
Leuk dat het was, gisteren. Vrij vroeg ging het al op weg naar de Loonse en Drunense Duinen. Het was nog mistig maar toch had Arcil al gauw door welke kant ze opgingen. Het laatste stukje sprong hij van enthousiasme alle kanten op in de auto. Het was nog heerlijk rustig op de parkeerplaats zodat hij gelijk vanuit de auto los mocht. In no-time was hij dan ook al uit het zicht verdwenen, maar kwam toch weer gauw kijken, waar de baasjes bleven. Al snel had hij een maatje gevonden dat dezelfde kant opging en rende en dolde daarmee totdat die een andere kant op moest. Vrolijk rende hij weer naar de baasjes en toen kwamen ze ineens hele vreemde figuren tegen. Een heel oud vrouwtje vroeg aan de baasjes of ze Roodkapje hadden gezien en of ze alsjeblieft niet aan de Boze Wolf wilden verklappen waar ze was.
|
 |
Ze beloofden Roodkapje die kant op te sturen en niets tegen de Boze Wolf te zeggen. Opeen s zag Arcil een hele dikke man met een worst in zijn handen, dat was Holle Bolle Gijs. Arcil wilde de worst pakken, maar Holle Bolle Gijs hield die zo hoog dat Arcil er niet bij kon. Toen kwamen ze ook nog een heks tegen. Arcil keek zijn ogen uit. Toen er een mooie prinses aankwam kon hij het niet laten en sprong met zijn baggerpootjes tegen de mooie roze jurk. Gelukkig was het een goedlachse prinses. Zo was het toch nog druk in het bos, met allemaal sprookjesfiguren en kinderen die ze moesten opsporen. Iedereen had een hoop plezier en Arcil vond het ook prachtig. De baasjes ook, die waren heel trots op Arcil, want hij was zo leuk aan het spelen, maar vergat de baasjes niet. Af en toe kwam hij naar ze toe om even een aai of een knuffel te halen en dan ging hij weer. Ook als ze riepen kwam hij (meestal) snel aangerend.
|
 |
Toen ze bijna aan het einde van de route waren zaten er 2 dames met 3 Tervuerense herder-puppy's in het zand. Daar moest Arcil het zijne van hebben en ging er vrolijk op af. De baasjes waren alert en benieuwd hoe dat zou gaan, want Arcil ziet puppy's, alleen maar aangelijnd bij het uitlaten en wordt nogal wild als hij dan een ander hondje ziet, puppy of niet. Maar het ging fantastisch, hij heeft ze alle drie besnuffeld, heel voorzichtig. Hij kreeg zelfs een complimentje van de dames.

|
 |
Daarna ging het nog even naar ma- en pa-baasje, waar hij natuurlijk ook weer in de watten werd gelegd. Een paar dikke knuffels van ma-baasje, een zak hondenkoekjes en nog een kauwbot op de koop toe. Het enige minpuntje was dat Arcil het nodig vond om zijn poot op te tillen tegen de salontafel en zo een herinnering achter te laten.
|