Telkens de laatste dag van de maand…                                                                                                          

Elke maand speurt kunstkenner Marc Van Hoye naar de meest treffende illustratie bij het mythologisch “Druivelaarverhaal” van de voorbije maand. Zijn keuze van deze maand valt op "Het oordeel van koning Midas" van Jan van den Hoecke. 

Jan van den Hoecke (Antwerpen, 1611-1651), schilder van historische en mythologische taferelen, portretten, bloemstukken, en ontwerper van wandtapijten. Zijn vader Gaspar was zijn eerste leermeester. Dit werk, olie op paneel, 74 x 104cm, dat zich in de ‘National Gallery of fine Arts’ te Washington bevindt, werd lang toegedicht aan zijn tijdgenoot Rubens (1577-1640. Ook andere werken van zijn hand ondergingen hetzelfde lot. Redenen daartoe waren er te over gezien dezelfde barokke stijl, de volslanke dames en Apollo in de linkerhelft, zo uit een schilderij van Rubens geplukt. Jan van den Hoecke is nl. in de 1630er jaren een leerling in het atelier van de grote meester geweest, waar hij tevens beïnvloed werd door Antoon Van Dyck. Daarnaast genoot hij van een jarenlang verblijf en scholing in Italië. Hij werd er zelfs opgenomen in het selecte clubje van de ‘Virtuosi al Pantheon’. In Oostenrijk werd hij hofschilder van Keizer Ferdinand III. Geen tweederangsfiguur dus! Het werk toont ons een paar obligaat blote nimfen die Apollo (met lier) vergezellen, Pan die op zijn fluit blaast, koning Midas met ezelsoren, en op de achtergrond twee baardige ouderlingen, waarvan die met de staf, de berggod Timolus, een wijsvinger naar zijn hoofd lijkt te brengen om duidelijk te maken dat koning Midas wel van lotje getikt moet zijn om het rustieke fluitspel van Pan hoger te achten dan het verheven spel op de lier van zonnegod Apollo. Door alle gebeurtenissen in het verloop van het verhaal samen uit te beelden krijgen we een paar ongerijmdheden voorgeschoteld: Terwijl Plan als eerste aan de beurt is om zijn kunsten te tonen wijst de berggod al naar zijn hoofd, kijkt Apollo afwijzend en verontwaardigd vanwege het domme oordeel van koning Midas maar kreeg deze al zijn volgroeide ezelsoren aangemeten terwijl Apollo nog niet eens aan zijn beurt was gekomen. En wie ooit een panfluit heeft zien bespelen weet dat Pan zijn instrument onderste boven houdt.!!! Al bij al toch een perfect uitgevoerd werk, door een kunstenaar wiens naam zeer weinigen bekend in de oren klinkt. Waarbij ik terugdenk aan de woorden van mijn onvolprezen leermeester, waarbij hij een beetje aan zichzelf moet hebben gedacht: “Ach Marc, er zijn zoveel uitstekende onbekende schilders…”

30-11--0001 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge