Appels in Frankrijk
Foto
Categorieën
  • Aparte groentes (17)
  • Appelvrouw&Lie (76)
  • De tuin (76)
  • Dorpsleven (34)
  • Gereedschap (4)
  • Groenterecepten (27)
  • In Nederland (11)
  • Inmaakrecepten (17)
  • Jamrecepten (24)
  • Koken algemeen (9)
  • Kruidenrecepten (5)
  • Met Alcohol (14)
  • Oogst (6)
  • Pompoenen (21)
  • Recettes Lorraine (2)
  • Soeprecepten (4)
  • Foto
    Foto
    Inhoud blog
  • Ratafía Catalan
  • Indische loopeenden
  • Vervolg Keyhole Garden
  • Woning met uitzicht te huur
  • Keyhole Garden deel 1
  • Keyhole Garden deel 2
  • Dahlia jam
  • Flognarde aux haricots verts/sperziebonenclafoutis
  • Ratafia dragon
  • Vrienden op de fiets
    Zoeken in blog

    Foto
    Gastenboek
  • Le compravendite in Italia relative a proprietà di lusso
  • Gli psicologi trovano i clienti sulla rete
  • L'attività esoterica nel mondo
  • Il posizionamento seo
  • Barbour Ariel Track Quilted Jacket Black

    Gastenboek

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Foto
    Foto
    Foto
    31-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Veel Water
    Het smalle riviertje dat hier door het dal loopt heeft in de winter de neiging buiten zijn oevers te treden.
    Deze keer ging dat heel snel door de combinatie van smeltende sneeuw en ononderbroken stortregens.
    Het is wel hartstikke handig als je land langs de rivier hebt, én last van mollen. De beestjes worden hogerop gedreven..helaas richting mijn moestuin.

    Mooi is het wel, en door het water komen er zwanen, aalscholvers, witte reigers en verschillende soorten eenden foerageren..normaal zien we deze mooie vogels hier niet.
    De boeren maken zich er niet zo druk om, ze zijn het gewend, het is altijd zo geweest, en op de velden die direkt aan de rivier grenzen zetten ze gewassen die er niet de hele winter moeten staan.

    Normaal stroomt de rivier hier tussen de bosjes, nou ja  stroomt, kabbelt is een beter woord.



    Dit is op ongeveer 100 pas van ons huis vandaan.



    Heel soms gebeurd het dat het gaat vriezen terwijl het water nog zo hoog staat.
    Je krijgt dan zwevende ijsplakken omdat het water eronder weer wegzakt als het niet meer zoveel regent.

    Ergens in de rivier zit een ijsvogel, en waarschijnlijk nestelt hij er ook, maar ik heb er nooit meer dan één gezien, en ook maar heel zelden. Op dit moment zal de ijsvogel zijn nestgelegenheid in de oever kwijt zijn..de hele oever is trouwens kwijt. .




    Categorie:Dorpsleven
    Tags:overstroming..
    31-01-2013, 19:02 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (1)
    04-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Luiertaart
    Nu de groei in de tuin er op zijn zachtst gezegd uit is heb ik zowaar eens tijd voor kreatieve akties ( sorry, ik weet dat het nu twee x met een c geschreven moet worden, maar ik fleur gewoon op van onze seventies schrijfwijze..).
    Ik ben bezig met een lief truitje voor het laatstgeboren kleinkind, en voor hetzelfde kleinkind heb ik een luiertaart gemaakt.

    Gisteren was hier in Kleindorp een plantenruilbeurs. Die is 2 x per jaar, in het voorjaar vooral met groentes en in het najaar met vaste planten.
    Het weer was verschrikkelijk, regen en wind en als ik een gewone tweedehuis-bewoner was geweest zou ik vast niet zijn gegaan maar tegenwoordig "behoor" ik tot dezelfde club en wilde ik in ieder geval mijn gezicht laten zien. Dat deed ik dan ook met plezier, en ik had zelfs enkele aparte groentes bij me zoals Eeuwig Moes en Yakon
    Er waren weinig andere mensen dan de clubleden, en het gebeuren ontaarde al snel in eten en drinken...soms denk ik wel eens dat al die aktiviteiten van mijn dorpsgenoten een dekmantel zijn voor innemen..Zelfs in onze bibliotheek -waar regelmatig kleine vergaderingen zijn- staat in de ordner-kast een fles eau de vie.

    Ik had mijn fototoestel meegenomen, en liet wat foto`s van de zelfgemaakte luiertaart zien..trots als ik was op mijn kreatieve produkt.
    Dat heb ik geweten. Kennelijk kent men hier dit fenomeen niet, er werd zeer aan getwijfeld waar het nu voor was..óf het wel schone luiers waren? Je kunt het toch niet eten? Serveren jullie dit aan de kraamvisite? Wat doe je er dan mee? Ze hadden in ieder geval de grootste lol.

    Enfin, ik ben benieuwd: hier wordt binnenkort ook een babytje geboren waarvoor ik al luiertaartspullen in huis heb..( de andere helft van het pak) ik ben er nu niet helemaal meer zeker van of het wel het ideale kadootje is om mee te nemen...









    Categorie:Dorpsleven
    Tags:luiertaart
    04-11-2012, 09:08 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (1)
    24-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vive la France
    Afgelopen zaterdag werd ons nieuwe gemeentehuis officieel geopend. Het hele dorp was uitgenodigd om te komen, en te blijven voor een apéritif dinatoire dat zoveel wil zeggen als een glaasje met behoorlijk wat hapjes erbij...je hoeft daarna niet meer te eten.

