|
Na mijn onderhoud met Gert Nielandt kwam de dag nadien Wina Van den Broeck, de orthopedagoge op mijn bureau. Ik vertelde van mijn gesprek in Antwerpen. Toen ik haar zei dat Nielandt me zegde dat ik versteld zou staan wie er allemaal die dingen gezegd had, begon ze onrustig op haar stoel te schuiven. Haar antwoord verbaasde me. Ze zei dat dat niet de afspraak was geweest, dat soort uitlatingen. Dat veel uit zijn context was getrokken en verkeerd werd geïnterpreteerd. Ze wilde een nieuw onderhoud met Marijke Depelchin om een en ander door te praten. Ik zei haar dat dat niet veel zoden aan de dijk zou zetten want dat Depelchin mede-inquisiteur was en mede-auteur van het verslag en dat die allicht niet zou toegeven dat er wat fout was gelopen. Ze besloot dan contact op te nemen met Gert Nielandt.
Hij raadde Wina aan alle personeelsleden die dat wensten de mogelijkheid te geven, eventueel naamloos en in elk geval anoniem een brief te schrijven met hun idee en die onder gesloten omslag nog diezelfde dag te bezorgen. Dat was nodig want Ria en ik zouden de dag nadien naar Luc Tesseur gaan voor het eindoordeel. Maar da's een volgend verhaal. In elk geval werd er 's avonds een keurig afgesloten doos naar Nielandt gebracht met een aantal brieven.
Tijdens dat zelfde gesprek met Wina Van den Broeck kwam de kinderopvang van kinderen van het personeel naar boven. Sinds lange tijd hadden de personeelsleden van Zon en Hei steeds hun kinderen mogen meebrengen tijdens verlofdagen of na de schooluren. Dit op voorwaarde dat ze zouden "meeleven" in de leefgroep en dat het personeelslid-ouder zijn taken zou blijven doen en niet uitsluitend met zijn/haar kind zou bezig zijn. Sinds we in 1996 ook baby's gingen opvangen mochten ook de baby's van het personeel meekomen bij de Plopjes (=leefgroep van de allerkleinsten).
Ik herinner me dat ik die opvang, die toch onmiskenbaar een voordeel was voor het personeel, een reden vond om van hen iets meer te kunnen vragen. Maar toen ik erbij vermeldde dat Wina zelf nooit gebruik had gemaakt van dit voordeel was haar antwoord kordaat: "Ik heb daar bewust geen gebruik van gemaakt. Ik vind trouwens dat dat niet kan, want dat op die manier het personeel van de leefgroep extra wordt belast!" Ik kon en kan dit niet ontkennen. "Wil je nu zeggen dat ik die opvang moet afschaffen?", vroeg ik. Daar kreeg ik geen bevestigend antwoord op. Dat was mijn beslissing was haat oordeel, maar ik kende nu haar standpunt.
Na dit gesprek ben ik gaan nadenken. Ik stond op een korte tijd voor mijn pensioen. Het invoeren van de opvang was mijn beslissing geweest en de mijne alleen. Kon ik mijn opvolger met een discussie als deze opzadelen? Moest hij het ongenoegen van de personeelsleden-ouders op zich nemen als hij alles afschafte? En als ik het deed hoeveel tijd zouden we het personeel geven om andere oplossingen te zoeken?
Ik nam volgend besluit. Eén van de kinderen, die al sinds zijn geboorte was opgenomen zou 4 maanden later naare de kleuterschool kunnen. Vier maanden dus.
Ik heb de beslissing toegelicht aan betrokken personeelsleden zonder te zeggen dat eigenlijk de orthopedagoge met de idee was gekomen. Ik vond dat toen ook niet nodig. Als directeur moet je je verantwoordelijkheden nemen en je niet verstoppen achter de rug van anderen. Dat doe ik nu ook niet, maar dat ik het nu zo zeg ios omdat later bleek dat er vuile praatjes de ronde gingen doen (en ook niet door de minste verteld).
De reacties waren verschillend. Iemand zei dat ze dat begreep en dat het voor haar de tijd dat het kon toch enen enorme besparing was geweest. Een ander kloeg dat ze nu naar opvang moest gaan zoeken, wat bij mij de reactie ontlokte dat ze indien er geen opvang was geweest ze dat al voor de geboorte had moeten doen. Nog een andere zei niks.
Veel later, ik was al op pensioen orakelde iemand (en niet van de minste) dat ik die beslissing had genomen om één van de maatschappelijk assistenten te treffen. Zulke uitlatingen dienen alleen maar om mij te treffen. Jammer dat ik dat mens zo lang had vertrouwd. Er zijn heel wat mensen die van dat voordeel dankbaar hebben gebruik gemaakt, ook ik en ook Jessy. Maar ook diegene die nadien zulke commentaar had en zelfs nog verder zou gaan. Maar da's voor later.
02-12-2010, 11:43 geschreven door Dirk 
|
