De eerste dag was het al duidelijk waarover het ging.  Eén van de personeelsleden, waarvan ik de naam niet ga noemen, stond bij Gregg te praten toen in voorbij kwam.  "En?" vroeg ik. Haar antwoord liet niks aan duidelijkheid over:"Ik heb de indruk dat ze jullie zoeken!"  Minder had ik niet verwacht.  Men wilde mijn kop en voor minder zouden die drie het niet doen.  Let wel, ik ben ervan overtuigd  dat zij de enigen niet waren die dat wilden.  Ze hadden instructies gekregen.

Het onderzoek (dus de geheime ondervraging van het personeel)  duurde drie weken.  Zonder dat Ria, Jessy, Gregg of ik wisten waarover het eigenlijk ging allemaal.  Veel personeelsleden zwegen (omdat ze bang waren dat zou uitkomen wat ze gezegd hadden of gewoon uit ongemak).

Op 1 mei gingen we naar de de 1mei-stoet.  Al lang niet meer uit overtuiging, maar eerder uit traditie.  Lode en Rita van het Veen namen ons nadien mee naar een feestje van de SPA onder de hangars aan de Scheldekaaien.  En wie lopen we daar tegen het lijf: Nina Vermeulen.  Nu had ik al lang mijn conclusies getrokken: ik wilde met geen van de drie Inquisiteurs ook nog maar iets te maken hebben.  Terwijl Ria met haar babbelde ging ik op de rand van de Schelde staan.  Ik viel zowat van mijn stokje toen ik hoorde van Ria  nadien wat Onderzoeksrechter Vermeulen te zeggen had:3We hebben in het onderzoek heel wat fouten gemaakt, maar we hebben er veel uit geleerd!"  Zij dan, dat ze dat echter op onze kap hadden geleerd, dat scheen ze niet te vatten.  

Maar intussen bleven wij in het ongewisse waarover het eigenlijk ging.