Ik ben Godijn Robert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Roberto.
Ik ben een man en woon in Brakel Everbeek(boven) (België) en mijn beroep is pré pensioen.
Ik ben geboren op 11/06/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tuinieren,klussen,lezen,reizen,internet.
Everbeek, blijft me boeien,het verleden,he
Verhalen,activiteiten, Everbeek,blijft ons facineren. Het is een mooi, rustig dorp op taalgrens in de mooie Vlaamse Ardennen,het frans is hier nooit ver af.
Deze site gaat over het dagelijks leven,vroeger en nu.
Vroege herinneringen, verhalen,merkwaardige figuren,gebeurtenissen.
U kunt er ook aankondigingen voor een plaatselijke festiviteit op plaatsen.
Uw mening geven, zelf een verhaal aan toevoegen.
Kortom dit is de site van en voor Everbeek!
05-01-2012
Kerst en Nieuwjaarskaarten
06-01-2012 Het was terug kerst -en nieuwjaarskaarten tijd. Ieder jaar opnieuw schrijven we onze vrienden aan of schrijven onze vrienden ons aan, in België en de rest van deze aardbol. Ieder jaar opnieuw wachten we tot de komst van de postbode, en telkens opnieuw zijn we benieuwd wie er een kaarje schrijft en terugschrijft. Ieder jaar opnieuw doet het deugd dat we met zoveel mensen in de rest van de wereld, contact hebben. Mensen die als het past bij ons te gast zijn of wij bij hen. Het is werkelijk schitterend als men kan zeggen, ik ga naar ... - bijv. Swentiebold (dat oord bestaat echt! Clousseau heeft dat niet uitgevonden!) - en ik heb daar vrienden en die zullen mij hun gastvrijheid aanbieden en als vriend des huizes ontvangen.
Amerika, Rusland, Roemenië, Letland, Oekraïne en Hongarije zijn het meest vertegenwoordigd, naast de vele kaarten van onze Belgische vrienden, natuurlijk.
Postzegels uit alle landen, de mooiste omslag en postzegels kwamen uit Rusland (de blauwe).
Een uit Kocsola-Hongarije, een uit Berezan-Ukraïne, eentje uit Zilupe-Letland, en eentje uit Akasztó-Hongarije.
Eentje uit Taganrog-Rostov Oblast-Rusland, eentje uit Riga-Letland, en nog eentje uit Riga.
Uit Kocsola-Tolna-Hongarije en een zelfgemaakte, knappe uit de buurt van Oudenaarde.Proficiat de 4Ske's.
Bron: Eigen foto's en eigen archief - Tekst:Roberto.
01/11/011 De herfst nodigt ieder jaar uit tot het maken van mooie, kleurrijke foto's. Op een zonnige herfstdag, kriebelt het, dan en ga ik steeds op stap met de camera in aanslag. Men moet echt niet ver gaan om een mooi onderwerp te vinden, hier is het resultaat van een halfuurtje foto's maken.
Rijpe mispels, een lekkernij en een caloriebom!
De mispelaar in herfsttooi.
Prachtige hagebeuk.
De hulst, zoals ieder jaar rijkelijk voorzien van zijn rode vruchten.
De hulst.
Groen, bruin, geel. De Canadese esdoorn, de paardekastanje en de zilverberk in hersftkleuren.
Vooraan, de hazelaar, daar achter de notelaar en de zilverberk. Bovenstaande foto's zijn rond het huis gemaakt.
De koeien in de Poerensberg hebben hun wintermantel aan.
Stilleven.
De els in een kleurenpracht.
Deze vier foto's zijn van de Poerensberg.
De poort naar het Hayebos.
De Scheven Hoek, koestert zich in de herfstzon.
Het pad dat naar de Liviere leidt.
Zonder woorden.
D'haye uit een zeer laag zichtpunt.
Wat ziet men door de twijgen heen?
De linde van de St Jozefs kapel.
De St Jozefs kapel staat er tegenwoordig overwoekerd bij, dat heeft ook zijn charmes. Maar ik denk dat het eerder bij gebrek aan bezoekers is. Laatste volledige restauratie of opknapbeurt? 1964! Door de schrijver van deze tekst! Bemerk de kleuren van de linde langs deze zijde.
De St Jozef kapel.
En nog een mooi tafereel, blik over de Doensberg met in de achtergrond de Verrebeek molen. Foto's en tekst: Roberto.
24/10/011 Teruggevonden oude flyer, uit de tijd dat Everbeek nog leefde, aldus sprak Marcel. Interesant document van een event die jaarlijks plaats vondt in Everbeek, Marcel Van Snick en Pros Broeckaert waren toen de motors achter de talrijke eventen die ze toen organiseerden. Interesant op dit document zijn de vermelde personen en handelsondernemingen.
10/10/011 Onlangs kwam ik in het bezit van een aantal foto's van de Bevrijdingsstoet die hier in Everbeek-boven werd georganiseerd naar aanleiding van het einde van WW2. Deze foto's dateren waarschijnlijk uit het jaar 1945. Ook in de aangrenzende dorpen werden dergelijke stoeten georganiseerd. Heel juist weet ik het niet, ik persoonlijk herken een aantal personen, mijn vraag is aan iedereen die iemand van zijn familie, vader, moeder, broer zus enz. herkent op deze foto's , gelieve het mij te laten weten dan worden de namen bij de foto's geplaatst. Geef toe dat wordt een mooie souvenir voor iedereen die iemand van verwantschap op deze reeks staan heeft. Schrijf of mail me met de vermelding van het foto nr. en dan van links naar rechts en boven en onderste rij. Mijn e-mail adres: godijn.robert@pandora.be
Foto Nr 1 Bovenste rij: 1e links Van De Wattijne Lucien, daar naast Godijn Germaine. Onderaan: 2e van links Carbonel Ghislaine.
Foto Nr 2 Onderaan man in het zwart: Coeck Henri.
Foto Nr 3
Foto Nr 4
Foto Nr 5
Foto Nr 6
Foto Nr 7
Foto Nr 8
Foto Nr 9 Clement Van Ongevalle ment de paarden.
Foto Nr 10
Foto Nr 11 Linkse ruiter: Georges Van Asche.
Foto Nr 12
Foto Nr 13 Uiterst rechts, vooraan; De Koninck Raymond.
Foto Nr 14 Vlr. Clement van Ongevalle, uiterst rechts Georges Van Helleputte.
Foto Nr 15
Foto Nr 16
Foto Nr 17 Dame met het kind: Roman Martha. Achteraan: uiterst links vrouw met hoed en witte veer, Van De Wattijne Cordula, mijn grootmoeder.
Foto Nr 18 Aan de stick van deze zelfgebouwde P-51 Mustang, Albert Van Den Hoeke, de soldaat is waarschijnlijk Spitaels Gerard.
Foto Nr 19 Uiterst rechts; De Beck Albert.
Foto Nr 20 Foto Nr 21 Rechts, 2e met ronde muts, Wangermez Robert, 5e, vooraan Halliez Michel, daarnaast, 8e, Godijn Michel.
Zonder enige twijfel, onze " Muizer", oud -wielrenner , ex-burgemeester Roger Ghijselinck. Foto Nr 21
09/10/011 Sinds vorige week staat onze kerk ingepakt. Onze kerk werd opgetrokken door de bewoners van Everbeek-boven in het jaar 1868. In de periode 1967/68 werd onze kerk reeds volledig opgekallefaterd. In 1968 werd het 100-jarig bestaan van onze kerk uitbundig gevierd met een mooie stoet en alles erop en eraan gedurende 2 dagen. Maar nu na zoveel jaren was er terug nood aan een grote herstelling. Het kruis en de haan worden nu volledig vernieuwd, de vorige haan had na zovele draaibewegingen er in 1997 de brui aangegeven en sindsdien leven we zonder windhaan en zonder windaanduiding, heeft u er iets van gemerkt? Al hoewel ik vermoed dat er hier en daar wel eentje losloopt die toch het Noorden kwijt is. De werken zullen in de eerste fase ongeveer 140 werkdagen duren en zullen 360.000 Euro kosten. Dit weekend ben ik een paar foto's onder een dreigende hemel gaan nemen. We beginnen aan de vroegere pastorij, nu een bed en breakfast en gaan zo links volledig de kerk rond. Terwijl ik de foto's aan het maken was, moest ik steeds aan Jacques Brel denken en zij wondermooi liedje, "Le plat pays qui est le mien" . Werkelijk met dit eerste herfstweer, mooier kon ik het niet omschrijven.
23/09/2011 Onlangs, was ik opnieuw in Hongarije en mijn vriend Janos nodigde mij uit om samen naar de plaatselijke stokerij te gaan om pálinka te stoken, zoiets moet men mij geen tweemaal vragen, zo een aanbod krijgt men niet elke dag, dus hier volgt een fotoverslag van die dag.
Pálinka, dit magisch woord doet iedere Hongaar glimlachen! De godendrank bij uitstek en dan nog van eigen vruchten - dit verklaart de vele boomgaarden met pruimen, op den buiten, rond de huizen -, wie een pálinka weigert - die een Hongaar ten teken van vriendschap aanbiedt - die heeft het verknald, men neemt u niet als een echte man.
Pálinka, tussen haakjes, is +-52° sterk. De echte zelf gestookte (házi pálinka - vooral nog gestookt in Transsylvanië) is inderdaad zo sterk. In de winkel kan men soorten kopen die minder zwaar zijn. En men drinkt dat met veel eerbied! En soms als aperitief..... De glazen vol, effe tegen mekaar drukken voor de vriendschap en dan op de vriendschap, alles in een keer binnenslaan, zonder verpinken uiteraard, want anders is men een watje. "egészségédre= op uw gezondheid". Pálinka komt voor in verscheidene smaken naargelang het fruit waarvan het gemaakt is. Soms wordt dit spul gemaakt zonder fruit te gebruiken.....niet te pruimen! Őszibarack pálinka = perziken pálinka; szilva pálinka = pruimen pálinka; körte pálinka = peren pálinka enz. dit zijn wel de meest bekende.
Vroeger werd er aan huis gestookt met een rijdende alembic, nu sinds de EU was dat verboden en dus moest men naar een gemachtigd stoker, (ja die mannen in Brussel denken aan alles-in Belgenland is dit ook absoluut verboden..), alles netjes gereglementeerd en volgens het boekje, en zo gaan al die mooie streekprodukten verloren en eten en drinken we eenheidsworst uit een groot concern. Denk maar aan de Calvados, vroeger in Normandië kon men dit lekker spul in ieder dorp kopen, een lekker stuk spek van bij de boer, kan ook niet meer, moet uit slachthuis komen, enz., spijtig! Door een recente Hongaare wet mag men nu maximaal 50 liter zelf thuis stoken (of laten stoken), mits een aangifte, d.w.z. het betalen van accijns. Er zijn nu zelfs ministookinstallaties te koop........
De kleine blauwe pruimensoort, die in Hongarije voor ieder huis en in vele boomgaarden
staat, van dit soort bekomt men de pálinka Szilva pálinka in dit geval.
De afgevallen pruimen worden gemalen en in een groot vat bewaard, waar een spontane gisting ontstaat. Let op de pruimen worden niet geplukt, iedere dag oprapen, pletten en bij het vorige voegen.
Laci, is verantwoordelijk voor het transport, dus hij verdeelt alles over de vaten.
