|
De dagelijkse wandelingen zijn op het moment een soort hindernisbaan. Arcil en het vrouwtje hebben een aantal routes in en om het dorp die afwisselend gelopen worden. Maar waar je ook komt: er is altijd wel iets wat het doorlopen belemmert.
Ze wonen in de Betuwe, nou is de appelpluk wel voorbij, maar de tractoren hebben nog van alles te doen.
En omdat Arcil compleet in de stress schiet als ze ook maar in de buurt van een tractor komen proberen ze dat te vermijden.
Niet altijd, want op de één of andere manier moet hij ook leren daar langs te lopen zonder getrek, geblaf en de rest van het circus.
Op een andere weg zijn ze bezig een tuin te verbouwen of aan te leggen (of wat dan ook) en daarbij wordt zwaar materieel gebruikt,
wat hetzelfde effect (of nog erger) sorteert als een tractor. Dan zijn er nog wat andere routes,
maar ook daar wordt of aan de straat gewerkt of een sloot uitgebaggerd.
En dan hebben we het nog niet eens over de normale dagelijkse "problemen" zoals brommers, paarden, auto's met aanhanger enz.
Tot overmaat van ramp is het vrouwtje afgelopen zaterdag gevallen over een uitstekende stoeptegel voor het huis van de buren
(nee het lag niet aan Arcil, dit keer was het haar eigen schuld) en kan nu maar één arm gebruiken,
wat het lopen met een enthousiast hondje ook niet vergemakkelijkt.
Zo, het vrouwtje heeft even stoom afgeblazen na een uiterst moeizame wandeling en gaat straks eens uitzoeken of
de gemeente wat kan/gaat/wil doen aan een aantal tegels voor hun eigen huis
en dat van de buren voor er nog meer ongelukken gebeuren.
|
, daar is hij kwaad op.
