Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
17-05-2009
Meisjes aan de top
Terwijl onze mannenploeg vandaag hemel en aarde heeft moeten bewegen om toch maar het behoud in de tweede landelijke te verzekeren is onze damesploeg er gisteren ei zo na in geslaagd om te promoveren naar de eredivisie van de VAL. Slechts enkele punten kwamen ze te kort om de fel begeerde tweede plaats te bemachtigen. Een prestatie om U tegen te zeggen. Onze ploeg was door een aantal kwetsuren niet op zijn sterkst en dat opent perspectieven naar volgend jaar toe. Ook mijn twee trainingsmaatjes, Sarah en Kim maakten deel uit van onze ploeg in Ninove. Sarah liep de 3000m en Kim de 1500m. Als ik haar tijd zie kan ik enkel betreuren dat ze deze zomer toch de voorkeur geeft aan het oriëntatielopen en niet kiest voor enkele knalprestaties op de piste. Bijna alle interclubs zijn nu achter de rug. Enkel de masters moeten in juni nog aan de bak. Tot nu toe hebben al onze ploegen het schitterend gedaan. Ik ben dan ook een trotse voorzitter.
Gisteren was ik gaan loslopen met Kjell rond de put van Weerde. De rugpijn was onveranderd aanwezig en het draaide niet lekker. Ik ben dat ondertussen wel gewoon maar het maakte me niet minder onrustig. Na een slechte en zenuwachtige nacht vol gewoel en waarbij ik reeds tien keer de wedstrijd van vandaag had gelopen werd ik vanochtend reeds om zeven uur gewekt door Noah, ons levend wekkertje. Een uurtje later was iedereen beneden en de jongens tracteerden me op een verjaardagsliedje en een kadootje. daarna gingen we aan tafel. Een ontbijt met pannenkoeken en een middagmaal bestaande uit bananen en sportdrank, meer had ik vandaag niet nodig. Na een tussenstop op de Nekker om enkele atleten op te pikken reden we richting Duffel voor de jaarlijkse interclub bij de seniors. Deze dag stond in het rood aangestipt op mijn jaarplanning. Mijn eerste doel: het BR pakken op mijn verjaardag! Ik was zelden zo zenuwachtig voor een wedstrijd want de laatste dagen had ik me belabberd gevoeld. De conditie is er wel maar die verdomde rug en mijn verkoudheid leken wel roet in het eten te willen gooien. Tijdens de opwarming had ik gehoord dat Mario Van Waeyenberghe ook de 800 zou lopen. Mijn eerste reactie was een gevloek. Zo van: 'verdomme, zo'n snelle gast!' Even later besefte ik echter dat zijn aanwezigheid misschien wel een voordeel zou kunnen betekenen. Er stond veel wind en zonder een topper die er meteen voor gaat zou iedereen wel eens een afwachtende houding kunnen aannemen. Neen, met Mario erbij zou het wel lukken. Voor de start zei ik hem dat ik in geval van een Belgisch record absoluut met hem op de foto wilde. 'Afgesproken', lachtte hij. Ik startte in baan één, niet de beste baan want na de bocht loop je het risico te worden ingesloten. Daarom startte ik snel en zo kon ik me meteen goed plaatsen in vierde positie. Zoals altijd stond Magda aan de 200m. 'Zevenentwintig,' riep ze, 'héél goed'. Het ging wel snel maar ik was mee. Na vierhonderd meter kwamen we door in 57 seconden, na een eerste keer met de neus in de wind (de koploper alleszins) de laatste rechte lijn te hebben gelopen. Na vijfhonderdvijftig meter kreeg ik het moeilijk en ik keek achterom. Tot mijn verbazing volgde niemand in mijn spoor. De anderen waren onherroepelijk gelost. Tien meter verder was het met mij echter ook gedaan en ik begon meter bij meter prijs te geven. De laatste rechte lijn was een verschrikking en ik dacht dat ik het BR niet zou halen. Tot ik de klok zag stoppen bij 1.55. Ik telde mee maar het werd wat zwart voor mijn ogen. Die verdomde wind toch! Na de meet kreeg ik echter bemoedigende berichten. Ik zat rond de twee minuten. 'Er onder', zei Moon met grote zekerheid. Hij had zitten meetellen, net als Kjell en co trouwens. Het werd even spannend tot een dame die lid is van Duffel me kwam vertellen dat mijn tijd 1.59.53 was. Euforie alom. Met die tijd verbeterde ik tegelijk twee Belgische records, nl. die bij de M50 maar ook nog eens die bij de M45. Ik wist met mijn geluk geen blijf en ging op zoek naar Magda. Toen het even later al wat was bezonken hoorden we de omroeper mijn record bevestigen en mijn verjaardag afroepen met applaus in de tribune tot resultaat. Dankzij de prestaties van onze hele ploeg, enkele seniors maar vooral veel jeugd en veteranen slaagden we in ons gemeenschappelijk doel: het behoud in de tweede landelijke. Een opmerkelijke bezoeker vandaag was peter, mijn 'wonderdokter', kiné, osteopaat, rugspecialist. Hij zag voor het eerst een deel van zijn patiënten aan het werk: Jasper op de 400m, Dirk op de 200m, Kjell op de 5000m en ikzelf op de 800m. Na de laatste wedstrijd van de dag, de 4x400m (met Ewoud, Kjell, Jasper en ik) trok ik mijn frigobox open en dronken we allemaal champagne. Het was een fantastische dag! Dank aan alle meegereisde supporters (Sarah, Kim, Joost en nog vele anderen...) die me hebben vooruitgeschreeuwd en aan Patrick, onze fotograaf voor één dag.
De laatste dagen gaat het met mijn rug van kwaad naar erger. Is het nu omdat ik probeer meer uren te slapen? Het is net of daardoor mijn rugpijn vermeerdert. Daarenboven loop ik nog eens vierkant. Tijdens mijn duurloop van donderdag had ik trouwens overal pijn. Gisteren regende het pijpestelen toen we aan onze vrijdagtraining begonnen op de Nekker. Geleidelijk aan klaarde het op maar aangenaam lenteweer is wel wat anders. Na een half uurtje loslopen wachtte ons ong vier versnellingen en één 300 bollen, zoals Magda altijd zegt. We zijn volgens haar klaar voor zondag maar als ik eerlijk moet zijn, zo voelt het niet. Ik ben al enkele dagen in contact met Lahti-travel, de organisatie die alle logies beheert voor het WK masters in Finland. Het valt niet mee om nog iets degelijks te vinden of liever iets betaalbaars. Ook Pol Parmentier, mijn collega 800m-loper én collega-voorzitter (KKS) gaat er ook naar toe met zijn echtgenote. Ik ga proberen om ons op dezelfde plaats te herbergen. Pol heeft onlangs meegedaan aan het EK Indoor in Ancona. Hij had zich vlot kunnen plaatsen voor de finale maar tijdens die finale werd hij in volle spurt én met uitzicht op de zilveren medaille langs achteren aangelopen. Hij viel en de wedstrijd was meteen gedaan voor hem. Brute pech en zo zie je maar, je hebt het niet altijd allemaal zelf in de hand.
Toen ik iets meer dan een jaar geleden met deze blog begon, had ik het in mijn eerste tekstje over Frits De Baets, mijn vriend loper en collega-master uit Gentbrugge. (RCG) Gisteren lag het meinummer van 'Atletiekleven' (tijdschrift van de VAL) in de bus en als master ga je natuurlijk meteen naar de pagina's over de 'master materies'. Wat een leuke verrassing op pagina 42: een volledig artikel gewijd aan mijn kameraad. Een overzicht van zijn atletiekloopbaan, een steekkaart met palmares en prestaties en enkele leuke foto's. Ik toonde de pagina aan Moon en die zei: 'Hé, de Frits! Ha ja, die is bekend, hé!' Fijn artikel om in te kaderen, Frits! Vandaag was het mijn wekelijkse rustdag. Een beetje ongewoon op woensdag maar ik verkoos om zaterdag aanstaande toch een beetje te lopen ipv te rusten met het oog op zondag en daarom moest ik vandaag wat rusten. Ik beperkte het lopen dus tot wat loslopen met mijn jonge atleetjes tijdens de avondtraining op de Nekker. Ik liet ze daarna wat versnellingen en spurtjes doen op de piste en eindigde met drie 300en. Moon was aan het hoogspringen en halverwege de training nam Bruno hem en een vijftal anderen apart om wat op de discus te trainen. Niet zonder eerst ook een 300 te hebben gelopen samen met mijn groep. Moon, die niet van gisteren is, had natuurlijk wel door dat de jongens en meisje (Eline natuurlijk!) uit mijn groep er al ééntje achter de kiezen hadden. Hij rook zijn kans! Bij het fluitsignaal vertrokken Jo (eerstejaarsminiem en grote broer van Thijs) en Moon meteen op kop.Het werd een duel op het scherp van de snee. Moon die niet goed was gestart deed alles om over Jo te gaan. In de laatste bocht dacht ik even dat het zou lukken maar toen brak de veer. De twee duelisten kwamen over de meet na 49 seconden. Dat is super voor jongens van respectievelijk 12 en 10 jaar. Ook Eline en alle anderen trouwens hadden een goede tijd dankzij het hazenwerk van de twee kemphaantjes.
