Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
09-11-2008
Vers van de pers...
Kjell liep deze namiddag mee in Mol. Hij zit nu natuurlijk met zware benen thuis te bekomen van de race, maar ik had hem daarnet even aan de lijn. Het is heel zwaar geweest. Vooral de zandstroken zorgden voor een totale verzuring. Zijn start was niet al te best. Hij werd door enkele lopers die rond hem startten zodanig gehinderd dat hij meteen in het achterste pak belandde. Kjell werd uiteindelijk 38e (19de Belg). Voor een eerste kennismaking met de Cross-Cup vind ik dat persoonlijk een prima resultaat. Proficiat, Kjell.
Vanmorgen had ik het na de training tijdens de gewoonlijke nababbel over de cross cup in Mol. Kim's vader (Kim is afkomstig van Mol) houdt zich ginder bezig met de opvang van de toppers. Naar atletieknormen valt daar wel wat geld te rapen maar vergeleken met andere sporten is het peanuts natuurlijk. Onlangs verklaarde Veerle Dejaeghere in de krant dat ze overwoog om toch de volledige CC te lopen omwille van de mooie som verbonden aan een eindoverwinning. Voor die bewuste som (500 als ik me niet vergis) komen voetballers nog niet uit hun bed. Wat is er fout? Ik heb geen pasklaar antwoord maar ik wil toch een vergelijking maken met een sport die op een bepaald ogenblik qua populariteit op sterven na dood was: het veldrijden. Die sport is nu dankzij de televisie en de geschreven pers uitgegroeid tot één van de populairste sporten van Vlaanderen. Ik moet toegeven dat de vedettenstatus van enkele toppers in die discipline hebben bijgedragen tot het gigantische succes. Je wordt echter niet als vedette geboren. Ook vedetten worden mee door de media gemaakt. Kijk maar naar alle BV's die zo maar uit het niets zijn gecreëerd om de boekskes te vullen. Ik kan getuigen dat veel van die zogenaamde BV's niet veel te vertellen hebben. Ik heb een jaar voor een Vlaams roddelblad gewerkt en wat ik in die periode heb meegemaakt tart elke verbeelding. Waarom kan wat voor het veldrijden mogelijk is niet voor de atletiek. Maak die sport bekender. Half Vlaanderen loopt. Plak echter gezichten op die sport. Creëer helden. Toon wedstrijden op TV. Niet enkel de Seniors maar ook de jeugd, de beloften. Vandaag worden toch ook de bijwedstrijden van de WB-manche veldrijden in Pijnakker op TV getoond. Waarom niet de jeugdwedstrijden tonen in Mol. Het grote publiek weet niet hoe groot de sfeer en het enthousiasme wel niet is op zo'n veldloop. Toon Atletiek op TV en het geld zal binnenrollen want onze sport wordt dan in één klap aantrekkelijk voor sponsoring. Ondertussen zond Sporza de volledige wedstrijd bij de vrouwen uit met Veerle Dejaeghere als tweede na de jongste Belete. (Er was op dat ogenblik wellicht niets anders om uit te zenden.)Daarna werd natuurlijk overgeschakeld naar de Coss van Pijnakker. Geen seconde te verliezen. Toegegeven, in het veldrijden gebeurt wel constant iets. Het is niet zoals bij de zoveelste rittenwedstrijd als bvb de ronde van de Onderste Middenkarpaten waar je van start tot aankomst de zagerige stem moet aanhoren van wielerbetweter Michel Wuyts (Volgens insiders gehaat door het merendeel van de coureurs) die ons uitermate deskundige uitleg geeft over de plaatselijke kaas en landwijn (hij kan het weten!), die uitlegt dat je daar én daar én daar lekker kan eten. Die ook op tijd meldt dat in die kappel de maagd is verschenen in 1254, dat een heks is verbrand op de brandstapel achter die boom, dat de plaatselijke burgemeester een relatie heeft met de nicht van de neef van de tante van de commissaris. En ondertussen gebeurt er warempel niets in de wedstrijd maar dat komt wel allemaal rechtstreeks op de buis. Voor een rechtstreeks verslag van de CC in Mol moet je over een bepaalde rode knop beschikken, anders heb je zoals ik enkel recht op een zeer slecht in beeld gebrachte samenvatting. Je krijgt tien minuten aan een stuk een vijftal lopers in beeld. Waar de anderen zijn gebleven weet niemand. Zeker de regie niet. Liep er ook jeugd in Mol vandaag? U en ik weten dat maar de grote massa niet. Zo maak je atletiek niet populairder natuurlijk. En maak je jezelf ook niet populair bij de liefhebbers van atletiek, beste Sporza.
