Door mijn aanhoudende kniepijn had ik me vorige week maandag voorgenomen om er een week volledig de riem van te leggen. Ondertussen zijn we een week verder en ik heb tot hiertoe niet gelopen. Deze avond ga ik zwemmen en vanaf morgen ga ik er terug, weliswaar op het gemak, terug invliegen. Ik hoop dat ik van die rotpijn vanaf ben.
Ik moet zeggen, zo een week niet lopen is voor een sportman mentaal zeker niet goed!
Ik heb zeker geen wedstrijd in het vooruitzicht, ik hoop alleen dat ik eens een week zonder pijn kan lopen...
Ik zie je al denken, ging Van Lierde geen halve marathon lopen?
Welnu, de week na Oostende-Brugge ben ik bijna niet aan deftig lopen toe gekomen, door die stomme tegensputterende linkerknie. Na een NMR-scan bleek dat ik met ontstekingsvocht zit rond een pees aan de buitenkant van de knie. Door ontstekingsremmers te nemen zou de pijn moeten overgaan. Nu ben ik dus reeds 4 dagen bezig dienen brol te pakken. Begin deze week besliste ik van de halve marathon aan me voorbij te laten gaan. Ik zou mijn knie misschien nog meer pijn doen. Vandaar de keuze om er toch eens in te vliegen op de 5km in Sluis. Dan heb ik toch iets gedaan en uiteindelijk is het toch ook weer een testje voor mijn knie. De dokter raadde me aan om niet echt veel te lopen de komende 2 weken, maar ja, Van Lierde kan dat dan toch ook niet echt laten. Nu ja, ik heb deze week wel alternatieve sporten opgezocht. Maandag ben ik gaan zwemmen en gisteren heb ik 50km gemountainbiked. Na 6 maand niet meer op mijn fiets gezeten te hebben, was ik na die 50km volledig op. In die 50km zat onder andere de Kluisberg, de Knokteberg en de Kruiskens berg in Ronse. Tijdens dat fietsen had ik totaal wel geen last van mijn knie, wat ik op zich wel positief vond.
Deze morgen als ik opstond, vond ik dat de benen niet echt zwaar aanvoelden na de moutainbike tocht van gisteren. Met een stralende zon zijn we dan naar Sluis getrokken. Zo waren ik en mijn vrouwke er nog eens uit na een aantal weken van zware arbeid en mekaar iets te weinig verwennen . Echt zware ambities had ik zeker niet, maar ik wou toch zeker proberen onder de 17 minuten te lopen.
Eens gestart kon ik in de eerste halve kilometer volgen met het eerste groepje van 4, waar onder andere Fabrice inzat. Maar dan heb ik ze wijselijk laten gaan, zodat ik me niet in de vernieling zou lopen. Ik wist namelijk uit de verkenning dat ongeveer halfweg er toch nog een paar stevige tegenwind stukken bij zaten. Stelselmatig zag ik het vier-tal van me weglopen en achter mij was er reeds na een km een serieus gat. Conclusie: ik liep de gehele wedstrijd op de eenzame 5e plaats. Eindtijd: 16min13s Ik was wel vrij tevreden van mijn tijd, in mijn achterhoofd weet ik wel dat ik daar serieus veel nog zou van kunnen afpitsen... Wat voor mij het voornaamste was, was dat ik over de finish gekomen ben ZONDER pijn aan de knie. Ook tijdens het loslopen na de wedstrijd voelde ik geen pijnscheuten. Hopelijk geraakt die miserie snel opgelost, zodat ik weer eens op niveau kan beginnen trainen.
Fabrice heeft op een mooie manier de overwinning op de 5km gepakt.
Wat ik als volgende wedstrijd loop weet ik nog niet. Ik hoop alleen dat ik nu eens een week op een goede manier kan trainen. Na eind volgende week beslis ik wat ik als volgende loop.
Proficiat aan alle KAAG atleten die ook op de andere afstanden in Sluis uitgeblonken hebben.
Vervolgens hebben de atleten van KAAG heel puik gepresteerd. Proficiat aan iedereen voor de collectief goede prestatie. De uitslag van de KAAG-atleten:
Vandaag stond Oostende-Brugge op het programma. Een wedstrijd over 10 mijl (16095m). Ik moet zeggen dat de wedstrijd voor mij een teleurstelling was. De hele week ben ik reeds aan het sukkelen met een opspelende linker knie. Ik denk dat het een overbelasting is, maar voor de zekerheid ga ik volgende week donderdag toch een NMR scan laten nemen. De pijn wordt sterker en sterker. Deze week was de pijn zelf zo sterk dat het mijn trainingen beïnvloedde. 2 weken terug in de wedstrijd in Deinze had ik die pijn ook al, maar tijdens de wedstrijd had ik daar totaal geen last van. Nu ja, met dat mentaal mindere gevoel kwam ik dus aan de start. Op voorhand had ik mijn ambitie op 55 minuten gelegd (3.25/km), maar uiteindelijk wist ik ook wel dat ik zou mogen tevreden zijn met 5sec/km trager. Eens gestart, ging het relatief traag. Ik liep met Pascal, Fabrice en nog enkele onbekenden de eerste kilometer. Voor ons had zich een mooi groepje gevormd. Ik was jaloers dat dat tempo net te hoog lag. Op die manier werd het een eenzame wedstrijd. Enkele kilometers konden Pascal en ik aflossen, maar eens Pascal moest lossen (had dag ervoor BK 1500m gelopen ;-)) was ik dus op mijn eigen aangewezen. Ik had wel al snel gemerkt dat Fabrice heel soepel liep en opt gemakske naar me toe liep. Sowieso waren de benen niet zoals ze een week terug waren. Ik voelde al snel dat ik een tempo van 3.30 en zelf 3.35 op mijn buik kon schrijven. De km-tijden waren rond de 3.40 denk ik per km. Vanaf km 9 was Fabrice bij me gekomen. Ik kon eventjes aanpikken, maar zijn tempo was te hoog voor me. Met mijn huidige conditie kan ik hem niet volgen. Vanaf km 10-11 begon mijn knie dan ook erg op te spelen. Vanaf km 5 voelde ik het reeds lichtjes, maar dan was het nog niet storend om normaal te lopen. Ik moest dan zelf het tempo 3.40 laten gaan en ging het naar 3.45. Vanaf km 11 heb ik de pijn moeten verbijten. Hans De Kilometervreter kwam me nog voorbij naar het einde toe. (sterk gelopen) Toen had ik het helemaal gehad met Oostende-Brugge. Ik denk dat ik nog binnen het uur geëindigd ben, maar ik was totaal niet content. Ik probeerde toen nog wat los te lopen, maar met mijn knie was dat niet mogelijk. Ik ben dus maar direct naar huis gekomen.
Ik moet zeggen dat de mentaal nu behoorlijk diep zit, als ik daarjuist van de trap ging was het gelijk nen mens van 80 jaar met wandelstok ;-)
Donderdag met mijn knie naar scanner, hopelijk weet ik snel wat er gaande is. 1 ding is zeker, ik zou zot komen als ik nu moet rusten...
Door mijn aanhoudende kniepijn had ik me vorige week maandag voorgenomen om er een week volledig de riem van te leggen. 
. Echt zware ambities had ik zeker niet, maar ik wou toch zeker proberen onder de 17 minuten te lopen.