    Het gemeentehuis mochten we eerst bezichtigen...dat wil zeggen het hele clubje hoogwaardigheidsbekleders die aanwezig waren mochten eerst naar binnen..daar waren raadsleden bij van de gemeente, het departement en de provincie, en dan nog enkele voorzitters en presidenten van bijvoorbeeld de club van burgemeesters, van het arrondissement, van de provincie Meurthe et Moselle enzovoorts, te veel om op te noemen.

    Onze burgervader stond al trots met zijn sjerp om voor het nieuwe raadhuis te wachten..tja, het raadhuis, Lie en ik konden er eigenlijk niet over uit dat de buitenkant zo lelijk gemaakt was met die roze of gele stuc die zo in de mode is...jammer, daar hadden ze wel iets meer mee kunnen doen.



    Van binnen was het pand niet veel mooier, maar wel keurig ingericht, met een echte wachtkamer ( "waar is dat allemaal nu voor nodig" bromde mijn buurman "en dat voor die twee middagen dat ze open zijn en er gewerkt wordt) en maar liefs twee laptops op het bureau van de burgemeester waar een heerlijke luie stoel achter stond ( burgenvader van zo`n klein dorp als Kleindorp betekend een baantje voor een gepensioneerde; je kunt er net niet bij werken, en je verdient er ook net te weinig mee om je gezin er mee te onderhouden) we hebben hem even getest: lekker zitcomfort!

    Daarna gingen we en masse twee deuren verder naar de -ook al nieuwe- feestzaal alwaar het koude buffet al klaar stond. Dat was nog even doorzetten: een lesje in officieel Frans. Eerst werden alle notabelen welkom geheten, bij naam genoemd, dan iedereen bedankt die mee had gewerkt aan de totstandkoming van het nieuwe gebouw er werden  bloemstukken uitgedeeld aan secretaresses, er werd een medaille uitgereikt en voor we het wisten stonden er twee keer zoveel mensen op het podium en waren we ruim een uur verder.
    Al die tijd hadden we uitzicht op de prachtige gedekte tafels die vol stonden met heerlijke vleeswaren; die stonden lekker op te warmen met die paar honderd man in de zaal..





    De avond eindigde natuurlijk zoals altijd als er iets te vieren is in ons dorp, of het nu de mooie feestzaal, het hoognodige speeltuintje of het lelijke gemeentehuis is..met drank en hapjes! Het maakt niet uit waar je zit,het van buiten mooi is of niet.. het is gewoon gezellig, het eten is lekker en de drank vloeit rijkelijk...nieuwe mensen ontmoeten en met oude vrienden toosten


    Categorie:Dorpsleven
    Tags:nieuwe gemeentehuis
    24-09-2012, 18:40 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (1)
    03-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Franse tante post.
    Er wordt een hoop geklaagd over de post op dit moment, ik hoor en maak het  mee in Nederland en zo ook in Frankrijk.

    In Nederland was laatst een test van Radar, dat aantoonde dat maar 80% van de brieven de volgende dag werd bezorgd. Er zijn ook veel mensen die pakketjes nooit hebben gekregen, lees het maar eens op de website van Radar en dan vooral de reacties op het artikel.

    Ook de Franse post kan niet meer met een stalen gezicht beweren dat de brieven de volgende dag worden bezorgd, maar die hebben er iets op gevonden: de internetbrief. Dat werkt zo: als je voor 7 uur in de avond een brief per internet laat bezorgen dan is hij de volgende dag op zijn bestemming..als echte brief, afgedrukt en in een envelop. Dat kost je bijna een euro (99 c.)  in tegenstelling tot een gewone brief die 57 cent kost. Lekker gemakkelijk voor de luien en koudehaters onder ons...je typt je brief aangenaam warm gezeten achter je computertje, en tante post gaat voor jou de deur uit. Het lijkt me niet zo geschikte manier van versturen voor liefdes en dreigbrieven, er is vast een nieuwsgierige postbeambte die die brieven print..en leest.

    Hier op het platteland is de service van de Franse post best wel goed..als je pakje hier aankomt op het distributiekantoor zal het zeker zo snel mogelijk bij ons aankomen. Verder is onze factrice altijd bereid voor ons postzegels mee te nemen, of ongefrankeerde brieven met los geld erbij aan te pakken om te versturen. Voor onze oude buurman nam ze vroeger zo nodig medicijnen mee!
    De brievenbussen hier -diegene die aan een bepaalde norm voldoen- kunnen door de postbode geopend worden met een speciaal sleuteltje om pakketten in achter te laten..pakje erin, kastje weer op slot, lekker handig.

    Voor al deze service is het ook de bedoeling dat je aan t eind van het jaar de postbeambte een fooi geeft in de vorm van de aankoop van de jaarlijkse kalender..een kalender aan twee kanten bedrukt met foto`s in de keuze, poezen, honden, parkieten of wouddieren, met als binnenwerk enkele bladzijden gevuld met de kaarten van Europa, Franrijk, je departement en enkele stadskaarten, in mijn geval Nancy en Pont a Mousson. Een handig werkje dus, die ik zelf erg leuk vind omdat bij de dagen de heiligen erbij staan...raad eens wie er jarig is op de naamdag van de heilige Olijfje? En de heilige Arnaud?










    Categorie:Dorpsleven
    Tags:Franse post
    03-12-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (0)
    19-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen."Mijn" fazant..
    Onze tuin is in gebruik genomen door een fazant. Dit beestje, uitgezet door de jagers ( wat in Nederland niet (meer) mag) mag hopen dat hij zich kan blijven verstoppen tot aan het einde van de jachttijd..volgens mij eind februari.
    Het is een prachtig beest, heel tam, ik kan hem -of hij mij- tot op twee meter naderen; hij loopt dan tevreden knorrend rond en eet rupsen en slakken! Af en toe loopt er ook een vrouwtje met hem mee, die zien we veel minder, maar misschien omdat ze minder opvalt..ze is ook schuwer.
    Het is niet alleen mijn tuin waar hij komt, mijn buren vertelden dat ook zij een bak met voer voor hem hebben staan.
    Doodeng vind ik dat, want zij wonen aan t eind van het dorp, naast hun huis/boerderij zijn de velden, en daar lopen de jagers...
    Dat is niet mijn enige bezwaar; ook zij vinden het natuurlijk leuk zo`n fazant rond het huis..en als het lukt jagen ze hem zo hun volière in..waar ander gevogelte rondloopt: kalkoenen, loopeenden, ganzen en kippen...voor de slacht!
    Van de regen in de drup ben ik bang.

    Vandaag ga ik maar wat van dat voer bij hen ophalen en zet bij mij ook een grote bak neer..dan zet ik ook mijn geheime "lok"-wapen in: anijs..daar schijnen fazanten een moord voor te doen...






    Categorie:Dorpsleven
    Tags:fazant, jacht
    19-11-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (0)
    03-08-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Insectenhotel
    Het is de tijd van de brocantes en leuke uitjes. Iedere zondag is er wel wat te doen: op veel straathoeken en langs de route nationaal hangen kartonnen borden met affiches: Brocantes, vide grenier, dégustation de vin, portes ouvertes, fêtes des produits du terroir...er is veel te doen, en je kunt wel drie rommelmarkten, hapjesproef- en koperijen aflopen op één middag. Soms weet je niet wat te kiezen.

    Maar ik heb mijn eigen "uitjes-goeroe", Jacques, van het blog Saint Laurent sur Othain kleine kroniek.
    Hij stuurt mij sinds enige weken trouw de tip van de week, tot nu toe ben ik niet teleurgesteld! (Kijk trouwens ook eens op zijn leuke blog als je meer wilt weten over de streek waar wij wonen).

    Vorige week ben ik naar een open dag geweest van een van de schaarse bio-tuinderijen in de omgeving. Een mooie plek boven op een heuvel, met uitzicht op een buurdorp met kasteel en de omringende bossen: Que la Meuse est belle!
    Helaas heb ik geen foto`s genomen van kasteel en omgeving, zo was ik geïntrigeerd door de tuin, de kassen en alle groenten die deze mevrouw samen met een compagnon onderhield. Wat een werk! En alles bio. Zo bio dat er ook oogsten verloren (kunnen) gaan. Zo was haar komkommeroogst geheel verloren door een ziekte, meeldauw of iets dergelijks, het zag er in ieder geval verschrikkelijk uit, een grote kas vol met grijsgepluiste planten zonder komkommers eraan..als je dan niet wilt spuiten dan moet je het nemen zoals de natuur je het geeft. Hard maar waar.
    Petje af!

    Er was ook een stand van de hoogstamboomgaarden van de Meuse.
    De meneer die achter de kraam stond had last van anti-Hollanderritus..heel soms kom je dat nog wel eens tegen.
    Je merkt het al als je begint te praten, een wegdraaiende blik van de gesprekspartner, op zoek naar redding.
    Zodra er dan een Fransoos geïnteresseerd aansluit duikt de man weg, grijpt zijn of haar arm en draait zich van mij weg..dat ik daar nog sta en verbaasd de rest van mijn zin inslik of nog - steeds zachter- uitblablaat.. heeft hij niet meer in de gaten. Ik zal nog beter Frans moeten gaan spreken!

    Het mooiste van zijn kraam was het insectenhotel, waarover ik hem hoorde vertellen dat iedere flinke boomgaard er wel twee kan gebruiken om te goede insecten aan te lokken die dan weer de foute insecten oppeuzelen..zodat je niet hoeft te spuiten, rapen enz.
    In het hotel kunnen solitair levende bijen en wespen, oorkruipers, gaasvliegen, lieve heersbeestjes, vlinders en nog veel meer goede beestjes een plek vinden.
    Het hotel was gevuld met allerlei materiaal waar de insecten in kunnen verblijven én overwinteren: stokken met holtes of zachte vulling ( b.v. bamboe of stengels van de zonnebloem) dichte kastjes met enkel spleten erin ( horizontaal en een ander verticaal) gevuld met zaagsel, stenen met gaten, stro, pluizen van bomen of planten etc.. enfin als je een insecten hotel zou willen maken: het internet staat er vol mee!
    Hier alleen de foto`s:














    Categorie:Dorpsleven
    Tags:insectenhotel, anti-Hollanderritus
    03-08-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (1)
    19-05-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sjoelen
    Een keer per jaar organiseren wij de Wereldkampioenschappen Sjoelbak in Kleindorp NO Frankrijk.
    Onze Franse buren zijn behoorlijk fanatiek, en de laatste jaren winnen Lie en ik dan ook niet meer, we worden in eigen huis met eigen spel verslagen.
    Het enige wat ik terug kon doen was medailles uitreiken met daarop de tekst Premier Prix Male en Female ( 1e prijs mannetje en 1e prijs vrouwtje), wat natuurlijk Premier Prix Hommes/Dames had moeten wezen.
    Dit leverde een hoop hilariteit op waarbij ik alleen maar schaapachtig kon lachen; gelukkig dachten de Fransen dat ik het expres had gedaan...




    Categorie:Dorpsleven
    Tags:sjoelbak
    19-05-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (0)
    02-02-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Enstérage
    Enstérer, oftewel het gezaagde hout keurig in -meetbare- kubieke meters leggen. Het is het werk waarmee ik Lie kan helpen in het bos.

    Een stère is een volumemaat voor gestapeld rondhout: het is voor te stellen als een kubieke meter die vol is gestapeld met stamstukken van 1 meter lengte. Vanzelfsprekend zit er dan zoveel loze ruimte tussen al die onregelmatig gevormde stamstukken dat er geen sprake is van een 'vaste' kuub hout.

    De Franse affouagistes zijn er een stuk beter in dan wij. In een schijnbare oogopslag zien ze hoeveel hout er ongeveer uit de boom gaat komen en hun stapels zien er gewoon goed uit; er lijkt weinig ruimte tussen het gestapelde hout te zitten, de stapels zijn allemaal even hoog en keurig.

    Onze blokkendoos-stapeltjes zijn soms gatenkazen, heel onHollands want de stapels worden niet gewogen maar gemeten en voor alle lucht tussen de stammetjes moeten we betalen.
    Nu is het hout gewoon loeizwaar ( denk aan zo `n 500/600 kg per kuub hout) en ik ben al blij dat een lastig brok hout óp de stapel terecht komt.
    Op dat moment zijn mijn armen al 10% langer doordat ik sommige van die brokken met mijn gesmede handpaktangetje geklemd in twee handen door het bos  heb gesleept naar de plek waar de enstérage plaatsvind -die plek: het enige waar ik met Lie over bakkelei in het bos- de stapels komen altijd verder weg dan mij lief is.
    Lie denkt aan het ophalen van het hout in de zomer en de gemakkelijkste weg door het bos met trekker & aanhanger; ik denk aan mijn armen en prijs me ondertussen wel gelukkig dat ik straks niet mee hoef om het hout op te halen.

    Gisteren was het bos spookachig wit en de beek ijzig koud.






    Categorie:Dorpsleven
    Tags:affouage, enstérage
    02-02-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (2)
    19-01-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Twee bomen...
    We zijn begonnen in het bos!!

    Twee grote boomkruinen hebben we toegewezen gekregen schreef ik op 17 december.
    Jawel die twee grote bomen liggen er, joekels van beuken, ik heb de ringetjes geteld, ze zijn over de honderd jaar oud.
    Behalve die twee grote têtes zijn er nog zo`n 25 bomen met een lengte vanaf 10 meter, sommigen hoger..veel hoger..die moeten ook om.
    Ja moeten: als je een perceel neemt om te kappen teken je ook voor het werk, het netjes neerleggen en het weghalen van het hout. Je bent verplicht om dat voor eind april te doen, het weghalen mag in de zomer.

    Lie en ik keken elkaar eens aan toen we al die grote bomen zagen, veel hout dat wel, een fijne voorraad. Tot nu toe -dat wil zeggen, de eerste 2x dat we affouagiste waren- lag het meeste hout op de grond; met het omkappen van -grote- bomen hebben we hoegenaamd geen ervaring.
    Man en vrouwmoedig zijn we begonnen afgelopen zondag, mooi weer, geen wind, prima weer om in het bos te zijn.
    Het ging allemaal goed en als Lie een boom omzaagde ging ik even achter een dikke eik staan. Tot de laatste boom.

    Toen Lie de kettingzaag al halverwege de stam had spleet de boom in de lengte doormidden. Een deel viel op het hoofd van Lie. Omdat ik net op dat moment om de stam waarachter ik met verscholen had keek, zag ik Lie de kettingzaag met zijn rechterhand weggooien en tegelijkertijd achterover vallen. In die ene seconde had hij de zaag ook nog uitgezet met zijn duim. Wow wat een snelle reactie! Wie is hier oud?

    Niets erger dan een flinke schram en wat pijn in zijn nek had hij opgelopen, en toch ook wel de gezonde angst voor ergere blessures.

    Vandaag bij de winkel bottes de sécurité gekocht (laarzen met stalen neuzen) en een helm met oog en oorbescherming.
    Ook zijn we bij de burgemeester geweest met de vraag of de dorpsemployé ons zou kunnen helpen met advies hoe die grote bomen aan te pakken, en misschien te helpen de grootste om te zagen. Dat mocht, meteen vanmiddag ging hij mee. Lie blij.

    Na enkele uren kwam Lie ietwat gedesillusioneerd terug.
    In het bos aangekomen ging werd Lie eerst urenlang meegesleept langs alle andere mensen die in het bos aan t werk waren...overal een praatje..de kwaliteit van het hout bespreken.. het weer.. wat voor een kettingzaag heb jij.. nog even over het weer.. nog even over het hout.. ah, mesjeu die-ét-die is er ook.. wat een weertje hè, hoe is uw hout?.. en het laatste halfuurtje nog gauw even zagen.
    Ze hadden (hij had) snel 3 bomen omgezaagd en toen moest monsieur de employé weer vite terug naar zijn werk in het dorp.
    Erg veel had Lie er niet aan gehad. C`est la vie en France.

    Op internet vond ik nog wel wat tips over grote bomen zagen en veiligheid en Lie heeft net de knoop aan zijn veiligheidsbroek gezet. Het zal wel goed komen. We weten in ieder geval wel wat voor een weer het wordt...



    Bomen met een rode streep dienen te worden omgezaagd.



    Categorie:Dorpsleven
    Tags:affouage, grote bomen vellen
    19-01-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (4)
    21-12-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatgevechten
    Nachtelijke ontmoetingen tussen  1 Portugese, 1 Elzasser, 2 Hollanders en een flinke hoeveelheid Fransen liepen uit de hand. Behalve een enkele in de sneeuw vastgestampte auto en een in de sneeuw gedoopte buurman ("allez, met zijn allen op die Elzasser!!") vielen er geen noemenswaardige gewonden..misschien een beetje hoofdpijn hier en daar de volgende dag.







    Categorie:Dorpsleven
    Tags:sneeuwballengevecht.
    21-12-2010, 18:50 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (0)
    18-12-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nog meer wintertenen.
    Het sneeuwt weer!