Het was vanochtend wel een beetje wennen in het Vrijbroekpark. Kjell was er niet want hij loopt straks in Mol. De rest mocht enkel wat duurlopen want ze lopen dinsdag de eigen veldloop in Mechelen. Enkel Stefan (die ook wel in Mechelen loopt!!!) ging met me mee op Fartleck. Eerst een ronde van drie kilometer inlopen, versnellingen doen en daarna begonnen we er aan. Voor het eerst sinds mijn rustperiode mocht ik twee volle rondes sleuren en trekken. Stefan ging perfect mee. Enkel in de tweede helft van de tweede ronde liet hij me wijselijk begaan en hield hij een beetje in met het oog op de komende wedstrijd. In het langste rechte stuk aan de hondenweide liep een groepje mannen. Ze namen de volledige breedte van de weg in en dus riep ik. Geen reactie, dus riep ik een tweede keer. Nog steeds niets en ik riep een derde keer. Ze waren te druk aan het praten, hoorden me blijkbaar niet en dus zat er niets anders op dan de meest linkse loper een flinke duw te verkopen om niet in zijn nek terecht te komen. Ik draaide me nog half om en riep dat ik ze tot driemaal toe had verwittigd. Toen ik reeds een tijdje bij Magda stond kwam het groepje aangelopen en verontschuldigde ik me bij hen. Geen probleem, antwoordde er één. Daarop zei Stefan dat ze tegen hem hadden gezegd dat het park van iedereen is. Als ze dat echt denken moeten ze toch ook inzien dat het niet hoort om de hele breedte van een pad in te nemen. En daarbij, het park is van mij, héhéhé...
Vanmorgen had ik de boodschappen gedaan en daarna eten gemaakt. Ik vond dat de kinderen nu aan de beurt waren en liet ze kiezen waar we naartoe zouden gaan. Het werd een soort topoverleg tussen Moon en Noah. Ze kwamen er niet echt uit en toen hoorde ik Moon zeggen: 'Weet je wat, Noah? Kies jij vandaag, ik kies dan wel de volgende keer!' Goed gezien van Moon zal je wel denken ware het niet dat ik die kleinste bengel al goed genoeg ken om te weten dat die de volgende keer ook zal willen kiezen. Maar dat zijn dan maar zorgen voor later. Noah koos voor Aquatopia, het onderwaterparadijs in Antwerpen. (Rechtover de Zoo!) Om twee uur vertrokken we naar de metropool. Er was wel wat verkeer maar buiten het laatste stuk hebben we niet moeten aanschuiven. Als ik naar Antwerpen ga parkeer ik me doorgaans in de Chinatownparking en nu kwam dat goed uit want Aquatopia ligt nagenoeg met de vinnen in dat stukje Antwerpen. Het werd een aangename tocht langsheen de talrijke aquariums en terrariums van het centrum. Haaien, roggen, clownvissen, reptielen, vooral Noah raakte er volledig van in de ban. Hij zegt altijd dat hij later een beroep met dieren wil uitoefenen. Het probleem is wel dat hij voor alle dieren bang is. Groot was dan ook mijn verbazing toen hij onlangs de Kameleon van Kim's vriend Jelle op zijn arm toeliet. Hij kon er achteraf niet meer over zwijgen. Waarschijnlijk heeft dat een precedent gecreëerd want vandaag ging hij nog een stuk verder door een slang te aaien en zelfs vast te nemen. Er is blijkbaar nog hoop voor onze dierenverzorger in spe.