Onder een dreigende hemel maar op een door de wind reeds opgedroogde piste hebben we onze laatste grote pistetraining voor de interclub afgewerkt. Kjell en Joost (Die spijtig genoeg niet mag worden opgesteld!) liepen vierhonderden, evenals Kim en Sarah. Voor Tom, die vorige zondag schitterde op de interclub bij de Cadetten en Scholieren en ik werden het tweehonderden. Acht in totaal (minder dan gewoonlijk) maar verdeeld in vier reeksen van twee met slechts 100m joggen tussen. Magda's richttijd voor mij was 30 seconden. Ik voelde me al de hele dag bijzonder vermoeid en begon er wat twijfelend aan. Er stond bovendien een strakke wind. De eerste was perfect op schema: 30. De tweede in 29. Drie minuten rust later vertrokken we opnieuw: 30 en 29. Ook de volgende serie gaf de zelfde chrono's. Bij de laatste trok ik even harder door wat iets snellere tijden gaf: 28 en 27. De chrono's waren wat ze moesten zijn maar ik had geen goed gevoel. Ik vertelde dat tegen magda maar ze stelde me gerust. Dat ik me vermoeid voel is normaal. Nu moet ik de rest van de week de batterijen weer opladen en goed rusten en dan komt het tegen zondag wel goed. Vandaag heb ik ook mijn deelnemingsformulier voor het WK ingevuld. Op de website van de organisatie staat een luchtfoto van het stadion in Lahti (Finland). De piste ligt letterlijk naast de springschansen, midden in het groen naast een enorm meer. Hopelijk is het daar dan mooi weer. Waar het alijd zonnig en warm is, zijn de Emiraten waar mijn broer nu leeft. Zijn zoektocht naar een geschikte woning hebben Fabienne (mijn schoonzus) en Chris naar de stad Al Ain geleid. Al Ain betekent groene plek en ligt bij de grens met Oman. Daar hebben ze een huis gevonden. Het plan is om ze volgend jaar te gaan bezoeken. Via Google vond ik foto's van Al Ain. Ik weet dus al waar ik ginder kan gaan trainen, hahaha. Kijk maar naar de tweede foto.
Vanmorgen ging de tweede editie van ons nieuw tijdschrift 'Marie Claire Maison' (Vlaamse en Waalse editie) in druk bij Corelio in Erpe-Mere. Als Art Director ben je o.a. verantwoordelijk voor de vormgeving, de fotografie maar ook voor de drukkwaliteit. Bij de vorige editie zat ik in Aix maar deze keer wilde ik persé aanwezig zijn bij de opstart om nog kleine kleuraanpassingen te kunnen doen. Zo opteerden Eddy (mijn collega) en ik om het geel en het magenta nog wat op te trekken teneinde het geheel wat warmer te maken. Ik ben benieuwd naar het eindresultaat. Na het opstarten van een tweede katern vertrok ik richting Brussel. Het was te laat om mijn duurloop nog onder de middag te doen en dus spraken Kjell en ik vanavond af in het Vrijbroekpark. Er hing een zomers sfeertje, extra in de verf gezet door alle lopers in zomerse outfit. Slechts twee lopers waren nog winters gekleed met lange broek en vest. Juist, wij dus! Ik kan het ook niet helpen dat we altijd kou hebben. Ik liep veertig minuten en Kjell maakte het uur vol. Na het stretchen liep ik mijn vier versnellingen en ondankt het vermoeiende WE voelden de benen tijdens die versnellingen goed en soepel. Morgen is het op de Nekker te doen en dat is altijd andere koek...
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