Vader Janos houd een oogje in het zeil en krijgt er voorwaar dorst van: egészségédre, Janos!
Deze is voor een specialeke, cseresznye pálinka.
Terri, houdt een oogje in het zeil en ziet dat het goed is.
Ondertussen is er tussen de teckel "Lady" en kater "Boris" iets mooi gegroeid. Enfin we wijken af, we waren toch bezig met de pálinka.
Alles keurig vastgesjord en weg zijn we, ik volg met eigen wagen want dat stookproces neemt ongeveer 5 uur in beslag, en dus speel ik op zeker, in die 5 uur moet er af en toe eens geproefd worden en natuurlijk van alles besproken worden bij... ja ja, een pálinka!
Aankomst in de stokerij.
De stookmeester neemt even poolshoogte.
De most wordt uit de vaten gezogen met die dikke witte leiding, en dan wordt de linkse ketel met de most geladen, het goedje komt aan de kook en verdampt en gaat dan via 2 distileerkolommen naar de volgende (rechtse) ketel waar het nogmaals wordt gestookt.
Hier de twee distileerkolommen.
Druk overleg tussen Janos, de brouwmeester en de baas van de zaak.
Ter voorkoming van eventuele fraude wordt heel de installatie door de accijnzen verzegeld, zie die plastieken rolletjes met een strip eraan waar een volgnr. opstaat. Iedereen heeft recht op een aantal liters (50) per persoon, maar geloof me, er staan op deze momenten veel familieleden op uit hun graf.
Nog een voorbeeld van verzegeling, die witte rolletjes met groene stip.
Janos, denkt diep na en is ongeduldig, hij wil zo vlug mogelijk de kwaliteit van zijn pálinka weten.
Officiële meter, hiermee wordt gecontroleerd hoeveel liter deze installatie produceert. De accijnzen willen ook hun deel.
Na de kook wordt de rest, het residue, in een grote vergaarbak geloosd.
Overzicht van het stokerijtje. Foto's en tekst: Roberto
Mag ik me voorstellen? Ik ben Mickey en ben nogal kurieus, vandaar deze close-up van mij! Mijn baasje was met zijn fototoestel aan het spelen en zoals steeds sloop ik rond , nieuwsgierig kijkend wat baasje allemaal deed met dit biezaar aparaat dat steeds maar klikte. Hieronder volgen een paar mooie beelden uit de natuur, ik kon het niet laten om ze op de blog te plaatsen, vindt u ze mooi laat het weten, niet mooi laat het ook maar kenbaar worden. De meeste foto's zijn rond ons huis deze week genomen. Mijn toestel? Een doodsimpele Canon Ixus 300 HS. Waar is de tijd heen? Mijn eerste zwart kastje, toen was het ook een doodsimpele Agfa Clack, zwart/wit, 6 of 12 beelden! Ik kocht hem met mijn spaarcenten, die ik gekregen had voor mijn plechtige communiefeest. Nu, in een paar seconden zijn de foto's op de PC, bewerkt, verkleind, de wereld rond. Toen, filmrolletje(zwart/wit) bij de fotograaf kopen, de film in het toestel inbrengen wat ook al een kunst op zijn eigen was, de film tot foto nr 1 voorzichtig doordraaien, alles instellen en afdrukken, foto mislukt? te laat, nieuwe foto maken, zonde voor de centen, toen keken we heel secuur om die ene foto te maken, we kregen geen tweede kans. Fotorol binnen dragen bij fotograaf Noël Deloose in de Statiestraat of Fernand Coppens in de Neerstraat, Brakel. En dan een week geduld hebben, want zolang duurde het voor je ze terug zag! Soms was het een en al teleurstelling, de helft gelukt of mislukt, de andere helft onscherp enz. Nu weten we waarempel geen blijf meer met al onze foto's.
Paddestoelen.
Champignons.
Mushrooms.
Pilzen.
Gribby.
Stilleven van paddestoelen.
Bloemen. Volgende foto's zijn genomen in Ukraïne, in de Krim.
Maandag, 16 augustus, dag na Maria Hemelvaart is het steeds feest op D'Hoppe, Vlaamse wijk van Flobecq. Ik kon mijn ogen niet geloven, plots kreeg ik hem in het vizier, een autentieke AGFA CLACK, is dat nu toeval of niet, 3 dagen vroeger had ik vol heimwee over mijn trouwe Agfa geschreven. Haast niet te geloven, ik kon er niet meer van bij weg, en heb dan ook, na wat afdingen tot de ronde som van 2 en 50 ct., deze camera aangeschaft! Wat een toeval! Alleen in mijn euforie heb ik niet gezien dat het vizier ontbreekt, maar dat is niet erg. De meesten zullen het toch niet merken. Olga dacht dat ik een fata morgana had gezien! Ik kon er niet van rond, tot ik uiteindelijk besloot tot de aanschaf van dit historisch (voor mij, althans!) toestel, dit na drie maal gans de markt afgeweest te zijn! Dit ding is meer dan 40 jaar oud en het werkt nog, en dan nog met een simpele veer. Met het lederen zakje lijkt hij indrukwekkend. Naakt is hij zeer sexy!. Camera instellen, geen probleem, stand 1; zon en bergen, stand 2 ; bewolkt en bergen ( hij komt tenslotte uit Beieren, vandaar dat de bergen steeds weerkeren), stand 3 ; van een tot drie meter(voor macro opnames!). Open en dicht in een beweging met een eenvoudig draai slot. men moest de camera open doen om de film er in te leggen. Binnenin: reclame voor eigen winkel, zo van koop steeds een Agfa Isopan film! Foto's en tekst: Roberto.
29/07/2011 Sinds 02/07/2011 tot 11/09/2011 , is er een fototentoonstelling lopende op een traject van ca. 15 km tussen Everbeek- boven en Flobecq. Organisatie: Herman De Croo Centrum, Centre Culturel de Pays des Collines en Bozar- Paleis voor Schone Kunsten Brussel. De fotografen staan vermeld in de hier onder gepubliceerde folder. De route start aan onze kerk van Everbeek-boven en via de Maandagstraat overschreidt men de onzichtbare regio- provincie en taalgrens op de Motte, dan verder via Le Bois, Hurdumont, Marais à l'eau, Le Fresnoit, Rue Dubreucq, de plaats van Flobecq, rue de la Gare , le Wahier, Aulnoit, de Kremerstraat en Nieuwpoort en zo terug naar de kerk van Everbeek- boven. Met enkele foto's hieronder krijgt men een indruk van de foto's op het parcours, dit alles op diverse locaties en wijdse landschappen. Folders van deze tentoonstelling zijn te verkrijgen op het toeristisch kantoor Brakel en Flobecq
Dit is de passe-partout van een van de fotografen die het Russisch niet machtig is en toch in dit land wil gaan fotograferen, de tekst luidt: Ik zoek een plaats om te overnachten.Kent u mensen die een bed voor deze nacht voor me hebben? Ik heb niets speciaals nodig, ik heb een slaapzak bij. Ik verkies geen hotel, want ik heb niet veel geld en ook om dat ik de Russiche levensstijl beter wil leren kennen. Misschien kan ik bij u verblijven? Bedankt om mij te helpen.
Tekst: Roberto. Foto's v/d tenstoonstelling: diverse fotografen en nadien op locatie geportreerd door Godijn Robert. Folders: te verkrijgen op de VVV Brakel, die verder op geen enkel moment of enige mate bij dit project betrokken werd.....merkwaardig!
20/06/2011 "Ontmoetingen" onderweg op reis in Oekraïne, soms ontmoet men opvallende personen en maakt men merkwaardige gebeurtenissen mee. Het is aan de fotograaf om die kop, die gebeurtenis vast te leggen. Mijn ervaring leert mij dat men met een "goedendag" of een kwinkslag vlug contact legt. Hier een paar van de foto's van personen of gebeurtenissen die er zo uitspringen. Zo bijvoorbeeld is er de foto van de visser uit Berezan die vroeg in de morgen ging vissen, en dacht dat hij geverbaliseerd ging worden (geen vergunning), tot ik hem duidelijk maakte dat ik een toerist was en samen met Eric, vogels aan het meer aan het spotten waren.
Babouchka,(grootmoedertje) Maria, Leninstraat uit Berezan. Oksana (een studente), uit Zhytomyr, onze sympatieke gids voor Kiev, die perfect Frans sprak. Zij wilde zo graag ergens in de EU gaan studeren Kapper aan huis in Berezan. Mama Maria zag dat het goed komt. Je moet weten dat Slavische dames 'ijdel' en bijzonder graag mooi zijn Gedroogde vis verkoopster langs de weg E 105 - M18, in Novooleksiivka, aan de grens met de Krim (autonome republiek). De vis is afkomstig uit de Zee van Azov
. De verraste visser uit Berezan. Hij verklaarde zelf "stroper" te zijn
Kvass verkoopstertje in Pereyaslav. Kvass, is een lekker alcoholvrij drankje op basis van gegist brood en gerst, zeer dorstlessend. Sinds de komst van Coca Cola aan het verdwijnen in tal van voormalige Oostbloklanden.
Brillenverkoper in Kiev, met zijn model die de zonnebrillen moest showen.
Bedelaar aan het Kravnogirskij vrouwenklooster van Bakaivka. Mijn Grieven liggen in de hoed !!
Veteranen (beladen met eretekens) van de ter ziele gegaane Sovjiet krijgsmacht op uitstap in Kiev. Links de luchtmacht, rechts de landmacht.
2 vrouwelijke "helden" van de Sovjiet Unie; rood lint met gouden ster, was de hoogste onderscheiding in de voormalige USSR. Achter beide dames een oude officier van de marine.
Twee reclamejongens delen aan een nietsvermoedende westerling pamfletten uit. En gingen graag op de foto.
Een Zweedse monnik en een banduraspeler in het domein van de Michaëlovsky katedraal, Kiev.
Een fiere Krimtataar in Akasakak.
Een bruid in Kiev. Zij komen champagne drinken met de familie aan het monument van de onbekende soldaat en mooie kiekjes schieten. Blijkbaar is het daar het gebruikelijk om van de bruidegom van het eerste ogenblik te misleiden! Bekijk goed deze foto, ze heeft van nature blond haar. Of is het daar als in Afrika? Ttz, daar willen ze blond haar en hier in Oekraïne willen de bruidjes zwart haar, want ze zijn meestal blond!
Effe een speciale foto maken van een speciaal meiske, op het plein van de eeuwige roem, Kiev.
Dienster in traditionele kledij in Cherkassy.
De banduraspeler, de Zweedse monnik en een bekende Brakelaar, in het domein van de Michaëlovsky katedraal. Het verhaal: de Zweed ving ons gesprek op en vroeg in het Engels, "welke taal spreken jullie?". Wij: "Vlaams", dus jullie zijn Belgen zei Olaf, "ja"," Ik ken goed Brussel en Luik, ik was daar bezig met de Oekraïnse gemeenschap" zei Olaf en "ben daar een tijd in het klooster geweest en spreek ook Frans". Dus adressen uitwisselen. De brave man houdt zich in Kiev bezig met de arme kinderen en vroeg of we geen interesse hadden in een project. Eric was alvast geïnteresseerd vandaar dat het gesprek wat uitliep, nu is het aan onze Olaf om terug contact te maken, ik moet zeggen het waren twee zeer interessante mensen en het was een zeer warm, interessant gesprek.
Het bruidje heeft haar gemaal gevonden.
In de privéklas van de Romanov kinderen, in het Livadiapaleis, waar tijdens de Jalta conferentie, Winston Churchill en Roosevelt door de "charmes" van Stalin in de luren gelegd werden. Bloed kruipt waar het niet gaan kan, ook bij onderwijzeressen op pensioen.
De kinderen van Cherkassy op museum bezoek. Zie vooral naar het T-shirt van het meisje in het rood. De tijden zijn veranderd," de pioniertjes van de Komsomol" zijn ver weg, al ben ik 100% zeker dat hun ouders nog het rode halsdoekje verplicht droegen.
Komsomol: Dit kenteken werdt (verplicht) gedragen door de leden van de Komsomol. Dit speldje meet; +- 1cm. B= V; 2e= L; K= K; C= S; M= M. Vertaald: Verenigde Lenin Komsomol Soviët Jeugd. Niet leden van de Kosomol werdt het leven zuur gemaakt, je had bijna geen andere keuze. We hebben dat nog ergens in een ander land gehoord!
Muziek bij het eten in het Tarras Bulba restaurant in Cherkassy. Dit was een héél gezellig restaurant, de artiesten speelden liedjes op aanvraag. Dus op mijn vraag werd " Otschi Tschornije" gespeeld, vraag maar aan Helmut Lotti over die "Zwarte Ogen", want dat liedje heeft hij menig maal gezongen in zijn Russiche periode (spijtig genoeg zingt hij nu helemaal niet meer). Enne, wat denken jullie van een gekleurde Oekraïnse zanger, staat niet mis, hé, moet zeggen hij zong met een Afrikaanse tongval.
In de buurt van Poltava, een ambulante hoedenverkoper.
Op de E 40, tussen Kiev en Charkiv. Groenten en fruit worden langs de weg aangeboden. Dit is meestal uit de eigen moestuin en dus seizoens gebonden.
In de tuinen van het Livadia paleis, waar de Jalta conferentie plaats vond. Een valkenier tracht een graantje mee te pikken!
And at last, Sacha, was 27 jaar in de United States of America geweest, had zich ginder opgewerkt tot foreman, en was na gemaakte carriére terug naar zijn geboortedorp gekomen, om een rustige oude dag te slijten, maar dat viel tegen, want niemand in dit armtierig dorp wou spreken met een rijke kapitalist die het gemaakt had. Hij sprak ons spontaan aan, was heel gelukkig om zijn Amerikaans (Engels) ten berde te brengen, maar iedereen van het dorp bleef onverschillig. Kan ook moeilijk anders, want Sacha was nog steeds in het bezit van zijn Amerikaans paspoort en was daar oneindig fier over en de dorpelingen waren stikjaloers.
Antonivka, op de H-14, tussen Mykolaiv en Kirovohrad. Sacha, had ons een pint aangeboden. Ludmila, de waardin kwam er bij voor de foto. Niet iedere dag komen er Brakelaars in haar zaak.
04/06/2011 Ontmoetingen die men niet kan voorzien, laat staan ensceneren. Toeval of niet? Wie weet da, jong! Maar dit is echt een waar gebeurd verhaal. We waren op reis in Oekraïne en bezochten met een huurwagen Kiev en zo verder naar het Krim-schiereiland. Op terugweg naar Kiev hielden we halt in Cherkassy en besloten de volgende dag het slagveld van de "Korsun of Cherkassy kessel " te bezoeken . Na de middag vertrokken we op de weg P10, Cherkassy - Kanif, na een 20 tal km besloten we in een dorp om wat water enz. te kopen in de plaatselijke GB. Vanaf dit moment zal Moshny voor altijd in onze diepste herinneringen blijven. Olga en Rita gingen naar de winkel en wij effe een luchtje scheppen. Plots kwam uit een aanliggende straat een hels lawaai, sirenes, bellen, politie geloei, muziek enz. Eric en ik dachten dat daar iets serieus aan de hand was en hielden ons allert. Hier na volgt dan een fotoverslag over de gebeurtenissen van deze namiddag, onnodig te zeggen dat we niet meer verder geraakt zijn deze namiddag! En zoals altijd, hebben we er een bende vrienden aan over gehouden. Tkachenko Svitlana en Olena studeren in Kiev en spreken vloeiend Engels en waren ons zeer behulpzaam deze dag en we blijven er dan ook contact mee houden. Wat een warme gemeenschap.
Moshny en zijn inwoners, jullie bezorgden ons een onvergetelijk dag.
Oorzaak van dat hels lawaai: een Niva met aanhanger met daar op de twee ouderparen van een pas gehuwd koppel. Het was de tweede dag van het huwelijksfeest. Heel de gemeenschap was op stap en vierde mee. Op de aanhanger: Nina, Ira, Sergiu en Andreiy.
Eric wilde een foto van het gebeuren en werd spontaan ontvoerd!
Eric,was er nog niet echt gerust in (iemand bleek daar perfect Engels te spreken), allez Nasdarovnje, Vodka en een stuk Kleb (brood) was de boodschap, je komt er niet onderuit!
Ook kreeg hij een vaste bewaker met een flink stuk hout in de hand. Er niet vanonder muizen is de boodschap! Tanya, Sasha en Eric die het nog steeds niet vertrouwd, je zou voor minder.
Na wat overleg via de internationale gebaren taal kwam ik te weten, dat ik 20 Grivne (2 ) losgeld voor Eric moest betalen. De vrouw links van mij neemt het geld in ontvangst, de rechtse geeft aan de ze de eerste was, om me in te palmen. Tanya, ikke (Robert), en Inna.
En ja hoor, het was haar bijna gelukt! Tot Olga op de proppen kwam, wat een teleurstelling voor haar en de andere vrouw, ze dachten dat we beide alleen op stap waren. Het hele verhaal luidt: Als er vreemdelingen op het feest (m.a.w. de stoet na de huwelijksdag) aanwezig zijn, brengt dat geluk.Vandaar die aanslag op ons. Tanya en Robert, wat een mooi stel, zeg!
De aanhanger wordt naar de plaatselijke visvijver gereden, en de ouders van het koppel werden in het water gekipt.
En de twee vaders trekken droge kleren aan, maar dan wel verkleed als 'vrouw' !!
De Niva staat klaar om naar de volgende halte in het gebeuren te rijden. Intussen vloeit de vodka gul
Wat een ambiance aan de vijver
De stoet is nu in een weide geraakt, tussen de koeien, er wordt een vuurtje gestookt en de broek van de bruidegom gaat er aan.
Spek met eieren worden dan op het vuur klaar gemaakt! Sasha is in een heftige discussie met Olga, want ik eet geen zuiver vet varkensvlees. Dat ging er bij hem niet in, hij vroeg letterlijk, is uw man," moslim of jood"?
Rita heeft er Inna bij als nieuwe vriendin . Groepsfoto met de familie Tkachenko, links de zussen Svitlana en Olena, met hun moeder Olga en papa Petro de vader en een paar Brakelaars, die intussen een paar vodka's hadden 'geproefd'. Sveta, Lena, Olga, Vitalik, Eric, Inna, Sasha, Robert en Olga.
Poseren voor de buitenlandse gasten hoort bij het feest Vika, Kolya en Inna.
De aanstookster (met a.w. de ontvoerdster) laat zich maar al te graag fotograferen Inna en Ninna.
Idem voor deze vrouw uit het bonte gezelschap Nadya.
De zussen Svitlana (Sveta) en Olena (Lena). Zij hebben een privé talenschool in Kiev. Ze spraken o.a. vloeiend Engels en Frans
De bruid, Yulia. Een dansje kan er altijd af, nietwaar meisjes! Sveta, Yulia, Lena en Inna.
Babouchka , oh Babouchkaatje haal de fles vodka nu maar van onder het gras!
Ik krijg eten van Tanya, mijn aanbidster, ze is van oordeel, "de aanhouder wint altijd!".
Foto's: D'haeyer Rita en Roberto. Tekst: Roberto/ Eric Vertaling ter plaatse: Olga. (wat zouden we zonder haar daar hebben uitgespookt?)
Vrijdag 18 maart 2011 Congres over Toeristische Evenementen - Opening Toeristisch Seizoen 2011. Hof Van De Putte, Zegelsem. Toerisme Vlaamse Ardennen vzw en Toerisme Brakel vzw. Organisator: Eric Van Cauwenberge. De logo's van de twee verenigingen beiden vzw's
Dit evenement werd georganiseerd naar aanleiding van het 35-jarig bestaan van Toerisme Brakel vzw een klassieke V(ereniging)V(oor)V(reemdelingenverkeer) die bestaat uit een aantal dynamische vrijwilligers. Deze keer werd samengewerkt met Toerisme Vlaamse Ardennen die hun klassieke opening van het toeristisch seizoen koppelden aan het congres van Toerisme Brakel
Briefing van de hostessen (leerlingen van de richting hospitality) uit de hotelschool Stella Matitunia Michelbeke. Zij zorgden voor het onthaal en de charmante noot op het congres. Zij bezorgden elke deelnemer, na afloop, een geschenktas voor lokale 'goodies'.
Effe inspelen. Presentator Marijn Devalck en Chris De Brakeleer stemmen de 'guitaren'. Andy d'Hondt van Studio Ohm die voor een feilloze technische ondersteuning houdt een oogje in het zeil
Marijn Devalck en Chris De Braekeleer openden het congres met " Mijn Broakel Lief ". Wondermooi liedje over ons Brakel, geschreven door Marijn himselve," Mijn Gedacht !!".
Brakels Schepen van Toerisme, Johan Thomas gaf de inleiding. Hij verwelkomde de talrijke deelnemers, allen stakeholders van het toerisme in de Vlaamse Ardennen. Hij is tevens ondervoorzitter van Toerisme Brakel
Organisator Eric Van Cauwenberge, voorzitter Toerisme Brakel vzw. Hij gaf een presentatie over wat een "evenement" is. Hij haalde zijn inspiratie uit zijn eigen boek 'Roadbook Event Management' onlangs verschenen bij Die Keure B & E
Een zeer aandachtig publiek.
Lea Winkeler, stafmedewerker Toerisme Vlaanderen. Zij gaf de visie van Toerisme Vlaanderen op evenementen en schetste de taak van deze instelling van de Vlaamse Gemeenschap
Spreker, Franki Hervent, intendant en organisator Ros Beiaardommegang Dendermonde. Hij gaf interessante achtergrondinformatie over dit tienjaarlijks mega-evenement
De impact en het belang van de Ronde Van Vlaanderen werdt besproken door Wim Van Herreweghe. Wim is o.a. koersdirecteur van de Ronde van Vlaaanderen. Na afloop werd hij druk gesolliciteerd door de talrijke aanwezige lokale politiekers.........
Joeri Wannijn van het Centrum Ronde van Vlaanderen, gaf toelichting, over de talrijke randevenementen rond De Ronde Van Vlaanderen. De Ronde is een belangrijke motor voor het toerisme in de Vlaamse Ardennen
Opening van het toeristisch seizoen 2011 door Luc Hoorens (schepen van Herzele), voorzitter Toerisme Vlaanderen vzw.
Slottoespraak door Marc Andries - kabinetchef van minister voor o.a. Toerisme Geert Bourgeois. Hij gaf bijzonder nuttige informatie over o.a. de economische impact van verblijfstoerisme in de Vlaamse Ardennen. Hij had lof voor de organisatoren en het evenement
Een paar bekende congresdeelnemers genieten na bij een lekker Brakels biertje van De Graal.
En wat heeft deze dame te bespreken?
Brouwerij De Graal onze Brakelse bierbrouwer zorgde dat na het congres de smaakpapillen getinteld werden. Keuze van streekbier genoeg: De Graal Blond, Dubbel, Trippel en wat mij het meest smaakte was het spéciaal Triverius Bier, da's pas lekker bier en van bij ons!
Bruno Tuybens wordt door reporter Bert op de rooster gelegd. Zwalm is dit jaar Dorp van de Ronde
Allez "santé, hé", Marc Carlier, o.a. ondervoorzitter van Toerisme Brakel.
Hier worden serieuze plannen besproken. Fernand Detandt, Noel Morreels, beiden gemeenteraadsleden, in gesprek met Christelle Demooi.
Gemeenteraadslid, Peter Vanderstuyf in aangenaam gezelschap.
José Deprez, secretaris van Toerisme Brakel, Gary De Nooze penningmeester en de voorzitter van de Seniorenraad H De Potter, genieten na, bij een lekker glaasje.
Organisator, Eric Van Cauwenberge en Gary De Nooze (gemeenteambtenaar en penningmeester) van Toerisme Brakel in druk overleg met Noel Morreels (gemeenteraadslid, voormalig schepen voor toerisme en lid van de Raad van Bestuur van Toerisme Brakel) en Fernand De Tandt (gemeenteraadslid en lange tijd grote bezieler van de Zegelsemse kasseifeesten).
18/03/2011 Ons Everbeeks is altijd een speciaal taaltje geweest. Veel van ons woordgebruik leunt tegen het Frans aan, ttz. veel woorden zijn uit het Frans overgenomen en dan "geEVERBEKiseerd". Spijtig dat ook ons dialect aan het verdwijnen is en het wordt vervangen door een soort Nederlands- Vlaamse mengelmoes die voor het Nederlands wil doorgaan. Sorry maar het ABN van vroeger is ver af. Zo ook in Nederland, als men een Nederlander hoort spreken dan merkt men duidelijk dat er wat schort aan het gebruik van hun taal, totaal verENGELSt, alleen, als men een Engelse uitzending op TV beluisterd en de Nederlanders hebben het voor het zeggen, dan valt het wel op hoe slecht hun Engelse uitspraak wel is. Soms doen ze dan nog een poging om er een vleugje Frans tussen te mengen, al was het maar om interessant te doen, spijtig van de uitspraak, denk maar aan "zuus d'oranze" of vandaag gaan we eten in "het petiet restoorang" enz. Hier ten lande waar vroeger den boerenstiel de plak zwaaide moest men zich niet aan verfijnde uitspraken wagen, want je werd vlug bestempeld als "nen steeman", iemand van de stad. Toevallig kreeg ik een papiertje onder mijn neus gestopt met allemaal uitspraken in verband met onze "mannelijke edele delen". Hier volgt dan de lijst.
Ik heb er genoeg van. "daa hankt men kluten et"
Hij maakt veel lawaai . "hurt den dienen ne kjer van zen kluten moaken"
Ik heb er genoeg van. "da ze ne kjer men kluten kessen"
Wat je daar zegt verbaasd me niet. "maor kest nau men kluten"
Hij vloog buiten. " ie vloog mee z'n kluten opstroate"
Iemand een loer draaien. "iemant ne klut aftre'kken"
Daar vertsa ik niets van. "dor verstoik gi'en kluten van"
Ik heb daar goed ge-eten. " ke' doar goed men kluten gevu'lt"
Ik heb slaag gekregen. "ke' dor ferm op men kluten gekregen"
Iemand plagen. " mee ienant zen kluten spelen"
Hij is dronken geweest. "din oot en ferm stek en zen kluten"
Ik ben gevallen. " 'k ben op men kluten gepletst"
t' Is een verloren zaak. "tes nor de kluten"
Hij is platzak. " ie eet genen noagel om on zen kluten te krabben"
Ik vertel zo maar wat. "ek smijte zu moar wat et men kluten"
Hij is een luierik. " ie es te luij om on zen kluten te krabben"
Dat is niets waard. " da es van den hond zen kluten"
23/12/010 Uit mama Nina's receptenboekje. De echte Russischise soljanka soep. Let wel dit is soep en maaltijd in een klap. Een eenpans gerecht.
Met een snee boerenbrood en een lekkere vodka, wat wilt de mens nog meer?
Het recept is Russich, de vodka Pools en wat men ook beweert deze ZUBROWKA is de lekkerste. Afkomstig uit Byalistok, noord-oost Polen in het Mazure gebied net aan de grens met Wit Rusland. In iedere fles Zubrowka zijn steeds twee grassprietjes aanwezig en deze geven de zo typische smaak en de lichtgroene kleur aan deze lekkere vodka. Dit gras wordt bizongras genoemd en komt alleen in die streek voort, want daar grazen nog steeds deze Europese bizons of wisent op deze weiden. Dus een goede fles Zubrowka in de frigo, ijskoud serveren en "Nasadarowje". En niet vergeten de Soljanka uit te lepelen!
Benodigheden voor de Soljanka soep.
Rundsvlees met been 500 gr. Ui 1 Wortel 1 Witte bonen handvol Groene kool 1/4 Augurken 2 (uit bokaal) Weense worst 2 Ham 1 stevige plak (1 cm dik) Gerookte worst (Poolse worst) Paar stevige sneden Tomaten 2 Bladpeterselie Peper en zout en kruidentuiltje van thijm en lauwerier
Bereiding: Doe in een kom +- 2 lieter koud water, voeg daarbij het been van het rundsvlees, 1 grote gesneden ui, de in grove stukken gesneden wortel en de witte bonen, die men vooraf 2 uur heeft laten weken en het kruidentuiltje. Als het water begint te koken, het runsvlees toevoegen. Als het vlees zacht is, voegt men de geraspte kool en de 2 in schijfjes gesneden augurken toe. De weense worstjes in 1 cm stukjes, de ham in teerlingjes en de gerookte worst in sneden van 1/2 cm dik snijden. De 2 tomaten in 8 stukjes snijden en in een weinig olijfolie bakken. Neem het gare vlees uit de kom en snij het in blokjes van +- 1cm.. Verwijder het been en het kruidentuiltje. Daarna voegt u alles terug toe aan de soep, (Het vlees, de stukjes weense worst, de ham, de schijfjes gerookte worst en de gebakken tomaten) Laat even doorkoken en voeg op het laatst, peper en zout toe, volgens smaak. Serveer de soep in een groot diep bord en garneer met bladpeterselie. mag ook gewone zijn bij gebrek aan . Smakelijk.
23/01/2011 Vergane glorie ! Sylvain De Boe, fervent filmmaker is nog eens in zijn archieven gedoken en ja hoor, der kwam terug iets moois boven water. Deze prachtige film gaat over de Reuze Cavalcades, die in de jaren 70 van de andere eeuw ieder jaar plaats vonden in Brakel. Helaas is ook dit prachtig initiatief verloren gegaan, bij gebrek aan geld of belangstelling, wie zal het zeggen. Ik persoonlijk heb verschillende jaren mee gewerkt met de groep van Valkenberge, met als uitgangspunt café "De Venus". Ik herinner me nog die gezellige drukte die weken op voorhand al begon met vergaderen en ontwerpen van een gekozen thema. Iedere vrije zaterdag werd dan opgeofferd aan de wagen opbouw en natuurlijk nadien samen nog wat nabesproken bij Jeanette in de Venus. Berke Coessens, (den buremeester van Valkenberge) was onze grote leider, de brave man werdt dan ook door iedereen serieus op de stang gejaagd, gelukkig was Marcel, de facteur steeds in de buurt om alles onder controle de houden. Geniet nu maar van dit uniek document u aangeboden door Sylvain De Boe.
21/12/010 Op de Marolle maken ze er hun werk van, nu er sneeuw volop voorhanden is. Ik moet zeggen, men krijgt niet ieder jaar de kans om zo'n sneeuwmannen te maken, natuurlijk als ik deze kunstwerken zag, kriebelden mijn vingers, dus maar vlug foto aparaat in aanslag, misschien is het morgen te laat en is alles gesmolten.
Erika heeft er haar werk van gemaakt, het resultaat mag gezien worden zo wel bij dag als bij nacht.
Een verloren schaap bij den André.
Men moet de buurt wat opfleuren zei André, en prompt maakte hij deze diarama. maar naar mijn oordeel, loopt dat schaap toch weg! Of is het beschaamd?
En toch heeft die geit maar een oor!!
Bij Elsie een flink uit de kluiten gewassen dikkert.
Wat verderop eentje met een gezwollen hoofd. Wordt vervolgd.
07/12/2010. Sylvain De Boe, meldt dat hij een 8 mm film over Everbeek - Boven op You Tube heeft geplaatst. Het gaat over een speciale uitgave van de kermis en waarschijnlijk georganiseerd door het "Boemelfeesten Comité". Want de officiële kermissen gaan telken jare door op volgende data ; 1e kermis, 3 weken na Pasen, 2e en laatste kermis, laatste zondag van September. Volgens de bijhorende affiche, die prachtig gefilmd is, gaat het dus over: Zondag 13 augustus 1978. Dit was een thema kermis, "Dorps Kermis anno 1900", om het dorp wat meer bekendheid te geven. De organisatoren, "Het Boemelfeesten Comité", slaagde er telken jare in om er een prachtig- week end van te maken, dit met veel bekende zangers en orkesten en natuurlijk hun beroemd varken aan het spit! Op deze week- ends daverde Boembeke op zijn grondvesten. U kan deze film bekijken door links bij "MIJN FAVORIETEN" op "SYLVAIN DE BOE" te klikken. Veel kijk genot. Met dank aan Sylvain De Boe, die deze film zelf heeft gerealiseerd. Meerdere films van Sylvain kunt u bekijken door steeds op de link van You Tube hier onder te klikken.
09/12/010 Dit jaar werdt de winter vroeg ingezet, op 27-11-010 is al de mizerie begonnen. Verleden jaar begon de winter op 17-12-09. Winter hoeft niet saai te zijn, het is de moment om eens onze omgeving uit een andere hoek te be-zien, ik pak dan ook graag mijn fototoestel om een paar mooie winterse beelden te schieten.
Dreigende hemel op 27/11, dit was de voorbode van deze winterse prik.
27/11, in de namiddag, helder weer, dit voorspelde strenge vorst.
Op 30/11 kwam er nog een klein schepje sneeuw boven op. Brr, -9° s'morgens, met deze boodschap werden we brutaal voor een lange periode van sneeuw en vrieskou klaar gestoomd.
Het Poerensveld richting Flobecq.
Steneplein in de greep van de sneeuw.
Steneplein ,richting Kroonstraat.
De Poerensberg.
Steneplein, richting Maandag.
Onze poes moest ook even bekomen van al die sneeuw.
Onze vogeltjes worden goed gevoederd, als men deze fragiele beestjes in de winter goed verwent, heeft men in het voorjaar en de zomer dubbel plezier met ze.
