24, 25, 26.01
Na 1 nacht in de kamer met warme douche verhuizen we naar de overkant. Een zeer vriendelijke Cambodjaan heeft er een kamer voor 5 dollar per nacht. Douches en toilet zijn voor 't eerst niet op onze kamer, maar het geheel is nog geen 5 maanden open en zeer clean. Wij hebben de enige kamer, in de grotere slaapzaal kan je terecht voor 2 dollar per nacht. We voelen ons hier veel beter bij. Ontbijt nemen we deze dagen in de "blue Pumpkin", wat 2 keer onze kamer kost, maar dat nemen we er graag bij: echte croissants met fabuleuze latte, vers geperst sienaassap... alles er op en er aan! We zijn allebei verkouden/grieperig en fietsen de eerste dag rustig door Ankor Wat om het terrein te verkennen. Het wordt snel duidelijk dat we de volgende dag zeeeeer vroeg moeten gaan, willen we er iets aan hebben, want hier is het op de koppen lopen... Chinese invasie!!! (foto) Er is tot eind april bvb geen enkele gids meer te verkrijgen... Vooral chinezen, japanners en zuid-koreanen lopen hier rond met veel lawaai. Ze worden met toektoeks rond gereden van de ene tempel naar de andere. De tweede ochtend staan we op om 5.30u om de zon te zien opkomen (foto) en om dan Michels favoriete tempel te bezoeken. (diegene die overwoekerd is door bomen: foto) We zijn er quasi alleen. Op die manier kan je er toch een uurtje van genieten voor de massa er aan komt. We doen dan de 'grote' toer, waar de toeristen nog niet aan toe zijn en rond 12.30u hebben we gezien wat we wilden zien en fietsen we terug naar de stad. Na de lunch neem ik iets koortswerend/pijnstillend en kruip in bed. Michel heeft ook hoofdpijn, onze sinussen spelen ons parten... Twijfelend of we morgen verder kunnen, gaan we vroeg slapen. 's Morgens voelen we ons allebei beter, enkel nog wat snotteren en we wagen het er op. Onderweg stoppen we aan een tempel die weinig mensen bezoeken, omdat hij verder ligt, maar met de fiets en op onze weg is dat geen probleem. Het loont de moeite! Voor ons de best bewaarde tempel, niet groot, maar niet alles moet groot zijn om mooi te zijn. We fietsen verder tot de watervallen waar afbeeldingen te zien zijn van Shiva, Brahma en Visnoe (ook op de weg) en vernemen dat er geen guesthouse is in de buurt. We komen terecht bij een stel boswachters waar we onze tent mogen opstellen. We wagen ons aan een soort petanque, maar ik verlies al onmiddellijk 2000 riel (1/2 dollar) dus 1 spelletje is genoeg. De kamer met warm water was bezet ;-) dan maar een andere manier om me te wassen. Hier op het platteland en zeker in de jungle wassen de mensen zich met een sarong aan (foto) De boswachters zijn erg gastvrij: koken voor ons. Als ze vernemen dat wij geen vlees eten, tenzij kip, haalt er iemand een gans bij de buren (levend...) Veel heb ik er niet van gegeten. Het is ook een rare gewoonte dat zij nooit samen eten met hun gasten. Wij 2 eerst en dan zij. Voor ons is dat vreemd, maar in Thailand gaat het ook op die manier. Vroeg tent in, morgen 80 km...
Om 6.30u staan wij aan de boot als eersten, want de lokame mensen weten natuurlijk dat die toch niet vertrekt om 7U...
Bijna 8u zijn we weg met een oorverdovend lawaai van de motor, geen hele dag vol te houden. We besluiten op het dek te gaan zitten: perfect!
Op een forum van reizigers hadden we enkel negatieve dingen gelezen over deze tocht: te weinig comfort, te lange tocht, saai... gelukkig zijn wij koppigaards en willen we sommige zaken toch zelf beoordelen. (of zijn wij misschien positiever ingesteld? ;-))
Zeer gezellige boottocht, echt couleur locale: we stoppen af en toe om zakken rijst naar de dorpjes aan het water te brengen, om mensen te laten op- en afstappen, komen bootjes tegen met koopwaar, een jongetje van mss 5 dat z'n mama komt ophalen (foto)... allemaal heel cosi. Het klopt dat de zon brandt en tss 12.30u en 13.30u ben ik beneden gaan zitten onder afdak. 's Namiddags werd het duidelijk dat de koeling van onze motor het niet meer deed en was het dus om het half uur stoppen... tja, ook dat hoort er bij! M was even ongerust omdat het duidelijk werd dat we niet om 14u, maar in het donker zouden aanmeren, maar zodra dat een feit was en geen weg terug ging ook de ongerustheid weg. Wij zijn ondertussen "echte" hé: in het donker nog 15km naar de stad gefietst en dan heeft de gps ons perfect naar een guesthouse geleid. Beetje afdingen en we krijgen de kamer voor 20 dollar, goed voor 1 nacht en warm water is welkom nu, want we plakken verschrikkelijk. De eigenaar van het hotelletje is afkomstig uit Gent en we praten nog wat na over onze bedenkingen dat Cambodja erg corrupt is? Ons vermoeden blijkt te kloppen en dan weten we nog de helft niet. Zo betaalt de regering de onderwijzers bewust slecht, om de leerlingen onwetend te houden en als je een echte les wil, moet je na de schooluren betalend les volgen. Jammer is ook dat de wereldbank geld geeft om bvb dammen te bouwen, maar dat dat geld naar belachelijk dure auto's gaat en er geen dam komt. Niemand blijkt te controleren waar het geld aan gespendeerd wordt...We hebben iemand ontmoet die met een nonnetje heeft meegewerkt om eerste zorgen te bieden aan zieken in kleine dorpjes. Haar verhalen zijn schrijnend. Kinderen met buikpijn worden met gloeiende staven verbrand op hun buik om de pijn te "verbranden". Waarom niet naar een ziekenhuis gaan? Op de spoeddienst in Phnong Penh moet je eerst 30 dollar betalen voor een dokter naar je wil kijken...Het land heeft veel gezichten, maar vanop de boot hebben wij geprobeerd de mooie plaatjes op te slaan.
