Inhoud blog
  • 2007 Fr 1 augustus We zijn er mee weg
  • 2007 FR 2 En nu definitief?
  • 2007 Fr 3 Lac de la Platte Taille
  • 2007 FR 4 Via Lac du Der naar Goncourt s/Meuse
  • 2007 FR 5 Goncourt - Villars Les Dombes
  • 2007 FR 6 Villars naar Serrières en Chautagne
  • 2007 FR 7 naar Thones
  • 2007 FR 8 naar Die via Corrençon en Vercors
  • 2007 FR 9 naar Montbrison en St Saturnin Lez Apt
  • 2007 FR 10 naar St Paul l/Durance
  • 2007 FR 11 naar Les Salles de Verdon
  • 2007 FR 12 naar Le lauzet Ubaye
  • 2007 FR 13 naar l'Argentière La bessée
  • 2007 FR 14 Via Col du Lauteret , Galibier, Télégraphe, Col de la Croix de Fer, col du Glandon
  • 2007 FR 15 naar St Paul Lez Durance tot St André les Alpes
  • 2007 FR 16 naar Colmar les Alpes
  • 2007 FR 17 naar Annot
  • Griekenlandnajaar 2006
  • overtocht Italië Ancona naar Griekenland Igoumenitsa
  • Plataria
  • Lefkas en Kefalonia
  • terugreis door Italië
  • terugreis door Frankrijk
  • Griekenland voorjaar 2006
  • vervolg Griekenland voorjaar: de terugreis
  • Portugal Maart/April 2006
  • Frankrijk najaar 2005
  • Corfu
  • Frankrijk Alpen aug 2005
  • Nederland Valkenswaard WE Nov 2004
  • Frankrijk Norm/Bret sept 2004
  • Frankrijk Alpen aug 2004
  • Portugal voorjaar 2003
  • Andorra Transitland
  • Marokko voorjaar 2001
  • Oost-Duitsland Jena-Lobeda 1988
  • Tsjechoslowakije - de splitsing
  • We schrijven 1968
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    ribbe1
    reisverhalen tekst
    20-04-2001
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Marokko voorjaar 2001

                                Marokko

                                       1 maart tot 26 april 2001

     

     Over land naar Algeciras ongeveer 2500 tot 2700 km afhankelijk of men rechtstreeks en door het binnenland naar het zuiden rijdt of dat men deels de kust volgt.

    Twee soorten bootverbindingen naar ceuta:

    -de grote maar tragere boten waarmee ook de vrachtwagens oversteken: prijs is iets minder maar hebben het niet nagekeken.

    -de snelle verbinding kost voor een kampeerauto met 2 personen heen en weer iets minder den 10000bf

    - Verbindinqen om het uur - duur van de overvaart, in- en uitladen inbegrepen: ongeveer 1 uur.

    Tickets kunnen in zuid Spanje langs alle banen in ticketshops gekocht worden maar ook aan de ferry - weet niet of daar een prijsverschil in zit.


    Wie in Ceuta taksvrij

    wil inkopen kan best zijn wagen parkeren op de parkings van de ferry. Er zijn verschillende grootwarenhuizen aan de overkant van de straat.

    Aan het Shellstation is een doorsteek voor voetgangers naar de parking - weten niet of het verstandig is zijn wagen onbewaakt achter te laten daar.

    Benzine en Diesel zijn hier ook taksvrij. (Diesel : Frankrijk, de goedkoopste die we gezien hebben 5.10 FF - in Spanje betaalden we tussen 112 en 114peseta's in Ceuta 74 peseta s)

     Bij het verlaten van de ferry volgt men gewoon de platen Moreucaine en komt men rechtstreeks aan de grensovergang.

     

    Grensformaliteiten zijn eigenlijk vrij eenvoudig maar door gebrek aan efficientie vergt het heel wat geduld.

    Wij staken de grens over op een vrijdagmiddag en er waren slechts 1 andere wagen en 1 moto en het duurde ongeveer 1U15'.

