De eerste autoritjes heeft Arcil inmiddels achter de rug. Het in de auto springen gaat nog niet van harte. 

In de vorige auto had hij alle ruimte om te landen, nu moet hij over een opstaande rand heen en de ruimte is ook een stuk kleiner. 

Maar de baasjes hebben daar een mooi nestje gemaakt. Om de bekleding te beschermen hebben ze de kofferbak bekleed met vijverfolie. 

Dat hebben ze zo veel mogelijk op maat geknipt en er  klittenband tegenaan geplakt en daar de bekleding mee "beplakt". 

Het kussen uit de bench blijkt precies in de achterbak te passen en ziedaar een heerlijk nestje.

 In de vorige auto was de achterbank neergeklapt en had Arcil de hele ruimte tot zijn beschikking. Nu is hij aangewezen op de kofferbak. 

De baasjes komen er achter dat het voor hen een stuk rustiger is. Arcil kan niet meer heen en weer rennen en gaat ook wat sneller liggen, 

waardoor hij niet meer ziet wat er buiten gebeurt, zoals b.v. een langs lopende hond. 

Dat is altijd aanleiding om een concert te geven. Wat pech is voor Arcil , is dat het vrouwtje zo ver weg zit 

dat ze hem onderweg geen "snoepjes" kan geven. Maar misschien is dat ook helemaal niet meer nodig, 

omdat hij in het vervolg lekker gaat slapen in de auto.