"Als zesde verrassende coctail voor de feestdagen serveer ik de Quiwi"
Benodigdheden: 1 long drink 1 schijfje kiwi enkele rode bessen Rietjes 22 ml kiwilikeur 28 ml wodka 44 ml (versgeperst) ananassap 44 ml kiwisap 12 ml (versgeperst) citroensap Spuitwater
Hoe te maken? 1. Gooi alle ingrediënten in blender met crushed ice 2. Blend it 3. Giet in een glas 4. Giet er wat spuitwater bovenop 5. Roer 6. Serveer met rietje, een schijfje kiwi en besjes
Kerst bij arme moeders inleiding van de zes getuigenissen
Peter en Hildegarde
Geen groot feest wel veel warmte. Warme woonkamers met een kerstboom en bergen cadeautjes. Feestdis. Felverlichte winkeletalages die uitpuilen van mooie spullen. Heel verleidelijk, maar wat als je moet rondkomen met 200 per maand, of minder? Bestaat er dan zoiets als een kerstfeest? Zes moedige moeders vertellen. Ik kreeg de krop in de keel van de moedige moeders die in Nina getuigden over hun leven aan de zelfkant, hun dagelijkse strijd tegen armoede.
De eigenaars van de Limburgse keten "Different Hotels", deden alvast iets met hun krop: Ze nodigen de mama's en hun familie uit om van een onvergetelijk kerstverblijf te komen genieten in één van hun zes hotels.
Per dag breng ik een getuigenis van de zes moeders en ook de enthousiaste reactie na het reageren van de schenker.
Cynthia 28 jaar woonachtige te Mechelen, geen leefgeld. 2 kinderen: Kimberley (5) en Aron (1maand).
Verkeerde mannen en brute pech: dat is de rode draad in het leven van Cynthia uit Ghana. Een Nederlandse man die haar leerde kennen in Ghana, vroeg haar naar Nederland te komen, maar toen ze zwanger werd, ontkende hij dat hij de vader was en stuurde haar weg. Omdat ze haar ouders niet met een dikke buik onder ogen wilde komen, bleef ze in Europa. Ze kwam via een vriendin naar België, waar ze kennismaakte met een Ghanese man, die haar zwanger maakte, maar een abortus wilde omdat hij niet klaar was voor een kind. Aron werd twee maanden te vroeg geboren en moest 5 weken in het ziekenhuis blijven. Cynthia wacht nog steeds op een verblijfsvergunning. Ze heeft geen inkomen, zelfs niet van het OCMW en woont in een kamer bij 'vrienden'
Ik zoek werk. Om het even wat, als het maar een fatsoenlijke job is. Ik heb in Ghana snit en naad gedaan. De pleegmoeder van mijn dochtertje Kimberly bezorgt me elke week de jobadvertenties voor poetsvrouwen, maar telkens als ik telefoneer, hebben ze al iemand. 0 ja, ik heb al veel voorstellen gekregen om me te prostitueren, want in die kringen weten ze snel wanneer iemand aan de grond zit, maar dat kán ik niet. Ik lijd nog liever honger. Ik kan niet werken en kan ook geen vervangingsinkomen krijgen. Omdat ik geen verblijfsvergunning heb.
Via de protestantse kerk heb ik asiel aangevraagd in Brussel, maar ik kreeg te horen dat ik die aanvraag te laat had gedaan: ik had het nog tijdens de zwangerschap moeten doen en niet na de geboorte van mijn kindje. Ik leef nu in een echte papierwinkel en word van hier naar daar gestuurd, -in afwachting van een verblijfsvergunning.
Omdat ik geen geld heb, is Kimberly in een pleeggezin geplaatst. Ik zie haar enkel in het weekend. Als ze bij mij is, slapen we met z'n drieën in één bed. Overdag kijken we televisie. Ik heb geen geld voor uitstapjes of voor speelgoed. Ze vraagt me al maanden of ik iets wil kopen voor haar verjaardag in januari. Ze verveelt zich bij mij en vraagt al na een uur of ze naar haar andere mama mag gaan. Dan breekt mijn hart. Toen ik zwanger was van Aron en de vader me vroeg om abortus te plegen, weigerde ik dat.
