De salarisverhoging van 3 miljoen voor de ING topman gaat tóch niet door onder druk van de publieke opinie ... Stemmen doe je met je beurs.
Volgend jaar rollen er 100 woningen uit een 3d printer die een cementen huis voor 400 dollar kan maken ... 1 miljard mensen zouden meer dan gebaat zijn bij zo'n soort huis ...
In Haarlem is het K-weer ... ik neig naar winterslaap.
In aanloop naar het stemmen volgende week verdiepte ik me een middag in de lokale politiek ... en ik ben daar nog wel een middag mee zoet. Waarom is er de afgelopen jaren niet meer gebouwd? Nu roept iedereen dat woningen bouwen de komende jaren prioriteit moet krijgen. Inmiddels zijn bouwvakkers zzper geworden ... scholieren niet naar ondergewaardeerde vakopleidingen gegaan ... Naast een tekort aan huizen is er een tekort aan bouwvakkers ... Er zijn nog geen 3d printers voor huizen of bouwplaatsrobots om op korte termijn soelaas te bieden. Een opzichter vertelde mij een paar weken geleden dat hij op zijn grote bouw ploegen uit de hele EU heeft ... via Google translate communiceren de man uit Polen en de man uit Spanje met elkaar.
Discussie bij Pauw over de salarisverhoging van de CEO van de ING, de bank waar ik bankier, was voor mij aanleiding om me eens te verdiepen in het overstappen naar een andere bank. Het blijkt dat de SNS bank me 'graag' zou hebben en de mogelijkheid biedt om kosteloos via de GWK eens per maand geld op de rekening te storten. Bij mijn huidige ING rekening betaal ik na 6 keer wel 6 euro per keer ... dus mijn portemonnee wordt daar ook nog beter van. Ik weet zeker dat bij ING niemand wakker gaat liggen van mijn overstap ... maar het geeft mij het gevoel dat ik iets beters DOE dan mij machteloos voelen.
Als ik het op tijd weet wil ik ook best op de avond werken ... dan werk ik overdag een keertje minder. Zo ook vandaag ... vanmiddag was ik heerlijk een uurtje op het strand met een dierbare vriendin en onze beider honden. Haar grote, prachtige labrador is met 12 jaar al behoorlijk op leeftijd en daardoor is het nóg ontroerender te zien hoe zij speels en spelend wordt van zand en zee.
Nu ben ik in afwachting van iemand die uit Den Haag gaat komen ... Als iemand na een dag werken die kilometers nog wil maken ... dan geef ik met plezier de 2e massage van deze dag.
We ontdekten een gezellige, mooie route busreis naar de halte Bloemendaalse strand en vanaf dat punt loop je in een half uur naar Zandvoort, naar de trein. Als dit stuk strand wél de hele zomer voor honden toegankelijk zou zijn hebben we een goed zomer vooruitzicht. Zondag was het in ieder geval heel aangenaam. De viooltjes vervrolijken de stoeptuin. Goede voornemens zijn ingewisseld.
Onder Videoverwijzingen op mijn website plaatste ik een mogelijkheid, met nog een keer extra klikken, te kijken naar de docu Voor de zondvloed ... U weet wel ... die ongemakkelijke waarheid van klimaatverandering ... Acteur Leonardo di Caprio was 2 jaar vredesambassadeur van de VN en hij maakte deze indrukwekkende docu ... eindigend in Parijs bij het klimaatverdrag.
U, ik, wij allemaal dragen meer en minder steentjes bij. Deze week is de Nationale Eet een week geen vlees week .... In de docu geeft een wetenschapper uitleg dat je veeeeeeeeeeeeeeeeeel beter kip kunt eten dan rund als het om de ecologische voetafdruk gaat.
In Amerika kelderde de waarde van aandelen in wapentuig ... grote beleggers lijken zich terug te trekken onder invloed van roerige, zich roerende burgers ... Consumenten-burgers.
Druppels op een gloeiende plaat maken de plaat minder gloeiend ... als het er genoeg zijn ... Met elkaar maken we de wereld ... Kennis helpt ... daarbij helpt de docu ... ongemakkelijk ... maar de moeite waard.
De eerste zondag in Maart ... het dooit ... de kou is weg tot de volgende winter ... Op naar de LENTE ... Tijd voor nieuwe eenjarige bloeiers in mijn stoeptuin.
Jinek was vrijdag voor het laatst tot juni ... Jammer wel ... want ik had haar programma net ontdekt en een nieuw ritueel ontwikkeld. Bij de koffie kijken naar de uitzending van de avond er voor. Ik wéét inmiddels dat we 21 maart weer mogen stemmen en zal me eens verdiepen in de Haarlemse problemen en voorgestelde oplossingen. De dag van vandaag heeft een lege agenda... en dat laat ik graag zo ... Vanmiddag treinen Woezel en ik voor een rondje strand ... misschien heeft de bloemenkraam waar we langskomen vandaag al buitenbloeiers.
Vanmorgen genoot ik weer royaal van de familie om de hoek ... Door de kou kwam Saar de hele weg tussen onze huizen zelf wandelend aan Mama's hand. Ik was beretrots. Over een paar jaar komt ze zelfs alleen ...
