Inhoud blog
  • Tempus fugit
  • Macho en zijn BFF
  • Met de borstjes bloot
  • Summertime
  • Onrust
  • De assistent
  • Ups en downs
  • Zwerfkatjes
  • Het is weer gebeurd!
  • Zondvloed!
  • Het plukken van de dagen
  • Ouder en wijzer
  • Waarheid
  • Siemens!
  • Veren, eitjes en vogeltjes
  • Schoenenwalhallah
  • Servies maken
  • Home made kerstcake
  • Egoïstische egocentrische individualisten
  • Het is gebeurd!
  • Netwerken
  • Franse colère en migraine
  • Afspraakjes met Evi
  • Stacation
  • The best is yet to come...
  • Huismussen, pralines en cava
  • Suikerklontjes en calorietjes
  • Leve de lente
  • Hakuna matata
  • Murphy en de lieveheersbeestjes
  • Stresskip
  • Human doing
  • Straatwerken... niet zonder gevolgen
  • Kerst 2015
  • Ieder huisje heeft zijn kruisje
  • In een notendop
  • Ping
  • Alea iacta est
  • Naar de dierenarts...
  • Dierenplezier
  • Twijfel
  • Beamers
  • Amateurisme
  • De familie B
  • Weggaan
  • Wat als?
  • Vakantie
  • Zot zotter zotst
  • Ringen uit de eerste wintercollectie van Madeleine G - Vive les fêtes
  • It's a men's world...
  • Inspiratie
  • Picknick
  • Graspop
  • Kado
  • Emoties
  • Carrière switch
  • Dag vreemde man!
  • Zelfkennis
  • Midlife
  • Bezoek
  • Aldi
  • Genieten
  • Lasertherapie
  • Weervrouw
  • Madeleine G
  • Vier vijfde!
  • Vriendinnen
  • Coniferen
  • Al doende leert men!
    Foto
    Archief
  • Alle berichten
    Foto
    Quoi de neuf?

    10-07-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zot zotter zotst
    Gisterenavond werd mijn langverwachte bestelling eindelijk (!!) geleverd met Post NL: eigen bedeltjes, een buste en armbandenhouder. 



    10-07-2015 om 11:33 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    09-07-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ringen uit de eerste wintercollectie van Madeleine G - Vive les fêtes




    09-07-2015 om 15:17 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.It's a men's world...

    Madeleine G by La Miss for men...




    09-07-2015 om 15:13 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    08-07-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Inspiratie
    Het lijkt eindeloos... De ideeën blijven komen en door mijn hoofd spoken. Het is niet te stoppen.

    Dat duurt al dagen zo. Ik verstop me al twee opeenvolgende dagen in mijn atelier en  krijg er niet genoeg van. Oude gebruikte en lekgereden fietsbanden, tientallen kleurrijke flesjes nagellak en -gel, stijlvolle lederen bandjes, magneetsluitingen, aluminium-, zink- en messingdraad, gegraveerde bedeltjes, koddige floches en ja ook een schuifmaat, schaar en allerlei tangen en toebehoren sieren mijn heerlijke werkplekje en brengen het beste in me naar boven.  Het ziet ernaar uit dat deze oorspronkelijke onschuldige vrijetijdsbesteding uit de hand begint te lopen en een obsessief karakter krijgt.

    Dat is wat een week vakantie met een mens kan doen! Genieten is dat! In een mum van tijd heb ik een feestcollectie van Madeleine G ontworpen. Het ziet er prachtig uit en ...  in mijn hersenpan krioelt het van de nieuwe creaties. Nog wat denkwerk en research en mijn eerste ontwerp voor een mannencollectie is een feit. Wordt nog vervolgd!

    08-07-2015 om 20:03 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    05-07-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Picknick
    Even alle zorgen vergeten en even alles loslaten genietend van een kleine picknick onder een kastanjeboom op een hete, zwoele zomerdag in de vakantie. Energie verzamelen om er nadien weer volop tegenaan te gaan om dan twee dagen later vast te stellen dat de batterijen leeg, leger, leegst... blijken te zijn.

    Ik ben nochtans bij de gelukkigen. Ik kan heerlijk niks doen als ik dat wil. Vandaag, morgen, overmorgen... Vandaag ga ik voor platte rust. Languit op de zetel met een koffietje, een boek, de poes en straks op de achtergrond geroezemoes en beelden van de tweede rit van de Tour de France zodat morgen het lampje van de oplader weer op groen staat!

    05-07-2015 om 11:49 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    18-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Graspop
    Vanmiddag bij het afstappen met fiets en al mijn hebben en houwen van de trein gedonderd met dank aan de festivalgangers van graspop en nog meer dank aan de Belgische spoorwegen...

    Wachtend op het perron in Berchem-station zag ik de problemen al van ver aankomen. Tientallen rare snuiters bestormden mijn perron gepakt en gezakt met tenten, kilo's bagage, waterflessen, bier, tafels, piketten, ... en veel lawaai om rond 11u30 zonder reservatie op mijn trein te stappen. Twee wagons voor al dat volk, dat dat niet goed ging aflopen dat wist ik meteen.

    Daar zat ik dan! Een sukkelaar met een vervoersbewijs eersteklas in een  fantastische eersteklascoupé tussen al dat jong feestgedruis (met een vervoersbewijs tweedeklas) omringd door al die rommel en veel kabaal. Een beetje werken op de trein kon ik wel vergeten. Met de focus op mijn ademhalingsoefeningen en gered door mijn noodpakket oordopjes bereikten we zonder al te veel moeilijkheden een van de volgende haltes waar we vergezeld werden van ... nog meer graspoppers! "Kom er gezellig bij, jongens en neen, doorschuiven moet niet, hoor! Blijf lekker staan waar jullie staan zodat de doorgang heerlijk versperd wordt!"

    Een tent en een hoop bagage overwinnend, lukt het me net om tijdig mijn kleine vouwfiets vast te grabbelen en me tot aan de deur te wringen waar ik moedig (maar gehinderd door een festivalgast en zijn rommel) probeer uit te stappen. Twaalf kilo fiets, mijn loodzware boekentas en de gevolgen  van vermoeiende, afmattende dagen meesleurend, slaag ik er niet in om in stijl het perron van mijn afstapplaats te bereiken. Mijn val wordt gelukkig gebroken door mijn fiets waardoor de schade zich lijkt te beperken tot een kapotte laars, een bezeerde pols en enkel, een gehavend scheenbeen en een paar blauwe plekken in wording. Maar, voor de rest is het leven mooi! 

    De festivaljongens zitten nu waarschijnlijk in trance voor hun tentjes een pintje te drinken en zijn zich van geen kwaad bewust! Ikzelf ben weer een beetje bekomen van mijn valpartij en de rekening van de schoenmaker, die sturen we naar de nmbs!

    18-06-2015 om 19:06 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    11-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kado
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Een rubberen halsketting van Madeleine G met magnetische rvs sluiting en hanger gemaakt uit fietsband. Zou mijn creatie in de smaak vallen? Ze is in elk geval "Home made with love by La Miss"...

    11-06-2015 om 18:24 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    10-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Emoties
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Het gebeurt niet vaak, maar vanmiddag stond ik met mijn mond vol tanden. Ik werd overladen met mooie woorden, cake en tekeningen om dit voor mij mentaal zware jaar (voor mij begint het jaar in september en eindigt het in juni) af te ronden. Nooit eerder zat ik met zoveel vragen betreffende mijn job en nooit eerder werden mijn inspanningen zo beloond en op prijs gesteld. Dat doet deugd! 

    Bovendien kreeg ik van een lieve collega zomaar een dikke, welgemeende, stevige  knuffel toen ze aanvoelde dat ik een moeilijke periode beleef. 

    Na  een behoorlijke emotionele dag kreeg ik ook nog een reactie van Ilse (over wie ik in een vorig verhaal al berichtte) en aan wie ik nadat ze me haar toekomstplannen toevertrouwde een aanmoedigend mailtje stuurde waarin ik haar feliciteerde met de stap die ze durft te zetten.
    Ik had ook mijn stoute schoentjes aangetrokken toen ik een van mijn eerste kaartjes van Madeleine G meegaf met Ilse. Hierop pronken mijn eerste juweelontwerpen... Ik ben er toch wel een beetje fier op!

    Blijkbaar ben ik ook wat aan het netwerken want eenmaal thuisgekomen heb ik in mijn ateliertje een hippe halsketting uit mijn creaties gekozen en het in een leuk doosje gestopt zodat ik er hopelijk morgen mijn leuke, trendy collega wiens pensioen gevierd wordt, mee kan verrassen. En een kaartje van Madeleine G by La Miss mag natuurlijk niet ontbreken...

    10-06-2015 om 19:26 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    09-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Carrière switch
    Veel mensen denker erover na, sommigen praten erover, anderen doen het! 

    Ik botste vanmorgen op Ilse, iemand waarmee ik in 1989 samen afstudeerde aan het Atheneum. Onze wegen hadden al eens gekruist de jaren nadien, maar nu was het een tijdje geleden. Na meer dan twintig jaar voor de klas te hebben gestaan, vond ze het welletjes geweest. Ze ging een jaar geleden parttime aan de slag, volgde een opleiding, slaagde voor het examen, liet een chalet in de tuin zetten en start begin september  met haar eigen zaak! Knap vind ik dat. Daar is moed en lef voor nodig. Een vast inkomen en goede job inruilen voor veel onzekerheid, maar wel veel vrijheid en een nieuwe uitdaging in de plaats...

    Ik ben alvast op goede weg. Een carrière switch zit er niet onmiddellijk aan te komen (hoewel ik daar ook wel eens stiekem van droom), maar de eerste stappen naar mijn nieuw pad, zijn wel gezet. In februari hakte ik een eerste knoopje door: iets minder werken vanaf september (een voorzichtige keuze). Een week geleden ontwarde ik een tweede knoop. Na veel opzoek- en denkwerk was mijn inschrijving voor de avondschool een feit! Vanaf september zal ik 2 avonden per week de opleiding 'basistechnieken goudsmid' volgen. Het zal zwaar worden (met veel gehavende vingertjes, toegetakelde handjes en een hoop geknoei) , maar ik kijk er enorm naar uit! Ik zou er meteen willen invliegen!

    En wie weet, misschien eindigt dit verhaal ooit nog wel met een chalet in de achtertuin!Wink

    09-06-2015 om 16:39 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    31-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag vreemde man!
    Wakker worden van geroezemoes beneden in de living... Wat is daar aan de hand? Ik strompel zonder bril (dus heel slechtziend) de arduinen traptreden af en roep op mijn partner! Geen antwoord, maar er zit wel degelijk iemand in mijn woonkamer, dat is zeker! Op de grond slingert een trui rond van mijn man. Daar moet ik echt iets van zeggen straks hoewel dit niet van zijn gewoonte is. Raar! In de trappenhal naast het raam op de achterkant van de voordeur zie ik in de vlucht een krijtbord hangen met een handschrift dat me vreemd is. Wat is dit allemaal? 

    Ik duw de grote, moderne witgeschilderde deur open en sta oog en in oog met iemand die ik nog nooit van mijn leven heb gezien.  Een jonge gast van een jaar of zeventien met een brilletje.  Help! Waar is mijn bril? Wie is dat ventje? Wat doet die vreemde hier in mijn huis?

    Als ik de woonkamer betreed, weet ik echt niet meer wat ik zie! Onze nieuwe, lederen salon staat aan de andere kant van de living en ziet er anders, geel en afgeleefd uit.  Het parket is vervangen door de oorspronkelijke, lelijke, beige, ouderwetse tegelvloer. Twee kleine keffers vliegen door de leefruimte en maken een hels kabaal. Aan het plafond sieren afschuwelijke, ouderwetse moluren  en de grijswitte muren hebben plaatsgemaakt voor lelijke, crèmekleurige exemplaren.

    Overdonderd en totaal overstuur bereik ik de garage waar ik een man aantref (niet de mijne!), maar hij gedraagt zich alsof hij thuis is. In de weer met pakken en dozen bekijkt hij me even en doet verder met dat waarmee hij bezig was. 
    Ik aanschouw een overvolle garage, veel rommel, tientallen fietsen en zie onze nieuwe Ikea kast die een totaal nieuwe look heeft gekregen op een nieuwe, gekke plaats. Uiteindelijk kan ik toch even de aandacht trekken van die vreemde, rare vent en ik overrompel hem met al mijn vragen. 
    Ik kom te weten dat mijn allerliefste schat mij heeft verlaten en ook de wereld van het fietsen heeft ingeruild ... voor het voetbal! Jezus! 
    Ikzelf zit blijkbaar in een sukkelstraatje, want werken lijk ik niet meer te doen.
    Van al mijn regeltjes en normen is niets meer over als ik dit vreselijke, rommelige, zonder smaak ingerichte interieur met open mond aanstaar. "Ik voel mij hier niet goed, ik ben hier niet graag" kan ik nog net prevelen. Wat is er met mij gebeurd? Lijd ik aan geheugenverlies? Heb ik een lange winterslaap gehouden? Waar is mijn leven? Dit ben ik niet!

    Een paar uur later zit ik te bekomen op mijn vaste plekje aan de eetkamertafel genietend van een lekkere café au lait in mijn vertrouwde grijswitte woonkamer met parket, zonder molures aan het plafond en het nieuwe salon staat mooi op haar vaste stek te wachten tot de dekentjes worden bovengehaald en ik me samen met man en poes op de bank laat zakken voor een heerlijke zondagavond.

    Dat dromen zo echt kunnen lijken! 

    31-05-2015 om 14:21 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    27-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zelfkennis
    Beseffen dat je de lat weeral te hoog hebt gelegd en toch badend in het zweet eindigen voor de computer na de normale dagtaak uitgebreid met al die huishoudelijke klusjes waarvan je vindt dat ze niet kunnen uitgesteld worden. 
    Tijdens het grasmaaien voorzichtig mijmerend over die verplichte taakjes die je jezelf keer op keer weer oplegt en die misschien best wel even konden uitgesteld worden! 
    Snel nog even een mail sturen, een tekstje op de blog posten en in gedachten al bezig zijn met de gezonde maaltijd die vanavond op tafel zal getoverd worden. 
    Weer zo typisch ik! De kat voelt al de stress en loopt al een uur te janken en te zagen omdat ze net als ik onrustig en lastig is. 

    Ik weet al dagen met mezelf geen blijf. Ligt het aan het weer, ben ik gewoon humeurig of heb ik echt teveel aan mijn hoofd? Ondertussen geraakt ook de agenda voor de volgende weken voller en  voller en daar word ik bang van. Trouwerij hier, etentje of barbecue ginds, lunchafspraakje daar... en heel druk op het werk! Ik weet nu al dat ik mezelf zal voorbijlopen. Een stemmetje in mijn hoofd smeekt om die agenda niet voller te proppen. Ik ben hier echt niet voor gemaakt. Help! 

    Het besef dat we in het rood gaan, is er! Wat doen we eraan? Alvast een paar goede ademhalingsoefeningen toepassen (werkt echt!) en zorgen voor wat me-time! Dan toch maar de loopschoenen uit de kast halen en tijdens mijn looptraining proberen om mijn hoofd weer even leeg te maken? Doen we!! Laat de groentjes, het aardappelmesje en de potten en pannen nog maar even liggen. Nu is het tijd voor me, myself and I en de poes die heeft het opgegeven en doet hopelijk een extra dutje totdat er in de potten zal geroerd worden.



    27-05-2015 om 00:00 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Midlife
    We moeten niet rond de pot draaien, ik zit er volop in: de midlife

    In een interessant artikel las ik dat je het leven moet bekijken als een voetbalmatch: twee geweldige helften, maar tijdens de rust moet je toch eens terugblikken op de eerste helft en kijken wat er beter kan...
    Welke doelen had ik toen ik achttien was? Heb ik aan die verwachtingen voldaan? Had ik eigenlijk wel doelen? Ik kan het me niet meteen herinneren...
    Waar ben ik trots op? Nou, moeilijke denkoefening! De meeste mensen zijn trots op hun nageslacht, maar ik ben kindervrij. 
    Wat kon er beter? Wat een vraag! Alles kan altijd beter, nietwaar? 
    Ik besluit dat ik een vrij goede eerste helft heb gespeeld. Op naar de tweede helft!

    Even vooruit kijken... Heb ik ambities voor de tweede helft van mijn match? Jazeker! Ik ga er alles aan doen om mijn levensmotto waardoor ik de eerste helft werd gedreven volledig om te gooien. Ik ga werken om te leven en niet meer leven om te werken. Niet echt simpel als de grote bazen aan je oren zeuren, (te) veel eisen stellen en hun warme adem in je nek blazen. Ik merk dat ik met de jaren wel heb leren neen zeggen. Ook ontdekte ik mijn rebels kantje dat steeds meer op de voorgrond treedt! Wink

    Terug naar mijn ambities! Ik ben zeker niet bang om oud(er) te worden en ik ben ook niet van plan om er met een jong, nieuw lief vandoor te gaan, op wereldreis te vertrekken of naar het Zuiden te verhuizen. Ik stel mezelf geen vragen zoals: "Is dit het nu?" of "Voldoet het leven wel aan mijn verwachtingen?". Weinig eisen op dat vlak! Ik ben blij met mijn huidig, kindervrij, gemakkelijk , benijdenswaardig leventje: in de fleur van mijn leven, gezond, gelukkig met  een redelijk goed betaalde job en vooral veel vakantie! Laat de bazen maar zagen! 

    Misschien is dat net wel de sleutel tot een succesvolle midlifecrisis!



    20-05-2015 om 00:00 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    19-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bezoek
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Vandaag onverwachts op een vrije, regenachtige dinsdag leuk bezoek gehad. Gezellig bijpraten en koffiekransen, meer moet dat niet zijn om een druilerige namiddag te doen slagen  en hopelijk heb ik ook weer iemand blij gemaakt met een creatie van Madeleine G. ( een bedelring uitgevoerd in messing)...


    19-05-2015 om 19:44 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    16-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Aldi
    "There's no place I'd rather be" moeten veel mensen vanmorgen gedacht hebben, want half Vlaanderen deed, net als ik, deze voormiddag boodschappen bij Aldi. Het leek wel uitverkoop! 

    Zigzaggend met de winkelkar tussen al dat drukdoend, booskijkend  volk dat na twee dagen Hemelvaartweekend opnieuw voorraden hamstert alsof Wereldoorlog III voor de deur staat, lukt het me net om bijna alles wat op mijn denkbeeldig boodschappenlijstje staat in mijn karretje te laden om me  als  een wervelwind (nog gauw een pak verse snijbloemen mee graaiend, maar de aankoop van toiletpapier toch maar uitstel tot mijn volgend winkelbezoekje) naar de kassa te begeven. 

    Bij Renmans lijkt het in eerste instantie nog mee te vallen totdat meneer met nummer elf ineens tot de vaststelling komt dat hij daar nog steeds staat met zijn nummertje elf (dat komt ervan als je de slimme wilt uithangen door eerst een nummertje te trekken en dan je boodschappentassen in je koffer gaat deponeren) terwijl nummertjes twaalf en  dertien een versnelling hoger schakelen  en  een gat in de lucht springen als ze vaststellen dat ze een plaats gewonnen hebben en dus zeker ook 2 minuten voorsprong hebben. Een verontwaardigde, bijna kinderlijke nummer elf werkt me echt op de zenuwen als hij er ook nog in slaagt om toch nog na de dertien bediend te worden. Hem een vieze blik toewerpend en mijn nummertje dertien in het daarvoor voorziene bakje gooiend, betaal ik en snel ik naar mijn wagen zodat ik dit slagveld meteen kan verlaten.

    Nog meer ellende! Alle klakmansen lijken net nu eveneens 'on the road' , maar veel rare manoeuvres en een boel egocentrisch gedrag negerend, lukt het me om zonder kleerscheuren de wagen met volgeladen kofferbak in onze garage te parkeren.

    Volgende keer misschien toch beter met belgerinkel naar de buurtwinkel?


    16-05-2015 om 14:52 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Genieten
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Carpe Diem! Hier kan ik uren lang liggen, hangen, zitten, genieten, lezen, slapen, dromen, niks doen,... op een vrije zonnige dag zoals vandaag. Nog van dat! Laat maar komen, lieve weergoden! Zal ik een zonnedansje doen? Cool


    12-05-2015 om 16:39 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    05-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lasertherapie
    Alweer een illusie minder rijk sinds vanmorgen! Lasertherapie? Niet (meer) voor mij, tenzij voor mijn benen, huid of wat dan ook, maar NIET voor mijn schone,  groene ogen.

    Weer zoiets waar ik in gedachten al jaren mee bezig ben, maar altijd heb uitgesteld. Eerst wegens te duur, dan wegens te bang, dan wegens te vroeg en nu ... omdat het niet meer kan.Crying or Very sad

    Vanmorgen op controle geweest bij de oogarts. Kreeg aanvankelijk een voorzichtig standje omdat het alweer drie jaar geleden was dat ik op 'onderhoud' kwam. Ik beken: ik heb wat gefoefeld wetende dat er op mijn tweejaarlijks bezoekje aan de oogarts ook elke keer weer enkele nieuwe brillen volgen. Inderdaad! Ik investeer steeds in 2  montuurtjes in verschillende kleurtjes (je draagt dat ding dan ook van 's morgens vroeg tot je in je bed kruipt én ik ben een fashionista op dat vlak, bij voorkeur zou ik er me een heel arsenaal verwerven, bij elke outfit een ander brilletje) en natuurlijk moet er ook een nieuwe zonnebril aangeschaft worden (aangepast en met verdunde glazen).  Ik zal weer diep in mijn portefeuille mogen tasten. Het kost aardig wat eurootjes, maar ach, zo zijn we weer helemaal mee met de laatste nieuwe trends in brillen-modeland en zo onderscheiden we weer een roodborstje van een koolmeesje wanneer die achter in de tuin genietend en schommelend hun buikjes komen vullen aan de pindanetjes. 

    Maar nog even terug naar madame de oogarts... Geen lasertherapie dus! Wegens een te grote afwijking zou er te veel hoornvlies moeten weg geschraapt worden waardoor dit veel te dun zou worden. Bovendien heb ik astigmatisme! En mijn zicht gaat er bij elke controle nog steeds op achteruit. 

    Dus, als ik onze specialiste mag geloven (en eerlijk, ik wantrouw ze wel een beetje wetende dat ze heel negatief staat tegenover laseren puur voor de esthetiek - alhoewel het in mijn geval al niet veel  meer te maken zou hebben met het esthetische-): einde laserverhaal, back to earth!  Opties? Lensen laten inplanten! Doch, aan dat idee zal ik eerst nog enkele jaartjes moeten wennen. 

    Zo staan we weer stevig met beide voetjes op de grond met binnenkort een trendy, coole nieuwe aangepaste bril met ultra verdunde glazen op mijn bolletje en ... een minder gelukkige bankrekening.

    De zoektocht kan beginnen! CoolCool

    05-05-2015 om 19:12 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Weervrouw
    Ooit schreef iemand een gedicht over mij met als titel weervrouw... 
    Ik ben dan wel geen Jill Peeters of Sabine H., maar een weervrouw ben ik echt! 

    Als tiener vond ik het al heerlijk om te studeren in een zonovergoten tuin terwijl de meeste klasgenootjes vurig verlangden naar de regen tijdens de zo gehate examenperiodes. 
    Hoge temperaturen hoeven niet. Een rustig lente-, herfst- of winterzonnetje volstaat (zelfs als ze af en toe eens achter de wolken verdwijnt) zolang het maar niet regent.

    Ik haat het wanneer het dagenlang grijs en regenachtig is en wat erger is, het beïnvloedt mijn humeur in erge mate!  Ik blokkeer en mijn ledematen weigeren op een normale manier te fuctioneren.  Liefst van al kruip ik op zo'n dagen met een warm, knus dekentje in de zetel bij de haard met een boeiende pageturner en doe ik af en toe een heerlijk powernapje dromend van een mooie, zachte lentedag waarop een prille Madame Soleil een eerste couche legt op mijn bleke winterhuid. Heerlijk! Wink

    Verschrikkelijk vind ik het als ik 's morgens 2 minuten voor de wekker wakker word van de degoutante regendruppels die tegen de ramen klotsen. Nog erger wordt het als ik een uur later goed ingeduffeld en gewapend met regenjas, paraplu en pet of muts op mijn kleine fiets stap richting station waar je dan na 10 minuten wachten in de gutsende regen te horen krijgt dat je trein wordt 'afgeschaft'. Nog meer ellende wanneer dan na 20 minuten wachten in de gietende regen en de koude, gure noordenwind twee volgepropte wagonnetjes voor je neus stoppen en je een plek moet zien te bemachtigen tussen al die uitgeregende, slechtgehumeurde lotgenoten die net zoals deze sukkelaar onderweg zijn naar hun werk om met de zuurverdiende centjes hun huis af te betalen en alle rekeningen en facturen op tijd betaald te krijgen. 

    Soms, heel soms, heb je dan geluk en komt na een helse ochtendrit toch het zonnetje eens piepen om je dag goed te maken. En als het geluk helemaal aan je zijde staat heb je kans dat sommige  collega's zonnetjes zijn die erin slagen om de regen en de wolken te verdrijven zodat je - weervrouw of niet- weer met een brede, mooie glimlach aan je dagtaak kan beginnen...


    01-05-2015 om 13:25 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    29-04-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Madeleine G
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Voilà! Een creatie van Madeleine G by La Miss uit de collectie "Colores del Mundo"...

    29-04-2015 om 15:30 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vier vijfde!
    Ik praat er inmiddels al jaren over. Nu heb ik eindelijk actie ondernomen! Na rijp beraad, veel nadenken en nog eens nadenken heb ik het uiteindelijk toch gedaan: vanaf september met één vijfde loopbaanonderbreking aangevraagd. De baas geeft gunstig advies. Cool!Smile

    Wijze beslissing? Midlifecrisis? Impulsief?  Dat alvast niet. Hier is echt niet over een nacht ijs gegaan. Minder verdienen, meer me-time. Meer tijd om te shoppen en ... minder geld om uit te geven. Ach, we kopen wel een paar laarsjes minder! Ik kijk er enorm naar uit en hoop dat ik die extra vrije tijd ook werkelijk ga voelen. Heb veel plannen: meer joggen, meer tijd voor  familie, gezonder en lekkerder koken (nog lekkerder), meer tijd om juweeltjes te ontwerpen en wie weet om ze ook  te  verkopen, eindelijk die cursus kunstgeschiedenis hervatten, ook tijdens het jaar eens een kunstwerkje creëren en niet enkel in de zomervakantie,... Wink

    De tijd is rijp om iets meer afstand van mijn job te nemen. Ik ben al lang geen jong fris ding meer. Sad Ik kom vaak moe en als een uitgeperst citroentje  thuis om dan na een al dan niet gezonde maaltijd op de bank te ploffen. Naar het schijnt zaag en klaag ik er de laatste maanden op los. Ik heb eindelijk beslist om hier wat aan te veranderen door mezelf iets meer vrije tijd te gunnen. Er zal vermoedelijk meer voor nodig zijn, maar het is alvast een begin.

    Ik zag de voorbije maanden rondom mij zo veel mensen ziek worden, ik hoorde zo veel "slechte" verhalen waardoor ik meer dan ooit aan het "Carpe Diem" denk. Daar ga ik dan ook werk van maken! 

    29-04-2015 om 00:00 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    10-04-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vriendinnen
    De meeste mensen hebben er veel  ... of denken er veel te hebben! Goede vriendinnen,  ik heb er slechts één die het heeft overleefd!

    Het liep al fout in de kleuterklas. Ik was niet bepaald populair bij mijn kleine klasgenootjes. Een haantje de voorste waarover tijdens het oudermoment een heel boekje moest worden open gedaan. Met Martinneke, het overbuurmeisje dat in mijn klasje terechtkwam, leek het even goed te komen.  Doch, nadat we samen dode vogeltjes een mooi rustplekje gaven, verdween mijn eerste vriendinnetje uit mijn leven. Ouders gescheiden, Martinneke verhuisd!

    Later was er  Ilse, het buurmeisje naast ons.  Ik stond er al 's morgens vroeg aan de deur om samen met de barbies te spelen, maar ook dat bleef niet duren. Ouders kochten grond, bouwden een mooi nieuw huis en ... Ilse ? Verhuisd!

    In de lagere school ontmoette ik Leentje, het leuke dochtertje van mijn juf in het eerste leerjaar en ... we werden goede vriendinnen. Onze vriendschap hield best lang stand totdat Leentje in het zesde leerjaar niet mee op skireis kon. Een drama want mijn vriendin moest voorlopig een corset dragen opdat ze zo snel mogelijk zou groeien want er was iets met haar rugwervel. Meer dan dertig jaar later verwijt ik het mezelf nog steeds dat ik wel mee op skireis ben vertrokken, een mooie medaille scoorde als beste skiester, maar niet bezig was met mijn vriendinnetje dat het heel erg moeilijk had en tenslotte bloedde onze vriendschap dood!

    Passeerden ook nog  de revue: Pascale, Katharina, Nans, Phae, Heidi, Ilse,...

    Ik leerde ook An T. kennen.  We gingen samen naar het voetbal en zaten uiteindelijk ook samen op school. Op een mooie woensdagmiddag liep het helemaal mis en maakten we ruzie voor de schoolpoort toen we op Ans mama stonden te wachten die ons zou ophalen.  Het kwam nooit meer goed! We "ezelden" erop los...  Echt jammer!

    Op het atheneum werd ik ook redelijk goede maatjes met Daisy. We reden elke morgen samen met de brommer naar school, ze was erbij toen ik mijn huidige man leerde kennen, we gingen nadien ook samen verder studeren en zelfs jaren nadien hield de vriendschap stand. Ik was erbij toen ze trouwde, ik zag hoe ze een gezinnetje stichtte, 2 kindjes op de wereld zette en in de buurt kwam wonen. Toch, liep het weer fout. Een paar jaar geleden stelde ik vast dat onze vriendschap geen vriendschap meer was, maar me enkel energie koste om met een beetje geluk eén maal per jaar eens af te spreken, samen te tafelen en over ons leven te vertellen. Ons laatste dinertje ging voor mij echt de mist in en ik moest nadien echt "bekomen" omdat ik me er zo slecht bij voelde. Ik besliste om een einde te maken aan al die verplichte jaarlijkse nepetentjes en overtuigde mezelf dat je soms moet aanvaarden dat wegen scheiden...

    Maar, gelukkig is er  Karo die ik leerde kennen toen ik twintig was. Ze is, net als ik, kindervrij. We spreken een paar keer per jaar af om bij te babbelen en we steunen mekaar door dik en dun. De vriendschap overleeft, al meer dan 23 jaar! 

    Ik ben soms wel stiekem jaloers op al wie tonnen vriendinnen heeft, maar ik besef maar al te goed dat echte vriendschap zeldzaam is en dat je die ook moet verdienen. Ik vermoed dat het daar wel al eens fout is gelopen...




    10-04-2015 om 18:05 geschreven door La Miss  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Over mijzelf
    Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam La Miss.
    Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is niet van belang voor mijn blog.
    Ik ben geboren op 24/07/1971 en ben nu dus 52 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: lezen, shoppen, juwelen ontwerpen, van het leven genieten.

    Foto

    E-mail mij

    Klik hieronder om mij een mailtje te sturen.


    Blog als favoriet !



    Foto


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs