Hallo allen Het is even geleden dat ik hier nog iets geschreven heb maar dat komt omdat we op vakantie zijn geweest in Frankrijk. Het volledige verslag krijgen jullie later. Vanaf gisteren zijn de spookjes op vakantie bij ons in Zwitserland En omdat onze Seth en Ann hen natuurlijk megahard gaan missen, want het is de eerste keer dat ze voor langer dan 2 dagen van huis zijn, heb ik beloofd dat ik ga proberen om elke dag een verslagske te brengen hier op den blog. En dus bij deze: Gisteren zijn we vanuit Frankrijk naar Zwitserland gereden, ik denk dat Ann en Seth zenuwachtiger waren dan de spookjes maar soit. De 3 uur durende rit naar la Suisse is heel goed meegevallen, Tigo was in het begin misselijk maar vanaf dat hij op tante San haar schoot mocht zitten is hij in slaap gevallen tot we aan de grens hem terug in zijn stoeltje moesten zetten voor de douane. Want hier in Zwitserland controleren ze nog steeds heel streng aan de grens. De zon scheen nog steeds toen we aan ons appartementje aankwamen. Eerst hebben ze in het appartement rondgekeken, een slaapkamer uitgezocht (na een week gaan ze van kamer wisselen ) Daarna hebben ze gegeten, even tv gekeken, buiten gaan basketten en op de schommel en glijbaan gezeten. Daarna zijn ze in t bad geweest en om negen uur zijn ze heel braaf gaan slapen!
Wat wel tof was was dat Tigo (die namelijk heel heel bang is van honden) uit zichzelf buiten bij zijn broer ging zitten om de hond te aaien. En daar zijn natuurlijk fotootjes van ...
Enkele jaren geleden zei mijn huisarts tegen me: " Jij bent veel te optimistisch, jij gelooft te veel in het goede van de mensen. Je zou er veel beter vanuit gaan dat alle mensen slecht zijn en als je dan eens een echt goede mens tegenkomt dan zal je blij en verwonderd zijn" Ik zei toen nog amai wat een negatieveling! Maar dit weekend heb ik toch wel weer het slechte in de mens tegengekomen. Ik wil jullie er niet echt mee belasten, maar ben blij dat ik het toch even van me af kan schrijven. Ik heb namelijk 2 x mogen horen en dan nog wel van 2 verschillende mensen dat ik mijn kinderen toch zo maar even makkelijk hier (in België) heb achtergelaten. Ik weet het mensen die zoiets zeggen zijn jaloers, hebben veel frustratie, zijn stom en zielig ... Maar toch zoiets raakt wel. Ik weet namelijk dat ik vanaf de geboorte van mijn kinders tot dat ik Frederik heb leren kennen er steeds zo goed als alleen heb voorgestaan (met uitzondering van de hulp die ik kreeg van mijn ouders en broers). Het mag gezegd worden dat Frederik de beste vader is die je je kan voorstellen. Er heeft namelijk nog nooit een man zo goed voor hen geweest als hij. Dus bij deze onze jongens mochten en mogen hier bij ons in Zwitserland wonen maar ze mochten ook in ons huis in België blijven wonen als ze dat liever wilden. En het zijn eigenlijk al echte, zelfstandige mannen hé. Dus voor die stomme, rotte appels zou mijn moeder zeggen "hou je hand boven je eigen hoofd en kijk eerst eens wat er onder zit" Voila.
Nog een jarige. Namelijk de dag na Hannelore is ons Sarah jarig. Sarah is het dochtertje van Nathalie en Steven (nog een broer van mij). Sarah is een knappe, toffe meid die een zwak heeft voor donkere jongens (het zit blijkbaar toch wat in de familie hé)
Oeps ik ben hier vergeten te vertellen dat ons Hanneloreke 1 jaar is geworden. Hieperdepiep Hoera! Hannelore is het dochtertje van Veronique en Gun, en de zus van Eli en Duncan. Ze is ook het petekindje van ons Fredje. Op dezelfde dag is Hannelore ook gedoopt. Het was zalig om haar in die grote kerk te zien rondwandelen met haar doopjurk aan. Een echt prinsesje. (Gun of Veronique kunnen jullie mij nog wat fotootjes van de doop bezorgen zodat ik ze ook op den blog kan plaatsen? Mercikes!) Na de mis zijn we langs onze paps in het ziekenhuis gegaan. Hannelore was zo moe van haar doop dat ze in zijn armen lag te slapen. Hij natuurlijk apetrots op zijn belleke gedrukt om zijn kleinkind aan de verpleegsterkes te laten zien. Het was leuk om hem zo te zien genieten.
De avond voor de doop zijn we met Vivke, Rudi, Anneke en Sethje iets gaan eten in de Mistral te Antwerpen. Het is een piepklein restaurantje waar de kok beneden in het restaurant aan een gewoon fornuis lekkere franse streekgerechtjes klaarmaakt. Zeg en weten jullie wat ons Ann nu heeft meegemaakt? Ze ging naar het gemeentehuis van Antwerpen om reispaskes te halen voor haar 2 zoontje. Nu in Antwerpen moet ge zo een volgnummerke halen bij een vrouw aan een balie, ze vraagt dan voor wat je komt. Ons Ann zei dus dat ze 2 reispaskes kwam halen voor haar 2 spookjes. En kreeg dus 2 bonnekes. Na meer dan een uur wachten was ze aan de beurt maar kreeg haar reispaskes niet want ze kon toch niet bewijzen dat die 2 kindjes op de fotootjes de 2 schattige spookjes zijn. Amai Amai Amai da is echt wel Antwerpse logica.
Tis wel een beetje laat, maar beter laat dan nooit, ons ma is verleden week 60 jaar geworden! Ne gelukkige verjaardag ma! En ik moest van ons Sanneke zeker vermelden da ons ma een keitoffe schoonmoeder is! Voor zij die ons ma ni kennen, hieronder een paar foto's. Zoals je kan zien is ons ma (bijna) altijd goed gezind en in de mood om te feesten. Een glaasje champagne slaat ze nooit af, en ook voor toastjes met foie gras bij de kapper is ze altijd te vinden
Dikke kussen van Frederik, San, Ruben, Jonas, Gerben en de honden en de poezen.
Sinds enkele weken maak ik deel uit van de mensen die ervoor zorgen dat alle supporters/fans het naar hun zin hebben in Zurich. Het is tof om te doen omdat je zo toch meer het gevoel hebt dat er echt iets leeft hier. Het is elke dag al volle bak ambiance geweest, geen zever, geen ruzie maar echt een feest. Al die supporters van de verschillende ploegen komen echt goe overeen. De zatste supporters zijn meestal de jongste die voor één keer buiten mogen en er dan ook echt van profiteren. Dat alles zo goed verloopt kan er natuurlijk mee te maken hebben dat het hier vergeven is van de politie. En dan zijn er ook nog DELTAmannen alias robocops En de securitymensen Alle supporters zijn megavriendelijk en vinden het tof dat je frans, duits, engels, nederlands en enkele woorden spaans en kroatisch kent. De plaats waar ik werk is de fanzone van Zürich. Soms werk ik in de dag en soms ook van 20 uur tot 02 uur 's nachts. Jammer dat ons jongens niet hier zijn want het is hier echt een heel groot feest. Omdat de fanzone naast de limmat ligt, zijn er constant politiepatrouilles ook op het water. En na het werk geniet ik met mijn ventje natuurlijk van een lekker pintje Schol!!!
Sinds begin deze maand heb ik mij hier in Suisse een nieuwe look aangeschaft! Volgens den Eli zag ik er vroeger beter uit (maar ik moet er wel bij zeggen dat Eli een echte man is en vooral vrouwen met lang haar graag heeft) In ieder geval moet ik nu geen moeite meer doen om me slimmer voor te doen dan ik ben hé
WREED AKSIDENT Sinds enkele weken ben ik aan het proberen om onze lieve (lees schoelie) Mäx op te voeden. Dit is niet altijd even simpel (mijn schoonvader zal mij hier wel begrijpen want hij heeft thuis ook een soortgelijk exemplaar zitten) Ruben zei me nog dit weekend allé ma dat ziede toch zo dat dat een ambetant, zenuwachtig beest is Maar soit ik was hem dus aan het leren om aan de voet te blijven, ik moet van de hondenschool een andere halsband gebruiken om te oefenen dan om gewoon te wandelen, en onze oefening was gedaan en dus liet ik hem zitten om zijn les/lijn van halsband te wisselen toen er plots een hond op hem afkwam en hij natuurlijk verschoot en wegsprong terwijl mijn vinger nog vasthing aan de les/lijn. Resultaat mijn kleine pink wees naar de andere richting. Mijn eerste gedachte was jammer dat ik mijn gsm niet bij heb anders kon ik een foto maken voor op den blog. Ik heb dan maar snel mijn pink in de juiste richting getrokken, maar na een paar uur deed hij steeds meer pijn en werd hij dikker en dikker. Dus ik naar de artsenpraktijk waarover ik alleen maar kan stoefen op een half uurtje (nog niet denk ik) hadden ze er foto's gemaakt en een afneembare plaaster rond gedaan en stond ik weer terug buiten. Morgen moet ik jammer genoeg terug omdat mijn vinger nog steeds dik, krom en pijnlijk is.
