Maandagmorgen, iets na zeven. Fietsje op, vrieskou en regen trotseren, treintje op en neen, weer geen plek om te zitten! Akke akke tuut tuut weg zijn wij!
De vooruitzichten zijn somber. Deze week is er eentje om indien mogelijk te deleten. Een mini-winterslaap daar droom ik in stilte van! Heerlijk lang uitslapen en cocoonen in pyjama en kamerjas met een goed boek, een dekentje en onze poezemie. Het zal bij dromen blijven!
De plicht roept! Geconditioneerd zoals ik ben vervul ik braaf mijn dagtaak en neem ik zonder morren deel aan de vergaderingen die deze week op de planning staan... Zelfs op vrijdagavond worden we verwacht! Deze marionet voert gehoorzaam uit als er aan haar koordjes getrokken wordt. Zelden ziek, nooit een snipperdagje, geen profitariaat!
Proficiat aan mezelf voor de vier vijfde beslissing die ik vorig jaar nam. Maakt veel goed! Desondanks toch veel lange perioden vol stress, maagpijn en migraine. Het lichaam reageert en reclameert! De dolle rit die alle dagen heen en terug naar het werk moet afgelegd worden, wordt er niet toffer op. Vroeg opstaan, massa's volk en geen zitplaats op de trein, terreurdreiging in het land en bomalarm in Antwerpse scholen, lange vergaderingen, laat thuiskomen,... De emmer loopt over! Genoeg! Stop! Tijd voor verandering!
De teerling is geworpen... De brief is verzonden. Hopelijk maak ik een kans op deze job in een fantastische omgeving dicht bij huis. Bericht voor de nieuwe bazen: jullie zouden hier geen spijt van krijgen! ...
|