Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
06-09-2009
1+2=3
Onze club is drie Belgische kampioenen rijker. Anthony heeft
vandaag in Nijvel Goud behaald op de 100m horden bij de cadetten. Anthony heeft
ontzettend veel talent en wordt daarenboven goed begeleid. Ik voorspel nog veel
titels voor die jongen. De twee andere titels werden niet in de atletiek maar in een
aanverwante sport behaald, namelijk het oriëntatielopen. Vandaag hadden daarin
de aflossingen plaats. Van onze reporter ter plaatse vernamen we dat Kim (Geypen)
het met haar team gemakkelijk haalde. Joost (Talloen) zorgde voor meer spanning maar kon
de titel toch binnenhalen.
Proficiat aan mijn drie clubgenoten.
Ik was jullie nog enkele foto's verschuldigd. De eerste is
er eentje van tijdens mijn recentste wedstrijd op de FC in Merksem. De tweede
is er eentje met Kris op de Memorial... in de late uurtjes.
Vanmorgen stond er alweer een mooie training op het
programma. Sarah, Patrick en Kjell gingen er een lange duurloop van maken maar
voor Ewoud en ik had Magda iets fijners in petto. Ik voelde me wat moe maar
fleurde helemaal op toen ze zei dat we 200en gingen doen: mijn absolute
lievelingstraining, samen met 300en. Er zat wel een addertje onder het gras.
Normaal doen we zes 200en maar deze keer gingen we voor vijf series van twee
met vijftig meter joggen tussen en twee minuten rust tussen de reeksen. In het
rozenpark (Vrijbroekpark) is dat niet zo evident want de bochten zijn er korter
en dus ook scherper dan op een piste. De tijden mochten er wel zijn, zeker
rekening houdend met de ondergrond (grind en putten) en de beperkte rust. Op de
tweede na (30) liep ik alle 200en in een lage 29 en op het einde zelfs twee
keer in 28. Na de laatste was het echt wel uithijgen. De verzuring was ook de
kop wat komen opsteken maar daar dienen zo'n trainingen natuurlijk voor. De
verzuring zolang mogelijk uitstellen is primordiaal in de halve fond.
Na de middag reed ik met de jongens naar Brussel, waar ik in
de 'Marollen' twee antiekwinkels moest fotograferen voor Feeling Wonen. Ik
parkeerde de wagen in de nieuwe parking onder het Poulaertplein, recht over het
justitiepaleis en neen, er ontsnapte niemand op dat moment. Kon ook moeilijk
want het was gesloten... Met de grote lift die nu boven- en onderstad verbindt
gingen we naar beneden. We wandelden door 'Huugstroet' en 'Bloesstroet' over
het Vossenplein waar de markt nog aan de gang was. Waarom het Vossenplein in
het Frans 'Place du jeu de balle' heet was me altijd al een raadsel tenzij
Vossen in het Brussels ook een soort ballenspel betekent. In het Zaventems in
ieder geval wel, hahaha...
De 'drie fonteinen' hadden vandaag heel wat minder glamour
en glitter te bieden dan de Heyzel gisteren. Het enthousiasme van de kleine
atleten op de meeting van VAC waren anders wel van formaat. Onze club was weer
goed vertegenwoordigd en heel wat van onze jeugdatleten liepen, gooiden of sprongen
een persoonlijk record. Ook Moon deed zijn duit in het zakje. Hij nam deel aan
het discuswerpen en aan de 60m horden, beide proeven waar hij vorige week voor
het eerst aan deelnam. Bij de discus stelde Bruno voor om vooral technisch, dus
met de draaibeweging, proberen te gooien. Op een aanpalend veld werd er eerst
wat geoefend en daarna kon hij aan de slag. Zijn twee eerste worpen waren niet
zo ver, 16 en 15m ongeveer maar de draaibeweging liep wel perfect. Bij zijn
derde worp wilde Moon toch verder trachten te geraken en dus gooide hij uit
stand. Het resultaat was een worp over de 19m maar net geen verbetering van
zijn PR van vorige week. Op de horden deed hij wel beter dan vorige zaterdag.
Hij vertrok ook meteen heel goed en kon een tijd van 12.62 neerzetten, veertig
honderdsten sneller dan toen. Goed voor zijn X-trofeetotaal. Sven van zijn
troon stoten zal voor Moon echter heel moeilijk worden want vandaag toonde onze
all-rounder bij uitstek zich weer van zijn beste zijde door een prachtig PR te
gooien met de discus: een worp van over de 23m. Straf. Gelukkig is er tussen
Moon en Sven geen spoor van jalousie en gunnen ze elkaar allebei de titel.
Binnenkort weten we meer. Eerst is er nog de meeting van Mechelen en het BK in
Nijvel.
Bijna vierhonderd foto's heb ik gisterenavond gemaakt.
Vorige week kreeg ik plots telefoon van Kris, een ex-collega
waar ik het altijd al meer dan uitstekend mee kon vinden. (Haar jongste dochter
Chanel loopt ook. Ze is tweedejaarsbenjamin.) Ze wilde me feliciteren met mijn
wereldtitel en vroeg me meteen of ik met haar naar de memorial wilde. Niet
zomaar een zitje maar in de VIP-tribune nog wel. Haar echtgenoot, die een
topfunctie bekleedt bij Lotto had andere verplichtingen en ik kon mee in zijn
plaats. Je raadt mijn antwoord!
Nog nooit beleefde ik de Memorial zo intens. Ik zat er met
mijn neus op, halfweg de honderd meter op rij zeven en met net voor onze rij een
soort wandelgangetje waardoor we ruimte hadden en nog beter konden zien.
Voor ik het stadion binnenging had ik Eline en Frank nog
even gesproken. Eline was net wat krachtvoer aan het verorberen met het oog op
de wedstrijd van morgen in Vilvoorde: frieten met mayo! Ook binnen het stadion
krioelde het waarschijnlijk van de vrienden. Kjell zat ergens aan de overkant.
Ik zocht maar vond hem niet. Ook Filip Vanhaecke was ergens in de tribune. Wie
ik wel vond (ik wist waar ik moest zoeken) waren Kim, Joost, Sarah, Evi en
Eddy. Die heb ik met mijn telelens nog net kunnen fotograferen.
Voor echte topprestaties was het vandaag veel te koud maar
spektakel was er genoeg; De atleten werden door het Belgische publiek als
helden onthaald en zo hoort het ook. Geen aggressie maar één groot sportfeest.
Ik ga het niet hebben over de wedstrijden want die hebben
jullie waarschijnlijk allemaal gezien. Ik heb echter nog één anecdote. Net toen
de 200m ging van start gaan dook op enkele meters van ons plots Tyson Gay op.
Hij kwam supporteren en kijken naar zijn rivaal maar tegelijkertijd ook
kameraad Usain. Zo gaat dat in onze sport. Mooi toch. Ik heb hem gefotografeerd
en de bewonderende en verwonderde blikken bij Gay spraken boekdelen. Moon en ik
zijn grote fans van Tyson Gay en dus jumpte ik recht uit mijn stoel. Een
babbeltje later had ik voor Moon een leuk aandenken. Mijn zitkussentje met
volgende tekst: 'For Moon. Good luck! Tyson Gay. 9,71.' Ook Sanya Richards zag
ik van even dichtbij. Wat een luxe toch die VIP-tribune. Ze kwamen ook constant
rond met drankjes. En overal bekende gezichten. Schuin voor mij Herman Van
Holsbeeck die (dixit Kris) voorbeeld nam aan zijn voetballers en een jonge
madam heeft! Achter ons Robert Vandewalle. Wat verder Tia, Justine Henin en ook
een kudde ministers waarvan Didier Reijnders de prijs van het publiek heeft
gekregen. Toen hij bij één van de podiumceremonies werd aangekondigd steeg één
enorm boegeroep op in de arena, hahaha... Hij klopte daarmee nipt Madame Non.
Schoon koppel, die twee.
Na het sportieve kwam nog een optreden van Clouseau. Niet
echt mijn ding maar best leuk op zo'n avond. Daarna volgde een als immer
fenomenaal vuurwerk. Schuin boven mij in de ondertussen opklarende hemel scheen
de maan. Ze knipoogde naar me en zag dat het goed was. Iedereen begon naar huis
te gaan maar Kris nam me nog mee naar het VIP-dorp waar ons een lekkere
maaltijd wachtte. Net op tijd: we waren zowat uitgehongerd. (Ze hadden daar wel
hapjes mogen voorzien in de tribune, hé! Hahaha...) Daar stelde ze me ook voor
aan haar nieuwe baas Bob Verbeeck van Golazzo. Het was toch een beetje
surrealistisch om daar te zitten. Aan de dichtstbijzijnde tafel zat Wilfried
Meert met ministers te praten. Wat verder zat Andreas Thorkildsen aan de
Adidastafel druk te babbelen met zijn sponsors en overal zag je bekende
gezichten.
En aan onze tafel vroeg plots iemand of ik uit Mechelen
kwam. Ik zei dat ik voorzitter was van RAM. Toen vroeg hij of ik wereldkampioen
was en daarna ook of ik Kim Geypen kende. Straf! Het jonge koppel, Sarah en
Jef,dat naast me zat deed aan
oriëntatielopen en had met Kim tijdens de vakantie in Zwitserland gezeten en
gelopen. De wereld is klein... We verlieten als laatste de eettent. Het was een
fantastische avond. Bedankt Kris.
Magda zegt dat ik nu tot het einde van het seizoen enkel de
conditie moet onderhouden. Het is waarschijnlijk daarom dat ik vandaag een
anders dan anders-training moest afwerken. Een drie kilometer loslopen,
stretchen, versnellingen, drie kilometer tempo en dan loslopen. Kjell ging ook
in het Vrijbroekpark trainen en dus spraken we af om onze trainingen op elkaar
af te stemmen. Kjell had al een ronde of twee in de benen toen ik er aan begon.
Hij verkeert momenteel in supervorm en dat voel je zelfs bij het loslopen. Ik bedoel daarmee dat vertragen in het midden van je training denkelijk moeilijker is dan je opwarming wat sneller dan normaal te doen. Voor
de drie kilometer tempo vertrok ik op kop maar ik voelde al meteen dat ik niet
de superbenen had die nodig zijn om de hele training aan mijn aanvangstempo vol
te houden. Na zo'n 800 meter nam Kjell het commando. We kwamen aan de eerste
kilometer door in 3.10. Voor Kjell was het 'spielerei' maar voor mij was het
daarna doorbijten en aanklampen. Ik moest aan Moon denken en het feit dat dat
manneke op de piste al 3.14 liep op de 1000m dit jaar. Onwaarschijnlijk toch...
Zo'n type training doe ik nagenoeg nooit. Enkele keren moest ik effe lossen
maar telkens hield Kjell een beetje in en riep hij me toe dat ik moest
volhouden, aan mijn tempo denken en dat we er bijna waren. Allez, ja. Bijna?
Alles is relatief natuurlijk. Toen hij dat de eerste keer riep was het nog ruim
een kilometer lopen. Dan wil de moed je wel eens in de schoenen zakken, hoor. Ik brak
echter niet en met de moed der wanhoop spurtte ik nog op het einde. Ik kwam uit
in 9.35. Voor iemand die nooit zo 'n afstand aan zo'n tempo loopt niet slecht,
dacht ik. Achteraf zei Magda dat ik me niet mag spiegelen aan jonge lopers als
Kjell en zeker niet als het om hun favoriete afstanden gaat. Na het uitlopen
voelde ik mijn lichaam helemaal verstijven. Morgen gaat het zeer doen...
Terwijl Moon bij zijn vriendje Lucas was gaan spelen, reed
ik met Noah naar het park van Machelen. Ik zou er mijn toertjes lopen en hij
zou me met zijn fiets volgen. Na drie van de vijftien rondjes had hij er al
genoeg van en ik stelde hem voor om elke keer op en af te rijden tussen de
lange dreven waardoor hij me elke ronde twee keer kon zien voorbijlopen. Zo kon
ik hem ook in het oog houden. Ik ben van nature ongerust én een 'papa poule'.
Een minuut Noah uit het oog verliezen is voor mij een ware ramp. Aan één van de
twee lang dreven staat een klein bosje met struiken en bomen en net daar
wachtte hij me elke ronde weer op. Op die manier verdween hij dus toch telkens even
uit mijn zicht. Ik was van plan vijtien toertjes te lopen maar na tien hield ik
het voor bekeken. De spookbeelden in mijn hoofd haalden de bovenhand. Noem me
gek maar de angst dat er iets met hem kon gebeuren was te groot.
Dus reden we maar naar huis. Tenslotte moest er
toch ook nog op de nekker worden getraind. Voor het eerst gaf ik zelf weer
training. Gisteren reeds was de jeugd weer massaal aanwezig. Het is net of de
meeste ouders denken dat we in de zomermaanden stoppen met de trainingen, net
als de meeste ploegsporten. Ook vandaag was de groep bijzonder groot. Ik nam de
grotere lopers op sleeptouw. We liepen de Nekker uit en trokken rond het
domein, tussen de meren naar de Dijledijk en zo terug naar de Nekker. Toen we
aan zee waren en het visserijmuseum bezochten ontdekten we daar toevallig de
betekenis van het woord 'Nekker'. Een Nekker is een soort zeeduivel die de
matrozen angst aanjaagt! Toen we terug aan de piste waren zag ik dat Noah aan
het verspringen was en dat Moon eerst nog trainde op het tempolopen op de piste
en daarna naar de horden trok. Ik liet mijn groep nog wat versnellingen lopen
waarna we nog één driehonderd afwerkten. Iedereen liep nog enkele toertjes los
en we konden naar huis.
Vandaag was het training op de Nekker, zonder Kjell die
enkele dagen naar zee is maar wel met de rest van onze eindelijk opnieuw
complete groep. Kim was Vrijdag al terug, maar vandaag was ook Joost aanwezig
en zelfs Tom was als het ware herrezen. Voeg daar Sarah, Ewoud en ikzelf aan
toe 'et le compte est bon!' Voor Ewoud, Tom en mezelf had Magda een verrassende
training in petto. Het werd een fluitjestraining, in&outs over 400m. Vier
keer één ronde waarbij afwisselend 50m traag en 50m supersnel wordt gelopen. Op
het eerste gezicht een flutjestraining, maar je kan je daar lelijk aan
mispakken. Gisteren gebeurde dat niet. De vorm is nog steeds goed en dus voel
je zo'n inspanningen niet. Magda zei me dat we onze WR-plannen voor een tijdje
opbergen. De objectieven van het seizoen zijn één voor één verwezenlijkt. We
moeten nu ook niet gulzig worden of gaan zweven. Op het verdere programma staan
wel nog drie afspraken. De eerste is in Willebroek waar ik misschien de 400m
zal lopen maar zeker de 4X100 als voorbereiding op het BK aflossingen van 20
september. Onze mastersploeg bestaande uit drie topspurters, Dirk Bonte, Johan
Wonninck en Marc Pottiez zal door mezelf worden vervolledigd. Ik zal
hoogstwaarschijnlijk als slotloper worden uitgespeeld. Bibber, bibber... maar
ik hou wel van zo'n uitdaging. Het is voor mij alvast eens iets helemaal
anders. De laatste afspraak van het seizoen is in Maldegem op 26 september.
Daar loop ik de 800m op het Kampioenschap van Vlaanderen. Ik wilde aanvankelijk
dubbelen en ook de 400m lopen in de late namiddag maar Moon loopt dan in Nijvel
de 1000m op het officieuze BK voor de jeugd en dat is nog net iets
belangrijker!
Gisteren werd de laatste dag van de grote vakantie werd in alle rust
doorgebracht. Het was een mooie zomerdag en dus speelden de kinderen nog wat
met water in de tuin. de boekentassen waren reeds klaar en vooral bij Noah is
het enthousiasme groot om terug in de klas te staan.
In de namiddag trokken we naar het Vrijbroekpark. Terwijl ik
mijn kilometers maalde in het Vrijbroekpark fietsten Moon en Noah rustig mee.
Na twee grote toeren kreeg Noah er genoeg van en gingen ze maar wat rondrijden
in de Verkeerstuin. Een stad in Miniatuur, speciaal aangelegd om de kinderen de
wegcode aan te leren. Zo kon ik toch ongestoord mijn laatste ronde afwerken.
Het stretchen deed ik in de verkeerstuin maar voor de versnellingen koos ik
voor mijn vertrouwde plek, recht over het gebouw van de parkwachters.
Mijn tickets voor 'Sinnersday' zijn aangekomen.
Sinnersday is een festival dat op 1 november in de Ethias Arena wordt
georganiseerd met enkel New-Wave bands uit mijn jeugd. Er is een ware
NW-revival aan de gang en dit is er een eerste vrucht van. Op de affiche staan
o.a. Anne Clark, The Human League, The Psychedelic Furs, The Bollock Brothers,
Gary Numan (Onlangs zei ik nog tegen Jan, mijn collega dat ik spijt had die
nooit te hebben gezien!), The Neon Judgement, Front 242 en nog vele anderen. Ik
kijk er naar uit...
Ondertussen kunnen de nieuwsgierigen die Numan niet kennen even meegenieten.
Gisteren vond op de Nekker de 'Dag van de Mechelse
Sportclub' plaats. Wij mochten op deze manifestatie natuurlijk niet ontbreken.
Via affiches lokten we de geïnteresseerden naar de piste, waar Bruno, Kenneth,
Kjell en ik met een kleine groep jeugdatleten voor de ontvangst zorgden.
Om de tijd te doden (We verwachtten ook geen stormloop!) organiseerde Bruno
voor de aanwezige atleten een drietal trainingen waarbij vooral de nadruk op de
juiste techniek werd gelegd. Ze begonnen met hoogspringen, daarna werd het
discuswerpen en ze eindigden met hordelopen. Ondertussen had ik ook mijn
recuperatieloop afgewerkt en aan een twintigtal (meer waren er niet) kandidaat
atleten de nodige uitleg verschaft. Tussendoor hadden Kjell en ik toch de tijd
gevonden om eens met een speer te werpen. Bruno gaf ons een spoedcursus
teneinde kwetsuren te vermijden. Ik moet toegeven dat het niet vlot
ging. Als Apache heb ik blijkbaar meer talent voor het verzamelen van scalps dan
voor het gooien van de speer. We hebben eens goed met elkaar gelachen en dat was
dat.
Gisterenavond werd er in de hoogste
voetbalklasse nog gevoetbald. De topper Anderlecht-Standard stond op het
programma. Terwijl ik foto's in Photoshop zat te bewerken luisterde ik naar
Sporza op de radio. Het werd een ware veldslag in het Astridpark. Vooral
Anderlecht zat in de hoek waar de klappen vielen. Wasil en Polak waren de
voornaamste slachtoffers. Los van het feit dat ik Anderlechtsupporter ben in hart
en nieren was ik reeds zonder beelden vrij geschokt door wat er op het veld
gebeurde. Voetbal, een feest! Jawadde... Ik was dan ook benieuwd naar de
samenvatting op TV. De beelden waren afschuwelijk. Die voet van Wasil die een
hoek van 90 graden maakt tov zijn been. Ik ben niet snel geschokt maar dit ging
wel heel ver.Ik moest meteen ook terugdenken aan het einde van de carrière van mijn vroeger idool Juan Lozano. Als je dan beseft dat veel jonge voetballers naar hun helden
kijken... Voetbal, een feest! En dan Steven Dufour, de held van heel Zennester
en heel jong voetballend België die het publiek na de doodstrap nog wat gaat
provoceren. Van een voorbeeld gesproken. Er scheelt toch wel iets met het
intellectueel niveau van sommige voetballers. Witsel mag dan nog de rest van de
match hebben zitten huilen, het zijn vijgen na pasen. En dan de arrogantie van
Bölöni niet vergeten. Hij weigerde naar de beelden te kijken met frank Raes
omdat hij een realistische weergave van de feiten wilde. Hoeveel realistischer
kunnen beelden zijn... Wat ben ik toch blij dat Moon en Noah niet meer
voetballen. Voetbal, een beenhouwerij!
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