Sinds kort hebben Fredje en ik een nieuwe verslaving (en jawel Fredje is er mee begonnen en heeft mij aangestoken) Zoals jullie al weten heeft hij op www.ricardo.ch 2 televisies gekocht, daarna gratis (allé bijna gratis namelijk voor 1 CHF) nog 2 televisiekasten gekocht. En voor mijn andere verslaving, ik verzamel namelijk kleine parfumflesjes (dus als je er nog mocht hebben, mag je ze me steeds bezorgen), heeft hij gratis een vitrinekast gevonden op ricardo. En ondertussen heb ik al 3 paar schoenen via deze site voor een appel en een ei gekocht.
Nog een andere verslaving van mij dan is lekkere koffie drinken. En ons Fredje heeft een machine gekocht zodat ik dagelijks een Cappucino of een Chococino, een Latté Macchiato of een ice Latté Macchiato kan drinken.
En dan buiten onze drankverslaving en onze eetverslaving hebben we ondertussen ook nog een snoepverslaving! Van het plaatselijk bakkertje achter de hoek!
Erwachsene Fr. 12.-, Kinder pro Altersjahr Fr. 1.-, 3. Kind der Familie gratis
Text
Spaghettata à discrétion Eine interessante Neuerung haben wir Ihnen beim GZnacht anzubieten: Einmal im Monat gibt es Spaghettata mit immer wieder anderen Saucen. Familien, Freunde, Einzelpersonen können sich spontan an den grossen Tisch setzen und den gemeinsamen Znacht geniessen. Eine Anmeldung ist nicht mehr erforderlich.
Während die Kinder im Kafi spielen oder malen können die Erwachsenen den Abend geniessen, einen Schwatz haben und vielleicht auch neue Nachbarn kennenlernen. Den Abwasch erledigen selbstverständlich wir!
En morgenavond gaan we weer want dan is het Spaghettata mit verschiedenen Saucen
Ik weet het, ik ben de laatste tijd ni goe bezig!!! (wat de blog betreft ) Ik ga er deze week veel werk van maken. De laatste weken waren nogal hectisch (voetbalgeweld, zieke paps, gekwetst, rotte appels en heel veel liefde van mijn schatten) Maar ik beloof dat ik jullie vanaf vandaag terug op de hoogte breng! En Ann met dit berichtje verdwijnt de Rudi van de eerste plaats (op den blog toch)
Gisteren was niet alleen onze buurman jarig maar ook onze lieve schat De Rudi is echt ne megavent, volgens mij is hij de schoonzoon die elke moeder voor haar dochter zou willen. En elke vrouw als man! Ik moet hier natuurlijk uitkijken wat ik schrijf hé In ieder geval lieve schat nen hele gelukkige verjaardag toegewenst van ons allen! Geniet ervan! Dikke zoenen xxx (Zeg Rudi ken jij Amy Mac Donald al? Volgens mij ga je dat graag horen)
Vandaag is onze buurman van Frankrijk jarig! Michel is nen toffe pee, we kunnen aan hem alles vragen. Hij staat steeds voor ons klaar. Zorgt dat ons huis warm is als we aankomen. Regelt het als we gas nodig hebben, als de boom gesnoeid moet worden, als er hout moet zijn. Hij heeft een lijfspreuk: 'water dient enkel om u te wassen!' (zie foto's hieronder) Maar zonder ons Elisabeth zou er geen Michel zijn want zij is wel zijn rots in de branding!! Een hele gelukkige verjaardag Michel van ons allemaal.
Zoals jullie weten is onze paps ni zo best. Zondag zeiden de dokters dat ze hem vijf dagen lang speciale baxters gingen geven en als dat niet hielp zouden ze hem op intensieve leggen en de natuur zijn gang laten gaan. Nu gisterenavond kreeg ik van ons mams volgend mailtje dus er is weer hoop:
Er is een zenuwontsteking vastgesteld. Verder onderzoek is nodig om de oorzaak te vinden, dus er is nog hoop op genezing. Hij is momenteel iets beter en hij heeft terug wat meer moed. ik moest van pa naar de mails kijken en ze beantwoorden en de steven zegt dat ik gebuist ben als typiste Groetjes uit Hoboken
De reden dat het even stil is hier op de blog is dat het niet zo goed met mijn papa gaat en ik me er echt heel slecht bij voel. Dus lieverds allemaal ik ga volgende week zeker nog wat op de blog plaatsen maar op dit ogenblik gaat het me echt ni zo goed af. Dikke knuffel San
Vandaag is de liefste en tofste bompa van heel de wereld jarig! Jammer dat hij nog steeds in de kliniek is. Allerliefste papa nen hele hele gelukkige verjaardag toegewenst van Frederikske, Mäkske en Sanneke En natuurlijk ook van Ruben, Jonas, Katrien, Jolien, Gerben en den dierentuin van Ekeren.
Weeral vrijdag, wat gaat het leven toch snel. Vanavond komt mijn schatje al terug van zijn trip naar Milaan. Gisteren was mijn schoonpa jarig zoals jullie al konden zien hier op de blog. En het is raar maar waar maar ik heb nen toffe schoonpa. Niet alleen omdat hij mee verantwoordelijk is om één van de mooiste, liefste en tofste wezens op de wereld te zetten. Nee ik ben wat dat betreft met mijn schoonouders met mijn gat in de boter gevallen (zoals ze dat in Antwerpen zeggen)
Vorige week zaterdag was de opleiding voor EURO 2008, het was interessant maar langdradig. Eerst kwam er iemand van de stad Zürich een uitleg geven, daarna de projectleider. Dan nog een psycholoog van de politie die ons wist te vertellen hoe ge met lastige supporters moet omgaan. Maar al bij al waren er veel toffe mensen bij. Ik kijk er al naar uit... Hieronder enkele foto's van mijn polo. We hebben namelijk een broek, 2 polo's, 2 t-shirts, 1 sweater, 1 jas, 1 paar loopschoenen en een tas gekregen. Het slechte nieuws is dat we niet mogen drinken (lees alcohol) als we ons uniform aanhebben.
Ondertussen was ons Fredje zijn televisie's gaan halen en een tv kast die hij voor 1 CHF op ricardo heeft gekocht. Hij heeft die mens maar een Duvel gegeven (sorry P voor het woord maar) uit schuldgevoel.
Minder leuk nieuws is dat mijn allerliefste papa maandag is opgenomen in de kliniek omdat hij bijna niet meer kan stappen. Ik wou dat ik nu in België was zodat ik hem kon bezoeken. Lieve paps ik ben met Mäx dit boeketje gaan plukken in de velden hierachter speciaal voor jou. Ik hoop dat je heel snel weer beter bent zodat je eens naar hier kan komen!
En voor de Jolien fans hier nog enkele fotootjes van Jolien met haar peter Ruben, met haar mams en met haar meter Sofie. Geniet ervan.
En dat het nu maar snel 21 uur is zodat mijn schatje terug is, kben benieuwd want ik zei hem om een paar schoenen voor hem in Milaan te kopen. Maar voor zichzelf is hij echt wel gierig ze. xxxxx
Langs deze weg willen wij je dan ook nen dikke proficiat wensen. Aangezien ik donderdag in Milaan zit voor het werk wensen we je nu al een gelukkige verjaardag. Beter te vroeg dan te laat he Wij hebben het hier deze morgen in elk geval gevierd met lekkere pateekes van bij ons plaatselijk bakkerijtje. Twas wel niet zo simpel om eraan te geraken. Ik dacht, ik pak onze Mäx me en die zal dan wel buiten op mij wachten, maar da was blijkbaar wa te optimistisch van mij. Daar aangekomen dacht ik, ik zal hem hier aan deze tafel vastmaken, dan kan hij niet gaan lopen, maar ik was nog geen twee meter van hem weg of hij stond al bij mij, met tafel en al. Ik heb hem dan maar eerst naar huis gedaan en nadien teruggegaan om de pateekes te gaan halen. Ze hebben in elk geval gesmaakt.
Voor zij die onze pa ni kennen, hier nog enkele fotootjes (op de eerste drie staat hij rechts)
)
en onze eetverslaving 
hebben we ondertussen ook nog een snoepverslaving!
)
(op den blog toch)