Abortus is in mijn ogen moord. Mijn geloof laat dat niet toe. Ik had ook de pech dat Aron te vroeg geboren is. Ik moest elke dag bedelen om geld bijeen te krijgen voor het openbaar vervoer, om mijn zoontje in het ziekenhuis te kunnen bezoeken. Soms had ik niet genoeg geld en kon ik niet gaan. Het OCMW betaalde gelukkig wel mijn ziekenhuis- en doktersrekeningen. De kosten voor een prematuurtje lopen hoog op. Ik wilde borstvoeding geven, maar dat kan niet omdat hij in het ziekenhuis sonde- en flesvoeding heeft gekregen. Nu wil hij niet meer bij mij drinken. Dus ben ik verplicht om dure flesvoeding te kopen.
Kinderkleding en eten krijg ik via Moeders voor Moeders. Ik heb een dak boven mijn hoofd, maar dat is dan ook alles. Sinds ik in Belgie ben, vier ik geen kerstmis meer. (huilend) Wat is er te vieren? Ik heb niets en niemand. Ik heb geen familie, vrienden, geen boom,geen cadeautjes. In Ghana ging ik vroeger weg met vrienden. We maakten de hele avond en dag plezier. ooit hoop ik weer zo kerst te vieren, maar dat zal niet in Ghana zijn.
Mijn familie schaamt zich voor me. Ik schaam me voor mezelf. Mijn grootste angst is dat ze me op een dag terug sturen omdat ik niet voor mijn kinderen kan zorgen. Maar hier krijg ik nog één keer per week een voedselpakket en ginder niet. En je kunt je de schande niet voorstellen van een Ghanese vrouw die twee kinderen heeft van twee mannen, waaronder één halfbloedje.
Hoteliers schenkt kerstdiner en overnachting, Cynthia reageert enthousiast.
Zelfs bij de meest bourgondische maaltijden mag water niet ontbreken. Water helpt scherpe smaken te neutraliseren, copieuze gerechten te verteren, en is bovendien ook heel decoratief.
Vier toffe tafeltips met water in een feestelijke hoofdrol...
Koele karaf Tijdens een feestmenu worden de wijnen doorgaans met veel omhaal gepresenteerd, maar ook het water bij de maaltijd verdient de nodige aandacht. Spendeer geen klein fortuin aan speciale flessenwaters met ronkende namen: het lekkerste water stroomt gewoon uit de keukenkraan.
Plaats een mooie karaf of een sierlijke fles met gekoeld drinkwater op tafel, en voeg muntblaadjes, schijfjes citroen en ijsblokjes toe voor een feestelijke toets. Zorg dat elke disgenoot naast de juiste wijnglazen ook een waterglas naast zijn of haar bord heeft staan, en schenk geregeld bij: je gasten zullen je dankbaar zijn dat je hun kater binnen de perken hebt gehouden.
Drijvend boeket Een klassieke bloementuil in een vaas neemt veel plaats in op tafel. Een typisch bloemstuk in kerstsfeer komt vaak wat gekunsteld over. Maar met drijvende bloemen in een waterbad oogst je vast de bewonderende blikken van je tafelgenoten. Kies bij voorkeur dikke, volle bloemen.
Vul een glazen bokaal met water en laat de bloemen op het water drijven. Je drijvend boeket wordt nog romantischer als je er ook een handvol decoratieve glazen parels aan toevoegt, verkrijgbaar in de bloemenwinkel. Met een paar druppeltjes kleurvloeistof geef je zelfs het water in de bokaal een feestelijk tintje.
Ijzige drankjes Schenk het aperitief of het digestief in verrassende ijsglaasjes. Ze kosten niets, ogen bijzonder aantrekkelijk en besparen je achteraf een hoop afwas. Ijsglaasjes maak je met behulp van een kunststof vorm, die je vindt in gespecialiseerde horecazaken, maar het kan ook met behulp van twee plastic bekertjes van verschillende grootte.
Vul beide bekers tot de rand met water en plaats ze in elkaar. Kleef een stukje plakband op de bovenrand, zodat de bekers mooi op hun plaats blijven. Na vier uur in de diepvries zijn je ijsglazen klaar voor gebruik. Voeg een paar druppels kleurstof toe aan het water voor een bijzonder effect.
Vuile vingers Van rauwe vis of schaal- en schelpdieren gaan je handen ruiken, en die geur krijg je met een servet moeilijk weg. Plaats vingerkommetjes met lauwwarm water en kruidenblaadjes of een schijfje citroen op tafel, zodat je gasten hun handen kunnen verfrissen.
Volgens de regels van de etiquette worden vingerkommetjes na het hoofdgerecht en voor het dessert aangeboden, links van de gasten, maar niets belet je om de kommetjes ook tijdens de maaltijd op tafel te zetten. Net als in de Aziatische restaurants kan je je gasten na de maaltijd ook een vochtige, hete handdoek geven. Maak de handdoeken nat en leg ze even in de microgolfoven .
Jij en je partner zitten elkaar regelmatig in de haren, al kunnen jullie elkaar niet missen. De discussies lopen hoog op en noch de één, noch de ander geeft een duimbreedte toe. Totdat je merkt dat je vergeten bent, waarover het eigenlijk allemaal ging. Het leven is te kort, Tweeling, om dat met ruzie door te brengen. Maak het gezellig en praat de kwestie uit onder een gezellig dineetje.
Vlaming start feest met soep, Waal verkiest foie gras
Champagne blijft dé feestdrank bij uitstek voor zowel Vlamingen als Walen.
Qua voorgerecht verschillen de smaken echter. Zo eet een meerderheid van de Vlamingen (39 procent) met Kerstmis het liefst soep, terwijl bijna de helft van de Franstalige Belgen (43 procent) foie gras verkiest. Dat blijkt uit een enquête van Carrefour en GB waaraan 7.000 mensen deelnamen.
Drank Zeven op de tien Belgen trekt met Kerstmis een fles champagne of schuimwijn open. Dat is zo bij zowel Vlamingen als Walen. Wat het voor-, hoofd- en nagerecht betreft, zijn er echter duidelijke regionale verschillen.
Soep en foie gras De Vlaming blijft trouw aan soep (39 procent), terwijl in Wallonië amper één op vijf (17 procent) soep op het menu zet. Ongeveer 42 procent van de Franstalige respondenten kiest voor foie gras als voorgerecht, tegenover 7 procent van de Nederlandstalige.
Hoofdgerechten De top drie van de hoofdgerechten verschilt lichtjes per landsgedeelte. In Franstalig België staat kalkoen (24 procent) op de eerste plaats, ruim voor traditioneel wild (20 procent) en vleesfondue, steengrill en/of gourmet (15 procent). In Vlaanderen verschilt de volgorde: vleesfondue, steengrill en/of gourmet staan op één met 27 procent. Daarna volgen kalkoen (21 procent) en wild (13 procent).
Dessert Uit de bevraging blijkt ook dat Franstaligen veel meer kaas op hun menukaart zetten en dat de kerststronk overal het favoriete dessert blijft. In Wallonië scoort vooral de variant met ijs goed, in Vlaanderen gaat de voorkeur vooral naar de traditionele kerststronk en andere patisserie.
Budget Wat het budget betreft dat Belgen aan een feestdis per persoon spenderen, zijn er geen regionale verschillen. Het gemiddelde budget voor het menu (exclusief drank) bevindt zich voor 73 procent van de respondenten tussen 10 en 25 euro. Slechts 22 procent geeft meer uit.
Geschenken En voor een kerstgeschenk betaalt 7 procent minder dan 10 euro per geschenk, 29 procent geeft tussen 11 en 25 euro uit, 42 procent tussen de 26 en 50 euro en 14 procent tussen 51 en 75 euro.belga/sam
"Als vijfde verrassende fruitcoctail voor de feestdagen serveer ik de Powhiri"
Benodigdheden: Longdrink 2 rietjes 2 schijfjes limoen 1 schijfje kiwi ½ kiwi (geschild) 1 theelepel honing Fanta of sinaasappelsap met spuitwater
Hoe te maken? 1. Koel de longdrink 2. Muddle de halve kiwi met honing in het glas 3. Voeg crushed ice toe 4. Roer 5. Voeg fanta toe 6. Voeg meer ijs toe 7. Werk af met de schijfjes limoen en kiwi
Philip Vertriest wordt de nieuwe directeur van basisschool Pienter.