Saar oefent haar JA ... het meest herkenbare woord dat wij allemaal gebruiken ... op momenten dat ze ook JA bedoelt ... Ja... ze wil thee ... ja ze wil een knuffel ... ja ze wil wel kleuren .. Als ze iets niet wil weet je dat als omstander ook ... zonder woorden ... maar onmiskenbaar ... Woezel moet maar niet tegen haar opspringen ... of een van de knuffels pikken.
Alle speelgoederen komen uit de kist en passeren de revue ... Het leukst was vandaag misschien wel om jezélf in de speelgoedkist te verstoppen.
Soms heeft ze pech ... dan MOET er gewoon iets ... je jas weer aan en meerijden in de kinderwagen ... We vertellen haar dat we begrijpen wat ze duidelijk wil maken ... maar dat het gaat zoals de grote mensen in hun wijsheid willen ...
De kalender zegt dat het vandaag het einde is van de korte maand februari ... volgens de krant was vandaag de koudste 28 ste februari ooit.
Een middagafspraak werd afgezegd vanwege het weer ... Woezel en ik wandelden door de behoorlijk koude kou de hele stad door naar het ING kantoor om geld te gaan storten voor een volgende maand huur ... gelukkig weer een lange maand en vast en zeker minder koud dan de afgelopen maand. In maart hebben we de narcissen volop in bloei in de plantsoenen ... het loof staat al veelbelovend boven de grond. Terug naar huis mochten we met de warme dubbeldekkerbus. Daar zie ik er steeds meer van hier in Haarlem.
Soms is de vaart een beetje uit de schrijverij ... vaak is ook mijn leven meer van hetzelfde ... en soms schrijf ik makkelijker over niets bijzonders dan anders ... Eigenlijk is het allemaal heeeeeeeeeeeeeeeel bijzonder ... gezond, welvarend, meer aanbod van werk dan ik aan kan nemen, al 9 weken rookvrij .... en af en toe ontzettend narrig ... de stoom uit mijn oren .... om niets bijzonders .... ook al bijna niet meer bijzonder.
Het is minder koud dat ik verwacht had door al het gedoe over de kou ... maar misschien moet het nog komen ... De Russische Beer ... De bond voor Ouderen vraagt ons vandaag om te zien naar de ouderen ... die plannen minder volgens de bond ... en zouden daarom 'zomaar' zonder voorraad kunnen zijn als het opeens glad en glibberig is ...
En dan denk ik: 'die mensen zijn toch niet voor niets zo oud geworden ... ' desnoods belt de 92 jarige 112 en daarna staan de vrijwilligers in de rij" ... Omzien naar elkaar is niet weg .... niet als het koud is ... niet als de mussen gebraden van het dak vallen .. . Gewoon omdat omzien naar elkaar aardig is ... omdat het aardig is je gezien te weten ... en dat een ander af en toe ook te laten weten.
Vandaag wilde een trouwe terugkomer graag 2 uur aaneengesloten massage ... en omdat hij weet dat IK daar niet voor in ben én omdat hij mijn collega kent van de 4 handenmassage had hij zelf bedacht om van ons beiden om de beurt een uur massage te krijgen.
Ik was als 2e aan de beurt en na ongeveer 45 minuten zei hij: "Jij had daarnet gelijk ... toen je zei dat 2 uur misschien wel een beetje te veel van het goede zou zijn ...het is zo helemaal genoeg(elijk) ... We kletsten de tijd, en nog een kwartiertje langer, vol ... mijn hand rustend op zijn ontspannen buik ...
Ik ben benieuwd welke variant hij voor de volgende keer bedenkt.
Waar hebben mensen spijt van als ze in het hospice aangekomen zijn en bezig zijn met het laatste stukje van de reis ... Nummer 1 staat: was ik maar meer mezelf geweest ... Veel mensen leven het leven van, voor iemand anders ... zo wordt het verwacht ... zo hoort het nu eenmaal. Nummer 2: had ik maar niet zo hard gewerkt ... nummer 3: had ik maar meer tijd besteed om vriendschappen te onderhouden Nummer 4: had ik mijn gevoelens maar uitgesproken ...nummer 5: had ik mezelf maar vaker blij gemaakt ... Met nog gemiddeld 12 weken voor de boeg kan je dan nog een boel ... het is nooit te laat om iemand te laten weten hoe waardevol, geliefd, die ander zich mag weten, Maar op een doordeweekse woensdag mag het natuurlijk ook.
Ik dank mijn trouwe lezers ... , mijn trouwe vrienden, mijn dappere cliënten, mijn liefdevolle familie ... met elkaar maken jullie dat ik weinig spijt heb.
Niet vaak herinner ik me mijn dromen. Die van vanmorgen een gedeelte ... In die droom kocht ik een pakje sigaretten ....maar het bleef ongeopend op tafel. In de droom al vond ik het kopen raar en niet meer bij mij passen ... Toen ik mij wakker geworden dit deel van de droom herinnerde was ik blij ... als ik in slaap- en droomstaat rookvrij begin te worden ... is de strijd wel gestreden. Wakker ben ik al 8 weken zo verstandig om de aankoop niet meer te doen ...