    Er zijn heel veel hokjes en geen aanduidingen waarvoor ze bestemd zijn. Zet dus uw beste smile op en spreek één van de officielen aan die er rondhangen (opgepast voor zogezegde helpers)

    Iedereen moet een formulier invullen met identiteitsgegevens enz. waarmee men naar de balie van de immigratie moet (ongeveer in ’t midden) - daarna formulieren invullen voor de wagen voor de douane (balies li vooraan) - daarna neemt men uw papieren mee naar een ander kantoor aan de overzijde en men brengt ze u ongeveer een half uur later terug samen met een sticker om tegen de voorruit te kleven- dan mag u verder rijden om na een paar meter terug teqengehouden te worden om te vragen of u niets aan te geven heeft (heeft u geluk dan mag u door, pechvogels kunnen hun wagen onderste boven halen - wij behoorden bij :oh des belges; allez-y... gelukkig... Wij ontmoetten de fransen een paar dagen later; ze hadden ongeveer alles moeten opendoen en uitladen ... )

    Heel deze toestand is wel volledig gratis- laat u dus door geen enkele zogezegde helper geld aftroggelen.

    Bij het verlaten van het land moet men ongeveer dezelfde procedure volgen -formulieren invullen- passen laten afstempelen- naar het douanekantoor- alleen,  wat ge meeneemt uit hun land kan hun geen zier meer schelen daar ontfermen zich dan de Spaanse douaniers wel over.

    Ook hier is het een kwestie van geluk.

    Op het terrein van de ferry is de douane zeer actief en ook bij het verlaten van de boot in Algeciras. Met snuffelhonden op zoek naar drugs.

    Let wel een beetje op bij een laatste tankbeurt of het invullen van de papieren dat men niet met uw auto foefelt.

     

    Geldzaken : zoals overal valt wisselen op de grens tegen - we betaalden 4,5bf voor 1 Dirham aan de grens- verder in 't land 4,15 tot 4,20bf. Aan banken geen gebrek, zeker niet als men langs de doorgangswegen blijft. Met visacard kan men in de meeste grote benzinestations terecht en in de grootwarenhuizen in de grootsteden.

    Diesel betaalden we tussen 5,75 en 5,90dh - in de westelijke Sahara is de Diesel ook taksvrij en betaalden we slechts 2,9dh per liter.(beginnend ongeveer 120km zuid van Tan Tan plage.

    Andere prijzen :

    -tomaten 1 tot 2dh/kg

    -boontjes 3dh/kg 

    -appelsienen 2-4dh/kg

    -dadels 7-12dh/kg olijven 10-12dh/kg

    -2liter cola 9dh

    - vis gekocht bij de vissers zuid van TanTan:10 dirham/kg gekuiste vis

    uit eten :

    -         couscous 25-50dhpp    

    -         -tajine 15-30dh/pp

    overnachten in hotelletje Gorge du Todra 5odh/pp/+ontbijt

     campings: goedkoop 20dh  -  meestal 30-50dh  -  Fes +100dh 

    Ten noorden van de lijn Rabat-menes-Fes overnachtten.we op campings

    Ten zuiden hiervan vonden we bijna altijd een mooi stekje om vrij te staan.

    In Larache is er een prachtige overnachtingsplaats iets zuid van het centrum richting Rabat, links een paar honderd meter voor de oprit van de autostrade- het is in 't groot aangeduid als rustplaats voor gens de voyage meestal Marokanen die in 't buitenland verblijven maar ook buitenlanders zijn er welkom (alle voorzieningen gratis- gastvrijheid is hier zoals op veel plaatsen in 't zuiden geen loos woord)

     Wie niet graag alleen staat vindt Zuid van Cassablanca zeker gezelschap van andere campers- even ten noorden van Agadir is het volgens mij zelfs een plaag; daar staan ze met honderden...velen blijven de ganse winter hier rondhangen en rijden niet verder dus; na Agadir wordt.het weer rustiger.

