Met een agenda zonder afspraken deze middag en een strak blauwe lucht na een druilerige morgen was het niet zo moeilijk om te bedenken even op en neer te treinen naar het strand. Op weg naar het station kwam ik een buurvrouw tegen die me een standaard met haak voor de stoeptuin aanbod ... en door die babbel vertrok de trein direct nadat ik was ingestapt ... Op het strand was heerlijk zonnig, aan strandtenten werd druk gebouwd en terrasstoelen stonden al buiten.
Woezel heeft dan het uur van de dag en snuffelt en holt met zoveel plezier dat ik bedenk dat ik hem die lol vaker moet gunnen. Thuis gekomen stond de beloofde standaard er al. Er hangt inmiddels een uitbundig bloeiende viool aan. Met op het oog weinig bijzonders kan een mens een Topdag hebben.
Zaterdag vier ik dat ik 34 jaar geleden moeder werd van de allerbeste dochter die een moeder zich kan wensen. Ieder jaar om deze tijd herinner ik me die tijd ... herbeleef ik met heel mooie herinneringen. Geen enkele andere verjaardag van haar staat me zo bij als de dag waarop ze geboren werd. Vandaag vierden we het al een beetje saampjes met ons drietjes ... In de kindvriendelijke baristabistro waar we wel vaker koffie drinken. Dit weekend mag ze 2 nachtjes en dagjes exclusieve grote mensen tijd doorbrengen met haar man ... in een goed hotel ... zonder op een babyfoon te hoeven letten, zoals zij het noemt: "als een herdershond met gespitste oren ".
Verstandige keuzes van verstandige jonge mensen. Ik gaf haar de boeken van Prof Harari cadeau ... weten hoe het mensdom zich ontwikkelde in de afgelopen 70.000 jaar en fantaseren hoe de komende eeuw zal kunnen worden ... je kan een slechter cadeau krijgen op je 34 ste verjaardag.
n Kilangala, Tanzania is mijn bijnaam Mama Supu omdat ik daar dagelijks voor de schoolkinderen soep kookte. Inmiddels heb ik hier een wekelijkse grote pan verse erwtensoep routine. Het huis ruikt warm en welkom en mijn buik raakt verzadigd van maaltijdsoepen zonder dat ik daar meer dan 1 pan voor nodig heb. Meestal gaat er iemand met een bakje left-over naar huis ... en heel soms gooi ik, met bloedend hart, het laatste beetje weg ... want na 2 dagen wil ik weer wat anders en volgende week maak ik met veel plezier weer nieuw.
Het is grauw, miezerig en koud hier in Haarlem. Het soort weer dat je kunt verwachten in februari in Nederland. Dus niets om over te zeuren ... maar toch staan de hond en ik niet te popelen om naar buiten te gaan. Het is meer weer voor met mijn nog niet uitgelezen boek op de bank of in bed .... Na een leuke werkwerk is het goed om zondagsrust te houden ... zo blijft werken leuk ... door het af en toe niet te doen. Vanaf morgen graag weer aan het werk ... voor wie blij wordt van een extra paar handen komt mijn collega-vriendin GRAAG een rondje masseren.
Ondanks haar buisjes heeft Saar af en toe last van haar oren ... in de vorm van een loopoor ipv oorontsteking ... dat dankzij de buisjes. Maar oorpijn veroorzakende beestjes kunnen nog gewoon naar binnen ... ze veroorzaken echter niet meer zich ophopende soep. Vanmorgen wandelden we met ons allen door de vrieskou naar de apotheek voor onheil bestrijdende oordruppeltjes. Op de terugweg liepen we de Intertoys binnen op zoek naar een carnavalsoutfit voor een feestje volgende week op het KDV. Volgens de gewone winkel begin je daar pas als 3 jarige aan. Gelukkig biedt internet uitkomst met een roze nijlpaardpak in de goede maat. Een beetje koud geworden speelden we de ochtend verder in mijn huis met warme thee en krentenbollen. Saar's oor was duidelijk in gevecht getuige de almaar roder wordende oorlel en haar, méér dan anders, geluiden van ongenoegen. Verstandig als altijd besliste mijn dochter dat het tijd was om naar huis en een vroege middagslaap te gaan. Ik mag aan het werk. Vanaf maandag biedt mijn agenda weer ruimte.
Voor iemand die zichzelf een vrolijker 2018 gunde vind ik mezelf de laatste weken wel wat zwaar op de hand in mijn stukjes ... maar ja ... het is nog geen paardenbloemen tussen de tegels tijd. Toch gaat het heeeeeeeeeeeeeeel goed met me ... ik adverteer wat minder .... de week is al tot zaterdag genoeg gevuld om die kosten te kunnen besparen. De NIET gerookte teller ging gisteren boven de 2000 ... en mijn bespaarde gelden besteed ik aan .... ja waaraan eigenlijk ... Tijd en geld ... ze gaan altijd wel op ... kunst is goede, mooie , leerzame, dierbare ervaringen en herinneringen te sparen.
Het aardige van het NIET hebben van een t.v. is dat ik niet hele avonden verzap ... Af en toe denk ik dat ik misschien iets mis en kijk ik naar Uitzending gemist. Gisteren in een klap alle afleveringen van De Luizenmoeder ... herkenbaar, soms tenenkrommende plaatsvervangende schaamte, eigentijds, amusant.
Daarna 4 afleveringen Jinek ... van meest recent naar ouder .. en wat is nieuws dan snel achterhaald. Ik was onder de indruk van Minister Wiebes .... jammer voor de Groningers dat het zo lang heeft moeten duren voor iemand de zorgen wegnam ... weg NAM ... voorlopig nog niet.
Ik blijf me verbazen ... iedereen wéét dat grondstoffen niet onuitputtelijk zijn ... We zullen moeten overschakelen ... Later in mijn leven dan ik als kind leerde ... toen dachten we dat in 2000 het licht wel uit zou zijn.
s een docu op Netflix waar ik twee afleveringen van keek en hem pauzeerde vanwege walging en buikpuin. Deel 1 ging over de softwareoplichting door Volkswagen, de giga hoeveelheden extra uitstoot die de dieselmotoren in omloop brachten, gevangenisstraffen voor topmensen, bedragen schadevergoeding ... en nog steeds verkoopt het bedrijf méér auto's dan een ander merk. Het is maar goed dat de elektrische auto gaat komen.
Deel 2 ging over flitskredieten en hoe 1,3 miljoen Amerikanen die 300 dollar dachten te lenen in afwachting van de volgende loonbetaling uiteindelijk uitkwamen met een schuld van bijna 1000 euro aan servicekosten, rente en aflossing ... De bedenker van het systeem kreeg 16 jaar gevangenisstraf en moet 1,3 miljard terugbetalen ... zijn advocaat kreeg 7 jaar .... niet alle mensen hun geld terug. "Ik ben zakenman" ... was zijn antwoord op de vraag of hij zijn bedrijfsvoering zelf ethisch verantwoord vond. Ik had ook met hem en zijn gezin te doen.
Vormen van hebzucht ... machtzucht ... eerzucht ... Ver weg van eerlijk delen en met elkaar de wereld leefbaar houden.
Volgens Professor Harari, de man die mij de afgelopen dagen met zijn boeken Homo Sapiens en Homo Deus, interviews en lezingen gefascineerd bezighoudt is het des mensen om altijd méér te willen, meer te willen bezitten, grootsere kicks te beleven en maakt die eigenschap dat we niet tevreden zullen zijn met een arbeidsloos inkomen terwijl de kunstmatige, slimmere intelligentie's het geld verdienen en de arbeidsvreugde beleven ...
Ik geloof er niets van ... We weten niet beter dan dat we een deel van onze tijd moeten verbrengen in een arbeidzame omgeving ... omdat dat nu eenmaal het brood op de plank, de huur en later het pensioen betaalt ... maar dat mensen ingeboren altijd voor méér en groots en meeslepend zouden kiezen ... daarvoor hebben we als mensheid te weinig groots en meeslepend levende mensen voortgebracht.
De meeste van ons zijn meer of minder tevreden gevangen door huis, hypotheek, alimentatie, en de hoop op pensioen ... in ons deel van de wereld .... In armere landen is een maaltijd al waarvoor men een dag aan het werk gaat.
2 Bolderkarren met een boel kindertjes per kar reden langs mijn raam ... op weg naar het KDV waar mijn kleindochter 2 dagen per week doorbrengt. Een kindje veerde op en reageerde duidelijk zo anders dan de andere kindjes dat het mij opviel ... Alsof haar bewegende armen iets duidelijk wilden maken ... Pas nadat ze helemaal voorbij waren viel bij mij het dubbeltje ... Het was Saar geweest die zag dat ze langs het huis van oma Noma kwam en daar blijk van gaf. Gistermiddag hadden we een paar heerlijke uren met wel elkaar ... kruimelende cakestukjes maakte Woezel gelukkig ... de puzzels worden supersnel gemaakt ... kleurpotloden blijven een hit en de bewegingen die ze met hen maakt over de grote vellen worden grootser en krachtiger. Aan het eind van de speeltijd scharrelt ze alle onderdelen van alle speeltjes bij elkaar in de grote tas ... voor de volgende keer. Al die activiteit wisselt ze af met af en toe een knuffel en kroelletje op schoot.
De laatste regels in mijn vorig stukje waren mijn eigen bedenksels ... Professor Harari schetst niet het beeld van lichaamloze mensen ... Wel van de mogelijkheid dat er verschillende soorten mensen kunnen komen .... maar dat was 70.000 jaar geleden kennelijk ook al het geval.
Harari vertelt ook dat voor zover hij weet er (nog) niet geprogrammeerd wordt op bewustzijn ... alleen op intelligentie. Zelfrijdende auto's zouden schelen in de 3 miljoen verkeersdoden die er wereldwijd jaarlijks zijn ... Maar ethische antwoorden zullen moeten geprogrammeerd .... een voorbeeld ... De auto heeft de keuze tot het dodelijk aanrijden van 5 voetgangers of uit te wijken naar over de rand van de afgrond en de eigenaar van de auto om laten komen.... Misschien kan de consument ooit wel kiezen tussen een altruistisch en een egoistisch model.
En wat te doen met al die mensen wier werkplek wordt ingenomen door robots die slimmer zijn ...
Hij noemt ze useless people en denkt dat omdat ze geen economische waarde zullen toevoegen ze ook geen politieke waarde zullen hebben. Maar ook nu hebben we useless people ... kinderen ... studerenden ... oude mensen ... die we met elkaar koesteren, verzorgen en liefhebben ... Een boel werk is helemaal niet leuk, vervullend of verheffend ... maar betaalt wél de huur.
Ik zeg al heel lang dat ik hoop dat als ik ooit billenwaszorg nodig zal hebben de techniek zover zal zijn dat ik daar een robot voor kan huren. Kortom ... persoonlijk maak ik de tijd graag mee waarin de computer mij helpt kiezen voor ... voor wat dan ook.
Onder videoverwijzingen plaatste ik de lezing die Professor Harari gaf aan de wereldleiders in Davos en die nu via YouTube te zien is. Er zijn op YouTube meer spannende interviews met hem te zien. Bottom line van zijn betoog: Binnen een eeuw is de mens zoals we hem kennen compleet anders ... dankzij computers, grotere rekensnelheden én daardoor dataopslag en verwerking enerzijds en de veronderstelde bereidheid van mensen om hun gegevens af te staan in ruil voor gezondheidbeloften anderzijds ... zal het menselijk brein en de manier van denken en beslissingen nemen in kaart gebracht kunnen worden en gekoppeld aan zelf lerende computers .... misschien wel tot het punt dat mensen of menselijke lichamen 'overbodig' geworden zijn .... Wie zal er dan chocola eten ... of van een massage genieten?
Een paar weken lees ik weer een gratis zaterdagkrant Trouw. Zo lang ik hem heb lees ik hem trouw en ben er ook wel blij mee ... omdat ik weet dat het maar voor een paar weken is. Ik heb geen zin in een wekelijkse verplichting van een paar uur krant lezen én geen zin in de automatische incasso die daar mee gepaard gaat. Vandaag artikelen over de aansprakelijkheid van de NAM ... die niet supergrote reserves heeft omdat de winst als dividend uitgekeerd is aan aandeelhouders Shell en Exxon ... aandeelhouders die NIET aansprakelijk zijn voor door de rechter opgelegde schadevergoedingen ... en omdat NAM sinds kort zelf een jaarrekening presenteert is MOEDER Shell óók niet langer aansprakelijk te stellen.
Wordt mijn leven leuker door dit te weten ... niet echt ... ik moet zelfs waken tegen cynisme ... 4 weken krant is mijn tax.
"Ik mag niet klagen" ... en op mijn volgende vraag het antwoord "Er is niets dat beter zou moeten gaan" ... Waarop ik zei: "Dan ben je dus helemaal gesteld, blij en gelukkig" ... "Eigenlijk wél ... maar toch niet zoals in die films ... mijn leven is geen film" ...
We leven allemaal in onze eigen film ... en de gemoedstoestand die je daarbij hebt bepaal je zelf ... Met een getraind, gezond lijf, werk dat de huur én een massage betaalt, een spannende date in het verschiet ... kun je het leven vandaag net zo goed een 10+ geven ... Na de massage voelde het leven als een 11 en met een brede glimlach ging iemand zijns weegs. Het is allemaal maar hoe je het bekijkt.
Ruim een jaar geleden verhuisde mijn mobiele abonnement van Vodafone naar KPN ... het slechte bereik in mijn huis was bekend en ik mocht kosteloos overstappen. Gisteren kreeg ik een mail van Vodafone ... dat ik een factuur heb van 116 euro ... die ik wel zou kunnen bekijken of betalen door op de link te klikken. Het zag er heel écht uit ... maar het voelde toch als phishing ... en ik klikte NIET.
Vandaag logde ik voor de zekerheid in op het oude account ... Daar is niets van een openstaande vordering bekend ... natuurlijk niet ... Ik ben al een jaar klant af ... maar dat wisten de phishers niet.
Vanmiddag wandelde ik met een klant terug naar het station. Ik vind iemand die 20 jaar ouder is en zichtbaar loopt als over de 80 ... bejaard ... en wat extra zorgzaamheid waard. Het verbaasde me dat hij de wandeling zonder stok of rollator ondernam. Hij beaamde dat het ijdelheid is ... niet oud willen zijn ... per dag oud geworden zijn ... maar misschien wel een beetje onverstandig. Haarlemse stoepen zijn zeer ongelijk ... Zelfs ik moet kijken waar ik mijn voeten zet. Veel heel oude mensen zijn voorafgaand aan doodgaan lelijk gevallen en een paar weken niet of slecht bewegen daardoor maakt dat de machine stopt. Dan kun je beter doodgaan zonder eerst te vallen.
Eindeloos kan kleindochter Saar dribbelen, schoppen en gooien met haar voetbal ... dat mag binnen ... want heel hard knallen doet ze natuurlijk als dreumes nog niet ... Maar ik zag haar wel bijna een hakje naar achteren maken ... Haar vader is een échte voetbalfan ... haar moeder ziet zichzelf nog niet langs de lijn bij meisjesvoetbal ... en Saar ... ach Saar trapt gewoon een balletje.
De kop is er af ... de eerste maand rookloos voorbij. NU denk ik écht me nooit nooit nooit meer te laten verleiden ... want het voelt vrij, bevrijd, goed, trots, rijk en 'sterk'. Ik ben nog wel erg blij met de hulp van de pillen Champix ... een pil waarvan de dokter zegt dat ie meer doet dan een placebo. Toen ik van de week vanwege vakantie een dagje zonder was begon in mijn hoofd de onderhandeling dat ik toch best een pakje zou kunnen kopen ... en dat is het domste dat ik zou kunnen doen. Gelukkig wachtte de 2e zending pillen thuis in de brievenbus ... en heb ik nu nog 5 weken hulp. Op een af en toe moeilijk moment kijk ik in de KWIT-app en verbaas me over het gegroeide aantal NIET gerookt ... inmiddels meer dan 1300 ... Het klopt wel dat ik trots ben.
Trouwe lezers weten dat ik een gelovig, spiritueel mens ben ... Het leven is minder eenzaam mét een Gods-idee dan zonder ... minder hopeloos ... minder zinloos ... beter nog: het leven is een wonder en het is een voorrecht het te mogen beleven.
Via lezingen op YouTube van Llewellyn Vaugh Lee kwam ik, via bol.com ... hoe anders ..., aan het boek Dagboek van een spirituele training bij een Sufi meester.
Geboeid, meer dan geboeid, woon ik in 800 pagina's dagboek ... Heerlijk om weer eens zo geraakt te worden door kennis.
Geinspireerd door de mooie omgevingen en smaakvolle inrichtingen in de gebouwen van César Manrique rommel ik in huis ... Mijn kleine slaapkamer krijgt andere gordijnen ...de gordijnen die ik nog heb vanuit Zwolle heb ik ontdaan van de zoom en gewassen en die zijn nu perfect! Het is nog even wachten op de handige man met de boor om rails aan het plafond te maken. Daarna verschuift mijn bed naar een andere plek ... Alle overbodigs er uit ... Misschien een andere lampenkap en een andere spiegel er in.
In de kamer straalt een bos tulpen ... met kleine dingen wordt het huis weer thuis.
en met een brede glimlach ging iemand zijns weegs. Het is allemaal maar hoe je het bekijkt.
