Na een tijdje zonder wedstrijden gelopen te hebben, was Hasselt aan de beurt. Door mijn achillespeesblessure was ik nog twijfelachtig betreft mijn deelname.

De dag voordien had ik een hele wedstrijd gevoetbald, dus gezien de omstandigheden was het verstandiger om de 5 km te lopen i.p.v. 15.

Aangezien mijn deelname van vorig jaar geannuleerd moest worden door een enkelblessure, had ik me dit jaar niet op voorhand ingeschreven. Je kunt nooit weten met voetbal. Na de inschrijving ging ik wat warmlopen en rond 13u begaf ik mij naar de startplaats bij het Dusartplein. Ik was een half uur op voorhand aan de start zodat ik vrij ver van voor een plaatsje had. Goed dat ik op tijd ter plaatse was, want er stond snel een massa volk klaar. 2450 lopers namen deel aan de 5 km jogging. Het was ideaal loopweer, een mild herfstzonnetje bij een temperatuur van ongeveer 19°C. Het startschot werd een kwartier te laat gegeven. Dit was niet zo goed voor de zenuwen, maar vooral niet voor de spieren. Dan maar wat springen en ter plaatse maar wat oefeningen doen. Ik besloot niet te snel te starten. Te snel starten met zware benen, maakt dat je een serieuze terugval krijgt. Al vrij snel kon ik een vlot tempo aannemen. In het begin liepen me nogal wat jongeren voorbij, maar al vrij snel was dit andersom. Na ongeveer 8 min. wedstrijd had ik even een kleine terugval, maar het tempo bleef er goed in. Ik had wel even last van een erg droge mond en keel. De drankbevoorrading kwam als geroepen. Ik liep tussen mannen, enkele van een atletiekclub en ook een paar met een t-shirt van defensie aan. We liepen dwars door het centrum waar 30.000 enthousiaste toeschouwers langs de kant stonden aan te moedigen. Fantastisch hoe het publiek je daar vooruit stuwt.

Het ritme zat er goed in. Voor mij zag ik plots twee kleine meisjes lopen, ook volledig in cluboutfit. Het was duidelijk dat ze goed getraind waren. Ze waren op de eerste rij gestart en mochten apart opwarmen. Ik kon het gat nog wat dichten, maar ze eindigden respectievelijk 1 en 2 seconden voor mij.

Tijdens mijn eindsprint, die nog echt een serieuze sprint was, haalde ik nog twee mannen in. Mijn tijd: 19’40”, een persoonlijk record op deze afstand.

Totaal onverwacht was dit. Ik eindigde op een 12 de plaats bij de vrouwen.  Dat ik dit nog kon verwezenlijken na een zware voetbalwedstrijd, met een nog gevoelige achillespees. Met een super tevreden gevoel reed ik huiswaarts.  


Uitslag: http://www.sport.be/dwarsdoorhasselt/2006/xls/5km_Resultaten_V.xls