Een gesloten, donkere lucht en een lichte motregen, dat was onze ontvangst op de voor de verandering donkere piste van de Nekker. Toen we aan de opwarming begonnen moesten de enorme lichtmasten nog worden aangestoken maar even later was dat een feit. Gelukkig, anders kon er niet worden getraind en traditioneel op vrijdagavond was er een pak volk. Kjell, die zondag de Cross-Cupmanche van Mol gaat betwisten, beperkte zich tot een duurloop. De rest kreeg 300en voorgeschoteld. Mijn lievelingstraining! (Samen met 200en.) Sarah, Kim en Ruben liepen in een eerste groep en kregen meer recuperatie tussen hun 300en. Ewoud, Jasper en ik liepen 8 keer een driehonderd in 4 reeksen van 2 met slechts 100m joggen tussen. Tussen de reeksen mochten we drie minuten rusten. Ik had tijdens de opwarming een lichte verharding gevoeld aan de binnenkant van mijn rechterkuit. Bij de versnellingen voelde ik het ook en ik vroeg Jasper om de eerste 300en een beetje ontspannen te lopen om geen kramp uit te lokken. Onze eerste kwamen we uit op 52'. De tweede in 49'. Daarna ging het steeds crescendo en de snelste was er eentje in 46'. We hebben natuurlijk al veel snellere 300en gedaan maar de winter is nog lang, nietwaar. Niets forceren is de boodschap. Morgen heb ik een rustdag en die komt niet te vroeg want sinds maandag heb ik wat last van de rechterknie. Wellicht een beetje overbelasting. Met de juiste behandeling zal het wel overgaan. Na de training trokken we naar de cafetaria van de Nekker. Die wordt nu elke vrijdag opengehouden door de plaatselijke hockeyclub. We moesten even vergaderen om enkele knopen door te hakken ivm onze geplande Paasstage volgend jaar. Onze keuze was aanvankelijk gevallen op Boulouris aan de Middellandse zee maar daar is geen plaats meer. Onze tweede keuze was Aix-en-Provence. Daar is nog wel plaats maar geen echte piste( enkel een oude assepiste). Aix heeft wel een grote atletiekclub en dus heb ik die mensen gecontacteerd ivm het gebruik van hun piste. Ik wacht op een antwoord. Ook de spurtersgroep van Johan Wonninck zou uiteindelijk meegaan. Dat brengt onze groep waarschijnlijk op een 16 man, waaronder 11 atleten. Nu nog het goede weer bestellen... In Atletiekleven stond een leuk artikel over het KVV. Georges Vanbesien schetst o.a. mijn race op 800m en onderaan wordt ook mijn Belgisch Record vernoemd. Altijd leuk natuurlijk. Ook in de lokale pers verschenen artikels over mijn laatste twee wedstrijden. In de plaatselijke pagina's van de GVA verscheen er eentje en deze week in de Zemstenaar, een lokaal tijdschrift voor Groot-Zemst (met dank aan Juliaan Deleebeeck). En kijk, vandaag hebben drie mensen hier in het dorp mij daarover aangesproken. Het bewijst dat zo'n lokaal blaadje wel gelezen wordt. Zelfs tot het einde want het bewuste artikel stond op de laatste pagina.
Een minpunt is wel dat de redactie van de Zemstenaar de copyright met de naam van Luc Dequick heeft weggelaten. Ik zit zelf in de pers en weet hoe belangrijk copyrights zijn. Ik kan me niet inbeelden dat ze het bewust hebben gedaan maar het is in ieder geval een professionele fout.
Op voorhand zou ik meteen getekend hebben voor drie 800en maar achteraf bekeken was de training op de Nekker eergisteren echt niet van de poes.. Elke 800 was namelijk verdeeld in 50m loslopen, 150m voluit spurten, 50m los, 150m voluit, enz... en met drie minuten rust tussen de 800en. Jasper vloog er bij de eerste zo fel in dat ik dacht dat Magda voor mij de MUG gingen moeten bellen. Gelukkig ging het daarna iets minder hard. Op het einde voelde ik wel dat die 50 metertjes joggen niet meer voldoende waren om mijn hartslag beduidend te doen zakken maar toen was het einde reeds in zicht en beet ik maar door. Gisteren beperkte ik me tot het lopen met mijn atleetjes 's avonds op de RAM. Ik nam een groep van 18 kids op sleeptouw doorheen het domein. We varieerden de toertjes maar kwamen elke keer weer aan het brugje waar ik ze steeds liet versnellen. We vergaten de 'konijnepijp' natuurlijk niet. De schuifaf in de vorm van een lange metalen buis in het donker afdalen wordt stilaan een leuke traditie. Toen we terug aan de piste kwamen na een tocht van ongeveer 25 minuten liet ik de groep nog een baanronde doorvlammen. Na enkele minuutjes rust trokken we naar het middenveld waar Bruno het kaartspel had klaargezet. Vanuit de vier hoeken van een groot vierkant spurtten om beurten de spelers naar een kegel in het midden. Daar lag een volledig pak kaarten omgekeerd in het gras. Iedere ploeg (Harten, ruiten, schoppen en klavers) moest zo snel mogelijk proberen om zijn twaalf kaarten terug te brengen. Na 20 minuten hadden we een winnaar, de ploeg met de zusjes VDB. Een héél leuke manier om aan intervaltraining te doen. Geen gezeur en véél enthousiasme, zo zien we het graag. Toen we klaar waren en naar de tribune trokken zag ik de kleintjes (met Noah) in een wedstrijd touwtjetrekken verwikkeld. Om je een breuk te lachen. Het waren net mini Highland Games. Nu nog de rokjes... Vandaag trok ik als gewoonlijk naar het park van Machelen. Het zonnetje scheen en ik was veel te dik ingeduffeld. Het werd dus weer goed zweten. Toen ik aankwam zag ik een loper in het park toekomen. Ik liep er achter en zo geraakten we al lopend aan de babbel. De man in kwestie vertelde dat hij militair is, gekaserneerd in Melsbroek en naast het park woont. Hij liep onlangs nog mee in de marathon van Brussel en trekt soms op pad met collega Anja Smolders om te trainen in het Zoniënwoud. Ik begon dan ook maar te vertellen en het gesprek ging op en neer. Ik vergat de rondes te tellen maar na een twintigtal minuten begon de man heel hard te zweten, te hijgen en rood uit te slaan. Plots zei hij dat zijn training er op zat. Hij stak al strompelend het gras over op weg naar de uitgang. Ik denk dat we wat te snel gingen. Aanvankelijk hoopte ik een trainingsgezel te hebben gevonden voor mijn middagtrainingen. Ik had hem dan ook verteld dat ik drie keer per week op dezelfde plek mijn rondjes afhaspel. Dat had ik beter niet gedaan, denk ik. Het volgende half uur liep ik eenzaam en alleen door het park op zoek naar een 'happy thought'. Het lukt spijtig genoeg niet elke dag...
Bangerang! Mijn favoriete sprookjesfiguur is Peter Pan. (Volgens sommigen is dat geen toeval... ) Vandaag was ik zelf een beetje Pan the Man en het park van Machelen Neverland. In het sprookje gaat het als volgt. Om te vliegen moet je denken aan iets moois of iets leuks. Vandaag had ik stijve spieren en keelpijn en toch vloog ik door het park. Wat een superrustige duurloop aan 12 per uur moest worden werd er eentje aan 13,5 per uur. Te snel natuurlijk maar ik kon het niet helpen. Ik had mijn 'happy thougth' en dus kon ik vliegen. De benen draaiden mooi rond en waren als verdoofd. Mijn gedachten waren elders en voor ik het wist had ik er 16 rondjes opzitten. Probeer het ook maar eens. Sluit even je ogen en grijp een leuke gedachte. Hou die vast gedurende heel je duurloop en voor je het weet... ben je klaar. Ik daalde weer op aarde terug en na het stretchen had ik heel wat meer moeite met mijn versnellingen. Ik zocht nog even naar Tinkerbel, maar ze was er niet. Spijtig...
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
Bangerang! Mijn favoriete sprookjesfiguur is Peter Pan. (Volgens sommigen is dat geen toeval... ) Vandaag was ik zelf een beetje Pan the Man en het park van Machelen Neverland. In het sprookje gaat het als volgt. Om te vliegen moet je denken aan iets moois of iets leuks. Vandaag had ik stijve spieren en keelpijn en toch vloog ik door het park. Wat een superrustige duurloop aan 12 per uur moest worden werd er eentje aan 13,5 per uur. Te snel natuurlijk maar ik kon het niet helpen. Ik had mijn 'happy thougth' en dus kon ik vliegen. De benen draaiden mooi rond en waren als verdoofd. Mijn gedachten waren elders en voor ik het wist had ik er 16 rondjes opzitten. Probeer het ook maar eens. Sluit even je ogen en grijp een leuke gedachte. Hou die vast gedurende heel je duurloop en voor je het weet... ben je klaar. Ik daalde weer op aarde terug en na het stretchen had ik heel wat meer moeite met mijn versnellingen. Ik zocht nog even naar Tinkerbel, maar ze was er niet. Spijtig...
