

sneeuw, wind en ijzel

de vogels in de bomen
zijn zo stil
winterstil zijn zij

wanneer zij weer gaan zingen
zal het lente zijn
lenteblij zullen zij zijn

er zijn verschillende winters
deze is hard
winterhard

ruimen helpt nu niet
laat maar betijen
tot het keert
Erna

01-02-2013 om 20:24 geschreven door Enneke  

ijsdagen

de lucht hangt vol met sneeuw
schetst de bomen naakter dan ooit
in ijsdampende vrieskou
valt de druppel trager
van de goot
de schoonheid van de pegels
maken me kind
en ijslolly


Erna

01-02-2013 om 20:22 geschreven door Enneke  

01-02-2013 om 20:18 geschreven door Enneke  

01-02-2013 om 20:16 geschreven door Enneke  

Ik mis je

ik draag je op mijn handen
breng licht naar je gezicht
je wangen blozen niet
je ogen zijn dicht

je lijkt te slapen
met een vredige lach
ach kon ik nog maar
samen met jou
door velden wandelen

de gewassen benoemen
ze voelen en bundelen
tot een bloemekéke
kinderlijk blij zou ik zijn
als jij dit aanvaarden wou

Erna

01-02-2013 om 20:04 geschreven door Enneke  

Akkers van vree


dichtbij ons ouderlijk huis
dragen de velden het geruis
van korenhalmen en bietenloof

ik geloof in de rust en vrede
bij het betreden van paden
die lawaai, het dorp achterlaten

je mag best weten: soms ben ik
onrustig als de wind
gierend, draaiend en tegendraads

het zijn de akkers en de raven
die een lied zingen van hoop
alsof het de hemel is

een paradijs van diepe vree
en zalige bekentenis.


Erna

01-02-2013 om 19:59 geschreven door Enneke