Dit kereltje was toen nog een kleine doenderik, een deugniet enerzijds maar wel een lief bazeke anderzijds. Inmiddels een rijpe dertiger.
Philip, rasechte Kuurnenaar is momenteel nog voor één dag onderwijzer in de Centrumschool te Kuurne. Hij was Koning Ezel van 2001 tot 2003. Werkte ook een tijdlang als reporter voor de krant het nieuwsblad.
Hij heeft de pen ter hand genomen en van het prille begin van zijn kinderjaren in de centrumschool tot op heden op papier gezet.
Het was september 1981. Als (toen nog brilloze) knul van een jaar of 5 sleurde ik mijn eerste boekentas binnen in het eerste leerjaar van meester Marnic Sabbe. We hadden het plan goed bestudeerd op de keukentafel. Goed je best doen, 'flink' leren lezen en schrijven en je potlood goed vasthouden. De tafels van vermenigvuldiging op poten zetten en dan de trappen van vergelijking nemen naar boven. Leren dat het meervoud van cijfer plots cijferen wordt en schatten je niet per sé rijk hoeft te maken. Na 6 jaar en een goed rapport de school uitzwaaien. Om daarna nooit meer terug te keren. Dát was het plan.
Aanvankelijk liep alles zoals we hadden uitgedokterd. Het eerste leerjaar verliep rimpelloos. Een kleine worsteling met de potloodgreep niet te na gesproken. Na het communiefeest en een lange vakantie kwam ik onder de vleugels terecht van juf Marleen Vercruysse (en eventjes Johan Mesdag!). Daarna volgden juf Chantal Desmet in het derde, meester Johan Bossuyt in het vierde en meester Claude Verhelst in 't vijfde. Het slotoffensief kwam van meester Feliciën Decaluwé in 't zesde waar we onze militaire dienstplicht vervulden als 12-jarigen in de kazerne van Spa. We zwaaiden af als stoere 12-jarigen en wuifden directeur Roger Handekyn vaarwel. Enkel ons rijbewijs kregen we niet mee.
De plannen werden opgerold en in de kast opgeborgen. De missie leek volbracht. Ik werd actief in de Scouts en nam later leiding op in verschillende jeugdverenigingen. Van daaruit groeide het idee om naar de Normaalschool te stappen. Drie prachtige jaren waren het. Proeven van de vrijheid, maar ondertussen toch hard werken om een 'goeie meester' te kunnen worden.
Na de normaalschool stapte ik niet meteen het onderwijs in. Ik ging solliciteren bij de toenmalige BBL (nu ING) en kon er meteen aan de slag. Alleen begon er vanaf toen iets te knagen. Enkele maanden later rinkelde de telefoon. Een pijnlijke knie speelde een juf uit de Boudewijnschool parten en men vond geen vervanger. Ik aarzelde niet en besloot opnieuw het onderwijs in te stappen. Een beslissing waar ik nooit spijt van zou krijgen.
Enkele maanden en een grote vakantie later rolde ik de Centrumschool binnen. De meeste juffen en meesters die ik als kind trotseerde liep ik opnieuw tegen het lijf. Het keukentafelplan werd inderhaast bijgestuurd en Gasthuisstraat 30 werd de nieuwe heimat. 9 toffe jaren werden het. In de gangen waaide een gezonde teamgeest, en werden talloze activiteiten georganiseerd. Er werd gelachen en keihard gewerkt.
Na 9 jaar voel ik dat ik zelf ook een plan wil maken. Een plan waaraan een heel team kan werken. Een plan dat ervoor zorgt dat élk kind zich goed voelt in de school. Dat het zich binnen zijn eigen mogelijkheden kan ontplooien op de meest optimale manier. Een bouwplan ook voor een 'zorgzaam' team, dat openstaat voor nieuwe ideeën en zijn klasramen wagenwijd opengooit. Waar wordt gelachen en ...
Nu eerst nog afscheid nemen. Alhoewel. De Centrumschool ligt op mijn route van huis naar Pienter en nergens staan de deuren er zo open als daar. De frisse wind waait er altijd binnen ... Een ongetwijfeld 'tot weerziens'. En dank voor alles wat ik de voorbije jaren mocht leren van collega's, directies, onderhoudsmensen, ouders en vooral. .. alle fantastische kinderen die ik in klas mocht hebben.
Philip, we wensen je veel succes met je nieuwe loopbaan!
Een groene kerst wordt het sowieso, maar het kan nog veel groener. Hoe kan je er tijdens de feestdagen voor zorgen dat ook jij je steentje bijdraagt voor een beter milieu en een betere wereld?
Herbruikbare tassen kunnen verpakking vervangen. Kerstverlichting zuipt energie. Kies voor energiezuinige lichtjes.
Kies voor bio-vlees als vlees echt een must is.
* Kaartjes
Nog lang niet uitgestorven en zeer gewaardeerd: de kerstkaarten. Via Unicef ('Elke kaart redt een kind'), Amnesty International, SOS Kinderdorpen of Greenpeace kan je hele toffe kaartjes kopen én steun je een goed doel. Deze kaartjes zijn meestal ook gemaakt van gerecycleerd papier, waarmee je ook het milieu een dienst bewijst. Drie vliegen in één klap. E-cards kunnen natuurlijk ook.
* Inpakpapier Leuk, maar niet absoluut noodzakelijk. Wil je het cadeau echt verpakken, koop dan gerecycleerd inpakpapier of gebruik oude kranten. Ook herbruikbare tassen kunnen het cadeau aan het zicht onttrekken, én kunnen daarna nog eens gebruikt worden.
* Diensten Diensten aanbieden is een erg groene manier om cadeautjes te geven. Massage, pedicure, babysitten, strijken, tassen dragen bij het shoppen; al dan niet zelf: het is origineel en meestal erg gewaardeerd.
* Fair trade De eerlijke handel breidt zich elk jaar uit, en alle kleine beetje helpen. Koffie en chocolade zijn de meest bekende producten, maar ook wijn, thee, suiker, confituur en allerhande koekjes zijn te koop naast kaarsen, vazen, t-shirts, servies, kalenders of keukenschorten. In de Oxfam-wereldwinkels zijn ook cadeaumanden te koop.
De kerstster afkomstig uit Midden-Amerika en Mexico
Volgens een oude legende van de Azteken vindt de plant met de felrode schutbladen zijn oorsprong in een tragische liefdesgeschiedenis. Uit de bloeddruppels van het gebroken hart van een Aztekengodin groeide de kerstster. De Azteken apprecieerden de plant, die het tropische hoogland in de korte winterdagen siert, eerder om praktische redenen dan om zijn louter decoratieve waarde. In hun taal noemden ze de kerstster Cuetlaxochitl. Uit de schutbladen trokken zij een rood pigment dat werd gebruikt om textiel en cosmetica te kleuren. Het melkachtige sap van de kerstster werd verwerkt tot een koortswerend medicijn.
In het subtropische klimaat van haar thuisland groeit de kerstster in struikvorm en kan deze tot vier meter hoog worden. Het was deze vorm die ervoor zorgde dat Joel Poinsett rond 1828 viel voor de charme van de wilde kerstster. Poinsett, ambassadeur in Mexico voor de V.S., arts en gedreven botanicus, nam de kerstster mee naar huis. Om hem te eren werd de plant naar hem genoemd: poinsettia. Meer zelfs, in de V.S. vieren ze al sinds het midden van de 18de eeuw Poinsettia Day, op 12 december, de sterfdag van Poinsett. De mensen geven elkaar dan kerststerren een fijne gewoonte die ook in Europa almaar aan populariteit wint.
Europa maakte pas aan het begin van de 19de eeuw kennis met de opvallende winterbloeier. In 1804 viel de felrode plant natuurkenner Alexander von Humboldt op en hij nam de kerstster mee naar huis na een reis door Amerika. In Berlijn werd ze in 1833 gecatalogiseerd onder de botanische naam Euphorbia pulcherrima, de mooiste onder de euphorbias, door botanist Carl Ludwig Willdenow. Volgens een document in het Willdenow herbarium werd de kerstster in 1834 beschreven door Johann Friedrich Klotzsch, dokter, chemicus en conservator bij het Botanisch Museum in Berlijn.
Een ster zowel in een boeket als in een bloempot. De Duitser Paul Ecke, die naar Amerika emigreerde, begon in het begin van de 20ste eeuw met de marketing van de kerstster het was meteen het begin van een succesrijke wereldomvattende carrière. Ecke was gefascineerd door de rode planten die in het wild groeiden rondom zijn boerderij in Californië, en hij begon zich toe te leggen op de teelt ervan. Hij boekte initieel succes met vers afgesneden twijgen van de kerstster, die hij op de markt bracht als kerstplanten. Zijn zoon, Paul Jr., verkocht ze tijdens de kerstperiode in belangrijke verkooppunten op Sunset en Hollywood Boulevard in Los Angeles. Een geboorteplaats een wereldster waardig Zo begon de carrière van de kerstster op de plaats waar de sterren van het witte doek hun naam vereeuwigd zien in de Walk of Fame.
Aangemoedigd door het succes in Hollywood ging Ecke verder met de teelt van poinsettias. Op zijn boerderij in Zuid-Californië kweekte hij poinsettiaplanten op grote velden die vervolgens als snijbloemen verkocht werden via bloemisten over het hele land. De productie van snijbloemen werd later grotendeels vervangen door de kweek van potplanten. Het is dankzij geslaagde verdere kweekprocedés in Duitsland, rond 1950, dat de kerstster nu kan overleven in een verwarmde kamer, wat aanvankelijk niet het geval was.
Moderne teelt van de kerstster. Met haar grote, kleurrijke schutbladeren is de kerstster wereldwijd veruit de populairste potplant. Poinsettias zijn gewoon onmisbaar geworden in de aanloop naar de kerstperiode en tijdens de kerstdagen. Ze doen het altijd goed - in verschillende afmetingen, alsstruikje of als hoogstam als decoratie of als geschenk.
De kerstster is overal ter wereld graag gezien we kunnen haar dan ook terecht een ster noemen. Vandaag de dag triomfeert ze in meer dan 100 variëteiten, in alsmaar meer kleurschakeringen, vormen en afmetingen en in talloze decoratieve verschijningsvormen. En het mooist van al... Het einde van haar glansrijke carrière is nog lang niet in zicht!
De definitie van jouw sterrenteken is: Een blanke pit in een ruwe bolster. Stier komt harder over dan hij/zij dat bedoelt. Mensen moeten nu eenmaal wat dieper graven om jouw gevoelige kant te ontdekken. Het één en ander heeft te maken met die diep ingewortelde verlegenheid van jou. Toch is het net die bedeesde charme die iedereen voor je inneemt.
Een cadeau geven is een kunst... er eentje krijgen ook!
Sinterklaas, kerst, Nieuwjaar... alles ademt cadeautjes en spoort aan tot kopen...
of moeten we zeggen tot verkopen... op e-Bay als een geschenk ons niet helemaal aanstaat... Maar het is ook en vooral een optimale gelegenheid om met je gezin na te gaan wat "schenken" en "ontvangen" precies betekenen...
We vragen het aan Marijke Bisschop, psycholoog. Wat is voor jou de eerste betekenis van een cadeau, een geschenk? Iemand iets geven, iets schenken, is een heuse kunst. Het is net hetzelfde als zeggen: Ik heb aan jou gedacht! Ik wil je hiermee plezieren!
Maar wat als je cadeau niet bijzonder goed gekozen blijkt te zijn? Wat als tante aan haar neefje iets geeft dat hij helemaal niet leuk vindt? Het absolute uitgangspunt blijft steeds: een cadeau is iets wat je krijgt, je ontvangt het en het is van jou! Je doet ermee wat jij wil!
Principe 2: het werd je gegeven om je een plezier te doen, niet om je ongelukkig te maken!
Principe 3: ouders moeten hun kinderen leren Dank u! zeggen... Niet makkelijk om deze boodschap over te brengen bij de allerkleinsten die het soms knap lastig hebben om hun ontgoocheling te verbergen! Het is dan aan jou om aan je kind duidelijk te maken: Tante heeft moeite gedaan om voor jou een geschenk uit te zoeken. Als je 't niet zo'n leuk cadeau vindt, moet je dat niet meteen zeggen, dat zou haar ongelukkig maken. Het is belangrijk dat je haar bedankt omdat ze met zoveel goede bedoelingen en liefde een geschenk voor jou heeft uitgekozen. Kinderen moeten leren om de intentie naar waarde te schatten...
"Als vierde verrassende fruitcoctail voor de feestdagen serveer ik dePearl Diving"
Benodigdheden 1 martiniglas 8 witte druiven 20 ml hazelnootsiroop 20 ml limoensap 30 ml appelsap Snoepparels
Hoe te maken? 1. muddle de druiven in een mengbeker 2. voeg de siroop en sappen toe 3. voeg ijsblokjes toe 4. shake it! 5. fine strain: giet het mengsel door een strainer en een zeefje in een gekoeld martiniglas 6. werk af met enkele parels op de bodem van het glas
Tongschraper op de kop van een tandenborstel, zoals bij Oral B Cross Action.
Vele mensen blijken hun tanden niet goed te poetsen: te weinig, te kort en vooral niet in de juiste volgorde. Maar wat is de juiste volgorde? Dit:
1) Binnenvlakken onder 2) Binnenvlakken boven 3) Buitenvlakken onder 4) Buitenvlakken boven 5) Binnenvlakken voorste tanden 6) Buitenvlakken voorste tanden 7) Kauwvlakken
Methode per gebied Het idee achter de volgorde is dat je geen enkel plekje vergeet. Hoe vaker je het volgt, hoe gemakkelijker het zal gaan. Om alle stukken goed te poetsen, moet je 6 minuten (manueel) of 2 minuten (elektrisch) poetsen. Elk gebied in de mond vraagt ook een aangepaste poetsmethode.
Voor de binnenvlakken en buitenvlakken plaats je de tandenborstel een beetje schuin tegen het tandvlees. Poetsen doe je met kleine cirkelvormige bewegingen. De grootste fout bij de voorste tanden is dat mensen 'horizontaal' poetsen (van rechts naar links en terug), in plaats van vertikaal. Ook hier zijn cirkelvormige bewegingen aan te raden. Het 'schrobben' mag dan weer volop op kauwvlakken.
Flossen én tong schrapen Om alle etensresten te verwijderen is ook flossen aangeraden. Het vermindert de kans op vieze geurtjes aanzienlijk én je tanden blijven gezond. Ook het schrobben van de tong is aangeraden om een slechte adem te vermijden. Dat kan heel simpel door de tong te borstelen, of door de tongschraper te gebruiken die je nu op de kop van veel tandenborstels vindt.edp
Het Offerfeest, of feest van Ibrahiem of Schapenfeest, is het belangrijkste feest van de islam.
Het duurt drie dagen en wordt gevierd vanaf de 10e dag van de 12e maand van de islamitische kalender.
In 2007 vieren wereldwijd de meeste moslims, waaronder veel Turken, het Offerfeest op 20 december. Anderen al een dag eerder op 19 december (gelijk met Mekka, Saudie-Arabië).
Dus op de eerste dag van het Offerfeest slacht iedere moslim die er geld voor heeft een schaap, of geit, koe, os, buffel of kameel. Dit gebeurd meestal in het dorp waar de man geboren is. Het vlees wordt in drie stukken verdeeld. Een deel is voor de familie, een deel is voor de buren of vrienden en een deel is voor de armen.
Naast het delen, wat een belangrijk gebruik is in de islam, is het zich overgeven aan Allah en het willen zijn als Ibrahiem heel belangrijk bij het vieren van het Offerfeest.
Pubers bepalen thuis naar welk televisieprogramma wordt gekeken.
Volgens een onderzoek van televisieaanbieder UPC geven bijna alle ouders toe dat kinderen de macht over de afstandsbediening hebben.
In heel Europa zijn bijna zesduizend mensen ondervraagd. Blijkt dat zeven op de tien kinderen die ouder dan twaalf jaar zijn een televisie op hun slaapkamer hebben. Voor ouders blijkt dit geen probleem te zijn. Slechts weinig ouders maken zich zorgen over de programma's die hun kroost kijkt.
De helft van de kinderen zit dagelijks anderhalf tot drie uur voor de beeldbuis. Volgens UPC wordt het televisiekijken met de paplepel ingegoten. Een op de vijf kinderen wordt vanaf het eerste levensjaar voor de tv gezet. Is de tweede verjaardag gevierd, dan laat 62 procent van de ouders het televisiekijken toe.novum/jv
Gezondheidstips
