DAG 1: Heenreis Rekkem - Zaventem - Doha
zondag, 12 oktober 2014
foto's: https://plus.google.com/photos/102497882852892734023/albums/6069853072937284241
De dag van ons vertrek naar Australië, waar we zo lang naartoe hebben geleefd, is eindelijk aangebroken. En toch heb ik nog een helse voormiddag te verwerken. Een briljanten jubileum in de Cortina, een briljanten jubileum in het Vijverhof en de gewezen beroepsrenner Albert Rosseel die 100 jaar is geworden. Gelukkig heb ik de onderschriften bij de foto's reeds gemaakt en moet ik enkel nog de genomen foto's toevoegen. Een voordeel dat ik de voorbije week rustig de valiezen heb gepakt. En een vriend die per ongeluk zijn foto's van z'n laptop heeft gewist, komt radeloos hulp vragen. Eens naar de 'prullenbak' gaan en alles terugzetten en zo kan hij zijn slapeloze nacht snel weer goed maken.
Zoon Hans zal ons naar Zaventem voeren. Eerst haalt hij oom Raymond Demuynck en tante Bernise Dewilde op in Lauwe. Om 13.00 u. kan ik afscheid nemen van vrouwtje Bea. Voor 5 weken zijn we gescheiden van tafel en bed. Niet dat ze niet mocht meereizen, maar ze vond het ter ver en te lang. Toch wel blij dat ik die vrijheid krijg om alleen p reis te trekken.
Het vordert snel naar Brussel, op zondagmiddag is er weinig verkeer. Om 14.10 u. zijn we reeds bij de luchthaven. We halen alles uit de koffer en nemen afscheid van Hans. Binnen in de luchthaven is het wat zoeken naar de balie van Qatar Airlines. Maar eenmaal gevonden verloop alles vrij vlot. We mogen samen 90 kg bagage meenemen en met 65 kg komen we goed weg. De handbagage wordt niet eens gewogen Maar best ook, mijn verhuis van boeken, kaarten, verbindingskabels voor laptop, tablet, fototoestellen... Je houdt het niet voor mogelijk wat ik allemaal moet meesleuren om mijn bureau draaiende te houden.
Door de grenscontrole geraken we ook probleemloos, maar wat verder moeten we onze bagage laten controleren. Alles moet in bakjes gedeponeerd worden. Maar nonkel Raymond is een verdachte! Hij moet mee voor een grondige controle. Ja, het detectietoestel piept, maar dat komt van zijn knieprothese. Gelukkig mag hij toch mee naar Australië.
Tegen 15.00 u. zijn alle controles achter de rug en kunnen we rustig verder stappen naar gate B28. Niet te geloven, we ontmoeten er nog een Rekkemse die een groepsreis naar Vietnam zal maken.
Om 15.20 u. begint de boarding. Alles verloop heel gedisciplineerd. Eerst de ouders met kinderen en rolstoelgebruikers, daarna de rijen 36-26... Wij krijgen met plaatsen 25D - 25E en 25F drie plaatsen in de middengang met niemand meer achter ons. We zitten op de laatste rij van een blok.
Precies om 16.20 u., zoals gepland, taxiet het vliegtuig naar de startbaan en 10 minuten later hangen we reeds in de lucht. We vliegen van Brussel over Duitsland (Frankfurt), Tsjechië, Slowakije, Hongarije, de Balkan over de Middellandse zee. Verder gaat het over Turkije, Iran en zo de Perzicheolf over naar Doha.
We zijn nauwelijks in de lucht of we krijgen reeds een snoepje aangeboden. Daarna worden we bediend van een drankje en een zakje koekjes om de deppen in een potje tomato-pesto. We doen ons tegoed aan een heerlijke witte Sauvignonwijn. We vliegen met een snelheid van zo'n 940 km per uur op een hoogte van 11.500 tot 12.500 m. De buitentemperatuur bedraagt -63 °C.
Eenmaal 19.00 u. start de bediening van het avondmaal. We kunnen kiezen uit drie menu's. Oom Raymond en ikzelf houden het bij 'beef' met puree en tante neemt de 'chicken'. Het smaakt heerlijk, een rijstslaatje met boontjes, een dessertje, een chocolaatje en een drankje. Wat later wordt de koffie geschonken. Wat zegt het spreekwoord? De stoutste wezels zuipen de beste eieren. We zien dat er op de koffiekar ook flessen drank staan. Ik bestel twee Baileys en een brandy. Een poosje later komt het personeel opnieuw met koffie en nogmaals laten we ons verleiden tot een tweede Baileys en een brandy. Ja, we doen ons niet te kort op het vliegtuig. Das goed dat we een beetje verdoofd zijn door de alcohol. En... ik denk dat ze blij zijn dat ze er eens een druppelke mogen uitschenken, want al die gesluierde en die moslims moeten zich aan hun geloofsregels houden, geen alcohol!
Ondertussen is het nu 20.30 u. geworden. Nog twee uur te gaan tot Doha, de luchthaven in Qatar. Dan zal het daar reeds 23.30 u. zijn, terwijl onze tijdrekening het bij 22.30 u. houdt.
De landing in Qatar verloopt super, net op tijd zoals afgesproken. De trekken de luchthaven binnen. Wat een supergroot, modern gebouw. A snel vinden we op een infobord dat we voor Melbourne naar gate C5 moeten. Het is een eindje stappen tot we plots in een supergrote hall terecht komen. Een grote beer trekt alle aandacht en metergrote flitsende reclameborden trekken ieders aandacht. We zien er van alles, Arabieren in hun witte pakken, van kop tot teen gesluierde vrouwen... De formaliteiten zijn tot een minimum beperkt. Enkel even onze elektronische visa voor Australië tonen en onze tickets en een snelle bagagecontrole en we zitten meteen in de wachtzaal waar we, wonder o wonder, wifi ter beschikking hebben. Zo loopt zondag stilaan naar zijn einde.
12-10-2014, 00:00
Geschreven door eric 
|
AUSTRALIE 2014