De dokter vond het beter om de pillen af te bouwen ipv mijn recept te verlengen ... zoals ik zelf eerst graag wilde vertelde de stop-hulp-mevrouw aan de telefoon, na overleg met hem. Hij gebruikte het woord MANISCH ... en dat zou best eens kunnen kloppen met mijn gedrag van de afgelopen weken ... op alle fronten uitbundiger ... en impulsiever ... het hele huis heeft op zijn kop gestaan met verschoven meubels. Ik ben nog net geen nieuw bedrijf of een wereldreis begonnen.
Stoffen in Champix beïnvloeden je hormoonhuishouding, doet iets met dopamine ... Je mag de pillen niet als je medicijnen tégen manisch depressiviteit gebruikt ...
De tegenbeweging van manisch is depressief ... en als ik ergens niet op zit te wachten is het een swing die kant op ... Met overtuiging bouw ik af ... dankbaar voor de steun die ik wél ervaren heb ... en binnenkort ben ik weer mijn bedachtzame, kalme, rustige, maar wél rookloze zelf.
De stoppen met roken help mevrouw vraagt zich af of mijn 'kortere lontje' samenhangt met de Champixpillen ... Ik ben benieuwd ... ga naar een afbouwschema om over 14 dagen geheel zonder te kunnen. Ik heb zelf geen last van af en toe vlammende betogen ... maar andere mensen vinden het maar agressief zelfs ... Mijn bloeddruk werd niet beter van een discussie in de wachtkamer... hoewel nog steeds te benijden met 130/80.
Het is allemaal een kwestie van elke dag een draadje ... goed ademhalen ... voldoende slapen ... aardige, lieve, behulpzame mensen om me heen ... Zo werden uren weken en weken zijn al 2 maanden ... en over 10 maanden kan ik zeggen: :" Ik rook 1 jaar NIET" ... Daar kan ik me NU al op verheugen.
Met een agenda zonder afspraken deze middag en een strak blauwe lucht na een druilerige morgen was het niet zo moeilijk om te bedenken even op en neer te treinen naar het strand. Op weg naar het station kwam ik een buurvrouw tegen die me een standaard met haak voor de stoeptuin aanbod ... en door die babbel vertrok de trein direct nadat ik was ingestapt ... Op het strand was heerlijk zonnig, aan strandtenten werd druk gebouwd en terrasstoelen stonden al buiten.
Woezel heeft dan het uur van de dag en snuffelt en holt met zoveel plezier dat ik bedenk dat ik hem die lol vaker moet gunnen. Thuis gekomen stond de beloofde standaard er al. Er hangt inmiddels een uitbundig bloeiende viool aan. Met op het oog weinig bijzonders kan een mens een Topdag hebben.
Zaterdag vier ik dat ik 34 jaar geleden moeder werd van de allerbeste dochter die een moeder zich kan wensen. Ieder jaar om deze tijd herinner ik me die tijd ... herbeleef ik met heel mooie herinneringen. Geen enkele andere verjaardag van haar staat me zo bij als de dag waarop ze geboren werd. Vandaag vierden we het al een beetje saampjes met ons drietjes ... In de kindvriendelijke baristabistro waar we wel vaker koffie drinken. Dit weekend mag ze 2 nachtjes en dagjes exclusieve grote mensen tijd doorbrengen met haar man ... in een goed hotel ... zonder op een babyfoon te hoeven letten, zoals zij het noemt: "als een herdershond met gespitste oren ".
Verstandige keuzes van verstandige jonge mensen. Ik gaf haar de boeken van Prof Harari cadeau ... weten hoe het mensdom zich ontwikkelde in de afgelopen 70.000 jaar en fantaseren hoe de komende eeuw zal kunnen worden ... je kan een slechter cadeau krijgen op je 34 ste verjaardag.
n Kilangala, Tanzania is mijn bijnaam Mama Supu omdat ik daar dagelijks voor de schoolkinderen soep kookte. Inmiddels heb ik hier een wekelijkse grote pan verse erwtensoep routine. Het huis ruikt warm en welkom en mijn buik raakt verzadigd van maaltijdsoepen zonder dat ik daar meer dan 1 pan voor nodig heb. Meestal gaat er iemand met een bakje left-over naar huis ... en heel soms gooi ik, met bloedend hart, het laatste beetje weg ... want na 2 dagen wil ik weer wat anders en volgende week maak ik met veel plezier weer nieuw.
Het is grauw, miezerig en koud hier in Haarlem. Het soort weer dat je kunt verwachten in februari in Nederland. Dus niets om over te zeuren ... maar toch staan de hond en ik niet te popelen om naar buiten te gaan. Het is meer weer voor met mijn nog niet uitgelezen boek op de bank of in bed .... Na een leuke werkwerk is het goed om zondagsrust te houden ... zo blijft werken leuk ... door het af en toe niet te doen. Vanaf morgen graag weer aan het werk ... voor wie blij wordt van een extra paar handen komt mijn collega-vriendin GRAAG een rondje masseren.