Vandaag eerst onze ticketten voor de boot morgen gaan halen. We nemen de gewone boot om de oversteek te maken richting Ankor Wat. Sommigen klagen daarover op het internet (11u onderweg, zeer laag comfort...) maar dat geldt vnl in de andere zin. Van zuid naar noord vaar je met de stroom mee en zou het slechts 7u zijn. Een privéboot gaat sneller, maar dan mis je couleur locale waar ze de mensen oppikken onderweg, stoppen aan de markt... Wij proberen het met de lokale mensen. Dan hebben we een fietstocht gemaakt van een 50km zonder bagage: wat een luxe! We reden soms 28km/u zonder enig probleem op een moeilijke weg. Zeer mooie tocht langs het water. Ons doel was een van de oudste tempels waarop die van Ankor Wat zouden gebaseerd zijn. De meeste stukken zijn echter vernield door de rode Khmers en enkele staan in het museum van B. 358 trappen naar boven! De zonsondergang maakte veel goed. Vroeg in bed, want de boot vertrekt om 7u en wij zullen er wel een uur te vroeg zijn ;-)
20.01
Rustig vertrek gepland: bus om 10.45u, wat ons toelaat een ontbijt te nemen in "the blue Pumpkin" op de dijk, waar ze koffiekoeken hebben à la Delafaille en een perfecte latte! We nemen een volkorenbrood mee voor onderweg en kopen op de markt nog wat ... bananen ;-) Ik heb gisteren op de lokale markt een kleine lichtgewicht waterkoker gekocht, waardoor ik nu zelf thee kan zetten met verse limoen en gember. Lekkere afwisseling voor het lauwe water overdag, want onderweg vind je geen koele flesjes water. IJs bestaat hier in het kappen van grote blokken die gemaakt zijn van leidingwater en soms op de grond hebben gelegen...daar wagen we ons niet meer aan. Ik heb in Kep 3 dagen reizigersdiarree gehad, vermoedelijk door ijs in een suikerrietdrank onderweg. De thee lijkt me gezonder. M kennende bij een vertrek, zijn we uren te vroeg aan de bus, geen probleem: de drukte daar gadeslaan is een activiteit op zich. Onze bus heeft 1,5u vertraging, wachten dus (foto)... ook geen probleem, maar dan komen we aan in Battam Bang als het al donker is. Er zijn voldoende guesthouses en de gps zal ons wel leiden. Onderweg zijn we blij dit stuk niet gefietst te hebben: de baan is meer kapot dan heel, geen zijstrook, erg gevaarlijk en saai landschap behalve het eerste stuk. Slechts 1 foto vandaag vanuit de bus, ik heb geslapen ;-)
foto6 = fuck you Michel... het bord "Cambodian people's party" had ik zien hangen en ik dacht dat daar een party ging komen... tot het bord er 10-tallen keren hing op enkele kilometers afstand van elkaar en blijkbaar in heel Cambodja. "party" heeft natuurlijk nog een andere betekenis... Michel wijst op deze foto naar het bord en roept " hier is weer een feestje straks"... haha
18 en 19. 01
Grote contrasten in deze stad tussen arm en rijk. Veel toeristen, maar niet storend. Leuk om over de dijk te wandelen of te fietsen. M en ik nemen voor 't eerst een toektoek naar de Chinese markt. Ik heb een broek gevonden en een hemd met lange mouwen, elk voor minder dan 2 euro. (ik heb ook belgische fietsers ontmoet die mijn broek en hemd die ik vergeten ben in BKK waarschijnlijk zullen ophalen.) We nemen geen malariamedicatie en dan zijn mouwen en lange pijpen in Laos geen overbodige luxe! We maken van de gelegenheid gebruik om wat te chillen en de fietsen beetje te verzorgen: ketting smeren, vijzen vastzetten, ... Door het schudden op de slechte wegen is de kilometerteller van Michel er af gevallen, maar ook andere zaken zijn beetje los gekomen. Phnong Penh is een leuke stad, maar ik kan hier niet lang blijven: voor 't eerst worden we geconfronteerd met het bedelen en dat is heel moeilijk. 's Avonds zie je overal kinderen spulletjes verkopen terwijl die in bed zouden moeten liggen, veel kinderprostitutie, mensen met een handicap die bedelen,... De regering zorgt hier duidelijk niet voor z'n mensen. Het is een absoluut corrupt land waar diegene die uit het systeem vallen aan hun lot worden over gelaten. Ik kan hier slecht tegen, temeer omdat we er zo weinig kunnen aan doen en we beslissen zondagmorgen te vertrekken naar het noorden. Zaterdagavond zijn we gaan eten in een chique tent op de dijk en nemen het er eens goed van ( 6 euro voor een hoofdschotel!!! ), want vanaf morgen is het opnieuw noodrandsoen onderweg, vermits het eten hier absoluut niet veilig is, groot contrast met Thailand. We hebben een fantastische avond om de ervaring in het geciviliseerde Phnong Penh af te sluiten. De foto's komen per onderwerp. Ik stuur alvast door hoe ze hier ijs breken voor in je drankje en hoe een dokterspraktijk er uit ziet...