    Vannacht is er al flink bijgevallen, ik denk dat er zo`n 20 à 25 centimeter ligt, en net begon het dus weer.
    Éen regel getypt, ik kijk naar buiten en de lucht is vol met dikke vlokken. De walnoot is versiert met ineengedoken bolletjes merel en spreeuw.

    Gistermiddag ben ik een rondje wezen maken over het weggetje tegenover mijn huis.



    Het was aangekondigd: Hier wordt géén sneeuw geruimd.



    Zo vreemd, vrijwel alle kleur is verdwenen, ik herken het dorp niet meer, vreemde gelige huizen zonder rode daken.



    Zou dit paard het enorm koud hebben? Geen stro of hooi om op te staan of liggen, geen grassprietje meer te bekennen, geen dakje om te schuilen..



    Alleen de vos was mij voor..



    Boerenkool! De enige verse groenten waar ik nog bij kan. Ondertussen kreeg ik flink koude tenen in mijn simpele rubber laarsjes, misschien moet ik toch maar eens een paar van die oerlelijke snowboots aanschaffen.. of een paar dure gevoerde aigles, bijvoorbeeld aigle parcours-iso thermo laars.( hallo Kerstman, leest u toevallig ook mijn blog? Ik heb mt 41...)Zolang ik dat niet heb wrijf ik na een wandeling maar mijn tenen warm met sint jansolie, dat helpt wel.
     

    De tuin vanmorgen. Ik heb een stuk gazon geveegd om voor de merels appels neer te kunnen leggen zonder dat ze onder de sneeuw verdwenen. Verder voer ik bij met vetbollen, varkensvet en zonnepitten. daar wordt dankbaar gebruikt van gemaakt -als de spreeuwen een beetje op willen schuiven- door de mezen en vinken en af en toe ook de grote bonte specht.


    Categorie:Dorpsleven
    Tags:sneeuw, wintertenen, st jansolie
    18-12-2010, 16:09 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (1)
    17-12-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wintertenen
    Net voor de grote sneeuwbui uit zijn we `s nachts gearriveerd in Kleindorp.
    Ook waren we net op tijd voor het lootjes trekken voor de jaarlijkse houtkap; de affouage.
    Over de affouage heb ik eerder geschreven, zie: http://www.bloggen.be/appeljam/archief.php?ID=259678

    Het lootjes trekken gaat zo: eerst schrijf je je op het gemeentehuis in en dan volgt een uitnodiging van de burgemeester om bij het lootjes trekken aanwezig te zijn; een belangrijk moment want hier kun je een mooi bosperceel verkrijgen met voor dit jaar gemakkelijk toegankelijke bomen óf juist een perceel dat ver van de weg ligt, met bomen die in een gat liggen of zo vreselijk gedraaid zijn dat je er de kettingen van je zaagmachine op stuk zaagt.

    Het lootjes trekken is een officiële gebeurtenis, omkleed met rituelen zodat er niet gesjoemeld kan worden.
    Eerst veel handjes schudden natuurlijk, en een enkel kusje voor mij, daarna allemaal zitten en luisteren naar de boswachter die de regels uitlegt, verteld over de gevaren, en op een kaart aanwijst waar de point de rencontre secours is.
    Dan krijgen we een statistiek uitgereikt met daarin het aantal ongevallen per jaar in het bos ( in je been zagen, grote tak ( of boom) op je kop, takken in het oog, spierblessures...) en dan nog eens de nummers van ambulance en brandweer, er wordt ons op het hart gedrukt nooit alleen in het bos aan t werk te gaan..(wat veel mannen wel doen).
    We krijgen nog te horen wie er recht heeft op affouage: iedereen die belasting betaald in ons dorp, dus ook wij met een tweede huis. Dit in tegenstelling tot een Nederlandse vriend van ons die ieder jaar weer geweigerd wordt voor de affouage in zijn dorp; een kwestie van rancune waarschijnlijk, een weigering zonder rechtsgrond.
    Ook komt er een heel verhaal dat ik niet helemaal heb kunnen volgen over het markeren van de bomen, er wordt oranje of rode verf gebruikt, of juist niet..het kan ook een kerf zijn, of twee kerven..beige verf voor bomen die ábsólúut niet omgezaagd mogen worden, dit zijn bomen die belangrijk zijn voor het behoud van het bos, zaag je een van die bomen om dan moet je 20 x de houtprijs betalen..dat begreep ik dan weer wel.
    Natuurlijk een lijstje met de dagen van de jacht en een waarschuwing:  als de jagers je die dag in het bos vinden zwaait er wat!!(..)

    Dan eindelijk het trekken van de lootjes, er zijn 17 inschrijvingen en ongeveer 7 percelen met gekapte bomen.
    We hebben allemaal een kaart voor ons met de percelen waar dit jaar gekapt wordt, en de burgemeester, boswachter, het aanwezige raadslid en de coördinator schrijven precies op wie welk perceel, lotnummer en welke bomen..(de laatste zijn genummerd). Wie niet aanwezig is wordt vertegenwoordigd door de burgervader.

    Omdat onze naam met Van begint komen we in Frankrijk bijna als laatste aan de beurt; ondertussen zijn de meeste loten met het lastige stuk al getrokken en liggen er nog drie rolletjes in de mand. De burgemeester en de dorpsknecht hebben inmiddels getrokken en beiden op het slechtste (dat wil zeggen slecht te bereiken) stuk.
    Lie trekt het enige lot dat rest van een beter stuk en is content, twee megagrote bomen vlak bij de weg.

    Als alle lootje getrokken zijn worden de plastic rolletje die om de lootjes zaten verzameld, geteld en in een speciale envelop gedaan.
    Handjes schudden en door de -inmiddels flink opgehoopte sneeuw- naar huis.