     

    Kinderen en jongeren hangen wel eens rond de wagen- un dirham- un stylo – en alle varianten daarop kunnen wel eens vervelend worden - negeren is het efficientst al is dat wel het.moeilijkst- eens men antwoordt blijven ze plakken en dat kan wel eens plezant zijn maar niet altijd. Eens het donker wordt verdwijnen ze allen. (Geef niets zonder dat er een prestatie tegenoverstaat zoals bvb een boodschap doen of…– stimuleer kinderen niet om te bedelen

    )Agressiviteit zijn we niet tegengekomen.

    In minder toeristische plaatsen grijpen de volwassenen dikwijls in om de jongeren een beetje op afstand te houden.

    Wij vinden het zeker geen reden om Marokko niet te bezoeken (in tegendeel  we willen zo vlug mogelijk terug)

     

    Berijdbaarheid van de wegen:

    wij  konden zowat alles met eigen wagen doen wat we wilden doen uitgezonderd Cirque de jaifar waarvoor men een 4x4 nodig heeft (daar te huur)

    –       Over de regio van Tazzeka weten we het niet daar we niet tot daar geraakt zijn.

    Sommige wegen zijn smal en moet men de berm gebruiken om voorbij te steken- vonden dat enkel een probleem in de George du Dades omdat de eerste 22km daar de baan heel slecht is (werken zijn gepland)- verder hier en daar een stuk slechte weg maar toch te doen. Wegenkaarten: hadden een Geocart en zijn overal geraakt maar niet dankzij  maar eerder ondanks de kaart - voldoet helemaal niet .

    Michelin kaart is heel wat beter. We keken onderweg regelmatig eens op de kaart van andere reizigers­

    Een goeie bron van info over de wegen is de alomtegenwoordige politie of gendarmerie royale (hebben meestal een parking en laten campers daar ook overnachten - zijn uiterst behulpzaam)

    Als gids gebruikten we de groene Michelin voor de routes en de stadswandelingen en de LP als aanvulling.

     Wij vinden Marokko een prachtig land- een aanrader.

    Toeristische bezienswaardigheden zijn voldoende beschreven in gidsen en er zijn er heel wat. Sommige steden zijn werkelijk sprookjesdecors.

    .Hier nog een paar prachtige plaatsjes:

    Noord van Agadir: Rond~point d'igui-n-Tama: wel verplicht op de camping.Op de baan naar Imouzzer des ida-Outanane is er halfweg links  in de kloof een parkeerplaats onder de rotsen: een plaatje.

    Voor wie een kleine camper heeft is er in Imouzzer links voor dat men aan de parking van de watervallen komt een klein plaatsje onder de palmbomen en aan de irrigatiekanalen: zalig.

    Zuid van Tafraoute op de baan naar Tiznit - rechts een stuk voorbij de camping is er een grote open vlakte aan bolvormige rotsformaties vanwaar men bij zonsopgang en zonsondergang een prachtig zicht heeft op de verkleurende rotsformaties. Aan de overkant van de straat staat er een verbodsplaat.

    Marrakech - heel centaal aan de Koutoubia moskee is er een bewaakte parking waar men 40dh/24u betaald- de camping ligt een stuk buiten de stad en het is echt geen stad om voor uw plezier herhaaldelijk door te rijden. Heel mooi maar extreem chaotisch verkeer. Er is ook een parking aan Bab Doukkala- de bewaker (alleen over dag) vraagt een paar dirham-  rechtstreeks aan de souk.

     Fez : nabij Bab BouJeloud (aan de poort zelf wordt het soms verboden te overnachten maar niet op de  parking  juist erbuiten) ook parking aan Bab Jdid. (bab=poort)

    Meknes aan Bab mansour- Place el Hédine- 's avonds wel veel ambiance

    .Zuid van Marrakech: Oukaimeden: men betaalt 5dh om het oord binnen te rijden en kan daarvoor overal parkeren = alpinelandschap (proviand meenemen want ze verdriedubbelen de prijzen)

    TanTanplage: 10dh/24u – bewaakt.

    Voor de lagune in Sidi Lemaid moet men in Sidi Akhfenir een permit halen bij de politie (gratis) Een 10tal km voorbij het stadje rechtsaf naar Naila: men mag er zonder permit niet blijven overnachten. Het is een droomplaatsje voor vogelliefhebbers en voor wie van rust houdt.

    Gorges du Dades: een paar overnachtingsmogelijkheden onderweg. Maar niet achteraan in de kloof – wel verschillende campings. Na de kloof gaat de weg over pas – groot stijgingspercentage en korte bochten. Deden het zonder problemen in eerste versnelling. Daarna zijn er geen obstakels meer. De natuur is er overweldigend.

    Gorges du Todra: gemakkelijke baan- op ’t einde moet men wel 2x door het water rijden.(korte stukjes- gemakkelijk te doen – verken desnoods eerst te voet maar doe het) We zagen verschillende kampeerauto’s terugdraaien maar het is in normale omstandigheden zonder problemen te doen. Bevraag bij de mannen die de tickets verkopen.. Het is beslist de moeite. Het water gaat van hieruit ondergronds en al de mensen die hogerop wonen zakken naar hier af om hun kudden te laten drinken en hun voorraad water in te doen – wij hadden ogen te kort Met  een 4x4 kan men van hieruit via een piste doorsteken naar Imilchil. Er starten ook verschillende voettochten en het is een goede plaats om aan rotsklimmen te doen.Voorraad opdoen voor men de vallei in rijdt. Brood kost hier x5.

    De Vallei van de Draa vonden we overweldigend mooi.

    In Agdz is een goede parking achter de Gendarmerie Royale. De P. vooraan ligt aan een drukke baan

    .In Mhamid reden we naar de camping – 40dh – veel activiteiten ’s avonds. Reden bij het vertrek wel vast in het zand aan een brug. Problemen voor ons maar niet voor hen. Een jonge gast van 17/18 jaar nam het stuur over en reed er zonder verpinken uit – vraag me niet hoe want het zand stoof met bakken over ons heen.

     Erfoud en Talifalt: aan de tombe van Moulay Ali Cherif is een grote parking. De bewaker van het mausoleum  slaapt ’s nachts op een brits buiten de poort. Bezoek is voor niet-moslims alleen toegestaan tot een paar passen binnen de poort.

    Zuid van Fes/Meknes:Azrou: parking rechtover politie en naast gendarmerie – veel ooievaars in de bomen- ’s morgens vroeg wakker door snavelgeklapper – goede tussenstop voor toeren door cederbos – ook in het bos verschillende mooie plaatsen.

    Ifrane: de vallei is verfrissend en er zijn mooie staanplaatsjes.

    Sefrou: medina niet zo bekend maar heel aangenaam – niet te druk

     

    En nog zoveel andere mooie plaatsen om zelf te ontdekken.

    Met Frans kan men zowat overal terecht.

    Een nieuwe truc om volk naar een winkel te lokken: Langs de baan, op een afgelegen plek, staat iemand met de motorkap open en doet teken om te stoppen – pech!?- ze vragen u in ’t volgende stadje een familielid te verwittigen om hun te komen helpen – ze tekenen een plannetje, schrijven er wat in ‘t  Arabisch bij en vragen het aan Mr x af te geven. In ’t dorp komt men terecht bij een tapijten/souvenirshop. Er wordt als dank een kopje muntthee aangeboden en als toetje worden de waren aangeprezen en het spel is aan ’t rollen. Ontmoetten nog andere toeristen die in dezelfde val liepen.

     

    Voor iemand met een open mind en een beetje gezond verstand is Marokko zeker een aanrader.

     


     

    20-04-2001 om 00:00 geschreven door ribbe  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (7 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    31-12-1988
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oost-Duitsland Jena-Lobeda 1988
         
              Jena Lobeda - Oost-duitsland


    Augustus 1988
    Op een camping in Hongarije leerden we Alfred kennen. Hij was in 't gezelschap van zijn vrouwtje Magdalena  en had zijn caravan achter onze kampeerauto gezet. De eerste morgen bleef het bij een groet, een glimlach en de hand opsteken.
    's Avonds spraken we hen aan en nodigden ze ons uit om een tas koffie te komen drinken. Ze kwamen uit Jena Lobeda in Oost Duitsland. Heb me later steeds schuldig blijven voelen omdat ik op me op dat moment niet realiseerde hoeveel die tas koffie hen gekost had.
    Na een paar dagen stak Alfred regelmatig eens over om te komen praten over hun leven, het "regime" en hoe ze eronder leefden. Hij werkte bij Zeis, optische toestellen, en ze hadden het nog relatief goed. Ze kwamen al vele jaren naar Hongarije maar deze keer waren ze speciaal gekomen omdat buitenlandse ambassades vol zaten met Oost-Duitsers die hoopten van hier naar 't westen te kunnen. Daarom ook hun voorzichtigheid de eerste dagen om met ons contact te leggen. Adressen werden uitgewisseld en de uitnodiging stond om volgend jaar Pasen naar Jena te gaan.
    We weten niet goed hoe we hun gaan bedanken voor de ontvangst zonder ze een pijnlijk gevoel te geven. We zoeken een heel grote korf en steken die vol met al wat ginder moeilijk te krijgen was, koffie, chocola, appelsienen, enz. We weten niet goed hoe we daarmee door de grenskontrole geraken en doen ook een voorraadje sigaretten en chocolade mee voor de douaniers.
    Het verlaten van het westen gaat zonder veel problemen - over een brug, aan weerszijden met hoge rollen pinnekensdraak afgezet, komen we aan de eerste barelen. De kampeerauto wordt grondig geïnspecteerd en, een paar pakjes sigaretten en chocola armer, mogen we verder rijden. Pascontrole en West Marken omwisselen voor Oost Marken - per dag is er een verplicht wisselbedrag.
    Hoge woonkazernes vormen wallen rond het centrum van Jena en het is even zoeken voor we de juiste blok hebben gevonden. Aanbellen helpt niet want de bel is al jaren stuk. Navragen en opschrijven want het wordt een doolhof aangezien het op één van de hoogste verdiepen is en deze lift het niet doet. Grauw, kapotte matten... waar zijn we terechtgekomen?
    Het welkom is zeer hartelijk. De leefruimte klein maar heel gezellig. Alfred gaat eerst met mijn ventje terug om de auto op een veilige plaats te zetten - veilig, niet zozeer voor inbraak maar vooral voor beschadiging omdat er weinig manoeuvreer ruimte is en niemand geeft om een paar krassen min of meer op hun Trabantje. Het is er buiten tenandere één grote open garage. iedereen sleutelt  aan zijn auto. De meeste Trabantjes zijn dan ook van een respectabele leeftijd. 
    Magdlena was even bij de buren en het nieuws van westers bezoek doet vlug de ronde. Vooral de witte chocoladen paaseieren krijgen de aandacht want dat hadden ze nog nooit gezien.
    Het valt op hoe weinig uitleg ze geven aan hun buren als ze vragen vanwaar we zijn en hoe ze ons hebben leren kennen.
    Niemand betrouwen zegt Alfred, zelfs uw eigen kinderen niet. De Stasi is overal. Wil uw kind naar die school? dan staat daar de vraag tegenover wat ge weet van uw ouders en uw buren... Wilt ge een woning? idem. Om een auto te kopen zelfs een 2°hands en als ge er al het geld voor hebt, komt ge op een wachtlijst van jaren... even wat klikken en ge schuift een paar jaartjes op. Ze verstaan het dat sommigen onder druk bezwijken en zijn dus heel voorzichtig om hun woning of werk niet te verliezen of erger.
    We laten Alfred bellen voor de reservatie van een tafel in een Gaststätte omdat we absoluut onze Oost Marken moeten spenderen. Het trabantje brengt ons, met een sightseeïng omweg, veilig naar de andere kant van 't stad al denk ik herhaaldelijk dat het de laatste meters zijn die hij ooit zal rijden. Op straat staat een rij wachtenden maar omdat wij een reservatie hebben mogen we direct binnen. (oeioei zo voorsteken...zoiets zou ik thuis niet erg appreciëren) Aangezien er geen 4 plaatsen bij mekaar vrij zijn wordt er verhuisd. 'k Voel me hoe langer hoe minder op mijn gemak. Ten onrechte want het blijkt een ingeburgerd gebruik. Ook wij schuiven nog eens op om een grotere groep de kans te geven samen te zitten. Over de tafelnappen ligt op sommige plaatsen de nationale vlag waar in 't midden een groot gat is waar ooit de sikkel stond. Er broeit wat in de DDR. Linzensoep, witte kool met soepvlees en heel pikante mosterd en pudding na.Af en toe komt er iemand even praten en tegen dat de avond om is zijn verschillende tafels samen geschoven. We trakteren en zijn 's avonds een paar OostMarken lichter (we zullen lelijk moeten doen om alles op te gebruiken)
    De volgende dag leer ik linzensoep maken en verteld Helga hoe moeilijk het is ook maar iets te kopen. vb Als er ondergoed geleverd is in 't warenhuis doet de tamtam zijn werk en laten de vrouwen hun werk op de fabriek in de steek om zo vlug mogelijk te kunnen gaan aanschuiven in de hoop op...Een bezoek aan 't warenhuis toont ons vooral lege rekken en slechts primaire levensnoodzakelijke dingen.
    Koffie wordt langs de straatkant verkocht in pakjes van 25 tot 50gram en heel duur, kaviaar ook maar met de volle doos voor een spotprijs naar onze normen.
    's Namiddags gaan we de streek verkennen. Alfred wil absoluut zelf rijden maar wij willen voor de benzine betalen en hij lacht. We rijden de stad uit want daar heeft hij een tuintje. Ze huren dat voor 1 jaar van de staat voor 1 OostMark. Hij heeft er een tuinhuisje geknutseld en onder een hoop bakken en zakken haalt hij een benzineblik te voorschijn... van de russen... geruild voor groenten uit zijn tuintje.
    Daarna genieten we van de mooie natuur en een paar fraaie burchten en ik zie er de "hoeve van mijn dromen" helaas aan de verkeerde kant voor mijn vrijheid.
    's Avonds in de Gaststätte leren we nog 't één en 't ander over 't leven en de handel met de russische soldaten die het volgens de ossies veel slechter hebben dan zijzelf. Elke verse rekruut komt aan met een rugzak vol dozen kaviaar en de mannen met strepen zeggen daar niets over omdat zij de rest van de kramakkele bussen aanvullen met waren om te ruilen voor eten.
    Morgenvroeg vertrekken we en we zitten nog met een hoop ongebruikte marken. Amuseren ons om hier en daar 't één en 't ander te verstoppen. Ze zullen even nodig hebben voor alles te voorschijn komt want we hebben het zo gedaan dat ze niet gaan twijfelen of we het niet hebben verloren...zou graag hun gezicht zien...waar zouden ze het het eerst vinden? zouden ze het direct snappen en verder gaan zoeken? Heb er thuis nog dagen plezier aan gehad.
    We nemen niet alleen afscheid van Afred en Helga maar van een aantal lieve mensen in de hoop ze vlug terug te zien.
    Zomer en Alfred durft niet op verlof vertrekken. Het gonst van de geruchten maar dat zijn wij slechts later te weten gekomen. We weten niet wat er loos is en maken ons wat ongerust maar durven er niet over schrijven of telefoneren.
    9 November 1989 Kot in de nacht telefoon. De muur is opengebroken en er zijn mensen ongedeerd naar 't westen gegaan. Ze gaan zelf onmiddellijk vertrekken om in Berlijn te gaan kijken. Alfred gaat eerst nog een paar bussen benzine ophalen want als iedereen naar ginder gaat rijden zullen de pompen wel leeg zijn.
    Wij kunnen niet meer slapen en wachten op een volgend telefoontje dat gelukkig nog diezelfde dag komt. Ze staan in 't westen en mochten van bij vreemde mensen gratis bellen om ons het nieuws te melden.
    Eén jaar later bezochten ze ons.
    Toen wij in Jena terugkeerden hebben we gesakkerd en hardop gevloekt. Overal waren wegomleidingen want de heraanleg van de banen was massaal gestart..........met Duitse grundlichkeit.

    December 2006
    De vreugde in 't oosten is vlug geluwd. Ze leerden ook kennis maken met de negatieve kanten van de westerse luxe-wereld.
    Prijzen gingen de hoogte in maar velen vielen zonder werk.
    Criminaliteit heeft massal ingang gevonden. De ene angst heeft plaats gemaakt voor de andere.
    Hoorden herhaaldelijk de laatste jaren dat velen met heimwee terug denken aan "vroeger" Het westen beloofde veel maar heeft het oosten de rug toegekeerd.
    De rijke westerling startte bedrijven en bevolkte ze met werkkrachten uit Polen.
    Hun lapje gehuurde grond werd verkocht, hun woonblok gesloopt.
    Dure vrijheid. Ze mogen nu onbeperkt TV kijken en daar de rijkdom en criminaliteit aanschouwen.  Ze hebben het misschien beter dan vroeger maar de hoge verwachting is verre van ingelost.

    31-12-1988 om 00:00 geschreven door ribbe  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    31-08-1988
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tsjechoslowakije - de splitsing
            
                 Tsjechoslowakije - de splitsing

    De dag dat Tsjechoslowakije in 2 republieken werd gesplitst verbleven wij in het land. Het betaalmiddel was de Krone. Er werden niet onmiddellijk nieuwe bankbriefjes gedrukt - er werd gewoon een stempel geplaatst op de Slowaakse en deze werd 10% gedevalueerd.
    We hadden met onze zwerfauto overnacht in een klein gehucht in Slowakije. 's Morgens naar de bakker maar daar wilden ze onze niet afgestempelde briefjes niet aannemen ...trots? ( hun geld was 10% minder waard -dat kwamen we later te weten -en ze woonden op een paar honderd meter van de grens). Dus wij gaan rijden richting Tsjechie om onze voorraad in te doen. Aan de grens zit een man in uniform op een stoel en er is een koord over de baan gespannen... we moeten stoppen..douane. Hij bekijkt onze passen en we krijgen een groot probleem: er staat geen stempel in dat we Slowakije binnengekomen waren. Geen Duits, geen Engels, geen koeterwaals...maar wel gebarentaal: zonder stempel niet door. We halen er de kaart bij en met gebaren vragen we hem waar we een stempel kunnen halen... We rijden er naartoe. Hier hebben ze een soort caravan als douanekantoor geïnstalleerd. We zouden zonder stempel buiten mogen maar zeker niet vergeten er één te vragen als we terug binnenrijden. We kunnen er ook een stempel op onze bankbriefjes laten zetten. Die zijn dan alleen in Slowakije geldig en niet terug inwisselbaar in een bank ofzo. Op de vraag waarom niet? De Slowaakse Kroon is 10% minder waard. We verstaan er niks van...We laten slechts een paar briefjes afstempelen om onze eerste inkopen te doen want we snakken ondertussen naar een broodje - ook een stempel in onze pas en rijden terug Slowakije in. 's Anderendaags gaan we naar de bank - ze wisselen nog geen Tsjechische kronen maar we kunnen er wel DMark omzetten in afgestempelde briefjes. Een paar weken later konden we in de bank wel ongestempelde briefjes laten omzetten in afgestempelde tegen de juiste koers.
    Het was wel een fijn verlof en hebben in beide landen heel veel genoten.

    Eén ding is zeker, nu we de € hebben zullen ons afgestempelde bankbriefjes bespaard blijven als het hier ooit ook eens tot een splitsing komt....

    31-08-1988 om 00:00 geschreven door ribbe  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    31-12-1974
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.We schrijven 1968
    Voor een reis naar Zwitserland huurden we in de zomer 1968 bij Toyota een Motorhome. We waren direct gebeten en eind November schaftten we ons eerste eigen zwerfwagentje aan ... Arca Sport -2e hands....
    Onze dochter was toen 1 maand oud. Onze zwerfwagens groeiden met de kinderen, hun jonge vriendjes, hun lieven...en werd een ingerichte Fiat Ducato toen ze niet meer mee gingen.
    Onze huisjes brachten ons zowat overal door Europa, in de mist op de Noordkaap en de wind in Sagres, de highlands in Schotland en achter het Ijzeren Gordijn.
    Zand en hitte was ons deel in Dakla Marokko. In ZO Turkije zaten we vast in Hakkari toen Saddam Kuweit binnenvielen we brandden in Juli onze voeten op het strand.nabij Syrië.
    Onderhandelen met ambtenaren van alle slag en sjacheren aan grenzen werd een 2e natuur. We kregen in 't begin veel douaniers over de vloer niet zozeer om te kijken wie of wat we transporteerden maar uit nieuwsgierigheid hoe het er binnen uitzag.
    De zomer brachten we meestal door ergens in de bergen, de herfst aan de Azurenkust en de winter...op de pistes van Noorwegen, Zwitserland, Oostenrijk, Tsjechoslowakije, Italië en Frankrijk.
    En toen gingen de kinderen niet meer mee .... andere continenten wenkten en ja, de wereld werd nu echt onze tuin.

    Alles bijeen reden we tot op heden met eigen campers iets meer dan 600 000km  (de huidige heeft 235 000km op de teller)
    Met gehuurde campers ongeveer 50 000
    De nachten die we op een camping doorbrachten kan ik nog steeds op 1 hand tellen. Af en toe vindt ge ons op een camperplek maar meestal staan wealleen en af en toe met onze vrienden als we ze ergens ter wereld ontmoeten.

    Onze camper is echt onze 2de thuis geworden.

    Sommige verhalen kan u lezen op mijn andere blogs.
    http://blog.seniorennet.be/ribbedebiereizen
    http://blog.seniorennet.be/ribbedebiekampeerauto2

    Dit is zo een beetje een samenvatting. Het zou me jaren kosten om al die foto's in te scannen en al de verhalen te vertellen.

    31-12-1974 om 00:00 geschreven door ribbe  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (15 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 24/09-30/09 2007
  • 17/09-23/09 2007
  • 10/09-16/09 2007
  • 04/12-10/12 2006
  • 27/11-03/12 2006
  • 26/06-02/07 2006
  • 24/04-30/04 2006
  • 28/11-04/12 2005
  • 26/09-02/10 2005
  • 29/08-04/09 2005
  • 29/11-05/12 2004
  • 25/10-31/10 2004
  • 30/08-05/09 2004
  • 28/04-04/05 2003
  • 19/08-25/08 2002
  • 16/04-22/04 2001
  • 26/12-01/01 1989
  • 29/08-04/09 1988
  • 31/12-06/01 1974

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek
  • Mooie blog hoor, ik wens jullie nog een fijne avond toe.Dikke knuf.Liefs Mieke
  • ik wens je het allerbeste voor het nieuwe jaar 2008
  • NACHT GROETJES
  • Hobby-zwerver
  • fijne zondag

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs