In de herfst en de winter en over het algemeen bij alle wijzigingen in onze leefwereld geraken wij tijdelijk uit ons biologisch evenwicht en worden wij makkelijker 'ziek'. Met een klinisch onderzoek en eventueel een bloedanalyse tracht de dokter dan tot een diagnose te komen. Door de 'aanvaller', die van het onevenwicht gebruik maakt op te sporen kan de aangepaste medicatie worden voorgeschreven. (Dr. F. Fermon)
Winterse kwalen Naast heel specifieke geneesmiddelen, (bij een bacteriële amandelontsteking dient een aangepast antibioticum te worden voorgeschreven) reikt de natuurgeneeskundig denkende arts een aantal middelen aan om het gezondheidsevenwicht te herstellen.
Moderne synthetische middelen hebben weliswaar hun waarde, maar worden te veel en vaak onaangepast ingezet. In geval van de meeste winterkwalen gaat het om niet levensbedreigende virale of bacteriële aandoeningen. De ingangspoorten voor zulke infecties zijn meestal de neus en de mond. Dus, beginnen wij met een goede algemene hygiëne, handen wassen, gezonde voeding en de nodige lichaamsbeweging. Voldoende slaap, tenminste acht uur, van 22 tot 6-7 uur in een goed verluchte slaapkamer en een middagdutje erbij komen ons ook ten goede.
Goede natuurmiddelen Argentin 23 (Energetica Natura, tel. 03 789 09 59) is een zilvercolloïdale vloeistof, die met een druppelteller in de beide neusholten wordt gebracht, liggend zodat de vloeistof ook in de keelholte wordt verspreid. Het mag gerust worden ingeslikt. Reeds in de Oudheid was zilver gekend om zijn weerstand versterkende werking. De grote kracht van dit preparaat ligt in de zilvermetaalionen en de 'oligodynamisch' lage concentratie. Een en ander staat in voor de vrijzetting van 'superoxide', een krachtige ontstekingwerende stof.
Ataxan (Nutrifarma, apotheek) stimuleert de 'Natural Killercellen'. Dit zijn bijzondere witte bloedcellen, die de natuurlijke weerstand stimuleren. Er bestaan capsules voor volwassenen en voor kinderen, te nemen voor de maaltijden.
Thyxe (Elfe, tel. 03 827 40 46) is een extract van de thymusklier, dat een uitermate belangrijke rol speelt in onze natuurlijke weerstand. Het middel wordt ook voorgeschreven aan kankerpatiënten. Als de vijand in de buurt is, bv. als de buur, werkmakker of een gezinslid met griepachtige infectie te bed ligt, dan is het goed om een ietwat meer specifieke medicatie te gebruiken: BuccaLine (Berna/Qualiphar, apotheek) is een soort 'vaccinatie' die ervoor zorgt, dat de meeste bacteriën niet tot de slijmvliezen van neus-keel-oren en de bovenste luchtwegen kunnen doordringen. Gebruik het vóór de maaltijd, de eerste dag één, de tweede dag twee en de derde dag drie tabletjes.
Broncho-Vaxom (Solvay, apotheek) is een krachtig middel, preventief maar ook genezend, bij griep met bijkomende bacteriële bronchiale infectie zonder naar de zwaardere antibiotica te moeten grijpen. Decapsules hebben het voordeel tegenover de antibiotica, dat zij de eigen weerstand niet afzwakken maar integendeel versterken: één capsule per dag, tien dagen lang en zo nodig de volgende twee maanden nog eens tien dagen lang, telkens in dezelfde twee weken van de maand.
Acetylcysteine, dat zowel wit-generisch bestaat als in specialiteit (Lysomucil, Lysox etc.), maakt de slijmvliezen minder kleverig en helpt bij het ophoesten.
Bronchiana en Bronchicron, beide van VitaFytea (apotheek), zijn goede natuurlijke respectievelijk drupjes en siroop, om bovenste luchtwegen te ontsmetten en de hoest te milderen. Ook is het belangrijk de ïngangspoorten' - neus en mond goed te beschermen door een goede mond en tand hygiëne waarbij een tongschraper zeer nuttig is. Gebruik om mond en neus te spoelen liefst een zeezoutoplossing of de bekende neusspray met zeezout-steriele oplossing.
Sterimar (Sanofi¬Aventis, apotheek). En als neusdruppels, preventief en genezend,
Rhinovita (Biofarm, apotheek), dat anders als de meeste neusdruppels over lange perioden mag worden gebruikt zonder de slijmvliezen uit te drogen.
Tot slot nog dit: wie een positieve en optimistische kijk op zijn medemensen en zichzelf ontwikkelt, die heeft de beste start positie om gezond door het leven te gaan.
Mannen zeggen graag dat ze thuis de broek dragen, maar waarschijnlijk hebben ze deze niet zelf gekocht. Een onderzoek van het ondergoedmerk Debenhams toont aan dat mannen slechts 17 jaar van hun leven hun eigen ondergoed kopen. De rest van de tijd gebeurt dat door hun moeder en hun vrouw. Strak ondergoed is het populairst bij mannen tussen 19 en 26 jaar, daarna wordt overgeschakeld op boxershorts (tot 33 jaar) en 'y-fronts'.
Vrouwen versieren Mannen die zelf nieuw ondergoed gaan kopen doen dat meestal in het begin van een nieuwe relatie. "Mannen die meer dan 31 paar onderbroeken per jaar kopen zijn of wanhopig aan het proberen een vrouw te versieren, of hun huidig lief is niet 'de ware", concludeert Rob Faucherbrand van Debenhams.
"Omgekeerd, als een man al zijn onderbroeken door zijn vrouw of vriendin laat kiezen, is de relatie zeker in een stabiele fase."
Piek op 23 De piek in de aankopen van ondergoed door de mannen zelf, is rond de leeftijd van 23 jaar. De aankopen dalen geleidelijk in de jaren daarna om nul te bereiken op hun 33ste. Dan heeft de gemiddelde man een stabiele relatie, met een vrouw die ook zijn ondergoed uitkiest.
Tussen de 38ste en 40ste verjaardag kopen mannen weer vaker hun eigen ondergoed, wellicht omdat het een periode van echtscheidingen, relatiebreuken én nieuwe veroveringen is.
Kort daarna zakt het koopgedrag van de mannen weer dramatisch ineen om op hun 44ste weer 'nul' te bereiken. Na die leeftijd blijven mannen weg van ondergoed: omdat ze het aan hun nieuwe partner overlaten, of omdat ze het nut van nieuw ondergoed niet meer inzien.
Symbool mannelijkheid "Vreemd toch", zegt Faucherbrand, "dat zelfs machomannen hét onderdeel van hun mannelijkheid, hun onderbroek, aan vrouwen overlaten. Dat hebben feministen nog nooit aangeklaagd. Het gaat duidelijk niet om wie de broeken draagt, maar om wie ze koopt!" (edp)
Notenmelk heerlijk alternatief voor koemelk. Wie bewust met zijn gezondheid bezig is, weet dat noten om verschillende redenen deel zouden moeten uitmaken van een gevarieerde basisvoeding. Een manier om van de voedingswaarde van noten te genieten, is het gebruik van notendrank of notenmelk. Ondermeer als plantaardig alternatief voor koemelk, die ons soms overdreven wordt opgedrongen.
Alternatief voor koemelk gewenst In het begin van het leven is voor een zuigeling de aangewezen voedingsbron moedermelk. Bij het ontbreken daarvan kan weliswaar koemelk gebruikt worden, maar naarmate we ouder worden, valt koemelk niet meer zo goed te verteren door een afname van de vereiste enzymen. Zo verdragen heel wat oudere kinderen en volwassenen niet meer zo goed lactose of melksuiker en hebben ze last van lactosemalabsorptie tot zelfs uitgesproken lactose-intolerantie met ondermeer diarree, winderigheid en opgezette buik. Daarnaast kunnen ook koemelkeiwitten zoals caseïne en lactalbuminen tot voedingsintoleranties leiden. In al die gevallen kan je het klassieke glas melk zeer goed vervangen door een notendrank, want noten bevatten helemaal geen lactose en hebben lichter verteerbaar eiwit.
Rijk aan calcium en magnesium Men wil ons soms doen geloven dat koemelk de enige valabele calciumbron is. Maar naast groene groenten zijn noten ook uitstekende plantaardige calciumbronnen. Verder is vooral het hoge gehalte aan magnesium in noten opmerkelijk, waardoor dat ze ons helpen bewapenen tegen stress, slapeloosheid en hoge bloeddruk. Vooral noten als amandelen, hazelnoten, walnoten en kastanjes zijn topbronnen van dit veelzijdige mineraal. Op te merken is ook het vrij hoge aandeel aan het bloeddrukverlagende kalium en aan zink, een mineraal dat verder niet zoveel in plantaardige voeding voorkomt.
ook gunstig vetprofiel Zeer interessant aan de meeste noten is ook de vetsamenstelling. Zo zijn amandelen en hazelnoten net als olijfolie heel rijk aan monoonverzadigde vetzuren of omega-9-vetzuren. Hierdoor helpen ze beschermen tegen hart- en vaatziekten. Walnoten dan weer zijn topbronnen van plantaardige omega-3-vetzuren, het type vetzuren waar veel westerlingen een tekort aan hebben. Ze dragen op die manier bij tot een vlotte bloedsomloop, een goed geheugen en concentratievermogen, een positieve instelling, een sterke weerstand en soepel bewegen. En wat noten helemaal niet bevatten, is cholesterol
Hoogwaardig plantaardig eiwit Een andere eigenschap van noten is hun rijkdom aan hoogwaardig plantaardig eiwit met alle essentiële aminozuren of aminozuren die in ons dieet moeten aanwezig zijn. Van die laatste is er misschien wat te weinig lysine en methionine aanwezig, maar dat wordt goedgemaakt door ook wat dierlijk eiwit van een goede kwaliteit op het menu te zetten. Of je kan voor de kastanje opteren, een noot die naast zijn plantaardig zetmeel wel veel lysine bevat.
Weldaad Voor wie nog niet overtuigd is: noten zijn ook kampioenen in vitamine E, één van de belangrijkste antioxidanten, die ondermeer hart en bloed-vaten, vethoudende weefsels en ogen helpen beschermen tegen schadelijke vrije radicalen. En verder moeten we ook het hoge gehalte aan vezels zeker aanstippen. Kortom, regelmatig wat noten eten uit het vuistje of genieten van een lekkere notendrank is een ware weldaad voor onze gezondheid.
Gastland Turkije kleurt dit jaar het programma van de week van de smaak, een alfabet van de turkse keuken: deel twee.
Helva misschien wel Turkije's oudste dessert. Bestaat in verschillende varianten, de meest bekende versie wordt gemaakt van bloem, suiker, water en boter. Het gerecht is verbonden met feesten en tradities en komt op tafel bij een geboorte, besnijdenis, huwelijk of begrafenis.
Imam Bayildi letterlijk vertaald: de imam viel flauw. Heel wat Turkse gerechten hebben ronkende poëtische namen, zoals deze heerlijke aubergines gevuld met gehakt en rijst, uitgegroeid tot een topper op alle Turkse menukaarten.
Kaymak onze favoriete Turkse dessertendressing, dikke slagroom met echte raathoning. Om baklava of ander zoets nog zoeter te maken ...
Lokum is afgeleid van het Arabische 'rahat ul-hulküm', wat 'rust voor de keel' betekent. Bij ons beter bekend als Turks Fruit ofTurkish Delight. De zachte snoep bestaat uit suiker, fruit, kokos, gelei, rozenwater en soms wat nootjes.
Meze Naam voor de vele kleine hapjes die in Turkije vaak aan het hoofdgerecht vooraf gaan of als deel van een lunch geserveerd worden. Zowel vlees en vis, als groenten en fruit komen als meze op tafel. In Turkije onlosmakelijk verbonden met raki, zie onder R.
Nar Turks voor granaatappel, vrucht afkomstig uit Perzië en Afganistan, maar tegenwoordig te vinden in'alle landen met een subtropisch klimaat. Nar ek~isi, granaatappelsap, is een onmisbaar ingrediënt in de keuken van Zuid-WestTurkije.
Pilav gerecht dat bestaat uit fijngemalen tarwe, bulgur, of rijst, en met olie en bouillon bereid wordt. Wordt o.a. met witte bonen of kikkererwten geserveerd bij scha penvlees.
Raki (uitspreken als Rakke) alcoholische drank (45% alcohol!) met anijssmaak, mag zich volksdrank. van Turkije noemen. Onmisbaar bij het eten van meze (zie onder 'm'). Aangelengd met water krijgt het heldere drankje een troebele, witte kleur, vandaar zijn naam, letterlijk vertaald 'leeuwenmelk'.
Salep warme drank die in Turkije enkel in de winter wordt verkocht. Salep is de wortel van een orchideeënsoort die wordt gemalen, gekookt in melk en op smaak gebracht met suiker en kaneel.
Tarhana mengsel fijn gekruide, zongedroogde bulgur met yogh u rt. Vroeger meestal thuis bereid, maar vandaag kant-en-klaar te verkrijgen in de Turkse winkel. Basisingrediënt van een van de bekendste Turkse soepen, de tarhanasoep ...
Zeytin (olijf) en zeytinya,gl (olijfolie). Turkije is goed voor 7% van de olijventeelt in het Middellands Zeegebied. Het grootste deel van de olijfolie wordt geleverd door de westkusten. In het Turkse binnenland wordt meer met boter gekookt.
En tot slot Zoet, zacht en zalig zijn de Turkse desserten. Baklava, melkpudding met elfjeszijde, 'kippenborstpudding' (jawel, met echte kip .. ), haremnavels: gerechten die even mooi en spannend klinken als ze lekker zijn.
In Story van deze week is een jammerlijk foutje geslopen. De advertentie op pagina 79 - Deze week bij elke Story een gratis brood - verscheen een weekje te vroeg.
Dus niet getreurd: volgende week vind je bij Story 47 een broodzak en een afhaalbon waarmee je een gratis Countrybrood uit de vtm-reeks Boer zkt vrouw kunt afhalen. (Story)
Een nieuwe onderwijzeres wil de klas psychologisch benaderen.
Ze vraagt aan de kinderen: "Iedereen die denkt dat hij dom is...staat op." Na enkele seconden staat klein Jefke op. De juffrouw zegt: "Denk je dat je dom bent, Klein Jefke?"
Klein Jefke: "Neen juffrouw, maar ik vond het niet fijn jou alleen te zien rechtstaan."
Bundel de krachten met je vrienden, vriendinnen, klasgenoten, familie, ... want de Disneyland-spaaractie voor vierde, vijfde en zesde klassen van de basisschool is terug.
Dit schooljaar geven we 6 klasreizen weg. Per leerjaar kunnen er dus 2 klassen op uitstap. We maken 3 klassementen op, namelijk één per leerjaar. De 2 klassen die in hun 'leerjaarcategorie' per leerling de meeste punten sparen, winnen het klasticket richting Disneyland® Paris.
Knip vanaf donderdag 12 tot en met zaterdag 21 november 2009 zoveel mogelijk punten uit Gazet van Antwerpen en kleef ze op de spaarposters. Extra spaarposters kan je hier downloaden en afdrukken.
Deelnemen is winnen! Geen hoofdprijs? Niet getreurd, want iedere deelnemende klas krijgt een leuke attentie
Tussen 12 en 22 november kun je in Vlaanderen de eetcultuur van gastland Turkije ontdekken: zowat overal gaan deelnemers aan de slag met het culinaire erfgoed en de keuken van Turkije. Sommige deelnemers krijgen hiervoor assistentie van een Turkse chef of culinaire gangmaker.
Hieronder stel ik deze 'Turkse toppers' aan je voor. Elk van hen staat voor een bepaald aspect van het Turkse culinaire heden en verleden.
Vedat Basaran is de chef van Feriye, een prestigieus restaurant aan de oevers van de Bosporus, en dé specialist van de Ottomaanse paleiskeuken. Basaran behaalde zijn,chefdiploma in Engeland.en deed nadien ervaring op in de keuken van het Çiragan Palace. Hij werkt bijna uitsluitend met seizoensgebonden producten en maakt hierbij gebruik van oude ottomaanse en zelfs Byzantijnse technieken.
Op 12 november stelt Vedat Basaran zijn versie van enkele authentieke gerechten uit de ottomaanse paleiskeuken voor op het Openingsfeest van de Week van de Smaak in Gent.
De Turks-Koerdische' Musa Dagdeviren is afkomstig uit Gaziantep en dook, als lid van een bakkersfamilie, reeds als jong gastje de keuken en bakkerij in. Later specialiseerde hij zich in kebap en pide. Tijdens zijn vele reizen doorheen afgelegen dorpjes in het Turkse binnenland en het Midden-Oosten verzamelde hij traditionele ottomaanse recepten en onbekende ingrediënten. Musa heeft drie grote restaurants in Istanbul waar hij eindeloos experimenteert met smaak, 'verloren' recepten en traditie .. Felix Alen, Peter van de Week van de Smaak, ontvangt Musa op woensdag 18 november bij Xaverius, het Vlaams centrum voor eet- en tafelcultuur in Diest. Samen werken ze enkele verrassende Turkse en Vlaamse combinaties uit. Op donderdag 19 november bereidt Musa Turkse gerechten in De Markten (Brussel), in het kader van de lezing 'Gewoontes en rituelen in de Turkse keuken'.
De Centrale in Gent ontvangt Musa op vrijdagavond 20 november op hun raki-tafel met fasilconcert. Op zondag 22 november sluit Musa Dagdeviren, samen met Felix Alen en Jeroen Meus, de Week van de Smaak af op het slotevenement in Leuven.
Na haar studies Geschiedenis aan de Bogazici Universiteit van Istanbul, behaalde Özge Samanci haar doctoraat culinaire geschiedenis aan het EHESS in Frankrijk. Als academica heeft ze zich gespecialiseerd in de Turks-Ottomaanse keuken. Sinds 2003 doceert ze culinaire geschiedenis aan een privé-universiteit in Istanbul. Özge is gepassioneerd door traditionele recepten en hun historische achtergrond. Aan de hand van artikels, lezingen en kook,demonstraties tracht ze de geschiedenis van gerechten en authentieke smaken te achterhalen.
Özge Samanci werkte mee aan het boek 'Haremnavels, leeuwen melk en aubergines. Culinair erfgoed uit het ottomaanse Rijk', een publicatie van Pharo Publ.ishing.Op donderdag 19 november geeft ze samen met Musa Dagdeviren een presentatie in De Markten (Brussel) over 'Gewoontes en rituelen in de Turkse keuken'.
Aydin Demir groeide op in Mengen, thuishaven van een gerenommeerde koksschool, en kreeg al vroeg de kookmicrobe te pakken. Hij deed ervaring op in binnen- en buitenland, o.a. in de keuken van het Lo'ndense Ritz Carlton, alvorens chef te worden in het Konyali Restaurant in Istanbul.
Wil je meer weten over de activiteiten waaraan ze deelnemen? Surf dan naar www.weekvandesmaak.be
Gastland Turkije kleurt dit jaar het programma van de Week de Smaak.
Turkije is een land in volle beweging, met een spannend mengsel van oosterse en westerse invloeden.
Klaar voor een culinaire reis naar de tijd van sultans en.harems, Byzantijnse kerken en Seltjoeknomaden? Wil je kennismaken met de laatste trends in het bruisende en hippe Istanbul? Of proeven van de streekgebonden specialiteiten en ingrediënten?
Om je honger te stillen krijg je alvast een kleine appetizer voorgeschoteld: een alfabet van Turkse gerechten en ingrediënten die volgens kenners onmisbaar zijn in de authentieke Turkse keuken. Afiyet olsun! Smakelijk, en dat brengt ons meteen bij de A...
Ayran; heerlijk frisse drank op basis van yoghurt, water en zout. Wordt bij de maaltijd en tussendoor gedronken.
Börek; hartig deeggerecht dat gemaakt wordt in veel landen die ooit behoord hebben tot het Ottomaanse Rijk. De klassieke Turkse börek wordt gevuld met UI, bieslook en kaas, maar ook gehakt vlees, spinazie of aardappel dienen als vulling.
Cay; Turks voor thee. In Turkije zie je overal mensen thee drinken: op straat, op kantoor of binnenshuis. Turkse thee is donker, vrij bitter van smaak en vooral sterkl Hij wordt opgediend in een tulpvormig glaasje.
Dolma; staat voor'gevuld'. Paprika's, aubergines, wijnbladeren of mosselen: afhankelijk van de streek en het seizoen worden ze in de Turkse keuken opgevuld met andere ingrediënten. Peterselie, pijnboompitten en kruiden zijn de meest gebruikelijke, maar ook vlees wordt gebruikt.
Ekmel; algemene benaming voor het gewone witte brood in Turkije. Er zijn verschillende varianten: simit, sesamzaad ringen, lahmacun, de Turkse pizza, lavas, dun brood dat doet denken aan de Italiaanse focaccia, enyufka, het niet gerezen brood.
Fistik en Findik; pistaches en noten. Turkije is een van de grootste nootproducenten ter wereld, de noten worden er verwerkt in gebak of verkocht door straatventers. Topper is de hazelnoot, maar ook pistachenoten, amandelen, pijnboompitten en zelfs zonnepitten zijn een welgesmaakte snack.
Gözleme; Anatolisch dorpsgerecht en geliefde Turkse snack. Bereid uit grote ronde lappen deeg die gevuld, opgevouwen, met olie bestreken en op een platte hete plaat tot kleine driehoekjes gesneden worden. Werd door de BBC uitgeroepen tot één van de 100 favoriete 'laatste avondmaal'gerechten wereldwijd.
Wordt vervolgd het alfabet van de Turkse gerechten.
Achter het stuur kunnen de temperaturen heftig oplopen. Ons hectisch leventje bezorgt ook vrouwen meer ergernissen in het verkeer. Deze kleine tips kunnen helpen om er straks een ontspannen ritje van te maken.
1. Bewuster autorijden doe je door meer te genieten van een autorit. Moeilijk als je elke dag in de file staat? Niet, keek om je heen, trommel niet langer op je stuur en erger je niet aan het slome verkeer. Zet een rustig muziekje op, 'geniet' van de file door de omgeving en de mensen gade te slaan. Wedden dat je situaties en toestanden zien die je doen grinniken?
2. Zet je mobieltje af tijdens een autorit. Van alle mogelijke afleidingsbronnen is de gsm de gevaarlijkste. 1 op 2 chauffeurs blijft de telefoon echter in de wagen gebruiken. Naast het feit dat de kans op ongevallen heel wat groter wordt, vergeet je om nog te 'genieten' van een autorit.
3. Je kent het wel: je parkeerplaats wordt plots ingepikt door een 'snelle' chauffeur. In plaats van alle mogelijke scheldwoorden naar zijn of haar hoofd te slingeren, probeer je positieve gedachten naar die medebestuurder te zenden. Zo ben je meteen kalm en reageer je beslist begripvoller.
4. Een opgeruimde auto maakt je hoofd leeg en geeft rust. Een fris ruikende en netjes uitziende auto bant alle stress.
5. Een autorit na je werk kan heel bevrijdend werken om alle frustraties kwijt te raken. Wees je daarvan bewust en markeer twee punten op je route. In het stuk ertussen mag je ongegeneerd stoom aflaten. Ben je een bepaald punt voorbij, laat je alles los.
6. Wees attent in het verkeer. Als je anderen laat invoegen of galante verkeersacties onderhoudt, krijg je een beter gevoel over jezelf en ga je niet agressief tekeer. (lvl)
Berlijn anno 2009 is een van de hipste steden van Europa. Liefhebbers van musea en historische monumenten komen ruimschoots aan hun trekken, maar ook voor wie van moderne architectuur en hedendaagse ontspanning houdt, is Berlijn een paradijs.
Speel mee en ontdek samen met De Standaard deze Centraal-Europese metropool. Een reis begeleid door Jorn De Cock, journalist van De Standaard en Duitsland-kenner.
een driedaagse reis naar Berlijn voor 2 personen begeleid door Jorn De Cock afreisdatum 5 maart 2010 U kunt elke dag deelnemen tot en met woensdag 18 november 2009. Wedstrijdreglement
Wie zijn televisiezenders soms inwisselt voor Youtube-kanalen kent het probleem: Youtube is niet gemaakt voor een tv-scherm. De XL-versie van de site verhelpt dit euvel en geeft de site in een groter jasje weer.
De aangepaste versie is te vinden op Youtube.com/XL. Hier kun je net zoals op de gewone site zoeken naar video's, ze aanduiden als favoriet of delen. Het grote verschil is dat de knoppen en het lettertype een stuk groter zijn, zodat je ze ook kunt bekijken van op enkele meters afstand.
Een handig punt van verbetering is dat Youtube XL een donkere achtergrond gebruikt. Dat moet vooral het kijkcomfort verbeteren wanneer je een filmpje niet op het volledige scherm laat spelen. Wie met een televisie van pakweg 40 inch naar een filmpje op een witte achtergrond kijkt, voelt zich immers al snel een konijn voor een lichtbak. (nieuwsblad)
Op 29 augustus dansten 12.000 mensen op het strand van Oostende. Een dansmanifestatie voor het klimaat, precies 100 dagen voor de levensbelangrijke top van Kopenhagen.
Kopenhagen loert ondertussen om de hoek. Om de politiek een zetje in de rug te geven lanceren Nic Balthazar en de Klimaatcoalitie de Big Ask again clip wereldwijd onder de titel Dance for the Climate. Het startschot wordt gegeven in België. Maar de clip werd ondertussen al vertaald in 20 talen. Van het Bulgaars tot het Hindi, van Portugees tot Chinees.
De lancering van de clip The Big Ask again - Dance for the climate vormt terzelfder tijd het startschot van een wereldwijd online evenement. Op dancefortheclimate.org kan iedereen jong, oud, jeugdbewegingen, scholen, vrienden ook zijn dansclipje toevoegen. (standaard)
Wat mocht 'The Matrix' in 1905 gemaakt zijn, vroeg een Russische theatergroep zich af. Ze maakten prompt een stomme film met Charlie Chaplin die het verhaal van 'The Matrix' vertelt. Grappiger dan het origineel, en een pak goedkoper. (hln)
Massaal feestgewoel in Duitse hoofdstad. Vlak voor de Brandenburgse poort mochten kinderen de laatste stenen omverduwen. (rtr)
De Muur van Berlijn is gisteravond voor de tweede keer gevallen. Anderhalve kilometer dominostenen van beschilderd piepschuim gingen tegen de grond, als ludieke herinnering aan 9 november 1989, de dag dat de echte Muur tussen Oost en West verbrokkelde.
Tienduizenden Berlijners en toeristen warmden zich gisteren op aan de vrijheidsslogans op de muur van duizend dominostenen. De heropgebouwde Pariser Platz voor de Brandenburger Tor, het symbool van Duitsland, was het somptueuze decor voor het officiële verjaardagsfeest van de val van de Berlijnse Muur. Alleen de vlag aan de Amerikaanse ambassade hing halfstok, uit respect voor de slachtoffers van de dolle schutter in een legerbasis in Fort Hood. Maar dat zal weinig deelnemers aan het Fest der Freiheit opgevallen zijn, want kleurrijke eerlijke kunst van kinderen en toespraken van de regeringsleiders van de geallieerden en leden van de vroegere Oost-Duitse oppositie trokken de volle aandacht. Er was muziek van Wagner tot Jon Bon Jovi en spektakel van een witte engel hoog op een dak bij Potsdamer Platz. De lichtshow met laserstralen en het vuurwerk waren tot ver te zien.
Het was kil en druilerig gisteravond. Iets over 20 uur begon de symbolische afbraak. Figuren met historisch belang als Gorbatsjov en Walesa zetten de kettingreactie van de vallende domino's in gang. Of het vlekkeloos verliep, had geen belang. 'Er mag wat chaos en wat waanzin zijn', zei de bedenker van de dominogalerij, die met zijn actie het domino-effect van de geschiedenis in de verf wou zetten. 'Twintig jaar geleden was het hier ook waanzin en chaos.'
Een even ontroerende euforie als twintig jaar geleden heerste er in Berlijn natuurlijk niet. Kanselier Angela Merkel erkende in een interview dat de hereniging van Duitsland nog steeds niet afgewerkt is en dat de verschillen tussen Oost en West versneld weggewerkt moeten worden. Maar de geschiedenis leefde gisteren nog sterker dan anders in Berlijn. Her en der in de stad werden symbolische acties ondernomen en gedenktekens onthuld, tot en met een buste van Gorbatsjov. Er werd vooral veel over de Muur gesproken. Het viel op hoeveel jonge mensen op straat uitleg stonden te geven aan hun kinderen die lang na de val van het communisme geboren zijn. Langs het vroegere traject van de Muur liepen stromen toeristen met gidsen.
De buitenlandse aandacht vertaalde zich in een opvallende aanwezigheid van de media: Berlijn ontving evenveel journalisten als voor de wereldbeker voetbal. Zij brachten niet alleen verslag uit van de officiële feestelijkheden, maar waren ook bij manifestaties op andere plekken in de stad paraat, zoals bij honderden jonge Nederlandse bassisten die in het Mauerpark hun Berlin Wall of Sound ter ere van de slachtoffers van de Muur uitvoerden.
Ook na 9 november blijft de Muur van Berlijn wereldwijd een icoon. Tegen 2011, de vijftigste verjaardag van de bouw, moet zo goed als de hele Bernauerstrasse een openluchtmuseum worden. Het is een investering van circa 26 miljoen euro, maar ze loont de moeite, want vorig jaar kwamen 305.000 bezoekers naar het kleine bezoekerscentrum dat informatie over de Muur verstrekt. Het is de stad menens: de geschiedenis wordt niet uitgewist. (nieuwsblad)
Prins Bertrand de Merode dood aangetroffen in zijn appartement
Bertrand de Merode is overleden. Daarmee verliest ons land zijn meest zonderlinge prins: een man die zijn eigen naturistenvereniging oprichtte en die nog een tijdlang bedelde in de Brusselse winkelstraten. (foto PMG)
Samen Eerlijk Naakt heette de naaktvereniging die hij uit de grond stampte. Met een houten speelgoedpistool stapte hij ooit het bureau van de burgemeester van Oostende binnen, om te tonen dat de veiligheidsvoorzieningen in het stadhuis ondermaats waren. En de 30-jarige Ghanese schone waar hij begin dit jaar mee wilde trouwen, bleek een man te zijn, en een oplichter bovendien.
Met het overlijden van Bertrand de Merode (57) verliest ons land zijn meest kleurrijke prins. Hij was lid van een van de hoogste adellijke families in ons land, maar hij raakte volledig aan lager wal. Zondag werd hij dood aangetroffen in het appartementje in Oostende waar hij al jaren woonde. Het is nog onduidelijk waar hij aan gestorven is.
Bertrand de Merode mocht zich prins noemen omdat koning Albert I in 1930 naar aanleiding van de viering van 100 jaar België de hele familie de Merode de prinsenstitel had verleend. De steenrijke de Merodes stonden altijd op de voorste rij als er iets belangrijks gebeurde in ons land. De familie kreeg zelfs het koningschap aangeboden van ons land, maar dat weigerden ze. Uiteindelijk zouden de Saksen-Coburg Gothas de titel krijgen. Dankzij zijn hoge adellijke titel mocht Bertrand altijd de koning tutoyeren.
Ik ben lid van een hoog aangeschreven familie, maar zelf heb ik in mijn leven veel zwarte sneeuw gezien, zei prins Bertrand in een interview met deze krant enkele jaren terug. Na mijn echtscheiding ben ik in een depressie verzeild geraakt. Ik heb in een krot gewoond, ik heb zelfs gebedeld in de Brusselse winkelstraten. En ik was te trots om mijn familie om hulp te vragen, want ik moest mijn prinselijke imago beschermen.
De Merode ging in Oostende wonen. In de jaren 70 en 80 was hij er journalist. De laatste jaren kwam hij vooral in het nieuws met zijn bizarre plannen of mislukte amoureuze avonturen. Hij richtte zijn naturistenvereniging op omdat hij een groot voorstander was van het naaktstrand in Bredene. In 2005 liet hij weten dat hij zou gaan trouwen met een Roemeense, die hij naar eigen zeggen had gevonden dankzij een advertentie in de Koopjeskrant. De Merode nodigde alvast prinses Mathilde uit op zijn huwelijksfeest, maar daar kwam niets van in huis: de Roemeense bruid-in-spe bleek een ordinaire oplichtster.
De gevallen prins bleef teruggetrokken leven in Oostende. Sinds de dood van mijn vader krijg ik rente uit het familiefonds van de Merodes, levenslang en geïndexeerd, zei hij. Ik kan dus rentenieren. Ik schreef de laatste jaren vooral veel brieven naar staatshoofden die het niet zo nauw nemen met de mensenrechten.
De Merode bleef ondertussen ook zoeken naar de ware liefde. Eind vorig jaar kwam de melding dat de prins zijn hart had verpand aan Naomi Amoako, een 30-jarige vrouw uit Ghana. Een eerste ontmoeting tussen de twee geliefden viel in het water, want de Merodes vrouw bleek op de luchthaven van Schiphol te zijn aangehouden omdat ze 50 kilogram goud vanuit Ghana richting Nederland had proberen te smokkelen. Niet veel later was de Merodes illusie helemaal in rook opgegaan: de Ghanese ambassade vertelde de prins dat hij het slachtoffer was geworden van een georganiseerde bende.
Die vrouw bleek uiteindelijk een man te zijn, zei de Merode daarover. Maar ik hoop nog altijd dat ik ooit de vrouw van mijn leven zal vinden.
Tot een nieuw prinselijk huwelijk is het echter niet meer gekomen. Bertrand de Merode wordt vrijdag begraven in de Sint-Petrus en Pauluskerk in Oostende. (nieuwsblad )
Theater, film, tv Deze dame heeft het allemaal gedaan. Gilda De Bal is in de loop der jaren uitgegroeid tot een éminence grise onder de Vlaamse acteurs. Ze speelt Meetje in De Helaasheid der Dingen van Felix van Groeningen en op dit moment is ze druk in de weer met opnames voor de tv-reeksen De Rodenburgs en Het Goddelijke Monster. En dan is er natuurlijk nog haar eerste liefde: het theater.
Heeft Gilda De Bal nog wel de tijd om cultuur op te snuiven? Mijn werkschema is momenteel eigenlijk wat te druk om naar collega's te gaan kijken. Als alles goed gaat begin ik volgend jaar aan een nieuwe productie bij Guy Cassiers: De Man Zonder Eigenschappen van Robert Musil. Maar het eerste waar ik tijd voor wil maken is de voorstelling Onder De Vulkaan van het Toneelhuis. En ik hou ook altijd wel de kalender van het S.M.A.K. en het Museum Dr. Guislain in de gaten.'
We kennen jou van theater, film en tv. Was je als kind ook al bezeten door het podium? Ik woonde met mijn ouders in Mechelen en zij waren lid van een plaatselijk amateurgezelschap. Die kring had een jeugdafdeling en van het een kwam het ander. Daar speelde ik mijn eerste rol, toen ik twee jaar was: ik was Cupido in een of ander kerstverhaal. (lacht) Daarna heb ik als kind elk jaar bij dat gezelschap meegespeeld. Tot mijn achttiende speelde ik in amateurgezelschappen, toen ik 21 was, ging ik naar het conservatorium in Brussel en drie jaar later kreeg ik een vast contract bij de KVS. Dankzij die voorliefde voor theater zag ik ook veel theater. Daarom niet altijd even boeiend of goed theater, maar mijn interesse voor het vak groeide op die manier mateloos. Als mijn vader op zondagnamiddag moest werken, bezocht ik met mijn moeder regelmatig musea. Ik heb heel wat tentoonstellingen gezien, van Van de Woestijne tot Ensor. Nadien gingen we altijd chinees eten. Mijn moeder en ik genoten grenzeloos van die uitstappen, ik heb er erg fijne herinneringen aan.
Aan culturele input had je thuis alvast geen gebrek. Las je ook veel? Nee, ik was geen grote lezer. Integendeel zelfs. Mijn ouders vonden lezers luie kinderen. Ik heb later moeten leren dat literatuur een zegen is.
Als je een artistiek talent zou mogen kiezen, waarin zou je dan heel goed willen zijn? Zingen! Maar dan bedoel ik echt goed zingen. Daarom geen klassiek geschoolde stem, opera hoeft ook niet alhoewel, als ik Cecilia Bartoli hoor, krijg ik wel kippenvel. Jammer genoeg heb ik echt geen zangtalent. Ik zing wel thuis als ik alleen ben... zo kan ik niemand schade berokkenen. (lacht) Ik zou ook graag een instrument bespelen, piano bijvoorbeeld. Naast ons woont een dokter die klassieke gitaar speelt. Op zondagmorgen oefent hij vaak. Het is heerlijk wakker worden met klassieke gitaar in de verte.
Welke kunstdiscipline bekoort jou het meest? En welke het minst? De kunst van de taal, natuurlijk. Mensen die met woorden toveren zijn kunstenaars. En muzikanten: ik kan me helemaal verliezen in muziek. Het juiste nummer op het juiste moment brengt me in een andere wereld. Ik was vroeger zot van Motown, bijvoorbeeld. Met mimekunst heb ik dan weer niets. Elk jaar zie ik mimekunstenaars het beste van zichzelf geven op de Gentse feesten, maar het kan me niet boeien.
Welke drie kunstenaars (muzikanten, schrijvers, acteurs, schilders, enz.) vraag je mee voor een gezellig avondje tafelen? In de eerste plaats Maria Callas. Zij werd verguisd door de mensen die Renata Tebaldi aanbeden. Callas' tegenstanders vonden dat ze vals zong, maar ik vind haar geweldig. Ze deed meer dan alleen maar die onbereikbare noten halen. Zij gaf elke voorstelling een stukje van zichzelf weg. Haar noodlottige liefde voor Onassis bezorgde haar een gebroken hart. Haar leven lijkt wel een dramatische opera. Dan is er Antoni Gaudi. Ik bewonder hem omwille van zijn grenzeloze fantasie. Hij was architect, schilder, ontwerper, kunstenaar... Hij kon blijkbaar niet anders dan prachtige dingen ontwerpen. Zijn dood vond ik zo dramatisch: hij werd overreden door een tram toen hij 73 was en omdat hij er wat sjofel uitzag brachten ze hem niet naar een ziekenhuis. Twee dagen later overleed hij aan zijn verwondingen. Zo kan een scenarist het niet bedenken. En tenslotte: Hugo Claus. Omdat hij een grote woordkunstenaar was en een begenadigde geest. Zijn einde was ook zeer opzienbarend. Ik zou deze drie talenten gewoon onder elkaar laten keuvelen. Hugo stelt perfecte vragen, die ik nooit zou kunnen bedenken. Ik zou er dan gewoon stillekes bij zitten, en luisteren.
Welk cultureel-historisch moment had je live willen meemaken? In welke periode had je graag willen leven? Ik had wel graag een tijdje vertoefd in het Cuba van het begin van de twintigste eeuw, toen de Amerikanen van Havana hun speeltuin hadden gemaakt. Ik bezocht Cuba al tweemaal en Havana is nu een bouwval. De riante en ravissante huizen van toen storten in mekaar. Er is geen geld om deze ravage te stoppen. De mensen zijn er niet blij met de toestand, maar in de jaren dat de Amerikanen er waren, moet het een prachtige plek geweest zijn.
Stel dat in de hemel drie kamers gevuld zijn met kunst of met artistieke taferelen. In welke kamers zou je tot in de eeuwigheid kunnen verblijven? Zet mij maar in een kamer van Victor Horta. Met zijn meubilair, zijn servies, zijn bestek... Mooie dingen om je heen maken je leven gewoon aangenamer.
Welke Vlaamse kunstenaar verdient volgens jou een standbeeld? Geen kunstenaar! Mijn echte helden zijn en blijven de mensen van de witte sector. Het verplegend personeel op deze wereld dat nooit in de kijker staat. Maar als ik dan echt moet kiezen tussen de artiesten, hou ik heel veel van de werken van Michael Borremans. Ik zag zijn laatste tentoonstelling in het S.M.A.K. in Gent en vond die buitengewoon.
Welke artiest/kunstenaar zou je voor één dag uit de dood willen terughalen? En wat zou je hem of haar vragen? Ik zou Maria Callas terughalen, haar Norma laten zingen en hopen dat ik een kaartje op zak heb voor de eerste rij. (uit in Vlaanderen)
Hotel Mama, het nieuwe blijspel van het Echt Antwaarps Teater, is meteen ook de 100ste creatie van Ruud De Ridder. Story geeft 170 lezers en hun partner de kans om op woensdag 25 november deze unieke creatie bij te wonen.
Wil je erbij zijn? Klik dan op Wedstrijden en beantwoord daar de meerkeuzevraag en de schiftingsvraag.
De voorstelling gaat door op 25 november om 20.15 u in het Echt Antwaarps Teater, Arenbergstraat 10, 2000 Antwerpen. De winnaars zullen persoonlijk worden verwittigd per mail.
Tijdens een zachte winter zie je in de tuin wel eens de kleine, witte rozetjes verschijnen van winterpostelein. De dikke, enigszins succulente blaadjes van deze Noord-Amerikaanse wereldveroveraar zijn eetbaar, zowel rauw als gekookt. Witte winterpostelein komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika. De plant is als groente naar Europa gebracht. Tegenwoordig groeit hij in Nederland in het wild in de duinen van de Noordzeekust en in het Waddengebied, vaak onder de duindoorn.
Doorgaans bloeit witte winterpostelein aan het begin van de lente, maar soms ook al in de winter, met kleine, witte bloemetjes. Claytonia perfoliata of witte winterpostelein is goed op weg een van de meest algemene moestuinonkruiden te worden, op de voet gevolgd door zijn roze bloeiende zusje, Claytonia sibirica.
Ook in de tuin doet winterpostelein het goed als onkruidverstikkende bodembedekker onder struiken. Want de plant woekert zelfs op donkere, zure plekken waar weinig andere planten het uithouden. Voor de voorjaarssla kun je alvast enkele exemplaren van dit grappige plantje laten staan. Fraai is de bloeiwijze, een sliert je witte bloempjes dat ontspruit uit een vergroeid blaadje.
Mannen zeggen graag dat ze thuis de broek dragen, maar waarschijnlijk hebben ze deze niet zelf gekocht. Een onderzoek van het ondergoedmerk Debenhams toont aan dat mannen slechts 17 jaar van hun leven hun eigen ondergoed kopen. De rest van de tijd gebeurt dat door hun moeder en hun vrouw. Strak ondergoed is het populairst bij mannen tussen 19 en 26 jaar, daarna wordt overgeschakeld op boxershorts (tot 33 jaar) en 'y-fronts'. 
Tussen 12 en 22 november kun je in Vlaanderen de eetcultuur van gastland Turkije ontdekken: zowat overal gaan deelnemers aan de slag met het culinaire erfgoed en de keuken van Turkije. Sommige deelnemers krijgen hiervoor assistentie van een Turkse chef of culinaire gangmaker. 
Vedat Basaran is de chef van Feriye, een prestigieus restaurant aan de oevers van de Bosporus, en dé specialist van de Ottomaanse paleiskeuken. Basaran behaalde zijn,chefdiploma in Engeland.en deed nadien ervaring op in de keuken van het Çiragan Palace. Hij werkt bijna uitsluitend met seizoensgebonden producten en maakt hierbij gebruik van oude ottomaanse en zelfs Byzantijnse technieken.
De Turks-Koerdische' Musa Dagdeviren is afkomstig uit Gaziantep en dook, als lid van een bakkersfamilie, reeds als jong gastje de keuken en bakkerij in. Later specialiseerde hij zich in kebap en pide. Tijdens zijn vele reizen doorheen afgelegen dorpjes in het Turkse binnenland 
Na haar studies Geschiedenis aan de Bogazici Universiteit van Istanbul, behaalde Özge Samanci haar doctoraat culinaire geschiedenis aan het EHESS in Frankrijk. Als academica heeft ze zich gespecialiseerd in de Turks-Ottomaanse keuken. Sinds 2003 doceert ze culinaire geschiedenis aan een privé-universiteit in Istanbul. Özge is gepassioneerd door traditionele recepten en hun historische achtergrond. Aan de hand van artikels, lezingen en kook,demonstraties tracht ze de geschiedenis van gerechten en authentieke smaken te achterhalen. 
Aydin Demir groeide op in Mengen, thuishaven van een gerenommeerde koksschool, en kreeg al vroeg de kookmicrobe te pakken. Hij deed ervaring op in binnen- en buitenland, o.a. in de keuken van het Lo'ndense Ritz Carlton, alvorens chef te worden in het Konyali Restaurant in Istanbul. 
Heeft Gilda De Bal nog wel de tijd om cultuur op te snuiven?
Hotel Mama, het nieuwe blijspel van het Echt Antwaarps Teater, is meteen ook de 100ste creatie van Ruud De Ridder. Story geeft 170 lezers en hun partner de kans om op woensdag 25 november deze unieke creatie bij te wonen.