    Vanmorgen wakker worden in een prachtige winterwereld.. wat nog lelijk was in de tuin heeft een mooi zacht wit mutsje opgekregen.
    Er zaten enkele buizerds in de hoge bomen, en de kool, pimpel en andere mezen, vinken, roodborst en winterkoning scharrelen op en om het vogelhuisje met voer. Ik heb wat sneeuw weggeveegd onder het huisje zodat ook de "grondvogels" het eten makkelijk kunnen vinden.

    Omdat ik half november vertrok en geen idee had van de vroege vorst moet ik helaas wat niet goed afgedekte groentes weggooien. Zo had ik in de kas niet alle knolselderij goed afgedekt met blad, en stond er nog een emmer met pastinaken in zaagsel vrijwel buiten, met een vorst van -12 of meer bevriezen ook deze ingepakte wortels.
    Dat wordt de taak van de dag..voorraden nakijken & muizenvallen neerzetten, want ook in mijn hooggeplaatste appelvoorraad zijn vraatsporen.
    Lekker binnen dus, want ondertussen sneeuwt het al weer flink buiten. Op naar de Kerst!









    Categorie:Dorpsleven
    Tags:affouage
    17-12-2010, 11:25 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (2)
    26-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Halloween is coming
    De kindertjes van het dorp zijn weer gekomen om pompoenen te snijden. Dit jaar maar een heel klein klupje; de oogst van de halloween pompoen Jack o`lantern was erg klein uitgevallen dit jaar, er was net genoeg om een middagje te snijden.

    Met veel enthousiasme werd er geplakt, geprikt,geschraapt, gezaagd en gesneden... voilà les resultats!

    Lie had me geholpen een leuk sfeertje in de benedenkeuken te maken; lekker enge huilende wolfgeluiden erbij mbv de laptop.

    Meisjes kiezen ieder jaar weer voor poezen patronen

    Voor de jongens een wolf of een lekker eng demonenhoofd

    Het volledige resultaat, mooie pompoenen en een hoop lol gehad.





    Categorie:Dorpsleven
    Tags:halloween,pompoen snijden
    26-10-2010, 20:21 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (1)
    19-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kraanvogels
    De kraanvogels, ze zijn er weer, of misschien ze gaan weer.
    De afgelopen dagen kwamen ze weer met duizenden overvliegen, het mooie geluid gruugruu in de lucht.
    Een stuk vroeger dan vorig jaar maar ik denk&hoop dat deze vogels hier voorlopig komen fourageren, en dat ze nog niet vertrekken.
    Vorig jaar kwamen de migranten ongeveer begin december over.
    Vandaag zullen ze niet zoveel vliegen; het regent hier de hele ochtend al zo verschrikkelijk hard, ik kan me niet voorstellen dat een zware vogel nu in de lucht kan blijven. Misschien zitten ze wel op de -nog maar net geoogste- maisvelden hier verderop, als het nog droog wordt vandaag ga ik even kijken.
    Morgen komen de kinderen van het dorp bij mij pompoenen snijden; er is geen ontkomen aan, de herfst is in volle gang!





    Deze foto`s komen van: http://jomela.punt.nl/?gr=772838. Bedankt Jolanda.
    Op de tweede foto krijg je een beetje een idee hoe groot de groepen zijn die hier overvliegen, dit is dan een klein groepje...


    Categorie:Dorpsleven
    Tags:kraanvogels.
    19-10-2010, 12:22 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (1)
    25-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Leg de lepel in de gootsteen
    Mijn buurman hier in Kleindorp is bijgelovig, hoewel hij het probeert te verstoppen voor die "stadse Hollanders".

    Toen we gisteren bij zijn vrouw op de koffie zaten kwam hij binnenlopen en liep een beetje rond in de keuken.
    Plotseling pakte hij een soeplepel van het lepelrek, legde die in de gootsteen en met een zijdelingse blik naar ons vertrok hij weer. Eerder die morgen waren we hem al tegen gekomen,op zoek naar een onderdeeltje van zijn traktor die zo opgehaald zou worden.
    Zijn vrouw zag onze blik en barstte in lachen uit, ze vroeg ons het niet verder te vertellen in het dorp: "ze zouden hem voor gek verklaren".
    Ooit had haar schoonmoeder van een Poolse vrouw geleerd dat, als je iets kwijt bent, je naar huis - of de keuken- moet gaan en de soeplepel in de gootsteen moet leggen. Meteen daarna vind je het gezochte object.
    Niet zoveel later kwam de buurman weer binnen met een opgeluchte blik op het gezicht...de soeplepel werd weer teruggehangen, zijn werk was gedaan...




    Categorie:Dorpsleven
    Tags:bijgeloof, terugvinden, soeplepel
    25-09-2010, 11:03 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (0)
    07-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eekhoorntjesbrood en Hoorn van overvloed
    Het is hier in Kleindorp NO Frankrijk ondertussen ook herfst geworden. Regen, regen en nog eens regen is er gevallen vorige week, en valt er nu trouwens weer. Een enorme bende water is er naar beneden gekomen.
    De dag van ons dorpsfeest is nog net niet helemaal in het water gevallen, maar veel heeft het niet gescheeld...de ochtend was nog droog. Vanaf half 4 bleef de regen stromen, wat als voordeel had dat we s`avonds snel klaar waren met opruimen: er bleef niemand plakken.

    Daarna hadden we enkele droge dagen. De temperatuur steeg een beetje en mijn zin om maar alvast naar Nederland te vertrekken verdween als sneeuw voor de zon en maakte plaats voor de herfstkoorts: Paddestoelen!!

    Het is een geweldig goed jaar voor het eekhoorntjesbrood. Verschillende van mijn buren of vrienden van onze buren gaan paddestoelen plukken en het ene verhaal over kilo`s cep, zoals deze paddestoel hier heet, overtreft het volgende (8 manden vol had ie...!!) Zelf wilde ik dat ook wel eens meemaken, en met een bevriende Hollandse ben ik enige dagen het bos in geweest. Deze dame heeft een vergunning voor een bos dat bekend staat om zijn grote hoeveelheid paddestoelen, dwz een vergunning om je auto mee te nemen in het bos en om te gaan zoeken. Zonder deze vergunning kan je beter niet gaan, je loopt een flinke boete op als de boswachters je in de gaten krijgen.

    Het bos zelf is al geweldig mooi, en in Nederland heb ík in ieder geval nooit zo`n grote hoeveelheid paddestoelen bij elkaar gezien. Tientallen soorten verspreid over de met een dikke laag bladeren bedekte bodem, een waar feest voor mijn oog!
    De eerste keer had ik geen fototoestel bij me en heb ik nog wel wat geplukt, vooral tête de negre (somber eekhoorntjesbrood). Deze heerlijke paddestoel komt in Nederland weinig voor, maar hier is hij ruim te vinden.
    De tweede keer wat meer foto`s gemaakt en verder de eerste trompettes des morts (hoorn des overvloed) gevonden, die liggen nu samen met de cep te drogen op een dienblaadje (op meerdere dienblaadjes, want de buren kwamen ook "wat" brengen) voor een lekkere pasta in de winter.

    Op Marktplaats heb ik vanmiddag op twee paddestoelen-boeken een bod gedaan; met mijn buurman heb ik al enige discussie achter de rug over wel of niet eetbaar, het is beter als ik me daarbij wat gedegener kan documenteren ( ook beter voor de diarree of erger...)
    De eerste foto`s zijn van het eekhoorntjesbrood en een andere boleet, dan de trompettes des morts, daarna zijn het voor mij ook alleen maar mooie champignons. Wie het weet mag het zeggen!

















    Categorie:Dorpsleven
    Tags:eekhoorntjesbrood, hoorn des overvloeds,paddestoelen,eetbare paddestoelen.
    07-09-2010, 00:00 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (0)
    02-07-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nederland Wereldkampioen!!


    Onze franse buren worden verteerd door schaamte.
    Na de relletjes rond hun nationale voetbalelftal "Les Bleus" worden wij hier regelmatig over aangesproken door dorpsgenoten.
    "We schamen ons rot..is dat nu onze Franse trots, finalist kampioenschap 2006" hoorden we veel, maar ook het feit dat de politiek zich ermee bemoeide maakte de gemoederen los. De een vindt het meer dan prima, de ander vindt dat de politici wel wat beters te doen hebben. Iedereen vindt dat de voetballers in ieder geval veel minder moeten gaan verdienen.
    Nu heeft Sarkozy aangekondigd dat alle betrokkenen zich in oktober moeten melden voor een conferentie over de toekomst van het franse voetbal.
    De Franse bondscoach Domenech heeft zich woensdag moeten melden bij een commissie van het Franse parlement. De coach moest de politici uitleg geven over de afgang in Zuid-Afrika. Dit gaat nooit meer vergeten worden snikt Sarkozy en de buren met hem.



    Ze leven nog wel met ons mee, de buren, ze vinden het (voor ons)geweldig dat NL zo ver is gekomen, en hopen dat wij vandaag (door een wonder, dat zeggen ze er wel bij) winnen van Brazilië. Lie gelooft wel dat onze stoere 11 een geniale wedstrijd zou kunnen spelen tegen de Kanarie`s. Se soir Champagne!
    Een van onze buren ging zover dat hij (of zij) -terwijl wij gistermiddag een siësta hielden op ons nieuwe balkon- onze schuurdeur heeft bespoten met oranje harten..echt lief, hoewel ik eerlijk gezegd blij ben dat ie er niet La Hollande Champion du Monde op heeft gespoten. Het zal waarschijnlijk toch wel boenen worden morgen...


    Categorie:Dorpsleven
    Tags:voetbal, franse elftal, buren.
    02-07-2010, 11:29 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (2)
    17-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bloemen van het veld
    Nu de groentes nog niet echt oogstklaar zijn -behalve de sla en een laatste asperge- en de tuin te nat is om het nodige wiedwerk te doen heb ik wat tijd om te fietsen. Mijn nieuwe elektriese fiets met trapondersteuning doet het geweldig, en eindelijk na alle vakantiejaren wandelen of in de auto stappen kan ik me ook hier bezig houden met een van mijn favoriete bezigheden: een stukje fietsen.

    Een doel moet er wel zijn, en zo krijgen veel van mijn kennissen deze dagen een bezoekje van mij. Boodschappen op de fiets zoals ik dat in Nederland doe.. daar ben ik nog niet aan toe; ik moet dan een stukje de "grote" weg op. Alleen de bakker in een naburig dorp heb ik bezocht, en verder ben ik vooral de nabije klimmetjes en afdalingen ( èèèèng..keihard naar beneden..45 km per uur, gelukkig heb ik goede remmen) aan t verkennen.

    Gisteren fietste ik enkele km`s en onderweg heb ik dit bosje bloemen geplukt, een doorsnee van wat hier bloeit in de berm: klaproos, blauwe korenbloem, kleine ratelaar, wilde weit, weegbree, vogelwikke, blaassilene.

    Ook in mijn tuin staan mooie bloemen te bloeien, oa juffertje in het groen (nigella) en boerenpioen.



    Categorie:Dorpsleven
    Tags:wilde bloemen, pioenroos
    17-06-2010, 23:10 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (0)
    21-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.100 jaar en vijf dagen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Afgelopen dinsdag was "onze" Berthe jarig, 100 jaar, en het hele dorp was uitgenodigd.

    Wij waren blij dat we net deze dag in Frankrijk waren, en hebben meegenoten van het feestje dat de burgemeester voor haar en het dorp gaf.
    Helaas niet met fanfare zoals ik me van vroeger bij ons in de straat kan herinneren, een serenade bij 60 jaar huwelijk of 100 levensjaren.
    Maar er was taart en natuurlijk champagne.

    De burgemeester sprak de "centenaire" toe, of eigenlijk meer de andere toehoorders, af en toe stelde hij wel een vraag aan haar, maar wachtte nauwelijks op een antwoord..wel jammer, je bent nu eenmaal wat langzamer als je 100 wordt, dat wil niet zeggen dat je geen antwoord hebt!

    In zijn speech liet hij een eeuw voorbij komen, haar eigen leven, kinderen krijgen, het overlijden van haar man (al 30 jaar dood geloof ik), 15 presidenten van de republiek,14 burgemeesters, twee wereldoorlogen waarvan één hier in het noordoosten het heftigst was.
    De burgervader sprak ook over alles wat ze heeft zien komen, de auto, het vliegtuig, de telefoon, de kraan (hier in het dorp pas in 1963)en nu natuurlijk de computer. Hij vertelde ook dat ze altijd de dorpskroeg runde vroeger en dat het pand na 40 jaar niet meer door haar in gebruik nog steeds de kroeg van Berthe heet.
    Berthe liet de hele toespraak een beetje aan haar voorbij gaan en leefde pas op toen er muziek kwam! Je zag haar olijk kijken en denken: haa dansen!! en in de armen van onze 81-jarige playboy Bernard, die heel wat harten van weduwen hier in het dorp op hol laat gaan, walste ze weg over de dansvloer.

    Ik ben benieuwd hoe ze zich nu voelt... wat komt er na 100 jaar, val je in een gat of kan je nog met plezier uitkijken naar 101?


    Categorie:Dorpsleven
    21-02-2010, 22:09 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (0)
    24-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vleeswaren uit de Lorraine
    Varkentjesfans, vegetariërs en meisje Thieme kunnen dit stukje beter niet lezen. Het gaat oa over het varken van mijn buren, Sophie geheten, en vooral over een van haar jonkies. Ieder jaar krijgt Sophie een aantal kleintjes die door onze buren worden vetgemest voor de slacht. Sedert enige jaren krijgen wij ook een diertje toegewezen, een varkentje dat we delen met een stel dat uit België komt, de varkentjes van deze boer zijn erg gewild, ieder jaar verkoopt hij er zo 10 à 12.
    Op de dag van de verdeling is het beestje al een of twee dagen dood, dit doodmaken doet de slager ter plekke, en ik hou mezelf voor dat het varkentje er niets van merkt; in ieder geval zegt de boer dat het zo is. Voor Lie is dit een van de fijne dingen van onze vakantieplek, hij is een echte carnivoor en verheugt zich al te voren bij de gedachte aan al die speklapjes. Ik daarentegen zie al die kilo`s voor me die ik er weer af moet fietsen, en eet maar nauwelijks de helft van wat Lie ervan eet. Toch vind ik het ook heerlijk de mogelijkheid te hebben om zo aan een semi-bio scharrelvarken te komen, en kan ik de fijne smaak waarderen. Vooral geniet ik ook van de volle voorraadkast en vriezer als het werk gedaan is, niets heerlijker dan een potje paté te kunnen pakken bij onverwachte visite

    Als de slager komt is het stel uit België als eerste aan de beurt, ze worden niet zo gewaardeerd omdat ze altijd wat te zeuren hebben ( het varken is te vet, te mager) en nooit helpen schoonmaken, en de boerin is blij als ze weg zijn.
    Dan is het onze beurt. Het halve, reeds onthoofde varken komt op de slachttafel.. mijn taak is de slager te informeren wat ik met onze helft wil; er zijn nogal wat keuze`s die het niet makkelijk maken om te kiezen: mijn buurvrouw maakt verschillende soorten worst, bv droge worst, saucisse a cuir of saucisse a rôtir. verder maakt ze ook ham, paté, fromage de tête, een soort ontbijtspek, bloedworst en gemalen spekjes voor bij de pissenlit. Ook maakt ze enchaud: een soort braadstukjes, die ze eerst marineert in witte wijn, dan braadt, en vervolgens steriliseert in weckpotten.
    Onze keuze was dit jaar gevallen op worstjes met wortels, bloedworst, paté en fromage de tête; de rest van het halve varkentje is ingevroren..in de vorm van karbonades, schnitsels en hamlappen, braadstukken, speklapjes, filet mignon en gehakt. Alles bij elkaar woog het hele varkentje toch schoongemaakt 114 kg, mijn vriezer zit dus behoorlijk vol met vlees, maar weinig vet, een varken  van totaal 142 kg is een mager beestje.
    Zolang de slager aan t snijden is moet je flink doorwerken, het vlees moet in verschillende emmers verdeeld voor de paté en andere vleeswaren, en tussentijds moet de rest vite-vite ingepakt in vriezerzakjes en zo snel mogelijk naar de vriezer gebracht worden.
    In de middag als de slager weg is begint het inmaakwerk, en dat gaat de volgende dag ook nog door, op dit moment staat beneden nog een weckketel met de potjes paté te koken ( 3 uur wecken).
    Morgen het recept van de boudin.

    Worstjes met wortel


    .De hammen van de boerin liggen klaar ingewreven met zout en sjalotten en kruiden.





    Categorie:Dorpsleven
    24-01-2010, 00:00 geschreven door Appelvrouw  
    Reacties (1)
    Foto
    Kijk ook eens op deze blogs...
  • Paradijs in GF!
  • Paradis (franstalig)
  • Moestuinforum
  • Agnes` kruidentuin
  • St.Laurent sur Othain
  • Hernia diafragmatica
  • Diana`s mooie moestuin
    Archief per jaar
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs